Part_13 Zawgyi

ဒီေန့ Saturdayျဖစ္တာေၾကာင့္ ခြန္း,,တို႔မိသားစုရဲ့Breakfastဟာ စကားသံမ်ားနဲ အသက္ဝင္လို႔ေနသည္။

"မာမီ့ခြန္း,,သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္လာလည္မလို႔တဲ့ အဲ့တာေလ..."

ခြန္း,,ဆက္ေျပာဖို႔ မာမီ့ မ်က္ႏွာကိုလွမ္းအကဲ့ခက္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့
မာမီက ခြန္း,,ဘာေျပာခ်င္လည္းသိေနတဲ့ပံုမ်ိဳးနဲၿပံဳးၿပီးေတာ့ခြန္း,,ကို ဆက္ေျပာေလဆိုတဲ့ အၾကၫ့္မ်ိဳးနဲၾကၫ့္ေနေလသည္။

"အဲ့တာေလ မမလရိပ္ႏြယ္,နဲ မမလရိပ္,သူငယ္ခ်င္ပါ ပါတယ္ အဲ့တာမာမီ့ကိုခြင့္ေတာင္းခ်င္လို႔"

ထိုစကားကိုၾကားေတာ့ ေဒၚျမင့္ျမတ္ခ်ယ္,မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္
ဦးျမတ္ရာဇာကေတာသူနဲမဆိုင္သလိုသာ သတင္းစာအဖက္မျပက္
ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ,ကေတာ့ သက္ျပင္းခ်ရင္း...

"မာမီတို႔က ခြန္း,,ကိုအေနက်ပ္ရေအာင္ စိတ္ရႈပ္ရေအာင္မလုပ္ပါဘူး ခြန္း,,ေလးရဲ့ မာမီတို႔ကသမီးလရိပ္ကို အေဘာမက်ဘူးဆိုတာ ခြန္း,,ေလးကို မာမီးတို႔ကခ်စ္လို႔ပါကြယ္ "

"ခြန္း,,သိပါတယ္မာမီ ခြန္း,,ကိုနားလည္ေပးလို႔လည္း ခြန္း,,ကေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ ခြန္း,,ကမာမီတို႔ရဲကေလးျဖစ္ခြင့္ရတာ ခြန္း,,သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ"

"စကားတက္တိုင္းေျပာေနေတာ့တာပဲဖြားေျမးေလးက"

"ဟုတ္ပါ့ မာမီရယ္ မာမီ့ေျမးက တဂယ့္ကိုအတက္ေလး ခ်ိဳတို႔ကိုအဲအေျပာ‌ ေတြနဲခ်ဳပ္ေနတာ"

"အဟမ့္...."

ခြန္း,,အေျပာကို ဖြားနဲမာမီကသေဘာေတြက်ၿပီး ဒယ္ဒီကလည္းခိုးၿပံဳး‌ ေနတာ ခြန္းေတြ့သြားလိုအရွက္ေျပ ေခ်ာင္းဟမ့္ေနသည္။တဂယ္ကို ခြန္း,,ကသိပ္ကံေကာင္းတယ္။

"အန္တီ.."

"ေအာ္ ငယ္,,သမီးလာေလ "

ခြန္း,,တို႔ မနက္စာၿပီးလို႔ ဧၫ့္ခန္းမွာထိုင္ၿပီး မာမီနဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲစကားေျပာေနၾကတုန္း ဟိုတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတာပဲျဖစ္သည္။ ခြန္း,,လွမ္းၾကၫ့္လိုက္ေတာ့
အရိပ္ပန္းဒူးဖံုးဂါဝန္ အစိမ္းႏုေရာင္ေလးနဲ သူမကျဖဴဥေနသည္။

သူမဆံပင္ေလးမ်ားကိုခါတိုင္းလို႔ ကပိုကယိုေလးစည္းေနာင္းမထာပဲ ဖားယားေလးခ်ထားတာေလးကလည္း ဘယ္လိုေလးမွန္မသိဘူး ခြန္း,,ၾကၫ့္ေနမွန္းသိေတာ့ခြန္းကိုျပန္ၾကၫ့္ေနသည္။ ခါတိုင္းလိုပဲေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အၾကၫ့္ေတြနဲေပါ့

