"နိုးနေရင်လဲထလေ ညကလဲအစောကြီးအိပ်ပြီးတော့ အချိန်ပြည့်အိပ်ရင်ဖျားတတ်တယ်....."

"အိပ်ရေးမဝသေးဘူး အပြင်သွားရင် ငါ့ကိုမင်းCardပေးခဲ့ ငါဒီနေ့အပြင်ထွက်ချင်လို့....."

အိပ်ယာခင်းကိုကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်ကာ မျက်လုံးမဖွင့်သေးပေမဲ့ လက်ဆန့်ကာကျနော့်ဆီမုန့်ဖိုးလှမ်းတောင်းနေသည်.....။

"Cardက ဘာလုပ်ဖို့လဲ အပြင်ကရောဘာလို့ထွက်မှာလဲ ClubတွေBarတွေသွားဖို့ငါခွင့်မပြုနိုငိဘူးနော် JiMinပြောမရရင် ငါမေမေနဲ့လှမ်းတိုင်မှာ....."

အတွင်းရှပ်အဖြူကိုကြယ်သီးတွေတပ်နေရင်း ဒီနေ့Jeonက မီဒီယာတွေနဲ့ခဏဆုံဖို့ရှိလို့ထင်တယ် ခပ်ငြိမ်ငြိမ်Vibeမျိုးရနေသည်.....။

"စကားများလိုက်တာ ပေးဆိုပေးခဲ့ပေါ့အိပ်ချင်ပါတယ်ဆို...."

"မုန့်ဖိုးပဲရမယ် Cardတော့မပေးန်ိူင်ဘူး ဖဲရိုက်ပစ်တာတွေ လောင်းကစားတွေဘာမှမလုပ်ရတော့ဘူး မင်းကအိမ်ထောင်သည်...."

"ငါဒီလိူတွေလုပ်တာလက်မခံနိုင်ရင် လက်မထပ်သင့်ခဲ့ဘူး ငါ့ဘက်ကတော့မလျှော့ဘူး...."

"စာမေးပွဲလွတ်သွားပြီမင်း ကျောင်းတက်ဖို့ကဘယ်လိုစီစဥ်မလဲ လောင်းကစားထက် ပညာရေးကိုနည်းနည်းအာရုံစိုက်ကြည့်ပါလား ဘွဲ့တခုတော့ရအောင်ယူသင့်တယ်....."

"ယောင်္ကျားရပြီပဲ ဘွဲ့ဆိုတာပကာသနတွေ မလိုဘူး....."

"ကိုယ်ပိုင်ဘဝဆိုတာလဲရှိမှ လူဆိုးရဲ့ ပျော်စရာမရှိရင် မင်းအမြဲလေပေနေရလိမ့်မယ်...."

"ကိုယ်ပိုင်ဘဝကနောက်မှ ခုပိုက်ဆံမရှိလို့ငါတော်တော်လွင့်နေပြီ ပေးခဲ့....!"

အိပ်ယာပေါ်မျက်လုံးမပွင့်ပဲထထိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်လုံးဖြန့်ကာတောင်းနေတော့လဲသနားစရာ....သနားပေမဲ့လဲ မပေးပါဘူး။

"ငါအရေးကြီးကိစ္စရှိလို့သွားမှရတော့မယ် အိမ်စောင့်နေခဲ့ပါပြန်လာရင်မုန့်တွေအများကြီးဝယ်ခဲ့မယ်....."

ထလာရင်ဒါအန္တရာယ်ပဲ JeonကNecktieကိုပင်မတပ်ရသေး ကားသော့နဲ့ပိုက်ဆံအိတ်ကောက်ကာပြေးဖို့လုပ်တုန်း သိပ်ပါးသူလူလည်လေးက အရှေ့ကနေကားကားကြီးရပ်ကာ တားနေသည်ကိုJeonပစ္စည်းတွေကောက်ပြီးပြန်လှည့်လာချိန်တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် လန့်ဖြတ်သွားသည်.....။

"လန့်လိုက်တာ....."

"မျက်နှာမသစ်ရသေးလို့ပါနော် Park JiMinကပြင်လိုက်ဆင်လိုက်ရင် တချို့ကမ္ဘာကျော်ပါတယ်ဆိုတဲ့သူထက် ပိုထွက်မှာ....."

"ဟုတ်....ဟုတ်မှာပါ"

ဒီအတိုင်းရှောင်ထွက်သွားဖို့Jeonကကြံစည်နေပေမဲ့ မလျှော့သေးလူဆိုးလေးကနည်းနည်းလေးတောင်အလွတ်မခံ အရှေ့ကပိတ်ရပ်ပစ်သည်.....။

နည်းနည်းငိူထားလို့အစ်မို့နေတဲ့မျက်လုံးလေးတွေ ကြယ်သီးမပြည့်စုံတဲ့ရှပ်အင်္ကျီအနက်ရောင်သည် အသားရောင်ဖွေးဖွေးကိူပိုပြည့်စုံစေကာ အောက်ထိတော့ဆက်မကြည့်မိ သူကြည့်လို့လဲမဖြစ်တဲ့ အစိတ်ပိုင်းတွေဟာ အမျိုးမည်မသိတဲ့ စိတ်တမျိုးကိုလှုပ်ဆော်လာနိူင်စွမ်းရှိ၏.....။

"အပြင်မထွက်သေးပဲနေပါလား နေကောင်းကာခါစကို စားချင်တာလဲဝယ်ကျွေးပြီး လိုချငိတာလဲဝယ်လာခဲ့ပေးမယ်လေ အိမ်မှာပဲBamနဲ့တူတူနေပါလား....."

"Rainတို့နဲ့ချိန်းထားတယ်.....!"

"ကားမောင်းလို့မဖြစ်သေးပါဘူးဆို မင်းနားမလည်ဘူးလား....!!"

"Gameဆော့မှာ ဘာကားမှမပြိုင်ဘူး ရုပ်ခံလေးနဲ့လက်ဝါးဖြန့်တောင်းနေရတာသိပ်ရှက်စရာကောင်းတာပဲ မြန်မြန်ပေးတာမဟုတ်ဘူး သူစိမ်းတွေကျနေတာ....."

လက်ဆစ်လေးတွေကိုချိုးကာ ဘာမှမရှိသောဘဝမှာသူဘယ်လိုနေတတ်ပါ့မလဲ....မွေးကတည်းက အလျှံပယ်တွေနဲ့ကြီးပြင်းလာရတာ ဘုရားစူး ကျနော်အပေါ်ခယဖူးတာဆို ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်.....။

"နားမထောင်ပါလား.....!"

"ပြန်ဆပ်မယ် မားပြန်လာရင်အတိုးနဲ့​ပြန်ပေးပါ့မယ် လောလောဆယ်ချေးတာလို့သဘောထားလိုက်....."

"အိမ်ထဲမှာလဲ Gameဆော့လို့မရတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့ Jeon JiMinရယ်....."

"ပျင်းလို့လေ....."

အင်္ကျီစလေးကိုလုံးချေကာ ဆိုးနေတာမျိုးတော့မဟုတ် မွေးရာပါအကျင့်ကလေးဖြစ်ကာ ငြိမ်နေရတာမျိုးကိုJeon JiMinကမုန်းပြီးစက္ကန့်တွေတိုင်းလှုပ်စိနေချင်တဲ့သူ.....။

"ဘယ်အချိန်အိမ်ပြန်လာမှာလဲ....."

"ပြန်မလာတော့ မင်းမွေ့ယာပေါ်မင်းအိပ်လို့ရတာပေါ့....."

"မသွားနဲ့.....!!"

"ည9နာရီ....."

"နောက်ကျတယ်....."

"8:50...."

"ဖယ်သွားတော့မယ်....."

"8နာရီပဲ ဂတိ....."

ပြေးထွက်ဖို့လုပ်နေတဲ့Jeonလက်မောင်းတွေကိုလှမ်းဆွဲကာ လက်သန်းလေးထောင်ပြပြီး နှုတ်ခမ်းလေးထော်ကာ မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ပြတော့ BlackCardသည် အိတ်ထဲကထွက်လာချေပြီ.....။

"7:00တိဆိုတာနဲ့ Jeonအိမ်တော်မှာ Jeon JiMinရှိနေတာလိုချင်တယ်....."

လက်ထဲက Cardကိုဆွဲယူဖို့လုပ်တော့Jeonကလက်မြှောက်ကာထားလိုက်သည်.....။

"နေအုံးလေ စကားပြောလို့မပြီးသေးဘူး....."

"7:00ပြန်လာရင်ရပြီမလား ပေးတော့....."

"ငါ့ကိုNecktieကြိုးချည်ပေး...."

"ဘာပြောတယ်.....!!!!"

အော်ချလိုက်သောအသံသည် အိပ်ယာထခါစမို့ အက်ကွဲကွဲနဲ့စူးရှရှမို့ Jeonနားထဲစီခနဲ.....။

Jeonကရင်ဘတ်ကြီးကော့ကာပြတော့ လက်ဖဝါးလေးသည် ရင်ဘတ်တ​နေရာကို ဖြတ်ခနဲလှမ်းရိုက်တော့သည်.....။

"ဆုတောင်းလေ ငါကဘာကိစ္စမင်းNecktieချည်ပေးရမှာလဲ Jeon Jung Kookရဲ့....."

"ဇာတ်ကားတွေ ဒရမ်မာ Dramaတွေမကြည့်ဖူးဘူးလား မင်းသမီးနဲ့မင်းသားလက်ထပ်ပြီးရင် မင်းသမီးကမင်းသားကိုအလုပ်သွားတိုင်းလုပ်ပေးကျတယ်လေ...."

ထိုင်သာငိုချလိုက်ချင်သည် တချိန်လုံးကိုယ်ကကြီး ဦးဆောင်ချင်ခဲ့သော လူဆိုးလေးသည် သူ့ကိုမင်းသမီးနေရာထားလိုက်တဲ့အခါ ဒေါသသည်ငယ်ထိပ်ထိတက်ဆောင့်ကာ မျက်နှာတခုလုံးနီရဲတက်သွားသည်.....။

"ငါ့ကိုဘယ်နေရာပို့လိုက်တာလဲမင်း သေချင်လို့လား.....!!!!"

Jeonခြေဖျားကို သူ့ခြေထောက်ရဲ့ပေါက်ကာနင်းလိုက်တော့ Jeonနာသွားကာခုန်ဆွခုန်ဆွ ဒါလေးလုပ်ခိုင်းတာ ဒေါသထွက်စရာလားဟုအသည်းပေါက်သွားကာ မျက်လုံးချင်းတေ့တေ့ဆိုင်ကြည့်လိုက်ပြီး.....။

"မလုပ်ပေးနိုင်ရင်အရှေ့ကဖယ်.....!!"

အဲလိုကျတော့လဲလူဆိုးလေးကလက်မခံနိုင်ကာ Jeonကပုခုံးကနေပြန်တွန်းပို့ကာ တားထားသည်.....။

"ငါအဲဒါဘယ်လိုလုပ်တတ်မှာလဲ တခါမှတောင်မဝတ်ဖူးတာကိုဒီတိုင်းသွားလဲ မင်းကချောတဲ့ဟာ တပ်မနေနဲ့လေနော်....."

ကပ်တိုးတော့ချွဲတော့ Jeonကပြုံးချင်တာကိုအတငိးပြန်တည်ကာ မရဘူးလုပ်ပေးဆိုတဲ့သဘောနဲ့ရင်ဘတ်ကြီးကိုဒုတိယအကြိမ်ထိုးပေးလာသည်.....။

"ပြောပြ ဘယ်လိုချည်ရလဲ....."

"သေချာမှတ်ထားနော် နောက်ဆိုကိုယ့်ယောင်္ကျားအလုပ်သွားတိုင်းချည်ပေးရမှာ....."

အံကြိတ်ကာဆဲချင်စိတ်ကိုကြိတ်မှိတ်သည်းခံကာ BlackCardရဖို့အရေးဒို့အရေးဖြစ်တာကြောင့် အဆိုးလေးကခေါင်းပါးပါးလေးညိမ့်ပြသည်.....။

အရပ်မမှီတမှီလေးဖြစ်တာကြောင့် အဆိုးငယ်သည်ခြေဖျားလေးထောက်၍ အိပ်ချင်နေသေးရွေ့ဆူပုတ်နေသောမျက်နှာလေးသည် မွေးကင်းစကလေးလေးတယောက်လို ဖြူဖြူရဲရဲလေးနဲ့စူစူလေးဖြစ်၏.....။

"ဘယ်ဘက်နဲ့တဖက်ကိုင် ညာဘက်နဲ့ဖက်ကိုကိူင်....."

ဘယ်ညာကိုပင်သေချာအောင်စစ်ပြီးမှNeckအစလေးကိူဆွဲယူကာ မလုပ်ပေးဘူးငြင်းလဲရရက်နဲ့လူဆိုးလေးကလိမ်နာနေရှာသည်.....။

"ကိုင်ထားတဲ့နှစ်စကိုယှက်လိုက်....."

"အင့်....အ​သေသတ်မလို့လား Jeon JiMin....!!"

ဘယ့်နှယ် အသာယှက်ကိုင်ခိုင်းတာကို အားကြီးနဲ့လုပ်တော့ လည်ပင်းညှစ်သတ်နေသလိုဖြစ်တာကြောင့် လူဆိုးလေးရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကိုJeonလက်ချောင်းအကြီးကြီးတွေနဲ့အုပ်ကာဖျစ်လိုက်တော့စူနေတဲ့နှုတ်ခမ်းတစုံကပိုမိုစူထွက်လာတော့သည်.....။

"မသိဘူးလေ အဲလိုလုပ်ရတယ်ထင်လို့...."

"အမလေး....!"

ခါးလေးဆီကနေ Jeonရုတ်တရက်ဆွဲမလိုက်တော့ အဆိုးလေးကလန့်သွားကာ Jeonပုခုံးတွေကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်လှမ်းဖက်ထားသည်.....။

"ဘာလုပ်တာလဲ...."

"ခြေဖျားထောက်နေတာ သနားလို့...."

"မရူးမကောင်းနဲ့အောက်ချ မသိရင်သူကတအားရှည်နေသလိုလို...."

မျက်စောင်းထိုးကာ မျက်နှာလေးပိုနီသွားသောအဆ်ိုးငယ်သည် နည်းနည်းရှက်သွားပုံပဲ.....။

အောက်ချပေးဆိုတော့လဲ Jeonကအသာပြန်ချပေးကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိသောအဆ်ိုးငယ်ကိုစေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်ကာ

"ဆံပင်အနက်တွေထွက်နေပြီ လှတပတလေးပြန်သွားပြင်ပြီး အရင်လိုသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပျော်ပါးချင်တာကိုသိပေမဲ့ အများကြီးထိခိုက်လာမဲ့အရာတွေဆိုရှောင်ရမယ် နားလည်တယ်မလား....."

"ဒီနည်းလဲမဟုတ်ဘူး...."

"ငါပြောတာတွေကြားရဲ့လား....."

Necktieကိုပဲကြိုးစားချည်နေကာ Jeonပြောနေတာကိုကောင်းကောင်းကြားနေလဲ မကြားချင်သလိုပဲနေချင်ခဲ့သည်....ဘာလို့လဲဆို သတ်ိပြန်ရလာကတည်းက သူလိမ်မာချင်တဲ့အသိတွေဝင်ဝင်နေကာ Jeonစကားတွေဆိုနားဝင်ချငိနေတာကြောင့် လွဲနေပြီဟုလူဆိုးလေးကတွေးမိကာ မဆိုးရတော့မဲ့အရေးကိုမလိုလားနေချင်ပါ.....။

"မားပြန်လာရင်ငါနဲ့ကွာရှင်းမှာလား...."

"မင်းကအဲလိုလုပ်ဖို့တွေးနေတာလား Jeon JiMin ငါနဲ့ကွာရှင်းဖို့ကိုအချိန်တိုင်းစဥ်းစားနေခဲ့တာလား....!!"

"ဒီအတိုင်းမေးကြည့်တာပါ ငါက...."

"တကယ်အဲလိုသာဆို ငါမေမေတို့ကိုပြန်မလာဖို့ပြောလိုက်မယ်....."

ကြိုးကြိုးစားစားသင်ပေးလိုက်ရသော Necktieချည်နည်းသည် နာရီဝက်လောက်သင်ပြပေးပြီးနောက်တော့ မအောင်မြင်ခဲ့ပါ Jeonကိုယ်တိုင်သာနောက်ဆုံးအရှုံးပေးလိုက်ရသည်....။

"ရော့Card အိမ်ပြန်နောက်ကျတာကလွဲရင် ကျန်တာကြိုက်တာလုပ်...."

လက်ထဲကိုCardထိုးထည့်ပေးကာ ချည်မပြီးသေးတဲ့Necktieနဲ့အတူ Jeonအခန်းထဲကထွက်လာခဲ့သည်....Jeonဟာ ဒေါသအနည်းငယ်ထွက်​နေကာ အချိန်တိုင်းရန်တွေမဖြစ်ချင်ခဲ့လို့သာရှောင်ထွက်လာတာ ကွာရှင်းဖို့ပြောတိုင်း Jeonဒေါသအမှန်ထွက်ပါသည်.....။

ဆိုဖာကျဥ်းကျဥ်းလေးပေါ် ခွေအိပ်ရတဲ့ဘဝကိုများ ဘာမက်စရာလဲလို့မေးရင် အိမ်ပြန်လာတာနဲ့ ဒီမျက်နှာကိုမြင်ရတဲ့အခွင့်ရေးက Jeonအတွက်ထူး၏.....။

ချစ်နေပေမဲ့ ချစ်နေရမှမဟုတ် ရန်ပဲဖြစ်ရမယ်ဆိုရငိတောင် Jeonတနေ့တာဟာ Jeon JiMinပါရင်ဖြစ်တယ်.....။

ဘယ်ကစချစ်မိမှန်းမသိတဲ့ ရန်သူတော်လေးကို ဘယ်လိုချစ်ပေးလို့ပေးရမှန်းလဲJeonမသိခဲ့ပါ သူသိတာ Jeon JiMinအတွက် Jeon Jung Kookကပေါတယ်ဆိုတာပဲ.....။

............,

"JiMin ငါဒီလိုအေးဆေးထိုင်ပြီး Gameဆော့နေရတာ စိတ်တွေမ​ဖြောင့်ဘူးကွာ...."

