part 39 ( ដៀមដាម )

បន្លំខ្លួនផ្សងស្មេហ៌
សរសេរដោយ មូនី
អានដោយរីករាយ
____________________


< អ្ហាយ !!! > រាងតូចស្រែកភ្ញាក់ធ្វើឲរាងក្រាស់គេងអោបគេត្រូវភ្ញាក់ដូចគ្នាសភាពរាងតូចពេលនេះគឺបេះដូចគេលោតញាប់ខ្លាំងណាស់ទាំងបែកញើសនៅនឹងថ្ងាសទៀត


< កើតអីថេរអូនកើតអី > រាងក្រាស់និយាយដោយ
ក្ដីបារម្មណ៌និងអោបរាងតូចដើម្បីឲបាត់ភ័យ


< គឺអូនយល់សប្តិណាជុងហ្គុកអូនខ្លាច អូនខ្លាចបាត់បងហិកហិក > រាងតូចនិយយទាំងអោបរាងក្រាស់យំទ្រហ៊ោទាំងកណ្ដាលអាធ្រាតម៉ោង3យប់


< មិនអីទេ មិនអីទេបងនៅទីនេះកុំភ័យខ្លាចបាត់បងណាកុំភ័យ អ្ហឹម > រាងក្រាស់លួងលោមថែមទាំងថើបថ្ងាសបង្អូសមកដល់បបូរមារតូចត្រមិចបឺតជញ្ជក់លួងលោម


< អ្ហឹមតោះគេងទៅក្មេងល្អកុំយំអីបងនៅទីនេះតើកុំយំ > រាងក្រាស់លួងរាងតូចរហូតដល់គេងលក់ដោយគេអ្នកអោបចង្កេះនិយាយលួងលោមថែរថើប


HEHE PRANKS អ្នកអានលេង🤣🤣


________________________


IN THE MORNING 🌄


6:30 AM


< ថេរអូនហើយឫនៅនេះម៉ោងជិត7ហើយណា > រាងក្រាស់កាន់ខន្សែងនិយាយង៉ូវៗព្រោះយប់មិញគេគ្រាន់តែលួងរាងតូចឲបាត់យំនោះម៉ោង3:30បាត់ទៅហើយ


< ហើយៗនេះបងគេងយូពិននឹងហើយនៅមិនទាន់អស់ងងុយទៀតតោះទៅងូតទឹកទៅអូនទៅញាំបាយហើយអាងទៅរៀនជុប > រាងតូចនិយាយរួចថើបរាងក្រាស់មួយខ្សឺត


< ទៅរៀនកុំវ៉ៃគ្នាណាព្រះនាងតូចឮទេ > រាងក្រាស់ញញឹមដៃអង្អែលក្បាល


< បាទ អូននឹងស្ដាប់អូនទៅហើយណា > រាងតូចក៏ចុះទៅក្រោមដើម្បីញាំអាហារប្រញាប់ទៅរៀន


< ញាំលឿនៗទៅក្មេងៗប្រញាប់ទៅរៀនណាកូន > អ្នកស្រីចននិយាយទាំងចាប់ម្ហូបឲលោកចន


< បានហើយអូនចាប់នោះចាប់តិចបងជ្រូក >


< ឲជ្រូកទៅកុំឲស្រីក្រវ៉ែពេក >


< ទោះស្រីក្រវ៉ែក៌គ្មានអ្នកលង់នឹងបងដែរបើលង់មានតែលង់លោកកូននិងមាសពេជ្យនិងឯង >


< អោយតែដូចមាត់អូស!!ក្មួយយ៉ន់ម៉ោះមកញាំបាយសិនក្មួយ > ដោយឃើញរាងសង្ហាដើរកាត់ទើបស្ទាក់សួរ


