"Degjo zerin kur berrtet,
Ndjeje zemren tek bucet,
Shiko me sy cfare admiron,
Ktheje pas cfare te ngatrron!"
************

Pas nje muaji Londer...
Tashme kane kaluar nje muaj qe kur dola nga spitali dhe ende te gjithe jane te shqetesuar per shendetin tim.
Babi Djego dhe Dani kane blere nje shtepi shume pran te tones, ndaj vine dite per dite per te me vizituar, c'ka e bene babin tim me xheloz se zakonisht me Narsin dhe Zahinin.
Narsi nuk largohet fare prej meje sepse ka frike mos me merr Zahini, kurse nga ana tjeter Zahini mori perseri formen e Eleo Willson qe te qendronte pran meje.

Meli nuk po bene shume dite qe lindi nje vajze shume te bukur si vetja, gje qe e merziti Xhonasin sepse vogelushja si ngjau atij.
Emrin ia gjeti Lena sepse kishte gjithe muajin qe kembengulte.
Me deshiren e te gjitheve vajza mori emrin Xhena.
Pas lindjes se Xhenes, Sadi vazhdon te lutet te shohi femijen tim, gje qe e bene Narsin dhe Zahinin te mi ngulin syte ,por nuk zgjat shume sepse fillon lufta mes te dyve. Per kete mesele ia ve fajin gjyshes!
Ajo thote se tashme jam e martuar me Zahinin dhe martesa eshte e shenjte, ndaj nese e dua Narsin duhet te martohem me te dy ata, por ata te dy nen nje cati....kjo eshte vetvrasje!

Ne te vertet fillesa e gjithe kesaj ngatrrese ishte Sadi kur i tha gjyshes dhe te tjereve se nese martohesha me te dy ateher ai do kishte dyfish nxenes te vegjel te lezecem. Mjaftoi vetem ky mendim ti vinte te gjithe ne pune.
Mami pranoje direkt pasi nje burre me shume per te me mbrojtur mua nuk eshte keq, Sadi normale, plus ai dha mendimin, gjyshi dhe gjyshja jane dakort me justifikimin se martesa eshte e shenjte, por ne te vertet dhe ata kane te njejtin mendim me Sadin " me shume niper dhe mbesa".
Vetem babi nuk ishte dakort ta jepte vajzen e tij te vogel te dy ujqer te uritur si i quante ai, por mjaftoje nje nga rrengjet e mamit te binte dakort.
I premtoje qe sapo une te martohesha, do lindi nje tjeter vajze te lezecme dhe aq i duhet babit te me tradhtonte.

Narsin e dua me te vertet shume, por dhe Zahinin nuk mund ta ndaja ne nje menyre te pashpirte,  tek e fundit ai kujdeset dhe me do shume mua, por ata te dy ne nje shtepi!!!
E vetmja dite qe i shoh pa u grindur eshte kur behen xheloz per Danin ose Hiranin qe me vizitojne shpesh. Ai eshte momenti i vetem qe une shoh te pamunduren te behet e mundur.

Ditet po kalojne njera pas tjetres dhe me mire se ce prisja.
Vura disa kushte nese Zahini dhe Narsi nuk donin te ngelnin beqar gjithe jeten.
E para ishte qe Zahini te merrte perseri identitetin e tij si Eleo Willson ne menyre qe martesa te quhej e ligjshme ketu ne Londer, pervec ne boten e zeze dhe boten magjike, e dyta ishte qe Eleo dhe Narsi te mos grindeshin si macja me miun, por ta kuptonin me mire njeri tjetrin dhe se treti...nese ata duan te martohem te dy me mua ateher ta harrojne te kene femije gjate dekades se ardhshme.

Me ne fund pas aq shume lutjesh nga familja dhe kembenguljes se Narsit dhe Eleos thash "po".
Kjo po do ishte nje e ardhme interesante, por dhe e cuditshme per mua.
************
Pas 4 muajesh , dita e dasmes...

Me deshiren e te gjitheve dasma u organizua te shtepia e gjyshit dhe gjyshes, sepse Eni, Fisja dhe vajzat e tjera donin te merreshin me pergatitjet.

- Grua!- degjova zerin e Narsit dhe Eleos nga dera e dhomes, ku vajzat po me benin gati.

- Ju more idjota! Ende nuk jeni bere gati. Ku dreqin eshte Lajdeli dhe Avjusi qe vetem po me rane ne dore!- filloje te uleriste Eni kur pa se ata ishin ende me veshjen e zakonshme.

- Erdha ketu per te pare gruan time une , jo per te degjuar ulerimat e tua teto!- tha Narsi i pashqetesuar derisa mori nje karrige kokes.

- Kujt i thua "teto" ti!!

Nderkoh qe Eni po grindesh me Narsin, Eleo erdhi qete te une dhe me perqafoje.

