I've never been this guilty in my whole life.

Marami na akong nagawa na kasalanan pero hindi ko aakalain na pagsisisihan ko ng husto ang gagawin ko ngayon. Ang akala ko ay madali lang ang misyon na ito pero hindi pala. Wala akong pagdududa na gagawin ko ngayon ang pagkuha ng gusto ng aking stepfather. Pero natatakot ako sa posibleng mangyari kung malalaman ni Claine ang lahat.

But right now, I need to focus.... Nasabi nasa akin ni Miya kung nasaan parte ng mansion nila dito ang mga papeles na iyon. It was a very private room but I can go inside.

Hawak ni Claine ang baywang ko nang paakyat kami sa hagdanan nila. Pagkatapos ng dinner ay agad kaming nagpaalam para makapagpahinga na. Ang iba ay nakisabay sa amin pero naunang umakyat. Ang Lola nito ay kinausap ako kanina para sa gaganapin na family gathering bukas. Ang iba rin ay nagpaalam para matulog na. The dinner was done after two hours.

"Nasaan dito ang kuwarto mo?" tanong ko nang natanaw ang maraming pintuan.

"Nasa dulo...."

Dahil sa sinabi niya nauna akong naglakad papunta sa kwarto niya. Bago ko pa buksan ang ito ay hinawakan niya ang kamay ko na nasa doorknob.

"What?" tanong ko.

"You want to sleep with me? May pinahanda akong guest room but..."

Then I realize what he meant by that. Namula ako ng tuluyan at hindi na makatingin sa kaniya. Shit. This is embarrassing. Unti-unti kong tinanggal ang kamay sa doorknob. I heard him chuckled.

"I will sleep in a guest room then..."

"You sure?" he asked, teasing me with the plastered smirk on his lips.

Humarap ako sa kaniya para ipakita na hindi ako naaapektuhan sa panguuyam nito.

"Nasaan ba ang guest room?"

"Hmmm... " Nilagay niya ang kamay sa tuktok ng ulo ko at mapungay ang mga mata nitong nakatitig sa akin.

We stare each for a second. I know what could lead this be. Claine give me a soft kiss. It was very slow. Pinantayan ko rin ang halik niya hanggang sa lumalim ito. Nakasandal na ako sa pintuan habang siya ay marahang nakahawak sa baywang ko. Nang tumigil kami ay bumaba ang halik niya sa aking leeg.

I hold his shirt so hard with my left hand while the other is on his nape. He cursed when I give him more access of my neck.

"Shit." Tumigil siya at pirming hinawakan ang baywang. "Let's stop this before I lose control."

Hirap na hirap niyang bigkasin ang mga salitang iyon. But I'm the one who lose control. I want him! I've never been this horny.

"Please, Claine..." I pleaded, giving him a sultry look.

He's gaze become darker. Siniil niya ako ng halik at binuhat papasok sa loob ng kuwarto niya.

I lost it to him. It was the best night that I've experienced. It was foreign and the feeling is very unfamiliar. I mesmerize his face when he's sleeping. Naalala ko ang huling sinabi niya. Napapikit ako nang maalala ang sinabi niya kanina.

"I love you, Hill."

He fell for me. He loves me. At ako...

Mas lalong bumuhos ang luha ko. I love him too. Iyon yung hindi ko matanggap. Kasi buong buhay ko hindi ako naniniwala sa salitang pagmamahal sa isang relasiyon, a romantic one. Kaya hindi ako pumasok sa seryosong relasiyon. Natatakot ako... Natatakot akong magmahal. And right now, I don't know the fear anymore. I want to stay with Claine and love him. But I have to leave him. Staying with him and loving him is not my intention here, that's not part of my plan.

"I'm sorry, Claine," I whispered then kissed his forehead.

Tahimik siyang natutulog kaya dahan dahan kong tinanggal ang kamay nito sa aking baywang at ang hita nitong nakadagan sa akin. I'm sore down there. Paika ika ako nang pinulot ang aking halter dress at agad na sinuot. I checked my phone and it beeped. The phone almost fell on the floor because of shocked.

