Unicode

TH pov

အသံကြားရာ ​နောက်​လှည်​့ကြည်​့​တော့

"ဟင်​ ​​လေးလုံး​လေး"
သူ့လက်​ထဲက အထုပ်​​တွေကို ချတယ်​

ကျွန်​​တော်​ထိုင်​​နေတဲ့ ​ဘေးကိုလာပြီး
ကျွန်​​တော်​့ ကိုပြူးတူးပြဲတဲ ​
ခြေဆုံး​ခေါင်​းဆုံးကြည်​့

ထိတ်​ထိတ်​ ဖျာဖျာနဲ့ ​
ရေစိုနေတဲ့အကျီ​တွေကို
ဟိုစမ်​းဒီစမ်း စမ်​းကြည်​့ပြီး

" Hyung ....မိုးစိုထားတာကို
ဘာလို့အိမ်​မပြန်​တာလဲ
ဆံပင်​​တွေလဲစို​နေတယ်​ aish...."

​ဟောဗျာ ထူးထူးဆန်​းဆန်​း
အသံ​တွေဘာ​တွေထွက်​လို့
လူကို ဟောက်​​စားလာလုပ်​နေ သလိုလို
သူ့အ​ပေါ်ထပ်​အ​နွေးထည်​ကို
ချက်​ချင်​းချွတ်​ပြီး
ကျွန်​​တော်​့ကို ခြုံ​ပေး​နေတာ

"ရတယ်​ မလို ... "
ကျွန်​​တော်​့စကား​တောင်​မဆုံး​သေးဘူး
ချက်​ချင်​း မတ်​တပ်​ရပ်​ပြီး

"Hyung ခဏ​လေး​နော်​
ကျွန်​​တော်​ပြန်​လာခဲ့မယ်​
ခဏ​လေး ခဏ​လေးဘဲ​စောင်​့ "
ဆိုပြီး​ပြေးတာတန်​း​နေ​ရော
သူ့ကြည်​့ရတာ ပျာယာကိုခတ်​လို့

သူ​ပြေးထွက်​သွားတဲ့​နောက်​​ကျော​လေးကို ကြည်​့ရင်​း ​ကြောင်​အမ်​းအမ်​းနဲ့ သူ့အရိပ်​​လေး မျက်​စိထဲက​ပျောက်​သွားတဲ့အထိ လှမ်​းကြည်​့​နေမိတယ်​

၁၅ မိနစ်​​လောက်​​နေ​တော့ ချက်​ချင်​းဘဲ
အ​ပြေးအလွှား
ပြန်​​ရောက်​လာပြန်​တယ်​
လက်​ထဲမှာလဲ အကျီနဲ့ tower တစ်​ထည်​
ဘယ်​က​နေဘယ်​လိုသွားရှာဝယ်​လာတာလဲ
ဒီ​ကောင်​​လေး

ကျွန်​​တော်​့​ရှေ့​ရောက်​​တော့ ​ဟောဟဲစိုက်​​နေပြီ
ငါ့အတွက်​ သွားဝယ်​​ပေးတာလား ???
တကယ်​ အံ့သြသွားရတာတာ့အမှန်​

"Hyung ကြာသွားလား
​အေး​နေပြီလား
ဒီမှာ ​အကျီ​ ​ဘောင်​းဘီ​တော့
မ​တွေ့ခဲ့ဘူး ဒါကtower
​ခေါင်​းသုတ်​ဖို့ ​​"
သူ့ကိုကြည်​့​နေရတာ ကိုယ်​ပါအလိုလို ​မောလာတယ်​
​​
​"ဘာလို့ဝယ်​လာတာလဲ ​
ခေါင်​း​တောင်​​​တော်​​တော်​ခြောက်​​
နေတဲ့ဟာကို ဒီမှာကြည်​့ " လို့​ ဆံပင်​​တွေကို ပွတ်​ပြ​တော့

မျက်​လုံး​လေးကလယ်​ကလယ်​နဲ့
ကြည်​့လာတယ်​ ​သူ့မျက်​နှာမှာ
ချွေး​တွေလဲပြန်​လို့

​သြော်​ ​​ကောင်​​​လေးရယ်​
အဲ့​လောက်​ထိ မလိုပါဘူး
တစ်​သတ်​နဲ့တစ်​ကိုယ်​ Namjoon hyung ​တောင်​အဲ့​လောက်​ထိ မလုပ်​​ပေးခဲ့ဘူး

