Chapter 17

I am in hurry right now. Lance and Miya are waiting outside my room. Habang ako dito ay natataranta na magayos sa sarili. Nagsoot na lang ako ng simpleng t-shirt at maong short. I tied my hair tight. Pagkatapos sa pagaayos sa sarili ay kinuha ko ang bag sa gilid ng kama kung saan nakaimpake lahat ng inihanda ko kagabi.


Habang nasa loob kami ng elevator ay panay ang panenermon ni Lance sa akin.


I just didn't respond. The irritation in his face never fades until we reach the parking lot. Parang bata lang na may tantrums. Gusto ko din itong sigawan pero wala ako sa mood na makipagargumento sa kaniya. Nakapark ang sasakyan niya sa hindi kalayuan. Pero sa tapat ng building ay nakita ko ang isang SUV at isang van. Nakahilig si Claine sa bintana ng kaniyang sasakyan.


He is wearing a sunglass that make him hotter. Ang nagaamba kong ngiti ay nawala dahil sa nakitang babae sa loob ng sasakyan niya. Hindi na ako tuluyang nakabawi dahil sa iritadong pagsigaw ni Lance. Nakatayo na pala akong magisa habang si Miya at Lance ay nakasakay na.


I glance again at Claine direction, he's watching me. I just wave my hand at him and gave him a flying kiss.


I didn't see his reaction anymore. Sumakay na ako sa van kung nasaan ay nakaparada na sa daan. Mas binilisan ko ang aking paglalakad. Sa gilid ng aking mata ay nakita ko ang tingin ni Claine sa akin.


I bet his friend are shock after what I did. Well unless they didn't see it. I smirked at that thought.


"What's that flying kiss huh?" Zack asked.


They saw it. Zack was smiling.


They are teasing me because of that. I am fucking sleepy but Eugene and Zack are so noisy. How I wish the girls should be here instead of Zack and Eugene. Damn, I need some sleep. I need peace. Si Fara, Viviene, Isabelle at Paul ay sumakay sa van ni Kyle habang si Claine ay kasama lang si Ariene. That's her name Ariene, they call her Ari. Miya told me that girl is living with Claine mansion here in Manila. And also, that girl is a daughter of Claine maids in their mansion.


Imagining what are they doing inside that SUV car.... They are behind from us. Kami ang nasa unahan habang nakabuntot ang SUV ni Claine, sa likod nila ay ang van nila Kyle.


"I like him..."


Their lips form into an O. I just chuckled because of their reaction. Alam kong hindi narinig ito ng aking pinsan dahil naka earphone siya. Miya slowly glance at me. Seeing her smirk.


"Woah, you like him?" Zack in shock tone.


"Yeah," I simply answer.


Napahalakhak ang dalawa.


"He wanted a girl with a humor," si Eugene na marahan na tumawa. Si Zack naman ay napailing.


Humor?


"The girl with him right now," I suddenly asked. "Who is she?" I sound know nothing about her.


Tumingin ang dalawang kausap ko sa likod namin. Para bang may ibubuniyag na sikreto ang dalawa. My eyebrows furrowed.


What's the tea?


"That's Ariene..."


"Ariene?" I innocently ask.


Zack sighed. Eugene just smirked.


"She likes Claine a LOT," natatawang sabi ni Zack. Emphasizing the word lot. Lot huh...


Eugene just listening right now, giving Zack the stage to him. Napataas ang kilay ko. A lot? Wow! So, she is in love or obsessed? She looked like a innocent girl with a white skin, curly hair.


"Claine is an ass..."


"Why?" naguguluhan kong tanong. Well, I can't blame Zack definition of him. But the involvement of the girl for him of being an ass is giving me a curiosity.


"He always cares for Ariene. They've been a friend for so many years and Claine just acting blind for her feelings."


Care? If you care for someone doesn't mean it has the involvement of romantic feelings. It depends on the person of what he or she love. Care is one of the ingredients of love.


"But Claine is an ideal boyfriend Hill," si Eugene habang nilgay ang unan sa ulo niya.


