Jeonရေချိုးပြီးတာနဲ့တဘတ်တထည်ပတ်ကာ
အိပ်ယာပေါ်တွင်ချထားသော နက်ပြာရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကိုယူကာ Jeonကိုယ်နဲ့ဟပ်ကြည့်ပြီး တော်မတော်တိုင်းကြည့်နေသည်.....။

အောင်မြင်လာသော အနုပညာရှင်တယောက်Jeonသည် တနေ့ထက်တနေ့ပိုမိုခန့်ညားလာကာ အဝတ်စားအပြင်ဆင်များနဲ့ တဖြည်းဖြည်း လူကြီးလေးဖြစ်လာခဲ့သည်.....။

လက်မှတ်တချက်သည် BlackCardထဲသို့ သုညတွေအများကြီးတိုးလာတဲ့အထိ Jeonကလျှမ်းလျှမ်းတောက်အောင်မြင်လာခဲ့ပြီး အနုပညာလောကရဲ့ မျက်နှာဖုံးလှလှလေးတခုအဖြစ်သို့ရောက်လာခဲ့သည်.....။

ကြိုးစားသလောက်ပြန်ရခဲ့သော အောင်မြင်မှုတွေနောက် လူအများရဲ့ဝေဖန်ခံရမှုတွေလဲရှိလာခဲ့သည်.....ဒါကအောင်မြင်မှုရဲ့နောက်မှာကပ်တွဲပါလာတတ်တဲ့ ပြသနာတွေရဲ့သဘောသဘာဝမို့ ခေါင်းထဲအများကြီးထည့်တွေးနေဖို့မလို.....။

မုန်းတဲ့လူထက် ချစ်တဲ့လူက ပိုများပါတယ်ဆိုတဲ့အသိလေးနဲ့ သူ့အိမ်မက်တွေကို Jeonက လှလှလေးပုံဖော်ခဲ့သည်.....။

ဒီနေ့Taeမွေးနေ့ Partyသို့ တက်ရောက်ရမည်....Taeလဲ အောင်မြင်ကျော်ကြားနေတဲ့အနုပညာရှင်တယောက်ဖြစ်လို့ Jin Hyungသည် တယောက်ထဲသောနှလုံးသားလေးရဲ့ မွေးနေ့အား ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်ကိုပြုလုပ်ပေးခဲ့သည်.....။

Hotelတွင် အနုပညာညီအကို​မောင်နှမတွေနဲ့ Jin Hyungရဲ့ စီးပွားရေးလောကအသိတွေဖိတ်ကြားထားသော မွေးနေ့ပွဲသည် တကယ့်နေ့မို့ Jeonသေသေချာချာပြင်ဆင်နေရသည်.....။

သိတဲ့အတိုင်း....အနုပညာအသိုင်းဝိုင်းရဲ့ပွဲဖြစ်တာကြောင့် မီဒီယာတွေသည် သေချာပေါက်ခြေရှုပ်ကျမှာသေချာပါသည်.....။

အောင်မြင်လာတာနဲ့အမျှ အသက်ရှူရပိုပိုခက်လာကာ ပင်ပန်းလို့မှမျက်နှာလေးမဲ့ချင်ရင်တောင် ကင်မရာတွေရှေ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိရှိပြုံးပြရသော အတတ်ပညာတွေကိုပါအစုံတတ်မြောက်ခဲ့ရသည်.....။

ခြေသံကြားလို့လှည့်ကြည့်မိတော့ Hoodieအနက်ရောင်ပွပွကြီးနဲ့ JiMinကိုမြင်ကာ Jeonလန့်သွားသည်.....။

"တံခါးမခေါက်တတ်ဘူးလား သူများအခန်းထဲ....."

တိုင်းကြည့်နေတဲ့အင်္ကျီနဲ့ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းကိုကွယ်ကာ ယောင်္ကျားတယောက်ဆိုသော်ငြား အနေထိုင်တတ်သောJeonက မနေတတ်ခဲ့ပါ....."

"လော့မှချမထားတာ ဝင်လာမှငါ့အပြစ်လား....."

မှန်တင်ခုံပေါ်က သူ့ပစ္စည်းတွေကို ဟိုကိုင်ဒီကိုင် ဒီဟာနမ်းကြည့်ဒီဟာနမ်းကြည့်လုပ်နေသော အဆိုးလေးကို Jeonရပ်ကြည့်နေသည်....အကောင်းလာတာတော့မဖြစ်နိုင်။

"ငါ့Skin Careတွေကို လိုက်ဖွမနေပါနဲ့....."

"ဒီလောက်အများကြီးသုံးတာတောင် ငါ့အသားရည်လောက်မကောင်းဘူး....ငါဆိုlotionတမျိုးပဲလိမ်းတာ....ဒါပေမဲ့ငါ့အသားရည်ကအိစက်နေတာ မယုံရင်ကိုင်ကြည့်ပါလား...."

ခြေဖျားထောက်ကာ အဆိုးငယ်ဟာမျက်နှာအားအရှေ့သို့ထိုးပေးလာသည်.....။

"ငါအင်္ကျီဝတ်အုံးမယ် ကိစ္စမရှိရင်ပြန် သွားစရာရှိတယ်....."

"အာ...အတော်ပဲ ငါလဲလိုက်ပို့ခိုင်းစရာရှိတာနဲ့ မြန်မြန်ပြင် ပြီးရင်သွားမယ်....."

မှန်တင်ခုံပေါ် ဖင်ထိုင်ကာ JiMinသည်ဘယ်ကိုခြေဦးတည်နေလဲဆိုတာ ရိုက်မေးဖို့ပင်မလို Jeonသေချာသိနေပါသည်.....။

"သွားစရာရှိရင် ကိုယ့်ဟာကိုသွား ငါကအချိန်ကပ်နေပြီ....ဘယ်တုန်းကငါ့လိုက်ပို့ခိုင်းဖူးလို့ ခုမှလာပြီး အကျင့်တွေကမသိရင်ခက်မယ်....."

ခပ်စောင်းစောင်းကြည့်ကာ Jeonသည် နှင်ထုတ်လဲထွက်ချင်မှထွက်သွားတတ်တဲ့ လူဆိုးလေးရှေ့မှာတင်ပဲ အတွင်းခံShirtကိုဝတ်လိုက်သည်....။

"အရှက်ကိုမရှိဘူး....တကယ်"

စောင်းကြည့်တော့ မျက်နှာလွှဲနှင့်နေပြီဖြစ်တဲ့အဆိုးငယ်ကိုကြည့်ကာ Jeonခပ်ပါးပါးပြုံးမိသွားသည်....။

အဆင်ပြေနေတယ်ဆိုတာထက် ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း Jeonဘက်က ကောင်းပေးခဲ့တဲ့ကိစ္စတွေကြောင့်ထင်တယ် Jeonနဲ့သူ မျက်နှာချင်းဆိုင်လို့ရနေသည်...တဂျစ်ဂျစ်ဆိုပေမဲ့ အဆင်မပြေခြင်းခေါင်းစဥ်အောက်က လွတ်ထွက်လာခြင်းသည် Jeonရင်ထဲက အစိုင်ခဲတချို့ကိုအများကြီးပြေပျောက်စေပါသည်.....။

ခေါင်းသို့ကော်ရည် တချို့ဖြန်း ကာ....ဆံပင်တွေအားလုံးကို ပြောင်ရှင်းနေအောင်သပ်တင်လိုက်တော့ ထွက်ပေါ်လာသော ခန့်ညားမှုတွေက Jeon Jung Kookပီပီသသ.....။

မျက်နှာပေါ်အစက်အစက်တွေချကာ....ဘာတွေလိမ်းမှန်းမသိပေမဲ့ မှန်ကိုကျောခိုင်းထိုင်နေသူ လူဆိုးလေးကအစဆုံးလိုက်ကြည့်နေသည်.....။

ပါးပေါ်က အမာရွက်လေးတခုက မီးရောင်နဲ့ခပ်ရှင်းရှင်းပေါ်နေသည် ခပ်မြင့်မြင့်နှာတံတွေနဲ့ ငယ်ငယ်ကလိုပွကြီးမဟုတ်တော့ပဲ... နှုတ်ခမ်းဆီဗူးလေးဖွင့်ကာ ပါးလျလျနှုတ်ခမ်းတစုံကို နည်းနည်းထော်ကာ ဆိုးနေပြန်သည်.....။

15နှစ်သားအထိ အချိုးအစားအတူတူ ရုပ်ဆိုးကောင်သည် Over20ဖြစ်လာတဲ့အခါ ဘာလို့မော့ကြည့်ယူရတဲ့အထိ ကြီးလာမှန်းမသိ အမြင်ကပ်စရာကောင်းသည်.....။

လက်တွေကို Lotionတွေပွတ်လိမ်းတော့ လွန်တယ်ဟုထင်လာသည်....အဲလောက်လိုလို့လား ယောင်္ကျားကြီးတယောက်ကလေ။

"မင်းတော်တော်ဟန်ကြီးလာတယ်နော်....."

ဖြတ်ခနဲလှည့်ကြည့်လာသည်အပိုတွေလုပ်ပြင်ဆင်နေတယ်လို့သွားပြောလို့မရထွက်ပေါ်လာသောရလဒ်သည် ကမ္ဘာနဲ့ချီဘာလို့သည်းသည်းလှုပ်နေကျလဲ JiMinသိသွားသလိုလို....။

"ဟန်ကြီးတယ်လို့တော့မဟုတ်ပေမဲ့....ငါ့နယ်ပယ်က ဒီလိုပြုမှုနေထိုင်ရတာမျိုးပဲလေ မဆန်းပါဘူး....."

Hoodieအနက်ရောင်ထဲမြုပ်ဝင်နေတဲ့အဆိုးလေးကို Jeonနားလည်လောက်တဲ့အဖြေမျိုးပေးပြီးတာနဲ့ မှန်တင်ခုံပေါ်က ရေမွှေးပုလင်းဆီလက်လှမ်းလိုက်သည်....."

"STOP!!!"

Jeonလက်တွေသည် လေထဲရပ်တန့်နေသည်....Stopသံသည် ခပ်ကျယ်ကျယ် ဘာလဲဟု Jeonကမေးငေါ့ကာ မေးလိုက်သည်.....။

Hoodieထဲက တခုခုထုတ်နေသည်....ပြီးတာနဲ့ သူ့ဆီလှမ်းပေးတော့ Jeonချက်ချင်းတော့မယူမိ သိပ်နားမလည်သလိုအခြေနေမျိုးကို.....။

"ဘာကြီးလဲ အဲဒါ...."

"ရေမွှေး....မားထုတ်တဲ့ရေမွှေးတောင်မသိဘူးလား အတတနဲ့"

ခုက သူ့ကိုအတယ်လို့ပြောလိုက်ရတာလား....Jeon Jung Kookက လည်ထွက်နေလို့ အနုပညာအသိုင်းဝိုင်းထဲ အရမ်းစန်းပွင့်တာကို လူဆိုးက ကျနော့်ကို....။

"မသိဘူး....မသိတာလဲငါ့အပြစ်မဟုတ်ဘူး ဘယ်တုန်းကများ မေမေကသူ့Brandတွေကို ငါကိုဦးစားပေးသုံးခိုင်းဖူးလို့လဲ....."

"ရော့ အဲဒါဆိုသုံးဖူးတယ်ရှိအောင်ယူလိုက်....."

"ရတယ်....ငါ့မှာရှိနေသေးတယ် ပြီးတော့ ငါကပစ္စည်းတွေကိုဟိုစပ်စပ် ဒီစပ်စပ်လိုက်သုံးရတာသိပ်မကြိုက်ဘူး တမျိုးထဲကို စွဲသုံးရတာကိုပဲသဘောကျတယ်....."

"သုံးကြည့် Kim Tae Hyung Brandထက် ပိုမြင့်တယ်...."

"မြင့်တာ နိမ့်တာကအရေးကြီးလို့လား....."

အပေါ်ထည်ထပ်ဝတ်နေရင်းမှ Jeonသည် မှုန်ကုတ်ကုတ်နဲ့ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်.....။

JiMinသည် မှန်တင်ခုံပေါ်က တဝက်ကျော်ကျော်ရှိနေသေးတဲ့ Jeonရေမွှေးပုလင်းကိုဆွဲယူကာ အမှိုက်ပုံးထဲ လှမ်းပစ်လိုက်သည် ဖြောင့်လွန်းသောလက်ကြောင့် အမှိုက်ပုံးထဲရေမွှေးပုလင်းသေချာဝင်သွားသည်....။

"ဘာလုပ်တာလဲ ငါ့အခန်းထဲငါ့ပစ္စည်းတွေကို....Park JiMinရဲ့!!!"

"sensitiveဖြစ်နေလွန်းလို့ လုပ်ချင်နေတာ....."

"ကိုယ့်အခန်းကိုပြန်တော့ ငါသွားရတော့မယ် စကားများနေဖို့အချိန်မရှိဘူးငါ့မှာ....."

"HoSeokတိုက်ခန်းကိုအရင်လိုက်ပို့....ပြီးမှမင်းကောင်ဆီသွား ရတယ်မလား"

မရမှန်းသေသေချာချာသိလို့ သက်သက်လာညစ်နေသော အဆိုးငယ်သည် ဘယ်သောအခါမှ Taeနဲ့ပတ်သက်လာလျှင် စိတ်ကောင်းမွေးလို့မရ.....။

"ကိုယ့်ကားနဲ့ကိုယ်ဘာသာသွား....မင်းသူငယ်ချင်းတိုက်ခန်းနဲ့ Taeမွေးနေ့ပါတီကဆန့်ကျင်ဘက်ကြီး လမ်းမကြုံဘူး"

"ငါရေမွှေးပေးထားတဲ့ မျက်နှာမှမထောက်....."

"ဘယ်သူကတောင်းမိလို့ မင်းဘာသာသုံးမကုန်လို့လာပေးတာကို အပိုတွေလုပ်မနေနဲ့...."

"ရိုင်းလိုက်တာ Fansတွေရှေ့ကျ သကြားမျက်နှာနဲ့ ဒီလိုအကျင့်မကောင်းမှန်းသ်ိရင် မင်းကိုအားပေးမဲ့သူဆိူတာရှိမှာမဟုတ်ဘူး
လိုက်မပို့လဲရတယ် ငါကဘယ်သူ့ကိုမှဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမဖြစ်စေဘူး....."

အေးအေးလူလူပဲပြန်ထွက်သွားသောသူ....တကယ် လာနှောင့်ယှက်တာမဟုတ်ဘူးပဲ လူဆိုးကလူကြီးဖြစ်လာပြီ။

ချပေးသွားသော ရေမွှေးပုလင်းကိုJeonကောက်ယူကာ လက်ကောက်ဝတ်နေရာအားတချက်ဖြန်းကာ အနံ့ခံကြည့်နေသည်.....။

သကြားလုံးလိုချိုချိုအီအီရနံ့မျိုး...တချိန်တည်းမှာဆွဲဆောင်မှုရှိပြီး ယောင်္ကျားဆန်သော ရေမွှေးနံ့လေးက Jeonကိုချက်ချင်းဆွဲဆောငိသွားခဲ့တယ်....။

"မဆိုးပါဘူးလေသူပေးတာ သုံးဖူးတယ်ရှိတာပေါ့....."

