Chapter 147 (Uni & Zawgyi)

Unicode

အခန်း(၁၄၇)ဉက္ကဌချန်၏ချစ်သူကောင်လေးပါဝါ ပွင့်အန်ထွက် လာခြင်း -၂

စုယာယာသည် ချန်ရှုံ့ချီ၏လက်မောင်းထဲ ညင်သာစွာ တိုးဝှေ့ပြီး ကျီစယ်သောအသံနှင့်ပြောသည်။

"အရှင်နော်, အရမ်းဆိုးတာပဲ!"

ချန်ရှုံ့ချီက တဟားဟားရယ်ကာ စုယာယာ၏နား,နား တိုးလာပြီးပြောသည်။

"ဒါပေမယ့် မင်းမကြိုက်ဘူးလား?"

ချက်ချင်းပင် စုယာယာကြောင်အမ်းသွား၏။ ဒိုင်ယာလော့ခ်မှာ ဒီစာကြောင်းတွေ မပါဘူးဆိုတာ သူမ တန်းသတိရလိုက်သည်။

သူမက ပြော၏။

"ဟန်နီ, မှားနေပြီလေ"

"မှားတယ်?"

ချန်ရှုံ့ချီက မျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးပန်းတစ်ပွင့်နှင့် သူမကို စိုက်ကြည့်လာသည်။

"ကိုယ့်စကားတွေက အရမ်းကို စစ်မှန်ပါတယ်နော် မဟုတ်ဘူးလား?"

"ဇာတ်ညွှန်းထဲမှာ အဲ့စာကြောင်း ပါမှမပါဘဲ"

စုယာယာသည် တည်ကြည်လေးနက်သောမျက်နှာထား နှင့် ပြောနေ၏။ သူမက စစ်ဆေးဖို့ရာ ဇာတ်ညွှန်းကို ကိုင်လိုက်ပြီး သူ တကယ်မှားနေကြောင်း ထောက်ပြသည်။

ချန်ရှုံ့ချီက သူမရဲ့ခါးသေးသေးလေးတစ်ဝိုက်ကို လက်နှင့် ပွေ့ပိုက်လိုက်ပြီး လည်ပင်းကို နမ်းဖို့ရာ ခေါင်းကို ငုံ့ချသွားသည်။ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော အသံမျိုးနှင့်ပြောနေရင်း စွဲမက်ဖွယ်အမူအရာနှင့် သူမရဲ့အရေပြားပေါ် အသက်ရှူသွင်း ရှူထုတ် လုပ်နေ၏။

"ခုထိ မတွေးမိသေးဘူးလားဟမ်? ကို ဘာများ မှားပြောခဲ့ လို့လဲ?"

စုယာယာ၏ပါးပြင်က နီရဲတက်လာ၏။ သူ တမင်သက်သက် ပြောလိုက်မှန်း သူမ နားမလည်နိုင်စရာ အကြောင်းမရှိ။ ဒါ့ကြောင့် သူ့လက်မောင်းကို လက်ဝါးနှင့် ရိုက်ချလိုက်ပြီးပြော၏။

"အရမ်းဆိုးတာပဲ!"

ချန်ရှုံ့ချီက ရယ်နေ၏။

"တွေ့လား? ကို မှန်တယ်မလား?"

"စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းလိုက်တာ! ယာယာက ပြောရမယ့်စာကြောင်းတွေကို မှတ်ဖို့လုပ်နေတာချည်းကို"

စုယာယာက သူမရဲ့မျက်ဝန်းလှလှလေးတွေနှင့် သူ့ကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

ချန်ရှုံ့ချီက မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်၍

"ကိုက စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းတာလား?"

စုယာယာ: "....."

သူမ ဘယ်လိုများ ဖြေရပါတော့မလဲ?

အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေကာ ချန်ရှုံ့ချီက ပိုလို့တောင် တိုးကပ်လာပြီး သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ် အနမ်းတစ်ပွင့် ခြွေချရင်း သူမလေးရဲ့အချိုဓာတ်ကို အရသာခံလိုက်သည်။ နမ်းလိုက်ပြီးနောက် သူက ကျေနပ်တကြီးပြောသည်။

"တကယ်တော့ မင်းလေးက လုံးဝ ဒါကို စိတ်ထဲ မရှိနေပါဘူးကွာ!"

စုယာယာမှာတော့ ရှက်လည်းရှက်, စိတ်လည်းတိုနေရ၏။

"ကို ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ? ပြောတော့ ကူလေ့ကျင့်ပေးမယ်ဆို, ဒီအခွင့်အရေးကို ယူပြီး ပြဿနာပဲရှာ နေတာပဲ.. အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ"

"ဒါပေမယ့် ကိုကတော့ ပိုဆိုးနိုင်သေးတယ်!"

ပြောပြီးသည်နှင့် ချန်ရှုံ့ချီသည် ချက်ချင်းပင် စုယာယာကို ကောက်ပွေ့ကာ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်ခန့်နှင့်ပင် ဆိုဖာဆီ အရောက်သွားပြီး သူမကို အောက်မှာ ဖိထားလိုက်သည်။

"ဟေး! ကို.. မဆော့နဲ့တော့.."

စုယာယာက သူ့ကို တွန်းထားပြီး ဗရုတ်ကျနေရာမှ ရပ်သွားဖို့မျှော်လင့်နေသည်။

ချန်ရှုံ့ချီက သူမရဲ့လက်တွေကို လွယ်လင့်တကူပင် ခေါင်းထက်မှာ ချုပ်ထားလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူမရဲ့အဝတ်အစားတွေကို အမြန်ချွတ်ချနေသည်။ သူတို့နှစ်ဉီး တစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ထံ တစ်ယောက်အကြည့်ကျရောက်နေ စဉ် သူမကို မွေးကင်းစကလေးလေးလို ပြောင်စင်အောင် ချွတ်ခံလိုက်ရသည်။

ထို့နောက်တော့ သူမကို ဆိုဖာပေါ် ဖိထားလျက်နှင့်ပင် စုယာယာသည် ချန်ရှုံ့ချီကြောင့် တစ်ချီပြီးသွားခဲ့၏။ ထို့နောက် နောက်တစ်ကြိမ် သူက သူမကို အိပ်ယာပေါ် ခေါ်သွားခဲ့သည်။ သူမကတော့ လုံးဝပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေလို့နေပေမယ့် ချန်ရှုံ့ချီ ကတော့ ဇာတ်ညွှန်းကို ယူလာပြီးတောင် တော်ဝင်ကိုယ်လုပ်တော်ရှု ပထမဆုံး နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ပြီး ပထမဆုံးအကြိမ် ဧကရာဇ်နှင့် အိပ်ယာထဲမှာ အတူအဖော်ပြုပေးခဲ့တဲ့ အပိုင်းပါသည့်စာရွက်အား လှန်လိုက်ပြီး သူမကို အစကနေအဆုံးထိ ဖတ်ဖို့ပြောခဲ့သည်။

သူအရမ်းလွန်လွန်းသွားပြီ! စုယာယာသည် အသေအကြေ ကို အရှက်သည်းနေပြီး သူမရဲ့မျက်နှာကို လက်မောင်းတွေကြားထဲ ဖုံးကွယ်ထားကာ စာကြောင်းတွေ ဖတ်ဖို့ကို ငြင်းဆန်နေသည်။

သို့သော် သူမငြင်းလိုက်သည့်အကြိမ်တိုင်းမှာ ချန်ရှုံ့ချီက အထဲတိုးဝင်လာပြီး ဖတ်မလားမဖတ်ဘူးလား မေးသည်။