It was Jerome.

"Hellow, Jay."

Dahan dahan akong lumabas sa kwarto ni Claine. I sighed before I closed the door. It's time to do it.

"Jay?" I called his name again but no one answered. Bigla itong naputol kaya napamura ako.

Nakita kong may twenty miss calls pa siya. Shit. This must be very important. Dahil hindi ko na nacontact pa si Jerome. Itutuloy ko na lang ang gagawin. Lahat ng kilos ko ay hindi nakakagawa ng ingay. Nang makababa ako sa hagdan ay agad akong lumiko sa isang pasilyo. Mediyo kinakabahan ako. Hindi rin ako makalakad ng maayos dahil sa masakit ang gitna ng hita ko.

Mediyo hindi madilim ang parte kung nasaan ang silid na iyon.

"Calm down... " I inhaled deeply when I saw where I was looking for.

Isang buntong hininga pa bago ako mapunta roon. May pin ako sa aking bulsa at iyon ang ginamit para mabuksan. Mediyo tinutubuan ako ng maliliit na pawis nang nahihirapan sa pagtusok. When it clicked the door open immediately.

Yesterday, I asked Claine about the blueprints of their mansion. Naging rason ko ang project namin sa isang major subject kahit hindi naman kailangan. Agad ko itong ipinakita kay Miya at sinabi ang posibleng pinagtataguan ng mga papeles na iyon. Bawat buklat ko sa mga folder ay parang naiisip ko na may nakatingin sa akin. There must be cctv somewhere. Tulog na ang mga bodyguards at kung hindi man sila natutulog dapat ay dalian ko. It's already one am. Hindi talaga ako natulog pagkatapos ang nangyari sa amin ni Claine.

Nang nakita ko ang pamilyar na dokumento, agad ko itong dinampot. Pumunta pa ako sa isang cabinet at hinalungkat ang bawat folder.

I need the damn case of Three politicians who involved in an accident. Ilang sandali ay nagvibrate ang phone ko. Dali dali kong kinuha ito galing sa bulsa at sinagot.

"Hill, we got your brother. Nasa amin siya ngayon papuntang Manila. Nakatago sa isang probinsiya sa Visayas. He's safe and I suggested you and your brother should fly to another country as soon as possible."

Nanghina ako sa narinig. Tinakpan ko ang aking bibig, hindi makapaniwala.

"Hill?" Jerome called me when I didn't say anything.

May tumulong luha sa aking mga mata.

"W-why you didn't tell me. You got the location? And how... " Hindi na ako makapagsalita ng maayos.

Oh god... Please this is true.

"Sir Matt ordered to not tell you Hill. We got the location yesterday and we plan to get your brother tonight. Hindi gaanong mahigpit ang sekuridad nila."

Tinakpan ko ang bibig ko. I can't believe it.

"Thank you, Jay. Please let me talk to Tito Matt. I wa-wanna talk to him."

"He's not here. Just do the important thing right now."

Narinig ko na may kumausap sa kaniya sa kabilang liniya saka nagsalita muli.

"Prepare you clothes now. Aalis kayo ngayon. Your step father is now hiding. You and your brother are not safe if your step father is not in jail. I'll hang now."

Mabilis ang bawat galaw ko. Hindi ko na kinuha ang papeles na iyon. Kinuha ko ang susi ng sasakyan ni Claine at iyon ang ginamit ko patungong Manila. Buti ay natakasan ko ang mga bodyguard sa gate nila. Kahit pagod na pagod ako nang makauwi sa condo ni Miya hindi iyon ang pumigil sa akin. Hinang hina akong naupo sa couch habang pinapakalma ang sarili. I texted Jerome to command someone pick me up. Wala naman itong reply pero alam kong may ipapadala iyon dito.

Nagimpake na ako ng gamit pagkatapos ay kumatok sa kuwarto ni Miya. Dahil walang nagbukas pinihit ko ito at hindi naman nakalock kaya pumasok ako. Naestatwa ako nang makita ang bumungad sa akin. Nalaglag ang panga ko. What the.... What a night, right?