ခေါင်းကနေစကာ အိုင်တင်အများကြီးခံထားရသော ရေမွှေးအား Jeonတကိုယ်လုံးမွှေးပျံ့နေအောင်ဖြန်းကာ ပြီးစီးသည်နဲ့ထွက်လာခဲ့သည်.....။

အဝါရောင်ပြိုင်ကားသည် ခြံထဲတွင်ရှ်ိမနေတော့ သေချာပေါက်အပြင်ထွက်သွားပြီဟုတွေးကာ ရင်ဘတ်ထဲလေးနေသလိုလိုခံစားချက်ကြီးပြေပျောက်သွားသည် ကျနော်တို့အစစ်မှန်ငြိမ်းချမ်းရေးရသွားတာလား....။

.............,

"HoSeok...."

"အေး...."

"ဒီနေ့ဘာနေ့လဲသိလား....."

"ငါ့Kimလေးရဲ့မွေးနေ့လေ သိတာပေါ့....."

JiMinသည် Hoodieအနက်ရောင်ခေါင်းစွပ်ရဲ့ကြိုးအား အကျဥ်းဆုံးချုံ့ထားကာ နှာခေါင်းလေးပေါ်ရုံမျှထားပြီး Seokအိပ်ယာပေါ်တက်အိပ်နေရင်းမှ စကားစပြောလာသည်....Seokကတော့ ဆိုဖာပေါ်တွင် Laptopတလုံးနဲ့ သတင်းတွေတက်လာဖို့ထိုင်စောင့်နေခဲ့သည်.....။

"မင်းကိုသူကမဖိတ်ဘူးလား....."

"ဖိတ်တယ် ငါသွားရမှာ အမ်းနေလို့ မသွားရဲဘူး သွားလိုက်မှ အမှားတွေလုပ်မိရင်လဲ မဖြစ်ပြန်ဘူး....."

"သူကမင်းကိုမကြိုက်လောက်ပါဘူး...."

"ငါဘက်က သေချာနေသရွေ့ Kimကငါ့ရီးစားပဲ လာမပြောနဲ့ တပြားမှမလျှော့ဘူး....."

JiMinသည် Seokရဲ့Overconfidenceစကားတချို့ကိုကြားကာ နှာခေါင်းရှုံ့မိလိုက်သည်....Seokလောက် confidenceရှိရင်ကို အဆိုးလေး အိုကေနေပြီ.....။

"ငါမေးမယ် သေချာဖြေကြည့်......"

"အင်း မေးကြည့်လေ ရင်ထဲပေါ့သွားတာပေါ့...."

အလောင်လွန် အလွန်လောင်ပြီးရောက်လာတယ်လို့တော့မထင်ပေမဲ့ စကားအသွားလာအရ သူ့မှာစိတ်ပူစရာတခုခုရှိနေမယ်ဆိုတာ Seokရိပ်မိပါသည်....Clubလဲရောက်မလာသလို ကျောင်းလဲမတက်နဲ့ JiMinသည် ခုတလောသူတို့အုပ်စုနဲ့အရမ်းဝေးကာ ပိန်ချောင်လာသည်....။

ဒီနေ့မှ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်လာတော့လည်း လူမြုပ်နေတဲ့ OverSide အင်္ကျီနဲ့ Overthinkingကို နှစ်ရှည်စီမံကိန်းနဲ့ တိုးတိုးခံစားလာရသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူရဲ့ အတွေးတွေအား မဖြေရှင်းပေးနိူင်ပေမဲ့ Seokနားထောင်ပေးသူတော့ဖြစ်လို့ရသည်.....။

"မင်းမွေးနေ့ပွဲကို မင်းသဘောကျတဲ့သူကတက်ရောက်ပေးရင် ပျော်စရာကောင်းမှာလား....."

"သေချာတာပေါ့....အလွန့် အလွန်"

လှုပ်စိလှုပ်စိနှုတ်ခမ်းတစုံသည် Hoodieခေါင်းစွပ်အပြင်သို့ တမူထူးခြားထွက်နေကာ Seokအဖြေကြားတာနဲ့ အိပ်ယာပေါ်တွင်ထထိုင်လာသည်.....။

"ဒါဆို မင်းဘာလုပ်မှာလဲ အဲအချိန်ကျ...."

"လုပ်လို့ရတာအကုန်လုပ်မှာ....ဒါမှမဟုတ်တခုခုပေါ့ ချစ်ခွင့်ပန်တာ လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာ အများကြီးလုပ်လို့ရတယ်လေ....."

ကုတင်ပေါ်က ဝုန်းခနဲ ထရပ်သူကြောင့် Seok Laptopပေါ်က အကြည့်ခွာကာ JiMinထံလှမ်းကြည့်လာသည်....။

"ဘယ်လဲ....."

ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ ဖိနပ်တွေဝတ်နေသော JiMinကို Seokဖင်မကြွတကြွနဲ့လိုက်မေးရသည်....။

"Kim Tae Hyung Birthday partyကို....."

"ဟိတ်ကောင် နေအုံးလေ ငါ​ပြောတာတွေက တကယ်.....!"

ဆုံးအောင်နားမထောင်တော့ပါ တံခါးပိတ်ထွက်သွားသူနောက် လိုက်ဖို့လိုအပ်တာကြောင့် Seokလဲ အပေါ်ထည်တခုထပ်ဝတ်ကာ အိမ်နေရင်းခပ်စုတ်စုတ်နဲ့လိုက်သွားခဲ့သည်.....။

...........,

ညသည် ထိန်ထိန်သာနေလျှက်.....နာမည်ကြီးအနုပညာရှင်အချို့နဲ့ စီးပွားရေးလောကရဲ့ CEO.Kimရဲ့ မိတ်ဘက်တွေဖိတ်ကာ Taeမွေးနေ့ပါတီသည် Hotel တခုတွင် သိပ်ကြီးကျယ်တယ်လို့ပြောလို့ရသည်.....။

ဝ်ိုင်အမျိုးပေါင်းများစွာ...ရှန်ပိန်ခွက်ကြည်ကြည်လေးတွေနဲ့ ကောင်းလွန်းပေ့ အစားသောက်တွေနဲ့ သေချာစီစဥ်ကာ ဒီဇင်ဘာရဲ့နောက်ဆုံးရက်သည် သိပ်ခမ်းနားလွန်းလျှက်......။

Jeonရောက်လာတဲ့အခါ Caremaတဖျတ်ဖျတ်နဲ့သတင်းသမားတွေသည် အများကြီးစုရုံးလာကာ မန်နေဂျာနဲ့Jeonက ကားပေါ်ကဆင်းလာသည်နဲ့ အပြုံးမမည်သော သာမန်မျက်နှာထားလေးနဲ့ နှုတ်ဆက်နေသည်.....။

"နောက်ကျလိုက်တာ JKရာ လာများမလာတော့ဘူးလားလို့....."

"မလာစရာလား နည်းနည်းနောက်ကျရတဲ့အကြောင်းရင်းလေးရှိလို့ မှိီပါသေးတယ်....."

"အေး လာခဲ့ဟိူမှာ Samတောင်ရောက်နှင့်နေတာကြာပြီ သွားနှုတ်ဆက်ရအောင်လာ...."

ထောင့်ကျကျဝိုင်းတခုတွင် တယောက်ထဲအဖော်မဲ့စွာထိုင်နေသာ Samသည် ပုံမှန်တပ်နေကျ လေးထောင့်မျက်မှန်တခုနဲ့ မလှုပ်မယှက်ထိုင်ကာ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ Taeနဲ့Jeonကိုမြင်တော့ ပါးချိူင့်လေးတွေ ပေါ်လာခဲ့သည်....."

"Hello Sam
တခုခုယူမသောက်ဘူးလား....."

Samသည် ခေါင်းသာခါပြသည်....အသောက်စားမရှိလောက်သောပုံစံဖြစ်တာကြောင့် Jeonကအအေးတချို့ယူလာပေးသည်.....။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် Sam ကျနော့်ပါတီကိုတက်ရောက်ပေးလို့ ပျင်းနေမယ်ထင်တယ်....."

"မပျင်းပါဘူး အကျင့်မရှိလို့လားမသိဘူး မျက်လုံးထဲတမျိုးဆန်းဆန်းတွေတွေ့ရတာ အပျင်းတောင်ပြေသေး...."

"Samကအသ်ိမရှိတော့ အားနာလို့....."

"ရတယ် အေးဆေးဧည့်ခံ ငါ့ကိုထည့်တွေး​နေစရာမလိုဘူး အတွေ့ကြုံသစ်တခု လေ့လာရတယ်လို့ပဲ တွေးထားတယ်...."

"ကျနော် Samကိုအဖော်လုပ်ပေးလို့ရပါတယ်...."

"လူငယ်တွေက လူငယ်တွေလို​​နေစမ်းပါကွာ....ပါတီပါဆို ပျော်ကျ စိတ်ထဲထားရမဲ့လူတွေမဟုတ်ဘူး....."

Samနဲ့သုံးယောက်သားစကားဝိုင်းနေတုန်း Taeနယ်ပယ်ကသူငယ်ချင်းအချို့က Taeအား ပုခုံးကနေဆွဲကာ ခေါ်သွားတော့ပါသွားသည်....Jeonသည်လဲ ထိုနည်းတူ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေရဲ့ ဆွဲခေါ်သွားခြင်းကိုခံခဲ့ရသည်.....။

Samသည် တယောက်တည်းကျန်ခဲ့ကာ ရက်တွေများစွာ လအနည်းငယ်လောက်က ခိုအောင်းခဲ့ရတဲ့ ရင်ခုန်ရာလေးကိုရှာဖွေနေမိသည်
လူကြားထဲပျောက်နေတာတော့မဖြစ်န်ိုင် ကျနော့်လမင်းလေးက ထင်ထင်ပေါ်ပေါ်သိပ်ရှ်ိတာ လူကြားထဲနေရင်တောင် ထင်းနေတာမို့ လေးထောင့်မျက်မှန်ကိုချွတ်ကာ စားပွဲပေါ်က တရှူးတရွက်ယူကာသုတ်လိုက်သည်....။

ညသည် အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့ လူရိုးကြီးအတွက် နှစ်တွေအကြာကြီးမှဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ရင်ခုန်သံတွေကို လိုက်ရှာဖွေလို့အဆင်ပြေဆုံးသောအချ်ိန်တခုလို့ပြောလို့ရသည်.....။

လာရောက်သောင်းကြမ်းခဲ့တာလေးကို ရေစက်ပါလို့ စစ်စစ်ပေါက်ပေါက်တွေးခဲ့ရသည်....ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ အစနပြတ်တောက်သွားသော ရေစက်ကလေးကို Kimညီလေးက ပါတီဖိတ်လာလိူ့ ပြန်ဆက်ဖို့လာခဲ့ခြင်းဖြစ်တာကြောင့် SeokJinလေးကိုတွေ့ဖို့အရေး....ဒို့အရေးဖြစ်နေခဲ့တဲ့ဘဝဖြစ်နေပြီ။

"အကြည့်တွေသည် ငယ်ရွယ်လွန်းတဲ့တောက်ပမှုလေးတွေဆီ...."

"Jung Kook....Congratulationsငါ့ကောင် ခုထွက်မဲ့ dramaက Nameနဲ့တင် ကိုင်လှုပ်နေတာ မင်းအရှိန်ဝါတွေကတော့ တကယ့်ကိုကွာ....."

EunWooသည် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ Jeonအား ပွေ့ဖက်နှုတ်ဆက်ကာ ရှန်ပိန်တခွက်ကမ်းပေးပြီး ဂုဏ်ပြုလိုက်သည်....။

"အဲလောက်မဟုတ်ပါဘူး ကပ်မမြှောက်နဲ့ ဒီပွဲကငါ့ပွဲမဟုတ်ဘူး ဒါပေမဲ့စိတ်ကြိုက်သောက်စား....."

ရုပ်တညိနဲ့Jeonသည် တကယ့်မှော်ဆရာဆီက ဆုတောင်းတခုခုရထားသလို လှုပ်တိုင်းနာမည်ကြီးနေကာ ဘာလုပ်လုပ် Trends ဖြစ်နေသည်မို့ အားကျတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ဝိုင်းကြည့်ခြင်းကို အလျှံပယ်ကိုခံနေရသည်.....။

အပေါင်းသင်းတွေ....ရွယ်တူတန်းတူအနုပညာညီအကိုမောင်နှမတွေနဲ့လဲ Jeonကခင်ခင်မင်မင်ရှိကာ ပြောဆိုဆက်ဆံရေးတွေသည် လူပေါင်းMillionsကျော်ရဲ့ Idolတ​ယောက်ပီသစွာ လေးစားစရာအလွန်ကောင်းလွန်းပါ၏....။

အနက်ရောင် Suitအပြည့်နဲ့ Partyထဲဝင်လာသူကို လေးထောင့်ဆန်ဆန်ခပ်ရိုးရိုးကမ္ဘာကလေး စတွေ့လိုက်ရသည်....။

နက်မှောင်နေတဲ့ဆံပင်တွေကို အပြောင်သိမ်းကာ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ချောမောမှုတွေနဲ့မျက်နှာပြည့်ပြည့်လေးသည် စတွေ့ခဲ့တဲ့လမင်းကလေးပါလားဆိုတဲ့အသိကနေ ရုန်းမထွက်သွားပါ.....။

တယောက်ပြီးတယောက် ရိုရိုသေသေလိုက်နှုတ်ဆက်ကာ စကားစမြည်ပြောရင်း ခါးလေးတခါညွှတ်သွားတိုင်း ပါးချိုင့်ခွက်တွေထူးထူးခြားခြားနက်ဝင်သွားသောအကြိမ်ရေတွေ ထပ်တိုးလာခဲ့သညိ.....။

လူကြီးလူကောင်းဆန်လွန်းနေသော ဖြစ်တည်မှုတခုကို ကျနော်ဖြင့်ဘာလို့များ ရင်ခွင်ထဲသိမ်းထည့် ရေးဖြစ်ခဲ့တဲ့မေတ္တာ စာတိုလေးတွေဖတ်ပြချင်နေမိပါလိမ့်မည်....။
အပြုံးလှလှလေးကို ခပ်သွယ်သွယ်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့အကာကွယ်ယူကာရယ်မောနေသော ကျနော့်လမင်းငယ်လေးရဲ့ချစ်စရာကောင်းမှုတွေသည် အတိုင်းဆမဲ့ခဲ့တယ်.....။

ဒီလောက်လူတွေအများကြီးကို ဝတ္တရားကျေကျေ ပြောဆိုနှုတ်ဆက်သွားသော လူကြီးပေါက်စလေးသည် Social ဘယ်လောက်ကောင်းလဲခန့်မှန်းစရာပင်မလိုခဲ့ပါ....။

မေမေပြောတာတွေက ဘယ်မှာမှားလို့လဲ အိမ်ထောင်ဘက်အတွက် အချိန်တန်တော့လဲ မြားနတ်မောင်ကသေချာချိန်တွယ်ပေးခဲ့တာပဲ.....။

လမင်းလေးတခါပြုံးတိုင်း နားရွက်ကလေးတွေနီရဲသွားရသူက လေးထောင့်မျက်မှန်ကြီးနဲ့ ခပ်ရိုးရိုးShirtခဲရောင်ကို စမတ်ကျကျဝတ်ထားတဲ့ ကျောင်းဆရာပေါက်စလေးပင်ဖြစ်သည်....။

ရေခွက်နဲ့ ဝိုင်ခွက်မှားမော့မိတော့ ရှုံ့မဲ့သွားသူJoonieသည် ဘေးနားကရေခွက်ကိုခပ်မြန်မြန်ထပ်မော့သောက်လိုက်ရသည်.....။

"ဝိုင်တွေကလဲ အချစ်နဲ့နည်းတူခပ်ပြင်းပြင်းရယ်ပါလား....."