စုယာယာခမျာ ကြံရာမရဖြစ်သည်အထိ အတင်းတွန်းပို့ခံနေရပေမယ့် ခေါင်းကို ခါယမ်းပြီး မလုပ်နိုင်ကြောင်း ပြောဆဲပြောလျက်ပင်။

ချန်ရှုံ့ချီသည် သူလုပ်နေတဲ့အရာကို ရပ်လိုက်ပြီး သားကောင် အညံ့ခံဖို့ စောင့်ဆိုင်းနေသော ဝံပုလွေတစ်ကောင် အလား သူမကို စိုက်ကြည့်လို့နေသည်။

စုယာယာမှာ ဒီညှင်းဆဲမှုကို သည်းမခံနိုင်တော့သည်ဖြစ် ရာ အခြားရွေးချယ်စရာမရှိဘဲ သူ့ရဲ့ညစ်ညမ်းသော တောင်းဆိုချက်ကို နာခံလိုက်ရတော့သည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူမ စာတစ်ကြောင်းပြီးတစ်ကြောင်း ဖတ်နေရတော့သည်။

သို့သော် ချန်ရှုံ့ချီက အရမ်းကို ဆိုးဝါးသောင်းကြမ်းလွန်း ၏။ သူမ စာတစ်ကြောင်းဖတ်လိုက်တိုင်းမှာ သူက အထဲသို့ ထိုးထည့်နေပြီး သူမအတွက် ဆက်ဖတ်ဖို့ရာ ခက်ခဲအောင် လုပ်နေပြီး စာတစ်ကြောင်းပြီးဖို့ရာ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ဖြစ်အောင် လုပ်နေသည်။ ထိုအပိုင်းတစ်ခုလုံးပြီးဖို့ရာ သူမအတွက် အင်အားများစွာ ကုန်ဆုံးခဲ့ရလေတော့သည်။

ဟင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် ... အရမ်းရှက်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ စုယာယာ ငိုချလိုက်ချင်သည်။

ဒါပေမယ့် ချန်ရှုံ့ချီကြီးကတော့ လုံးဝကို ပျော်မြူးလို့နေ၏။ သူမ စာတစ်ကြောင်း ဖတ်လိုက်သည့် အကြိမ်တိုင်း စကားလုံးတစ်လုံးချင်းစီတိုင်းမှ ကျေနပ်မှုတွေကို ခံစားခဲ့သည်လေ။

သူမ မေ့မျောသွားသည့်အချိန်မှာတော့ သူမရဲ့နှလုံးသားထဲမှာ သန္နိဌာန်တစ်ခု ချမှတ်လိုက်တော့သည်။ သူမ နောင်မှာ ဘယ်သောအခါမှ ချန်ရှုံ့ချီအား သူမနှင့်အတူ ဒိုင်ယာလော့ခ် ကူလေ့ကျင့်ပေးဖို့ရာ ခေါ်တော့မည်မဟုတ်! အကယ်၍ ဒီလိုအမှားမျိုး ထပ်မံလုပ်ခဲ့မိပါက သူမက ခွေးပဲ!

နောင်လာမည့်သုံးရက်အတွင်းမှာ စုယာယာသည် ချန်ရှုံ့ချီ အလုပ်လုပ်နေစဉ် သူမက ချန်ရှုံ့ချီ၏ကုမ္ပဏီသို့ နေ့လည်စာ သွားပို့ပေးကာ သူတို့နှစ်ဉီး ရုံးခန်းထဲမှာ နေ့လည်စာ အတူတူ စားခဲ့ကြသည်။ နေ့လည်စာစားပြီးနောက် ချန်ရှုံ့ချီက အလုပ်ပြန်မစခင် ခဏလောက် အနားယူနေစဉ်မှာ စုယာယာကတော့ တစ်ဖက်မှာ သူမရဲ့ဇာတ်ညွှန်းကို တိတ်တိတ်လေး ကျက်နေပေလိမ့်မည်။

