Update
«បងមកវិញហើយ»ជុងហ្គុក
« តើអូនមានដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកចាប់អូនទៅទេ»ជុងហ្គុក
« ចន សុងគីល »ថេហ្យុង
« បងគិតច្បាស់ហើយថាប្រកដជាគេអីឡូវគឺគេមែន »ជុងហ្គុកភ្នែកក្រហមច្រាលពេលលឺឈ្មោះសុងគីលភ្លាម នេះគេហ៊ានដល់ហើយ មកប៉ះសំណព្វចិត្តរបស់នាយ
« បងនឹងចាត់ការ គេ»ជុងហ្គុក
« មិនបាច់ទេ ខ្ញុំមិនចង់មានរឿងវែងឆ្ងាយ»ថេហ្យុងនិយាយហាក់ដូចជាមិនចង់មានបញ្ហាតែតាមពិតអ្នកណាទៅដឹងទៅថាគេមានគំនិតចង់ធ្វើអីសុងគីលនោះ
« តែបង »ជុងហ្គុក
« ខ្ញុំថាមិនបាច់គឺមិនបាច់ហើយ »ថេហ្យុង
« អូខេស្រេចតែអូនចុះ ហើយអូនត្រូវការអីទៀតអត់ »ជុងហ្គុក
« មាន!! »ថេហ្យុង
« អូនត្រូវការអ្វី?? »ជុងហ្គុក
« ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះខ្ញុំវិញ »ថេហ្យុង
« មិនបាន !!!»ជុងហ្គុកនិយាយទាំងផ្ដាច់ការ
« ហេតុអីខ្ញុំទៅមិនបាន លោកជាស្អីមកបិទសិទ្ធខ្ញុំនោះប្រយ៏ត្នខ្ញុំប្ដឹងលោកពីបទរំលោភសិទ្ធអ្នកដទៃទៅ »ថេហ្យុង
« ចង់ប្ដឹងក៏ប្ដឹងទៅបងមិនខ្វល់ទេ »ជុងហ្គុកឆ្លើយហីៗឯអ្នកស្ដាប់នោះសឹងស្ទះខ្យល់
« ការងារខ្ញុំច្រើន ខ្ញុំត្រូវទៅផ្ទះលឺទេ !!!»លើកនេះថេហ្យុងស្រែកមួយទំហឹងតែម្ដងសឹងបែកភូមគ្រិស្តត្រកូលចនទៅហើយ
« បាទបងលឺ 😜»ជុងហ្គុក
« អាឆ្គួត អាចង្រៃយើងចង់ទៅផ្ទះ »ថេហ្យុង
« បើអូននិយាយម្ដងទៀតបងនឹងរំលោភអូនទាំងឈឺមិនខានទេ ថេហ្យុងគីម 😘»ជុងហ្គុកលើកនេះគម្រាមគេវិញម្ដងបើមិនអញ្ជឹងទេគេច្បាស់ជាអុកឡុកពេញនឹងមិនខានទេ
« លោក..ឯង! ហ្អើយ..គួរអោយស្អប់!! »ថេហ្យុងវិញគេក៏មិនតបតអីច្រើនវិញដែរព្រោះពេលនេះគេមានរបួសផងបើប្រកែកទៀតអាបុិនឹងចាប់សុីគ្រឿងក្នុងទៀតលូវហើយ
រំពេចនោះស្រាប់តែមានព័តមានមួយបានផ្សាយជុងហ្គុកស្ដាប់ហើយគាំងថ្មឹង
« ជើងហោះហើរពីចិនមកកូរ៉េជួបឧបទវហេតុផ្ទុះយន្តហោះលេខ៣០៦ដោយយើងមិនដឹងថាអ្នកដំណើរនៅក្នុងនោះអាចរស់ឬអត់ទេ ជាពិសេសនោះលោកចននឹងអ្នកស្រីចនក៏ជិះយន្តហោះនេះដែរ យ៉ាងណាមិញសូមអ្នកទាំងអស់គ្នាតាមដានជាមួយនាងខ្ញុំបន្ត ដើម្បីទទួលបានព័ត៏មានកាន់តែច្បាស់ សូមអគុណ »ពត៌មាន
