"မင္းက ဘယ္ေလာက္မ်ားေတာင္ေျခာက္လြတ္လိုက္လဲမွ မသိတာ
ေကာင္းမေလးကေမ့လဲတဲ့ အထိျဖစ္ရတယ္လို႔ကြာ..

"ေအကြ ေတာ္ေသးတယ္ေနာ္ဘာမျွဖစ္မသြား တာပဲေက်းဇူးတင္
ရမလိုပဲ ။ မဟုတ္ရင္မင္းေတာ့မလြယ္ဘူး မာန္ထက္,,

"မာန္ထက္ ,,သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ အေျပာကို သူ႔ေပါင္ေပၚကေကာင္မေလး ရဲခါးကိုလွမ္းဖက္လိုက္ၿပီး ျပန္ေျဖလာသည္။

"ငါလိုေကာင္က ေစာက္ဂရုစိုက္မယ္ထင္ေနလား

မင္းကိုေတာ့ ယံုတယ္ ေဟေဟ်ာင္ေရ"

။မာန္ထက္က Playboyအႀကီးစာျဖစ္သည္ ဒီ။ေက်ာင္းမွာ လွတဲမိန္းခေလးတိုင္း သူနဲ ကင္းတဲသူမရိွ သူ႔ရဲရုပ္ရည္ ပံုပန္းအသြင္ျပင္ေၾကာင့္ရယ္ မိဘကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ထိပ္တန္းခရိုနီသူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ေရာ ေငြကိုေရလိုသံုးႏိုင္သူတစ္ဦးလည္းျဖစ္လို႔ သူနဲတြဲခ်င္တဲ့ မိန္းခေလးမ်ားကမနဲမေနာပင္ သူကလည္းသူ႔နားလာကပ္သမ်ွ မိန္းခေလးတိုင္းကို တစ္ေယာက္မွအလြတ္မေပးေခ်။

ဟက္"

မင္းကိုမေတြ့ရတာ တစ္ပတ္ျပၫ့္ေတာမယ္ ခ်ာတိတ္
မင္းကေတာ့ထက္ၿပီးအျပစ္ေပးခံခ်င္လို႔ ထင္တယ္ ငါ့ကိုရွာ‌ေအာင္လုပ္တယ္။

"ၾကာညို,,နင္ခုေတာ့ေပၚလာၿပီေနာ္ ငါ့မွာစိတ္ပူလိုက္ရတာဟယ္
ခုေရာဘယ္လိုေနေသးလဲ သက္သာရဲ့လား"

"ငယ္,,သက္သာပါတယ္ အဲလစ္ရဲ့ ေတာင္ပန္းပါတယ္ေနာ္
အဲလစ္"ကို စိတ္ပူေစမိလို႔

"ရပါတယ္ဟာ နင္သက္သာရင္ၿပီးတာပါပဲ"

"အမယ္ေနာ္ မိၾကာညိုေတာ့တစ္ခုခုပဲ ေျပာအဲ့ေဖ်ာ္ရည္ဘူးက ဘယ္သူ႔ကိုေပးမလို႔လဲ လိမ္မယ္မႀကံနဲေနာ္ ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ

ငယ္,,အဲလစ္ကို milk Tea ဝယ္တိုက္ရင္းက ပ်ားသံပုရာေအးပါထက္ မွာလိုက္ေတာ့ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ လိုက္ေမးေနတာပဲျဖစ္သည္။
ငယ္,,ေသာက္ဖို႔လို႔ေျပာရင္လိမ္တာမွန္ အဲလစ္တန္းၿပီးသိမွာအမွန္ ဘာလို႔ဆို ငယ္,,က သေရစာမစားတက္တာ အဲလစ္သိသည္။