ချန်ရှုံ့ချီထံ အစီရင်ခံစာတင်ဖို့ လာခဲ့ကြသည့် အလုပ်အမှုဆောင်အဖွဲ့ဝင်တွေသည် တစ်ချိန်လုံး ချန်ရှုံ့ချီ ဘေးမှာ နေ,နေသော စုယာယာအား တွေ့ပြီး သူမအပေါ် ထင်မြင်ချက်အသစ်တစ်ချက် ရရှိသွားခဲ့ကြတော့သည်။

{T/N:ယူတို့ရော ဒီလိုဖြစ်တတ်ကြလားမသိဘူး..
ကိုယ်ဆိုလေ တစ်ခုခုကို စတင်ပြီးလုပ်တော့မယ်ဆိုရင် အမြဲအဖျက်ပေါတာ..အမြဲပဲ..ဒီနေ့ညလည်း အဲလိုပဲ.. ငိုတောင်ငိုလိုက်ရ​​သေး😵

ခံရပါများတော့ အမှတ်သည်းခြေကြီးတယ်ပဲ ပြောရမလား..ထပ်အဖြစ်မခံချင်တော့ဘူး..အဲလိုမျိုး..ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ကိစ္စဆို မဖြစ်မနေကို သေချာပေါက် လုပ်ဖြစ်အောင်လုပ်မယ်ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ထားတယ်..ဒီနေ့ကတော့ ပထမဆုံး အောင်နိုင်မှုပေါ့

Anyway... ကိုယ့်ဒါဒါတွေနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်း ပြန်ရင်းနှီးအောင် အခုလိုအကြောင်းအရာလေးတွေ ရင်ဖွင့်ကြ,ပြောကြမယ်..ယူတို့လည်း တစ်နေ့တာမှာ ဖြစ်ခဲ့တာ ပြောလို့ရတယ်။
တစ်ခုတော့ရှိတယ်..negative thinkingတွေ လျော့အောင် positive thinkingတွေ ပိုများလာအောင် ကောင်းတဲ့အကြောင်းအရာပဲပြောရမယ်။ ကိုယ်လုပ်နိုင်ခဲ့ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာမျိုး, ကျေးဇူးတင်စရာကောင်းတဲ့ အကြောင်းအရာမျိုးပေါ့.. အိုကေနော်🥰}
#CaCa☘🍀


Zawgyi

အခန္း(၁၄၇)ဉကၠဌခ်န္၏ခ်စ္သူေကာင္ေလးပါဝါ ပြင့္အန္ထြက္ လာျခင္း -၂

စုယာယာသည္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီ၏လက္ေမာင္းထဲ ညင္သာစြာ တိုးေဝွ႕ၿပီး က်ီစယ္ေသာအသံႏွင့္ေျပာသည္။

"အရွင္ေနာ္, အရမ္းဆိုးတာပဲ!"

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက တဟားဟားရယ္ကာ စုယာယာ၏နား,နား တိုးလာၿပီးေျပာသည္။

"ဒါေပမယ့္ မင္းမႀကိဳက္ဘူးလား?"

ခ်က္ခ်င္းပင္ စုယာယာေၾကာင္အမ္းသြား၏။ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္မွာ ဒီစာေၾကာင္းေတြ မပါဘူးဆိုတာ သူမ တန္းသတိရလိုက္သည္။

သူမက ေျပာ၏။

"ဟန္နီ, မွားေနၿပီေလ"

"မွားတယ္?"

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပဳံးပန္းတစ္ပြင့္ႏွင့္ သူမကို စိုက္ၾကည့္လာသည္။

"ကိုယ့္စကားေတြက အရမ္းကို စစ္မွန္ပါတယ္ေနာ္ မဟုတ္ဘူးလား?"

