ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ,,
ဒီေန့လကုန္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဆိုင္ကဝန္ထမ္းခေလးေတြကို အလုပ္အေစာဆင္းေပးလိုက္ၿပီး။

သူမလည္း သူမရဲခေလးေတြကိုအခ်ိန္မေပးျဖစ္တာၾကာၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ခေလးေတြကိုေက်ာင္းလာႀကိဳၿပီး မုန႔္လိုက္ေကြၽးဖို႔ လိုအပ္တာေလးေတြ ဝယ္ေပးဖို႔တြက္ ေက်ာင္းကိုႀကိဳၿပီေရာက္ေနတာျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းဆင္ေတာ့ ေထြးနဲအရီကိုအရင္ေတြ့ရၿပီး ခေလးႏွစ္ေယာက္က သူမကိုျမင္တာနဲအေျပးေလးအနားေရာက္လာၾကၿပီး ငယ္,,နဲခြန္း,,ေလးကထြက္မလာေသးသည္မလို႔ေစာင့္ေနရင္ ငယ္ေလးထြက္လာေတာ့ ခေလးမေလးပံုကိုၾကၫ့္ၿပီး သူမအားမရ အနားေရာက္လာမွ မ်က္ႏွာေလးနီရဲလို႔ သူမလည္း ဆိုးရိမ္ၿပီး နဖူးေလးစမ္းၿပီးေတာ့

"ေနမေကာင္းဘူးလား သမီး"

"ေကာင္းပါတယ္ အန္တီ"

"သမီး..!အသံေတြလည္း ဝင္လို႔ပါလား တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား"

သူမခေလးမေလးကိုေသခ်ာထက္ၾကၫ့္မိေတာ့ ပါးႏွစ္ဖက္မွာလည္ လက္နဲညစ္ထားသလို အရာႀကီးကိုျမင္ရတာေၾကာင့္။ သူမသိလိုက္ၿပီ သူမရဲခေလးေက်ာင္းတြင္း အႏိုင္က်င့္ခံရတာျဖစ္မည္။
သူမ ေက်ာင္းအုပ္နဲ တစ္ရက္ရက္ေတာ့ ေတြ့မွရေတာ့မည္။

သူမ ခေလးမေလးရဲ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို အသာေလးဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး... 

"သမီး ေက်ာင္းမွာ တစ္ခုခုအဆင္မေျပျဖစ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သမီးကို တစ္ေယာက္ေယာက္က အႏိုင္က်င့္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အန္တီကိုအကုန္ျပန္ေျပာလို႔ ရတယ္ေနာ္ ခုအန္တီတို႔က သမီးရဲအုပ္ထိန္းသူပဲ အဲတာကို သမီကမွတ္ထားရမယ္ေနာ္သမီး "ခြန္း,,ကပဲအန္တီ့ရဲ့သမီးမဟုတ္ဘူး အေထြနဲအရီေရာ သမီးေရာကအန္တီ့ရဲ သာသမီးေတြပဲ တစ္ခုခုျဖစ္တာနဲ အန္တီ့ကိုေျပာေနာ္ အန္တီ့ရဲသားသမီးေတြကို ဘယ္သူကမွ ထိခိုက္နာက်င္ေအာင္လုပ္ပိုင္ခြင့္မရိွဘူး။

"ငယ္,,အန္တီ့ရဲ စကားေၾကာင့္ မ်က္ရည္က်မိသည္။ ငယ္,,ပထမဦးဆံုး စိတ္ကိုလံုၿခံဳမႈရတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကို ခံစားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့အန္တီကငယ္,,ကိုဖက္ထားေပးတယ္ ေနြးေထြးလိုက္တာ အန္တီ့နားက ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကေမႊးတယ္  ေမေမကို လည္းဒီလိုငယ္,,ဖက္ခြင့္ရခဲ့ရင္သိပ့္ေကာင္းမွာ ေမေမ့နားမွာလည္းအန္တီ့လိုကိုယ္သင္းနံ႔ေမႊးေမႊးေလးရိွေနေလာက္မွာ။ ေမေမ့ကိုအရမ္းလြမ္းတယ္....အန္တီ့ကိုပိုတင္းဖက္လိုက္ၿပီး...

"အန္တီ...."

"ေျပာေလသမီး အန္တီ့ကိုဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ"

"ငယ္,,ေမေမ့ကိုလြမ္းတယ္.....ဟင့္"

"သမီးရယ္...."

ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ‌ ရင္ကိုနင့္လို႔ ေျပာစရာစကားမ်ားပင္မရိွပါ ။

ထိုျမင္ကြင္းၾကၫ့္ၿပီး အေထြးနဲအရီမွာလည္း စိတ္မေကာင္းေပ
သူတို႔သိပါသည္။ မိဘေတြမရိွေတာ့တဲခံစားခ်က္ကို။

"ကဲ့မငိုနဲေတာ့ ေခါင္းေတြကိုက္ေနလိမ္မယ္သမီးရဲ"

မ်က္ရည္ေလးေတြသုပ္ေပးၿပီးေျပာ လိုက္ေတာ့လည္း ‌နားေထာင္ရွာသည္။

"ဟုတ္...."

"သမီးေလးကလိမ္မာလိုက္တာ" ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ ခေလးမေလးအား ပါးေလးဖစ္ညစ္ကာဆိုေတာ့...ျပန္ၿပံဳျပရွာသည္။တဂယ့္ကိုေအးခ်မ္းတဲအလွတရားေလးကိုပိုင္ဆိုင္ထားသူေလးပဲ

‌"ေဟာ ဟိုမွာ သမီးတို႔ရဲအမႀကီလာေနၿပီ"

"ဟီး..."

"ဟီး..."
'အေထြနဲအရီက ရယ္သည္။'

'ငယ္,,ကေတာ့အၿပံဳႏုႏုေလးႏွင့္သာ'

"မာမီက ခြန္း,,ေလးသင္တန္းရိွ‌ ေသးလို႔ ထြက္မလာေတာ့ ဘူးထင္ေနတာ"

"မာမီက ဒီလိုေန့တိုင္း လာႀကိဳမယ္သိလို႔ ခြန္း,,အတန္းဖ်က္လိုက္ ..."
ခြန္း,,မာမီ့အေမးကိုျပန္ ေျဖေနေပမဲ့ အၾကၫ့္တို႔ကတခ်ားမွာ ။

"သူေနမေကာင္းေသးတာလား..?

"ခြန္းေလး"

"ဗ်..ဗ်ာ.."

"ကဲ့... ကားေပၚတက္ေတာ့ေလ "

ခြန္း,,ကေရွခန္းမွာထိုင္ၿပီး အေထြးနဲ႔အရီနဲ႔အတူဟိုတစ္ေယာက္ ေရာေနာက္ခံုမွာ ထိုင္ၾကၿပီး အေထြးနဲအရီကေတာ့ ေပါက္ေပါက္‌ ေဖာက္သေလာက္ သူတစ္ေယာက္ကေတာ့ ၿငိမ္လို႔ ဒီေန့သူပံုေလးၾကၫ့္ရတာ အမ်ိဳးပဲ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလည္း နီတာရဲေလးျဖစ္ေနေတာ့ ထက္ၿပီးဖ်ားေနတယ္ထင္တယ္။

မာမီကဘာစားမလဲေမးေတာ့လည္း ဘာျဖစ္ျဖစ္အဆင္ေျပပါတယ္တဲ့ ေျပာေပါကိုယ္စားခ်င္တာကို။ ေနအုန္း! သူကေနမေကာင္းဘူးဆိုေတာ့ ဟိုႏွစ္စားတဲဟာေတြလိုက္စားရင္ ရင္ျပၫ့္ၿပီးပိုဆိုးေနမွာေပါ..။

"မာမီ ခြန္း,,တို႔ KFCပဲစား ရေအာင္ေလ မစားျဖစ္တာ ၾကာေတာ့ ခြန္း,,စားခ်င္လို႔ "

"အေထြးနဲအရီေရာ KFCပဲစား "

"ဟုတ္"
"ဟုတ္"

"ေဟာေတာ္.. သူတို႔စားခ်င္တာစားပါေစ ခြန္း,,ေလးရဲ့ ခြန္း,,ေလးစားခ်င္တာလည္း စားေပါ့"

"ဟာ မာမီကလည္း တစ္ေနရာဆီသြားေနရမွာေပါ ၿပီးေတာ့ KFCစားတာက အာဟာရလည္းျပၫ့္ ဗိုက္လည္းျပၫ့္တယ္ မာမီရဲ
သူတို႔လည္ႀကိဳက္ေနတာပဲ ဟာ"

"ဟုတ္တယ္ တီခ်ိဳရဲ အေထြးတို႔က ၾကက္ေၾကာ္လည္းႀကိဳက္တယ္ ေနာ္ အရီ..."

"ဟုတ္တယ္တီခ်ိဳရဲ့..."