အဲလစ္ဝယ္ေကြၽးတိုင္းတစ္ခါမွမစာခဲ့လို႔လည္းပါမည္။
ငယ္,,တြက္က တစ္ေန့ကို ထမင္းသံုးနပ္ျပၫ့္ေအာင္းစားရတာနဲတင္ အေတာ္ေလးျပၫ့္စံုေနပါၿပီ။
ငယ္ငယ္ထဲက ေဒၚေလးႏွင္းဆီးနဲေနခဲ့ရေတာ့ သူတို႔ကငယ့္,,ကိုထမင္းေကြၽးမွသာ ငယ္,,စားခဲ့ရတာျဖစ္သည္။

သိတက္တဲအရြယ္ေရာက္ေတာ့ ငယ့္,,ကို သူႀကီးရဲ့မိန္မေဒၚေလးသိမ္းယဉ္ကေက်ာင္းထားေပးသည္။

ေနြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားဆို ေဒၚေလးသိမ္းယဉ္က ငယ္,,တို႔လိုမေျပလည္တဲ့မိသားစုကခေလးေတြကိုေခၚကာ မုန႔္ဖိုးေလးရေအာင္ ေက်ာင္းအသံုစရိတ္ေလး စုမိေအာင္
အလုပ္ေပးသည္။

ၾကက္သြန္ရာသီဆို ၾကက္သြန္လိုက္ေကာက္ ေျမပဲရာသီဆို ေျမပဲမ်ားေခြၽကာ ေက်ာက္ဖရံုယိုမ်ားကိုလည္း အထုပ္ေလးေတြထုပ္သင့္တာထုပ္ ဘူးနဲထၫ့္သင့္တာကထၫ့္ အလုပ္မရွာခဲ့ပါ တစ္ရက္ကို ငါးရာတစ္ေထာင္ေလာက္ေတာ့စုမိတယ္ဆိုေပမဲ
ငယ္,,ကေတာ့ေဒၚေလးႏွင္းဆီကိုျပန္ အပ္ရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံမ်ားဆို ေဒၚေလးႏွင္းဆီ ေယာက်ားက ငယ့္,,နားကအရက္ဖိုးအတင္းေတာင္လို႔ေပးလိုက္တဲ့ ေန့ဆိုေဒၚေလးႏွင္းဆီက ထမင္းဖိုးမအပ္လို႔ဆိုၿပီး ငယ္,,ထမင္းမစားရပါ ထမင္းမစားရတာထက္ အရိုက္မခံရတာကေတာ္ေသးတယ္လို႔ေျပာရမည္။

အခုဦးတို႔အန္တီ တို႔နဲေနရတာအရမ္းအဆင္ေျပပါသည္။ငယ့္,,ေပၚအရမ္းေကာင္းတာထက္ပိုသည္။ဒါေၾကာင့္ငယ္,,သိတက္ရမယ္ေလး
ငယ့္,,ဘက္က လုပ္ေပးႏိုင္တာအကုန္လံုး လုပ္ေပးရမည္။ ၿပီးေတာ့ ငယ္,,ဘယ္ေတာ့မွဘဝ‌မေမ့ပါ ဒီေက်းဇူးေတြလည္း ျပန္ဆပ္ႏိုင္ေအာင္ငယ္,,ႀကိဳးစားသြားမွာ ဒါမွလည္းငယ္,,စိတ္သက္သာယာရမည္မဟုတ္လား။

"ငယ္,,သြားပို႔ေပးစရာေလးရိွလို႔ပါ အဲလစ္ရဲ"

"သြားပို႔ေပးစရာ ဟုတ္လား ဘယ္လိုသြားပို႔ေပးစရာလဲ ေျပာပါအုန္း"

"ငယ္,,ေနာက္မွေျပာျပမယ္ေနာ္ ဟုတ္ၿပီလား ခုငယ္,,ဒါေလးသြားပို႔ေပးလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္

"ေအ့ပါ ‌တဂယ္ျပန္ေျပာျပရမယ္ေနာ္ ၾကာညို"

"အင့္ပါ ငယ္,,သြားၿပီ"

"ဟိတ္ ခန

ရွင္!