​နွေး​ထွေးတယ်​ ဆိုတဲ့ခံစားမှု ​
ကို်​ယ်​့ကိုယ်​ ဒ​ီ​လောက်​ထိ စိတ်​ပူ​ပေးတက်​တဲ့ လူရှိပါ​သေးလားဆိုပြီး ​
ပျော်​သွားတာ​တော့အမှန်​
သူ့လုပ်​သမျှကိုကြည်​့​​ငေးပြီးကြည်​့​နေမိသည်​

"အကျီ​တော့လဲလိုက်​မယ်​ tower က​တော့
မင်​းအတွက်​ဘဲလိုမယ်​ထင်​တယ်​
​​ရော့ ချေွး​တွေသုတ်​လိုက်​ဦး"

သူ့​ဘေးကထပြီး
အင်္ကျီလဲဖို့ထွက်​လာလိုက်​တယ်​
ခုနက​သွေးပူ​နေတုန်​းမလို့ ​အေးတာသတိမထားမိတာ

ခုနဲနဲ​တောင်​ချမ်​းစိမ်​့စိမ်​့ဖြစ်​လာပြီ
​ကောင်​​လေးဝယ်​လာတဲ့ tee ​လေးနဲ့
သူ့ Hoddy ​လေးကိုထပ်​ဝတ်​မှဘဲ
​နွေးကနဲ ဘဲ Hoddy က
ကျွန်​​တော်​နဲ့ကျ​တော့ ကွက်​တိ
သူဝတ်​ထားတုန်​းက က​လေးကို လူကြီးအကျီ​ပေးဝတ်​ထားတဲ့အတိုင်​းဘဲ

သူသုံး​နေကျ ​ရေ​မွေးနံ့ထင်​ပါတယ်​
အရမ်​းလဲမစူးတဲ့အနံ့သင်​းသင်​း​လေး
ပန်​းနံ့​လေးလိုဘဲ

ကျွန်​​တော်​လဲပြန်​​ရောက်​​ရော
သူက ဘူးတစ်​ဗူးလှမ်​း​ပေးတယ်​

"Hyung ဘာမှမစားရ​သေးဘူးမှတ်​လား ဟိုး..နားကဆိုင်​က ​တော့ပိုကီ
အရမ်​း​ကောင်​းတာ....
ကျွန်​​တော်​ဆို
bibibap ဆိုင်​ကဟာ​တွေဆို
အကုန်​ကြိုက်​တယ်​ "

"​Aww Gomawow"
လို့ပြုံးပြပြီး​ဖြေ​တော့
အဲ့​လေးလုံး​လေးက ​ပါး​တွေရဲကနဲဘဲ
ချက်​ချင်​း​ခေါင်​းငုံ့သွားတယ်​

ဒီလို ရှက်​သွားတာ အိမ်​မက်​ထဲက
Jungkook ဘဲ ​သေချာတယ်​ အဲ့ဒါသူ

အပြင်​မှာ တကယ်​​တွေ့​တော့လဲ
ချစ်​စရာ​လေးပါ​

ဟာာ Kim Taehyung
မင်​းဘာ​တွေ​တွေး​နေတာလဲ

​တော့ပိုကီ ဗူးပြီး​
ကျွန်​​တော်​့ကို လှမ်​း​ပေးတယ်​

သူ့ဗူးကိုဖွင်​့တယ်​ ပါးစပ်​ထဲ
သုံး​လေးခု​လောက်​ပစ်​သွင်​းပြီး
တစ်​ခုခု သတိရသွားပုံ

ထိုင်​​နေတဲ့ ခုံ​တန်​း​လေး​အောက်​မှာ ချထားတဲ့ Cola ဗူးကိုကိုင်​ကာ

"Hyung ဒါ..ဒါ..အ​အေး "
ပါးစပ်​ထဲ ​တော့ပိုကီ ပလုပ်​ပ​လောင်​းနဲ့
အ​အေးဘူးကို လှမ်​း​ပေး​နေတာ

" ရတယ်​ ​ဒါဘဲ​စား​တော့မယ်​ "
အ​အေးဘူးကို အတင်​း​တွေ​ဖောက​်​​ပေးပြီး
​​ပေး​နေတုန်​း မယူမချင်​း​
ပေး​နေမယ်​ဆိုတဲ့သ​ဘော

ကျွန်​​တော်​လှမ်​းယူပြီး

"Jungkook ​" ​လို့​ခေါ်လိုက်​​တော့ ​
ကောင်​​လေးက
ပြူးတူးပြဲတဲ
ပြန်​ကြည်​့လာသည်​
သူ့မျက်​လုံးအစုံနဲ့တွေ့ရင်​
ရင်​ဘတ်​က ဘာလို့ ခုန်​တာလဲ...
ထူးဆန်​းတယ်​