"ဇာတ္ၫႊန္းထဲမွာ အဲ့စာေၾကာင္း ပါမွမပါဘဲ"

စုယာယာသည္ တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာမ်က္ႏွာထား ႏွင့္ ေျပာေန၏။ သူမက စစ္ေဆးဖို႔ရာ ဇာတ္ၫႊန္းကို ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ တကယ္မွားေနေၾကာင္း ေထာက္ျပသည္။

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက သူမရဲ႕ခါးေသးေသးေလးတစ္ဝိုက္ကို လက္ႏွင့္ ေပြ႕ပိုက္လိုက္ၿပီး လည္ပင္းကို နမ္းဖို႔ရာ ေခါင္းကို ငုံ႕ခ်သြားသည္။ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာ အသံမ်ိဳးႏွင့္ေျပာေနရင္း စြဲမက္ဖြယ္အမူအရာႏွင့္ သူမရဲ႕အေရျပားေပၚ အသက္ရႉသြင္း ရႉထုတ္ လုပ္ေန၏။

"ခုထိ မေတြးမိေသးဘူးလားဟမ္? ကို ဘာမ်ား မွားေျပာခဲ့ လို႔လဲ?"

စုယာယာ၏ပါးျပင္က နီရဲတက္လာ၏။ သူ တမင္သက္သက္ ေျပာလိုက္မွန္း သူမ နားမလည္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႕လက္ေမာင္းကို လက္ဝါးႏွင့္ ရိုက္ခ်လိဳက္ၿပီးေျပာ၏။

"အရမ္းဆိုးတာပဲ!"

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက ရယ္ေန၏။

"ေတြ႕လား? ကို မွန္တယ္မလား?"

"စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းလိုက္တာ! ယာယာက ေျပာရမယ့္စာေၾကာင္းေတြကို မွတ္ဖို႔လုပ္ေနတာခ်ည္းကို"

စုယာယာက သူမရဲ႕မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြႏွင့္ သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္၍

"ကိုက စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းတာလား?"

စုယာယာ: "....."

သူမ ဘယ္လိုမ်ား ေျဖရပါေတာ့မလဲ?

အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေနကာ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက ပိုလို႔ေတာင္ တိုးကပ္လာၿပီး သူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေပၚ အနမ္းတစ္ပြင့္ ေႁခြခ်ရင္း သူမေလးရဲ႕အခ်ိဳဓာတ္ကို အရသာခံလိုက္သည္။ နမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ သူက ေက်နပ္တႀကီးေျပာသည္။

"တကယ္ေတာ့ မင္းေလးက လုံးဝ ဒါကို စိတ္ထဲ မရွိေနပါဘူးကြာ!"

စုယာယာမွာေတာ့ ရွက္လည္းရွက္, စိတ္လည္းတိုေနရ၏။

"ကို ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ? ေျပာေတာ့ ကူေလ့က်င့္ေပးမယ္ဆို, ဒီအခြင့္အေရးကို ယူၿပီး ျပႆနာပဲရွာ ေနတာပဲ.. အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ"

"ဒါေပမယ့္ ကိုကေတာ့ ပိုဆိုးနိုင္ေသးတယ္!"

ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ စုယာယာကို ေကာက္ေပြ႕ကာ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ခန႔္ႏွင့္ပင္ ဆိုဖာဆီ အေရာက္သြားၿပီး သူမကို ေအာက္မွာ ဖိထားလိုက္သည္။

"ေဟး! ကို.. မေဆာ့နဲ႕ေတာ့.."

စုယာယာက သူ႕ကို တြန္းထားၿပီး ဗ႐ုတ္က်ေနရာမွ ရပ္သြားဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက သူမရဲ႕လက္ေတြကို လြယ္လင့္တကူပင္ ေခါင္းထက္မွာ ခ်ဳပ္ထားလိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ သူမရဲ႕အဝတ္အစားေတြကို အျမန္ခြၽတ္ခ်ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဉီး တစ္ေယာက္ခႏၶာကိုယ္ထံ တစ္ေယာက္အၾကည့္က်ေရာက္ေန စဥ္ သူမကို ေမြးကင္းစကေလးေလးလို ေျပာင္စင္ေအာင္ ခြၽတ္ခံလိုက္ရသည္။

