37🥳

"Ende padurim po pres,
Qe ti shpejte te me kujtosh,
Duket se perdite do vdes,
Dhe sa duhet te besosh?!"
************


Pas festes ne shtepine Naraj....


- Po bene rreth nje ore qe kur festa mbaroje dhe Arido me Narsin kane thyer gjithcka qe u ka zene syri!


- Nuk u ve faje Eni! Urrejne veten qe se mbajten dot Arelin....te gjithe e urrejme!- tha Andja e trishtuar e ulur ne nje karrige ne cep te sallonit.


- Po! Dhe zoti Avjus dhe xhaxhi Oreani nuk jane qetesuar ende.


- Mos u shqeteso Meli! Ata jane me te pjekur. Nuk do u zgjasi shume inati.- tha Nila dhe u ul pran Arnidit dhe Nildit i cili ishte rritur mjaftueshem keto vite sa te kuptonte shqetesimet e familjes se tij.


- Mos u shqetesoni! Motra e madhe do kujtohet perseri per ne!


- Ke te drejte Nildi! Ajo nuk na harron aq lehte ne!- u hodhe Rene si per te ngritur humorin, kur ne sekond u degjua e kercitura e deres dhe nga shkallet erdhen Teana, Fisja dhe Sava.


- Si eshte Artemisa tani Sava?


- Mos u shqeteso Skaili. Ka nevoje vetem te pushoje pak.


- Kjo ishte nje dite e veshtire per teta Artemisen...per te gjithe ne.


- Artemisa eshte e forte Lena. Ajo do behet me e forte tani qe Areli u kthye perseri.- u hodhe Liona duke mbajtur nje krahe vogelushin e pergjumur 8 vjecar.


- Liona duhet dhe ti te kthehesh ne shtepi! Helio i vogel eshte i lodhur.


- Mos u shqeteso Lajdel. Ne jemi mire...- po thoshte kur zeri i ashper i Fisjas e ndaloje.


- Ti je ,por Helio eshte i lodhur. Po ashtu dhe Rene me Melin duhet te shkojne, pasi jane shtatezan dhe eshte e lodhshme per to.


- Por une jam mire!


- Te lutem Meli! Zonja Fisja ka te drejte. Cfare babai do isha une nese ty dhe femijes i ndodh gje!


- Ne rregull ateher Xhonas, por do vime heret ne mengjes perseri!- tha Meli dhe u largua perkrah Xhonasit, Stivenit dhe Lenes e cila ne fillim nguli kemb te mos largohej, por per hater te Melit e hodhi tutje kokefortesine.


- Dhe ti Sava duhet te marresh Renen dhe te shkoni. Mos harro qe Landeri po pret i shqetesuar ne shtepi besoje. - u hodhe Skaili dhe ato u larguan.


- Sadi! Te lutem shoqero Lionen dhe Helion ne shtepi. Dhe Nila me Nildin jane te lodhur. Per gjerat e tjera ketu merremi ne!


- Por motra...teta Nelisa!


- Mos u shqeteso! Do mendojme neser per kete gje...- po thoshte ajo kur zeri i Aridos u degjua i cili hyri ne dhome perkrah Narsit, Avjusit, Oreanit ,Hiranit dhe Lajdelit.


- Nuk keni se cfare te mendoni ju! Tani qe e dini se Areli eshte mire dhe ti duhet te shkosh!


- Te lutem Arido...mos i ulerit keshtu, por gjithsesi ai ka te drejte Nelisa. Ti, Sadi, Kiti, Skaili, Teana, Eni dhe Fisja duhet te largoheni, pasi sa me shume njerez te jemi, aq me e rremujshme dhe kautike situata. Plus secili prej jush eshte i rendesishem ne boten magjike. - tha Avjusi dhe te gjithe pervec Enit dhe Fisjas qe do qendronin deri ne mengjes u larguan.


- Hiran!


- Po mbreti im!


- Shko dhe ti ne boten e zeze, pasi dadoja, Nita dhe Gosti kane nevoje per nje person ti ndihmoje.- urdheroje Narsi dhe ai po ashtu u largua duke e lene shtepine ne nje heshtje gati totale.


- Cfare mendimi ke per tu afruar me Arelin tani qe ka humbur kujtesen Eni!?


- Ajo largohet nga ne sa here qe ne e quajme ose shkojme pran saj si Arelania, por nese ne i ofrojme miqesine tone asaj si Ameli Porter, ateher ajo nuk do ndihet e kercenuar. Mos harro qe ajo ka nje familje te re tani!


- Mbylle gojen Eni! Si mund te thuash se ajo ka nje familje te re tani!