Ang pinsan ko at si Miya ay magkatabi sa kama. Kahit na natatakpan ang mga katawan nila ay alam kong walang saplot ang mga ito.

Oh shit! What the... Oh my gosh! Literal na nalaglag ang panga ko.

This is not the time to talk about their... I don't know. Fling or what? Parehas sila ng prinsipyo. But how come? They fight all the time then they are into something. Huminga ako ng malalim. Ginising ko si Miya kahit mahimbing ang tulog.

"Wha-" Nabitin ang sasabihin nito nang makita niya ako. "Hill?!"

"Shhh...." I hissed. "Next time mo na ipaliwanag. Help me. Nakuha na si Perth dahil sa tulong ng tauhan niyo. So, get up."

Namilog ang mga mata nito at agad na dinampot ang damit sa ibabaw ng kama. Hindi ko alam kung saan siya magugulat sa aking pagdating o ang balita ko sa kaniya.

"Akala ko nasa condo ka ni Claine?" tanong niya nang nasa kusina kami.

"Dinala niya ako sa Mansion nila."

"You got the do-documents n-now then?!"

"My brother is with Jerome now so no need."

Narinig ko ang pagsinghap ni Miya. Hanggang ngayon ay gulat pa sa nangyayari. At pati ako ay ganoon din. I am happy for my brother. It's been so many years since I didn't see him. I pray every day for my brother. And now nahiling iyong pangako ko kay Mom.

Tears escaped from my eyes. Tahimik ang paligid.

"How about him, Hill?" Miya asked after a long silence.

And I felt a pain in my chest while thinking Claine. Iiwan ko siya. At kapag napunta na ako sa ibang bansa siguro... may mamahalin na siyang iba, si Ariene. Ang sakit... Sobrang sakit. Kung bakit kasi ako nahulog sa kaniya. But I didn't regret it. I did not regret that I love him. Ang nangyari sa amin ay hindi ko pinagsisihan. It was memorable. Ngayong araw ay memorable. Pero ang iwan si Claine... Masakit pero para sa kapatid ko iyon e.

Claine will always be my in my heart, I guess.

"I don't know." Natawa ako pero naiiyak.

Nilagok ko ang pills na binigay ni Miya. Kasabay nito ang muling pagbuntong hininga niya. She hugged me.

"Everything is gonna be okay, Hill. "

I hope so.... Suminghot ako saka dinukot ang susi ng SUV ni Claine sa aking bulsa. Nilahad ko ito kay Miya.

"Wha-What's this?" Nagaalinlangan niyang kinuha.

A forced smile was all I can do. "Give it to him, Miya. That's the key of his car."

Isang tunog nang aking cellphone, agad akong tumayo. Hinatid ako ni Miya papunta sa labas. Sumalubong ang isang tauhan ng kaniyang ama nang makababa kami. Alertong lumapit sa akin.

"Your brother is waiting for you in the airport."

Tumango ako at muling nilingon si Miya. She is crying.

"Oh. Shit! Bibisitahin kita, Hill." She smiled. She has ways to visit me. I'm sure of that. Baka susunod nga siya e...

"Okay, and thank you Miya. I owe your family a lot. I need to go."

Tumango ito at mediyo humuhupa na ang pagiyak. "About my cousin. You owe me an explanation..." I smirked before I walk towards the car.

Hindi makatingin sa akin sa Miya. Umiling ako bago kinuha ang ibang bag na buhat na ng lalaking pinadala ni Jerome.

"Bye, Miya. See you next week or month?" tanong ko nang maipasok na lahat ng gamit ko.

"Next week... " she winked at me.

Pumasok na ako sa sasakyan nang makapagpaalam kay Miya. Tumingala ako sa labas ng bintana.

I got Perth now, Mom. I prayed that night. That night is very special and at the same time it was very painful. My brother is safe now and I will leave Claine.