Ishin rruges per ne Durres, sa shume i kishte marre malli per ate qytet qe te dy. Nje qytet bregdetar ne dukje i thjeshte por me histori te madhe dhe me rendesi te madhe jo vetem per Shqiperine por edhe per shtete te tjera per shkak te portit te madh te tij. Plazhet e tij fantastike dhe pamjet piktoreske ne kodra i japin ketij qyteti nje madheshti te madhe.

(Menyra ime me lavderu icik Durresin ngaqe jam vete durrsake 😝😜)

-Sa me kishte marre malli per kete qytet more, uaa e pabesueshme, kam dy vite qe s kam.ardhur. - tha ajo teksa tashme ishin te hyrje te Durresit dhe per pak minuta arrinin ne zonen e Shijakut, ne ate zone ku duhej te beje kujdes se me ke flisje, me ke haje e me ke pije. Ne ate zone ku qendronin kokat me te medha te krimineleve. Ne ate zone ku Behramet ishin mbreterit, nese kishte ne bote nje vend ku Hejzelli ndihej superiore ishte pikerisht ne Shijak. Askush nuk i thoshte dot asgje.

-Shume paske pas pa ardhur- i tha Tajsoni me ironi.

-Mbylle re ti gojen aty, jepi makines ate bej.

-Ta ka qejfi me dhene urdhra e?

-Normal, jam mesuar gjithe jeten time duke dhene urdhra, edhe ty ma ka qejfi te te urdheroj.

-Nese flasim per cfare na e ka qejfi....- tha Tajsoni dhe Hejzelli filloi te qeshte.

-A spiti vogel ti, e dime per cfare ta ka qejfi por nahh, enderroje.

-Kush tha qe e kam per ate qe mendove ti?

-Pse per ca e kishe ti?

-Une e kish per te te rrah ty njehere psh.

-Mos more. Ne c menyre me m rrah psh?- ia ktheu edhe ajo ne te njejten menyre dhe Tajsoni qeshi por nuk foli. -He Tajsi? Jam rritur e rrethuar gjithmone nga djem une ore.

-Ehe, e di. Krejt vellezer i ke pas.

-Po per ato e kisha edhe une- tha Hejzelli duke qeshur dhe ne ato momente arriten ne lokalin qe ndodhej afer sheshit te shijakut ku mesa dukej po mbahej nje aktivitet kunder dhunes se grave. Kjo dukej nga posterat qe ishin vendosur ne pallatet aty prane( kam qene une aty, ishte super, se di nese ka qene ndokush nga ju ne ate aktivitet)

Makina ndaloi perpara lokalit dhe qe te dy zbriten dhe po i afroheshin hyrjes, sa shume kishte ndryshuar ai vend qe nga koha kur pronar i saj ishin thjesht dy djem qe dinin vec te hallakateshin. Tashme ata djem ishin bere burra, burra qe te gjithe ia kishin friken dhe jo vec atyre por edhe femijeve te tyre.

Bashke me Tajsonin po ecnin te dy ne mes te lokalit dhe te gjithe po i shikonin, por ato po kerkonin vemendjen e djalit qe ndodhej ne banak.

-O bosii, sa i perqendruar qe qenke ne pune ore. - tha Hejzelli drejt Arseldit qe ishte ne banak duke u marre me disa llogari.

-Po ti moj? - tha Arseldi pasi ngriti koken dhe e pa dhe pastaj doli nga banaku qe te perqafonte fort kusheriren e tij te preferuar. -Na kishte marre malli moj vajze.

-Epo ja ku erdha pra.

-Miredita- i zgjati Arseldi doren Tajsonit

-Miredita- ia zgjati edhe ai doren gjithashtu.

-Sa paska ndryshuar ky vend- tha Hejzelli duke pare perreth, me te vertete kishte ndryshuar shume por gjeja e vetme qe nuk ndryshonte ishte fotoja qe qendronte e varur mbi mur, ishte Ajani,Amaris,Lioni dhe Adora. Ishte nje foto e shkrepur perpara 30 viteve por ishte aq e bukur, aq e gjalle dhe te ngjallte shume emocione.

-Adi dhe babi mi qe merren ketu se ku marr vesh une,- tha Arseldi.

-O qyp se shkove 30 vjec, dua nuse une- i tha Hejzelli gjoja me qortim.

-Mos mu bej edhe ti si mami aman, pak qe u gezova qe erdhe mos ma bej kete aman.

-Mire more mire. Halla ku eshte?

-Ne shtepi, me kane lene vec mua qe te punoj ketu si qeni.

-Po shikoj edhe nja 4 kamariere te tjere ketu- tha Tajsoni.