- Qetesohu Arido !- i berrtiti Fisja dhe ai uli koken i inatosur.


- Tani per tani ajo duhet te jetoje me familjen Porter sa ti kthehet kujtesa!  U tregova e qarte, por ju qe keni ne mendje ndonje idjotesi tjeter?!- u uleriti Eni dhe ata thjesht rrudhen fytyrat.


- Si mund ta le vajzen time ne duart e atij biznesmenit te lene nga trut e kokes! Per me teper ai guxoje te behet babai me i preferuar per vogelushen time....qe..qe me vjen ti fus nje dru e ta mbaj mend!- u hodhe Oreani kur kujtoje momentin kur Areli e quajti zotin Djego baba.


-Jo aq sa une qe tha se nuk meritoja te isha nje gjysh per vogelushen time! Une jam gjyshi i vetem dhe i persosur per te jo ai qeni i ndyre!- u hodhe Avjusi kur iu kujtuan fjalet e tij.


- Pse mua nuk me grryen nga brenda kur e quan Arelanian vogelushe dhe zemer sipas qejfit, madje e bene te duket sikur eshte prona e tij!- tha Arido duke gjuajtur murin me grushte sa formoje nje grop ne te.


- Ju lutem tani...edhe Narsi qe i moren gruan qe donte nuk bene si ju..- po thoshte Lajdeli kur tavolina u thye nga grushti i ketij te fundit.


- Me moren gruan time èèèèè! Vertet mendon ai cunaku idjot se do ta le te martohet me Arelin tim. Kush mendon ai se eshte qe guxon ta quaj ate te tijen madje? Ajo eshte e imja...vetem dhe vetem gruaja ime dhe betohem se do ia kisha thyer kafken po mos te ishte per Arelin ne krahet e tij!


- Mjafte tani ju! Mire Narsi, por dhe ju te tre po beni si femije! Nuk e prisja as nga ty Avjus! Te gjithe duam ta marrim Arelin pas ,por nuk do zhdepni askend ne dru,  askush s'do vritet dhe nuk do thyeni kafken e askujt! Doni qe Arelit ti kthehet kujtesa, apo doni ti hiqni mendjen!- i qortoje Andja te gjithe dhe ata ulen koken kur pane se nuk i shpetonin dot syve vdekjeprures te gruas perball.


- Neser do shkoje une dhe do perpiqem ta bind Arelin!


- Jo Nars! Mesa te njoh do besh ndonje idjotsi tjeter!- tha Eni dyshuese.


- Do shkoje une dhe pike thash!- tha ai me serioze dhe u largua ne fluturim pa pritur pergjigjen e te tjereve.
*****
Shtepia Porter....


- Dan!


- Po zonjusha ime?


- Kush ishin ata persona dhe pse kembengulnin se une isha kjo vajza me emrin Arelania??


- Sepse ti i ngjan cuditerisht shume asaj zonjusha ime, por tani mos e mendo dhe fli!


- E di, por me vjen keq per ta...qe dukeshin aq te trishtuar.- tha ajo per here te fundit pasi e zuri gjumi.


- Nuk do lejoje qe te te humbas per shkak te tyre. Do pyes zotin Djego dhe do mendoje te martohem sa me shpejte me ty e embla ime. Keshtu ti nuk do mund te largohesh prej nesh edhe nese kujtesa jote kthehet....do jesh gruaja ime e bukur, tani dhe perjete!- tha i sigurt Dani dhe pasi e puthi lehte ne balle u largua nga dhoma duke mbyllur deren.


- Ketij djali do ti vije vdekja nga duart e mia nese guxon ta marri lodren time te embel. Ajo do martohet vetem me mua, do jete vetem e imja dhe betohem mbi trupin tim per kete!- u degjua zeri i Narsit jashte dritares se Arelit, i cili pasi e hapi hyri brenda dhe u mbeshtet pran saj.


- Kujtohu shpejte dashuria ime dhe bjere perseri ne dashuri me kete mbret te pavlere qe s'te mbrojti dot, por qe kurr s'do te humb perseri. Vetem ai premtim me mbajti gjalle e embla ime...premtimi yne 7 vite me pare!- tha Narsi duke i perkedhelur fytyren dhe pasi e puthi lehte ne buzet ende te embla si dikur ,u mbeshtet dhe e zuri gjumi ne perqafimin e saj, ne aromen e saj dhe prekjen e saj qe kurr se dinte kur do ta haste perseri.


bufi1234 dhe gjithe te tjeret shpresoje tu pelqeje pjesa 😍😍😍

Comment