< អត់អីទេអ្នកមីងក្មួយមានណាត់ហើយ >


< អីយ៉ា!!ជាមួយអ្នកណា??នេះកុំប្រាប់ថាមាន
ហ្គើលព្រេនណា > អ្នកស្រីចននិយាយទាំងញញឹម


< ហិហិបាទអ្នកមីង ឥឡូវខ្ញុំសុំទៅសិនហើយអ្នកមីង ជម្រាបលាអ្នកមីងលោកពូ > និយាយរួចរាងក្រាស់ក៌ចាកចេញទៅហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាក៏ញាំបន្តតែ EL ដូចជាមិនសប្បាយចិត្តយ៉ាងមិចទេមុខមិនរើកសោះ
បាយក៏មិនញាំដូចគ្នានៅភ្លឹកៗ


< EL ញាំបាយកូន EL > ដោយឃើញកូនស្រីរាង
ភ្លឹកៗទើបអង្រួនដៃកូនស្រី


< ចាសៗម៉ាក់ >


< ញាំបាយកូននៅអែរអង់ដល់ណាទៀត >


< ចាស ម៉ាក៎ចាស > និយាយរួចនាងតូចក៏ប្រញាប់ញាំបាយឲហើយរួចទៅសាកលតែម្ដងពេលជិះឡានដោយថេរនិងគីយូនិយាយគ្នាអត់តែELដែលអង្គុយកណ្ដោចកណ្ដែងមិនមាត់មិនករឡើយ


< EL ឯងកើតអី > រាងតូចដោយឃើញ EL នាងមិនមាត់មិនកទើបសួរ


< គ្មានអីទេយើងធម្មតាៗតើគ្រាន់តែខ្ជិលនិងហាសណាមួយរាងស្មុគស្មាញតិចតួចគេងមិនសូវឆ្អែត >
ដោយនាងបានរកលេសមកយ៉ាងលឿន


< អរ អឹមឥឡូវពួកឯងរំលឹកមេរៀនឫនៅ > ថេរយ៉ុងក៌បង្វែររឿងរៀនម្ដង


< អឹម យើងបានតិចតួច > EL ក្រហឹមរួចនិយាយ


< យើងដូចគ្នានឹង > គីយូក៌បន្ទរតាមក្រោយ


ពួកគេនិយាយគ្នាពីនេះពីនោះរហូតមកដល់សាកលទើបនាំគ្នាប្រញាប់ចុះមកទៅបន្ទប់រៀនដើម្បីកុំឲយឺតម៉ោង


គ្រឹង!!


សម្លេងកណ្ដឹងបានបន្លឺឡើងបញ្ជក់ថាសិស្សទាំងអស់ត្រូវចូលរៀនពេលនេះវេលានេះគ្រូក៌បានចាប់ផ្ដើម


< តោះកូនមកបើកទំព័រទី32មកថ្ងៃនេះយើងមកធ្វើ
លំហាត់រំលឹកទី12តិចមើល តែលោកគ្រូនិងពន្យល់លំហាត់តិចតួចដើម្បីខ្លាចកូនភ្លេច >


< ហូយ សំណាងហើយយើងចង់ភ្លេចខ្លះៗហើយ
នៀក> រាងតូចយកដៃរឺតទ្រូងព្រោះភ័យ


< ហឹយ ខួរក្មេងសោះម្ដេចក៌អន់ម្លេះណរមិចចឹងឈូ
លីង> ណាយ៉ានាងធ្វើនិយាយដៀមដាមនឹងគាសស្មានាងតូចពាក់វ៉ែនតា


< មិនដឹងផងឯងថាឲអ្នកណាខ្លួនឯងមែនទេឥឡូវចេះដឹងខ្លួនទៀតណ> នាងតូចបែរមកនិយាយដាក់ផាំងៗដែលធ្វើឲនាងស្ងាត់បន្តិច


< នែ៎យើងមិនមែនជាមនុស្សបែបនឹងទេ > នាងស្រែកឲឈូលីងទាំងមួលនាងទៀត


< អូយ នាងហ៊ានមួលយើងផងហេសចាំមើលណា > នាងតូចសង្ក្រឺតធ្មេញរួចឈរមើលមុខណាយ៉ា


< ចង់យ៉ាងមិចចង់សម្លាប់យើងមែនទេក៏ហក់មក > នាងក៌មិនណយដូចគ្នាឈរនិយាយតតាំងមិនព្រមស្ដាប់គ្រូពន្យល់សោះ