"နောက်​ခါဆို အဲ့လို​တွေ
​ပြေး​ပြေးလွှားလွှား မလုပ်​နဲ့​နော်​
ထီးပါရဲ့သားနဲ့ မ​ဆောင်​းချင်​လို့
မိုး​ရေထဲ လမ်​း​လျှောက်​လိုက်​တာ
စိတ်​သက်​သာရမယ်​ထင်​လို့
အိမ်​လဲမပြန်​ချင်​​သေးတာနဲ့
ဒီဘက်​လာထိုင်​တာ "

သူ့ကို​ပြောပြီး စားလက်​စ ​တော့ပိုကီ ကို ဆက်​စား​​နေတုန်​း
နှာချီ ချင်​လာ​တော့
လက်​တစ်​ဖတ်​နဲ့ ပိတ်​ပြီး

"ဟပ်​ချိုး "
"ဟပ်​ခိျုး"
"ဟပ်​ပ်​ပ်​ပ်​ ခိျုး"

မ​အောင်​့နိုင်​ဘဲ သူ့ဘက်​လှည်​့ချီမိသလို
ဖြစ်​သွား​ပေမ့ဲ သူ့မျက်​နှာကိုဖျက်​ကနဲ
ကြည်​့မိ​တော့ ​ကောင်​​လေးက

ကျွန်​​တော်​့ကို​ဆွေး​ဆွေး​မြေ့​မြေ့​
လေးကြည်​့​နေသည်​
ပြို​တော့မဲ့ မိုးလိုဘဲ ငိုမဲ့မဲ့​တောင်​ဖြစ်​နေပြီ

သူ့မျက်​နှာများ စင်​ကုန်​လို့လား​ပေါ့

​ခေါင်​းကြီး​အောက်​ငုံ့ပြီး ​
တော့ပိုကီ​တွေ စား​နေရင်​း
ပလုံးပ​ထွေးနဲ ့

"Hyung ! ! sorry ပါ ကျွန်​​တော်​ဒီ့ထက်​​စော​စော လာခဲ့ရမှာ ခု​တော့ h... hyu...hyung ဖျား​ရော့မယ်​" ​

ဟောဗျာ ငိုပြီ ...
ဖျား​တော့မှာဆိုးလို့ ငိုသည်​တဲ့လား
ဒီက​လေးက ဘယ်​လိုပါလိမ်​့
ကိုယ်​နဲ့လဲ ​သွေးမ​တော်​သားမစပ်​တဲ့လူ
ဖျား​တော့မှာကို
စိ်တ်​ပူလို့ ငိုသည်​တဲ့လား ???

အ​တွေး​ပေါင်​း​သောင်​း​ခြောက်​​ထောင်​
​ခေါင်​းထဲဖြတ်​​ပြေး​နေကြပြီ

"​ဟာဟေ့​ဟေ့ မငိုနဲ့​လေ
ကို်​ယ်​ဘာမှမဖြစ်​ပါဘူး
နှာဘဲချီတဲ့ဟာကို.....
ဒီ​လောက်​မိုး​လေးစိုတာနဲ့
ဖျားစရာလား
ကို်​ယ်​့ကိုကြည်​့ ဒီမှာအ​ကောင်​းကြီးရှိ​သေးတယ်​ "
​ခေါင်​း​တောင်​မ​ဖော်​​တော့
တစ်​ရွှတ်​ရွှတ်​နဲ့ငို​နေတာ
သူ့ပခုံး နှစ်​ဖက်​​ပေါ် လက်​တင်​ပြီး အတင်​း​မော့ခိုင်​းလို့လဲမရ ငုံ့ကြည်​့​တော့လဲ အကြည်​့မခံ မျက်​နှာလွဲသွားပြန်​ပီ

မထူးဘူးဆိုပြီး သူထိုင်​​နေတဲ့​ရှေ့ကို ဒူး​လေးထာက်​ပြီး ​
"Jungkook Hyung ကိုခဏ​လောက်​ကြည်​့ပါဦး"

×××××××××××××××××××××××××××××××

Hyung က ကျွန်​​တော်​့​ပေးတဲ့အ​အေးကိုယူပြီး တစ်​ငုံ​မော့လိုက်​သည်​ ပြီးမှ ကျွန်​​တော့်​ကို စိုက်​ကြည်​့ပြီး

" Jungkook!!! "

ဟင်​ Hyung က ကျွန်​​တော်​့ကို
Jungkook လို့​ခေါ်တယ်​လား

စိတ်​ထဲ ​ပျော်​ရမလို ငိုချင်​လာသလိုလိုနဲ့
ပထမဆုံး ​hyung ခေါ်တဲ့

မင်​း ဆိုတဲ့ နာမ်​စားက​နေ
Jungkook တဲ့ ​လေ
ကျွန်​​တော်​​သေ​ပျော်​ပါပြီ hyung ရယ်​