« ម៉ាក់!!! ប៉ា!!!! អត់ទេ »ជុងហ្គុកស្រែកមួយទំហឹងពេលលឺដំណឹងនេះនាយទន់ជង្គង់ក្រឹបស្មារតីលែងនៅខ្លួន
« ជុងហ្គុក !!!! »រាងតូចក៏ស្ទុះងើបពីលើគ្រែមកមើលនាយ
« អ្ហឹក..ៗៗ ថេហ៍ អ្ហឹក ប៉ាម៉ាក់បងអ្ហឹក នឹងមិនអីទេមែនទេ ? »ជុងហ្គុកងើបមើលមុខថេហ្យុងទាំងទឹកភ្នែកហូកាត់ពេញថ្ពាល់
« អត់ទេៗពួកគាត់មិនអីទេសម្រួលអារម្មណ៍សិនណាលោក លោកមិនអាចទន់ជ្រាយបែបនេះបានទេ »ថេហ្យុងទាញនាយមកអោបលួងលោមហាក់យល់ពីអារម្មណ៍របស់នាយច្បាស់ព្រោះគេក៏ធ្លាប់ជួប
« អ្ហឹក ហឹកៗៗ ទេមិនពិតទេ ហុឺ !!!ពួកគាត់មិនអីទេពួកគាត់មិនទៅចោលបងទេមែនទេថេហ៍ អ្ហឹកៗៗ »ជុងហ្គុកទ្រហោយំដូចមនុស្សឆ្គួត គេគ្មានកម្លាំងក្នុងខ្លួន ទឹកភ្នែកកូនប្រុសស្រក់ហូមិនឈប់ នាយសឹងតែលែងមានវិញ្ញាណក្នុងខ្លួនទៅហើយ ប៉ាម៉ាក់គេទៅបាត់តើនាយសល់អ្នកណា ?បើរាល់ថ្ងៃនាយមានតែពួកគាត់ !!
« លោកទៅសម្រាក សិនទៅបើលោកនៅតែបែបនេះ តើលោកគិតឬថាពួកគាត់សប្បាយចិត្ត »ថេហ្យុងព្យាយាមលួងលោមនាយរហូតដល់គេងលក់លើស្មាររបស់គេ ឃើញបែបនេះថេហ្យុងក៏ហៅវីនអោយមកជួយលើកគេដាក់លើគ្រែ ។បន្ទាប់ពីរៀបចំអោយនាយរួចរាល់ហើយ គេក៏ហៅវីនអោយមកនិយាយជាមួយគេបន្តិច
« វីន លោកមើលគេផង »ថេហ្យុង
« បាទមិនអីទេអ្នកប្រុស »វីន
« ខ្ញុំត្រូវទៅវិញហើយ »ថេហ្យុង
« នេះអ្នកប្រុសចង់ទៅទាំងបែបនេះឬ របួសមិនទាន់ជាស្រួលបួលនោះទេ »វីន
« មិនអីទេ របួសពិននឹងមិនជាបញ្ហាឡើយ ខ្ញុំទៅសិនហើយព្រោះមានរឿងជាច្រើនដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ »ថេហ្យុងនិយាយតែប៉ុណ្ណឹងក៏ឡើងឡានទៅជាមួយហេយ៉ុនបាត់ព្រោះហ្វីនមិនទាន់ជាស្រួលបួលទើបហេយ៉ុនមកជំនួស
« ហឹម ទៅមើលចាហ្វាយវិញមិនដឹងពេលនេះយ៉ាងមិចទៅហើយទេ»វីន
ក្រឡេកមកមើលសុងហ៊ុននឹងសុងគីល ឯណេះវិញកំពុងតែសើចសប្បាយលើគំនរទុក្ខអ្នកដទៃពួកគេសើចធ្វើមើលវាហាក់ជារឿងកម្លែងយ៉ាងអញ្ជឹង
« ហុឹស~លោកធ្វើបានល្អណាស់ សុងគីល ប្រហែលពេលនេះវាកំពុងតែយំបោកខ្លួនផងមិនដឹង »សុងហ៊ុន