"ေကာင္းပါၿပီရွင္ ရွင္ေလးတို႔သေဘာပါေနာ္"

ခြန္း,,တို႔ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ စားခ်င္တာမွာထားၿပီး ေစာင့္ေနရင္ မၾကာပါဘူး မွာစားတာေတြ ေရာက္လာၾကသည္။

"ငယ္,, သမီး စားေလ အစားကနည္းလိုက္ ေရာ့အန္တီထၫ့္ေပးတာ အကုန္းစားရမယ္ေနာ္သမီး"

"ငယ္,,စားပါတယ္"

ငယ္,,သူ႔ကိုလွမ္းၾကၫ့္ေတာ့ သူကငယ့္,,ကိုျပန္အၾကၫ့္ ခနအၾကၫ့္စံုသြားသည္။ ၿပီးေတာ့သူပဲအၾကၫ့္ျပန္အၾကည့္လြဲသြားျပန္သည္ေလ။

"ဟင္း....!" သူကငယ့္ျခင္းထဲကို သူ႔ရဲၾကက္ေပါင္၂ခုလံုးကိုလာထၫ့္ေပးၿပီး....

"ငါမကုန္လို႔ မင္းကိုေကြၽးတာ ကုန္းေအာင္စား"

"._. "

ကြၽတ္း...ဘယ္လိုဟာေလးလည္မသိဘူး အၿမဲတန္းအူတူတူနဲ ခြန္းစိတ္ထဲကသာေတြး‌မိေတာ့သည္။

"ခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ' ဟုတ္ေနတာပဲ ကြၽန္ေတာ္အေဝးကေနလွမ္းျမင္လိုက္တာေတာင္တန္းမွတ္မိတာပဲ ေရစက္မကုန္ေသးဘူးထင္တယ္

"ရွင္လို လူမ်ိဳးနဲဆိုရင္ေတာ့ ေရစက္ဆိုပဲျဖစ္မွာေပါ့ "

"ဟ...ဟ...ဟား... ကြၽန္ေတာ္ကိုျမင္တာနဲဘာလို ႏွစ္ေယာက္လံုးကဒီေလာက္ခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနရတာလဲ တဂယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေနာ္ကိုေတာင္ေက်းဇူးျပန္တင္ရမဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေတာင္ရိွေသးတာ မဟုတ္လား"

"ဘာ..ရွင့္.." ေအေပါေလ ယိုသူမရွက္ ျမင္သူရွက္၏တဲ့ စကားပံုေတာင္ရိွေသးတာ ရွင္ေနရာမွာရွက္တက္တဲ့ သူဆိုေသလို႔ရတယ္ "

ဦးသီဟႏိုင္ ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳရဲအေျပာ ေၾကာင့္ေဒါသထြက္သြားရသည္။

ခြန္း,,တို႔ေတြ မာမီတိုလူႀကီးေတြေျပာေနၾကတဲ့ စကားေတြကိုဘာမွနားမလည္ပါ  မာမီဒီလိုေဒါသထြက္ေနတဲ့ပံုကို ခြန္း,,သသက္ဒီတခါသာျမင္ဖူရခ်င္းပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ ဒီဦးေလးႀကီးကေကာင္းတဲလူတစ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ။ ခြန္း,,ကပဲ စကားလမ္းျဖက္ေပးလိုက္သည္ ။ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြက မာမီနဲစကားေျပာေနတာေတာင္ တန္တယ္လို႔မထင္ပါ

"မာမီခြန္း,,တို႔သြားၾကရေအာင္ ဝယ္စရာေတြရိွေသးတယ္"

ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ သူမရဲသမီးအသံၾကားမွ သတိျပန္ထိန္လိုက္ၿပီး တစ္ခုခုကိုဆိုးရိမ္ပူပန္မႈဝင္လာသည္။

"ျပန္ၾကမယ္ေလ လာသြားမယ္"

မာမီကခြန္း,,ေျပာလိုက္ေတာ့ခ်က္ခ်င္း ခြန္းတို႔ကိုအေလာတႀကီးေခၚထုပ္လာသည္။

"အန္တီတို႔ မနက္ျဖန္ၾကမွ Shoppingထြက္ၾကမယ္ေလ ဒီေန့ ပင္ပန္းၾကေရာေပါ့ မနက္ဖန္ေက်ာင္းလည္ပိတ္တယ္ အန္တီလည္းဆိုင္မသြားဘူးဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ၾကမွပို႔ေပးမယ္ေနာ္ "'

"ဟုတ္ကဲ"
"ဟုတ္"
"ဟုတ္"

ဒီသံုးေယာက္အတိုင္ေဖာက္ညီသားပဲ'

" မာမီကခြန္း,,ၾကေတာ့မပါဘူးလား?"