I know that, Claine is an ideal boyfriend. Genius, handsome, tall, and gentlemen? I dont know if he is gentlemen. In my experience he is gentlemen but it was rare.


"Eugene is right, Hill but if you're planning to be his girlfriend don't piss him off." Nagtawanan sila habang ako ay napasabay na din.


We change the topic afterwards, talking about our high school life. Nawala ang antok ko dahil sa kanila. Palaging kaming nagtatawanan sa mga biro sa isat isa. Si Miya at Lance ay tahimik lang. Nagdadarive si Lance na parang walang tao sa paligid niya. Si Miya sa front seat ay natutulog.


We didn't stop our funny story nang bakababa na kami. I can smell the beach. Tita Mila rest house is in front of us. A very classic style of house. It is two-storey house. Maglalakad pa kami ng ilang minuto bago makapunta sa beach. Habang bumaba kami ay sumulyap ako sa likod namin.


Bumababa si Claine sa kaniyang sasakyan. Nakatingin siya sa taong kasama kong bumababa. His eyebrows furrowed. He didn't even glance at me. Ariene was talking to him, wearing smile on her face. But Claine look like he wasn't interested.


Kinuha ni Zack ang bag ko.


"Eugene you just fucking step to a women's room at that time," tuloy ni Zack bago nilahad sa akin ang bag ko. Kinuha ko ito sabay marahan na tumawa.


Nagpapatuloy pa din sila sa asaran. Lumiko kami para makarating sa tapat ng bahay. Nakasunod ang iba. Ang usapan namin ang naririnig sa paglalakad.


Nauna kaming naglakad papasok. Hinihintay namin si Lance nang makarating kami sa tapat ng gate. Naiwan sila ni Miya. Hindi ko alam kumg anong ginagawa ng dalawang iyon. Kanina pa sila hindi umiimik.


"What did you see?" tanong ko kay Eugene na sanhi nang paghagalpak ng tawa ni Zack.


Si Kyle ay napailing, alam kung ano ang tanong ko. Narinig nila kanina sinabi ni Zack.


"Nothing..."


Nagkatinginan kami ni Zack ng makahulugan. Mocking Eugene of his answer. Sa gilid ng aking mata ay nakita ko ang iritasyon ni Claine habang nagsasalita si Ariene. His sunglass right now is hanging on his polo shirt. He looked so fresh.


Nang makapasok kami ay kaming tatlo nina Miya at Fara ang magkasama sa iisang kwarto. Habang nagliligpit ako ng aking mga gamit ay nakaramdam ako ng pagod. Kulang ang tulog ko kanina at sa dalawang oras na biyahe ay hindi ako natulog.Pagkatapos kong magligpit ng aking gamit ay humiga ako sa malambot na kama. Damn. I am fucking sleepy. Tumingin ako sa aking relo. It's two o'clock pm.


Nagliligpit sina Fara at Miya sa kanilang gamit. Pinikit ko na lang ang aking mata at di namalayan na nakatulog. Nagising na lang ako sa tawanan sa baba. Kinusot ko ang aking mata at nakitang maliwanag pa sa labas. I slept two hours. Inayos ko ang aking sarili bago lumabas. Sa second floor ang aming kwarto kaya napababa ang ako sa hagdan. Sa living room ay nakita ko silang nakaupo. Ang iba ay nakainom ng beer. Nagangat sila ng tingin nang makita akong bumababa sa hagdan. Habang umiinom ng beer si Claine ay mariin itong nakatingin sa akin.


"Hill, nagising kana pala," si Fara habang binigyan ako ng espasiyo para makaupo ako sa couch. Umupo ako doon.


"Pagod si Hill sa biyahe," sambit ni Miya habang nakangisi.


Tinaasan ko siya ng kilay. Napahalakhak si Zack at Eugene. Akalain mo nga naman sa buong biyahe ay kwentuhan namin ang naririnig sa loob ng sasakyan. Tumayo ako at napailing iling na nagtungo sa kusina upang makainom. Nakita kong may laman na ang refrigerator. Kumuha ako doon ng tubig. Habang nagsasalin ako ng tubig ay may narinig akong yapak papunta rito. Nagangat ako ng tingin at nakita ang taong kanina ko gustong makausap. He looked good in his bored short and polo shirt. I bit my lower lip before I drink the water in front of him.