ထို႔ေနာက္ေတာ့ သူမကို ဆိုဖာေပၚ ဖိထားလ်က္ႏွင့္ပင္ စုယာယာသည္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီေၾကာင့္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူက သူမကို အိပ္ယာေပၚ ေခၚသြားခဲ့သည္။ သူမကေတာ့ လုံးဝပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနလို႔ေနေပမယ့္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီ ကေတာ့ ဇာတ္ၫႊန္းကို ယူလာၿပီးေတာင္ ေတာ္ဝင္ကိုယ္လုပ္ေတာ္ရႈ ပထမဆုံး နန္းေတာ္ထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ၿပီး ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဧကရာဇ္ႏွင့္ အိပ္ယာထဲမွာ အတူအေဖာ္ျပဳေပးခဲ့တဲ့ အပိုင္းပါသည့္စာ႐ြက္အား လွန္လိုက္ၿပီး သူမကို အစကေနအဆုံးထိ ဖတ္ဖို႔ေျပာခဲ့သည္။

သူအရမ္းလြန္လြန္းသြားၿပီ! စုယာယာသည္ အေသအေၾက ကို အရွက္သည္းေနၿပီး သူမရဲ႕မ်က္ႏွာကို လက္ေမာင္းေတြၾကားထဲ ဖုံးကြယ္ထားကာ စာေၾကာင္းေတြ ဖတ္ဖို႔ကို ျငင္းဆန္ေနသည္။

သို႔ေသာ္ သူမျငင္းလိုက္သည့္အႀကိမ္တိုင္းမွာ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက အထဲတိုးဝင္လာၿပီး ဖတ္မလားမဖတ္ဘူးလား ေမးသည္။

စုယာယာခမ်ာ ႀကံရာမရျဖစ္သည္အထိ အတင္းတြန္းပို႔ခံေနရေပမယ့္ ေခါင္းကို ခါယမ္းၿပီး မလုပ္နိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆဲေျပာလ်က္ပင္။

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီသည္ သူလုပ္ေနတဲ့အရာကို ရပ္လိုက္ၿပီး သားေကာင္ အညံ့ခံဖို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ ဝံပုေလြတစ္ေကာင္ အလား သူမကို စိုက္ၾကည့္လို႔ေနသည္။

စုယာယာမွာ ဒီညွင္းဆဲမႈကို သည္းမခံနိုင္ေတာ့သည္ျဖစ္ ရာ အျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိဘဲ သူ႕ရဲ႕ညစ္ညမ္းေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို နာခံလိုက္ရေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူမ စာတစ္ေၾကာင္းၿပီးတစ္ေၾကာင္း ဖတ္ေနရေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက အရမ္းကို ဆိုးဝါးေသာင္းၾကမ္းလြန္း ၏။ သူမ စာတစ္ေၾကာင္းဖတ္လိုက္တိုင္းမွာ သူက အထဲသို႔ ထိုးထည့္ေနၿပီး သူမအတြက္ ဆက္ဖတ္ဖို႔ရာ ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ေနၿပီး စာတစ္ေၾကာင္းၿပီးဖို႔ရာ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနသည္။ ထိုအပိုင္းတစ္ခုလုံးၿပီးဖို႔ရာ သူမအတြက္ အင္အားမ်ားစြာ ကုန္ဆုံးခဲ့ရေလေတာ့သည္။

ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ... အရမ္းရွက္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ စုယာယာ ငိုခ်လိဳက္ခ်င္သည္။

ဒါေပမယ့္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီႀကီးကေတာ့ လုံးဝကို ေပ်ာ္ျမဴးလို႔ေန၏။ သူမ စာတစ္ေၾကာင္း ဖတ္လိုက္သည့္ အႀကိမ္တိုင္း စကားလုံးတစ္လုံးခ်င္းစီတိုင္းမွ ေက်နပ္မႈေတြကို ခံစားခဲ့သည္ေလ။