-E kam fjalen si pergjegjes une. Se per kamarier ehe, s merrem me ate pune une.

-Po.ikim njehere andej nga halla ne pra, shihemii Ars- dhe e perqafoi.

Dolen nga lokali dhe u nisen ne kembe per tek shtepia e Marios dhe Kristines. Po ecnin ne kembe pasi shtepia ishte vec 5 minuta larg. Ishte me te vertete bukur te ecnin te dy perkrah teksa dielli i puthte te dy me rrezet e tij te zjarrta.

Hejzelli u afrua dhe vendosi doren tek krahu i Tajsonit, Tajsoni ktheu koken dhe e pa por asnje fjale nuk tha dhe vazhduan rrugen derisa u gjenden perpara shtepise se madhe te Kristines, ku gjendeshin edhe gjysherit e saj, vetem Aferdita dhe Leoniku pasi Ermira kishte 2 vite qe kishte nderruar jete. Por edhe Leoniku tashme nuk njihte askend pervec Adrianos, ai ishte i vetmi qe njihte. Mosha bente te veten dhe gjerat ndryshojne, per Ajanin, Lionin dhe Kristinen dhimbte shume fakti qe tashme i ati nuk i njihte me, por keto ishin sprova te jetes, dhe ato nuk mund te benin dot asgje per kete.

Trokiten ne dere dhe pas pak sekondash ajo u hap nga Kristina, nje grua tashme afro 60 vjecare por  qe nuk dukej aspak per moshen qe kishte.

-O drita ime kush me erdhi, o jeta e halles- tha ajo duke e perqafuar fort Hejzellin. Ato kishin nje lidhje mjaft te forte me njera tjetren.

-O halla me e mire ne bote. - thonin ato duke u perqafuar me njera tjetren.

Tashme kishin hyre brenda ne shtepi dhe ishin takuar me te gjithe dhe Tajsonit i dukej vetja si i huaj ne ate ambjet aq te ngrohte, ne ate ambient dashurie. Ata ishin njerez aq te mire saqe i dhuronin dashuri njeri- tjetrit pa kushte, dhe duke pare ate panorame aq familjare Tajsoni kuptoi se ku kishte mesuar Hejzelli qe te donte pa kushte, te donte pa pritur dicka ne kembim nga dikush tjeter, thjesht te donte, ta kishte zemren plot me dashuri.

Po te mos ishte per Adrianon i cili e njihte Tajsonin atij i dukej vetja shume i huaj aty. Por ne te vertete ashtu ishte, nje i huaj, nje i huaj qe kurre s mund te pershtatej me ta, nuk mund ta merrte kurre shikimin plot dashuri qe Aferdita i jepte Hejzellit, as perkedheljen e ngrohte ne floke qe duart e saj tashme te mbuluara nga rrudhat i jepnin asaj. As ato perqafimet e pafajshme qe Ajsi, vajza e vogel e Adrianos i jepte Hejzellit.

Hejzelli ishte nje njeri qe merrte aq shume dashuri nga njerezit qe rrethohej por ajo kerkonte pikerisht dashurine e atij qe nuk ia jepte ate. Ajo ishte nje njeri qe meritonte aq shume dashuri, aq shume perkedhelje dhe fjale te mira qe Tajsoni nuk mund t ia jepte kurre. Nuk mund te ishte kurre mjaftueshem per te.

E ku ta dinte Tajsoni qe Hejzelli nuk kishte nevoje per fjalet e mira qe Tajsoni mund ti thoshte, ajo kishte nevoje vetem per shikimet e tij te ngrohta plot dashuri, shikime qe rralle ia jepte. Ajo kishte nevoje per ato gjestet e vogla plot dashuri qe Tajsonit bente kundrejt saj edhe pse ndoshta pavetedije.

Por bisedimi, diskutimi i ketyre gjerave ben qe ato kurre te mos e dinin se cfare deshironte tjetri ne te vertete. Dhe mungesa e bisedimit con vetem ne dicka.....
Ne ndarje.....

Hey njerez? Si jeni?

Erdhi vera e? A e keni filluar plazhin?

Une fare, as se di se ca eshte plazhi 😂 e as s kam me e dit gjithe veren.

Nejse. E di qe kam bere mungese por kam qene shume e ngarkuar pz.

Dhe a e dini se ca kuptova nga kjo pjese une, une budallaqja qe s kam tru.

impossible_f9 qe jua sugjeroj ta lexoni sepse eshte super, personazhe qe une s doja te ishin bashke dhe ca si kam bere autores se shkrete kur i bente bashke 🥲 ketu i paskam bere bashke, i kam bere me kalamaj e me mbese dmth, se di pz sa budallaqe qe jam 😭😭😭.