Habang umiinom ako ay tahimik niya akong pinapanood.


"Hey..." I greeted him with wide smile, placing the glass on the sink.


Sumandal siya sa hamba ng pintuan. Nagaabang ako sa sasabihin niya pero tahimik lang siya. Hawak niya ang beer at nilagok ito. Matalim ang mata nitong nakadirekta sa akin.


"I slept two hours. How's the ride anyway?" I asked to get some topic.


Hindi pa din siya umimik. Nagtaas ako ng kilay.


"I bet you enjoy it." I laughed at my assumption. He raised an eyebrow.


"What do you think? I must be the one who's going to ask that question," aniya sa isang malamig na tinig.


Lumapit ako sa kaniya at hindi naman siya gumalaw.


"You look like you enjoy it. If you're asking if I enjoy it. Well... It will be more enjoying if we're together in your car," I said in sultry tone.


He scoffed before he walk away, leaving me. What the hell? What was that? Pumunta siya dito tapos aalis din. Tsk


Pagsapit ng gabi ay kumain kami sa isang kainan malapit sa rest house ni Tita Mila. While we are eating, I heard Ariene angelic voice. I watched the glimpse of her eyes while smiling.


"Hindi ah Kyle," tanggi ni Ariene sa akusa ni Kyle.


Those people who don't talk sometimes are those who are close together. I observe that all the time.


I just watch them talking. Katabi ko si Fara at Miya. Parehas kami ni Miya na nanood lang. She isn't interested but I can see the curiosity. Curiosity about hanging with friend normally. Kami kasi ay iba kapag nakikisalamuha sa kaibigan. Iyong laging umiinom ng alak, naghihithit ng sigarilyo at pumupunta sa bar. That's what we do if we are hanging with our friends.


"Oh? Talaga? You like Business Ad before."


Kyle raised an eyebrow at Ariene who just smiled shyly. She is blushing. Oh, she chose engineering because of Claine, isn't it?


"Tsk. Ikaw Kyle, you chose Engineering course because your crus-"


"Shut up Viv. " Kyle glared at Viviene.


Isabelle lauhed at them. Ang pinsan ko ay tahimik lang na kumakain. Sumipsip ako ng juice bago nagangat ng tingin. Miya excuse herself. Tumawag yata si Tita Flor.


"Kyle will always be Kyle." Zack spat to them kaya mas lalo nilang inasar ito.


I saw Claine is busy with his phone. Napapasulyap si Ariene sa cellphone niya at minsan ay nagtatanong. I noticed that they are close together.


Pagkatapos kaming kumain ay umuwi na kami. Ang iba ay gusto pang tumambay pero gusto ng karamihan ay umuwi na. Pagkarating namin sa rest house ay nagpunta kami sa kaniya-kaniya naming kwarto. Hindi ko na nakita si Claine dahil agad itong pumasok sa kuwarto nila Lance nang makarating kami. Hindi pa niya ako pinapansin.


Before I went to my room Lance inform me that Tita Mila will go here tomorrow to visit. Mapapadaan lang daw. Oh, I bet she want see me. Madami na naman itong mga tanong. And I expected that she has a lot of questions. They arrive early in the morning. We are outside of their rest house. Her two daughters and her husband are with her.


Ang mga kaibigan ni Lance ay umupo lang at nakinig sa usapan namin. Pinapakilala sa akin ang ni Tita Mila ang kaniyang dalawang anak na babae. Nanlaki ang mata ko habang nakatingin sa kanila. They grow so fast, the last time I saw them, they were three years old. Ang isa sa kanila ay ka age ni Perth. Oh! How I wish Perth are here. Soon Perth you will be hanging with your cousins. Ang sarap siguro ng feeling non.


"This is Filomena," pakilala niya sa mas bata na babae "And Gail," aniya sa mas matanda.


I forget their names already. And knowing their name is not familiar, sheez. They are my cousin! I smiled sweetly. The younger one is more friendly. She smiled widely but her sister just gave me a force smile.


