U ngrit ne mengjes, pa oren ne telefon qe shenonte 08:00 dhe u ngrit nga krevati. Tajsoni nuk ishte ne krevat, mesa duket ishte ngritur me heret. U vesh dhe beri pak makeup dhe zbriti poshte. Tajsoni do i fliste kur ta shihte por who fucking care?

Zbriti shkallet dhe pa ne sallon nje vajze ne moshe te Tajsonit afersisht e cila ishte duke biseduar me Marten dhe ne krahe kishte nje femije, dhe nje vajze e vogel me dy bishtaleca te vegjel po luante me kukulla prane tyre.

-Miremengjesi- tha ajo drejt tyre.

-Miremengjesi bije u zgjove?- pyeti Marta drejt saj. Ndersa Hejzelli po shikonte drejt gruas qe ishte perballe saj.

-Mua nuk me njeh?- e pyeti ajo.

-Nje ide e kam se kush mund te jesh?- tha Hejzelli.

- Ca ideje  psh? Kush mendon se jam?

-Alesja?

-Pikerisht- tha Alesja dhe pastaj shkoi dhe e perqafoi. -Me behet qejfi qe te njoh, une jam Alesja, nuk e di a ke degjuar per mua.

-Une jam Hejzell dhe sigurisht qe kam degjuar per ty.

-Nese ke degjuar nga Tajsoni jam e sigurt qe ke degjuar gjera te keqija.

-Nga Tajsoni kam degjuar por jo gjera te keqija, te jesh e sigurt.

-Cudi ne fakt. Keto jane femijet e mi, kjo eshte vajza e madhe Altea 3 vjec, ndersa ky i vogli eshte Mateo eshte vetem dymuajsh.

-Sa te bukur qe jane. Ti kesh me jete.

-Juve rrini vajza, une duhet te shkoj deri tek komshia dhe do te vij me vone- tha Marta drejt tyre.

-Ne rregull ma,s ka problem. - U ulen divan dhe filluan qe te flisnin.

-A mendon se Tajsoni do me pranoje mua ketu?- e pyeti Alesja dhe ne fytyren e saj dukej qarte trishtimi.

-Nuk te largon kush nga shtepia mos ki merak, per sa i perket Tajsoni, ai eshte si Tajsoni m, por qe ty te don, shume madje. E kam pare ne syte e tij kur flet per ty, do e kete cik te veshtire se ai se hedh kurre hapin e pare por qe do e bejme ne qe ta hedhi ate hap, kot s jemi femra ne.

-He pra. Ne fusim shejtanin ne shishe e se fuskemi ne vije nje Tajson. - tha dhe te dyja qeshen. -Kam 5 vite qe se kam pare Tajsonin, as nuk e di a ka ndryshuar ose jo ne pamje, e as ne karakter. Nuk di asgje per te, me ka marre shume malli edhe ti degjoj zerin, ti shikoj fytyren. Thoja gjithmone me vete le te jete  i merzitur me mua por vec te jete ketu, por tani kur e mendoj, se si me duket.

-Mos u shqeteso, Tajsoni i don qe te gjithe por thjesht e mban brenda vetes dashurine.

-mam, mam- therriste Altea e vogel.

-Po zemer- i tha Alesja me dashuri te bijes.

-Me mbaj opa

-Kam Mateon mami ne krahe, tani ti je rritur, me ler te mbaj vellain mire?

-Ëëëë dua dua dua.

-Eja te te mbaj une-i tha Hejzelli dhe e mori ne preherin e saj.

-Me vdiqen, jane te dy te vegjel dhe jane xheloze per njeri tjetrin. Naten ia le Kleos, dhe vij shpesh ketej ia le plakes ti mbaje po deshi, ose naten ia le Markgjonit. Te flej edhe une rehat. Markgjoni ku eshte?

-Nuk e di. Eshte zene mbreme me Tajsonin dhe iku.

-Tallesh?

-Jo. U zune mbreme dhe iku Markgjoni, edhe Tajsoni se ku ka ikur sot ne mengjes se di.

-Qe te dy kane nerva dreqi, do zoti leshon pe Markgjoni se Tajsoni s ka shanse.

-Ehh e di, kokemushke eshte.

-Nje pyetje kam per ty une, a te ka pare Tajsoni si je veshur?

-Jo, por qe kur te vije do beje namin e di,- tha Hejzelli duke rrotulluar syte dhe Alesja qeshi.

-Edhe thashe une pra se ai eshte koke maloku per punen e veshjes.

-Me vjen keq qe po ta them por eshte kokrra e malokut, nje super malok i trashe, njeri malesh qe s merr vesh nga asgje- tha Hejzelli dhe Alesja filloi te qeshte me te madhe.

-Thashe se mos ka ndryshuar ndopak po lesh lesh, hic fare s paska ndryshuar.

-Ehh Tajsoni si Tajsoni. - tha Hejzelli dhe te dyja filluan te buzeqeshnin kur zhurma e deres u degjua. Dhe hapa u degjuan drejt sallonit ku u duk me pas Tajsoni dhe Markgjoni.

Tajsoni pa i cuditur Alesjan me djalin ne krahe dhe me pas Hejzellin dhe vajzen e vogel qe qendronte ne krahet e saj. Te gjithe po prisnin nje reagim nga ana e Tajsonit por ai s tha e s beri asgje, atehere Alesja u ngrit ne kembe duke e lene djalin ne karrocen e tij dhe eci drejt Tajsonit.

-Tajson- i tha ajo lehte si ne forme lutjeje qe ti pergjigjej por ai thjesht i dha nje shikim pa emocione dhe u nis te ikte por Altea e vogel qe deri me tani s kishte dhene asnje reagim sapo pa Tajsonin qeshi dhe i therriti atij.

-Daja- tha ajo e lumtur dhe vrapoi drejt tij, Tajsoni mbeti i habitur per nje moment, ishte hera e pare qe e degjonte ate emer, uli koken poshte dhe pa vajzen e vogel lozonjare qe po e shikonte me dy sy kurioze dhe te lumtur. Tajsoni u ul ne nje pozicion me te dhe i buzeqeshi duke i kapur faqen, i shkeli syrin dhe e puthi ne faqe dhe pastaj u largua drejt dhomes se tij.

Alesja kishte mbetur aty me syte plot lot te cilet e kishin gjetur rrugen e tyre per ne faqe.

-Mos u merzit, do te te kuptoje- i tha Markgjoni por Alesja tundi koken me mohim teksa ishte nen perqafimin e te vellait.

-Ai kurre s do me doje me. E di une. Kisha krijuar kot shpresa te kota, edhe dikur thelle thelle brenda meje e dija qe ai do ishte prape i njejti, por kisha shume shpresa qe tashme do i linte menjane merite e se shkuares. Shpresoja shume qe te me kuptonte.

-Nje dite do te te kuptoje Alesja mos u bej merak, nuk eshte aq i pashpirt- i tha Hejzelli.

-Shpresoj shume qe te jete keshtu sic po thua ti Hejzell, shpresoj shume me te vertete.

Epo qe do postoj edhe keto dite nuk e prisja 😂 por mua frymezimi me vjen vec kur kam teste e di.

Ndoshta ka edhe nje pjese tjeter pas kesaj sonte ❤