"အ‌လိုေတာ္ ရွင္ေလးကေက်ာင္ပိတ္ရက္တိုင္ အိမ္ကပ္လို႔လား မိုလင္းတာနဲဖမ္းလို႔မမိနဲဟာေလးကမ်ား""

"မာမီကလည္ ခြန္း,,အိမ္မွာေနတဲ့အခ်ိန္လည္ရိွပါတယ္ေနာ္"

"ဟင္း..ဟင္း...မာမီ့ကေလးက အတက္ေလး"

‌ေဒၚခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ ခုနကစိတ္ရႈပ္ေထြးေနသမ်ွ သူမခေလးေတြနဲ စေနာက္ရင္က စိတ္အေတာ္သက္သာသြားရသည္။

သူမကားမွန္ကေနတဆင့္ ခေလးမေလးကိုၾကၫ့္ၿပီး အ‌ေတြေပါင္းမ်ားစြားနဲ သက္ျပင္းခိုခ်ေနရသည္။ အင္...ဒီကိစၥကိုအကိုနဲတိုင္ပင္မွရမယ္ မျဖစ္သင့္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့ မျဖစ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္....ဟင္းး.....သက္ျပင္းသာထက္ခ်ေနမိျပန္သည္။

"ဟိတ္"

"ရွ..ရွင္"

"ေရာ့ ငါမေသာက္ခ်င္ေတာ့လ္ို႔ မဟုတ္ရင္လည္းလြတ္ပစ္ရမဲ့အတူတူ မင္းေသာက္လိုက္"

"ရွင္..!"

ငယ္,, လသာေဆာင္ေရ႔ွက ယုဇနပင္ေအာက္မွာ ေႂကြခ်ေနတဲ့ ယုဇနပန္းေလးေတြ ေကာက္ေနရင္ သူေနာက္ကေရာက္လာၿပီးငယ့္,,ကို သူလက္ထဲကေနဘူးအစိမ္းေလး လာေပးေနသည္မလို ငယ္,,နားမလည္သလိုျပန္ေၾကာင္ၾကၫ့္ေနေတာ့.....

"ကြၽတ္..!   ဂြၽတ္...ေရာ့ေသာက္လိုက္လိုက္"

ခြန္း,,လည္စိတ္မရွည္တာနဲ Brandsၾကက္ေပါင္ရည္ဘူးကို ဖြင့္ၿပီး ေသာက္ခိုင္လိုက္သည္။ ခြန္း,,မသိခ်င္ပါ‌ ေသာက္ခ်င္တာေတြမေသာက္ခ်င္တာေတြနားမလည္ ခြန္း,ကေသာက္ဆိုေသာက္လိုက္တာပဲခြန္း,,လိုခ်င္တာျဖစ္သည္။

"ေသာက္လိုက္...! ေလ"

"ဟု..ဟုတ္.."

"အြန႔္...." ၫွီၿပီးဆိုးလြန္းတဲအရသာေၾကာင့္ ပ်ိဳ႕တက္လာေတာ လက္ျဖင့္ပါစပ္ကိုအုပ္ၿပီ သူ႔ကိုျပန္ၾကၫ့္ေတာ့ သူလည္းအီလည္လည္နဲငယ့္,,ကိုၾကၫ့္ၿပီး

"အရမ္းအဝင္ဆိုးတာလား  မအန္ထုတ္နဲမ်ိဳခ်လိုက္ ေရာ့..ၿပီးေတာ့ဒါေလးေသာက္လိုက္ ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္"

ငယ္,,ေခါင္းသာညိမ္ျပလိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ သူထက္ေပးတဲႏို႔ဒိန္ခ်ဉ္ဘူးေလးကိုလွမ္းယူလိုက္ေတာ့

"ခနေလး..! ရၿပီေရာ့"

သူကငယ့္,,ကို တခါတည္းႏို႔ဘူးကိုေဖာက္ေပးေနတာကို ေၾကာင္ေငးေနမိသည္။ သူကၾကၫ့္ေကာင္းလိုက္တာ
"ေရာ့ေလ"

"အမ္း...ဟု...ဟုတ္ကဲ့"

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ဘယ္လိုဟာေလးမွန္းမသိဘူး ခြန္း,,လည္းေျပာၿပီးထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္.....

ထိုျမင္ကြင္းကို အိမ္ႀကီးရဲ့အေပၚထက္ဝရံတာကေန တစ္စံုတစ္ေယာက္က အဓိပၸါယ္ပါတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ ၾကၫ့္ေနခဲ့တာကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးမသိခဲ့ၾကပါ။

မိုး ဒီ့ထက္ပိုႀကိဳးစားပါအုန္းမည္။
အာေပးဖက္ရႉ႔သူတစ္ဦးတစ္ခ်င္းစီတိုင္း ေက်းဇူးတင္လ်က္ပါဗ်🙏

ခ်စ္ေသာမိုး🍀🤍