- Je nusja me e bukur!- tha ai duke buzeqeshur, kur dora e Narsit me terhoqi large perqafimit te tij.

-Ajo eshte e imja!- tha ai dhe me puthi lehte ne balle.

- Ajo eshte gruaja ime para se te ishte e jotja!- u kthye Eleo dhe me puthi ne faqe.

- Ju idjota! I prishet make- up! Dilni tani nga dhoma!

- Cfare ka qe po uleret Fisja?- erdhen Avjusi dhe Lajdeli te pashqetesuar ,por sapo hyne ne dhome nje grusht nga Eni i beri te binin ne toke.

- Po kjo cfare ishte!?

- Ngrihuni dhe beni gati ata te dy aty se per zotin do ti ballcamos dhe do me iki mundi i gjithe kesaj dasme nadheshtore qe organizova me keto duar!- tha Eni duke marr Narsin dhe Eleon prej veshi dhe i nxori nga dhoma me shkelma.

- Qe sot e tutje jeta jote me te vertet qe do mari nje rrjedh interesante!- tha Lena dhe te gjithe filluan te qeshnin.

- Me ata te dy ne jeten time nuk kam dyshime!

- Hej ju! Eshte bere gati mbesa ime e bukur!- erdhi gjyshja duke buzeqeshur.

- Gati!- berrtiten te gjitha dhe shkuan drejte kopeshtit ku po prisnin te gjithe.

- Me kujton veten time dikur.

- Epo ndryshe nga ty une kam edhe Narsin dhe Eleon.

- Dhe une do keme me shume niper dhe mbesa!

- Ky qenka qellimi pra!- thash une duke qeshur.

- Ti je nje engjell mbesa ime! Mos e merr si dicka te veshtir martesen me ata dy idjotet atje poshte. Mendoje se do kesh nje person me shume qe ka nevoje per dashurine dhe kujdesin e nje gruaje si ty. Mendoje veten si nje drite per ata, sikurse une u bera nje drite per gjyshin tend. E dija qe ti ke zemer te dashur dhe nuk mund ta lije Zahinin ne kete menyre...jo kur ai vetem ty te ka ne kete bote, por dhe Narsin ti e do me shume se gjithcka, ndaj nuk do ishte mire per te dy ta refuzoje.

- Ndoshta ke te drejte gjyshe Andja. Faleminderit per gjithcka.

- Jo, Eshte vetem fal teje qe une dhe Avjusi jemi ketu sot dhe jo ne nje kafaz poshte nen toke.- tha ajo duke buzeqeshur dhe u largua drejte koridorit.
Ktheva koken nga pasqyra dhe nuk isha keq. Floket e gjate derdheshin pergjate shpatullave poshte vellos se bardhe te nuserise. Fustani ishte identik me ate qe kisha kur u martova me Zahinin, por ishte i bardhe me trendafila blu.  Ne qafe mbaja varsen me gurin e rralle shume ngjyresh qe Laiti me solli si dhurat.

- Je vertet e bukur vajza ime!- degjova zerin e babit i cili po afrohej drejte meje me Danin.

- Babi, Dan! Jam e lumtur qe erdhet!- thash une duke buzeqeshur dhe i perqafova.

- Une jam me i lumtur qe sot te takova perpara Oreanit. - tha ai me krenari kur zeri tjeter qe erdhi nga dera e ngriu ne vend.

- Sa here te kam thene qe ajo eshte vajza ime Djego?!

- Edhe une po te them qe eshte edhe e imja Orean!- filluan ata te ziheshin si femije.

- Je nje nuse e bukur vogelushja ime, sikurse gjyshja jote.

- Faleminderit mami. Une mund te jem si Andja mami, por ne fund mbetem gjithmon Arelania jote!- i thash une dhe ajo me perqafoje.

- Me fal qe te bera te me urreje, me fal qe nuk te dhash besimin qe ti doje prej meje, me fal qe te mbajta large e shkuara, me fal qe nuk isha nje nene e mire per ty....dhe faleminderit qe me dhe mundesin te te therras perseri bija ime.

- Te dyja kemi bere gabime mami. Edhe une te braktisa dhe te urreva kur ti doje vetem te me mbroje, por ne fund asgje nuk e ndryshoje dot fatin. Une rash ne dashuri me nje krijes magjike dhe ti e pranove kete gje. Ti i dole kunder fatit mami, kurse une u arratisa prej tij. Arsyeja qe ne te dyja jemi bashke sot eshte sepse ne humbem kunder fatit tone, por perseri e jetuam sipas menyres sone.

- Jeto e lumtur vogelushja ime!- tha ajo per here te fundit dhe u largua me te tjeret duke e lene dhomen boshe.