« វាប្រាកដជា ទួញសោកហើយលោកម្ចាស់ ព្រោះម៉ែឪវាងាប់មួយទាំងមូលបែបនេះ តើលោកម្ចាស់ចង់ធ្វើអីបន្ត»សុងគីល
« អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងរបស់វាត្រូវតែជារបស់យើង »សុងហ៊ុនលើកកែវស្រាក្រវីចុះឡើងសម្លឹងមើលទៅពត៍មានដែលចុះផ្សាយនោះ
« លោកម្ចាស់កុំភ័យខ្ញុំនឹងចាត់ការអោយ »សុងគីល
« ហ្វីនឯងមិនអីមិនអីទេឬ »ថេហ្យុង
« ខ្ញុំមិនអីទេ Bossខ្ញុំអន់ណាស់ការពារ bossមិនបាន »ហ្វីនតបទាំងទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់ នាមជាអង្គរក្សតែការពារចាហ្វាយមិនបាន
« កុំបន្ទោសខ្លួនឯងអី មិនមែនជាកំហុសឯងទេអ្នកដែលខុសគឺជាពួកវា »ថេហ្យុង
« ចុះរឿងជុងហ្គុកនោះថេហ្យុង »ហេយ៉ុន
« រឿងគេខ្ញុំត្រៀមរួចរាល់ហើយគ្រាន់តែមិនទាន់ប្រាប់គេ »ថេហ្យុង
« ហេតុអីមិនប្រាប់គេតាមត្រង់ទៅ »ហេយ៉ុន
« ខ្ញុំចង់អោយគេស្គាល់អ្វីដែលហៅថាភាពឈឺចាប់ »ថេហ្យុង
« ឯងលេងសើចផ្លូវអារម្មណ៍គេពេកទេដឹង »ជីមីន
« អោយគេស្គាល់ភាពឈឺចាប់ខ្លះទើបជីវិតមានន័យ បានហើយឈប់និយាយរឿងនេះទៅមកចូលសាច់រឿងយើងវិញ »ថេហ្យុង
« អឺរឿងអីនិយាយមក »ជីមីន
« សុងគីលមានអ្នកនៅពីក្រោយខ្នង »ថេហ្យុង
« ឯងប្រាកដហើយ??»ជីមីន
« នៅយប់នោះ យើងចាំច្បាស់ណាស់ថាអ្នកដែលមកជួយវានោះមិនមែនមនុស្សធម្មតាទេ »ថេហ្យុង
« ចុះឯងសង្ស័យអ្នកណាទេ »ហេយ៉ុន
« មិនទាន់ដឹងច្បាស់គ្រាន់តែខ្ញុំសង្ស័យមនុស្សម្នាក់ »ថេហ្យុង
« អ្នកណា?»ជីមីន&ហេយ៉ុន
« គឺ.....»ថេហ្យុងក៏អោនខ្សឹបប្រាប់ទៅអ្នកទាំងបី
« ចុះគិតប្រឹងធ្វើយ៉ាងមិចទៀត »ហេយ៉ុន
« គេថាបើចង់ចាប់ខ្លាទៅចូលរូងខ្លា»ថេហ្យុង
« តែវាគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ថេហ្យុង»ជីមីន
« នេះឯងមិនទុកចិត្តម៉ាហ្វៀដូចយើងទេឬ ?»ថេហ្យុង
« បើឯងគិតបែបនេះទៅហើយយើងប្រកែកក៏មិនឈ្នះដែរ »ជីមីន
« ធ្វើតាមផែនការទៅ»ថេហ្យុង
មួយរយះនេះអេតមីនឈឺរហូតចង់បញ្ជប់រឿងនេះតាំងពីថ្ងៃមួយតែតាំងពីចូលឆ្នាំថ្មីមកឈឺគ្មានលួសថ្ងៃសោះ សូមទោសផងណាក្នុងយឺតយាវ
រង់ចាំភាគបន្ត....💜
Comment
Support
