"Me le qe te te gjej,
Nga une kurr mos u fshi,
Aromen e trendafilit ndjeje,
Dhe me tregon se ku je ti"
**********

Ate nate e kisha te pamundur te flija, sikur te kisha frike se e nesermja do me gjente ne nje gjume te perjetshem.

E dija se ai mengjes do i jepte fund gjithckaje ne jeten time.
Per ata qe deri dje me trajtonin si pjese te tyre, neser do isha thjesht nje armik me shume.

Mengjesi me zuri ne gjume derisa ndjeva nje dore qe me perkedhelte floket. Mendova se si gjithmon do ishte Narsi dhe Hirani, qe flinin ne dhomen time.

- Nars, Hiran! Me lini te fle! - thash une pergjumesh, por sapo hapa syte dhe u kujtova se ku isha dhe pran kujt po qendroja.

- Nga sot ne mbremje nuk do ti permendesh me emrat e tyre!

- Cfare do ketu?

- Nje cifte i martuar duhet te flen ne te njejten dhome!

- Ende nuk jemi nje cifte Zahin.

- Do te behemi dhe neser behu gati!

- Cfare do te thuash?

- Nuk eshte e plote nje ceremoni martesore pa njerzit e nuses, ndaj do shkojme ne boten magjike.

Nuk e dija nese duhet te isha e lumtur qe do te kthehesha perseri, apo e trishtuar qe do ajo do ishte dita ime e fundit si Arelania Hirai Senor Naraj!?

Tunda koken ne shenje pohimi dhe pasi ai buzeqeshi dhe me puthi lehte ne balle u largua nga dhoma.

Oret kaluan shpejte duke qendruar ne dhome. Tashme u bera gati per festen e sotme dhe po rrija duke menduar  nese do vinin dhe miqte e mi.

E menduar dola nga dhoma dhe po ecja  vertik neper koridorin e gjate mbushur me roje.

- Cfare kerkon ti ketu?- degjova zerin e gjenerale Tiren.

Nuk i ktheva pergjigje, por thjesht e injorova dhe ndryshova drejtim kur dora e saj me terhoqi perseri duke me bere te bija ne toke.
U ngrita me gjurin qe kullonte gjak u ktheva nga krahu tjeter, kur perball meje ishte Zahini syte e te cilit digjnin nga urrejtja.
Shikonte ngultas Tirenin e cila levizi disa hapa pas nga frika.

- Si guxon ta lendosh ate!?- tha ai me nje tone te ashper gati vdekjeprures.

- P...por ajo eshte...thjesht nje njeri...pse..pse zoti im?

-Mos guxo ta quash ashtu gruan time! Ti je e vetmja e pavlere ketu Tiren.

- Cfare do te thuash zoti im?

- Gjithcka do zbulohet pas disa minutash. Tani shko pran burrit tend te ardhshem. - i tha Zahini Tirenit kurse kjo e fundit u largua me njemije pyetje ne koke.

Pasi Tiren u largua Zahini u ul dhe me preku lehte gjurin, duke e sheruar kete te fundit.

- Je gati te shkojme?

- Sikur kam zgjidhje tjeter!- thash une dhe te dy krahe per krahe shkuam ne nje salle gjigande.

Ne sekond te gjithe kthyen koken drejte nesh. Isha e perhumbur ne ate turm te madhe, kur zeri i Narsit dhe te tjereve me terhoqi vemendjen.

- Cfare kerkon pran tij lodra ime? Eja ketu!- erdhi disa hapa drejte meje Narsi dhe me zgjati doren.
Ula koken dhe po e veshtroja me sy te ftohte qe dukej sikur nuk shprehnin asgje, por ne te vertet thelle brenda tyre ky shpirte uleriste per ndihme.

- Mos na veshtro ashtu njeriu im idjot. Ktheu!- tha me keqardhje Hiran dhe me kapi doren, por qe une ia hoqa direkt dhe u fsheha pas Zahinit.

Doja aq shume te hidhesha ne krahet e tyre, por tashme isha thjesht nje e burgosur e ndjenjave te mia. U struka pas, jo sepse nuk doja ti shikoja, por sepse nuk doja ti lendoja me teper.

- Arel?? Cfare i ke bere asaj Zahin?

- Mos u merzit aq shume mbreti Nars, prite deri diten e dasmes sone!- tha ai dhe te gjithe po shikonin te habitur .

- C..cfare dreqin po thua keshtu Zahin? Te lutem me thuaj qe te detyroje Arel? Te lutem na kerko qe te te marrim large prej tij?

- Me vjen keq Hiran, por kjo ishte zgjedhja ime!

- Pse? Pse? Me thuaj pse e mori djalli?!

- Pra ti ende se ke kuptuar arsyen pse une shkova ne Londer per vite me radhe,  pse vendosa per ty dhe Tirenin,  pse gjithmon jam interesuar per te! Ende se di Nars?

- Cfare do te thuash?

- Ateher do ju tregoje se emri i plote i Arelit tuaj te dashur eshte Arelania Hirai Senor Naraj. Mbesa e Andjas dhe Avjusit,vajza e Artemises , dhe vajza qe nuk arrita te merrja 17 vite me pare.

Pas ketyre fjaleve ne salle ra heshtja dhe te gjithe po shikonin drejte meje.
Hirani dhe Narsi kishin ngrire ne vend. Duhet te ishte e veshtire per ta te kuptonin se armiku te cilin urrenin isha une.

Leshova doren e Zahinit dhe u afrova drejte Hiranit dhe Narsit.

- Me vjen keq qe nuk ju tregova kurr, por mendoje se eshte me mire te me harroni, sepse pasi une te behem gruaja e tij, ju do jeni te lire perseri!- thash une duke buzeqeshur hidhur dhe sa do largohesha ata te dy me kapen doren dhe po me shikonin me keqardhje.

- Mos ik...prite..!- tha Narsi me veshtirsi, kurse Hiran me shtrengoje doren.

- Do te jete me mire te me urreni!- thash per here te fundit dhe u largova me vrap drejte dhomes.

Sonte doja vetem te qaja. Te qaja per veten time te pavlere, per emrin qe mbaja dhe personin e dobet per te cilin isha.

- Mos i derdh ata lot te vyer per ta nusja ime e bukur!

- Largohu Zahin! Pse dreqin nuk zhdukesh nga jeta ime?- i thash une kur ne sekond ai me shtyti ne shtrat dhe me bllokoje trupin.

- Edhe nese Zahini zhduket prej teje, Eleo kurr nuk do te leri ty. - me peshperiti lehte shume pran qafes dhe pasi la nje puthje te lehte si heren e fundit, u largua pa lene gjurem.

Tashme per mua jeta u kthye ne nje loje, rregullat e te ciles i vendos dikush tjeter, sikurse ka qene gjithmon,qe kur erdha ne jete.
Pse vall te shpresoje se e ardhmja do jete ndryshe??
*****
Kjo ishte pjesa dhe per sot. Jo shume e gjate, por tjetra do jete me interesante.

Cfare do ndodh me Arelin dhe Zahinin pasi te shkojne ne boten magjike?
Kush ne te vertet eshte Zahini dhe pse eshte kaq i interesuar per te sunduar?
Kush do ta shpetoje Arelin nga fati i saj apo do behet me te vertet gruaja e Zahinit?

Hej te gjithe shpresoje tu pelqeje pjesa luvjana dhe gjithe te tjeret 🥰🥰