တဝိုင်းချင်းလျှောက် နှုတ်ဆက်နေသူ လမင်းလေးသည် Joonieရှိရာသို့ တည့်တည့်မတ်မတ်ရောက်လာတော့သည်။
နည်းနည်းအံ့သြသွားလို့ထင်တယ် ခဏလေးကြောင်ကြည့်ပြီးတာနဲ့ ကျနော့်ဆီလျှောက်လာသူ လမင်းလေးသည် ကြည်ကြည်လင်လင်လေး....ရန်ထောင်စွာကျယ်လေးမဟုတ်တော့ လူကြီးလူကောင်းပီပီသသဖြင့် သ်ိပ်ကြည့်ကောင်းလွနိးသည်.....။

"မတွေ့တာကြာပြီနော် ကိုယ့်ကလေးမွေးနေ့ပွဲက်ိူတက်ရောက်ပေးတာ ဝမ်းသာပါတယ်....."

Joonieသည် မတ်တပ်ရပ်ကာ လက်ကမ်းနှုတ်ဆက်တော့ ဖော်ဖော်ရွေရွေပဲလမင်းလေးက လက်ကလေးပြန်ကမ်းပေးလာတော့ သူပြုံးပြန်သည်.....။

"သိပ်ပြီးပြည့်စုံတဲ့Partyပဲ ကျနော်တက်ရောက်ရတာ အများကြီးအဓိပ္ပာယ်ရှိသွားတယ်ထင်တယ်....."

အအေးလောက်သောက်ပြီး လေးလုံးနဲ့ခပ်ထွားထွားလူကြီးသည် ပုံတုံးတုံးအဝတ်စားတခုနဲ့ဘာတွေအဓိပ္ပာယ် ရှိနေတာလဲဟု လမင်းလေးစိတ်ထဲကမေးခွန်းထုတ်လိုက်မိသည်.....။

"ကြည့်ရတာ ဘာမှမသောက်နိုင်ဘူးထင်တယ် အအေးခွက်ပဲအရာယွင်းသေးတယ်နော်....."

ဒါမျိုးတော့အဖြစ်မခံနိုင်ပါ.....ယောင်္ကျားဂုဏ်ကရှိနေသေးတယ်မလား ဘာမှမသောက်နိုင်တာကို ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်မသောက်တတ်ပါဘူးလို့ သွားပွင့်လင်းလို့မဖြစ် သောက်နိူင်တယ်ဟု​ဖြေရမည်.....။

"မဟုတ်တာ ယောင်္ကျားပဲကျနော်အကုန်သောက်တတ်ပါတယ် ကိုယ့်ကျောင်းသားမွေးနေ့ပွဲမလို့ နည်းနည်းထိန်းနေရုံပဲ....."

"ထိန်းနေစရာ ရှိန်နေစရာမလိုပါဘူး....ရော့ ဒါကျနော်စကားတွေလွန်ခဲ့မိတဲ့အတွက် ဒီတခွက်နဲ့လျှော်ပေးလိုက်နော်....."

ရှန်ပိန်နှစ်ခွက်ကိုင်ကာ တခွက်အားJoonieထံကမ်းပေးကာ ချီးယားလုပ်ပြီးတာနဲ့ လမင်းလေးတငုံ့သောက်လိုက်သည်....."

"ပြောခဲ့တာတွေလွန်ရင် တောင်းပန်ပါတယ်...."

မဟုတ်တာ စ်ိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ခြားတဲ့အခါဖြစ်တတ်တဲ့သဘောသဘာဝတွေပဲကျနော်နားလည်ပါတယ်....ဖြစ်ခဲ့သမျှကို ကျနော်ကတောင်အများကြီးပြန်အားနာနေရတာပါ ခုဆို ကျနော့်ကလေးတွေသေသေချာချာလိမ်မာနေပြီ ယောင်းလေးကိုစိတ်ချလက်ချထားလို့ရတယ်.....။

အပြုံးတွေသည် သိပ်သစ်လွင်ကာ ကျနော်ရင်ခုန်မိသော ရင်ခုန်ရသောမျိုးစိတ်သည် ကြည့်မိချိန်တိုင်း ကောင်းကင်က လမင်းလေးလို သိပ်ကိုအေးချမ်းလွန်းပါတယ်.....။
သေချာနှုတ်ဆက်ပြီးတော့ တခြားဝိုင်းတွေဆီကူးသွားသည် ကျနော်ဘာမှတွေဝေမနေပဲ ရွေ့လျားသွားတဲ့နေရာတိုင်းကို လိုက်ကြည့်မိသည်.......။

Partyထဲက Taeအပေါင်းပါတချို့သည် လက်ထဲမိုက်ထည့်ပေးကာ Taeအားစင်ပေါ်သို့အတင်းတွန်းတင်ပေးတော့ ပန်းစီရောင်Party boyလေးသည် ပြုံးယဲ့ယဲ့ဖြင့်စင်ပေါ်ရောက်သွားခဲ့သည်.....။

Jeonအပါဝင် အနုပညာညီအကိုမောင်နှမများသည် လက်ခုပ်တီးအားပေးလျှက် တညီတညွှတ်တည်း Taeထံသီချင်းတောင်းဆိုခဲ့ကျသည်...။

Jeonသည် ရှန်ပိန်တခွက်ကိုင်ကာ အပေါင်းသင်းတွေကြား ဘာအပူပင်မှမရှိ ဘာအရှိန်ဝါမှမထား နာမည်ကြီးတယောက်ဖြစ်တည်မှုကိုပင်မေ့ထားတာ စိတ်တွေအထူးတလည်ကြည်လင်နေပါသည်.....။

အိတ်ကပ်ထဲကဖုန်း တုန်ခါလာတာကြောင့်Jeonထုတ်ကြည့်လိုက်တော့ လူဆိုးကောင်ဆိုတဲ့Contactတခုဖြစ်နေခဲ့သည်.....။

Jeonပြန်ပိတ်ကာ အိတ်ကပ်ထဲပြန်ထည့်လိုက်ပြီး ရှန်ပိန်တငုံမော့သောက်ကာ စင်ပေါ်ကTaeဆီအကြည့်တွေပို့ထားလိုက်သည်.....။

ဆက်တုန်ခါနေဆဲဖုန်းက Jeonအာရုံတွေကိုထွေပြားစေကာ စိတ်တွေကိုစုစည်းနိုင်ဖို့ခက်သွားစေသည်.....တဖက်မှာမသိချငိယောင်ဆောင်နေရပေမဲ့ မသိစိတ်မှာ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတဲ့ တွေးပူမှုတချို့သည် အလုယက်တိုးဝင်လာတော့ ရှန်ပိန်ခွက်အား နီးရာစားပွဲတခုပေါ်သို့ချလိုက်သည်....။

အားလုံးရဲ့အာရုံ စင်ပေါ်ကအရုပ်ကလေးထံတွင်သာရှိနေသည်ကိုအခွင့်ကောင်းယူကာ Jeonဘယ်သူမှသတိမထားမိအောင် တိတ်တိတ်ကလေးထွက်လာခဲ့သည်.....။

ဘယ်သူမှသတိမထားမိပေမဲ့ Jeonရဲ့မန်နေဂျာအစ်မကတော့ သတိထားမိကာ Jeonရှေ့ပိတ်ရပ်ပစ်လိုက်သည်.....။

"ဘယ်သွားမှာလဲ Kookie....."

Jeonမျက်နှာနည်းနည်းပျက်သွားကာ လူတွေသတိထားမိနေလား တချက်ပြန်စစ်ပြီး မန်နေဂျာNoonaကို ပြန်လှည့်ကြည့်လာသည်.....။

"သန့်စင်ခန်းခဏသွားမလို့....."

"မကြာနဲ့နော် ခဏပဲသွားပါ သတင်းသမားတွေရှိတယ် Kookie Noonaလိုက်မပို့ဘူးဖြစ်တယ်မလား...."

"နားလည်ပါတယ် ခဏပဲ....."

.........,

HoSeokသည် JiMinကားအပြင်မှာတွေ့ခဲ့တာ​ကြောင့် Partyထဲသို့ ဒီတိုင်းပဲဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
ဦးတည်ချက်သည် JiMinကိုရှာဖို့တခုတည်း ထင်ရာမြင်ရာတွေလျှောက်လုပ်ပြီး ဒုတိယအကြိမ်Kimကိုဒုက္ခပေးလို့ကတော့ သေခန်းပြတ်စရင်းပေးပစ်လိုက်မည်.....။

Partyထဲဝင်လိုက်သည်နဲ့ ပျံ့လွှင့်လာသော သံစဥ်တခုသည် Seokအားတကိုယ်လုံးတောင့်ခဲသွားသလို ​နေရာတင်မတ်တပ်စုံရပ်မိစေသည်.....။

နေရာကတင်ပဲ Seokအသံပိုင်ရှင်လေးကိုလိုက်ရှာဖွေမိသည်....လာရင်းအကြောင်းရာတွေအလုံးစုံကိုမေ့ကာ ဒီအသံ ဒီရင်ခုန်ရာလေးက ဦးနှောက်ထဲရော နှလုံးသားတွေဆီပါ ​နေရာအပြည့်ယူသွားခဲ့သည်.....။

ပန်းစီရောင်ဝတ်စုံလေးတခုနဲ့Kimသည် စင်ပေါ်မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားလျှက် အရောင်ဝါတွေဖြာထွက်နေကာ အတောင်ပံတွေများထွက်လာလေမလား Seokသေချာငေးမောရင်း ရင်ဘတ်ပေါ်လက်လေးတင်ထားရသည်....။

သီချင်းအေးအေးလေးကိုမှ ရှတတအသံသြသြလေးနဲ့ ရင်ထဲထိအောင်ဆို​နေပုံ သွေးကြောတွေထဲထိစိမ့်ဝင်အောင် ဆွဲဆောင်​နေပုံသည် Kim ပီသလွန်းစွာ မှော်ပညာတွေအပြည့်စုံနဲ့.....။

တရေးနိုးပြေးကြည့်ရင်တောင် Kimက သိပ်လေးနက်လွန်းတဲ့ပင်လယ်လိုပဲ ကျနော်ကိုအဆုံးဆမဲ့ စွဲဆောင်နိုင်တယ်....ချစ်တယ် မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်ရတယ် Kim..။

ပွဲထဲ ခပ်ကုတ်ကုတ်ကောင်လေးသည် ရင်ခုန်သံတွေစုံနေလျှက် လောကကြီးနဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပါမေ့ကာ အကြီးကျယ်ကြွေဆင်းနေခဲ့သည်....ဒီကောင်လေးမသ်ိခဲ့တာကလဲ စင်ပေါ်က နှလုံးသားလေးဟာ သူ့ကိုမသိမသာလေး စောင့်ကြည့်နေခဲ့တယ်ဆိုတာပဲ...။

Kimက လှရက်လွန်းတယ်....Kimကဘဝရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုအစချီ ဖွင့်ပြခဲ့တယ်။
Kimက ပင်လယ်လို ကောင်းကင်လို ကျနော့်အတွက်ငေးမောစရာဖြစ်ခဲ့တယ်။
လာဗင်ဒါပန်းခင်းတွေဆီ Kimနဲ့အတူခရီးတွေဆန့်ချင်တယ်
စိတ်ကူးတွေသည် ညမီးရောင်အောက်သ်ိပ်လှပခဲ့သည်.....။

ချစ်မိသွားရင်တော့ မိုးနဲ့မြေဖြစ်နေလဲ မရ ရအောင်ထိပစ်မှာပဲ.....။

...........,

ကျဥ်းကြပ်လွန်းတဲ့ အကန့်သတ်တွေသည်  ဘယ်ထောင့်ကမျက်လုံးတွေက ကိုယ့်ကိုကြည့်နေမလဲဆိုတာ သိပ်ကြောက်ရသည်.....။
Jeon မန်နေဂျာအစ်မကိုရှောင်ထွက်ပြီး နည်းနည်းမှောင်ရိပ်ခိုတဲ့အခါဖုန်းထုတ်လိုက်သည်....။

Partyအားကျောခိုင်းထွက်လာပြီး toiletသို့သွားသောလမ်းအကွေ့ထဲအရောက်....လက်ကနေဆွဲကာ Jeonအမှောင်ရိပ်ထဲဆွဲယူခံလိုက်ရတော့ အတော်လေးလန့်သွားပြီး လာဆွဲတဲ့လူကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါ....။

မင်း...!"
"ဘယ်လိုလုပ်ပြီး....."

"ရှူးးးး.....တိုးတိုး"

အမှောင်ရိပ်ကျပေမဲ့ မီးရောင်အနည်းငယ်ရှိနေကာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်တွေ့နေရပြီး Partyထိ နယ်ကျော်လာသူ လူဆိုးကောင်ကိုJeon နားမလည်နိုင်စွာကြည့်ပြီး အံ့သြနေသည်.....။

"တိုးတိုးတွေတိတ်တိတ်တွေလုပ်မနေပဲ ဘာကိစ္စဒီရောက်နေတာလဲပဲအရင်ပြောစမ်းပါ ဒီနေရာကမင်းပြသနာရှာဖို့ကောင်းတဲ့နေရာမဟုတ်ဘူးနော် JiMin....."

"ငါမေးနေတယ်လေ...!!"

"စိတ်...မချလို့လေ!"

ခေါင်းစွပ်ကြီးမျက်နှာတဝက်လောက်ထိဖုံးနေကာ မကြာသေးခင်နာရီကမှ စိတ်ကောင်းတွေရှိနေပြီလို့ အထင်မှားခဲ့သော ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ အပြစ်တွေလှိမ့်တင်ချင်ပါသည်.....။

"စိတ်မချရအောင် ငါကဘာလုပ်နေလို့....မွေးနေ့ပွဲလာတာ စိတ်မချစရာ ဘယ်ဟာကောင်းနေလို့လဲပြောစမ်းပါအုံး....."

"Kim Tae Hyungပွဲမလို့ စိတ်မချတာလေ...."

"လာပြန်ပြီ မင်းTaeကိုအဲလိုမကောင်းမြင်နေတာကကို မဟုတ်တာ Park JiMinရဲ့ တော်ရုံမတွေးတတ်တော့ဘူးလား....."

အဆိုးငယ်သည် Jeonရဲ့တိုးတိုးတိတ်တိတ်ရန်ထောင်နေသည်ကိုနားထောင်နေရင်းမှ အကင်းပါးသူမို့လူရိပ်တခုအား လှစ်ခနဲတွေ့လိုက်သည်...."

Cameraနဲ့သတင်းသမားတ​ယောက် စောင့်ကြည့်နေသည်ကိုသတိထားမိသွားသူ လူဆိုးလေးသည် ကြံကြံဖန်ဖန်တွေစဥ်းစားနေသည်....ဒုက္ခရောက်မှ Park JiMinဘာကောင်လဲ သဲကွဲမဲ့ကောင်.....။

"အိမ်ပြန်တော့ ဒီလောက်အေးတာ ပေါ့ပျက်ပျက် မနွေးထွေးတဲ့အဝတ်စားတွေနဲ့ ငါပွဲထဲပြန်ဝင်တော့...."