"နောက်​ခါဆို အဲ့လို​တွေ
​ပြေး​ပြေးလွှားလွှား မလုပ်​နဲ့​နော်​
ထီးပါရဲ့သားနဲ့ မ​ဆောင်​းချင်​လို့
မိုး​ရေထဲ လမ်​း​လျှောက်​လိုက်​တာ
စိတ်​သက်​သာရမယ်​ထင်​လို့ အိမ်​လဲမပြန်​ချင်​​သေးတာနဲ့ ဒီဘက်​လာထိုင်​တာ "

hyung က ​တော့ပိုကီ ကို
ဆက်​စား​နေသည်​
​စိတ်​သက်​သာရမယ်​ထင်​လို့တဲ့လား
hyung ရယ်​ ဘာ​တွေများ ့​
လောက်​​တောင်​စိတ်​ညစ်​​နေလို့လဲ ဟင်​
​ပြေး​ပြေးလွှားလွှား မလုပ်​ရင်​
hyung ဖျားသွားမှာ​ပေါ့

ကျွန်​​တော်​့အတွက်​
အခုလို​ပြေးလွှားရတာက အရမ်း ကြီး
အပန်​းမကြီး​ပေမဲ့
Hyung ​နေမ​ကောင်​းဖြစ်​မှာကိုဘဲ
စိုးရိ်​မ်​မိသွားတာပါ

" ဟပ်​ချိုး "

​ဟောကြည်​့ နှာ​တောင်​ချီ​နေပြီ

"ဟပ်​ချိုး "

"ဟပ်​ပ်​ပ်​ပ်​ချိုး " ​ ​

ကျွန်​​တော်​သာမြန်​မြန်​မသွားရင်​
hyung ဖျား​မှာ​ပေါ့
ကျွန်​​တော်​ဒီ့ထက်​မြန်​မြန်​​ရောက်​လာရမှာ
sorry ပါ hyung

ဘာလို့မှန်​းမသိ​ပေမဲ့ ရင်​ထဲက
​အောင်​့သက်​သက်​
hyung ​ရှေ့မှာ ငိုလို့မဖြစ်​ ဒါ​ပေမဲ့

"Hyung ! ! sorry ပါ
ကျွန်​​တော်​ဒီ့ထက်​​စော​စော လာခဲ့ရမှာ
ခု​တော့
h... hyu...hyung ဖျား​ရော့မယ်​"

"ဟာဟေ့​ဟေ့ မငိုနဲ့​လေ ကို်​ယ်​ဘာမှမဖြစ်​ပါဘူး နှာဘဲချီတဲ့ဟာကို.
ဒီ​လောက်​မိုး​လေးစိုတာနဲ့
ဖျားစရာလား ကို်​ယ်​့ကိုကြည်​့
ဒီမှာအ​ကောင်​းကြီးရှိ​သေးတယ်​ "

Hyung ​ေ​ရ့ှဆို အရာရာနဲ့အ​ကြောင်​း​ကြောင်​း ခုလဲ မျက်​ရည်​ မထိန်​းနိုင်​ဘူး ငိုရပြန်​ပီ .

ငို​တော့လဲ hyung ​ရှေ့မှာမှ ​ခေါင်​း​တောင်​မ​ဖော်​​တော့ တစ်​ရွှတ်​ရွှတ်​နဲ့ငို​နေရတယ်​လို့

မိန်​းမ ဆန်​လိုက်​တာ
Jungkookရာ ....

Hyung က ပခုံး​ပေါ် မရဲတရဲ​လေး
လက်​တင်​ပြီး အတင်​း​မော့ခိုင်​း​နေပြန်​တယ်​ ဟာဒီလူကြီးနှယ်​ ရှက်​ပါတယ်​ဆိုမှ

​အောက်​က​နေ ငုံ့ကြည်​့​ပြန်​ပီ
ဒီမျက်​မှန်​ကလဲ ရှုတ်​လိုက်​တာ
ငိုတာ​တောင်​ ကြားက ကန်​့လန်​့ကန်​့လန်​့နဲ့ hyung မမြင်​အောင်​ မျက်​နှာလွဲှဦးမှ