Min YoonGiက အဆိုးငယ်အဆင်မပြေနေတဲ့အတောတွင်း လက်ရည်တွေတက်လာတာမို့ အဆိုးငယ်တို့Teamက အစတွေကတည်းက အသာစီးတွေရနေခဲ့လို့ အဆိုးလေးစိတ်တွေကြည်လာပါသည်.....။

ကြည်နေတုန်း Rainရဲ့မျက်နှာမဲ့မဲ့ကြီးကြောင့် ထဆဲလိုက်ချင်သည်....စတွေ့ကတည်းက မကြားချင်ပါဘူးလို့အတန်တန်မှာထားသော Seokအကြောင်းတွေ နားတွေပူတဲ့အထိဖောက်သည်ချကာ ဆဲလွနိးရင်ငြိမ်ကျသွားပြီး အမှတ်ရတိုင်းထထဖောက်တော့ အသည်းတွေချဥ်လာသည်.....။

"ငါရုပ် ငါပုံစံလေးနဲ့ မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းတွေဆဲရတာတကယ်အဆင်မပြေဘူးRainရာ ကျေးဇူးပြုပြီး သူ့ထိုက်နဲ့သူ့ကံပစ်ထားလိုက်စမ်းပါ Gameကောင်း​နေပါတယ်ဆို အာရုံတွေသိပ်မစားနဲ့...."

အပြာလွင်လွင် Hair colorအသစ်စက်စက်လေးနဲ့ နေကောင်းခါစ အဆိုးငယ်သည် ကောင်းကင်ပြာပြာလေးလိုအလွန်ကြည်လင်နေပြီး Rainတယောက်သာမိုးကွက်ချုပ်ပြီး Min YoonGiနဲ့Markကတော့ လက်ရည်သွေးနေတဲ့သူတွေမို့ Gameထဲအသီးသီးစျာန်ဝင်နေကျသည်.....။

"အဲလိုအချင်းချင်းကိုမပြောသင့်တာ ငါရောက်တယ်ငါရောက်ခဲ့တယ်အဲကောင်တကယ်အရုပ်ကြိုးပြတ်ပဲ JiMin...."

ကလေးလေးကလဲ အပြတ်ပြတ်စကားတွေပြောထားလို့သာ Kim Taehyungအကိုကပွဲကြမ်းသွားတယ်ဆိုကတည်းက Seokကိုပြေးကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကပိုများခဲ့တာပါ.....။

Seok darkSideတွေဆိုတာ အဆိုးလေးအသိဆုံး Seokဘဝကထင်တာထက်ပိုနက်တာမို့ အမှန်တကယ်လဲ JiMinက SeokကိုKim Taehyungနဲ့မပတ်သက်စေချင်ပါ....။

ဒီအရေးတွေဟာ ဖြစ်ကိုဖြစ်လာမယ်ဆိုတာသိခဲ့လို့အတန်တန်တားခဲ့လဲ အဲကောင်ကမိုက်တွင်းကိုနက်နေတုန်းပဲ....သိပ်ကြွေပြခဲ့လို့ Kim Taehyungက ပလေးသွားတာပါဆ်ိုSeokဘဝကအစိတ်ပိုငိးတိုင်းဒဏ်ရာဒဏ်ချကိတွေကြီးသာဖြစ်သွားလိမ့်မည်.....။

"ငါမတားခဲ့လို့လား ငါသတိတွေမပေးခဲ့လို့လား အဲကောင်ဂရုတစက်မှမစိုက်ပဲ လုပ်သွားတာမင်းမသိတာလဲမဟုတ်ပဲ.....!!"

"မချစ်နဲ့ဆိုတိုင်းမချစ်ရအောင် HoSeokက စိတ်ကစားတဲ့အရွယ်မဟုတ်ဘူး သူအချစ်ကိုလေးလေးနက်နကိရှာဖွေတွေ့ရှိသွားတာ Right timeက Right Personလေကွာ...."

"Wrong Person, Wrong Time Kim Taehyungက သူ့အတွက်ဘယ်တော့မှ Right Personဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး Rain ငါ့တို့ကောင်က ညံ့လွန်းလို့ပလေးခံရတာ....."

"မဟုတ်ဘူး Kim Taehyungက HoSeokအပေါ်သိပ်လေးနက်တယ် JiMin မင်းနဲ့ဘယ်လိုပြသနာမျိုးရှိခဲ့လဲမသိပေမဲ့ သူHoSeokအပေါ်တော့ စစ်မှန်တယ်ဆိုတာ ငါတို့ခံစားလို့ရတယ် ငါတို့ကောင်ကအချစ်ခံရပါတယ်....."

"အခုပဲအပစ်ခံရတာမဟုတ်လား...."

"ဒါကတော့အသိုင်းဝိုင်းလေကွာ...."

Rainက Seokပြိုလဲနေရင် JiMinကသာ ဆွဲထူနိုင်တဲ့သူဖြစ်တာကြောင့်အတင်းသိမ်းသွင်းနေရင်း ဖုန်းဆီက မက်ဆေ့ချ်တကြောင်းဝင်လာသည်.....။

အားနေပို့ထားဖြစ်တဲ့အားပေးစကားလေး တွေ နာရီတွေကြာတဲ့အခါSeokဆီကပြန်စာတခုရောက်လာခဲ့သည်.....။

📩
Kimမရှိရင် အသက်ရှူရတဲ့အလုပ်ကိုငါမနိုင်နင်းဘူး သေဆုံးခြင်းကိုပဲငါဖက်တွယ်လိုက်ချင်တော့တာပဲRain....။

"ဟေ့ကောင်တွေ လာအုံး လာကျအုံး ကိုယ်ကျိုးတွေတော့နည်းကုန်တော့မယ်...."

လူကောင်အကြီးကြီးမို့ အသံပါဝါကောင်းကောင်းနဲ့Rainအော်သံသည် အဆိုးငယ်တို့Teamကိုသာမက Gameဆိုင်တခုလုံးကိုမျက်လုံးပြူးသွားစေခဲ့သည်....။

"ဘာလဲ ဘာဖြစ်တာလဲ....!!"

"လူဆိုးလေးက ထုတ်သာမပြတာစိုးရိမ်စိတ်ကရင်ထဲအပြည့်မို့ Rainဖုန်းဆီအမြန်အပြေးရောက်ခဲ့ပေမဲ့Rainကဖုန်းကိုပိတ်ကာ ထိုင်ခုံမှထလာပြီး အကုန်လုံးကိုမျက်နှာမဲကြီးနဲ့ဝေ့ပတ်ကြည့်နေသည်....။

"ငါမပြောဘူးလား အစောတည်းကသွားအားပေးရအောင်ပါဆို.....!!!!"

"ဘာဖြစ်တာလဲပဲပြောစမ်းပါ ငါ့ကိုစိတ်မရှည်ရအောင်....!!!"

"HoSeok ငါတို့ကောင် Suicideလုပ်တော့မယ်ထင်တယ်.....!"

"ဘာ....!!!!"

ဆိုင်ထဲမှဝရုန်းသုန်းကားအရင်ထွက်ပြေးသူက အဆိုးငယ်ဖြစ်ကာ နောက်ကလူတွေလဲမှီအောင်လိုက်ပြေးရင်း လူဆိုးလေးကားပြာပြာလေးပေါ်ဝိုင်းတက်ကျသည်....တယောက်တစီးဆို တယောက်တကွဲနဲ့ သေရေးရှင်ရေးမှာ ကွဲပြဲနေလို့မရ ပြိုင်ပွဲတွေလိုအရှိန်နဲ့ Gameဆိူင်နဲ့Seokတိုက်ခန်းကသိပ်မဝေးတာမို့ ခဏအတွင်းရောက်သွားကျသည်.....။

"Passwordကဘာလဲ.....!!"

အရင်ကထားနေကျ Passwordမဟုတ်တော့ပဲ ပြောင်းထားတာမို့ လူဆိုးလေးကစိတ်တွေများနေကာ ဒေါသတွေထွက်လာသည်.....။

"Kim Taehyungထင်တယ်....!"

Markက လှမ်းပြောလိုက်သည်ကိုလူဆိုးလေးကမကြေမခဲကြည့်ကာ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့တကယ်မှန်နေကာ JiMinထိုင်သာငိုချလိုက်ချင်သည်.....။

ငိုနေလို့မရ အထဲမှာဘာတွေဖြစ်နေပြီလဲဆိုတာကပိုအရေးကြီးတာမို့ အဆိုးငယ်ပြေးဝင်သွားတော့ တွေ့လိုက်ရသည်ကား ဝက်ဝံညိုရုပ်ကြီးကိုဖက်ကာ ငိုနေသော Seok.....။

"ချီး.....သေပြီလားလို့"

ရေချိုးခန်းထဲပြေးရှာရမလား ပြတင်းပေါက်ပေါ်ကပဲခုန်ချပြီးလား သွေးသံရဲရဲဒါမျိုးတွေများဖြစ်ပြီလားပြေးလာခဲ့တာအမောပင်စို့၏.....။

အသံကြားတာနဲ့ဝမ်းပမ်းတသာမော့​ကြည့်ခဲ့ပေမဲ့ မျှော်လင့်ချက်ကလေး မျှော်လင့်ချက်မဲ့သွားရပြန်သည်.....။

ကိုကို Taeပြန်လာခဲ့မယ်ဆိုတဲ့စကားနဲ့ အခန်းထဲတယောက်ထဲဘဝကို အသက်ဆက်နေကာ တရက်ကျော်ထဲနဲ့အရူးဘဝရောက်သွားလောက်တဲ့ Kimကျနော်အပေါ်လွှမ်းမိုးမှုမှာ မလွန့်သာမလူးသာ.....။

သူငယ်ချင်းတွေကိုမြင်လို့အားမတက်ဘူးလားဆို ဝိုင်းဖိမှာကိူပိုကြောက်လို့ Kimကိုသာပိုလိုအပ်နေသည်....Kimက သေချာပေါက်သူ့ကိုဘာထိခိုက်ရှနာမှာမပေးမဲ့ တယောက်တည်းသောသူ.....။

အိပ်ယာထဲပိုတိုးဝင်သွားသော HoSeokအနား လူဆိုးလေးတွေက အလွန်ခံစားနေရတဲ့မျက်နှာတွေနဲ့ချဥ်းကပ်သွားကျသည်.....။

"ဘယ်လိုပုံစံတွေဖြစ်နေတာလဲ ထပါအုံး ငါတို့ရောက်လာတာတောင်....."

"Kimမှတ်နေတာ မင်းတို့ပဲ....."

"အေးငါတို့....."

လူဆိုးလေးကဘောက်ဆတ်ဆတ်ပြန်​ဖြေတော့ Seokမျက်နှာလေးအောက်ငုံ့သွားသည်.....။

"ဘာလို့ငိုနေတာလဲမင်း....!"

"အသည်းကွဲနေတယ် ငါကအမေးမြန်းတွေမထူနဲ့ကွာ အေးဆေးတယောက်ထဲပဲပေးနေစမ်းပါ....."

အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ဝေဒနါတွေကိုမဖုံးနိုင်မဖိနိုင်HoSeokသည် ပထမဆုံးအသည်းကွဲခြင်းမှာ ခံနိုင်ရည်မရှိခဲ့ပါ.....။

"မင်းဒီလိုပုံပေါက်နေတာကို ငါတို့ကတယောက်ထဲထားလို့ရော မင်းအတွက်အဆင်ပြေလာမှာမလို့လား....."

"ဒီလိုလာဆူနေတာလဲငါ့အတွက်မပြေဘူး.....ငါအများကြီးအဆူခံရပြီးပြီ JiMin"

"လာသွားမယ် အသည်းကွဲရင် Barတွေ Club တွေသွားမှအဆင်ပြေမှာပေါ့ အိပ်ယာထဲခွေနေလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ....."

"အသည်းမကွဲပါဘူး Kimကိုလွမ်းလို့ Kimကိူစောင့်နေတာ...."

Hawaiiကပြန်ရောက်တည်းကအဝတ်စားတွေနဲ့တူပါသည်....ရေချိုးမဲ့ပုံလဲမပေါက် ဘာမှစားမဲ့ပုံလဲမပေါ် မချစ်နဲ့လို့တားခဲ့တုန်းကတော့မနေနိုင်မထိုင်နိုင်လှမ်းချစ်ပြီး ဟိုကရ်ိုက်ချတော့ ခံနိုင်ရည်ရှိတာလဲမဟုတ် ဆွဲဆောင့်လိုက်ချင်စရာ စိတ်တွေကမရှည်ဘူး....။

"လွမ်းရင်သွားတွေ့ရမှာပေါ့ ထိုင်စောင့်နေလို့အကျိုးမရှိဘူး လာငါလိုက်ပို့မယ်....."

"မဖြစ်ဘူး Hyungက ငါ့ကလေးလေးကိုအရမ်းဆူတာ ငါထပ်လိုက်သွားရင် အရိုက်ခံရလိမ့်မယ်မဖြစ်ဘူး စောင့်ဆိုငါစောင့်ပဲနေမှာ သေတဲ့အထိဆိုလဲငါစောင့်နိုင်တယ် JiMin အမှတ်မရှိဘူးထင်လဲမတတ်နိုင်ဘူး ငါသူ့ကိုအရမ်းချစ်တာ...."

"အင်းပါ မင်းအရမ်းချစ်တာငါသိတယ် ငါသိပါတယ်သိပြီမလို့ ငိုမနေနဲ့ကွာ ဟိုကထားခဲ့တာမှမဟုတ်တာ ပြန်လာမယ်ပြောရင် သေချာပေါက်ပြန်လာမှာတိတ်....."

"ဟုတ်သားပဲ မင်းကလဲဆိုတာအသည်းကလဲပျော့လိုက်တာ ခံစားရရင်ဒီလိုကြီးနေလို့ဘယ်အဆင်ပြေလာပါ့မလဲ နည်းနည်းပါးပါးချပြီး နာကျင်မှုတွေကိုအရည်ဖျော်ပစ်လိုက်စမ်းပါ......"

Min YoonGiကတော့ ဘယ်သူဘာပြောပြောခေါင်းတွေဇွတ်ညိမ့်ကာ အချစ်ရေးကျသူအကြံဥာဏ်တွေမပေးတတ်နေ ရိုးရိုးငွေရေးကြေးရေးဆိုတာက သူတာဝန်ယူပေးတတ်ပေမဲ့ ဒီအရေးမှာတော့သူကဘေးလူ.....။

ဝက်ဝံညိုရုပ်ကြီးကိုကုတ်ဖက်ကာ Wallpaperက Taeပုံကိူကြည့်ပြီး တခါမှမငိုခဲ့ဖူးသူ ငိုတော့ဘေးကလူတွေရင်ထဲ နာနာကျင်ကျင်ရယ်......။

လမ်းဘေးမူးရူးကွဲပြဲ Gameဆိုင်အော်ဟစ်ဆဲဆိူပြီး ClubတွေBarတွေမှာသာသောင်းကြမ်းတတ်သော လူဆိုးလေးတွေဖြစ်လို့ အချစ်ကိုစတင်ထိတွေ့ခြင်းတွင် လူကြီးဘယ်သူမှမဆန်တတ်သေး ငိုပဲငိုတတ်ခဲ့သည်.....။

"သွားမယ် အဲကောင်ကိုဆွဲထူ....."

Rainက တခါမှသာရီးစားမထားခဲ့ဖူးတာ ချိန်တိုင်းပါပါသွားတတ်တာမို့ အသည်းဆိုတာလဲခဏတ်ိုင်းကွဲခဲ့တာ Seokဘယ်လောက်Kim Taehyungကိူချစ်လဲသူ့မျက်မြင်မို့ ဒီဒဏ်ရာဒဏ်ချက်သည်တော်ရုံမဟုတ်ဘူးဆိုတာမပြောလဲသိတာဖြစ်လို့ Rainက Seokကို တယောက်ထဲလမ်းပျောက်မှာသိပ်စိုးရိမ်နေမိတာ.....။

"မလိုက်ဘူးဘယ်မှ Kimပြန်လာမှာပါဆို သူပြန်လာလို့ငါ့ကိုမတွေ့ရင် အရမ်းကြီးစိတ်ထိခိုက်ရလိမ့်မယ်......"

JiMinက Rainကိုခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တော့ Rainသည်ချက်ချင်းHoSeokကိုအိပ်ယာထဲမှကောက်ပွေ့ကာချီလိုက်သည်.....။

"အသည်းကွဲနေတာကိုမင်းတို့မို့မစာမနာ ငါသေချင်စိတ်တွေပေါက်အောင်မလုပ်ပါနဲ့ ပြန်ကျ ပြန်.....!!"

ငိုယိုကွဲပြဲနဲ့ပဲRainခေါ်လာခဲ့သည်.....။

ဒီလောက်ဆိုးဆိုးဝါးဝါးအသည်းကွဲနည်းကို ငါခုမှတွေ့ဖူးတယ် ရီးစားထားမဲ့အချိန်တွေမှာအိပ်လိုက်ရင် ဘယ်လောက်ချောမောလာမလဲ ခုတော့လူရုပ်တောင်မပေါက်ဘူး.....။

နောက်ဆုံးကျန်ခဲ့သူ Min YoonGiသည် တံခါးပိတ်ရင်းမှစိတ်ထဲတွင်ပြောဆိုနေခဲ့သည် အပြင်တော့ထုတ်မပြောခဲ့ တော်တော်လေးသနားစရာကောင်းနေလို့.....။

.........,

Club တခုသို့ စိုက်ဝင်လာသောကားပြာပြာလေးသည်သိပ်မိမိုက်သလောက် ကားပေါ်ကလူကိုဆွဲချရသော မြင်ကွင်းကတော့မလှမပ.....။

အသည်းကွဲတယိဆိုတာမျိုးက တယောက်ထဲအခန်းထဲသီချင်းညိမ်ညိမ်လေးနဲ့ဖြစ်ဖြစ် စာရွက်စာတိုလေးတွေနဲ့ဖြစ်ဖြစ် အိပ်ယာခေါင်းအုံးလေးတွေရှ်ိရင်ပြီးပြီပဲ....Clubတွေထိမလို ငိုချင်နေတာ ဘယ်ဒွန့်နိုင်မလဲ.....။

မဒွန့်နိုင်လဲ HoSeokကတော့ရောက်လာခဲ့ပြီ ဆူပူသံတွေနားနဲ့စတင်ထိတွေ့တော့ ပိုပိုငိုချင်လာသောHoSeokသည် ခြေလှမ်းတွေပင်ပြိုလို့နေသည်....။

"ယောင်္ကျားတွေမကောင်းရင် ဒီကစကီလေးတွေကိုပြောင်းကြိုက်ပစ် HoSeok ဘဝကြီးကအသည်းကွဲနေဖို့အချိန်မလောက်ဘူး....."

"Kimကိုပဲချစ်ချင်တယ် Kimတယောက်ထဲ...."