U ula perseri dhe ne mendje me kaluan aventurat qe perjetova. Kur ne fillim isha strukur ne nje bote rregullash dhe dyshimesh, sot kam kaluar dhe kam zbuluar cdo hapsire qe rrinte ne erresire duke pritur per mua. Jetova si e burgosur, por qe shume shpejte ky burge u be shtepia ime.

Nga keto mendime me larguan hapat e dy personave qe po vinin pran meje dhe qe sot hapat e tyre do me shoqeronin gjate gjithe jetes.
U ngrita ngadal dhe kapa duart e tyre duke i lene te kuptonin se isha gati per te nisur nje kapitull te ri.

- Nuk e di nese do jeme nje grua perfekte per ju, por prej se do jeme gjithmon familja juaj. Do ju dua sikurse dhe ju me doni mua!- thash une dhe sapo ata do flisnin dera u hap duke i lene radhen nje vendi madheshtor.
Sapo na pane te gjithe filluan te duartrokisnin te lumtur, pervec Enit qe erdhi drejte nesh mori duart e Narsit dhe Zahinit dhe i vendosi rreth belit tim.

- Ajo eshte gruaja juaj, jo nje femije qe ta mbani nga dora. Si ka mundesi qe dhe ju si ai idjoti atje me dolet!- tha Eni duke pare nga Avjusi me inat duke kujtuar diten e dasmes se Andjas dhe Avjusit.

Edhe sot sikurse ne dasmen e Andjas dhe Avjusit perseri Lajdeli do na martonte.
Teana dhe Liona po rrinin gati me urdher te Fisjas dhe Enit qe te gjuanin Lajdelin ne thoshte ndonje idjotesi si heren e fundit qe harroje pjesen me te rendesishme duke lene Andjan dhe Avjusin pa dhene puthjen e ciftit.

Pas fjalimit melo- dramatik te Lajdelit si e quante Eni me ne fund erdhi radha kur cifti do puthesh. Ajo ishte e vetmja fraze qe i thash Lajdelit mos ta thoshte pasi e dija qe edhe per kete do ziheshin ata te dy, por nese nuk do ti thoshte frazat e fundit e priste Eni dhe Fisja me shkop ne dore.

- Me te drejten qe kam ju shpall te martuar....tani me friken se do ha perseri dru....nusja mund ti puthi burrat e saj!- tha Lajdeli dhe ia futi vrapit kur pa shikimin e Enit qe e tha frazen gabim.

Kur ktheva koken Narsi dhe Zahini po shikonin njeri tjetrin me inat.

- As vet nuk e di cfare do beje me ju une!- thash une dhe i putha te dy ne faqe.

U ula vetem pran hijes se lisit dhe veshtroja henen nen driten dhe ngrohtesin e asaj atmosfere familjare.

Ndoshta shume here u perpoqa ta kundershtoja fatin, duke besuar se nuk ishte i imi, shume here te tjera u arratisa prej tij duke shpresuar se mund te behesha dikush tjeter, here- here u perpoqa te harroja fatin tim dhe te jetoja ne buze te ekzistences, por ne fund kur kur u bera dikush tjeter dhe vet fati im me harroje mua, u ndjeva boshe.
Ky rrugetim me mesoje se urrejtja mund te coje ne dashuri, sikurse dashuria ne dhimbje , por kjo dhimbje mund te behet me torturuese nga nje sakrific qe te merr gjithcka cfare kishe me te shtrenjte dhe nje premtimi qe te detyron te rrish gjalle me shpresen se do ta takosh perseri driten tende.

Une i provova te gjitha keto ndjenja dhe ne fund kur kuptova se nuk zhdukesha dot dhe as hiqja dore nga fati im e jetova ate sipas menyres sime dhe ne fund arrita te ndryshoja....

"E nisa kete rrugetim si nje zoge i vogel i burgosur ne vet fatin e tij, por e perfundova si nje feniks qe i dha drite te gjitheve "

Kjo ishte historia ime....qe nuk e nisa si vajza e Artemises ose nje Andja e vogel, por si vetja ime...jetova si Arelania Hirai Senor Naraj.

*********
Hej te gjithe ! Ja dhe pjesa e parafundit mbaroje. Thash qe ne fund do ju surprizoja apo jo?
Areli ka dy burra qe e duan me shume se gjithcka.
Tani me ne fund te gjithe gjeten lumturin e tyre...disa gjeten nje familje, disa sollen ne jete nje drite te vogel, disa duke shijuar pleqerine, kurse te tjere ne krahet e presonit qe duan.

Kemi edhe Epilogun dhe personazhet dhe mbaruam.😖

Anastaglia31 dhe gjithe te tjeret shpresoje tu pelqeje pjesa dhe shume shume faleminderit per mbeshtetjen 😍😍😍😍😍😍😍😍

Ju premtoje se ne te ardhmen do vije me libra me te bukur 😁