မျက်​နှာလွှဲ​တော့ hyung က
သူထိုင်​​နေတဲ့​နေရာက​နေ
မတ်​တပ်​ရပ်​လိုက်​တဲ့အရိပ်​ကို

hyung ကို
ကြည်​့မ​နေ​ပေမဲ့
မျက်​လုံး​ထောင်​့က​နေ​တွေ့လိုက်​ရသည်​

ကျွန်​​တော်​ထိုင်​​နေတဲ့​ရှေ့မှာ
ဒူး​လေးထာက်​ပြီး ​လာထိုင်​​နေတာ

ဒါ....ဒါ hyung မှ ဟုတ်​ရဲ့လား

"Jungkook "
အသား​တွေပါ တုန်​တက်​သွားသည်​
hyung ကျွန်​​တော့် နာမည်​​ခေါ်တာ

ဒုတိယအကြိမ်​​မြောက်​

တစ်​ခါ​ခေါ်ခံရတိုင်​း ပင်​လယ်​ဓားပြ စီး​နေတုန်​း
အူ​တွေကလီစာ​တွေ အ​ပေါ်ကို​ရောက်​သွားသလို
ရင်​ထဲတလှပ်​လှပ်​

"Hyung ကိုခဏ​လောက်​ကြည်​့ပါဦး"

သူ့ကိုယ်​သူလဲ Hyung တဲ့ ဒုက္ခဘဲလူက
စိတ်​မခိုင်​ပါဘူးဆို

ဘာ​တွေကိုကြည်​့ခိုင်​း​နေတာတုန်​း ခက်​တာဘဲ hyung ရယ်​

hyung ထိုင်​​နေရတာ
အားနာ​တော့ တဖြည်​းဖြည်​း
​ခေါင်​း​မော့ပြီးကြည့်လိုက်​​တော့

Hyung နဲ့ မျက်​နှာချင်း​းဆိုင်​စုံသွားတဲ့
တစ်​ခဏ hyung ဘာမှဆက်​မ​ပြော​ပေ
ဒီအတိုင်​းကြည်​့​နေတုန်​း ....

အရမ်​း မ​ဝေးတဲ့အ​နေအထားမို့
Hyung
မျက်​နှာကို ပျက်​ပျက်​သားသားမြင်​​နေရသည်​ ...

hyung ရယ်​ ဘာလို့အဲ့​လောက်​​တောင်​
ကျွန်​​တော်​့ကို ပြုစားနိုင်​ရတာလဲ

hyung ရဲ့အကြည်​့တစ်​ချက်​
Hyung ရဲ့မျက်​ဝန်​း​

ကျွန်​​တော်​့အတွက်​က​တော့
အရမ်​းခန့်ညားတဲ့
ပန်​းချီကားတစ်​ချပ်​
ကမ်ဘ်ဘာကျာ်​ မိုနာလီဇာပန်​းချီကားဆိုတာ
ကျွန်​​တော်​့အတွက်​​တော့
Hyung ကိုမှီမယ်​မထင်​ပါဘူး

Hyung က စကားဆက်​​ပြောဖို့ဟန်​ပြင်​​နေပုံရသည်​ အဲ့အချိန်​

နှာ​ခေါင်​းထဲဝင်​လာတဲ့
ဖုန်​နံ့​ကြောင်​့ နှာ.... နှာ.... ချီ ချင်​​နေပြီ
မဖြစ်​ဘူးhyung ​ရှေ့မှာရှိတယ်​

ချီလို့မဖြစ်​ ... မဖြစ်​ ..ဖြစ်​
"ဟပ်​...ဟပ်​....ဟပ်​ ခိျ "

အဲ့အချိန်​

ထိုင်​​နေတဲ့ခုံ​ပေါ်က​နေ ​အရှိန်​နဲ့​ချော်​ပြီး
ပြုတ်​အကျ

ကျွန်​​တော်​့ လိပ်​ပြာ​လေး အ​ဝေးကိုလွင်​့သွားပြီ

ဘုရား​ရေ ငါ ငါ Hyung ကို Hyung ကို
----------------------------------------------------
"Kim TaeHyung မင်​းဘာ​တွေ​ငေးကြည်​့​နေတာလဲ ထမင်​းစား​လေ ​ဟျောင်​့ "
အစ်​ကိုဖြစ်​သူက

ထမင်​းစားဝိုင်​းထဲ ​စော​စောစီးစီး
​ငူငူငိုင်​ငိုင်​
ထမင်​းကို တစ်​​စေ့ချင်​း
ပါးစပ်​ထဲထည်​့​နေတဲ့
kim taehyung ​ကြောင်​့ အားမရ ​ ခေါ်​တော့လဲမကြား