Jeonသည်ခပ်ကြိတ်ကြိတ်လေသံလေးနဲ့ ခပ်တိုးတိုးပြောနေစဥ် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုထိလုနီးပါးအထိတိုးကပ်လာသော လူဆိုးလေးကြောင့် နောက်သို့တစ်လက်မလောက် ဆုတ်လိုက်မိသည်...အရမ်းလန့်သွားတာလဲပါပါသည် မဖယ်ရင်တကယ်နမ်းမိသွားနိူင်တဲ့အထိ လွန်လာသူသည် ခပ်တည်တည်ပင်...."

Jeonအကြည့်တွေသည် ပန်းနုရောင်သမ်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေဆီတွင် ခပ်ကြာကြာရှိနေခဲ့သည်....။

Cameraမီးလင်းသွားသည်မို့ Jeonလှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ သတင်းသမားရှ်ိ​နေသည်ကိုသိလိုက်ရသည်
Jeonသတိကြီးကြီးတချက်လွတ်သွားသည့်အချိန် ဖြစ်လာသော တိုက်တိုက်ဆိူင်ဆိုင်ပြသနာအတွဲဆက်သည် နောက်နေ့HotNewဖြစ်လာတော့မည်ကို သိသွားတဲ့အခါ သွေးတွေဆောင့်ဆောင့်တက်လာသည်....။

သတင်းသမားသည်ဘာဖြစ်ဖြစ်အစဆုံးယူမဲ့ပုံပေါ်ကာ ထွက်မသွားသေးပဲ ထပ်ရိုက်ဖို့ပြင်နေတာကြောင့် JiMinအားရင်ခွင်ထဲထည့်ဖွက်ကာ Cameraနဲ့ကွယ်အောင်ဆွဲလှည့်လိုက်သည် မျက်နှာမပါသွားရင် ရှင်းရလွယ်တယ်မလား....။

ရုတ်တရက်မို့ ဆွဲလှည့်ခံရတဲ့အခါ အဆိုးငယ်သည်ဟန်ချက်ပျက်သွားတာကြောင့် Jeonခါးသိမ်သ်ိမ်ဆီလက်တဖက်နဲ့ဆွဲဖက်လိုက်ချိန် နောက်ထပ်Cameraတချက်သည် ရှူထောင့်ကောင်းကောင်းနဲ့ရလဒ်ကောင်းကောင်းပုံတခုထွက်လာသည်....။

ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲအံဝင်ခွင်ကျ ရောက်ရှိသွားသည်....Jeonသည် JiMinကိုသေချာဖက်ထားတာ သူကိုယ်တိုင်လဲနောက်လှည့်မကြည့်ပဲခဏလေးညိမ်သက်နေခဲ့သည်.....။

ဒုက္ခတွေကြားထဲက လှုပ်ရှားနေသော ရင်ဘတ်တစုံသည် လိပ်ပြာလှလှတွေအများကြီးပျံဝဲသွားသလို...ခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုလက်တဖက်နဲ့ထိန်းကိုင်ကာ ရင်ခွင်ထဲထိုးထည့်ထားတော့ လူဆိုးလေးမှဟုတ်ရဲ့လားမသိငြိမ်နေသည်....။

အပြာရင့်ရောင်အင်္ကျီပေါ်က လက်စွပ်လှလှလေးတခုနဲ့လက်တစုံပိုင်ရှင်ကို သတင်းသမားသေချာမမြင်လိုက်ရပေမဲ့ ဒီဓာတ်ပုံကအများကြီးအလုပ်ဖြစ်မှာသေချာပါသည်....။

ယောင်္ကျားမိန်းမ မသည်းကွဲပေမဲ့ ထင်ထင်ရှားရှားလက်စွပ်တကွင်းဟာ Jeonအတွက် Dating Newလုပ်ဖို့အလွန်လွယ်ကူသွားပြီဖြစ်သည်....."

ဒီရေမွှေးနံ့ကသေချာပေါက် အခန်းထဲထိသွား သိက္ခာတွေသုံးခေါက်လောက်အကျခံပြီး ပေးထားခဲ့သော ရေမွှေးနံ့ဖြစ်လို့နေသည်။
နှလုံးခုန်နှုန်းသည် သိသိသာသာမြန်လွန်းနေတာကြောင့် ဘယ်လောက်ထိ ထိခိုက်စေနိူင်တဲ့ကိစ္စဖြစ်သွားမှာလဲလို့ လုပ်ပြီးခါမှ စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေပြန်သည်....။

JiMin တကယ်တမ်းတော့ လုပ်မိလိုက်သမျှသည် Jeonအားထိခိုက်နစ်နာပါစေတော့ဆိုတဲ့စိတ်တခုထဲနဲ့တော့ လုပ်ခဲ့မိခြင်းမဟုတ် အ​ခြေနေအရပ်ရပ်ပေါ်မူတည်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်လုပ်လိုက်လျှင် အကြီးကြီးတွေဖြစ်ဖြစ်သွားတတ်တာ သဘာဝတခုလိုဖြစ်နေခဲ့သည်....။

"ရိုက်မိသွားတယ်ထင်တယ်....."

ရင်ခွင်ထဲလေးက အသာထုတ်ကာ နောက်သို့ဆုတ်လိုက်ပြီး Jeonသည် စိတ်နဲ့ကိုယ်မကပ်လွန်းသောပုံစံနဲ့ ခပ်နွမ်းနွမ်းဆိုလာသည်.....။

"ပြသနာတက်မှာလား.....?"

"တက်စေချင်လို့ လုပ်ပြီး မေးမနေနဲ့....."

"မတက်ပဲ​နေမှာစိုးလို့မေးတာပေါ့ အရူးရဲ့....."

ခေါင်းစွပ်ကိုဆွဲချွတ်ကာ အဝါရောင်ဆံပင်တွေကိုထိုးဖွကာ လုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီးရင်ဖြစ်သွားတတ်တဲ့ မျက်နှာသည် Jeonအကြိမ်ကြိမ်တိုးဝင်ခဲ့ရသော ပိုက်ကွန်တခုလို....။

"အေးစက်နေတာပဲ အိမ်ပြန်တော့ ငါလဲပြန်လာတော့မှာ စိတ်မပါတော့ဘူး...."

ချွတ်ထားတဲ့Hoodieခေါင်းစွပ်အားပြန်ဆွဲစောင်းပေးပြီးတာနဲ့ Jeonခပ်သုတ်သုတ်လှည့်ထွက်သွားပြီးနောက် လူဆိုးငယ်လဲ အပြင်သို့ထွက်လာခဲ့သည်.....။

"Dating Newက ငါနဲ့ပဲထွက်ရမှာပေါ့ တခြားသူနဲ့ပေးထွက်စရာလား....."

သီချင်းဆုံးတဲ့အချိန် Jeonပွဲထဲသို့ ဟန်မပျက်ပြန်ရောက်လာသည်။
Seokကိုလှမ်းမြင်တဲ့အခါ Jeonအနားသို့ရောက်အောင်သွားခဲ့သည်....။

စင်ပေါ်ကTaeလဲဆင်းလာပြီးနောက် ခပ်ကုတ်ကုတ်ပုံရိပ်လေးကိုသတိထားမိနေတာကြောင့် အရင်ရောက်အောင်သွားခဲ့သည်.....။

"Jung Kook...."

"အေး သူအပြင်မှာ ပြန်ခေါ်သွားလိုက်ပါ ဒီမှာ​ကြာကြာနေလို့မရဘူး....."

"သူပြသနာရှာမှာစိုးလို့လိုက်ခေါ်တာ တွေ့ခဲ့သေးတာလား....."

"အရမ်းအေးတယ် ဂရုစိုက်ပြန်ခေါ်သွားပေးပါ....ကျနော်ခုချက်ချင်းပြန်ဖို့အဆင်မပြေလို့....."

Jeonမျက်နှာသိပ်မကောင်းတာကို Seokသတိထားမိသွားကာ တခုခုဖြစ်သွားတာတော့သေချာပေမဲ့ Jung Kookပုံစံသည် ဘာမှမပြောချင်တဲ့အခြေနေဖြစ်တာကြောင့် ဟိုငပွေကိုမေးဖို့သာဆုံးဖြတ်လိုက်သည်.....။

"အင်းပါ....ခေါ်သွားလိုက်မယ် ဒါဆိုကျနော်ပြန်တော့မယ်....."

"HoSeok Shi...."

Seokသည် လှည့်ပြန်ဖို့အလုပ် အကြိမ်ရေအနည်းငယ်သာကြားခဲ့ဖူးပေမဲ့ နောင်ဆယ် ဘဝပြောင်းပစ်ရင်တောင် မလွဲနိုင်သော ခေါ်သံလေးသည် ဘယ်သူနဲ့မှမတူနေပါ.....။

ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သေချာပြုံးပြ​​နေသောKimသည် အနီးကပ်သတ်ခဲ့သည်.....။

"ပြန်တော့မလို့လား ရောက်တာတောင်မကြာသေးပဲနဲ့ ဧည့်ဝတ်ကျေပေးချင်သေးတယ်လေ....."

"ဟို....အဲဒါကလေ"

"Taeရာ ပြန်ပါစေ သူအရေးကြီးကိစ္စရှိလို့နေမှာပေါ့....."

"မွေးနေ့ပွဲလာတာ အရေးကြီးကိစ္စတွေရှိမနေနဲ့လေဗျာ ကျနော်အရေးမပါတော့သလိုခံစားရအောင်....."

အမလေးဗျာ...ငုံသာထားလိုက်ချင်ရဲ့ JiMinရယ် ဒီလိုဘာအပြစ်ဖွဲ့စရာမှမရှိတဲ့ Kimကိုကြည့်မရနေဘူးဆိုတာ သေချာပေါက်မင်းဦးနှောက်တွေပျက်နေလို့ဖြစ်မှာ.....။

"အဲလိုမဟုတ်ပါဘူး ကျနော်မွေးနေ့ပွဲသပ်သပ်လာတာမဟုတ်ဘူး....ပြီးတော့လက်ဆောင်လဲပါမလာဘူး သူငယ်ချင်းကိုလာရှာတာ အခုသူငယ်ချင်းကအပြင်ရောက်နေပြီဆိုလို့လေ....."

"အော်....အရေးကြီးနေတာကို ရပါတယ်ဗျာပြန်မယ်ဆိုလဲ မတားတော့ပါဘူး...."

"Happy Birthdayပါလို့ ကိုယ်ဆုတောင်းပေးပါတယ်နော်...."

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်....."

Seokပြန်လှည့်ထွက်သွားပြီး နှစ်လှမ်းသုံးလှမ်းလောက်လှမ်းပြီးမှ ပြန်လှည့်လာသည်.....။

"အော်...ဒါလေး ပေးဖို့မေ့နေလို့။

ကုတ်အင်္ကျီထဲ တခုခုနှိုက်ကာပေးလာတာမို့ Kim လက်ဝါးလေးဖြန့်ယူလိုက်သည်.....။

"နောက်မှအေးဆေးဆုံရအောင်....."

"ဟုတ်ကဲ့ ကောင်းကောင်းပြန်ပါခင်ဗျ....."

Seokပြန်သွားသည်နဲ့ Jeonသည် Taeပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ကာ ပြုံးစ်ိစိTaeကိုစိုက်ကြည့်လာတော့ Taeက မျက်လုံးတဖက်မှိတ်ပြသည်.....။

"ဘာတွေလဲ Tae ဘယ်တုန်းကသူနဲ့အဲလောက်ရင်းနှီးသွားတာလဲ....."

"ဘာတွေမှမဟုတ်ပါဘူး ဒီအတိုင်းခုရိုးရိုးသားသားပါပဲ....."

"ငါ့အထင်တော့မင်းတို့မရိုးသားကျပါဘူးကွာ....."

Tae boxsmileလေးနဲ့ပြုံးပြကာ လက်ထဲကဟန်းချိန်းလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်.....။

"မွေးနေ့လက်ဆောင်လား....."

"ငါ့ဟာလေးပဲ သူ့ဆီဘယ်လိုကျန်နေခဲ့လဲမသ်ိ....."

Taeသည် ကြည့်ပြီးတာနဲ့Kimဆိုတဲ့အမှတ်သားလေးနဲ့ဟန်းချိန်းအား အင်္ကျီအိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်.....။

"ဟိတ်ကောင် မင်းတို့ကဘယ်အဆင့်တွေမလို့ ဟန်းချိန်းတွေတောင်ကျန်ခဲ့တဲ့အထိ....."

"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ JKရဲ့ ငါကိုယ်တိုင်တောင်ငါ့ပစ္စည်းသူဆီဘယ်လိုရောက်နေလဲ သေချာမသိရတဲ့အထဲ....."

"မင်းတို့က မဟုတ်သေးပါဘူးကွာ...."

"သူ့ပုံစံက အူကြောင်​ကြောင်နဲ့ တကယ်ဘယ်လိုလေးလဲမသိဘူး....."

"အ်ိမ်ကလူဆိုးနဲ့ဘာမှမထူးဘူး ကြည့်လဲလုပ်ပါအုံး Taeရာ Jin Hyungနဲ့ပြသနာတွေတက်ကုန်မှဖြင့်....."

"ခုထိငါတို့ကဘာမှမဟုတ်သေးပါဘူးဆို....."

"အေးမဟုတ်လဲပြီးတာပါပဲ....ငါပြန်တော့မယ် Tae...."

"စောပါသေးတယိ Samကိုနှုတ်ဆက်သွားပါအုံး...."

"မနက်အလုပ်ရှိသေးတယ် သိပ်လဲမကြည်လို့ရှန်ပိန်တွေများသွားတယ်ထင်တယ်....."

"ဟုတ်ပါပြီကွာ ပြန်မယ်ဆိုလဲပြန်....."

"Jin Hyungကိုလဲနှုတ်ဆက်တယ်ပြောလိုက်အုံး....."

Jeonသည် Taeကို ဖြစ်သလိုနှုတ်ဆက်ကာ မန်နေဂျာNoonaကိုပြောပြီး တယောက်ထဲကားမောင်းပြန်သွားခဲ့သည်..။

ကျနော့်ကိုကူဖြေရှင်းပေးကျပါအုံးဗျာ....Dating Newထက် ပိုအရေးကြီးတဲ့ ခံစားချက်တွေကို ဘယ်လိုရှင်းချက်ထုတ်ရင် အဖြေထွက်နိုင်လဲ....."

Jeonေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႕တဘတ္တထည္ပတ္ကာ
အိပ္ယာေပၚတြင္ခ်ထားေသာ နက္ျပာေရာင္အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံကိုယူကာ Jeonကိုယ္နဲ႕ဟပ္ၾကည့္ၿပီး ေတာ္မေတာ္တိုင္းၾကည့္ေနသည္.....။

ေအာင္ျမင္လာေသာ အႏုပညာရွင္တေယာက္Jeonသည္ တေန႕ထက္တေန႕ပိုမိုခန့္ညားလာကာ အဝတ္စားအျပင္ဆင္မ်ားနဲ႕ တျဖည္းျဖည္း လူႀကီးေလးျဖစ္လာခဲ့သည္.....။

လက္မွတ္တခ်က္သည္ BlackCardထဲသို႔ သုညေတြအမ်ားႀကီးတိုးလာတဲ့အထိ Jeonကလွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ေအာင္ျမင္လာခဲ့ၿပီး အႏုပညာေလာကရဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးလွလွေလးတခုအျဖစ္သို႔ေရာက္လာခဲ့သည္.....။

ႀကိဳးစားသေလာက္ျပန္ရခဲ့ေသာ ေအာင္ျမင္မႈေတြေနာက္ လူအမ်ားရဲ႕ေဝဖန္ခံရမႈေတြလဲရွိလာခဲ့သည္.....ဒါကေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေနာက္မွာကပ္တြဲပါလာတတ္တဲ့ ျပသနာေတြရဲ႕သေဘာသဘာဝမို႔ ေခါင္းထဲအမ်ားႀကီးထည့္ေတြးေနဖို႔မလို.....။

မုန္းတဲ့လူထက္ ခ်စ္တဲ့လူက ပိုမ်ားပါတယ္ဆိုတဲ့အသိေလးနဲ႕ သူ႕အိမ္မက္ေတြကို Jeonက လွလွေလးပုံေဖာ္ခဲ့သည္.....။

ဒီေန႕Taeေမြးေန႕ Partyသို႔ တက္ေရာက္ရမည္....Taeလဲ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့အႏုပညာရွင္တေယာက္ျဖစ္လို႔ Jin Hyungသည္ တေယာက္ထဲေသာႏွလုံးသားေလးရဲ႕ ေမြးေန႕အား ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ကိုျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္.....။

Hotelတြင္ အႏုပညာညီအကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႕ Jin Hyungရဲ႕ စီးပြားေရးေလာကအသိေတြဖိတ္ၾကားထားေသာ ေမြးေန႕ပြဲသည္ တကယ့္ေန႕မို႔ Jeonေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ေနရသည္.....။

သိတဲ့အတိုင္း....အႏုပညာအသိုင္းဝိုင္းရဲ႕ပြဲျဖစ္တာေၾကာင့္ မီဒီယာေတြသည္ ေသခ်ာေပါက္ေျခရႈပ္က်မွာေသခ်ာပါသည္.....။

ေအာင္ျမင္လာတာနဲ႕အမွ် အသက္ရႉရပိုပိုခက္လာကာ ပင္ပန္းလို႔မွမ်က္ႏွာေလးမဲ့ခ်င္ရင္ေတာင္ ကင္မရာေတြေရွ႕ ဆြဲေဆာင္မႈရွိရွိၿပဳံးျပရေသာ အတတ္ပညာေတြကိုပါအစုံတတ္ေျမာက္ခဲ့ရသည္.....။

ေျခသံၾကားလို႔လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ Hoodieအနက္ေရာင္ပြပြႀကီးနဲ႕ JiMinကိုျမင္ကာ Jeonလန့္သြားသည္.....။

"တံခါးမေခါက္တတ္ဘူးလား သူမ်ားအခန္းထဲ....."

တိုင္းၾကည့္ေနတဲ့အကၤ်ီနဲ႕ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္းကိုကြယ္ကာ ေယာကၤ်ားတေယာက္ဆိုေသာ္ျငား အေနထိုင္တတ္ေသာJeonက မေနတတ္ခဲ့ပါ....."

"ေလာ့မွခ်မထားတာ ဝင္လာမွငါ့အျပစ္လား....."

မွန္တင္ခုံေပၚက သူ႕ပစၥည္းေတြကို ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ ဒီဟာနမ္းၾကည့္ဒီဟာနမ္းၾကည့္လုပ္ေနေသာ အဆိုးေလးကို Jeonရပ္ၾကည့္ေနသည္....အေကာင္းလာတာေတာ့မျဖစ္နိုင္။

"ငါ့Skin Careေတြကို လိုက္ဖြမေနပါနဲ႕....."

"ဒီေလာက္အမ်ားႀကီးသုံးတာေတာင္ ငါ့အသားရည္ေလာက္မေကာင္းဘူး....ငါဆိုlotionတမ်ိဳးပဲလိမ္းတာ....ဒါေပမဲ့ငါ့အသားရည္ကအိစက္ေနတာ မယုံရင္ကိုင္ၾကည့္ပါလား...."

ေျခဖ်ားေထာက္ကာ အဆိုးငယ္ဟာမ်က္ႏွာအားအေရွ႕သို႔ထိုးေပးလာသည္.....။

"ငါအကၤ်ီဝတ္အုံးမယ္ ကိစၥမရွိရင္ျပန္ သြားစရာရွိတယ္....."

"အာ...အေတာ္ပဲ ငါလဲလိုက္ပို႔ခိုင္းစရာရွိတာနဲ႕ ျမန္ျမန္ျပင္ ၿပီးရင္သြားမယ္....."

မွန္တင္ခုံေပၚ ဖင္ထိုင္ကာ JiMinသည္ဘယ္ကိုေျခဦးတည္ေနလဲဆိုတာ ရိုက္ေမးဖို႔ပင္မလို Jeonေသခ်ာသိေနပါသည္.....။

"သြားစရာရွိရင္ ကိုယ့္ဟာကိုသြား ငါကအခ်ိန္ကပ္ေနၿပီ....ဘယ္တုန္းကငါ့လိုက္ပို႔ခိုင္းဖူးလို႔ ခုမွလာၿပီး အက်င့္ေတြကမသိရင္ခက္မယ္....."

ခပ္ေစာင္းေစာင္းၾကည့္ကာ Jeonသည္ ႏွင္ထုတ္လဲထြက္ခ်င္မွထြက္သြားတတ္တဲ့ လူဆိုးေလးေရွ႕မွာတင္ပဲ အတြင္းခံShirtကိုဝတ္လိုက္သည္....။

"အရွက္ကိုမရွိဘူး....တကယ္"

ေစာင္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာလႊဲႏွင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အဆိုးငယ္ကိုၾကည့္ကာ Jeonခပ္ပါးပါးၿပဳံးမိသြားသည္....။

အဆင္ေျပေနတယ္ဆိုတာထက္ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း Jeonဘက္က ေကာင္းေပးခဲ့တဲ့ကိစၥေတြေၾကာင့္ထင္တယ္ Jeonနဲ႕သူ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို႔ရေနသည္...တဂ်စ္ဂ်စ္ဆိုေပမဲ့ အဆင္မေျပျခင္းေခါင္းစဥ္ေအာက္က လြတ္ထြက္လာျခင္းသည္ Jeonရင္ထဲက အစိုင္ခဲတခ်ိဳ႕ကိုအမ်ားႀကီးေျပေပ်ာက္ေစပါသည္.....။

ေခါင္းသို႔ေကာ္ရည္ တခ်ိဳ႕ျဖန္း ကာ....ဆံပင္ေတြအားလုံးကို ေျပာင္ရွင္းေနေအာင္သပ္တင္လိုက္ေတာ့ ထြက္ေပၚလာေသာ ခန့္ညားမႈေတြက Jeon Jung Kookပီပီသသ.....။

မ်က္ႏွာေပၚအစက္အစက္ေတြခ်ကာ....ဘာေတြလိမ္းမွန္းမသိေပမဲ့ မွန္ကိုေက်ာခိုင္းထိုင္ေနသူ လူဆိုးေလးကအစဆုံးလိုက္ၾကည့္ေနသည္.....။

ပါးေပၚက အမာ႐ြက္ေလးတခုက မီးေရာင္နဲ႕ခပ္ရွင္းရွင္းေပၚေနသည္ ခပ္ျမင့္ျမင့္ႏွာတံေတြနဲ႕ ငယ္ငယ္ကလိုပြႀကီးမဟုတ္ေတာ့ပဲ... ႏႈတ္ခမ္းဆီဗူးေလးဖြင့္ကာ ပါးလ်လ်ႏႈတ္ခမ္းတစုံကို နည္းနည္းေထာ္ကာ ဆိုးေနျပန္သည္.....။

15ႏွစ္သားအထိ အခ်ိဳးအစားအတူတူ ႐ုပ္ဆိုးေကာင္သည္ Over20ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဘာလို႔ေမာ့ၾကည့္ယူရတဲ့အထိ ႀကီးလာမွန္းမသိ အျမင္ကပ္စရာေကာင္းသည္.....။

လက္ေတြကို Lotionေတြပြတ္လိမ္းေတာ့ လြန္တယ္ဟုထင္လာသည္....အဲေလာက္လိုလို႔လား ေယာကၤ်ားႀကီးတေယာက္ကေလ။

"မင္းေတာ္ေတာ္ဟန္ႀကီးလာတယ္ေနာ္....."

ျဖတ္ခနဲလွည့္ၾကည့္လာသည္အပိုေတြလုပ္ျပင္ဆင္ေနတယ္လို႔သြားေျပာလို႔မရထြက္ေပၚလာေသာရလဒ္သည္ ကမၻာနဲ႕ခ်ီဘာလို႔သည္းသည္းလႈပ္ေနက်လဲ JiMinသိသြားသလိုလို....။

"ဟန္ႀကီးတယ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့....ငါ့နယ္ပယ္က ဒီလိုျပဳမႈေနထိုင္ရတာမ်ိဳးပဲေလ မဆန္းပါဘူး....."

Hoodieအနက္ေရာင္ထဲျမဳပ္ဝင္ေနတဲ့အဆိုးေလးကို Jeonနားလည္ေလာက္တဲ့အေျဖမ်ိဳးေပးၿပီးတာနဲ႕ မွန္တင္ခုံေပၚက ေရေမႊးပုလင္းဆီလက္လွမ္းလိုက္သည္....."

"STOP!!!"

Jeonလက္ေတြသည္ ေလထဲရပ္တန့္ေနသည္....Stopသံသည္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ ဘာလဲဟု Jeonကေမးေငါ့ကာ ေမးလိုက္သည္.....။

Hoodieထဲက တခုခုထုတ္ေနသည္....ၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ဆီလွမ္းေပးေတာ့ Jeonခ်က္ခ်င္းေတာ့မယူမိ သိပ္နားမလည္သလိုအေျခေနမ်ိဳးကို.....။

"ဘာႀကီးလဲ အဲဒါ...."

"ေရေမႊး....မားထုတ္တဲ့ေရေမႊးေတာင္မသိဘူးလား အတတနဲ႕"

ခုက သူ႕ကိုအတယ္လို႔ေျပာလိုက္ရတာလား....Jeon Jung Kookက လည္ထြက္ေနလို႔ အႏုပညာအသိုင္းဝိုင္းထဲ အရမ္းစန္းပြင့္တာကို လူဆိုးက က်ေနာ့္ကို....။

"မသိဘူး....မသိတာလဲငါ့အျပစ္မဟုတ္ဘူး ဘယ္တုန္းကမ်ား ေမေမကသူ႕Brandေတြကို ငါကိုဦးစားေပးသုံးခိုင္းဖူးလို႔လဲ....."

"ေရာ့ အဲဒါဆိုသုံးဖူးတယ္ရွိေအာင္ယူလိုက္....."

"ရတယ္....ငါ့မွာရွိေနေသးတယ္ ၿပီးေတာ့ ငါကပစၥည္းေတြကိုဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္လိုက္သုံးရတာသိပ္မႀကိဳက္ဘူး တမ်ိဳးထဲကို စြဲသုံးရတာကိုပဲသေဘာက်တယ္....."

"သုံးၾကည့္ Kim Tae Hyung Brandထက္ ပိုျမင့္တယ္...."

"ျမင့္တာ နိမ့္တာကအေရးႀကီးလို႔လား....."

အေပၚထည္ထပ္ဝတ္ေနရင္းမွ Jeonသည္ မႈန္ကုတ္ကုတ္နဲ႕ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္.....။

JiMinသည္ မွန္တင္ခုံေပၚက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိေနေသးတဲ့ Jeonေရေမႊးပုလင္းကိုဆြဲယူကာ အမွိုက္ပုံးထဲ လွမ္းပစ္လိုက္သည္ ေျဖာင့္လြန္းေသာလက္ေၾကာင့္ အမွိုက္ပုံးထဲေရေမႊးပုလင္းေသခ်ာဝင္သြားသည္....။

"ဘာလုပ္တာလဲ ငါ့အခန္းထဲငါ့ပစၥည္းေတြကို....Park JiMinရဲ႕!!!"

"sensitiveျဖစ္ေနလြန္းလို႔ လုပ္ခ်င္ေနတာ....."

"ကိုယ့္အခန္းကိုျပန္ေတာ့ ငါသြားရေတာ့မယ္ စကားမ်ားေနဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူးငါ့မွာ....."

"HoSeokတိုက္ခန္းကိုအရင္လိုက္ပို႔....ၿပီးမွမင္းေကာင္ဆီသြား ရတယ္မလား"

မရမွန္းေသေသခ်ာခ်ာသိလို႔ သက္သက္လာညစ္ေနေသာ အဆိုးငယ္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ Taeနဲ႕ပတ္သက္လာလွ်င္ စိတ္ေကာင္းေမြးလို႔မရ.....။

"ကိုယ့္ကားနဲ႕ကိုယ္ဘာသာသြား....မင္းသူငယ္ခ်င္းတိုက္ခန္းနဲ႕ Taeေမြးေန႕ပါတီကဆန့္က်င္ဘက္ႀကီး လမ္းမႀကဳံဘူး"

"ငါေရေမႊးေပးထားတဲ့ မ်က္ႏွာမွမေထာက္....."

"ဘယ္သူကေတာင္းမိလို႔ မင္းဘာသာသုံးမကုန္လို႔လာေပးတာကို အပိုေတြလုပ္မေနနဲ႕...."

"ရိုင္းလိုက္တာ Fansေတြေရွ႕က် သၾကားမ်က္ႏွာနဲ႕ ဒီလိုအကျင့်မကောင်းမှန်းသ်ိရင် မင္းကိုအားေပးမဲ့သူဆိူတာရွိမွာမဟုတ္ဘူး
လိုက္မပို႔လဲရတယ္ ငါကဘယ္သူ႕ကိုမွဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမျဖစ္ေစဘူး....."

ေအးေအးလူလူပဲျပန္ထြက္သြားေသာသူ....တကယ္ လာႏွောင့္ယွက္တာမဟုတ္ဘူးပဲ လူဆိုးကလူႀကီးျဖစ္လာၿပီ။

ခ်ေပးသြားေသာ ေရေမႊးပုလင္းကိုJeonေကာက္ယူကာ လက္ေကာက္ဝတ္ေနရာအားတခ်က္ျဖန္းကာ အနံ႕ခံၾကည့္ေနသည္.....။

သၾကားလုံးလိုခ်ိဳခ်ိဳအီအီရနံ႕မ်ိဳး...တခ်ိန္တည္းမွာဆြဲေဆာင္မႈရွိၿပီး ေယာကၤ်ားဆန္ေသာ ေရေမႊးနံ႕ေလးက Jeonကိုခ်က္ခ်င္းဆြဲေဆာငိသြားခဲ့တယ္....။

"မဆိုးပါဘူးေလသူေပးတာ သုံးဖူးတယ္ရွိတာေပါ့....."

ေခါင္းကေနစကာ အိုင္တင္အမ်ားႀကီးခံထားရေသာ ေရေမႊးအား Jeonတကိုယ္လုံးေမႊးပ်ံ့ေနေအာင္ျဖန္းကာ ၿပီးစီးသည္နဲ႕ထြက္လာခဲ့သည္.....။

အဝါေရာင္ၿပိဳင္ကားသည္ ခြံထဲတွင်ရှ်ိမနေတော့ ေသခ်ာေပါက္အျပင္ထြက္သြားၿပီဟုေတြးကာ ရင္ဘတ္ထဲေလးေနသလိုလိုခံစားခ်က္ႀကီးေျပေပ်ာက္သြားသည္ က်ေနာ္တို႔အစစ္မွန္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရသြားတာလား....။

.............,

"HoSeok...."