"ငယ္,,ေရ႔ွကို လူႏွစ္ေယာက္လာပိတ္ရပ္ၿပီး"

"‌မင္းကိုေခၚခိုင္းလိုက္လို႔ ဘယ္သူလဲသိမွာေပါ"

"ငယ့္,,ရင္ထဲထိပ္သြားသည္။ ငယ္သိတာေပါ့ အဲ့တုန္းကအျဖစ္ပ်က္ကိုအိမ္မက္ထဲ ျမင္ရင္ေတာင္လန႔္ႏိုးမိေသးတယ္"

"ဟို..ဟို..

"ဘာလဲမလိုက္ဘူးလား? ရတယ္ေနာ္ မင္းသူ႔အေၾကာင္းသိတယ္ မလား?...

ငယ္,,လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ ဒါေလးအရင္သြားေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းလိုက္ခဲ့ပါမယ္ ငယ္,,တဂယ္ေျပာတာပါ ဘယ္ကိုလာခဲ့ရမလဲဟင္"

"ေကာင္းၿပီေလ G-12အမ်ိဳးသားနားေနေဆာင္ပထမထက္ကိုလာခဲ
မလာရင္ေတာ့..

"ငယ္,,လာမွာပါ တဂယ္ေျပာတာ

"Okေလ ေဟေဟ်ာင္သြားမယ္"

"သားႀကီး ေကာင္မေလးက တဂယ္ခ်စ္စရာေလးေနာ္"

"ေအကြ ဒီေကာင္ဘယ္လိုေတြ့လာလဲမသိဘူး "

ငယ္,,လည္းေျပာၿပီး အေျပးေလးသူ႔ဆီသို႔ ထမင္းစားၿပီးေသာက္ရေအာင္ေလး" ၿပီးေတာ့ဟိုလူဆီကိုလည္းေနာက္မက်ေအာင္လို႔

ငယ္,,သူ႔ကိုေတြ့ပါၿပီ ကန္တင္းက သူတို႔ထိုင္ေနၾက စားပြဲေလးမွာ
ငယ္သူဆီသြားေနရင္ ျမင္လိုက္ရတဲျမင္ကြင္းေလးတစ္ခုေၾကာင့္ ငယ္ေျခလွမ္းေတြ တန႔္သြားရသည္။ ေရ႔ွဆက္ၿပီးေတာ့လည္းမလွမ္းႏိုင္ေတာ့ေပ။

သူ႔ေဘးနားမွာထိုင္‌ေနတဲ အစ္မလွလွေလးကသူ႔ရဲပါးေလးနမ္းလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲသြားတက္ေလးမ်ားေပၚေအာင္ထိရယ္လို႔ေနသည္။ သိပ္ကိုလွတဲ့ျမင္ကြင္းေလးဆိုေပမဲ့ ငယ့္ရဲ့ ရင္ဘက္ေလးကေအာင့္လို႔ေနသည္။

"သူၿပံဳးလိုက္ရင္ေတာင္ငယ့္,,မွာ အၾကၫ့္မလြဲႏိုင္တာ ခုလည္းရယ္ေနပံုေလးကိုေငးၾကၫ့္ေနမိသည္ေလ။ သူ ေလးေပ်ာ္ေနတာျမင္ရေတာ့ ငယ္လည္းၿပံဳးလိုက္မိသည္။ ရင္ဘက္ထဲကေတာ့ တင္းက်ပ္လို႔ေနတာေပါ ဘာျဖစ္လို႔မွန္ ငယ္မသိပါ" ဟင္းးးးး...ငယ္ေျပးလာမိလို႔ထင္တယ္ ရင္ထဲေမာဟိုက္ေနလို သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီ လက္ထဲကေဖ်ာ္ရည္ဘူးေလးဆီၾကၫ့္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲကေဖ်ာ္ရည္ဘူးေလးကိုျပန္လွမ္းၾကၫ့္မိေတာ့...