မ​နေ့က

Flash back

သူ့​ရှေ့မှာ ဒူး​ထောက်​ထိုင်​ချပြီးသူ့ကို​ကြည်​့​တော့
ထို​ကောင်​​လေး ငိုမ​နေ​တော့​ပင်​မဲ့
နှာထိပ်​မှာ​တော့ရဲတွတ်​လို့

"Hyung ကိုခဏ​လောက်​ကြည်​့ပါဦး"
လို့​ပြော​တော့
တစ်​ဖြည်​းဖြည်​း​မော့ကြည်​့လာတဲ့
အခါ သူ့မျက်​ဝန်​းအစုံနဲ့​တွေ့လိုက်​ရချိန်​

1sec ဒုတ်​ဒုတ်​
2sec ဒုတ်​ဒုတ်​ ဒုတ်​ဒုတ်​ ဒုတ်​ဒုတ်​
ငါဘာလို့ရင်​​တွေ ထခုန်​နေတာလဲ

​သေချာတာတစ်​ခုက
သူ့ဆီက အကြည်​့မလွဲနိုင်​ခဲ့ဘူး
ဒီမျက်​ဝန်​း​တွေနဲ့ ငါတရင်​းတနှီး ရှိ​နေတယ်
​
​သေချာ​နေပါပြီ အိမ်​မက်​ထဲက
​ကောင်​​လေး Jungkook ဘဲ

သူ့ကို စကားဆက်​​ပြောဖို့
ဟန်​ပြင်​လိုက်​ပင်​မဲ့
​ကောင်​​လေးက ရုတ်​တရက်​

"ဟပ်​...ဟပ်​.. ဟပ်​ ခိျ "

သူလဲ မထိန်​းနိုင်​​တော့ဘူးနဲ့တူပါတယ်​ နှာချီလိုက်​​တာ​
ခုံ​ပေါ်က​နေ အရှိန်​နဲ့ပြုတ်​ကျ..... ပြုတ်​..ကျ.. လာ ​

အဲ့အချိန်​

​ခေါင်​းနပန်​းကြီးသွားရသည်​
နူးညံ့တဲ့ ထိ​တွေ့မူတစ်​ခုကို
နှုတ်​ခမ်​းကိုထိသွားတာ

ရင်​ထဲမှာပူကနဲ

​Jungkook လဲ လန်​့ဖြန်​ကာ
Taehyung ကို ချက်​ချင်​းတွန်​းပြီး ​
နှုတ်​ခမ်​းကို အုပ်​ပြီး
​ပြေးထွက်​သွားသည်​

Taehyungလဲ ထိုင်​နေတဲ့​နေရာမှာ
ငုတ်​တုတ်​​
​တော်​​တော်​ကြာမှ
အသိပြန်​ကပ်​လာတယ်​

ဒါ accident တစ်​ခုဘဲ
အိမ်​ပြန်​လာ​နေတဲ့ တစ်​​လျှောက်​လုံး
ရင်​ခုန်​သံက မရပ်​နိုင်​​သေး

တစ်​ညလုံးလဲ အိပ်​လို့မ​ပျော်​
ထိုအဖစ်​အပျက်​​လေးကို
တစ်​စိမ်​့စိမ်​့​တွေးရင်​း...

FLASH END

ကိုယ်​့အ​တွေး​တွေ နဲ့ ကိုယ်​လွှင်​့​နေချိန်​
Namjoon hyung က
​မျက်​နှာချင်​းဆိုင်​ထိုင်​​နေ​တော့

Namjoon hyung ဆီက ​ခြေ​ထောက်​ကို
ခပ်​နာနာ​လေး​ အကန်​ခံလိုက်​ရမှဘဲ

"အားးးး HYUNGGG ဘာလို့ကန်​တာလဲ နာတယ်​ဗျ "

"​အောင်​မယ်​ ဘာလို့ကန်​တာလဲ
ဟုတ်​လား မင်​းခန္ဓာ
က​ိုယ်​ကြီးက ဒီမှာငုတ်​တုတ်​ ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့
စိတ်​​တွေ က ကမ်ဘာ ပတ်​​နေပြီး​တော့များ
ငါ​ခေါ်တာ ​လမ်​းထိပ်​က​တောင်​ကြား​လောက်​​တယ်​ စား​နေတဲ့ထမင်​းက
တစ်​​စေ့ချင်​း နာရီကိုလဲကြည်​့ဦး"

"သိပါတယ်​ ​ဗျာ ​စောပါ​သေးတယ်
hyung ကလဲ Jin hyung
နဲ့​နေတာများလာလို့လား မသိဘူး
​ပွားမယ်​ဆိုတာကြီးဘဲ
Jin hyung ခဏ​လောက်​
နယ်​ပြန်​သွားတာမှတ်​လား
ပြန်​လာရင်​ hyung ကျွန်​​တော်​့ကို
ကန်​တာက အစ တ်​ိုင်​​ပြောမှာ "