နေရာရွေးလိုက်တဲ့စားပွဲပေါ်မျက်နှာကြီးမှောက်ချကာ ကျောပြင်ကြီးတုန်ခါတဲ့အထိငိူတော့လူဆိုးလေးစိတ်ပျက်သွားပါ၏.....။

ဘေးအိတ်ထဲက Cardကိုထုတ်ကာ ဆိုင်ကောင်တာကိုသွားပြီး လူဆိုးလေးကမန်​နေဂျာနဲ့စကားတချို့​ပြောနေသည်.....။

Rainနဲ့Markကတော့ စတင်လှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်နေပြီး Min YoonGiကတော့ ဝီစကီတခွက်နဲ့အေးအေးလူလူပါပဲ....ရှယ်ကွဲလေးကတော့ စားပွဲပေါ်မှောက်လို့.....။

15မိနစ်လောက် လူဆိုးလေးကမန်နေဂျာနဲ့စကားပြောပြီးနောက် ဆိုင်ထဲကလူအုပ်လိုက်ကြီးအပြင်ထွက်ပေးခဲ့ရသည်....ကျန်နေတာဆိုလို့လူဆိုးတို့အုပ်စုပဲ။

သီချင်းသံတွေတိတ်သွားပြီး မီးရောင်တွေငြိမ်သွားကာ အဆိုးငယ်ကစားပွဲဆီပြန်ရောက်လာခဲ့သည်.....။

"ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲJiMinလူတွေဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ ဆိုင်ပိတ်ပစ်တာလား....."

"ငါငှားလိုက်တာဒီဆိုင်ကို 24နာရီမပြည့်မချင်းကွဲချင်တဲ့သူကကွဲ ကဲချင်တဲ့သူကကဲ......." 

"ဘာမှမရှ်ိပဲဘာနဲ့ကဲရမှာလဲ သောက်စမ်းကြီးဘာဇယားတွေမှမရှိတော့တာကြီး...."

လက်တဖက်ထောင်ပြလိုက်ချိန် အဆိုးငယ်တို့စားပွဲဝိုင်းသို့ ဒေါက်ဖိနပ်မြင့်မြင့်လေးတွေလျှောက်လာခဲ့တယ်.....။

အမိုက်ဆုံးတွေ ချမပြရသေးတဲ့VVIP တွေပေါ်ထွက်လာခြင်းသည် အဆိုးငယ်ငွေဘယ်လောက်ရင်းလိုက်လဲသိကုန်ကျပြီ.....။

"မင်းဘယ်ကပိုက်ဆံတွေနဲ့အဲလောက်ကြီးသုံးပစ်တာလဲ.....!"

Markကတိတ်တ်ိတ်လေးကပ်မေးလိုက်တော့ ဝီစကီအရောင်လဲ့လဲ့ကိုလက်ဖျားတွေနဲ့အဆ်ိုးငယိကလှုပ်ခါကာ ပြုံးယဲ့ယဲ့.....။

"ယောင်္ကျားဆီကပိုက်ဆံ....."

"ဘယ်က​ယောင်္ကျားလဲ.....!"

"မကြိုက်ဘူးလား မကြိုက်ရင်ပြန်ပို့လိုက်မယ်.....!!"

"ဘယ်ကမကြိုက်ရမှာလဲ ငါကောင်ကြီးသက်တော်ရာကျော်ရှည်ပါစေ အရပ်ရောပဲ....."

ခွက်ချင်းတိုက်ကာ ဖဲ့တောင်မလွတ်သောMarkသည် လေတချက်ချွန်ပြီး ဖြူဖြူကိတ်ကိတ်ကလေးရဲ့ခါးကိုအရင်ဦးစွာဖက်ခဲ့သည်.....။

"Music.....!!"

Justin Bieberရဲ့Ghostသီချင်းသည် ဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းစွာထွက်ပေါ်လာတော့ Rainနဲ့Markရဲ့ပေါင်ပေါ်ကကောင်မလေးတွေဟာ ကြောင်နေသည်.....။

"ဒီသီချင်းနဲ့လား JiMinနည်းနည်းပါးပါးကွာ....."

"Seokအတွက် ပါးစပ်ပိတ်ထား.....!"

JiMinဟာ နှာဖူးကြောတွေတင်းထွက်နေပြီး Seokရှယ်ကွဲနေတဲ့အပေါ်ကျေနပ်မနေခဲ့ပါ....ဝီစကီခွက်ကိုမသောက်ပဲလှုပ်ရုံလှုပ်နေပြီး ခေါင်းပင်မထူတဲ့Seokကိုသာကြည့်နေသည်.....။

"ယောင်္ကျားတွေကမကောင်းဘူးHoSeok ငါသတိတွေပေးခဲ့တာက Kim Taehyungကိူကြည့်မရလို့ တမင်သက်သက်ပြောခဲ့တာတွေမဟုတ်ခဲ့ဘူး...."

"Kimကကောင်းတယ် Kimကိုငါအရမ်းလဲချစ်တယ် ငါ့ဘဝထဲကသာဆွဲထုတ်ခံရရင် ရူးရင်ရူး သေရင်သေ ငါ့မှာအဲနှစ်လမ်းပဲရှိတယ် JiMin....."

"ကောင်းရင်မင်းကိုဒီလိုပုံစံဖြစ်အောင်လုပ်မလား သိလေစဥ်းစားတတ်ရင် သူ့အရာအားလုံးကသူ့အကိုစီမံမှုအောက်မှာပဲရှိတယ် အရမ်းမရူးပါနဲ့ မငိးဒီပုံစံကိုငါတကယ်မုန်းတယ်....."

"Hyungစီမံမှုအောက်ရှိမနေတဲ့ တခုတည်းသောနှလုံးသားလေးက ငါ့ကိုရဲရဲတင်းတင်းလှမ်းချစ်ခဲ့တာ ငါနဲ့မတူဘူးမတန်ဘူးပြောလဲငါမနာပါဘူး Kimကနတ်သားလေးပဲကို ငါကလမ်းဘေးကကောင်လေ နှမြောတာHyungတရားပါတယ်....."

အရက်ပြင်းပြင်းတွေကိုမျက်နှာတချက်မမဲ့ပဲမော့သောက်နေတဲ့HoSeokသည် နှလုံးသားတခုလုံးကိုဆွဲထုတ်ခံရသလို နာကျင်မှုတွေကြောင့် စီးကျနေတဲ့မျက်ရည်တွေဟာ မရပ်မနား.....။

"တွေးပေးတတ်နေလိုက် ပြီးရင်အရူးလိုကြိတ်ခံစားပေးလိုက်ပေါ့ Kim Taehyungကဘဝကြီးလို့ပြောပြီး Kim Taehyungကြောင့်ဘဝကြီးအဆုံးသတ်လိမ့်မယ်မင်း......"

"လမ်းတွေပျောက်နေလို့ပါ ငါမမှန်နေတာလဲသိတယ် ငါဖြစ်နေလို့Kimကိုချစ်တာ အမှားဆိုလဲ ငါ့မှာဒီအမှားအတွက်ဘာမှရှင်းပြဖို့မရှိဘူး ကြိုက်တာစီရင်ပေါ့ ငါကမတတ်နိုင်တဲ့ကောင်လေ....."

"ခိုးပြေးမလားHoSeok အရမ်းပင်ပန်းနေမဲ့အစားကားတင်ပြေးမလား ငါကူညီပေးမယ်လေ......"

ခေါင်းဇွတ်ခါကာ ဝီစကီတွေကိုရေခဲမရောပဲ ဖွင့်ထားတဲ့အသည်းကွဲသီချင်းတွေဟာ ခုန်ချပစ်ချင်စရာပဲ လမ်းတွေပျောက်ဖူးလား အမှောင်ထဲတယောက်ထဲရောက်သွားသလို အရာအားလုံးဆုံးရှုံးလိုက်သလိုခံစားချက်မျိုးတွေပေါ့ ဘဝဟာ ငရဲတွေနဲ့မခြားနား......။

ဆေးမမှီနိုင်တဲ့ရူးသွပ်ခြင်းတွေကို JiMinဘာမှထပ်မဝေဖန်ချင်တော့ ငြိမ်လိုက်သည်.....တယောက်မကောင်းတယောက်ပြောင်းချစ်လို့မရတော့တဲ့ ဥပဒေတွေလိုပဲ သိပ်ကိုအပိုတွေန်ိုင်နေခဲ့သည်.....။

"ဘာတွေအလိုမကျနေတာလဲ....."

ရေခဲတတုံးကိုအဆိုးငယ်ခွက်ထဲပစ်ထည့်ပေးကာ မျက်စိကြိမ်းလောက်တဲ့အလှတရားတွေနဲ့ဆင်ဆာတပ်ဖို့လိုအပ်နေသော ဝတ်စားဆင်ယင်မှုတွေ.....။

"မရှိပါဘူး ကိုယ့်သူငယ်ချင်းအသည်းကွဲနေတာလေ အဲဒါBaeက ကုစားပေးနိုင်လား....."

ဘေးနားကအဖော်တယောက်ကိုကောင်မလေးကမျက်စပစ်ပြတော့ ထိုကောင်မလေးဟာSeokဆီရောက်သွားပြီး အဆိုးငယ်ဘေဘီခေါ်လိုက်သောကောင်မလေးသည် အဆိုးငယ်ပေါင်ပေါ်အိခနဲရောက်လာသည်.....။

ယောင်္ကျားတယောက် ဒါမျိုးနဲ့စိမ်းသက်တာမျိုးတွေရှ်ိမနေတော့အဆ်ိုးငယ်ကကောင်မလေးခါးတွေကိုအလိုက်ထိုက်ထိန်းဖက်ထားခဲ့သည်.....။

အရက်ခွက်တွေငဲ့ကာ မှောက်ကျနေသူလက်ထဲထည့်ပေးတော့ HoSeokဟာခေါင်းတချက်ထောင်ပြီးတခွက်လုံးမော့သောက်ကာ ခေါင်းပြန်မှောက်ချသွားသည်.....။

ပတ်ဝန်းကျင်ကိုဘာမှခံစားလို့မရ အသည်းကွဲသီချင်းတွေဟာလဲ ရင်ကိုထိထိမှန်မှန်ပဲ ရူးချင်လိုက်တာ....။

"ကိုကရော အသည်းကွဲမနေဘူးမလား...."

ဆံပင်ပြာပြာတွေကိုသပ်ကာ လက်သန်းလှလှတွေနဲ့ ဖြုတ်ထားတဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးအလွတ်နေရာတွေကိုလိုက်ထိမေးတော့ အဆိုးငယ်ကရီဝေဝေနဲ့မော့ကြည့်ကာ.....။

"ရီးစားတောင်မရှိဘူး ကွဲစရာလား.....!"

ပါးလေးကိုဖျစ်ကာပြန်ဖြေလိုက်တော့ ကောင်မလေးသည်ရဲတငိးလွနိးစွာ အဆိုးငယ်မျက်နှာအနားထိတိုးကပ်လာတော့ အဆိုးငယိကမျက်နှာလွဲကာရှောင်လိုက်သည်.....။

"Babyကိုမကြိုက်လို့လား....."

"လူတွေနဲ့မလို့ပါ....."

ဝီစကီခွက်လေးကိုအသာမော့ပြီး ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပြန်ဖြေမှ ကောင်မလေးကသဘောကျဟန်ပြုံးလာသညိ.....။

"အဲဒါဆိုကြိုက်တယ်ပေါ့....."

ခပ်ပါးပါးလေးပြုံးကာလူဆိုးလေးကခေါင်းညိမ့်နေသည်.....။

"အဲဒါဆိူသက်သေပြ....."

ဘောင်းဘီအိတ်ထဲကဖုန်းကိုထုတ်ကာ အဆ်ိုးငယ်က ကောင်မလေးနဲ့တူတူဆယ်ဖီပုံတခုရိုက်လိုက်သည် ဒီအရာတွေနဲ့နည်းနည်းအလှမ်းဝေးခဲ့လို့လားမသိ ပြန်ထိတွေ့ရတော့ ခံစားချက်တွေဟာလေပေါ်ရောက်နေသလိုပါပဲ.....။

"ကိုယ်IGမှာတင်လိုက်မယ်လေ....."

"နေ့တိုင်းကြိုက်ရမှာနော်...."

"နေ့တ်ိုင်းပေါ့....."

ကိုယ့်အရှိန်လေးနဲ့ကိုရောက်သွားတဲ့အခါ ရှယ်ကွဲလေးကိုလဲဘယ်သူမှသိပ်အလေးမထားကျတော့ ကိုယ့်သာယာမှုတွေနဲ့ကို.....။

"YoonGiငါ့ကိုအိမ်ပြန်လိုက်ပို့စမ်းပါကွာ ငါမရတော့ဘူး....."

HoSeokသည် ထောင့်နားကMin YoonGiဆီသွားကာ အကူညီသွားတောင်းရှာသည်....ဘေးနားကကောင်မလေးသည်Min YoonGiအနားကပ်ရဲပုံမပေါ်ကာ HoSeokလာတာနဲ့ထပြေးတော့သည်.....။

"ဟိုကောင်တွေကိုမပြောတော့ဘူးလား...."

"မပြောနဲ့ ငါ့ကိုအရင်လိုက်ပို့....."

လိုက်ပို့ဆိုတော့လဲ ထောင့်ကပ်နေသူဟာတွဲရှာပြီးတိတ်တိတ်လေးပြန်ပို့ပေးခဲ့တယ်....ဘယ်သူမှသတိမထားမိချိန်လေးမှာ HoSeokတိုက်ခန်းပြန်သွားပြီး ကိုယ့်အရှိန်လေးတွေနဲ့ကိုလွင့်နေကျတဲ့လူဆိုးလေးတွေကတော့ အသည်းကွဲသီချင်းတွေကိုလဲခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်.....။

.........,

11:30

Jeonစံအိမ်ရဲ့ ဧည့်ခန်းထဲရှေ့နောက်လျှောက်နေတဲ့Jeonဟာ လက်7ချောင်းထောင်ပြသွားတဲ့လူဆိုးလေးကိုစောင့်နေခဲ့သည်.....။

ဖုန်းတလုံးနဲ့ဆက်ရင်ကောင်းမလားစိတ်ကူးနေတုန်းဝင်လာတဲ့IGမှNotiတခုသို့Jeonဝင်လိုက်သညိ....ဘာလို့ဆိုလူဆိုးရဲ့အပ်ပုဒိတ်ဖြစ်တာကြောင့်ဖြစ်သည်.....။

ကြည့်နေတဲ့ဖုန်းဟာလက်ထဲမှကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ပြုတ်ကျသွားပြီး Jeonကိုယ့်မျက်လုံးတွေကိုပင်မယုံသင်္ကါဖြစ်နေကာ ဖုန်းကိုပြန်ကောက်ယူကြည့်လိုက်တော့ .....။

"Jeon JiMin.....!!!!"

Jeonစံအိမ်ကကားသည် သန်းခေါင်အချိန်တွင်အရှိန်ပြင်းပြင်းမောင်းထွက်သွားခဲ့သည်......။

...........,

"မထိနဲ့.....!!!!"

ဆံပင်ပြာပြာတွေဟာ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးပေါ်ခေါင်းချအိပ်နေပြီး လက်သည်းနီလှလှလေးနဲ့လက်တဖက်ကာ ထင်းလင်းနေတဲ့အဆိုးငယ်ရဲ့Jawတလျှောက်ပွတ်သပ်နေတုန်း အားနဲ့တွန်းဖယ်ခံလိုက်ရတာကြောင့် တုန်သွားသည်.....။

မျက်လုံးတစုံသာကောင်းကောင်းမြင်ရသောသူကို မော့ကြည့်တာနဲ့တွေ့လိုက်ရပြီး မကြေမခဲအကြည့်တွေကြောင့် ကောင်မလေးဟာပါးစပ်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ထားသည်.....။

"ထစမ်း....!!!"

"ဘယ်သူလဲ ငါ့ကိုဘယ်သူကဆောင့်ဆွဲခေါ်ရဲတာလဲ....."

မျက်လုံးတွေကိုမှေးကျဥ်းကြည့်ကာ လက်ထဲအရုပ်ကလေးလိုပါလာသော သူသည် တစစီဆွဲဖြုတ်ချင်စရာ.....။

စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေးဟာကြောက်ကြောက်နဲ့ပြေးထွက်သွားပြီး ကိုယ့်ဟာကိုတောင်မဟန်နိုင်သော လူဆိုးလေးသည် Jeonလက်လွတ်လိုက်တာနဲ့ ဆိုဖာပေါ်တုန်းခနဲပြန်လဲကျသွားသည်.....။

"ထခဲ့စမ်း ဒီလိုနေရာမှာ ဒီလိုတွေ ငါ့ကိုဘာဖြစ်စေချင်လို့ ခုလိုတွေထိ.....!!!!"

လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ဆွဲထူကာခေါ်တော့ နှုတ်ခမ်းထော်ကာ မျက်စောင်းထိုးလေးသာကြည့်နေပြီး လူဆိုးလေး တော်တော်လေးလွတ်​နေသည်.....။

"ဘယ်သူလဲ.....!!"

"ငါ မင်း​ယောင်္ကျား....!!!!"

"ငါ့ယောင်္ကျား....ငါဘယ်တုန်းကယောင်္ကျားရသွားတာလဲ ထူးဆန်းလိုက်တာ ငါ့ယောင်္ကျားကလဲမျက်လုံးတွေပဲပါတယ်....."

မူးမူးရူးရူးနဲ့ Jeonမျက်လုံးဆီလက်ညှိုးကြီးနဲ့တိုးဖို့လုပ်နေသော အမူးသမားကိုJeonက လက်နဲ့စီးရိုက်လိုက်သည်......။

"အ့....နာတယ်"

Rainနဲ့Markသည် အသေကောင်တွေလိုမှောက်လဲနေကာ ဘာတွေဖြစ်ပျက်နေလဲဘာတခုမှမသိကျတော့.....။

"ဒီလိုပုံစံတွေမမြငိချင်လို့ မလိုက်ဖက်နေလို့ သူများလက်ညှိုးထိုးတောင်မခံနိုင်လို့ မဆိုးပါနဲ့အတန်တန်ပြောနေတာကို ဘာလို့လဲ.....!!!"

ကိုယ်တိုင်အော်ပြီး ကိုယ်တိုင်မျက်ရည်ဝဲနေရတဲ့Jeonဟာ လက်ဖျားတွေပါအေးစက်နေလျှက်.....။

မိန်းမတယောက်ရဲ့အကာကွယ်မရှိပေါင်တွေပေါ် ဆံပင်ပြာပြာတွေဟာ စည်းမရှိကမ်းမရှိကတည်းက နှလုံးသားကိုအများကြီးဝမ်းနည်းလာစေပါသည်.....။

"ဘာလို့လဲ ဘာလို့မျက်ရည်တွေဝဲနေတာလဲ ငါ့ကောင် HoSeokလိုအသည်းကွဲနေတာလား မင်းဘယ်သူလဲမသိပေမဲ့ မင်းကိုချစ်တဲ့သူက မင်းကိုဘယ်တော့မှမျက်ရည်ဝဲအောင် ဝမ်းနည်းအောင်မလုပ်ဘူး....."

"ဟုတ်မှာပါ ငါ့ကိုမချစ်လို့သူအရွဲ့တိုက်နေတာနေမှာလေ မူးနေပေမဲ့အမှန်တွေတော့သိနေတာပဲ....."

"ကိုယ့်ကိုမချစ်တဲ့သူအတွက်မငိုရဘူး...."