"Call me Fin, ate." Filomena introduced her nickname. Ito yata ang kaeded ni Perth.


"Alright, Fin." I smiled to the younger one.


Her sister just goes to her dad and said something.


They are really beautiful, yung tipong ganda ng isang filipina. They color says it all. My color is like them but my feature is different. Hindi ko namana ang mukha sa aking ina, kaya kapag kasama ko ang aking mga pinsan sa side ni mama ay mapagkakamalan akong hindi ko sila kaano-ano.


"Hillary, you should visit us in Batangas," si Tita Mila nang pasakay na sila sa kanilang sasakyan.


We talk too much, umabot yata sa tatlong oras ang paguusap namin. Ako lang ang kinsausap niya. Ako kasi ang minsan lang niya makita.


"Okay po, Tita."


Ngumiti siya ng malapad saka pumasok na sa sasakyan.


"Okay. Take care of yourself Hill, Lance... "


Bumaling ito sa akin saka kay Lance. Nang mag-close na ang pintuan ng sasakyan ay agad itong umalis.


Bumalik na kami sa loob ng bahay. Ang iba ay handa na sa pagswi-swimming. Kami na lang ni Lance ang hindi nakabihis. Sa likod ng rest house ay beach na kaya maglalakad lang sa likod. Ang iba ay nauna na. Tatlo na lang ang naiwan. Si Ariene, Isabelle at Viviene. Pumasok na ako sa loob habang si Lance ay kinakausap ang tatlong babae. Narinig ko ang sinabi niya na susunod siyang pupunta. Viviene really like my cousin.


I wear a maong short, maiksi ito. Sa ilalim nito ay nakikita ang bikini. Hindi na ako nagsoot sa pangitaas na damit, just my bikini top. Wearing revealing clothes are not big deal to me. Namulat ako sa pagiging open minded sa lahat. Sa California noon ay hindi na bago sa akin ang magsoot ng mga damit na maiiksi. But when it comes in the Philippines mediyo hindi ako nagsosoot ng maiiksi. Nahahawa ako sa pananamit ng tao. So dapat ay makiuso ako kung ano ang karamihan na soot. Some girls here are not liberated.


Pagkalabas ko sa aking kwarto ay nagulat ako mg makita ko si Claine. Akala ko ay nauna na siya? Hinihintay niya ba ako?


"Oh, I thought...."


"You thought what?" he asked in cold tone.


Nakasandal siya sa pader habang nakatingin sa akin. Lahat ng atensiyon niya ay nasa akin. I like it.


"Wala." I chuckled.


"Change your clothes." Tinuro niya ang bikini top ko.


What the hell?


Tumingin ako sa aking kabuan. There's nothing wrong with my clothes. Nagsalubong ang dalawa kong kilay.


"Why? There's nothing wrong with my clothes, Claine."


Natawa siya ng mapakla.


"If you don't change, you're not going anywhere," aniya na parang magiging totoo ang banta niya.


Napangiti ako saka siya nilagpasan. "I'm not gonna change," mariin kong sabi.


Nakangiti ako habang pinagpatuloy ang pagalis pero napawi iyon nang hilain niya ako at pinako sa pintuan na pinanggalingan ko. Namilog ang mata ko. Shit! He is strong. Hinawakan niya ang dalawa kong kamay.


"What?" I hissed.


"Change your clothes," bulong niya sa aking tenga na naghatid ng kiliti.


Bumaba ang mukha niya sa aking leeg. Linapit niya din ang kaniyang katawan. Fuck this! Hindi ko na kaya. This is too much!


"Okay I will change my clothes." I gave up too easily!


He was challenging me. Lumayo siya sa akin. Nakangisi siya at nakapamulsang nakatingin sa akin, inaabangan ang susunod kong gagawin.


"Change...I'll wait here."


Kinagat ko ang aking pangibabang labi bago pumasok sa loob ng kwarto. Doon ko lang napagalaman na ang bilis ng tibok ng puso ko. Napahawak ako sa aking dibdib.


This is not good.

Comment