-Degjo- filloi te fliste Ajani- Kurre nuk e kam menduar nje situate te tille me ty. Ti je princesha e shtepise tone dhe enderroja per nje dasem te madhe, nje gezim te madh. Nuk doja te betohem, eshte e vetmja gje ku i kam duart e lidhura. S mund te bej asgje.

-Babii, e di. Une i kuptoj te gjitha, por ti mos u merakos per mua. Une jam 20 vjece tashme, nuk jam me ajo vajza e vogel dhe di si ti perballoj disa gjera. E di mjaft mire qe nese do te mundeshe te beje dicka ti do e beje, ne mos ti do e bente xhaxhi, ose Miri, ose Rejani. Dmth e di qe s mund te beni asgje. Por kjo "martese" nuk do zgjasi shume, thjesht mundohuni ta zgjidhni sa me shpejt, sepse une me Tajsonin shtepine do e kthejme ne shesh beteje. Dmth,ti e din sa inat e kam.

-Te premtoj qe do te mundohem ta zgjidh sa me shpejt - tha duke e puthur ne koke dhe syte i kishte te mbushur me lot.

-Ama jo keshtuuu. Baballaret nuk qajne asnjehere, ata jane me te fortet ne bote. - tha duke i fshire lotet ne syte e tij. - Jam me fat qe jeni prinderit e mi, jam me fat qe kam nje familje te mrekullueshme si kjo e jona.

-Kjo shtepi do jete gjithmone e hapur per ty, ti je vajza e kesaj shtepie- tha Amaris teksa i kapte doren.

-Mami te lutem, kete e di une. Fundja ju mua do ma lini pasurine- tha me vetbesim.

-Kam edhe djemte une- tha Amaris.

-Pjesen me te madhe e dua une pra.

-Cfare te duash ti princeshe- tha Ajani duke i puthur koken.

-Epo me lejoni pra, kam disa valixhe per te pergatitur per neser se si dihet kur vjen ai barboni.

-Ne mengjes ka thene- tha Ajani.

-Mengjes e quaj ne oren 10 une.

-Epo ai jo.

-Me plasi mu. -tha duke ikur.

-Me duket jeta pa kuptim. Kur nuk arrita dot te mbroja vajzen timez per ca duhem ne jete une?- i tha Ajani bashkeshortes se tij.

-Zemer, mos mendo keshtu. Njeriu nuk eshte i afte te beje gjithcka ne jete. Pastaj ne Tajsonin e njohim, ka qe i vogel qe shoqerohet me djemte tane. Thjesht shpresoj qe Hejzelli te mos e cmendi totalisht ate.

-Duke marre parasysh si jane ata te dy do e vrasin njeri tjetrin. - tha Ajani.

-Ose do e duan shume- tha Amaris dhe Ajani e pa menjehere.

-Me vajzen time jo, ia kam bere te qarte qe eshte thjesht nje martese formale.

-Se mos do te te pyesin ty ata. Po zemrat e tyre njehere? Pse kush e pyet dot zemren? E pyeta une a qe u martova me me fuckboyn e shqiperise?

-Uff Amaris. Dua qe nata te mos mbaroje kurre.

-Ky eshte realiteti, oret do ikin shpejt dhe bashke me to edhe nata. Eja tani te flejme. - tha Amaris

-Shko ti, une s fle dot. S jam i qete, me vret zemra perbrenda. Te betohem qe nuk doja te shkoja keshtu, jam i gatshem qe te vdes vete, vetem tek vajza ime jo. Eshte shume e vogel, pse dreqin duhej te ndodhte kjo?! Ajo eshte dielli ne jeten time.- teksa fliste lotet i kishin rene faqeve.

-Jeta na godet aty ku na dhemb me se shumti, tek femijet- teksa fliste ne mendje i erdhi dicka tjeter dhe syte iu mbushen me lot

-Ama Xhejsonit nuk do ia  fal kurre per kete qe beri. Dreqin eshte e motra, cfare mund ta pengonte ta mbante atje maksimumi per nje vit? Ai djale ka dale komplet nga shinat. Ky tjetri ketej e ke vec me nje vajze. - tha Ajani.

-Nuk mund te kontrollosh gjithcka Ajan, leri femijet, tashme ata jane rritur. Nuk jane me ata femijet e vegjel qe i mbaje ne krahe. Ndoshta keshtu eshte me mire.

-E shikon, edhe ti e ke ke ndoshta.

-Take the risk or lost the chance baby. Tani eja flejme- tha duke i zgjatur doren te cilen ai e kapi dhe u nisen per brenda ne shtepi.

***

Po paketonte disa rroba te saj, rroba nuk kishte marre shume, ke shume kishte marre kujtime te cilat i ruante si syte e ballit. Kishte marre libra e disqe muzikore.

Ama gjithcka po i dukej e rendesishme qe ta merrte me vete ne ato momente. Po shikonte rreth e perqark dhomes, dhe syte iu mbushen me lot. Dreqin, sa do e merrte malli per ate dhome, per muret e lyera ne ngjyre roze te zbehte, krevatin e saj ku kalonte nje pjese te madhe te dites, tavolinen e punes, posterat e varura ne mur, gjithcka.

Dera ra dhe brenda hyri Irma me Amarin ne krahe.

-Kerkon hallen ky camarroku s kam c ti bej- tha duke ia dhene asaj ne krahe.

-Dashuria ime ti, pse s flen ti? - tha duke e puthur Amarin.

-Ala do iki neshel, moc ik ala. Amali e don alen ketu. ( Halla do iki neser, mos ik halla. Amari e don hallen ketu)

-Halla do vij prape o zemer. Mbylli syte ti- tha teksa e mbante ne krahe dhe e tundte ngadale.

-Po ben gati valixhet?- tha teksa shihte valixhet qe ishin aty.

-Po,me duhen disa gjera.

-Mos merr shume rroba,

-Normale qe jo, blej te tjera.

-E pra. Hejzell mos harro se kur te duash telefoni im eshte gjithmone i hapur per ty.

-E di zemer. Ty te kam si motren time une. Vec mos e ler Mirin te merzitet kur te iki une, ai do merzitet me shume se Rejani, e di une.

-Mos u merzit per keta ti, mjafton qe te jesh ti mire.

-E zuri gjumi- tha teksa ia kalonte asaj ne krahe- shko coje ne dhome dhe eja pastaj prape.

-Okej, erdha per dy minuta.

Vazhdoi te paketonte valixhet dhe pas 10 minutash kishte mbaruar kur u hap dera dhe brenda hyri, Miri, Rejani, Mario, Marko dhe Irma.

-A pranohemi te vijme?- tha Rejani.

-Normale qe po. Ejani.

Te gjithe hyne brenda ne dhome dhe filluan te benin shaka nga me te ndryshmet duke kaluar keshtu te gjithe naten se bashku.

-Do me marri malli per ju djema- tha teksa i shikonte te gjithe.

-Edhe neve per ty vogelushe- tha Rejani teksa e perqafonte dhe pas tij te gjithe e perqafuan. - Mos harro qe na ke ne krah per gjithcka, mos ngurro te na thuash per gjene me te vogel.

- Ju dua te gjitheve shume...

Ja dhe pjesa e syte per sonte por prape s doli Dibrani se 😂, ne fundjave pjesa tjeter tani. Dmth po s me erdhi frymezimi naj dite tjeter.

Ju puthi ❤