"ေအး...."

"ဒီေန႕ဘာေန႕လဲသိလား....."

"ငါ့Kimေလးရဲ႕ေမြးေန႕ေလ သိတာေပါ့....."

JiMinသည္ Hoodieအနက္ေရာင္ေခါင္းစြပ္ရဲ႕ႀကိဳးအား အက်ဥ္းဆုံးခ်ဳံ႕ထားကာ ႏွာေခါင္းေလးေပၚ႐ုံမွ်ထားၿပီး Seokအိပ္ယာေပၚတက္အိပ္ေနရင္းမွ စကားစေျပာလာသည္....Seokကေတာ့ ဆိုဖာေပၚတြင္ Laptopတလုံးနဲ႕ သတင္းေတြတက္လာဖို႔ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့သည္.....။

"မင္းကိုသူကမဖိတ္ဘူးလား....."

"ဖိတ္တယ္ ငါသြားရမွာ အမ္းေနလို႔ မသြားရဲဘူး သြားလိုက္မွ အမွားေတြလုပ္မိရင္လဲ မျဖစ္ျပန္ဘူး....."

"သူကမင္းကိုမႀကိဳက္ေလာက္ပါဘူး...."

"ငါဘက္က ေသခ်ာေနသေ႐ြ႕ Kimကငါ့ရီးစားပဲ လာမေျပာနဲ႕ တျပားမွမေလွ်ာ့ဘူး....."

JiMinသည္ Seokရဲ႕Overconfidenceစကားတခ်ိဳ႕ကိုၾကားကာ ႏွာေခါင္းရႈံ႕မိလိုက္သည္....Seokေလာက္ confidenceရွိရင္ကို အဆိုးေလး အိုေကေနၿပီ.....။

"ငါေမးမယ္ ေသခ်ာေျဖၾကည့္......"

"အင္း ေမးၾကည့္ေလ ရင္ထဲေပါ့သြားတာေပါ့...."

အေလာင္လြန္ အလြန္ေလာင္ၿပီးေရာက္လာတယ္လို႔ေတာ့မထင္ေပမဲ့ စကားအသြားလာအရ သူ႕မွာစိတ္ပူစရာတခုခုရွိေနမယ္ဆိုတာ Seokရိပ္မိပါသည္....Clubလဲေရာက္မလာသလို ေက်ာင္းလဲမတက္နဲ႕ JiMinသည္ ခုတေလာသူတို႔အုပ္စုနဲ႕အရမ္းေဝးကာ ပိန္ေခ်ာင္လာသည္....။

ဒီေန႕မွ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာေတာ့လည္း လူျမဳပ္ေနတဲ့ OverSide အကၤ်ီနဲ႕ Overthinkingကို ႏွစ္ရွည္စီမံကိန္းနဲ႕ တိုးတိုးခံစားလာရေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ အေတြးေတြအား မေျဖရွင္းေပးနိူင္ေပမဲ့ Seokနားေထာင္ေပးသူေတာ့ျဖစ္လို႔ရသည္.....။

"မင္းေမြးေန႕ပြဲကို မင္းသေဘာက်တဲ့သူကတက္ေရာက္ေပးရင္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာလား....."

"ေသခ်ာတာေပါ့....အလြန့္ အလြန္"

လႈပ္စိလႈပ္စိႏႈတ္ခမ္းတစုံသည္ Hoodieေခါင္းစြပ္အျပင္သို႔ တမူထူးျခားထြက္ေနကာ Seokအေျဖၾကားတာနဲ႕ အိပ္ယာေပၚတြင္ထထိုင္လာသည္.....။

"ဒါဆို မင္းဘာလုပ္မွာလဲ အဲအခ်ိန္က်...."

"လုပ္လို႔ရတာအကုန္လုပ္မွာ....ဒါမွမဟုတ္တခုခုေပါ့ ခ်စ္ခြင့္ပန္တာ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာ အမ်ားႀကီးလုပ္လို႔ရတယ္ေလ....."

ကုတင္ေပၚက ဝုန္းခနဲ ထရပ္သူေၾကာင့္ Seok Laptopေပၚက အၾကည့္ခြာကာ JiMinထံလွမ္းၾကည့္လာသည္....။

"ဘယ္လဲ....."

ကုတင္ေပၚကဆင္းကာ ဖိနပ္ေတြဝတ္ေနေသာ JiMinကို Seokဖင္မႂကြတႂကြနဲ႕လိုက္ေမးရသည္....။

"Kim Tae Hyung Birthday partyကို....."

"ဟိတ္ေကာင္ ေနအုံးေလ ငါေျပာတာေတြက တကယ္.....!"

ဆုံးေအာင္နားမေထာင္ေတာ့ပါ တံခါးပိတ္ထြက္သြားသူေနာက္ လိုက္ဖို႔လိုအပ္တာေၾကာင့္ Seokလဲ အေပၚထည္တခုထပ္ဝတ္ကာ အိမ္ေနရင္းခပ္စုတ္စုတ္နဲ႕လိုက္သြားခဲ့သည္.....။

...........,

ညသည္ ထိန္ထိန္သာေနလွ်က္.....နာမည္ႀကီးအႏုပညာရွင္အခ်ိဳ႕နဲ႕ စီးပြားေရးေလာကရဲ႕ CEO.Kimရဲ႕ မိတ္ဘက္ေတြဖိတ္ကာ Taeေမြးေန႕ပါတီသည္ Hotel တခုတြင္ သိပ္ႀကီးက်ယ္တယ္လို႔ေျပာလို႔ရသည္.....။

ဝ်ိုင်အမျိုးပေါင်းများစွာ...ရွန္ပိန္ခြက္ၾကည္ၾကည္ေလးေတြနဲ႕ ေကာင္းလြန္းေပ့ အစားေသာက္ေတြနဲ႕ ေသခ်ာစီစဥ္ကာ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ေနာက္ဆုံးရက္သည္ သိပ္ခမ္းနားလြန္းလွ်က္......။

Jeonေရာက္လာတဲ့အခါ Caremaတဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႕သတင္းသမားေတြသည္ အမ်ားႀကီးစု႐ုံးလာကာ မန္ေနဂ်ာနဲ႕Jeonက ကားေပၚကဆင္းလာသည္နဲ႕ အၿပဳံးမမည္ေသာ သာမန္မ်က္ႏွာထားေလးနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္ေနသည္.....။

"ေနာက္က်လိဳက္တာ JKရာ လာမ်ားမလာေတာ့ဘူးလားလို႔....."

"မလာစရာလား နည္းနည္းေနာက္က်ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းေလးရွိလို႔ မှိီပါသေးတယ်....."

"ေအး လာခဲ့ဟိူမွာ Samေတာင္ေရာက္ႏွင့္ေနတာၾကာၿပီ သြားႏႈတ္ဆက္ရေအာင္လာ...."

ေထာင့္က်က်ဝိဳင္းတခုတြင္ တေယာက္ထဲအေဖာ္မဲ့စြာထိုင္ေနသာ Samသည္ ပုံမွန္တပ္ေနက် ေလးေထာင့္မ်က္မွန္တခုနဲ႕ မလႈပ္မယွက္ထိုင္ကာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႕ Taeနဲ႕Jeonကိုျမင္ေတာ့ ပါးခ်ိဴင့္ေလးေတြ ေပၚလာခဲ့သည္....."

"Hello Sam
တခုခုယူမေသာက္ဘူးလား....."

Samသည္ ေခါင္းသာခါျပသည္....အေသာက္စားမရွိေလာက္ေသာပုံစံျဖစ္တာေၾကာင့္ Jeonကအေအးတခ်ိဳ႕ယူလာေပးသည္.....။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Sam က်ေနာ့္ပါတီကိုတက္ေရာက္ေပးလို႔ ပ်င္းေနမယ္ထင္တယ္....."

"မပ်င္းပါဘူး အက်င့္မရွိလို႔လားမသိဘူး မ်က္လုံးထဲတမ်ိဳးဆန္းဆန္းေတြေတြ႕ရတာ အပ်င္းေတာင္ေျပေသး...."

"Samကအသ်ိမရှိတော့ အားနာလို႔....."

"ရတယ္ ေအးေဆးဧည့္ခံ ငါ့ကိုထည့္ေတြးေနစရာမလိုဘူး အေတြ႕ႀကဳံသစ္တခု ေလ့လာရတယ္လို႔ပဲ ေတြးထားတယ္...."

"က်ေနာ္ Samကိုအေဖာ္လုပ္ေပးလို႔ရပါတယ္...."

"လူငယ္ေတြက လူငယ္ေတြလိုေနစမ္းပါကြာ....ပါတီပါဆို ေပ်ာ္က် စိတ္ထဲထားရမဲ့လူေတြမဟုတ္ဘူး....."

Samနဲ႕သုံးေယာက္သားစကားဝိုင္းေနတုန္း Taeနယ္ပယ္ကသူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕က Taeအား ပုခုံးကေနဆြဲကာ ေခၚသြားေတာ့ပါသြားသည္....Jeonသည္လဲ ထိုနည္းတူ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြရဲ႕ ဆြဲေခၚသြားျခင္းကိုခံခဲ့ရသည္.....။

Samသည္ တေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ကာ ရက္ေတြမ်ားစြာ လအနည္းငယ္ေလာက္က ခိုေအာင္းခဲ့ရတဲ့ ရင္ခုန္ရာေလးကိုရွာေဖြေနမိသည္
လူကြားထဲပျောက်နေတာတော့မဖြစ်န်ိုင် က်ေနာ့္လမင္းေလးက ထင်ထင်ပေါ်ပေါ်သိပ်ရှ်ိတာ လူၾကားထဲေနရင္ေတာင္ ထင္းေနတာမို႔ ေလးေထာင့္မ်က္မွန္ကိုခြၽတ္ကာ စားပြဲေပၚက တရႉးတ႐ြက္ယူကာသုတ္လိုက္သည္....။

ညသည္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ လူရိုးႀကီးအတြက္ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးမွျဖစ္ေပၚလာတဲ့ရင္ခုန္သံေတြကို လိုက်ရှာဖွေလို့အဆင်ပြေဆုံးသောအချ်ိန်တခုလို့ပြောလို့ရသည်.....။

လာေရာက္ေသာင္းၾကမ္းခဲ့တာေလးကို ေရစက္ပါလို႔ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ေတြးခဲ့ရသည္....ဆန့္ငင္ဆန့္ငင္နဲ႕ အစနျပတ္ေတာက္သြားေသာ ေရစက္ကေလးကို Kimညီေလးက ပါတီဖိတ္လာလိူ႕ ျပန္ဆက္ဖို႔လာခဲ့ျခင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ SeokJinေလးကိုေတြ႕ဖို႔အေရး....ဒို႔အေရးျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ဘဝျဖစ္ေနၿပီ။

"အၾကည့္ေတြသည္ ငယ္႐ြယ္လြန္းတဲ့ေတာက္ပမႈေလးေတြဆီ...."

"Jung Kook....Congratulationsငါ့ေကာင္ ခုထြက္မဲ့ dramaက Nameနဲ႕တင္ ကိုင္လႈပ္ေနတာ မင္းအရွိန္ဝါေတြကေတာ့ တကယ့္ကိုကြာ....."

EunWooသည္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ Jeonအား ေပြ႕ဖက္ႏႈတ္ဆက္ကာ ရွန္ပိန္တခြက္ကမ္းေပးၿပီး ဂုဏ္ျပဳလိုက္သည္....။

"အဲေလာက္မဟုတ္ပါဘူး ကပ္မျမႇောက္နဲ႕ ဒီပြဲကငါ့ပြဲမဟုတ္ဘူး ဒါေပမဲ့စိတ္ႀကိဳက္ေသာက္စား....."

႐ုပ္တညိနဲ႕Jeonသည္ တကယ့္ေမွာ္ဆရာဆီက ဆုေတာင္းတခုခုရထားသလို လႈပ္တိုင္းနာမည္ႀကီးေနကာ ဘာလုပ္လုပ္ Trends ျဖစ္ေနသည္မို႔ အားက်တဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႕ဝိုင္းၾကည့္ျခင္းကို အလွ်ံပယ္ကိုခံေနရသည္.....။

အေပါင္းသင္းေတြ....႐ြယ္တူတန္းတူအႏုပညာညီအကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႕လဲ Jeonကခင္ခင္မင္မင္ရွိကာ ေျပာဆိုဆက္ဆံေရးေတြသည္ လူေပါင္းMillionsေက်ာ္ရဲ႕ Idolတေယာက္ပီသစြာ ေလးစားစရာအလြန္ေကာင္းလြန္းပါ၏....။

အနက္ေရာင္ Suitအျပည့္နဲ႕ Partyထဲဝင္လာသူကို ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္ခပ္ရိုးရိုးကမၻာကေလး စေတြ႕လိုက္ရသည္....။

နက္ေမွာင္ေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို အေျပာင္သိမ္းကာ ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ေခ်ာေမာမႈေတြနဲ႕မ်က္ႏွာျပည့္ျပည့္ေလးသည္ စေတြ႕ခဲ့တဲ့လမင္းကေလးပါလားဆိုတဲ့အသိကေန ႐ုန္းမထြက္သြားပါ.....။

တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ရိုရိုေသေသလိုက္ႏႈတ္ဆက္ကာ စကားစျမည္ေျပာရင္း ခါးေလးတခါၫႊတ္သြားတိုင္း ပါးခ်ိဳင့္ခြက္ေတြထူးထူးျခားျခားနက္ဝင္သြားေသာအႀကိမ္ေရေတြ ထပ္တိုးလာခဲ့သညိ.....။

လူႀကီးလူေကာင္းဆန္လြန္းေနေသာ ျဖစ္တည္မႈတခုကို က်ေနာ္ျဖင့္ဘာလို႔မ်ား ရင္ခြင္ထဲသိမ္းထည့္ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ေမတၱာ စာတိုေလးေတြဖတ္ျပခ်င္ေနမိပါလိမ့္မည္....။
အၿပဳံးလွလွေလးကို ခပ္သြယ္သြယ္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕အကာကြယ္ယူကာရယ္ေမာေနေသာ က်ေနာ့္လမင္းငယ္ေလးရဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းမႈေတြသည္ အတိုင္းဆမဲ့ခဲ့တယ္.....။

ဒီေလာက္လူေတြအမ်ားႀကီးကို ဝတၱရားေက်ေက် ေျပာဆိုႏႈတ္ဆက္သြားေသာ လူႀကီးေပါက္စေလးသည္ Social ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲခန့္မွန္းစရာပင္မလိုခဲ့ပါ....။

ေမေမေျပာတာေတြက ဘယ္မွာမွားလို႔လဲ အိမ္ေထာင္ဘက္အတြက္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ ျမားနတ္ေမာင္ကေသခ်ာခ်ိန္တြယ္ေပးခဲ့တာပဲ.....။

လမင္းေလးတခါၿပဳံးတိုင္း နား႐ြက္ကေလးေတြနီရဲသြားရသူက ေလးေထာင့္မ်က္မွန္ႀကီးနဲ႕ ခပ္ရိုးရိုးShirtခဲေရာင္ကို စမတ္က်က်ဝတ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းဆရာေပါက္စေလးပင္ျဖစ္သည္....။

ေရခြက္နဲ႕ ဝိုင္ခြက္မွားေမာ့မိေတာ့ ရႈံ႕မဲ့သြားသူJoonieသည္ ေဘးနားကေရခြက္ကိုခပ္ျမန္ျမန္ထပ္ေမာ့ေသာက္လိုက္ရသည္.....။

"ဝိုင္ေတြကလဲ အခ်စ္နဲ႕နည္းတူခပ္ျပင္းျပင္းရယ္ပါလား....."