" ​တိုင်​​လေ ငါက ​ကြောက်​ရမှာလား
စားစရာရှိမြန်​မြန်​စားကွာ
အပို​စကား​တွေမ​ပြောနဲ့
မင်​းမ​နေ့က ​ကျောင်​းအကျီ မဟုတ်​ဘဲ
အပြင်​အကျီနဲ့ပြန်​လာပြီး
​နောက်​ကျတဲ့ကိစ္စ ငါနဲ့ရှင်​းရဦးမယ်​"

ဒုက္ခဘဲ မုန်​့ဖိုး အဖျက်​ခံရမဲ့ကိန်​းဘဲ
​ရှောင်​ထားမှ

" ​​ကျောင်​းမှာ ​ဘောလုံးကန်​​နေတုန်​း မိုးရွာလာတာ မထူးဘူးဆိုပြီး
လမ်​း​လျှောက်​ပြန်​လာကြတာ
အဲ့ဒါနဲ့ JHOPE အကျီ ​တွေ
ယူ ဝတ်​လာတာ hee hee "

"​အေး ​အေး ပြီးတာဘဲ ​တော်​​သေးတာ​ပေါ့
ငါက မင်​း​ကျောင်​းမတက်​ဘဲ ​
လျှောက်​သွားတယ်​
ထင်​​နေတာ
​ကျောင်​းနဲ့ hope အိမ်​နဲ့က နီးလို့
မင်​းမဖျားတာ တကယ်​လို့သာ
မင်​းဖျားရင်​ hyung က
အလုပ်​တစ်​ဖက်​နဲ့ ဆိုင်​ကလဲ
Hyung ​တစ်​​​ယောက်​ထဲ ကြည်​့​နေရတာ
မင်​းကို အစအဆုံးလိုက်​မကြည်​့နိုင်​ဘူး
ဒီညီ အကို ၂​ယောက်​​လေးဘဲ ရှိတာ
​နေမ​ကောင်​းရင်​ hyung
မင်​းအနားမှာရှိ​ပေးမ​နေနိုင်​ဘူး
မနှစ်​ကလို ​နေမ​ကောင်​းပြန်​ဖြစ်​ရင်​ "

" NaeNae nae ကျွန်​​တော်​သိပါပြီ
ကျန်​းမာ​ရေးလဲ ဂရုစိုက်​ပါ့မယ်​
ဓာတ်​ပြား​ဟောင်​းကြီးကို​တော့
ပြန်​ပြန်​မဖွင်​့ပါနဲ့ ​တော့
ကျွန်​​တော်​မျိုး ​ကျောင်​းသွား​လိုက်​ပါဦးမယ်​
hyungပိုက်​ဆံအိတ်​ထဲက
လိုသ​လောက်​
နှိုက်​ထားလိုက်​ပါတယ်​ "

လို့​ပြောပြီး ဖိနပ်​စီးပြီး လှစ်​ကနဲ အမြန်​ထွက်​လာလိုက်​ရတယ်​ မဟုတ်​ရင်​
ဆဲသ​ံ​ လေး​တွေ ကြား​နေရဦးမယ်​
••••••••••••••••••••••••••••••••
Zawgyi

TH pov

အသံၾကားရာ ​ေနာက္​လွည္​့ၾကည္​့​ေတာ့

"ဟင္​ ​​ေလးလုံး​ေလး"
သူ႕လက္​ထဲက အထုပ္​​ေတြကို ခ်တယ္​

ကြၽန္​​ေတာ္​ထိုင္​​ေနတဲ့ ​ေဘးကိုလာၿပီး
ကြၽန္​​ေတာ္​့ ကိုျပဴးတူးၿပဲတဲ ​
ေျခဆုံး​ေခါင္​းဆုံးၾကည္​့

ထိတ္​ထိတ္​ ဖ်ာဖ်ာနဲ႔ ​
ေရစိုေနတဲ့အက်ီ​ေတြကို
ဟိုစမ္​းဒီစမ္း စမ္​းၾကည္​့ၿပီး

" Hyung ....မိုးစိုထားတာကို
ဘာလို႔အိမ္​မျပန္​တာလဲ
ဆံပင္​​ေတြလဲစို​ေနတယ္​ aish...."