"ငယ္,,သမီးက အန္တီ့ကိုေျပာစရာရိွလို႔လား"

"ဟုတ္.. ဟိုဟာေလ...ငယ္,,ဦးကိုေျပာစရာရိွလို႔ အဲ..တာငယ္,,မေျပာရဲလို႔ အန္တီကငယ့္,,ကို ကူေျပာေပးလို႔ရလားဟင္"

"ရတာေပါ သမီးရယ္ သမီးကဦးေလးကို ဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ... အန္တီေျပာကူေပးမွာေပါ"

"မနက္ျဖန္မွ ငယ္,,ေျပာမွာ အဲတာအန္တီ့ကို အရင္လာေျပာျပတာ"

ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳသူမေရ႔ွက ခေလးမေလးကိုၾကၫ့္ၿပီးအူယားေနမိသည္ေလ

"အို႔..ေကာင္းပါၿပီရွင့္ အဲ့ဒီ့ ခ်ိန္ၾကရင္ေျပာေနာ္အန္တီ့ကို "

"ဟုတ္ကဲ့အန္တီ အဲ့ဆိုငယ္,,သြားေတာ့မယ္ေနာ္"

သူမေခါင္းသာညိမ့္ျပလိုက္သည္။ ခြန္းေလးနဲေျပာလက္စ စကားျပန္ဆက္မလို႔ၾကၫ့္လိုက္ေတာ မ်က္ေမွာင္ႀကီးကုတ္လို႔..

"ခြန္း,,ေလး ဘာျဖစ္လို႔တုန္းမ်က္ေမွာင္ႀကီးလည္းကုတ္လို႔ "

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မာမီ ခြန္း,,အေပၚတက္ေတာ့မယ္ေနာ္"

သူဘာအခ်ိဳး ခ်ိဳးသြားတာလဲခြန္း,,ကို ရိွတယ္လို႔ေတာင္မထင္ဘူးေျပာခ်င္ရာေျပာသြားတာ ခြန္း,,မာမီကိုသူ႔အပိုင္လိုလိုနဲ ဘယ္လိုဟာလဲမသိဘူး..။

"ငယ္,,တို႔ရြာမွာေလ ဒီလိုတရုတ္စကားပန္းေလးေတြက္ိုသုပ္စားၾကတယ္"

"အမ္း..."

"ဟင္း...မခါးဘူးလား"

"ဟုတ္တယ္ မခါးဘူးလားငယ္,,ရဲ့"

"အင္....နဲနဲေတာ့ခါးသက္သက္ေလးေပါ့ ေျမပဲ၊နမ္း၊ပဲမႈတ္တို႔နဲေသခ်ာသုပ္စားရင္ေတာ့မခါးဘူး ဆိမ့္ဆိမ့္ေလးနဲစားေကာင္းတယ္"

ဒီေန့ေက်ာင္းပိတ္ရက္မလို႔ ငယ္,,စာက်က္ေနတုန္းအေထြးနဲအရီးက ငယ့္,,ကိုကစားရေအာင္လာေခၚလို႔ ငယ္,,လည္းအူလည္လည္နဲလိုက္ခဲ့လိုက္သည္။

ခုရက္ပိုင္းအေထြးနဲအရီက ငယ္,,ကိုစကားေျပာလာၾကသည္။ ငယ္,,ကေတာ့ေပ်ာ္တာေပါေလ  ခုၿခံႀကီးထဲေရာက္ေတာ့လည္းတရုတ္စကားပင္းႀကီးေအာက္မွာပဲ ငယ္တို႔ထိုင္ရင္ တရုတ္စကားပန္းေလးေတြေကာက္ေနရင္ ငယ္,,ကဒီပန္းကစားလို႔ရတယ္ဆိုလို႔ ထူးဆန္းေနၾကသည္။

"ဒါဆို အေထြးတို႔ကိုလည္းသုပ္ေကြၽးပါလား စားဖူးၾကၫ့္ခ်င္လို႔"

"အင့္...ငယ္,,သုပ္ေကြၽးမွာေပါ အာ့ဆိုပန္းေလးေတြေကာက္ရေအာင္ေလ"

'တီး... တီး....တီ..