လက်နှစ်ဖက်လုံးလွှတ်ချလိုက်ရင် လဲကျသွားမဲ့အနေထားပဲ...Jeonကိုတောင်မသိနေသော အဆိုးလေးဟာ Jeonမျက်ရည်တွေဝဲနေတော့ မပွင့်တပွင့်မျက်လုံးလေးတွေကို လက်နဲ့ပွတ်ပြကာ Jeonကိုမျက်ရည်သုတ်ခိုင်းနေတဲ့အမူယာလေးတွေလုပ်ပြနေသည်.....။

"ငိုရတယ် ကိုယ်ကချစ်နေရတော့မလိမ်မာလို့ငိုရမယ်....."

ဖြေပြီးတာနဲ့ကောက်ပွေ့ချီလိုက်တော့ မူးပေမဲ့လန့်သွားသော လူဆိုးလေးဟာJeonက သေချာစိုက်ကြည့်ကာ.....။

"မချီပါနဲ့ ကျနော့်မှာယောင်္ကျားရှိတယ် သူသိရင်လုံးဝရှော့ခ်နော် မဖြစ်ဘူးပြန်ချ...."

မင်းယောင်္ကျားလို့ပြောလဲမသိတော့တဲ့အဖြစ်ရယ် ဒေါသတွေနဲ့သဝန်တိုမှုတွေတပြိုင်နက်ထဲ စုပြုံနေရင်းမှ သူထလွဲတော့လဲ ရယ်ရမလို.....။

"ပြန်ပေးဆွဲမလို့ မချပေးဘူး....!!"

"မဖြစ်ဘူး 7:00ထိုးပြီလားမသိဘူး ကျနော်အိမ်ပြန်ရမယ်......"

မနက်1:00နာရီရှိနေပြီ Jeon JiMinရဲ့လို့ အော်အော်ပြီး နာနာရိုက်ပြောလိုက်ချင်ပေမဲ့ ရေရေလည်လည်လွတ်နေသူကိုဘာတွေမှထပ်မပြောချင် စိတ်သိပ်ဆိုးပါ၏....။

"အဲဒါဆိုအိမ်ပြန်လိုက်ပို့မယ် ငြိမ်ငြိမ်နေ....."

"နေပါ ကျနော့်ကားနဲ့ပဲပြန်မယ် အိမ်မြန်မြန်ရောက်မှဖြစ်မှာမလို့ အိမ်ထောင်သည်ကအိမ်စောစောပြန်ရတယ်တဲ့ မှာလိုက်လို့......"

"ယောင်္ကျားကြောက်ရတယ်လား....."

"တအားလေ နေစရာတောင်မရှိဘူး...."

Clubခန်းထဲက မူးပြီးထွက်ချင်ရာတွေထွက်နေသောလူဆိုးကိုမခဲ့ပြီး ကားနောက်ခန်းထဲထည့်ကာ Jeonအသက်ဝဝရှူပြီးတာနဲ့ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်.....။

ဘယ်လောက်ပဲမိဘပေးစားလို့ယူယူလေ စည်းဘောင်ဆိုတာတော့ရှိသင့်တယ်မလား သာမန် Clubသွားတာလောက်ကိုနားလည်ပေးလို့ရပေမဲ့ ပေါင်ပေါ်အိပ်နေတဲ့အထိတော့ Jeon Jung Kookတို့ရှင်းရှင်းပဲမကြိုက်ပါ......။

"အိမ်ထောင်သည်ဆိုပြီး ဘာလို့သူစိမ်းမိန်းမတယောက်ပေါင်ပေါ်တက်အိပ်နေတာလဲ ပြောကြည့်ပါအုံး....."

"ရှူးးးးး....တိုးတိုး ကျနော်တို့ကချစ်ကြိုက်လို့လက်ထပ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး....."

တပ်ထားတဲ့Maskကိုဆွဲခွာကာ နားထင်ကအကြောတွေထောင်တဲ့အထိ Jeonအံတွေကြိတ်နေခဲ့ပြီးနောက် ဘာမှထပ်မမေးခဲ့ပါ အဖြေတခုချင်းစီဟာ ဓားချက်တွေလိုရင်ထဲတချက်ချင်းစိုက်ဝင်ကာ ဘက်မှန်ကပုံရ်ိပ်ကလေးကိုမျက်နှာလွဲပစ်ခဲ့ရသည်.....။

အိမ်ရောက်တာနဲ့ ကားတံခါးဖွင့်ကာခြေထောက်တဖက်ကနေပြီး Jeonကဆွဲချကာ ဒေါသအရှိန်တွေပါလို့ နူးနူးညံ့ညံ့တွေလုပ်မနေပဲ လူဆိုးလေးကိုကြမ်းရမ်းနေသည်......။

"ဆင်းခဲ့အောက်ကို....."

"ချီခေါ်ပါလား ငါ့ခေါင်းတွေချာလည်လည်နေလို့....."

"မချီနိုင်ဘူး လမ်းဆင်းလျှောက်.....!!"

Maskတွေချွတ်ထားတာမို့အဆိုးငယ်ကJeonမှန်း နည်းနည်းသိကာ ကားပေါ်ကမဆငိးနိူငိတော့လှမ်းအကူညီတောင်းရှာသည်ကိုJeonကခါးထောက်ကာငြင်းပယ်ခဲ့သည်.....။

"ရက်စက်လိုက်တာ ယောင်္ကျားတွေတစက်မှမကောင်းဘူး....."

ဖိနပ်မပါသော ခြေဖျားလေးတွေဟာ ခြံထဲကကြွေပြားတွေဆီခက်ခက်ခဲခဲချနင်းကာ တဖက်ပဲချရသေးလဲပြိုသွားသော ခန္ဓာကိုယ်အားJeonကထိန်းထားလိုက်ရသည်.....။

"ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကိုနိုင်အောင်ထိန်း....!!!"

"ထားခဲ့ ထားခဲ့လိုက်တော့ ငါခြံထဲမှာပဲအိပ်တော့မယ် Bamကိုငါ့ဆီလွတ်လိုက်....."

"ငါ့သည်းခံမှုကဒီနေ့နောက်ဆုံးပဲ....!!!"

ခြံထဲကကြွေပြားတွေပေါ်လှဲအိပ်ဖို့ပြင်နေသော အကျင့်မကောင်းလေးကိုJeonချီခေါ်လာရတာပဲ....ပုံသေနည်းမှာ Jeonကစိတ်ရှည်ရတယ်ဆိုတဲ့စကားက အလကားမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။

အခန်းထဲရောက်သည်နဲ့Jeonက အဆိုးငယ်ကိုကုတင်ပေါ်အသာချပေးကာ အကြောင်းရင်းမရှိကြမ်းပြင်ပေါ်ဖင်ထ်ိုင်ချခဲ့သည်....နှလုံးသားဆီကပင်ပန်းလာမှု ခံနိုင်ရည်မရှိမှုတွေနဲ့ အလုခံလိုက်ရသလိုမျိုး စိတ်ထဲတနုံ့နုံ့ဖြစ်နေပါသည်.....။

လူဆိုးလေးဟာ အမူးနည်းနည်းလေးမှမပြေပေမဲ့ Jeonချပေးတဲ့အတိုင်းလေးထိုင်ကာ Jeonကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချပြီး ငြိမ်နေတာကိုခဏကြည့်နေပြီးနောက် အိပ်ယာပေါ်ကဆင်းကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပဲJeonရှေ့လာထိုင်ပြန်သည်.....။

"ငါအိမ်ပြန်တာဘယ်နှစ်မိနစ်နောက်ကျသွားတာလဲ....."

"HoSeokကအသည်းကွဲနေတယ်လေ အဲဒါနည်းနည်းသူ့ကိုပျော်ရအောင်လုပ်ပေးနေလို့ပါ......"

"ငါပိုက်ဆံတွေလဲ ပြန်ဆပ်ပါ့မယ်....."

ကြမ်းခင်းပေါ် ခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းထောင်ကာ ခြေချောင်းလေးတွေလှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်နေပြီး ရီဝေဝေလေးကြည့်ကာ စိတ်ဆိုးနေမှန်းသိပေမဲ့သူလွဲနေတုန်း....။

ပြာလွင်လွင်အရောင်တွေ မလိုက်ဖက်တဲ့အရောင်မျိုးမရှိတဲ့ဆံသားထူထူအိအိတွေ တခြားမိန်းမတယောက်ထိကိုငိနေပါလားဆိုတဲ့ အမှန်တရားဟာ ယောင်္ကျားရင့်မာကြီးတယောက်ကိုငိုချင်လာစေခဲ့သည်.....။

"ငါ့ကိုစကားပြန်ပြောအုံးလေ ရန်ဖြစ်ချင်နေတာမဟုတ်လား ဆူလေ ဆူတော့ပြီးရင်ငါအိပ်မယ်....."

မီးအိမ်လေးတခုတည်းထွန်းထားသောအခန်းမီးရောင်လေးအောက် ဒူးတုတ်လေးပြောင်းထိုင်ကာ မှားမှန်းလဲသိတယိ မဟုတ်တာတွေတောက်လျှောက်လုပ်ပြီးရင်အဆူခံရမှာလဲသူကသိတယိ.....။

"ဒီလိုတွေလုပ်တာမခံစားနိုင်တော့ရင် ကွာရှင်း....အ့"

လက်တဖက်တည်းနဲ့ဆွဲယူကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ကာတင်းကြပ်နေအောင်ဖက်ပစ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လိုက်တော့ Jeonမျက်ရည်စီးကြောင်းတခုပါးပေါ်ဖြတ်စီးသွားသည်.....။

"မလိမ်မာဘူး ငါ့အပေါ်မင်းဘယ်တော့မှာမလိမ်မာခဲ့ဘူး....!!"

"ချစ်ချစ်မချစ်ချစ်လေ ဘာလို့ပဲလက်ထပ်ခဲ့တာဖြစ်ပါစေပေါ့ မိန်းမတယောက်ပေါင်ပေါ်အိပ်စရာလားကွာ....."

"ကြိုက်တဲ့နည်းနဲ့ဆိုးလေ ငါကငြိုငြင်မဲ့ကောင်လား မသိသလိုနေပေး ဘေးဖယ်နေဆိုရင်လဲ ဖြစ်ပေးမယ်ကောင်ဆိုပေမဲ့ အပြာရောင်ခေါင်းကနေ ခြေဖဝါးပိစိအထိ မိန်းမတယောက်အပေါ်ငါတွန့်တိုတယ် ငါတောင်ကြည့်ရုံကြည်ခဲ့တဲ့ငါ့ပိုင်ဆိူင်မှုတွေ ဘာမဟုတ်တဲ့မိန်းမထိကိုင်နေတာကို ငါလက်မခံနိုင်ဘူး Jeon JiMin.....!!"

"အသက်ရှူကြပ်တယ်....."

"မချစ်လို့ရပါတယ်ကွာ အရမ်းကြီးလွန်လွန်ကြူးကြူးတွေမဆိုးပါနဲ့လား ငါမင်းအပေါ် တကယ်နှမြောတတ်လို့ပါ...."

လက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ရုံမကပဲ ခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ပါတကိုယ်လုံးလုံလုံခြုံခြုံဖက်ကာ ဆံပင်ပြာပြာတွေကိုလက်နဲ့ခပ်ဖွဖွအုပ်ကိုင်ပြီး Jeonဟာအသိစိတ်ကိုသဝန်တိုခြငိးတွေဖုံးလွှမ်းနေသည်......။

"မွန်းတယ်....."

"မိန်းမတွေနဲ့နီးနီးကပ်ကပ်ထပ်မနေပါနဲ့  မင်းကငါ့အတွက်တန်ဖိုးဖြတ်လို့မရဘူး တန်ဖိုးနိမ့်တဲ့အဲဒီလိုနေရာမှာ ဖြစ်ချင်ရာတွေဖြစ်မနေပါနဲ့....."

"တအားမဖက်ပါနဲ့ နာတယ် Jeon....!"

Jeonဆိုတဲ့ခပ်တိုးတိုးငြီးတွားသံလေးမှာ Jeonကလက်တွေလျှော့လိုက်ကာ ပုခုံးသေးသေးလေးကိုလက်နဲ့ကိုင်ကာ မျက်နှာလေးကိုစေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်တော့ အမူးသမားလေးကလဲ ရီဝေဝေလေးပြန်ကြည့်နေသည်....။

"ကွာရှင်းဖို့​ထပ်ပြောရင် နောက်တခါအသက်ရှူရပ်တဲ့အထိနမ်းမယ် Jeon JiMin....!!"

"နိုး...!!"

"မနက်ရောက်ရင် ဘာမှမမှတ်မိဘူးမလား...."

"အင်း....ငါကအရမ်းလွတ်သွားတဲ့အချိန်တွေဆိုမမှတ်မိဘူး....."

"သေချာရင်ငါနည်းနည်းနမ်းမယ်...."

"ဟင်....!"

ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ဆွဲယူကာ ဝီစကီအနံ့တွေနဲ့နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးကိုJeonကစုပ်ယူလိုက်တော့ လက်ကလေးတွေဟာ Jeonလက်မောင်းတွေကိုဆွဲကိုင်လာသည်.....။

အကြောင်းပြချက်အမျိုးမျိုးနဲ့ ကျူးလွန်ခဲ့ဖူးသော နှုတ်ခမ်းတွေကို ဒီညမှာတော့နမ်းချင်လို့ကိုနမ်းခဲ့ခြငိးဖြစ်သည်.....။

အိစက်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အပေါ်အောက်စုပ်ယူလိုက်တိုင်း Jeonလက်မောင်းတွေဆီကလက်ကလေးတွေပိုတင်းတင်းသွားသည်.....။

မချစ်ပါဘူးပြောလဲ လက်ထပ်ထားတာပဲနမ်းမိလဲအလွန်မရှိ....ခဏလွှတ်လိုက်ကာJeonငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ စိုရဲရဲနှုတ်ခမ်းလေးဟာပိုထော်လာကာ မျက်လုံးလေးတွေပေကလပ် ပေကလပ်နဲ့ခဏကြည့်လာပြီးအောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ကာ မျက်နှာလွဲသွားသည်.....။

"နည်းနည်းထပ်နမ်းအုံးမယ် အမူးသမားကအမြင်ကပ်စရာကောင်းလို့...."

ဒုတိယအကြိမ်ဖိကပ်လိုက်တော့ လူဆိုးလေးကလက်တွေကိုမကိုင်တော့ပဲ Jeonခါးတွေကိုလှမ်းဖက်လာခဲ့သည်.....။

Jeonလက်နှစ်ဖက်ဟာလဲ အဆ်ိုးငယ်ရဲ့ခါးလေးဆီ တင်းကြပ်စွာသိုင်းဖက်ရင်းက ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုဟာပူးကပ်သွားပြီ ပေါင်ရင်းကနေပင့်ချီလိုက်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကနေ အိပ်ယာထဲအထိ နည်းနည်းဆိုတဲ့အနမ်းတွေပါလာခဲ့သည်.....။

အပြာရောင်ဆံပင်တွေကိုသပ်တင်ရင်း ချိုမြိန်ဆုံးအနမ်းတွေဟာ အဓိပ္ပါယ်လဲဖွင့်ရခက်ပါ၏.....။

နှလုံးသားက Confirmလိုက်တဲ့အခါ အနမ်းတွေဟာပိုအဓိပ္ပါယ်စုံလာခဲ့တယ်....ဦးတည်ရာမရှိ အသွားအပြန်Jeonလက်တွေဟာ အနှေးအမြန်တသတ်မတ်တည်းလဲမရှိ ရင်တွေအဆမတန်ခုန်ကာ နမ်းနေရင်းမြိုချပစ်ချင်တဲ့အထိ အသည်းတွေယားလာသည်.....။

နှမြောတဲ့စိတ် မခံချင်တဲ့စိတ်တွေကြောင့်ရယ်မဟုတ် Jeon JiMinကမူးရင်မှားချင်စရာလေးလေ....။

နာရီမကြည့်မိလို့သာ Jeonရဲ့နည်းနည်းဟာ မိုးလင်းပေါက်မဟုတ်ခဲ့တာပဲရှိတာပါ လူဆိုးလေးမောပြီးအိပ်ပျော်သွားတဲ့အထိ ထိတွေ့ခဲ့တာ.....။

အိမ်ထောင်ဦးစီးလေးကတော့ တတိယအကြိမ်အနမ်းတွေမှာလဲ ဦးမဆောင်နိူင်သေးပါ.....။

<ကျနော် Jeon JiMinကိုစွဲနေပြီ>

Endingကနီးနေပါပြီ နောက်ဆုံးမှပေါင်းချိုကျတာပေါ့ အချစ်ကိုပုံဖော်ရေးပြချင်တာထက် ဒီအတိုင်းသူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာရှိတဲ့ကြိုးတချောင်းကိုသူတို့ကိုယ်တိုင်​မြင်တွေ့သွားစေမဲ့ပုံစံကိုပဲရေးခဲ့ချင်တာ နည်းနည်းလေးတော့ဇာတ်လမ်းကပျင်းစရာပေါ့လေ ဒါပေမဲ့ ဒါကကျနော့်သဘောကျရတဲ့Love Storyတခုဖြစ်တာမလို့ ကြိုးစားပြီးတော့ဇာတ်သိမ်းပေးသွားပါ့မယ်🤍 ခုထိOngoingလိုက်ပေးနေတဲ့ ရီဒါလေးတွေကိုချစ်ပါတယ် တကယ်လဲကျေးဇူးတင်ပါတယ်🤍

"နိုးေနရင္လဲထေလ ညကလဲအေစာႀကီးအိပ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္အိပ္ရင္ဖ်ားတတ္တယ္....."

"အိပ္ေရးမဝေသးဘူး အျပင္သြားရင္ ငါ့ကိုမင္းCardေပးခဲ့ ငါဒီေန႕အျပင္ထြက္ခ်င္လို႔....."

အိပ္ယာခင္းကိုကန့္လန့္ျဖတ္အိပ္ကာ မ်က္လုံးမဖြင့္ေသးေပမဲ့ လက္ဆန့္ကာက်ေနာ့္ဆီမုန့္ဖိုးလွမ္းေတာင္းေနသည္.....။

"Cardက ဘာလုပ္ဖို႔လဲ အျပင္ကေရာဘာလို႔ထြက္မွာလဲ ClubေတြBarေတြသြားဖို႔ငါခြင့္မျပဳနိုငိဘူးေနာ္ JiMinေျပာမရရင္ ငါေမေမနဲ႕လွမ္းတိုင္မွာ....."

အတြင္းရွပ္အျဖဴကိုၾကယ္သီးေတြတပ္ေနရင္း ဒီေန႕Jeonက မီဒီယာေတြနဲ႕ခဏဆုံဖို႔ရွိလို႔ထင္တယ္ ခပ္ၿငိမ္ၿငိမ္Vibeမ်ိဳးရေနသည္.....။

"စကားမ်ားလိုက္တာ ေပးဆိုေပးခဲ့ေပါ့အိပ္ခ်င္ပါတယ္ဆို...."