< ណាយ៉ា ឈូលីង កំពុងធ្វើអីនឹងមានស្ដាប់គ្រូពន្យល់ទេ >


< គឺ..វារករឿងខ្ញុំមុនលោកគ្រូ > ណាយ៉ាចង្អុលទៅឈូលីងដែលធ្វើឲនាងធ្វើមុខជ្រួញចិញ្ចើម


< ទេលោកគ្រូខ្ញុំមិនបានរករឿងទេ នាងនោះទេរករឿងជាមួយខ្ញុំខ្លួនឯងនោះ > នាងតូចមិនឲចាញ់ក៏ប្រញាប់ប្រកែក


< មិនបាច់និយាយអ្វីទាំងអស់ពីរនាក់ឆាប់ទៅឈរភ្លាម>


< ហឹយ គួរឲធុញមកពីនាងនឹងហើយ > នាងស្រែករួចចង្អុលទៅនាងតូចមុននឹងដើរេញទៅដែលធ្វើឲគ្រូក្រវីក្បាលនេះសិស្សនេះកែរមិនឡើងឡើយចរិកម៉ាក់ប៉ាក៏ខំប្រឹងជំរុញដែរតែនៅតែបែបនឹង


< ហឹកហឹកឲស្រឡះនឹងហើយនិយាយដៀមដាមគេត្រូវខ្លួនឯងវិញ > តុជុំរាងតូចនាំគ្នាសើចតិចៗចម្អកនាងតូចដែលត្រូវគ្រូពិន័យ


< តោះៗកូនៗរៀនបន្តអូខេចឹងលោកគ្រូសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់12នាក់ដែលស្មាគ្រចិត្តឡើងមកធ្វើលំហាត់លោកគ្រូដោយមួយពេលលោកគ្រូហៅពីរនាក់ >


< ចាស/បាទលោកគ្រូ > និយាយរួចពួកគេនាំគ្នាលើកដៃឡើងធ្វើលំហាត់ដោយអស់រយៈពេលជិតមួយម៉ោងដែលពួកគេធ្វើវាហលយអស់រួចលោកគ្រូក៏ឲសម្រាកគ្រប់គ្នាដោយអ្នកពិន័យវិញទុកតែនាងណាយ៉ានៅឈរចំនួន1ម៉ោងទៀតហើយឈូលីងក៌ដើរចូលបន្ទប់រៀនវិញតែនាងមិនខ្មាសគេទេព្រោះថ្នាក់នេះសឹងតែ70%សិតតែនាងស្គាល់ទាំងអស់ទើបនាងមិនខ្មាស់នោះទេ


ដោយងាកមកមើលម៉ាក៎រាងតូចវិញពេលនេះគាត់ដូចជាមានសភាពក្អួតចង្អោរណាស់មិនដឹងថាជាហេតុអី


< អ៊ួកៗៗហឹមកើតអីចេះមិចសុខៗម្ហូបអីធំក្លិនចង់ក្អួតចឹង > គាត់ខំប្រឹងក្អួតមកទាំងគ្មានកម្លាំងក្នុងខ្លួន


< ម៉ាក់ៗយ៉ាងមិចហើយត្រូវការឲមីងៗយកទឹកមកទេ>
យូមីងអឹតមើលម្ដាយខ្លួនរួចរត់ទៅរកម្ដាយដែលកំពុងអស់កម្លាំង


< មិនអីទេមីងហៅប៉ាមកគ្រាម៉ាក់បន្តិចមក >


< បាទម៉ាក់ ប៉ាៗជួយលើកម៉ាក់ទៅគាត់អស់កម្លាំងហើយ >


< បាទៗតោះអូន > លោកគីមមករួចជួយគ្រាគាត់មកក្នុងបន្ទប់សម្រាកវិញ។


_________________


To be continued


Miss u nak  arnn 💜🥺


@គីម មូនី

Comment