"အမေလးေတာ့!"

"ဟယ္..!လန႔္လိုက္တာ ဘာလို႔ဟြန္းကိုအဲ့ေလာက္တီးေနရတာလဲ"

'တီးးး......တီး......တီးးး......

"ဘာလဲ အစ္ကိုမ်ိဳးေဇာ္မရိွဘူးလား ဘယ္သြားၿပီးအေခ်ာင္ခိုေနတာလဲမသိဘူး တီခ်ိဳနဲတိုင္ေျပားရမယ္ တဂယ္ထဲ တံခါးႀကီးမႏိုင္ပါဘူးဆိုမွ"

အေထြးက ပြစိပြစိေလးလုပ္ၿပီး တံခါးဖြင့္ဖို႔ထသြားေတာ့ ငယ္နဲအရီကပါထလိုက္သြားၿပီး

"အမေလးဟယ္!နင့္တစ္ေယာက္ထဲမဖြင့္ခိုင္းပါဘူးအေထြးရဲ"

"ငယ္,,လည္း ကူဖြင့္ေပးမယ္ေလ"

ကြၽီး....ဂ်ိန္း...

"ေဟ တို႔ဒီေလာက္ ဟြန္းတီေနတာ ယူတို႔မၾကားတာလား "

"ရွင့္"

"အမ္း"

"ဘာလဲဟ"

ငယ္တို႔သံုးေယာက္လံုးေၾကာင္အသြားသည္ ကားေပၚကအစ္မကေတာ့‌ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ၿခံထဲေမာင္းသြားကားကိုငယ္တို႔ လိုက္ၾကၫ့္ေနရင္က ေနာက္ကားတစ္စီးကလည္း အဟြန္းတီးလိုက္ေတာ့မွ
သံုးေယာက္လံုး ထက္လန႔္သြားၾကသည္။

"Hello အလွေလး "

ေနာက္ထက္ ကားထဲကအစ္ကိုတစ္ေယာက္ကလည္း ငယ္,,တို႔ကိုလွမ္းႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ငယ္,,တို႔ပို၍ေၾကာင္သြားၾကသည္။

"ဘာလဲ ဒီလူေတြေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ေနအပူလြန္ၿပီးလြတ္သြားၾကတာလားမသိဘူး"

အေထြးကေျပာေတာ့ အရီကပါ

"ဟုတ္ပါ့ ဇီယိုမ်ားမ်ားစားခိုင္းမွရမယ္"

"ဟင္း..ဟင္း.."ငယ္ကေတာ့ ရယ္‌ မိေနသည္

"လာ အေထြးတို႔သြားရေအာင္ ပန္းေတြလည္းအမ်ားႀကီးရၿပီး"

"ေဟ့ ခနလားအုန္း...!"

"ရွင္.."

"ဘာေၾကာင္ၾကၫ့္ေနတာလဲ ယူတို႔ကိုေခၚေနတာေလ အျမန္လာခဲ့"

"ဟုတ္'

ငယ္,,တို႔အိမ္ႀကီးဘက္ကိုျပန္အလာမွာ လသာေဆာင္ကေနေစာနကသူေတြေခၚလို႔ သြားရေသးသည္။ ေစာနကလူေတြနဲအတူ သူပါရိွေနသည္မလို႔ ဆိုပို၍မွန္မည္ ။အေထြနဲအရီကေတာ့ လက္ရိွေနရာကေန ရပ္ေစာင့္ေနၾကသည္။

"ေရာ ဒါေတြေရေသခ်ာေဆးၿပီး ခြဲလာခဲ့ေပး ဒီမုန႔္ေတြေရာပန္းကန္ထဲထၫ့္လာခဲ့ေပး "

ငယ္,,လက္ထဲကို သစ္သီးထုပ္ေတြနဲမုန႔္ထုပ္ေတြပါထိုးေပးလာၿပီး သြားျပင္ဆင္ခိုင္တာျဖစ္သည္။