"မုန့္ဖိုးပဲရမယ္ Cardတော့မပေးန်ိူင်ဘူး ဖဲရိုက္ပစ္တာေတြ ေလာင္းကစားေတြဘာမွမလုပ္ရေတာ့ဘူး မင္းကအိမ္ေထာင္သည္...."

"ငါဒီလိူေတြလုပ္တာလက္မခံနိုင္ရင္ လက္မထပ္သင့္ခဲ့ဘူး ငါ့ဘက္ကေတာ့မေလွ်ာ့ဘူး...."

"စာေမးပြဲလြတ္သြားၿပီမင္း ေက်ာင္းတက္ဖို႔ကဘယ္လိုစီစဥ္မလဲ ေလာင္းကစားထက္ ပညာေရးကိုနည္းနည္းအာ႐ုံစိုက္ၾကည့္ပါလား ဘြဲ႕တခုေတာ့ရေအာင္ယူသင့္တယ္....."

"ေယာကၤ်ားရၿပီပဲ ဘြဲ႕ဆိုတာပကာသနေတြ မလိုဘူး....."

"ကိုယ္ပိုင္ဘဝဆိုတာလဲရွိမွ လူဆိုးရဲ႕ ေပ်ာ္စရာမရွိရင္ မင္းအၿမဲေလေပေနရလိမ့္မယ္...."

"ကိုယ္ပိုင္ဘဝကေနာက္မွ ခုပိုက္ဆံမရွိလို႔ငါေတာ္ေတာ္လြင့္ေနၿပီ ေပးခဲ့....!"

အိပ္ယာေပၚမ်က္လုံးမပြင့္ပဲထထိုင္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးျဖန့္ကာေတာင္းေနေတာ့လဲသနားစရာ....သနားေပမဲ့လဲ မေပးပါဘူး။

"ငါအေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔သြားမွရေတာ့မယ္ အိမ္ေစာင့္ေနခဲ့ပါျပန္လာရင္မုန့္ေတြအမ်ားႀကီးဝယ္ခဲ့မယ္....."

ထလာရင္ဒါအႏၱရာယ္ပဲ JeonကNecktieကိုပင္မတပ္ရေသး ကားေသာ့နဲ႕ပိုက္ဆံအိတ္ေကာက္ကာေျပးဖို႔လုပ္တုန္း သိပ္ပါးသူလူလည္ေလးက အေရွ႕ကေနကားကားႀကီးရပ္ကာ တားေနသည္ကိုJeonပစၥည္းေတြေကာက္ၿပီးျပန္လွည့္လာခ်ိန္ေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္ လန့္ျဖတ္သြားသည္.....။

"လန့္လိုက္တာ....."

"မ်က္ႏွာမသစ္ရေသးလို႔ပါေနာ္ Park JiMinကျပင္လိုက္ဆင္လိုက္ရင္ တခ်ိဳ႕ကမၻာေက်ာ္ပါတယ္ဆိုတဲ့သူထက္ ပိုထြက္မွာ....."

"ဟုတ္....ဟုတ္မွာပါ"

ဒီအတိုင္းေရွာင္ထြက္သြားဖို႔Jeonကႀကံစည္ေနေပမဲ့ မေလွ်ာ့ေသးလူဆိုးေလးကနည္းနည္းေလးေတာင္အလြတ္မခံ အေရွ႕ကပိတ္ရပ္ပစ္သည္.....။

နည္းနည္းငိူထားလို႔အစ္မို႔ေနတဲ့မ်က္လုံးေလးေတြ ၾကယ္သီးမျပည့္စုံတဲ့ရွပ္အကၤ်ီအနက္ေရာင္သည္ အသားေရာင္ေဖြးေဖြးကိူပိုျပည့္စုံေစကာ ေအာက္ထိေတာ့ဆက္မၾကည့္မိ သူၾကည့္လို႔လဲမျဖစ္တဲ့ အစိတ္ပိုင္းေတြဟာ အမ်ိဳးမည္မသိတဲ့ စိတ္တမ်ိဳးကိုလႈပ္ေဆာ္လာနိူင္စြမ္းရွိ၏.....။

"အျပင္မထြက္ေသးပဲေနပါလား ေနေကာင္းကာခါစကို စားခ်င္တာလဲဝယ္ေကြၽးၿပီး လိုခ်ငိတာလဲဝယ္လာခဲ့ေပးမယ္ေလ အိမ္မွာပဲBamနဲ႕တူတူေနပါလား....."

"Rainတို႔နဲ႕ခ်ိန္းထားတယ္.....!"

"ကားေမာင္းလို႔မျဖစ္ေသးပါဘူးဆို မင္းနားမလည္ဘူးလား....!!"

"Gameေဆာ့မွာ ဘာကားမွမၿပိဳင္ဘူး ႐ုပ္ခံေလးနဲ႕လက္ဝါးျဖန့္ေတာင္းေနရတာသိပ္ရွက္စရာေကာင္းတာပဲ ျမန္ျမန္ေပးတာမဟုတ္ဘူး သူစိမ္းေတြက်ေနတာ....."

လက္ဆစ္ေလးေတြကိုခ်ိဳးကာ ဘာမွမရွိေသာဘဝမွာသူဘယ္လိုေနတတ္ပါ့မလဲ....ေမြးကတည္းက အလွ်ံပယ္ေတြနဲ႕ႀကီးျပင္းလာရတာ ဘုရားစူး က်ေနာ္အေပၚခယဖူးတာဆို ဒါပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္.....။

"နားမေထာင္ပါလား.....!"

"ျပန္ဆပ္မယ္ မားျပန္လာရင္အတိုးနဲ႕ျပန္ေပးပါ့မယ္ ေလာေလာဆယ္ေခ်းတာလို႔သေဘာထားလိုက္....."

"အိမ္ထဲမွာလဲ Gameေဆာ့လို႔မရတာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႕ Jeon JiMinရယ္....."

"ပ်င္းလို႔ေလ....."

အကၤ်ီစေလးကိုလုံးေခ်ကာ ဆိုးေနတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ ေမြးရာပါအက်င့္ကေလးျဖစ္ကာ ၿငိမ္ေနရတာမ်ိဳးကိုJeon JiMinကမုန္းၿပီးစကၠန့္ေတြတိုင္းလႈပ္စိေနခ်င္တဲ့သူ.....။

"ဘယ္အခ်ိန္အိမ္ျပန္လာမွာလဲ....."

"ျပန္မလာေတာ့ မင္းေမြ႕ယာေပၚမင္းအိပ္လို႔ရတာေပါ့....."

"မသြားနဲ႕.....!!"

"ည9နာရီ....."

"ေနာက္က်တယ္....."

"8:50...."

"ဖယ္သြားေတာ့မယ္....."

"8နာရီပဲ ဂတိ....."

ေျပးထြက္ဖို႔လုပ္ေနတဲ့Jeonလက္ေမာင္းေတြကိုလွမ္းဆြဲကာ လက္သန္းေလးေထာင္ျပၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာ မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ျပေတာ့ BlackCardသည္ အိတ္ထဲကထြက္လာေခ်ၿပီ.....။

"7:00တိဆိုတာနဲ႕ Jeonအိမ္ေတာ္မွာ Jeon JiMinရွိေနတာလိုခ်င္တယ္....."

လက္ထဲက Cardကိုဆြဲယူဖို႔လုပ္ေတာ့Jeonကလက္ျမႇောက္ကာထားလိုက္သည္.....။

"ေနအုံးေလ စကားေျပာလို႔မၿပီးေသးဘူး....."

"7:00ျပန္လာရင္ရၿပီမလား ေပးေတာ့....."

"ငါ့ကိုNecktieႀကိဳးခ်ည္ေပး...."

"ဘာေျပာတယ္.....!!!!"

ေအာ္ခ်လိဳက္ေသာအသံသည္ အိပ္ယာထခါစမို႔ အက္ကြဲကြဲနဲ႕စူးရွရွမို႔ Jeonနားထဲစီခနဲ.....။

Jeonကရင္ဘတ္ႀကီးေကာ့ကာျပေတာ့ လက္ဖဝါးေလးသည္ ရင္ဘတ္တေနရာကို ျဖတ္ခနဲလွမ္းရိုက္ေတာ့သည္.....။

"ဆုေတာင္းေလ ငါကဘာကိစၥမင္းNecktieခ်ည္ေပးရမွာလဲ Jeon Jung Kookရဲ႕....."

"ဇာတ္ကားေတြ ဒရမ္မာ Dramaေတြမၾကည့္ဖူးဘူးလား မင္းသမီးနဲ႕မင္းသားလက္ထပ္ၿပီးရင္ မင္းသမီးကမင္းသားကိုအလုပ္သြားတိုင္းလုပ္ေပးက်တယ္ေလ...."

ထိုင္သာငိုခ်လိဳက္ခ်င္သည္ တခ်ိန္လုံးကိုယ္ကႀကီး ဦးေဆာင္ခ်င္ခဲ့ေသာ လူဆိုးေလးသည္ သူ႕ကိုမင္းသမီးေနရာထားလိုက္တဲ့အခါ ေဒါသသည္ငယ္ထိပ္ထိတက္ေဆာင့္ကာ မ်က္ႏွာတခုလုံးနီရဲတက္သြားသည္.....။

"ငါ့ကိုဘယ္ေနရာပို႔လိုက္တာလဲမင္း ေသခ်င္လို႔လား.....!!!!"

Jeonေျခဖ်ားကို သူ႕ေျခေထာက္ရဲ႕ေပါက္ကာနင္းလိုက္ေတာ့ Jeonနာသြားကာခုန္ဆြခုန္ဆြ ဒါေလးလုပ္ခိုင္းတာ ေဒါသထြက္စရာလားဟုအသည္းေပါက္သြားကာ မ်က္လုံးခ်င္းေတ့ေတ့ဆိုင္ၾကည့္လိုက္ၿပီး.....။

"မလုပ္ေပးနိုင္ရင္အေရွ႕ကဖယ္.....!!"

အဲလိုက်ေတာ့လဲလူဆိုးေလးကလက္မခံနိုင္ကာ Jeonကပုခုံးကေနျပန္တြန္းပို႔ကာ တားထားသည္.....။

"ငါအဲဒါဘယ္လိုလုပ္တတ္မွာလဲ တခါမွေတာင္မဝတ္ဖူးတာကိုဒီတိုင္းသြားလဲ မင္းကေခ်ာတဲ့ဟာ တပ္မေနနဲ႕ေလေနာ္....."

ကပ္တိုးေတာ့ခြၽဲေတာ့ Jeonကၿပဳံးခ်င္တာကိုအတငိးျပန္တည္ကာ မရဘူးလုပ္ေပးဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ရင္ဘတ္ႀကီးကိုဒုတိယအႀကိမ္ထိုးေပးလာသည္.....။

"ေျပာျပ ဘယ္လိုခ်ည္ရလဲ....."

"ေသခ်ာမွတ္ထားေနာ္ ေနာက္ဆိုကိုယ့္ေယာကၤ်ားအလုပ္သြားတိုင္းခ်ည္ေပးရမွာ....."

အံႀကိတ္ကာဆဲခ်င္စိတ္ကိုႀကိတ္မွိတ္သည္းခံကာ BlackCardရဖို႔အေရးဒို႔အေရးျဖစ္တာေၾကာင့္ အဆိုးေလးကေခါင္းပါးပါးေလးညိမ့္ျပသည္.....။

အရပ္မမွီတမွီေလးျဖစ္တာေၾကာင့္ အဆိုးငယ္သည္ေျခဖ်ားေလးေထာက္၍ အိပ္ခ်င္ေနေသးေ႐ြ႕ဆူပုတ္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးသည္ ေမြးကင္းစကေလးေလးတေယာက္လို ျဖဴျဖဴရဲရဲေလးနဲ႕စူစူေလးျဖစ္၏.....။

"ဘယ္ဘက္နဲ႕တဖက္ကိုင္ ညာဘက္နဲ႕ဖက္ကိုကိူင္....."

ဘယ္ညာကိုပင္ေသခ်ာေအာင္စစ္ၿပီးမွNeckအစေလးကိူဆြဲယူကာ မလုပ္ေပးဘူးျငင္းလဲရရက္နဲ႕လူဆိုးေလးကလိမ္နာေနရွာသည္.....။

"ကိုင္ထားတဲ့ႏွစ္စကိုယွက္လိုက္....."

"အင့္....အေသသတ္မလို႔လား Jeon JiMin....!!"

ဘယ့္ႏွယ္ အသာယွက္ကိုင္ခိုင္းတာကို အားႀကီးနဲ႕လုပ္ေတာ့ လည္ပင္းညွစ္သတ္ေနသလိုျဖစ္တာေၾကာင့္ လူဆိုးေလးရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုJeonလက္ေခ်ာင္းအႀကီးႀကီးေတြနဲ႕အုပ္ကာဖ်စ္လိုက္ေတာ့စူေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းတစုံကပိုမိုစူထြက္လာေတာ့သည္.....။

"မသိဘူးေလ အဲလိုလုပ္ရတယ္ထင္လို႔...."

"အမေလး....!"

ခါးေလးဆီကေန Jeon႐ုတ္တရက္ဆြဲမလိုက္ေတာ့ အဆိုးေလးကလန့္သြားကာ Jeonပုခုံးေတြကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္လွမ္းဖက္ထားသည္.....။

"ဘာလုပ္တာလဲ...."

"ေျခဖ်ားေထာက္ေနတာ သနားလို႔...."

"မ႐ူးမေကာင္းနဲ႕ေအာက္ခ် မသိရင္သူကတအားရွည္ေနသလိုလို...."

မ်က္ေစာင္းထိုးကာ မျက်နှာလေးပိုနီသွားသောအဆ်ိုးငယ်သည် နည္းနည္းရွက္သြားပုံပဲ.....။

ေအာက္ခ်ေပးဆိုေတာ့လဲ Jeonကအသာျပန္ခ်ေပးကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိသောအဆ်ိုးငယ်ကိုစေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်ကာ

"ဆံပင္အနက္ေတြထြက္ေနၿပီ လွတပတေလးျပန္သြားျပင္ၿပီး အရင္လိုသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေပ်ာ္ပါးခ်င္တာကိုသိေပမဲ့ အမ်ားႀကီးထိခိုက္လာမဲ့အရာေတြဆိုေရွာင္ရမယ္ နားလည္တယ္မလား....."

"ဒီနည္းလဲမဟုတ္ဘူး...."

"ငါေျပာတာေတြၾကားရဲ႕လား....."

Necktieကိုပဲႀကိဳးစားခ်ည္ေနကာ Jeonေျပာေနတာကိုေကာင္းေကာင္းၾကားေနလဲ မၾကားခ်င္သလိုပဲေနခ်င္ခဲ့သည္....ဘာလို႔လဲဆို သတ်ိပြန်ရလာကတည်းက သူလိမ္မာခ်င္တဲ့အသိေတြဝင္ဝင္ေနကာ Jeonစကားေတြဆိုနားဝင္ခ်ငိေနတာေၾကာင့္ လြဲေနၿပီဟုလူဆိုးေလးကေတြးမိကာ မဆိုးရေတာ့မဲ့အေရးကိုမလိုလားေနခ်င္ပါ.....။

"မားျပန္လာရင္ငါနဲ႕ကြာရွင္းမွာလား...."

"မင္းကအဲလိုလုပ္ဖို႔ေတြးေနတာလား Jeon JiMin ငါနဲ႕ကြာရွင္းဖို႔ကိုအခ်ိန္တိုင္းစဥ္းစားေနခဲ့တာလား....!!"

"ဒီအတိုင္းေမးၾကည့္တာပါ ငါက...."

"တကယ္အဲလိုသာဆို ငါေမေမတို႔ကိုျပန္မလာဖို႔ေျပာလိုက္မယ္....."

ႀကိဳးႀကိဳးစားစားသင္ေပးလိုက္ရေသာ Necktieခ်ည္နည္းသည္ နာရီဝက္ေလာက္သင္ျပေပးၿပီးေနာက္ေတာ့ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ Jeonကိုယ္တိုင္သာေနာက္ဆုံးအရႈံးေပးလိုက္ရသည္....။

"ေရာ့Card အိမ္ျပန္ေနာက္က်တာကလြဲရင္ က်န္တာႀကိဳက္တာလုပ္...."

လက္ထဲကိုCardထိုးထည့္ေပးကာ ခ်ည္မၿပီးေသးတဲ့Necktieနဲ႕အတူ Jeonအခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္....Jeonဟာ ေဒါသအနည္းငယ္ထြက္ေနကာ အခ်ိန္တိုင္းရန္ေတြမျဖစ္ခ်င္ခဲ့လို႔သာေရွာင္ထြက္လာတာ ကြာရွင္းဖို႔ေျပာတိုင္း Jeonေဒါသအမွန္ထြက္ပါသည္.....။

ဆိုဖာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေပၚ ေခြအိပ္ရတဲ့ဘဝကိုမ်ား ဘာမက္စရာလဲလို႔ေမးရင္ အိမ္ျပန္လာတာနဲ႕ ဒီမ်က္ႏွာကိုျမင္ရတဲ့အခြင့္ေရးက Jeonအတြက္ထူး၏.....။

ခ်စ္ေနေပမဲ့ ခ်စ္ေနရမွမဟုတ္ ရန္ပဲျဖစ္ရမယ္ဆိုရငိေတာင္ Jeonတေန႕တာဟာ Jeon JiMinပါရင္ျဖစ္တယ္.....။

ဘယ္ကစခ်စ္မိမွန္းမသိတဲ့ ရန္သူေတာ္ေလးကို ဘယ္လိုခ်စ္ေပးလို႔ေပးရမွန္းလဲJeonမသိခဲ့ပါ သူသိတာ Jeon JiMinအတြက္ Jeon Jung Kookကေပါတယ္ဆိုတာပဲ.....။

............,

"JiMin ငါဒီလိုေအးေဆးထိုင္ၿပီး Gameေဆာ့ေနရတာ စိတ္ေတြမေျဖာင့္ဘူးကြာ...."

Min YoonGiက အဆိုးငယ္အဆင္မေျပေနတဲ့အေတာတြင္း လက္ရည္ေတြတက္လာတာမို႔ အဆိုးငယ္တို႔Teamက အစေတြကတည္းက အသာစီးေတြရေနခဲ့လို႔ အဆိုးေလးစိတ္ေတြၾကည္လာပါသည္.....။

ၾကည္ေနတုန္း Rainရဲ႕မ်က္ႏွာမဲ့မဲ့ႀကီးေၾကာင့္ ထဆဲလိုက္ခ်င္သည္....စေတြ႕ကတည္းက မၾကားခ်င္ပါဘူးလို႔အတန္တန္မွာထားေသာ Seokအေၾကာင္းေတြ နားေတြပူတဲ့အထိေဖာက္သည္ခ်ကာ ဆဲလြနိးရင္ၿငိမ္က်သြားၿပီး အမွတ္ရတိုင္းထထေဖာက္ေတာ့ အသည္းေတြခ်ဥ္လာသည္.....။

"ငါ႐ုပ္ ငါပုံစံေလးနဲ႕ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းေတြဆဲရတာတကယ္အဆင္မေျပဘူးRainရာ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သူ႕ထိုက္နဲ႕သူ႕ကံပစ္ထားလိုက္စမ္းပါ Gameေကာင္းေနပါတယ္ဆို အာ႐ုံေတြသိပ္မစားနဲ႕...."