တဝိုင္းခ်င္းေလွ်ာက္ ႏႈတ္ဆက္ေနသူ လမင္းေလးသည္ Joonieရွိရာသို႔ တည့္တည့္မတ္မတ္ေရာက္လာေတာ့သည္။
နည္းနည္းအံ့ၾသသြားလို႔ထင္တယ္ ခဏေလးေၾကာင္ၾကည့္ၿပီးတာနဲ႕ က်ေနာ့္ဆီေလွ်ာက္လာသူ လမင္းေလးသည္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ေလး....ရန္ေထာင္စြာက်ယ္ေလးမဟုတ္ေတာ့ လူႀကီးလူေကာင္းပီပီသသျဖင့္ သ်ိပ်ကြည့်ကောင်းလွနိးသည်.....။

"မေတြ႕တာၾကာၿပီေနာ္ ကိုယ့်ကလေးမွေးနေ့ပွဲက်ိူတက်ရောက်ပေးတာ ဝမ္းသာပါတယ္....."

Joonieသည္ မတ္တပ္ရပ္ကာ လက္ကမ္းႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ေဖာ္ေဖာ္ေ႐ြေ႐ြပဲလမင္းေလးက လက္ကေလးျပန္ကမ္းေပးလာေတာ့ သူၿပဳံးျပန္သည္.....။

"သိပ္ၿပီးျပည့္စုံတဲ့Partyပဲ က်ေနာ္တက္ေရာက္ရတာ အမ်ားႀကီးအဓိပၸာယ္ရွိသြားတယ္ထင္တယ္....."

အေအးေလာက္ေသာက္ၿပီး ေလးလုံးနဲ႕ခပ္ထြားထြားလူႀကီးသည္ ပုံတုံးတုံးအဝတ္စားတခုနဲ႕ဘာေတြအဓိပၸာယ္ ရွိေနတာလဲဟု လမင္းေလးစိတ္ထဲကေမးခြန္းထုတ္လိုက္မိသည္.....။

"ၾကည့္ရတာ ဘာမွမေသာက္နိုင္ဘူးထင္တယ္ အေအးခြက္ပဲအရာယြင္းေသးတယ္ေနာ္....."

ဒါမ်ိဳးေတာ့အျဖစ္မခံနိုင္ပါ.....ေယာကၤ်ားဂုဏ္ကရွိေနေသးတယ္မလား ဘာမွမေသာက္နိုင္တာကို ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္မေသာက္တတ္ပါဘူးလို႔ သြားပြင့္လင္းလို႔မျဖစ္ ေသာက္နိူင္တယ္ဟုေျဖရမည္.....။

"မဟုတ္တာ ေယာကၤ်ားပဲက်ေနာ္အကုန္ေသာက္တတ္ပါတယ္ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေမြးေန႕ပြဲမလို႔ နည္းနည္းထိန္းေန႐ုံပဲ....."

"ထိန္းေနစရာ ရွိန္ေနစရာမလိုပါဘူး....ေရာ့ ဒါက်ေနာ္စကားေတြလြန္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ ဒီတခြက္နဲ႕ေလွ်ာ္ေပးလိုက္ေနာ္....."

ရွန္ပိန္ႏွစ္ခြက္ကိုင္ကာ တခြက္အားJoonieထံကမ္းေပးကာ ခ်ီးယားလုပ္ၿပီးတာနဲ႕ လမင္းေလးတငုံ႕ေသာက္လိုက္သည္....."

"ေျပာခဲ့တာေတြလြန္ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...."

မဟုတ္တာ စ်ိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ခြားတဲ့အခါဖြစ်တတ်တဲ့သဘောသဘာဝတွေပဲကျနော်နားလည်ပါတယ်....ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကို က်ေနာ္ကေတာင္အမ်ားႀကီးျပန္အားနာေနရတာပါ ခုဆို က်ေနာ့္ကေလးေတြေသေသခ်ာခ်ာလိမ္မာေနၿပီ ေယာင္းေလးကိုစိတ္ခ်လက္ခ်ထားလို႔ရတယ္.....။

အၿပဳံးေတြသည္ သိပ္သစ္လြင္ကာ က်ေနာ္ရင္ခုန္မိေသာ ရင္ခုန္ရေသာမ်ိဳးစိတ္သည္ ၾကည့္မိခ်ိန္တိုင္း ေကာင္းကင္က လမင္းေလးလို သိပ္ကိုေအးခ်မ္းလြန္းပါတယ္.....။
ေသခ်ာႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ တျခားဝိုင္းေတြဆီကူးသြားသည္ က်ေနာ္ဘာမွေတြေဝမေနပဲ ေ႐ြ႕လ်ားသြားတဲ့ေနရာတိုင္းကို လိုက္ၾကည့္မိသည္.......။

Partyထဲက Taeအေပါင္းပါတခ်ိဳ႕သည္ လက္ထဲမိုက္ထည့္ေပးကာ Taeအားစင္ေပၚသို႔အတင္းတြန္းတင္ေပးေတာ့ ပန္းစီေရာင္Party boyေလးသည္ ၿပဳံးယဲ့ယဲ့ျဖင့္စင္ေပၚေရာက္သြားခဲ့သည္.....။

Jeonအပါဝင္ အႏုပညာညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားသည္ လက္ခုပ္တီးအားေပးလွ်က္ တညီတၫႊတ္တည္း Taeထံသီခ်င္းေတာင္းဆိုခဲ့က်သည္...။

Jeonသည္ ရွန္ပိန္တခြက္ကိုင္ကာ အေပါင္းသင္းေတြၾကား ဘာအပူပင္မွမရွိ ဘာအရွိန္ဝါမွမထား နာမည္ႀကီးတေယာက္ျဖစ္တည္မႈကိုပင္ေမ့ထားတာ စိတ္ေတြအထူးတလည္ၾကည္လင္ေနပါသည္.....။

အိတ္ကပ္ထဲကဖုန္း တုန္ခါလာတာေၾကာင့္Jeonထုတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူဆိုးေကာင္ဆိုတဲ့Contactတခုျဖစ္ေနခဲ့သည္.....။

Jeonျပန္ပိတ္ကာ အိတ္ကပ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ၿပီး ရွန္ပိန္တငုံေမာ့ေသာက္ကာ စင္ေပၚကTaeဆီအၾကည့္ေတြပို႔ထားလိုက္သည္.....။

ဆက္တုန္ခါေနဆဲဖုန္းက Jeonအာ႐ုံေတြကိုေထြျပားေစကာ စိတ္ေတြကိုစုစည္းနိုင္ဖို႔ခက္သြားေစသည္.....တဖက္မွာမသိခ်ငိေယာင္ေဆာင္ေနရေပမဲ့ မသိစိတ္မွာ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုတဲ့ ေတြးပူမႈတခ်ိဳ႕သည္ အလုယက္တိုးဝင္လာေတာ့ ရွန္ပိန္ခြက္အား နီးရာစားပြဲတခုေပၚသို႔ခ်လိဳက္သည္....။

အားလုံးရဲ႕အာ႐ုံ စင္ေပၚကအ႐ုပ္ကေလးထံတြင္သာရွိေနသည္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ Jeonဘယ္သူမွသတိမထားမိေအာင္ တိတ္တိတ္ကေလးထြက္လာခဲ့သည္.....။

ဘယ္သူမွသတိမထားမိေပမဲ့ Jeonရဲ႕မန္ေနဂ်ာအစ္မကေတာ့ သတိထားမိကာ Jeonေရွ႕ပိတ္ရပ္ပစ္လိုက္သည္.....။

"ဘယ္သြားမွာလဲ Kookie....."

Jeonမ်က္ႏွာနည္းနည္းပ်က္သြားကာ လူေတြသတိထားမိေနလား တခ်က္ျပန္စစ္ၿပီး မန္ေနဂ်ာNoonaကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လာသည္.....။

"သန့္စင္ခန္းခဏသြားမလို႔....."

"မၾကာနဲ႕ေနာ္ ခဏပဲသြားပါ သတင္းသမားေတြရွိတယ္ Kookie Noonaလိုက္မပို႔ဘူးျဖစ္တယ္မလား...."

"နားလည္ပါတယ္ ခဏပဲ....."

.........,

HoSeokသည္ JiMinကားအျပင္မွာေတြ႕ခဲ့တာေၾကာင့္ Partyထဲသို႔ ဒီတိုင္းပဲဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
ဦးတည္ခ်က္သည္ JiMinကိုရွာဖို႔တခုတည္း ထင္ရာျမင္ရာေတြေလွ်ာက္လုပ္ၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္Kimကိုဒုကၡေပးလို႔ကေတာ့ ေသခန္းျပတ္စရင္းေပးပစ္လိုက္မည္.....။

Partyထဲဝင္လိုက္သည္နဲ႕ ပ်ံ့လႊင့္လာေသာ သံစဥ္တခုသည္ Seokအားတကိုယ္လုံးေတာင့္ခဲသြားသလို ေနရာတင္မတ္တပ္စုံရပ္မိေစသည္.....။

ေနရာကတင္ပဲ Seokအသံပိုင္ရွင္ေလးကိုလိုက္ရွာေဖြမိသည္....လာရင္းအေၾကာင္းရာေတြအလုံးစုံကိုေမ့ကာ ဒီအသံ ဒီရင္ခုန္ရာေလးက ဦးႏွောက္ထဲေရာ ႏွလုံးသားေတြဆီပါ ေနရာအျပည့္ယူသြားခဲ့သည္.....။

ပန္းစီေရာင္ဝတ္စုံေလးတခုနဲ႕Kimသည္ စင္ေပၚမ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားလွ်က္ အေရာင္ဝါေတြျဖာထြက္ေနကာ အေတာင္ပံေတြမ်ားထြက္လာေလမလား Seokေသခ်ာေငးေမာရင္း ရင္ဘတ္ေပၚလက္ေလးတင္ထားရသည္....။

သီခ်င္းေအးေအးေလးကိုမွ ရွတတအသံၾသၾသေလးနဲ႕ ရင္ထဲထိေအာင္ဆိုေနပုံ ေသြးေၾကာေတြထဲထိစိမ့္ဝင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနပုံသည္ Kim ပီသလြန္းစြာ ေမွာ္ပညာေတြအျပည့္စုံနဲ႕.....။

တေရးနိုးေျပးၾကည့္ရင္ေတာင္ Kimက သိပ္ေလးနက္လြန္းတဲ့ပင္လယ္လိုပဲ က်ေနာ္ကိုအဆုံးဆမဲ့ စြဲေဆာင္နိုင္တယ္....ခ်စ္တယ္ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးခ်စ္ရတယ္ Kim..။

ပြဲထဲ ခပ္ကုတ္ကုတ္ေကာင္ေလးသည္ ရင္ခုန္သံေတြစုံေနလွ်က္ ေလာကႀကီးနဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါေမ့ကာ အႀကီးက်ယ္ေႂကြဆင္းေနခဲ့သည္....ဒီကောင်လေးမသ်ိခဲ့တာကလဲ စင္ေပၚက ႏွလုံးသားေလးဟာ သူ႕ကိုမသိမသာေလး ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာပဲ...။

Kimက လွရက္လြန္းတယ္....Kimကဘဝရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုအစချီ ဖြင့္ျပခဲ့တယ္။
Kimက ပင္လယ္လို ေကာင္းကင္လို က်ေနာ့္အတြက္ေငးေမာစရာျဖစ္ခဲ့တယ္။
လာဗင္ဒါပန္းခင္းေတြဆီ Kimနဲ႕အတူခရီးေတြဆန့္ခ်င္တယ္
စိတ္ကူးေတြသည္ ညမီးရောင်အောက်သ်ိပ်လှပခဲ့သည်.....။

ခ်စ္မိသြားရင္ေတာ့ မိုးနဲ႕ေျမျဖစ္ေနလဲ မရ ရေအာင္ထိပစ္မွာပဲ.....။

...........,

က်ဥ္းၾကပ္လြန္းတဲ့ အကန့္သတ္ေတြသည္ ဘယ္ေထာင့္ကမ်က္လုံးေတြက ကိုယ့္ကိုၾကည့္ေနမလဲဆိုတာ သိပ္ေၾကာက္ရသည္.....။
Jeon မန္ေနဂ်ာအစ္မကိုေရွာင္ထြက္ၿပီး နည္းနည္းေမွာင္ရိပ္ခိုတဲ့အခါဖုန္းထုတ္လိုက္သည္....။

Partyအားေက်ာခိုင္းထြက္လာၿပီး toiletသို႔သြားေသာလမ္းအေကြ႕ထဲအေရာက္....လက္ကေနဆြဲကာ Jeonအေမွာင္ရိပ္ထဲဆြဲယူခံလိုက္ရေတာ့ အေတာ္ေလးလန့္သြားၿပီး လာဆြဲတဲ့လူကိုၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ....။

မင္း...!"
"ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး....."

"ရႉးးးး.....တိုးတိုး"

အေမွာင္ရိပ္က်ေပမဲ့ မီးေရာင္အနည္းငယ္ရွိေနကာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ေတြ႕ေနရၿပီး Partyထိ နယ္ေက်ာ္လာသူ လူဆိုးေကာင္ကိုJeon နားမလည္နိုင္စြာၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသေနသည္.....။

"တိုးတိုးေတြတိတ္တိတ္ေတြလုပ္မေနပဲ ဘာကိစၥဒီေရာက္ေနတာလဲပဲအရင္ေျပာစမ္းပါ ဒီေနရာကမင္းျပသနာရွာဖို႔ေကာင္းတဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူးေနာ္ JiMin....."

"ငါေမးေနတယ္ေလ...!!"

"စိတ္...မခ်လိဳ႕ေလ!"

ေခါင္းစြပ္ႀကီးမ်က္ႏွာတဝက္ေလာက္ထိဖုံးေနကာ မၾကာေသးခင္နာရီကမွ စိတ္ေကာင္းေတြရွိေနၿပီလို႔ အထင္မွားခဲ့ေသာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ အျပစ္ေတြလွိမ့္တင္ခ်င္ပါသည္.....။

"စိတ္မခ်ရေအာင္ ငါကဘာလုပ္ေနလို႔....ေမြးေန႕ပြဲလာတာ စိတ္မခ်စရာ ဘယ္ဟာေကာင္းေနလို႔လဲေျပာစမ္းပါအုံး....."

"Kim Tae Hyungပြဲမလို႔ စိတ္မခ်တာေလ...."

"လာျပန္ၿပီ မင္းTaeကိုအဲလိုမေကာင္းျမင္ေနတာကကို မဟုတ္တာ Park JiMinရဲ႕ ေတာ္႐ုံမေတြးတတ္ေတာ့ဘူးလား....."

အဆိုးငယ္သည္ Jeonရဲ႕တိုးတိုးတိတ္တိတ္ရန္ေထာင္ေနသည္ကိုနားေထာင္ေနရင္းမွ အကင္းပါးသူမို႔လူရိပ္တခုအား လွစ္ခနဲေတြ႕လိုက္သည္...."