သူမ ေမ့ေမ်ာသြားသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ သူမရဲ႕ႏွလုံးသားထဲမွာ သႏၷိဌာန္တစ္ခု ခ်မွတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူမ ေနာင္မွာ ဘယ္ေသာအခါမွ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီအား သူမႏွင့္အတူ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ ကူေလ့က်င့္ေပးဖို႔ရာ ေခၚေတာ့မည္မဟုတ္! အကယ္၍ ဒီလိုအမွားမ်ိဳး ထပ္မံလုပ္ခဲ့မိပါက သူမက ေခြးပဲ!

ေနာင္လာမည့္သုံးရက္အတြင္းမွာ စုယာယာသည္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ သူမက ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီ၏ကုမၸဏီသို႔ ေန႕လည္စာ သြားပို႔ေပးကာ သူတို႔ႏွစ္ဉီး ႐ုံးခန္းထဲမွာ ေန႕လည္စာ အတူတူ စားခဲ့ၾကသည္။ ေန႕လည္စာစားၿပီးေနာက္ ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီက အလုပ္ျပန္မစခင္ ခဏေလာက္ အနားယူေနစဥ္မွာ စုယာယာကေတာ့ တစ္ဖက္မွာ သူမရဲ႕ဇာတ္ၫႊန္းကို တိတ္တိတ္ေလး က်က္ေနေပလိမ့္မည္။

ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီထံ အစီရင္ခံစာတင္ဖို႔ လာခဲ့ၾကသည့္ အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ဝင္ေတြသည္ တစ္ခ်ိန္လုံး ခ်န္ရႈံ႕ခ်ီ ေဘးမွာ ေန,ေနေသာ စုယာယာအား ေတြ႕ၿပီး သူမအေပၚ ထင္ျမင္ခ်က္အသစ္တစ္ခ်က္ ရရွိသြားခဲ့ၾကေတာ့သည္။

{T/N:ယူတို႔ေရာ ဒီလိုျဖစ္တတ္ၾကလားမသိဘူး..
ကိုယ္ဆိုေလ တစ္ခုခုကို စတင္ၿပီးလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အၿမဲအဖ်က္ေပါတာ..အၿမဲပဲ..ဒီေန႕ညလည္း အဲလိုပဲ.. ငိုေတာင္ငိုလိုက္ရေသး😵

ခံရပါမ်ားေတာ့ အမွတ္သည္းေျခႀကီးတယ္ပဲ ေျပာရမလား..ထပ္အျဖစ္မခံခ်င္ေတာ့ဘူး..အဲလိုမ်ိဳး..ဆုံးျဖတ္ထားတဲ့ကိစၥဆို မျဖစ္မေနကို ေသခ်ာေပါက္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ဆုံးျဖတ္ထားတယ္..ဒီေန႕ကေတာ့ ပထမဆုံး ေအာင္နိုင္မႈေပါ့

Anyway... ကိုယ့္ဒါဒါေတြနဲ႕ ရင္ဘတ္ခ်င္း ျပန္ရင္းႏွီးေအာင္ အခုလိုအေၾကာင္းအရာေလးေတြ ရင္ဖြင့္ၾက,ေျပာၾကမယ္..ယူတို႔လည္း တစ္ေန႕တာမွာ ျဖစ္ခဲ့တာ ေျပာလို႔ရတယ္။
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္..negative thinkingေတြ ေလ်ာ့ေအာင္ positive thinkingေတြ ပိုမ်ားလာေအာင္ ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းအရာပဲေျပာရမယ္။ ကိုယ္လုပ္နိုင္ခဲ့ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳး, ေက်းဇူးတင္စရာေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးေပါ့.. အိုေကေနာ္🥰}

#CaCa☘🍀

Comment