အျပာလြင္လြင္ Hair colorအသစ္စက္စက္ေလးနဲ႕ ေနေကာင္းခါစ အဆိုးငယ္သည္ ေကာင္းကင္ျပာျပာေလးလိုအလြန္ၾကည္လင္ေနၿပီး Rainတေယာက္သာမိုးကြက္ခ်ဳပ္ၿပီး Min YoonGiနဲ႕Markကေတာ့ လက္ရည္ေသြးေနတဲ့သူေတြမို႔ Gameထဲအသီးသီးစ်ာန္ဝင္ေနက်သည္.....။

"အဲလိုအခ်င္းခ်င္းကိုမေျပာသင့္တာ ငါေရာက္တယ္ငါေရာက္ခဲ့တယ္အဲေကာင္တကယ္အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ပဲ JiMin...."

ကေလးေလးကလဲ အျပတ္ျပတ္စကားေတြေျပာထားလို႔သာ Kim Taehyungအကိုကပြဲၾကမ္းသြားတယ္ဆိုကတည္းက Seokကိုေျပးၾကည့္ခ်င္တဲ့စိတ္ကပိုမ်ားခဲ့တာပါ.....။

Seok darkSideေတြဆိုတာ အဆိုးေလးအသိဆုံး Seokဘဝကထင္တာထက္ပိုနက္တာမို႔ အမွန္တကယ္လဲ JiMinက SeokကိုKim Taehyungနဲ႕မပတ္သက္ေစခ်င္ပါ....။

ဒီအေရးေတြဟာ ျဖစ္ကိုျဖစ္လာမယ္ဆိုတာသိခဲ့လို႔အတန္တန္တားခဲ့လဲ အဲေကာင္ကမိုက္တြင္းကိုနက္ေနတုန္းပဲ....သိပ္ေႂကြျပခဲ့လို႔ Kim Taehyungက ပလေးသွားတာပါဆ်ိုSeokဘဝကအစိတ္ပိုငိးတိုင္းဒဏ္ရာဒဏ္ခ်ကိေတြႀကီးသာျဖစ္သြားလိမ့္မည္.....။

"ငါမတားခဲ့လို႔လား ငါသတိေတြမေပးခဲ့လို႔လား အဲေကာင္ဂ႐ုတစက္မွမစိုက္ပဲ လုပ္သြားတာမင္းမသိတာလဲမဟုတ္ပဲ.....!!"

"မခ်စ္နဲ႕ဆိုတိုင္းမခ်စ္ရေအာင္ HoSeokက စိတ္ကစားတဲ့အ႐ြယ္မဟုတ္ဘူး သူအခ်စ္ကိုေလးေလးနက္နကိရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားတာ Right timeက Right Personေလကြာ...."

"Wrong Person, Wrong Time Kim Taehyungက သူ႕အတြက္ဘယ္ေတာ့မွ Right Personျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး Rain ငါ့တို႔ေကာင္က ညံ့လြန္းလို႔ပေလးခံရတာ....."

"မဟုတ္ဘူး Kim Taehyungက HoSeokအေပၚသိပ္ေလးနက္တယ္ JiMin မင္းနဲ႕ဘယ္လိုျပသနာမ်ိဳးရွိခဲ့လဲမသိေပမဲ့ သူHoSeokအေပၚေတာ့ စစ္မွန္တယ္ဆိုတာ ငါတို႔ခံစားလို႔ရတယ္ ငါတို႔ေကာင္ကအခ်စ္ခံရပါတယ္....."

"အခုပဲအပစ္ခံရတာမဟုတ္လား...."

"ဒါကေတာ့အသိုင္းဝိုင္းေလကြာ...."

Rainက Seokၿပိဳလဲေနရင္ JiMinကသာ ဆြဲထူနိုင္တဲ့သူျဖစ္တာေၾကာင့္အတင္းသိမ္းသြင္းေနရင္း ဖုန္းဆီက မက္ေဆ့ခ်္တေၾကာင္းဝင္လာသည္.....။

အားေနပို႔ထားျဖစ္တဲ့အားေပးစကားေလး ေတြ နာရီေတြၾကာတဲ့အခါSeokဆီကျပန္စာတခုေရာက္လာခဲ့သည္.....။

Kimမရွိရင္ အသက္ရႉရတဲ့အလုပ္ကိုငါမနိုင္နင္းဘူး ေသဆုံးျခင္းကိုပဲငါဖက္တြယ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲRain....။

"ေဟ့ေကာင္ေတြ လာအုံး လာက်အဳံး ကိုယ္က်ိဳးေတြေတာ့နည္းကုန္ေတာ့မယ္...."

လူေကာင္အႀကီးႀကီးမို႔ အသံပါဝါေကာင္းေကာင္းနဲ႕Rainေအာ္သံသည္ အဆိုးငယ္တို႔Teamကိုသာမက Gameဆိုင္တခုလုံးကိုမ်က္လုံးျပဴးသြားေစခဲ့သည္....။

"ဘာလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ....!!"

"လူဆိုးေလးက ထုတ္သာမျပတာစိုးရိမ္စိတ္ကရင္ထဲအျပည့္မို႔ Rainဖုန္းဆီအျမန္အေျပးေရာက္ခဲ့ေပမဲ့Rainကဖုန္းကိုပိတ္ကာ ထိုင္ခုံမွထလာၿပီး အကုန္လုံးကိုမ်က္ႏွာမဲႀကီးနဲ႕ေဝ့ပတ္ၾကည့္ေနသည္....။

"ငါမေျပာဘူးလား အေစာတည္းကသြားအားေပးရေအာင္ပါဆို.....!!!!"

"ဘာျဖစ္တာလဲပဲေျပာစမ္းပါ ငါ့ကိုစိတ္မရွည္ရေအာင္....!!!"

"HoSeok ငါတို႔ေကာင္ Suicideလုပ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္.....!"

"ဘာ....!!!!"

ဆိုင္ထဲမွဝ႐ုန္းသုန္းကားအရင္ထြက္ေျပးသူက အဆိုးငယ္ျဖစ္ကာ ေနာက္ကလူေတြလဲမွီေအာင္လိုက္ေျပးရင္း လူဆိုးေလးကားျပာျပာေလးေပၚဝိုင္းတက္က်သည္....တေယာက္တစီးဆို တေယာက္တကြဲနဲ႕ ေသေရးရွင္ေရးမွာ ကြဲၿပဲေနလို႔မရ ၿပိဳင္ပြဲေတြလိုအရွိန္နဲ႕ Gameဆိူင္နဲ႕Seokတိုက္ခန္းကသိပ္မေဝးတာမို႔ ခဏအတြင္းေရာက္သြားက်သည္.....။

"Passwordကဘာလဲ.....!!"

အရင္ကထားေနက် Passwordမဟုတ္ေတာ့ပဲ ေျပာင္းထားတာမို႔ လူဆိုးေလးကစိတ္ေတြမ်ားေနကာ ေဒါသေတြထြက္လာသည္.....။

"Kim Taehyungထင္တယ္....!"

Markက လွမ္းေျပာလိုက္သည္ကိုလူဆိုးေလးကမေၾကမခဲၾကည့္ကာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့တကယ္မွန္ေနကာ JiMinထိုင္သာငိုခ်လိဳက္ခ်င္သည္.....။

ငိုေနလို႔မရ အထဲမွာဘာေတြျဖစ္ေနၿပီလဲဆိုတာကပိုအေရးႀကီးတာမို႔ အဆိုးငယ္ေျပးဝင္သြားေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရသည္ကား ဝက္ဝံညို႐ုပ္ႀကီးကိုဖက္ကာ ငိုေနေသာ Seok.....။

"ခ်ီး.....ေသၿပီလားလို႔"

ေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပးရွာရမလား ျပတင္းေပါက္ေပၚကပဲခုန္ခ်ၿပီးလား ေသြးသံရဲရဲဒါမ်ိဳးေတြမ်ားျဖစ္ၿပီလားေျပးလာခဲ့တာအေမာပင္စို႔၏.....။

အသံၾကားတာနဲ႕ဝမ္းပမ္းတသာေမာ့ၾကည့္ခဲ့ေပမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သြားရျပန္သည္.....။

ကိုကို Taeျပန္လာခဲ့မယ္ဆိုတဲ့စကားနဲ႕ အခန္းထဲတေယာက္ထဲဘဝကို အသက္ဆက္ေနကာ တရက္ေက်ာ္ထဲနဲ႕အ႐ူးဘဝေရာက္သြားေလာက္တဲ့ Kimက်ေနာ္အေပၚလႊမ္းမိုးမႈမွာ မလြန့္သာမလူးသာ.....။

သူငယ္ခ်င္းေတြကိုျမင္လို႔အားမတက္ဘူးလားဆို ဝိုင္းဖိမွာကိူပိုေၾကာက္လို႔ Kimကိုသာပိုလိုအပ္ေနသည္....Kimက ေသခ်ာေပါက္သူ႕ကိုဘာထိခိုက္ရွနာမွာမေပးမဲ့ တေယာက္တည္းေသာသူ.....။

အိပ္ယာထဲပိုတိုးဝင္သြားေသာ HoSeokအနား လူဆိုးေလးေတြက အလြန္ခံစားေနရတဲ့မ်က္ႏွာေတြနဲ႕ခ်ဥ္းကပ္သြားက်သည္.....။

"ဘယ္လိုပုံစံေတြျဖစ္ေနတာလဲ ထပါအုံး ငါတို႔ေရာက္လာတာေတာင္....."

"Kimမွတ္ေနတာ မင္းတို႔ပဲ....."

"ေအးငါတို႔....."

လူဆိုးေလးကေဘာက္ဆတ္ဆတ္ျပန္ေျဖေတာ့ Seokမ်က္ႏွာေလးေအာက္ငုံ႕သြားသည္.....။

"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲမင္း....!"

"အသည္းကြဲေနတယ္ ငါကအေမးျမန္းေတြမထူနဲ႕ကြာ ေအးေဆးတေယာက္ထဲပဲေပးေနစမ္းပါ....."

အသံတိုးတိုးေလးနဲ႕ ေဝဒနါေတြကိုမဖုံးနိုင္မဖိနိုင္HoSeokသည္ ပထမဆုံးအသည္းကြဲျခင္းမွာ ခံနိုင္ရည္မရွိခဲ့ပါ.....။

"မင္းဒီလိုပုံေပါက္ေနတာကို ငါတို႔ကတေယာက္ထဲထားလို႔ေရာ မင္းအတြက္အဆင္ေျပလာမွာမလို႔လား....."

"ဒီလိုလာဆူေနတာလဲငါ့အတြက္မေျပဘူး.....ငါအမ်ားႀကီးအဆူခံရၿပီးၿပီ JiMin"

"လာသြားမယ္ အသည္းကြဲရင္ Barေတြ Club ေတြသြားမွအဆင္ေျပမွာေပါ့ အိပ္ယာထဲေခြေနလို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ....."

"အသည္းမကြဲပါဘူး Kimကိုလြမ္းလို႔ Kimကိူေစာင့္ေနတာ...."

Hawaiiကျပန္ေရာက္တည္းကအဝတ္စားေတြနဲ႕တူပါသည္....ေရခ်ိဳးမဲ့ပုံလဲမေပါက္ ဘာမွစားမဲ့ပုံလဲမေပၚ မခ်စ္နဲ႕လို႔တားခဲ့တုန္းကေတာ့မေနနိုင္မထိုင္နိုင္လွမ္းခ်စ္ၿပီး ဟိုကရ်ိုက်ချတော့ ခံနိုင္ရည္ရွိတာလဲမဟုတ္ ဆြဲေဆာင့္လိုက္ခ်င္စရာ စိတ္ေတြကမရွည္ဘူး....။

"လြမ္းရင္သြားေတြ႕ရမွာေပါ့ ထိုင္ေစာင့္ေနလို႔အက်ိဳးမရွိဘူး လာငါလိုက္ပို႔မယ္....."

"မျဖစ္ဘူး Hyungက ငါ့ကေလးေလးကိုအရမ္းဆူတာ ငါထပ္လိုက္သြားရင္ အရိုက္ခံရလိမ့္မယ္မျဖစ္ဘူး ေစာင့္ဆိုငါေစာင့္ပဲေနမွာ ေသတဲ့အထိဆိုလဲငါေစာင့္နိုင္တယ္ JiMin အမွတ္မရွိဘူးထင္လဲမတတ္နိုင္ဘူး ငါသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္တာ...."

"အင္းပါ မင္းအရမ္းခ်စ္တာငါသိတယ္ ငါသိပါတယ္သိၿပီမလို႔ ငိုမေနနဲ႕ကြာ ဟိုကထားခဲ့တာမွမဟုတ္တာ ျပန္လာမယ္ေျပာရင္ ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာမွာတိတ္....."

"ဟုတ္သားပဲ မင္းကလဲဆိုတာအသည္းကလဲေပ်ာ့လိုက္တာ ခံစားရရင္ဒီလိုႀကီးေနလို႔ဘယ္အဆင္ေျပလာပါ့မလဲ နည္းနည္းပါးပါးခ်ၿပီး နာက်င္မႈေတြကိုအရည္ေဖ်ာ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ......"

Min YoonGiကေတာ့ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာေခါင္းေတြဇြတ္ညိမ့္ကာ အခ်စ္ေရးက်သဴအႀကံဥာဏ္ေတြမေပးတတ္ေန ရိုးရိုးေငြေရးေၾကးေရးဆိုတာက သူတာဝန္ယူေပးတတ္ေပမဲ့ ဒီအေရးမွာေတာ့သူကေဘးလူ.....။

ဝက္ဝံညို႐ုပ္ႀကီးကိုကုတ္ဖက္ကာ Wallpaperက Taeပုံကိူၾကည့္ၿပီး တခါမွမငိုခဲ့ဖူးသူ ငိုေတာ့ေဘးကလူေတြရင္ထဲ နာနာက်င္က်င္ရယ္......။

လမ္းေဘးမူး႐ူးကြဲၿပဲ Gameဆိုင္ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိူၿပီး ClubေတြBarေတြမွာသာေသာင္းၾကမ္းတတ္ေသာ လူဆိုးေလးေတြျဖစ္လို႔ အခ်စ္ကိုစတင္ထိေတြ႕ျခင္းတြင္ လူႀကီးဘယ္သူမွမဆန္တတ္ေသး ငိုပဲငိုတတ္ခဲ့သည္.....။

"သြားမယ္ အဲေကာင္ကိုဆြဲထူ....."

Rainက တခါမွသာရီးစားမထားခဲ့ဖူးတာ ခ်ိန္တိုင္းပါပါသြားတတ္တာမို႔ အသည်းဆိုတာလဲခဏတ်ိုင်းကွဲခဲ့တာ Seokဘယ္ေလာက္Kim Taehyungကိူခ်စ္လဲသူ႕မ်က္ျမင္မို႔ ဒီဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္သည္ေတာ္႐ုံမဟုတ္ဘူးဆိုတာမေျပာလဲသိတာျဖစ္လို႔ Rainက Seokကို တေယာက္ထဲလမ္းေပ်ာက္မွာသိပ္စိုးရိမ္ေနမိတာ.....။

"မလိုက္ဘူးဘယ္မွ Kimျပန္လာမွာပါဆို သူျပန္လာလို႔ငါ့ကိုမေတြ႕ရင္ အရမ္းႀကီးစိတ္ထိခိုက္ရလိမ့္မယ္......"

JiMinက Rainကိုေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ Rainသည္ခ်က္ခ်င္းHoSeokကိုအိပ္ယာထဲမွေကာက္ေပြ႕ကာခ်ီလိုက္သည္.....။

"အသည္းကြဲေနတာကိုမင္းတို႔မို႔မစာမနာ ငါေသခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕ ျပန္က် ျပန္.....!!"

ငိုယိုကြဲၿပဲနဲ႕ပဲRainေခၚလာခဲ့သည္.....။

ဒီေလာက္ဆိုးဆိုးဝါးဝါးအသည္းကြဲနည္းကို ငါခုမွေတြ႕ဖူးတယ္ ရီးစားထားမဲ့အခ်ိန္ေတြမွာအိပ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေမာလာမလဲ ခုေတာ့လူ႐ုပ္ေတာင္မေပါက္ဘူး.....။

ေနာက္ဆုံးက်န္ခဲ့သူ Min YoonGiသည္ တံခါးပိတ္ရင္းမွစိတ္ထဲတြင္ေျပာဆိုေနခဲ့သည္ အျပင္ေတာ့ထုတ္မေျပာခဲ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသနားစရာေကာင္းေနလို႔.....။

.........,

Club တခုသို႔ စိုက္ဝင္လာေသာကားျပာျပာေလးသည္သိပ္မိမိုက္သေလာက္ ကားေပၚကလူကိုဆြဲခ်ရေသာ ျမင္ကြင္းကေတာ့မလွမပ.....။

အသည္းကြဲတယိဆိုတာမ်ိဳးက တေယာက္ထဲအခန္းထဲသီခ်င္းညိမ္ညိမ္ေလးနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ စာ႐ြက္စာတိုေလးေတြနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ အိပ်ယာခေါင်းအုံးလေးတွေရှ်ိရင်ပြီးပြီပဲ....Clubေတြထိမလို ငိုခ်င္ေနတာ ဘယ္ဒြန့္နိုင္မလဲ.....။

မဒြန့္နိုင္လဲ HoSeokကေတာ့ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ဆူပူသံေတြနားနဲ႕စတင္ထိေတြ႕ေတာ့ ပိုပိုငိုခ်င္လာေသာHoSeokသည္ ေျခလွမ္းေတြပင္ၿပိဳလို႔ေနသည္....။

"ေယာကၤ်ားေတြမေကာင္းရင္ ဒီကစကီေလးေတြကိုေျပာင္းႀကိဳက္ပစ္ HoSeok ဘဝႀကီးကအသည္းကြဲေနဖို႔အခ်ိန္မေလာက္ဘူး....."

"Kimကိုပဲခ်စ္ခ်င္တယ္ Kimတေယာက္ထဲ...."