"ငယ္အျမန္လာခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္က်သြားတယ္ထင္ပါတယ္" သူငယ္,,ဝယ္လာတဲ့ ေဖ်ာ္ရည္ဘူးေလးကိုမလိုအပ္ေတာ့ဘူး....

ေဒါက္..ေဒါက္...ေဒါက္....

ကြၽီ....

ငယ္,,တံခါးကိုေခါက္လိုက္ေတာ့ မၾကားဘူးတံခါးပြင့္လာေတာ့ ငယ္လည္းအထဲဝင္လိုက္ၿပီး

"ဟို..ငယ့္ကိုေခၚတယ္ဆိုလို႔..."

"......."

"ဆိုဖာခံုမွာ ထိုင္ၿပီးေဆးလိပ္ေသာက္ေနတဲလူက ဘာစကားျပန္မေျပာပါပဲ ငယ့္ကိုသာစိုက္ၾကၫ့္ေနတာကို ငယ္,,နဲ႔အၾကၫ့္စံုမိလိုက္ေတာ့ ငယ္,,ခ်က္ခ်င္းအၾကၫ့္လြဲလိုက္သည္။ မၾကၫ့္ရဲပါ ဟိုလူရဲအၾကၫ့္ကေအးစက္ၿပီးေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္မလား။

"ေရ႔ွတိုးလာခဲ"

"ရွ...ရွင္... ငယ္အလန႔္တၾကား ျပန္ထူးမိၿပီး"

"ဟို..ဘာခိုင္းစရာရိွလို႔လဲဟင္ "

"ငါခိုင္းတာကို မင္းကလုပ္လို႔လား။

မာန္ထက္,,သူ႔ေရွကဟာေလးကိုၾကၫ့္ၿပီ စိတ္ထဲအလိုမက် စိတ္လည္းမရွည္"

ကြၽတ္!

"မင္းလားမွာလား ငါလာရမွာလား"

ငယ္,,အခု ေၾကာက္စိတ္တို႔က သိပ္ရိွမေနပါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထံုထိုင္းထိုင္းျဖစ္ေနသလိုခံစားေနရတာ‌ေၾကာင့္ သူေခၚလို႔ သူဆိုဖာနားေလကပ္သြားလိုက္သည္။

"သူငယ့္,,ကိုေသခ်ာစိုက္ၾကၫ့္ၿပီး ငယ့္,,လက္ထဲကေဖ်ာ္ရည္ဘူးေလးကို ဆြဲယူသြား စဉ္ ငယ့္,,ရဲ့ဦးေနွာက္ထဲျဖတ္ခနဲေပၚလာတဲ့ပံု ရိပ္။ ဟုတ္တယ္ သူပဲ ငယ္,,မွတ္မိၿပီး ငယ္,,ဟိုတခါ ပ်ားသံပုရာေအးမွာတုန္းက ငယ့္,,လက္ထဲကေနျဖတ္ယူသြားတာ ဒီလူပဲ ငယ္လည္းအေရႀကီးေနလို႔ ဒီလူရဲလက္ထဲကျပန္ဆြဲယူခဲ့လိုက္တာေၾကာင့္
ငယ့္ကိုမေက်မနပ္ ျဖစ္ေနတာလား?

"အဲေဖ်ာ္ရည္ကဘူးက ဒီအစ္ကိုတြက္မဟုတ္ဘူး အစ္ကိုေသာက္ခ်င္ရင္ ငယ္,,သြားဝယ္ေပးပါ့မယ္" ငယ္,, သူ႔တြက္ဝယ္လာေပးတာေလ သူမလိုအပ္ေတာ့ရင္ေတာင္မွ ငယ္,,ဘယ္သူ႔ကိုမွ မမ်ွေပးခ်င္ပါ

"မာန္ထက္သူ႔‌ ေရ႔ွကဟာေလး အေျပာေၾကာင့္ ေဒါသေထာင္းခနဲထြက္သြားရ၏

ဟာ့....! အဟြတ္...အဟြတ္..