ငယ္,,လည္းယူလိုက္ၿပီး မုန႔္ထုပ္ေပးတဲအစ္မကိုေက်ာ္ကာ သူကိုတခ်က္လွမ္းၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲေဘမွာ ဟိုတစ္ခါကငယ္,,ေတြ့ခဲ့တဲ့အစ္မလွလွေလးက သူရဲလက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္လို႔ထားၿပီ စကားမ်ားေျပာေနၾကသည္။ ဘာေတြကိုဒီေလာက္သေဘာက်
ေနတာလဲဟင္..သြားတက္ေလးမ်ားေပၚေအာင္ထိ
ရယ္လို႔ေနပါလား....."

ငယ္,,လွမ္း‌ၾကၫ့္ ေနတာကို ေဘကအစ္မလွလွကျမင္သြားေတာ့ငယ့္ကိုစိုက္ၾကၫ့္လာသည္မလို႔ ငယ္,,အျမန္သြားဖို႔လုပ္ရသည္။

"ေနအုန္း..!  သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းလုပ္ေနာ္ တို႔က ရြံ..တက္..လို႔.."

"......"

ငယ္,,ဘာစကားမျွပန္မေျပာပဲ ဒီတိုင္ျပန္ထြက္အလာ ေနာက္ကမုန႔္ထုပ္ေပးတဲ့ အစ္မက"

"ခြန္းျမတ္ရာ မင္းတို႔အိမ္ကအိမ္‌ေဖာ္ေတြက တမ်ိဳးပါလား မသိရင္ အိမ္ရွင္ေတြလိုပဲေနာ္"

"အိမ္အေဖာ္..." အိမ္ေဖာ္ဆိုတာငယ္,,တို႔လို သူမ်ားအိမ္မွာကပ္ေနရတာကို အိမ္ေဖာ္လို႔ ဆိုလိုတာလား...ငယ္,,အၿမဲတန္းကိုယ့္ေနရာကိုသိပါတယ္ .သိေနေအာင္လည္အခ်ိဳ႕ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲသတိေပးၾကတယ္ ခုနကအစ္မလိုမ်ိဳးေပါ ငယ္ကို႔ဘာကိုေတြးၿပီ ၿပံဳးမိသြားသည္။

"အစ္မ Roseကို စိတ္အေနခက္သြားရင္ ခြန္း,,ကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ် သူတို႔ေလးေတြကအိမ္ေဖာ္အျဖစ္ေခၚထားတာ မဟုတ္ဘူးဗ် ခြန္း,,တို႔အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္မထားပါဘူး သူတို႔ေလးေတြက ခြန္း,,မာမီအေဖာ္ရေအာင္ လာေနေပးတဲ့ခေလးေတြပါ"

ခြန္း,,အစ္မRoseေျပာ တဲ့စကားမ်ားကိုလံုဝ မႀကိဳက္ပါ ခြန္း,,တို႔အိမ္မွာ ေခၚထားတဲအလုပ္သမားမ်ားအားလံုးကို ခြန္း,,တို႔တခါမွအလုပ္သမားတစ္ေယာက္လို ေမာက္ေမာက္မာမာ ေျပာဆို မဆက္စံဖူးပါ မာမီသာၾကားရင္ေတာ့..ျဖင့္ ။ခြန္း,,အေျပာေၾကာင့္ အစ္မRoseမ်က္ႏွာ ကြက္ခနဲပ်က္သြားသည္။

"ဘာကြာလို႔လဲ ခြန္း,,ရဲ အိမ္အကူကအိမ္အကူပဲေပါ ပိုက္ဆံေပးေခၚထားရတာပဲမလား ?"