ေနရာေ႐ြးလိုက္တဲ့စားပြဲေပၚမ်က္ႏွာႀကီးေမွာက္ခ်ကာ ေက်ာျပင္ႀကီးတုန္ခါတဲ့အထိငိူေတာ့လူဆိုးေလးစိတ္ပ်က္သြားပါ၏.....။

ေဘးအိတ္ထဲက Cardကိုထုတ္ကာ ဆိုင္ေကာင္တာကိုသြားၿပီး လူဆိုးေလးကမန္ေနဂ်ာနဲ႕စကားတခ်ိဳ႕ေျပာေနသည္.....။

Rainနဲ႕Markကေတာ့ စတင္လႈပ္စိလႈပ္စိလုပ္ေနၿပီး Min YoonGiကေတာ့ ဝီစကီတခြက္နဲ႕ေအးေအးလူလူပါပဲ....ရွယ္ကြဲေလးကေတာ့ စားပြဲေပၚေမွာက္လို႔.....။

15မိနစ္ေလာက္ လူဆိုးေလးကမန္ေနဂ်ာနဲ႕စကားေျပာၿပီးေနာက္ ဆိုင္ထဲကလူအုပ္လိုက္ႀကီးအျပင္ထြက္ေပးခဲ့ရသည္....က်န္ေနတာဆိုလို႔လူဆိုးတို႔အုပ္စုပဲ။

သီခ်င္းသံေတြတိတ္သြားၿပီး မီးေရာင္ေတြၿငိမ္သြားကာ အဆိုးငယ္ကစားပြဲဆီျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္.....။

"ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲJiMinလူေတြဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲ ဆိုင္ပိတ္ပစ္တာလား....."

"ငါငွားလိုက္တာဒီဆိုင္ကို 24နာရီမျပည့္မခ်င္းကြဲခ်င္တဲ့သူကကြဲ ကဲခ်င္တဲ့သူကကဲ......."

"ဘာမှမရှ်ိပဲဘာနဲ့ကဲရမှာလဲ ေသာက္စမ္းႀကီးဘာဇယားေတြမွမရွိေတာ့တာႀကီး...."

လက္တဖက္ေထာင္ျပလိုက္ခ်ိန္ အဆိုးငယ္တို႔စားပြဲဝိုင္းသို႔ ေဒါက္ဖိနပ္ျမင့္ျမင့္ေလးေတြေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္.....။

အမိုက္ဆုံးေတြ ခ်မျပရေသးတဲ့VVIP ေတြေပၚထြက္လာျခင္းသည္ အဆိုးငယ္ေငြဘယ္ေလာက္ရင္းလိုက္လဲသိကုန္က်ၿပီ.....။

"မင္းဘယ္ကပိုက္ဆံေတြနဲ႕အဲေလာက္ႀကီးသုံးပစ္တာလဲ.....!"

Markကတိတ်တ်ိတ်လေးကပ်မေးလိုက်တော့ ဝီစကီအရောင်လဲ့လဲ့ကိုလက်ဖျားတွေနဲ့အဆ်ိုးငယိကလှုပ်ခါကာ ၿပဳံးယဲ့ယဲ့.....။

"ေယာကၤ်ားဆီကပိုက္ဆံ....."

"ဘယ္ကေယာကၤ်ားလဲ.....!"

"မႀကိဳက္ဘူးလား မႀကိဳက္ရင္ျပန္ပို႔လိုက္မယ္.....!!"

"ဘယ္ကမႀကိဳက္ရမွာလဲ ငါေကာင္ႀကီးသက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ အရပ္ေရာပဲ....."

ခြက္ခ်င္းတိုက္ကာ ဖဲ့ေတာင္မလြတ္ေသာMarkသည္ ေလတခ်က္ခြၽန္ၿပီး ျဖဴျဖဴကိတ္ကိတ္ကေလးရဲ႕ခါးကိုအရင္ဦးစြာဖက္ခဲ့သည္.....။

"Music.....!!"

Justin Bieberရဲ႕Ghostသီခ်င္းသည္ ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းစြာထြက္ေပၚလာေတာ့ Rainနဲ႕Markရဲ႕ေပါင္ေပၚကေကာင္မေလးေတြဟာ ေၾကာင္ေနသည္.....။

"ဒီသီခ်င္းနဲ႕လား JiMinနည္းနည္းပါးပါးကြာ....."

"Seokအတြက္ ပါးစပ္ပိတ္ထား.....!"

JiMinဟာ ႏွာဖူးေၾကာေတြတင္းထြက္ေနၿပီး Seokရွယ္ကြဲေနတဲ့အေပၚေက်နပ္မေနခဲ့ပါ....ဝီစကီခြက္ကိုမေသာက္ပဲလႈပ္႐ုံလႈပ္ေနၿပီး ေခါင္းပင္မထူတဲ့Seokကိုသာၾကည့္ေနသည္.....။

"ေယာကၤ်ားေတြကမေကာင္းဘူးHoSeok ငါသတိေတြေပးခဲ့တာက Kim Taehyungကိူၾကည့္မရလို႔ တမင္သက္သက္ေျပာခဲ့တာေတြမဟုတ္ခဲ့ဘူး...."

"Kimကေကာင္းတယ္ Kimကိုငါအရမ္းလဲခ်စ္တယ္ ငါ့ဘဝထဲကသာဆြဲထုတ္ခံရရင္ ႐ူးရင္႐ူး ေသရင္ေသ ငါ့မွာအဲႏွစ္လမ္းပဲရွိတယ္ JiMin....."

"ေကာင္းရင္မင္းကိုဒီလိုပုံစံျဖစ္ေအာင္လုပ္မလား သိေလစဥ္းစားတတ္ရင္ သူ႕အရာအားလုံးကသူ႕အကိုစီမံမႈေအာက္မွာပဲရွိတယ္ အရမ္းမ႐ူးပါနဲ႕ မငိးဒီပုံစံကိုငါတကယ္မုန္းတယ္....."

"Hyungစီမံမႈေအာက္ရွိမေနတဲ့ တခုတည္းေသာႏွလုံးသားေလးက ငါ့ကိုရဲရဲတင္းတင္းလွမ္းခ်စ္ခဲ့တာ ငါနဲ႕မတူဘူးမတန္ဘူးေျပာလဲငါမနာပါဘူး Kimကနတ္သားေလးပဲကို ငါကလမ္းေဘးကေကာင္ေလ ႏွေျမာတာHyungတရားပါတယ္....."

အရက္ျပင္းျပင္းေတြကိုမ်က္ႏွာတခ်က္မမဲ့ပဲေမာ့ေသာက္ေနတဲ့HoSeokသည္ ႏွလုံးသားတခုလုံးကိုဆြဲထုတ္ခံရသလို နာက်င္မႈေတြေၾကာင့္ စီးက်ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြဟာ မရပ္မနား.....။

"ေတြးေပးတတ္ေနလိုက္ ၿပီးရင္အ႐ူးလိုႀကိတ္ခံစားေပးလိုက္ေပါ့ Kim Taehyungကဘဝႀကီးလို႔ေျပာၿပီး Kim Taehyungေၾကာင့္ဘဝႀကီးအဆုံးသတ္လိမ့္မယ္မင္း......"

"လမ္းေတြေပ်ာက္ေနလို႔ပါ ငါမမွန္ေနတာလဲသိတယ္ ငါျဖစ္ေနလို႔Kimကိုခ်စ္တာ အမွားဆိုလဲ ငါ့မွာဒီအမွားအတြက္ဘာမွရွင္းျပဖို႔မရွိဘူး ႀကိဳက္တာစီရင္ေပါ့ ငါကမတတ္နိုင္တဲ့ေကာင္ေလ....."

"ခိုးေျပးမလားHoSeok အရမ္းပင္ပန္းေနမဲ့အစားကားတင္ေျပးမလား ငါကူညီေပးမယ္ေလ......"

ေခါင္းဇြတ္ခါကာ ဝီစကီေတြကိုေရခဲမေရာပဲ ဖြင့္ထားတဲ့အသည္းကြဲသီခ်င္းေတြဟာ ခုန္ခ်ပစ္ခ်င္စရာပဲ လမ္းေတြေပ်ာက္ဖူးလား အေမွာင္ထဲတေယာက္ထဲေရာက္သြားသလို အရာအားလုံးဆုံးရႈံးလိုက္သလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးေတြေပါ့ ဘဝဟာ ငရဲေတြနဲ႕မျခားနား......။

ေဆးမမွီနိုင္တဲ့႐ူးသြပ္ျခင္းေတြကို JiMinဘာမွထပ္မေဝဖန္ခ်င္ေတာ့ ၿငိမ္လိုက္သည္.....တေယာက္မေကာင္းတေယာက္ေျပာင္းခ်စ္လို႔မရေတာ့တဲ့ ဥပေဒေတြလိုပဲ သိပ်ကိုအပိုတွေန်ိုင်နေခဲ့သည်.....။

"ဘာေတြအလိုမက်ေနတာလဲ....."

ေရခဲတတုံးကိုအဆိုးငယ္ခြက္ထဲပစ္ထည့္ေပးကာ မ်က္စိႀကိမ္းေလာက္တဲ့အလွတရားေတြနဲ႕ဆင္ဆာတပ္ဖို႔လိုအပ္ေနေသာ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈေတြ.....။

"မရွိပါဘူး ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းအသည္းကြဲေနတာေလ အဲဒါBaeက ကုစားေပးနိုင္လား....."

ေဘးနားကအေဖာ္တေယာက္ကိုေကာင္မေလးကမ်က္စပစ္ျပေတာ့ ထိုေကာင္မေလးဟာSeokဆီေရာက္သြားၿပီး အဆိုးငယ္ေဘဘီေခၚလိုက္ေသာေကာင္မေလးသည္ အဆိုးငယ္ေပါင္ေပၚအိခနဲေရာက္လာသည္.....။

ေယာကၤ်ားတေယာက္ ဒါမျိုးနဲ့စိမ်းသက်တာမျိုးတွေရှ်ိမနေတော့အဆ်ိုးငယ်ကကောင်မလေးခါးတွေကိုအလိုက်ထိုက်ထိန်းဖက်ထားခဲ့သည်.....။

အရက္ခြက္ေတြငဲ့ကာ ေမွာက္က်ေနသူလက္ထဲထည့္ေပးေတာ့ HoSeokဟာေခါင္းတခ်က္ေထာင္ၿပီးတခြက္လုံးေမာ့ေသာက္ကာ ေခါင္းျပန္ေမွာက္ခ်သြားသည္.....။

ပတ္ဝန္းက်င္ကိုဘာမွခံစားလို႔မရ အသည္းကြဲသီခ်င္းေတြဟာလဲ ရင္ကိုထိထိမွန္မွန္ပဲ ႐ူးခ်င္လိုက္တာ....။

"ကိုကေရာ အသည္းကြဲမေနဘူးမလား...."

ဆံပင္ျပာျပာေတြကိုသပ္ကာ လက္သန္းလွလွေတြနဲ႕ ျဖဳတ္ထားတဲ့အကၤ်ီၾကယ္သီးအလြတ္ေနရာေတြကိုလိုက္ထိေမးေတာ့ အဆိုးငယ္ကရီေဝေဝနဲ႕ေမာ့ၾကည့္ကာ.....။

"ရီးစားေတာင္မရွိဘူး ကြဲစရာလား.....!"

ပါးေလးကိုဖ်စ္ကာျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးသည္ရဲတငိးလြနိးစြာ အဆိုးငယ္မ်က္ႏွာအနားထိတိုးကပ္လာေတာ့ အဆိုးငယိကမ်က္ႏွာလြဲကာေရွာင္လိုက္သည္.....။

"Babyကိုမႀကိဳက္လို႔လား....."

"လူေတြနဲ႕မလို႔ပါ....."

ဝီစကီခြက္ေလးကိုအသာေမာ့ၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျပန္ေျဖမွ ေကာင္မေလးကသေဘာက်ဟန္ၿပဳံးလာသညိ.....။

"အဲဒါဆိုႀကိဳက္တယ္ေပါ့....."

ခပ္ပါးပါးေလးၿပဳံးကာလူဆိုးေလးကေခါင္းညိမ့္ေနသည္.....။

"အဲဒါဆိူသက္ေသျပ....."

ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကဖုန္းကိုထုတ္ကာ အဆ်ိုးငယ်က ေကာင္မေလးနဲ႕တူတူဆယ္ဖီပုံတခုရိုက္လိုက္သည္ ဒီအရာေတြနဲ႕နည္းနည္းအလွမ္းေဝးခဲ့လို႔လားမသိ ျပန္ထိေတြ႕ရေတာ့ ခံစားခ်က္ေတြဟာေလေပၚေရာက္ေနသလိုပါပဲ.....။

"ကိုယ္IGမွာတင္လိုက္မယ္ေလ....."

"ေန႕တိုင္းႀကိဳက္ရမွာေနာ္...."

"နေ့တ်ိုင်းပေါ့....."

ကိုယ့္အရွိန္ေလးနဲ႕ကိုေရာက္သြားတဲ့အခါ ရွယ္ကြဲေလးကိုလဲဘယ္သူမွသိပ္အေလးမထားက်ေတာ့ ကိုယ့္သာယာမႈေတြနဲ႕ကို.....။

"YoonGiငါ့ကိုအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔စမ္းပါကြာ ငါမရေတာ့ဘူး....."

HoSeokသည္ ေထာင့္နားကMin YoonGiဆီသြားကာ အကူညီသြားေတာင္းရွာသည္....ေဘးနားကေကာင္မေလးသည္Min YoonGiအနားကပ္ရဲပုံမေပၚကာ HoSeokလာတာနဲ႕ထေျပးေတာ့သည္.....။

"ဟိုေကာင္ေတြကိုမေျပာေတာ့ဘူးလား...."

"မေျပာနဲ႕ ငါ့ကိုအရင္လိုက္ပို႔....."

လိုက္ပို႔ဆိုေတာ့လဲ ေထာင့္ကပ္ေနသူဟာတြဲရွာၿပီးတိတ္တိတ္ေလးျပန္ပို႔ေပးခဲ့တယ္....ဘယ္သူမွသတိမထားမိခ်ိန္ေလးမွာ HoSeokတိုက္ခန္းျပန္သြားၿပီး ကိုယ့္အရွိန္ေလးေတြနဲ႕ကိုလြင့္ေနက်တဲ့လူဆိုးေလးေတြကေတာ့ အသည္းကြဲသီခ်င္းေတြကိုလဲေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္.....။

.........,

11:30

Jeonစံအိမ္ရဲ႕ ဧည့္ခန္းထဲေရွ႕ေနာက္ေလွ်ာက္ေနတဲ့Jeonဟာ လက္7ေခ်ာင္းေထာင္ျပသြားတဲ့လူဆိုးေလးကိုေစာင့္ေနခဲ့သည္.....။

ဖုန္းတလုံးနဲ႕ဆက္ရင္ေကာင္းမလားစိတ္ကူးေနတုန္းဝင္လာတဲ့IGမွNotiတခုသို႔Jeonဝင္လိုက္သညိ....ဘာလို႔ဆိုလူဆိုးရဲ႕အပ္ပုဒိတ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္.....။

ၾကည့္ေနတဲ့ဖုန္းဟာလက္ထဲမွၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ျပဳတ္က်သြားၿပီး Jeonကိုယ့္မ်က္လုံးေတြကိုပင္မယုံသကၤါျဖစ္ေနကာ ဖုန္းကိုျပန္ေကာက္ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ .....။

"Jeon JiMin.....!!!!"

Jeonစံအိမ္ကကားသည္ သန္းေခါင္အခ်ိန္တြင္အရွိန္ျပင္းျပင္းေမာင္းထြက္သြားခဲ့သည္......။

...........,

"မထိနဲ႕.....!!!!"

ဆံပင္ျပာျပာေတြဟာ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးေပၚေခါင္းခ်အိပ္ေနၿပီး လက္သည္းနီလွလွေလးနဲ႕လက္တဖက္ကာ ထင္းလင္းေနတဲ့အဆိုးငယ္ရဲ႕Jawတေလွ်ာက္ပြတ္သပ္ေနတုန္း အားနဲ႕တြန္းဖယ္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ တုန္သြားသည္.....။

မ်က္လုံးတစုံသာေကာင္းေကာင္းျမင္ရေသာသူကို ေမာ့ၾကည့္တာနဲ႕ေတြ႕လိုက္ရၿပီး မေၾကမခဲအၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ေကာင္မေလးဟာပါးစပ္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ထားသည္.....။

"ထစမ္း....!!!"

"ဘယ္သူလဲ ငါ့ကိုဘယ္သူကေဆာင့္ဆြဲေခၚရဲတာလဲ....."

မ်က္လုံးေတြကိုေမွးက်ဥ္းၾကည့္ကာ လက္ထဲအ႐ုပ္ကေလးလိုပါလာေသာ သူသည္ တစစီဆြဲျဖဳတ္ခ်င္စရာ.....။

စိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးဟာေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ေျပးထြက္သြားၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုေတာင္မဟန္နိုင္ေသာ လူဆိုးေလးသည္ Jeonလက္လြတ္လိုက္တာနဲ႕ ဆိုဖာေပၚတုန္းခနဲျပန္လဲက်သြားသည္.....။

"ထခဲ့စမ္း ဒီလိုေနရာမွာ ဒီလိုေတြ ငါ့ကိုဘာျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ခုလိုေတြထိ.....!!!!"

လက္ႏွစ္ဖက္လုံးနဲ႕ဆြဲထူကာေခၚေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္ကာ မ်က္ေစာင္းထိုးေလးသာၾကည့္ေနၿပီး လူဆိုးေလး ေတာ္ေတာ္ေလးလြတ္ေနသည္.....။

"ဘယ္သူလဲ.....!!"

"ငါ မင္းေယာကၤ်ား....!!!!"

"ငါ့ေယာကၤ်ား....ငါဘယ္တုန္းကေယာကၤ်ားရသြားတာလဲ ထူးဆန္းလိုက္တာ ငါ့ေယာကၤ်ားကလဲမ်က္လုံးေတြပဲပါတယ္....."

မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႕ Jeonမ်က္လုံးဆီလက္ညွိုးႀကီးနဲ႕တိုးဖို႔လုပ္ေနေသာ အမူးသမားကိုJeonက လက္နဲ႕စီးရိုက္လိုက္သည္......။

"အ့....နာတယ္"

Rainနဲ႕Markသည္ အေသေကာင္ေတြလိုေမွာက္လဲေနကာ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ေနလဲဘာတခုမွမသိက်ေတာ့.....။

"ဒီလိုပုံစံေတြမျမငိခ်င္လို႔ မလိုက္ဖက္ေနလို႔ သူမ်ားလက္ညွိုးထိုးေတာင္မခံနိုင္လို႔ မဆိုးပါနဲ႕အတန္တန္ေျပာေနတာကို ဘာလို႔လဲ.....!!!"