ငယ့္,,အေျပာကိုေဒါသထြက္သြားပံုရတဲ့ ဒီအစ္ကိုက ငယ့္,,ပါးစပ္ကိုအတင္း ဖိညစ္ကာ ေဖ်ာ္ရည္ေတြအတင္းေလာင္းထည့္လာတာေၾကာင့္ ေလႁပြန္နဲအစာႁပြန္း ထဲပါ‌ ေရာေရာက္သြားၿပီး သီးသြားရသည္။ ငယ္,,အသက္ရႉလိုပါမ‌ရေတာ့ ေအာက္ကိုပံုက်သြားသည္။

ဟာ! ေဟေဟ်ာင္

ေဟေကာင္!ေတာ္ေတာ့

မာန္ထက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကဝိုင္းဆြဲသည္။

အဟြတ္...အဟြတ္...ဟြတ္...!

"မာန္ထက္ ‌မဲၿပံဳး ၿပံဳးရင္းက။

"ဘယ္လိုလဲအရသာက ေကာင္းလား" ထပ္ေသာက္‌ခ်င္ေသးလား"
လာခဲ့!
မာန္ထက္ သူ႔ေရ႔ွကဟာေလးကို လက္ေမာင္းကိုထပ္ေစာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့ ဟန္ခ်က္ျပက္ၿပီ အရုပ္ခေလးလိုပါလာသည္။

"ထက္ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာကိုဆြဲေမာ့ၿပီးညစ္လိုက္ေတာ့

အင့္...!

"မာန္ထက္ကိုျပန္ေမာ့ၾကၫ့္လာသည္မ်က္ႏွာက နီတာရဲေလးျဖစ္လို႔ေနၿပီ မ်က္ခမ္းနဲ ႏွာထိပ္ေလးေတြနီရဲကာ ႏႈတ္တို႔ကလည္း တဆက္ဆက္တုန္ရီေနသည္။ စိတ္ထဲမရိုးမယြနဲမလို ျပန္ေစာင့္တြန္းလြတ္လိုက္သည္။

အာ့....!

ေတာက္! မင္းသြား...မင္းသြားေတာ့....

"ငယ္,,ေနရာမွ ထလိုက္ၿပီးေတာ့

"ငယ္,,မွတ္မိသြားၿပီး ဟင့္....ငယ္,,....ကိုဒီလို...အႏိုင္က်င့္လို႔မရဘူး....

ငယ္,,ေျပားရင္းက ရင္ထဲလိႈင့္တက္လာမႈ ေၾကာင့္ မ်က္ရည္တို႔ကိုထိန္းလိုမရသလို ရိႈက္သံကိုလည္း မ်ိဳခ်၍မရပါ ဒါေၾကာင့္ ငယ္စကားတခါေျပာဖို႔အားယူေနရတာေၾကာင့္ စကားသံကမသဲကြဲ

ငယ္,,အဲေန့က....အေရႀကီးလိုေဖ်ာ္ရည္ဘူးကို .....ျပန္ယူလိုက္တာ..

"........"

အဲတာေၾကာင့္ ငယ္ကို,,မေက်နပ္လို႔ အႏိုင္က်င့္ေနတာ ....ဟင့္!

ငယ္ဘာမွအမွား...ဘူးး...ငယ့္ကို....ရိွူး...အႏိုင္က်င့္လိုမရဘူး...

"အီး..ဟီး.. ဟင့္..

ငယ္,,ေျပာလည္း ေျပာ ငိုလည္ငိုၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။

မာန္ထက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျပာခ်င္ရာေျပာသြားတဲ့ ဟာေလးကို
ကို ေၾကာင္ၾကၫ့္ေနမိသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္ေတြပါအပါဝင္

"ဟက္...မွတ္မိသြားၿပီေပါေလ ခ်ာတိတ္!

မိုးဒီထက္ပိုႀကိဳးစားပါအုန္းမည္
ဖက္ေပးၾကတဲ သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်🙏

ခ်စ္ေသာမိုး🍀🤍