မ,ကပါထက္ေျပာ လာေတာ့ခြန္း,,လည္စကားမမ်ားခ်င္တာနဲဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ပါ မကခြန္း,,အစ္မRoseကိုေျပာလိုက္တာ မေက်နပ္ဘူးထင္တယ္။ ခြန္း,,လည္းမတက္ႏိုင္ပါ

ငယ္,,နဲအတူ အေထြးနဲအရီကပါ မုန႔္ေတြအသီးေတျြပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ ကူၿပီးလာခ်ေပးသည္။ အကုန္လုပ္ေပးၿပီးျပန္မယ္အလုပ္ သူ႔ေဘးကအစ္မလွလွေလးက

"မင္းက ေနေပးအုန္း တို႔လိုအပ္ရင္ခိုင္းရေအာင္လို႔ ဟိုႏွစ္ေယာက္ကေတာ့သြားလို႔ရၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့"

"တမ်ိဳးေတာ့မထင္နဲေနာ္ နဲနဲေဝေဝေလးက ရပ္ေပးပါ မင္းနားကအနံ႔ကိုတို႔မခံႏိုင္လို႔"

"ရွင္....ဟုတ္ကဲ့"

ငယ္,,လည္အေနာက္ကိုနဲနဲတိုး လိုက္ၿပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္ မသိမသာျပန္နမ္းၾကၫ့္မိသည္။

ခြန္း,,နဲ ခြန္း,,သူငယ္ခ်င္ေတြကပါ မ်က္ႏွာမေကာင္းၾကေပး
ဘီလ်ံကာကေတာ့အားမနာတက္တဲသူမလို႔ ထေျပာလို႔စကားမ်ားၾကမွာဆိုးတာနဲ ငပိုင္ကပဲဝင္ထိန္းေပးေနရသည္။

"ေဟမင္းနံမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ"

"ၾကာညိုပါ"

"ခြီ...ၾကာညိုတဲ့ ရြာသူမထင္တယ္ေနာ္ လရိပ္"

Roseအသံတိုတိုေလးနဲလရိပ္နာကပ္ေျပာေပမဲ့ တမင္တစ္ဖက္လူၾကားေအာင္ေျပာတာမ်ိဳး

"ၾကာညို..တို႔ကိုသန္စင္ခန္း လိုက္ပို႔ေပးပါအုန္း တို႔လမ္းမသိလို႔"

"မ, ခြန္း,,လိုက္ပို႔မယ္ေလ"

‌"ေနပါေစ တို႔သူ႔ကိုပဲလိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္ ခြန္းကသူငယ္ခ်င္ေတြနဲအေဖာ္ရိွေနေပးလိုက္ပါ"

လရိပ္ေျပာၿပီး ခြန္း,,ရဲပါးေလးကိုအနမ္းေပးကာ ဟိုေကာင္မေလးနဲ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္"

မိန္းမသားခ်င္းမလို အဲ့ဒီ့ေကာင္မေလးရဲ့အၾကၫ့္ကို လရိပ္ တန္းသိသည္ ခြန္း,,နားမွာလာကပ္တဲမိန္မေတြ အမ်ားျပာေတြ့ရေပမဲ့ လရိပ္ႏြယ္ဆိုတဲ့မိန္းမက ဘယ္သူ႔ကိုမွဂရုကိုမစိုက္ခဲ့တာ လရိပ္ဒီတစ္ေယာက္ကိုျမင္ရေတာ့ အႏိုင္လိုခ်င္သည္ ခြန္း,,ရဲသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္ လရိပ္ကိုေက်ာ္ၿပီး အဲ့မိန္မအေၾကာင္းကိုအေရတယူေျပာေနၾကတာ လရိပ္နဲနဲမွမႀကိဳက္ ခြန္း,,ကေရာ ဘာလို႔ အဲမိန္မကိုက်မွ ၾကၫ့္တဲ့အၾကၫ့္က မရိုးရွင္းပါ လရိပ္ကိုဒီလိုအခ်ိဳးမ်ိဳး လာခ်ိဳးလို႔မရဘူး......


မိုးဒီ့ထက္ပိုႀကိဳးစားပါအုန္းမည္ ။
အားေပးဖက္ရႈသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္စီတိုင္းကို ေက်းဇူးတင္လ်က္ပါဗ်🙏

ခ်စ္ေသာမိုး🤍🍀




Comment