ကိုယ္တိုင္ေအာ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္မ်က္ရည္ဝဲေနရတဲ့Jeonဟာ လက္ဖ်ားေတြပါေအးစက္ေနလွ်က္.....။

မိန္းမတေယာက္ရဲ႕အကာကြယ္မရွိေပါင္ေတြေပၚ ဆံပင္ျပာျပာေတြဟာ စည္းမရွိကမ္းမရွိကတည္းက ႏွလုံးသားကိုအမ်ားႀကီးဝမ္းနည္းလာေစပါသည္.....။

"ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔မ်က္ရည္ေတြဝဲေနတာလဲ ငါ့ေကာင္ HoSeokလိုအသည္းကြဲေနတာလား မင္းဘယ္သူလဲမသိေပမဲ့ မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူက မင္းကိုဘယ္ေတာ့မွမ်က္ရည္ဝဲေအာင္ ဝမ္းနည္းေအာင္မလုပ္ဘူး....."

"ဟုတ္မွာပါ ငါ့ကိုမခ်စ္လို႔သူအ႐ြဲ႕တိုက္ေနတာေနမွာေလ မူးေနေပမဲ့အမွန္ေတြေတာ့သိေနတာပဲ....."

"ကိုယ့္ကိုမခ်စ္တဲ့သူအတြက္မငိုရဘူး...."

လက္ႏွစ္ဖက္လုံးလႊတ္ခ်လိဳက္ရင္ လဲက်သြားမဲ့အေနထားပဲ...Jeonကိုေတာင္မသိေနေသာ အဆိုးေလးဟာ Jeonမ်က္ရည္ေတြဝဲေနေတာ့ မပြင့္တပြင့္မ်က္လုံးေလးေတြကို လက္နဲ႕ပြတ္ျပကာ Jeonကိုမ်က္ရည္သုတ္ခိုင္းေနတဲ့အမူယာေလးေတြလုပ္ျပေနသည္.....။

"ငိုရတယ္ ကိုယ္ကခ်စ္ေနရေတာ့မလိမ္မာလို႔ငိုရမယ္....."

ေျဖၿပီးတာနဲ႕ေကာက္ေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့ မူးေပမဲ့လန့္သြားေသာ လူဆိုးေလးဟာJeonက ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ကာ.....။

"မခ်ီပါနဲ႕ က်ေနာ့္မွာေယာကၤ်ားရွိတယ္ သူသိရင္လုံးဝေရွာ့ခ္ေနာ္ မျဖစ္ဘူးျပန္ခ်...."

မင္းေယာကၤ်ားလို႔ေျပာလဲမသိေတာ့တဲ့အျဖစ္ရယ္ ေဒါသေတြနဲ႕သဝန္တိုမႈေတြတၿပိဳင္နက္ထဲ စုၿပဳံေနရင္းမွ သူထလြဲေတာ့လဲ ရယ္ရမလို.....။

"ျပန္ေပးဆြဲမလို႔ မခ်ေပးဘူး....!!"

"မျဖစ္ဘူး 7:00ထိုးၿပီလားမသိဘူး က်ေနာ္အိမ္ျပန္ရမယ္......"

မနက္1:00နာရီရွိေနၿပီ Jeon JiMinရဲ႕လို႔ ေအာ္ေအာ္ၿပီး နာနာရိုက္ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ ေရေရလည္လည္လြတ္ေနသူကိုဘာေတြမွထပ္မေျပာခ်င္ စိတ္သိပ္ဆိုးပါ၏....။

"အဲဒါဆိုအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔မယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန....."

"ေနပါ က်ေနာ့္ကားနဲ႕ပဲျပန္မယ္ အိမ္ျမန္ျမန္ေရာက္မွျဖစ္မွာမလို႔ အိမ္ေထာင္သည္ကအိမ္ေစာေစာျပန္ရတယ္တဲ့ မွာလိုက္လို႔......"

"ေယာကၤ်ားေၾကာက္ရတယ္လား....."

"တအားေလ ေနစရာေတာင္မရွိဘူး...."

Clubခန္းထဲက မူးၿပီးထြက္ခ်င္ရာေတြထြက္ေနေသာလူဆိုးကိုမခဲ့ၿပီး ကားေနာက္ခန္းထဲထည့္ကာ Jeonအသက္ဝဝရႉၿပီးတာနဲ႕ အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္.....။

ဘယ္ေလာက္ပဲမိဘေပးစားလို႔ယူယူေလ စည္းေဘာင္ဆိုတာေတာ့ရွိသင့္တယ္မလား သာမန္ Clubသြားတာေလာက္ကိုနားလည္ေပးလို႔ရေပမဲ့ ေပါင္ေပၚအိပ္ေနတဲ့အထိေတာ့ Jeon Jung Kookတို႔ရွင္းရွင္းပဲမႀကိဳက္ပါ......။

"အိမ္ေထာင္သည္ဆိုၿပီး ဘာလို႔သူစိမ္းမိန္းမတေယာက္ေပါင္ေပၚတက္အိပ္ေနတာလဲ ေျပာၾကည့္ပါအုံး....."

"ရႉးးးးး....တိုးတိုး က်ေနာ္တို႔ကခ်စ္ႀကိဳက္လို႔လက္ထပ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး....."

တပ္ထားတဲ့Maskကိုဆြဲခြာကာ နားထင္ကအေၾကာေတြေထာင္တဲ့အထိ Jeonအံေတြႀကိတ္ေနခဲ့ၿပီးေနာက္ ဘာမွထပ္မေမးခဲ့ပါ အေျဖတခုခ်င္းစီဟာ ဓားခ်က္ေတြလိုရင္ထဲတခ်က္ခ်င္းစိုက္ဝင္ကာ ဘက်မှန်ကပုံရ်ိပ်ကလေးကိုမျက်နှာလွဲပစ်ခဲ့ရသည်.....။

အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ ကားတံခါးဖြင့္ကာေျခေထာက္တဖက္ကေနၿပီး Jeonကဆြဲခ်ကာ ေဒါသအရွိန္ေတြပါလို႔ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေတြလုပ္မေနပဲ လူဆိုးေလးကိုၾကမ္းရမ္းေနသည္......။

"ဆင္းခဲ့ေအာက္ကို....."

"ခ်ီေခၚပါလား ငါ့ေခါင္းေတြခ်ာလည္လည္ေနလို႔....."

"မခ်ီနိုင္ဘူး လမ္းဆင္းေလွ်ာက္.....!!"

Maskေတြခြၽတ္ထားတာမို႔အဆိုးငယ္ကJeonမွန္း နည္းနည္းသိကာ ကားေပၚကမဆငိးနိူငိေတာ့လွမ္းအကူညီေတာင္းရွာသည္ကိုJeonကခါးေထာက္ကာျငင္းပယ္ခဲ့သည္.....။

"ရက္စက္လိုက္တာ ေယာကၤ်ားေတြတစက္မွမေကာင္းဘူး....."

ဖိနပ္မပါေသာ ေျခဖ်ားေလးေတြဟာ ၿခံထဲကေႂကြျပားေတြဆီခက္ခက္ခဲခဲခ်နင္းကာ တဖက္ပဲခ်ရေသးလဲၿပိဳသြားေသာ ခႏၶာကိုယ္အားJeonကထိန္းထားလိုက္ရသည္.....။

"ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ကိုနိုင္ေအာင္ထိန္း....!!!"

"ထားခဲ့ ထားခဲ့လိုက္ေတာ့ ငါၿခံထဲမွာပဲအိပ္ေတာ့မယ္ Bamကိုငါ့ဆီလြတ္လိုက္....."

"ငါ့သည္းခံမႈကဒီေန႕ေနာက္ဆုံးပဲ....!!!"

ၿခံထဲကေႂကြျပားေတြေပၚလွဲအိပ္ဖို႔ျပင္ေနေသာ အက်င့္မေကာင္းေလးကိုJeonခ်ီေခၚလာရတာပဲ....ပုံေသနည္းမွာ Jeonကစိတ္ရွည္ရတယ္ဆိုတဲ့စကားက အလကားမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။

အခန္းထဲေရာက္သည္နဲ႕Jeonက အဆိုးငယ္ကိုကုတင္ေပၚအသာခ်ေပးကာ အကြောင်းရင်းမရှိကြမ်းပြင်ပေါ်ဖင်ထ်ိုင်ချခဲ့သည်....ႏွလုံးသားဆီကပင္ပန္းလာမႈ ခံနိုင္ရည္မရွိမႈေတြနဲ႕ အလုခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲတႏုံ႕ႏုံ႕ျဖစ္ေနပါသည္.....။

လူဆိုးေလးဟာ အမူးနည္းနည္းေလးမွမေျပေပမဲ့ Jeonခ်ေပးတဲ့အတိုင္းေလးထိုင္ကာ Jeonၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်ၿပီး ၿငိမ္ေနတာကိုခဏၾကည့္ေနၿပီးေနာက္ အိပ္ယာေပၚကဆင္းကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚပဲJeonေရွ႕လာထိုင္ျပန္သည္.....။

"ငါအိမ္ျပန္တာဘယ္ႏွစ္မိနစ္ေနာက္က်သြားတာလဲ....."

"HoSeokကအသည္းကြဲေနတယ္ေလ အဲဒါနည္းနည္းသူ႕ကိုေပ်ာ္ရေအာင္လုပ္ေပးေနလို႔ပါ......"

"ငါပိုက္ဆံေတြလဲ ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္....."

ၾကမ္းခင္းေပၚ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြလႈပ္စိလႈပ္စိလုပ္ေနၿပီး ရီေဝေဝေလးၾကည့္ကာ စိတ္ဆိုးေနမွန္းသိေပမဲ့သူလြဲေနတုန္း....။

ျပာလြင္လြင္အေရာင္ေတြ မလိုက္ဖက္တဲ့အေရာင္မ်ိဳးမရွိတဲ့ဆံသားထူထူအိအိေတြ တျခားမိန္းမတေယာက္ထိကိုငိေနပါလားဆိုတဲ့ အမွန္တရားဟာ ေယာကၤ်ားရင့္မာႀကီးတေယာက္ကိုငိုခ်င္လာေစခဲ့သည္.....။

"ငါ့ကိုစကားျပန္ေျပာအုံးေလ ရန္ျဖစ္ခ်င္ေနတာမဟုတ္လား ဆူေလ ဆူေတာ့ၿပီးရင္ငါအိပ္မယ္....."

မီးအိမ္ေလးတခုတည္းထြန္းထားေသာအခန္းမီးေရာင္ေလးေအာက္ ဒူးတုတ္ေလးေျပာင္းထိုင္ကာ မွားမွန္းလဲသိတယိ မဟုတ္တာေတြေတာက္ေလွ်ာက္လုပ္ၿပီးရင္အဆူခံရမွာလဲသူကသိတယိ.....။

"ဒီလိုေတြလုပ္တာမခံစားနိုင္ေတာ့ရင္ ကြာရွင္း....အ့"

လက္တဖက္တည္းနဲ႕ဆြဲယူကာ ရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္ကာတင္းၾကပ္ေနေအာင္ဖက္ပစ္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြစုံမွိတ္လိုက္ေတာ့ Jeonမ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတခုပါးေပၚျဖတ္စီးသြားသည္.....။

"မလိမ္မာဘူး ငါ့အေပၚမင္းဘယ္ေတာ့မွာမလိမ္မာခဲ့ဘူး....!!"

"ခ်စ္ခ်စ္မခ်စ္ခ်စ္ေလ ဘာလို႔ပဲလက္ထပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါေစေပါ့ မိန္းမတေယာက္ေပါင္ေပၚအိပ္စရာလားကြာ....."

"ႀကိဳက္တဲ့နည္းနဲ႕ဆိုးေလ ငါကၿငိဳျငင္မဲ့ေကာင္လား မသိသလိုေနေပး ေဘးဖယ္ေနဆိုရင္လဲ ျဖစ္ေပးမယ္ေကာင္ဆိုေပမဲ့ အျပာေရာင္ေခါင္းကေန ေျခဖဝါးပိစိအထိ မိန္းမတေယာက္အေပၚငါတြန့္တိုတယ္ ငါေတာင္ၾကည့္႐ုံၾကည္ခဲ့တဲ့ငါ့ပိုင္ဆိူင္မႈေတြ ဘာမဟုတ္တဲ့မိန္းမထိကိုင္ေနတာကို ငါလက္မခံနိုင္ဘူး Jeon JiMin.....!!"

"အသက္ရႉၾကပ္တယ္....."

"မခ်စ္လို႔ရပါတယ္ကြာ အရမ္းႀကီးလြန္လြန္ၾကဴးၾကဴးေတြမဆိုးပါနဲ႕လား ငါမင္းအေပၚ တကယ္ႏွေျမာတတ္လို႔ပါ...."

လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕သိုင္းဖက္႐ုံမကပဲ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ပါတကိုယ္လုံးလုံလုံၿခဳံၿခဳံဖက္ကာ ဆံပင္ျပာျပာေတြကိုလက္နဲ႕ခပ္ဖြဖြအုပ္ကိုင္ၿပီး Jeonဟာအသိစိတ္ကိုသဝန္တိုျခငိးေတြဖုံးလႊမ္းေနသည္......။

"မြန္းတယ္....."

"မိန္းမေတြနဲ႕နီးနီးကပ္ကပ္ထပ္မေနပါနဲ႕ မင္းကငါ့အတြက္တန္ဖိုးျဖတ္လို႔မရဘူး တန္ဖိုးနိမ့္တဲ့အဲဒီလိုေနရာမွာ ျဖစ္ခ်င္ရာေတြျဖစ္မေနပါနဲ႕....."

"တအားမဖက္ပါနဲ႕ နာတယ္ Jeon....!"

Jeonဆိုတဲ့ခပ္တိုးတိုးၿငီးတြားသံေလးမွာ Jeonကလက္ေတြေလွ်ာ့လိုက္ကာ ပုခုံးေသးေသးေလးကိုလက္နဲ႕ကိုင္ကာ မ်က္ႏွာေလးကိုေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ေတာ့ အမူးသမားေလးကလဲ ရီေဝေဝေလးျပန္ၾကည့္ေနသည္....။

"ကြာရွင္းဖို႔ထပ္ေျပာရင္ ေနာက္တခါအသက္ရႉရပ္တဲ့အထိနမ္းမယ္ Jeon JiMin....!!"

"နိုး...!!"

"မနက္ေရာက္ရင္ ဘာမွမမွတ္မိဘူးမလား...."

"အင္း....ငါကအရမ္းလြတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုမမွတ္မိဘူး....."

"ေသခ်ာရင္ငါနည္းနည္းနမ္းမယ္...."

"ဟင္....!"

ပါးႏွစ္ဖက္ကိုလက္နဲ႕ဆြဲယူကာ ဝီစကီအနံ႕ေတြနဲ႕ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးကိုJeonကစုပ္ယူလိုက္ေတာ့ လက္ကေလးေတြဟာ Jeonလက္ေမာင္းေတြကိုဆြဲကိုင္လာသည္.....။

အေၾကာင္းျပခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ က်ဴးလြန္ခဲ့ဖူးေသာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဒီညမွာေတာ့နမ္းခ်င္လို႔ကိုနမ္းခဲ့ျခငိးျဖစ္သည္.....။

အိစက္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို အေပၚေအာက္စုပ္ယူလိုက္တိုင္း Jeonလက္ေမာင္းေတြဆီကလက္ကေလးေတြပိုတင္းတင္းသြားသည္.....။

မခ်စ္ပါဘူးေျပာလဲ လက္ထပ္ထားတာပဲနမ္းမိလဲအလြန္မရွိ....ခဏလႊတ္လိုက္ကာJeonငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုရဲရဲႏႈတ္ခမ္းေလးဟာပိုေထာ္လာကာ မ်က္လုံးေလးေတြေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႕ခဏၾကည့္လာၿပီးေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ကာ မ်က္ႏွာလြဲသြားသည္.....။

"နည္းနည္းထပ္နမ္းအုံးမယ္ အမူးသမားကအျမင္ကပ္စရာေကာင္းလို႔...."

ဒုတိယအႀကိမ္ဖိကပ္လိုက္ေတာ့ လူဆိုးေလးကလက္ေတြကိုမကိုင္ေတာ့ပဲ Jeonခါးေတြကိုလွမ္းဖက္လာခဲ့သည္.....။

Jeonလက္ႏွစ္ဖက္ဟာလဲ အဆ်ိုးငယ်ရဲ့ခါးလေးဆီ တင္းၾကပ္စြာသိုင္းဖက္ရင္းက ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုဟာပူးကပ္သြားၿပီ ေပါင္ရင္းကေနပင့္ခ်ီလိုက္ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚကေန အိပ္ယာထဲအထိ နည္းနည္းဆိုတဲ့အနမ္းေတြပါလာခဲ့သည္.....။

အျပာေရာင္ဆံပင္ေတြကိုသပ္တင္ရင္း ခ်ိဳၿမိန္ဆုံးအနမ္းေတြဟာ အဓိပ္ပါယ်လဲဖွင့်ရခက်ပါ၏.....။

ႏွလုံးသားက Confirmလိုက္တဲ့အခါ အနမ်းတွေဟာပိုအဓိပ္ပါယ်စုံလာခဲ့တယ်....ဦးတည္ရာမရွိ အသြားအျပန္Jeonလက္ေတြဟာ အႏွေးအျမန္တသတ္မတ္တည္းလဲမရွိ ရင္ေတြအဆမတန္ခုန္ကာ နမ္းေနရင္းၿမိဳခ်ပစ္ခ်င္တဲ့အထိ အသည္းေတြယားလာသည္.....။

ႏွေျမာတဲ့စိတ္ မခံခ်င္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ရယ္မဟုတ္ Jeon JiMinကမူးရင္မွားခ်င္စရာေလးေလ....။

နာရီမၾကည့္မိလို႔သာ Jeonရဲ႕နည္းနည္းဟာ မိုးလင္းေပါက္မဟုတ္ခဲ့တာပဲရွိတာပါ လူဆိုးေလးေမာၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အထိ ထိေတြ႕ခဲ့တာ.....။

အိမ္ေထာင္ဦးစီးေလးကေတာ့ တတိယအႀကိမ္အနမ္းေတြမွာလဲ ဦးမေဆာင္နိူင္ေသးပါ.....။

<က်ေနာ္ Jeon JiMinကိုစြဲေနၿပီ>

Endingကနီးေနပါၿပီ ေနာက္ဆုံးမွေပါင္းခ်ိဳက်တာေပါ့ အခ်စ္ကိုပုံေဖာ္ေရးျပခ်င္တာထက္ ဒီအတိုင္းသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာရွိတဲ့ႀကိဳးတေခ်ာင္းကိုသူတို႔ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕သြားေစမဲ့ပုံစံကိုပဲေရးခဲ့ခ်င္တာ နည္းနည္းေလးေတာ့ဇာတ္လမ္းကပ်င္းစရာေပါ့ေလ ဒါေပမဲ့ ဒါကက်ေနာ့္သေဘာက်ရတဲ့Love Storyတခုျဖစ္တာမလို႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ဇာတ္သိမ္းေပးသြားပါ့မယ္🤍 ခုထိOngoingလိုက္ေပးေနတဲ့ ရီဒါေလးေတြကိုခ်စ္ပါတယ္ တကယ္လဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္🤍