Cameraနဲ႕သတင္းသမားတေယာက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ကိုသတိထားမိသြားသူ လူဆိုးေလးသည္ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေတြစဥ္းစားေနသည္....ဒုကၡေရာက္မွ Park JiMinဘာေကာင္လဲ သဲကြဲမဲ့ေကာင္.....။

"အိမ္ျပန္ေတာ့ ဒီေလာက္ေအးတာ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ မႏြေးေထြးတဲ့အဝတ္စားေတြနဲ႕ ငါပြဲထဲျပန္ဝင္ေတာ့...."

Jeonသည္ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္ေလသံေလးနဲ႕ ခပ္တိုးတိုးေျပာေနစဥ္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုထိလုနီးပါးအထိတိုးကပ္လာေသာ လူဆိုးေလးေၾကာင့္ ေနာက္သို႔တစ္လက္မေလာက္ ဆုတ္လိုက္မိသည္...အရမ္းလန့္သြားတာလဲပါပါသည္ မဖယ္ရင္တကယ္နမ္းမိသြားနိူင္တဲ့အထိ လြန္လာသူသည္ ခပ္တည္တည္ပင္...."

Jeonအၾကည့္ေတြသည္ ပန္းႏုေရာင္သမ္းေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြဆီတြင္ ခပ္ၾကာၾကာရွိေနခဲ့သည္....။

Cameraမီးလင္းသြားသည္မို႔ Jeonလွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ သတင်းသမားရှ်ိေနသည္ကိုသိလိုက္ရသည္
Jeonသတိႀကီးႀကီးတခ်က္လြတ္သြားသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္လာေသာ တိုက္တိုက္ဆိူင္ဆိုင္ျပသနာအတြဲဆက္သည္ ေနာက္ေန႕HotNewျဖစ္လာေတာ့မည္ကို သိသြားတဲ့အခါ ေသြးေတြေဆာင့္ေဆာင့္တက္လာသည္....။

သတင္းသမားသည္ဘာျဖစ္ျဖစ္အစဆုံးယူမဲ့ပုံေပၚကာ ထြက္မသြားေသးပဲ ထပ္ရိုက္ဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္ JiMinအားရင္ခြင္ထဲထည့္ဖြက္ကာ Cameraနဲ႕ကြယ္ေအာင္ဆြဲလွည့္လိုက္သည္ မ်က္ႏွာမပါသြားရင္ ရွင္းရလြယ္တယ္မလား....။

႐ုတ္တရက္မို႔ ဆြဲလွည့္ခံရတဲ့အခါ အဆိုးငယ္သည္ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားတာေၾကာင့္ Jeonခါးသိမ်သ်ိမ်ဆီလက်တဖက်နဲ့ဆွဲဖက်လိုက်ချိန် ေနာက္ထပ္Cameraတခ်က္သည္ ရႉေထာင့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ရလဒ္ေကာင္းေကာင္းပုံတခုထြက္လာသည္....။

ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲအံဝင္ခြင္က် ေရာက္ရွိသြားသည္....Jeonသည္ JiMinကိုေသခ်ာဖက္ထားတာ သူကိုယ္တိုင္လဲေနာက္လွည့္မၾကည့္ပဲခဏေလးညိမ္သက္ေနခဲ့သည္.....။

ဒုကၡေတြၾကားထဲက လႈပ္ရွားေနေသာ ရင္ဘတ္တစုံသည္ လိပ္ျပာလွလွေတြအမ်ားႀကီးပ်ံဝဲသြားသလို...ေခါင္းလုံးလုံးေလးကိုလက္တဖက္နဲ႕ထိန္းကိုင္ကာ ရင္ခြင္ထဲထိုးထည့္ထားေတာ့ လူဆိုးေလးမွဟုတ္ရဲ႕လားမသိၿငိမ္ေနသည္....။

အျပာရင့္ေရာင္အကၤ်ီေပၚက လက္စြပ္လွလွေလးတခုနဲ႕လက္တစုံပိုင္ရွင္ကို သတင္းသမားေသခ်ာမျမင္လိုက္ရေပမဲ့ ဒီဓာတ္ပုံကအမ်ားႀကီးအလုပ္ျဖစ္မွာေသခ်ာပါသည္....။

ေယာကၤ်ားမိန္းမ မသည္းကြဲေပမဲ့ ထင္ထင္ရွားရွားလက္စြပ္တကြင္းဟာ Jeonအတြက္ Dating Newလုပ္ဖို႔အလြန္လြယ္ကူသြားၿပီျဖစ္သည္....."

ဒီေရေမႊးနံ႕ကေသခ်ာေပါက္ အခန္းထဲထိသြား သိကၡာေတြသုံးေခါက္ေလာက္အက်ခံၿပီး ေပးထားခဲ့ေသာ ေရေမႊးနံ႕ျဖစ္လို႔ေနသည္။
ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းသည္ သိသိသာသာျမန္လြန္းေနတာေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ထိ ထိခိုက္ေစနိူင္တဲ့ကိစၥျဖစ္သြားမွာလဲလို႔ လုပ္ၿပီးခါမွ စိတ္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္ေနျပန္သည္....။

JiMin တကယ္တမ္းေတာ့ လုပ္မိလိုက္သမွ်သည္ Jeonအားထိခိုက္နစ္နာပါေစေတာ့ဆိုတဲ့စိတ္တခုထဲနဲ႕ေတာ့ လုပ္ခဲ့မိျခင္းမဟုတ္ အေျခေနအရပ္ရပ္ေပၚမူတည္ၿပီး စိတ္မထိန္းနိုင္လုပ္လိုက္လွ်င္ အႀကီးႀကီးေတြျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တာ သဘာဝတခုလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္....။

"ရိုက္မိသြားတယ္ထင္တယ္....."

ရင္ခြင္ထဲေလးက အသာထုတ္ကာ ေနာက္သို႔ဆုတ္လိုက္ၿပီး Jeonသည္ စိတ္နဲ႕ကိုယ္မကပ္လြန္းေသာပုံစံနဲ႕ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းဆိုလာသည္.....။

"ျပသနာတက္မွာလား.....?"

"တက္ေစခ်င္လို႔ လုပ္ၿပီး ေမးမေနနဲ႕....."

"မတက္ပဲေနမွာစိုးလို႔ေမးတာေပါ့ အ႐ူးရဲ႕....."

ေခါင္းစြပ္ကိုဆြဲခြၽတ္ကာ အဝါေရာင္ဆံပင္ေတြကိုထိုးဖြကာ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၿပီးရင္ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ မ်က္ႏွာသည္ Jeonအႀကိမ္ႀကိမ္တိုးဝင္ခဲ့ရေသာ ပိုက္ကြန္တခုလို....။

"ေအးစက္ေနတာပဲ အိမ္ျပန္ေတာ့ ငါလဲျပန္လာေတာ့မွာ စိတ္မပါေတာ့ဘူး...."

ခြၽတ္ထားတဲ့Hoodieေခါင္းစြပ္အားျပန္ဆြဲေစာင္းေပးၿပီးတာနဲ႕ Jeonခပ္သုတ္သုတ္လွည့္ထြက္သြားၿပီးေနာက္ လူဆိုးငယ္လဲ အျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္.....။

"Dating Newက ငါနဲ႕ပဲထြက္ရမွာေပါ့ တျခားသူနဲ႕ေပးထြက္စရာလား....."

သီခ်င္းဆုံးတဲ့အခ်ိန္ Jeonပြဲထဲသို႔ ဟန္မပ်က္ျပန္ေရာက္လာသည္။
Seokကိုလွမ္းျမင္တဲ့အခါ Jeonအနားသို႔ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့သည္....။

စင္ေပၚကTaeလဲဆင္းလာၿပီးေနာက္ ခပ္ကုတ္ကုတ္ပုံရိပ္ေလးကိုသတိထားမိေနတာေၾကာင့္ အရင္ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့သည္.....။

"Jung Kook...."

"ေအး သူအျပင္မွာ ျပန္ေခၚသြားလိုက္ပါ ဒီမွာၾကာၾကာေနလို႔မရဘူး....."

"သူျပသနာရွာမွာစိုးလို႔လိုက္ေခၚတာ ေတြ႕ခဲ့ေသးတာလား....."

"အရမ္းေအးတယ္ ဂ႐ုစိုက္ျပန္ေခၚသြားေပးပါ....က်ေနာ္ခုခ်က္ခ်င္းျပန္ဖို႔အဆင္မေျပလို႔....."

Jeonမ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းတာကို Seokသတိထားမိသြားကာ တခုခုျဖစ္သြားတာေတာ့ေသခ်ာေပမဲ့ Jung Kookပုံစံသည္ ဘာမွမေျပာခ်င္တဲ့အေျခေနျဖစ္တာေၾကာင့္ ဟိုငေပြကိုေမးဖို႔သာဆုံးျဖတ္လိုက္သည္.....။

"အင္းပါ....ေခၚသြားလိုက္မယ္ ဒါဆိုက်ေနာ္ျပန္ေတာ့မယ္....."

"HoSeok Shi...."

Seokသည္ လွည့္ျပန္ဖို႔အလုပ္ အႀကိမ္ေရအနည္းငယ္သာၾကားခဲ့ဖူးေပမဲ့ ေနာင္ဆယ္ ဘဝေျပာင္းပစ္ရင္ေတာင္ မလြဲနိုင္ေသာ ေခၚသံေလးသည္ ဘယ္သူနဲ႕မွမတူေနပါ.....။

ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသခ်ာၿပဳံးျပေနေသာKimသည္ အနီးကပ္သတ္ခဲ့သည္.....။

"ျပန္ေတာ့မလို႔လား ေရာက္တာေတာင္မၾကာေသးပဲနဲ႕ ဧည့္ဝတ္ေက်ေပးခ်င္ေသးတယ္ေလ....."

"ဟို....အဲဒါကေလ"

"Taeရာ ျပန္ပါေစ သူအေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔ေနမွာေပါ့....."

"ေမြးေန႕ပြဲလာတာ အေရးႀကီးကိစၥေတြရွိမေနနဲ႕ေလဗ်ာ က်ေနာ္အေရးမပါေတာ့သလိုခံစားရေအာင္....."

အမေလးဗ်ာ...ငုံသာထားလိုက္ခ်င္ရဲ႕ JiMinရယ္ ဒီလိုဘာအျပစ္ဖြဲ႕စရာမွမရွိတဲ့ Kimကိုၾကည့္မရေနဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္မင္းဦးႏွောက္ေတြပ်က္ေနလို႔ျဖစ္မွာ.....။

"အဲလိုမဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္ေမြးေန႕ပြဲသပ္သပ္လာတာမဟုတ္ဘူး....ၿပီးေတာ့လက္ေဆာင္လဲပါမလာဘူး သူငယ္ခ်င္းကိုလာရွာတာ အခုသူငယ္ခ်င္းကအျပင္ေရာက္ေနၿပီဆိုလို႔ေလ....."

"ေအာ္....အေရးႀကီးေနတာကို ရပါတယ္ဗ်ာျပန္မယ္ဆိုလဲ မတားေတာ့ပါဘူး...."

"Happy Birthdayပါလို႔ ကိုယ္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္...."

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....."

Seokျပန္လွည့္ထြက္သြားၿပီး ႏွစ္လွမ္းသုံးလွမ္းေလာက္လွမ္းၿပီးမွ ျပန္လွည့္လာသည္.....။

"ေအာ္...ဒါေလး ေပးဖို႔ေမ့ေနလို႔။

ကုတ္အကၤ်ီထဲ တခုခုႏွိုက္ကာေပးလာတာမို႔ Kim လက္ဝါးေလးျဖန့္ယူလိုက္သည္.....။

"ေနာက္မွေအးေဆးဆုံရေအာင္....."

"ဟုတ္ကဲ့ ေကာင္းေကာင္းျပန္ပါခင္ဗ်....."

Seokျပန္သြားသည္နဲ႕ Jeonသည္ Taeပုခုံးကိုလွမ္းဖက္ကာ ပြုံးစ်ိစိTaeကိုစိုက္ၾကည့္လာေတာ့ Taeက မ်က္လုံးတဖက္မွိတ္ျပသည္.....။

"ဘာေတြလဲ Tae ဘယ္တုန္းကသူနဲ႕အဲေလာက္ရင္းႏွီးသြားတာလဲ....."

"ဘာေတြမွမဟုတ္ပါဘူး ဒီအတိုင္းခုရိုးရိုးသားသားပါပဲ....."

"ငါ့အထင္ေတာ့မင္းတို႔မရိုးသားက်ပါဘူးကြာ....."

Tae boxsmileေလးနဲ႕ၿပဳံးျပကာ လက္ထဲကဟန္းခ်ိန္းေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္.....။

"ေမြးေန႕လက္ေဆာင္လား....."

"ငါ့ဟာေလးပဲ သူ့ဆီဘယ်လိုကျန်နေခဲ့လဲမသ်ိ....."

Taeသည္ ၾကည့္ၿပီးတာနဲ႕Kimဆိုတဲ့အမွတ္သားေလးနဲ႕ဟန္းခ်ိန္းအား အကၤ်ီအိတ္ထဲထည့္လိုက္သည္.....။

"ဟိတ္ေကာင္ မင္းတို႔ကဘယ္အဆင့္ေတြမလို႔ ဟန္းခ်ိန္းေတြေတာင္က်န္ခဲ့တဲ့အထိ....."

"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ JKရဲ႕ ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္ငါ့ပစၥည္းသူဆီဘယ္လိုေရာက္ေနလဲ ေသခ်ာမသိရတဲ့အထဲ....."

"မင္းတို႔က မဟုတ္ေသးပါဘူးကြာ...."

"သူ႕ပုံစံက အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ တကယ္ဘယ္လိုေလးလဲမသိဘူး....."

"အ်ိမ်ကလူဆိုးနဲ့ဘာမှမထူးဘူး ၾကည့္လဲလုပ္ပါအုံး Taeရာ Jin Hyungနဲ႕ျပသနာေတြတက္ကုန္မွျဖင့္....."

"ခုထိငါတို႔ကဘာမွမဟုတ္ေသးပါဘူးဆို....."

"ေအးမဟုတ္လဲၿပီးတာပါပဲ....ငါျပန္ေတာ့မယ္ Tae...."

"ေစာပါေသးတယိ Samကိုႏႈတ္ဆက္သြားပါအုံး...."

"မနက္အလုပ္ရွိေသးတယ္ သိပ္လဲမၾကည္လို႔ရွန္ပိန္ေတြမ်ားသြားတယ္ထင္တယ္....."

"ဟုတ္ပါၿပီကြာ ျပန္မယ္ဆိုလဲျပန္....."

"Jin Hyungကိုလဲႏႈတ္ဆက္တယ္ေျပာလိုက္အုံး....."

Jeonသည္ Taeကို ျဖစ္သလိုႏႈတ္ဆက္ကာ မန္ေနဂ်ာNoonaကိုေျပာၿပီး တေယာက္ထဲကားေမာင္းျပန္သြားခဲ့သည္..။

က်ေနာ့္ကိုကူေျဖရွင္းေပးက်ပါအုံးဗ်ာ....Dating Newထက္ ပိုအေရးႀကီးတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုရွင္းခ်က္ထုတ္ရင္ အေျဖထြက္နိုင္လဲ....."