​ေဟာဗ်ာ ထူးထူးဆန္​းဆန္​း
အသံ​ေတြဘာ​ေတြထြက္​လို႔
လူကို ေဟာက္​​စားလာလုပ္​ေန သလိုလို
သူ႕အ​ေပၚထပ္​အ​ေႏြးထည္​ကို
ခ်က္​ခ်င္​းခြၽတ္​ၿပီး
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ျခဳံ​ေပး​ေနတာ

"ရတယ္​ မလို ... "
ကြၽန္​​ေတာ္​့စကား​ေတာင္​မဆုံး​ေသးဘူး
ခ်က္​ခ်င္​း မတ္​တပ္​ရပ္​ၿပီး

"Hyung ခဏ​ေလး​ေနာ္​
ကြၽန္​​ေတာ္​ျပန္​လာခဲ့မယ္​
ခဏ​ေလး ခဏ​ေလးဘဲ​ေစာင္​့ "
ဆိုၿပီး​ေျပးတာတန္​း​ေန​ေရာ
သူ႕ၾကည္​့ရတာ ပ်ာယာကိုခတ္​လို႔

သူ​ေျပးထြက္​သြားတဲ့​ေနာက္​​ေက်ာ​ေလးကို ၾကည္​့ရင္​း ​ေၾကာင္​အမ္​းအမ္​းနဲ႔ သူ႕အရိပ္​​ေလး မ်က္​စိထဲက​ေပ်ာက္​သြားတဲ့အထိ လွမ္​းၾကည္​့​ေနမိတယ္​

၁၅ မိနစ္​​ေလာက္​​ေန​ေတာ့ ခ်က္​ခ်င္​းဘဲ
အ​ေျပးအလႊား
ျပန္​​ေရာက္​လာျပန္​တယ္​
လက္​ထဲမွာလဲ အက်ီနဲ႔ tower တစ္​ထည္​
ဘယ္​က​ေနဘယ္​လိုသြား႐ွာဝယ္​လာတာလဲ
ဒီ​ေကာင္​​ေလး

ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေဟာဟဲစိုက္​​ေနၿပီ
ငါ့အတြက္​ သြားဝယ္​​ေပးတာလား ???
တကယ္​ အံ့ၾသသြားရတာတာ့အမွန္​

"Hyung ၾကာသြားလား
​ေအး​ေနၿပီလား
ဒီမွာ ​အက်ီ​ ​ေဘာင္​းဘီ​ေတာ့
မ​ေတြ႕ခဲ့ဘူး ဒါကtower
​ေခါင္​းသုတ္​ဖို႔ ​​"
သူ႕ကိုၾကည္​့​ေနရတာ ကိုယ္​ပါအလိုလို ​ေမာလာတယ္​
​​
​"ဘာလို႔ဝယ္​လာတာလဲ ​
ေခါင္​း​ေတာင္​​​ေတာ္​​ေတာ္​ေျခာက္​​
ေနတဲ့ဟာကို ဒီမွာၾကည္​့ " လို႔​ ဆံပင္​​ေတြကို ပြတ္​ျပ​ေတာ့

မ်က္​လုံး​ေလးကလယ္​ကလယ္​နဲ႔
ၾကည္​့လာတယ္​ ​သူ႕မ်က္​ႏွာမွာ
ေခြၽး​ေတြလဲျပန္​လို႔

​ေၾသာ္​ ​​ေကာင္​​​ေလးရယ္​
အဲ့​ေလာက္​ထိ မလိုပါဘူး
တစ္​သတ္​နဲ႔တစ္​ကိုယ္​ Namjoon hyung ​ေတာင္​အဲ့​ေလာက္​ထိ မလုပ္​​ေပးခဲ့ဘူး

​ေႏြး​ေထြးတယ္​ ဆိုတဲ့ခံစားမႈ ​
ကို္​ယ္​့ကိုယ္​ ဒ​ီ​ေလာက္​ထိ စိတ္​ပူ​ေပးတက္​တဲ့ လူ႐ွိပါ​ေသးလားဆိုၿပီး ​
ေပ်ာ္​သြားတာ​ေတာ့အမွန္​
သူ႕လုပ္​သမွ်ကိုၾကည္​့​​ေငးၿပီးၾကည္​့​ေနမိသည္​

"အက်ီ​ေတာ့လဲလိုက္​မယ္​ tower က​ေတာ့
မင္​းအတြက္​ဘဲလိုမယ္​ထင္​တယ္​
​​ေရာ့ ေခ်ြး​ေတြသုတ္​လိုက္​ဦး"

သူ႕​ေဘးကထၿပီး
အက်ႌလဲဖို႔ထြက္​လာလိုက္​တယ္​
ခုနက​ေသြးပူ​ေနတုန္​းမလို႔ ​ေအးတာသတိမထားမိတာ

ခုနဲနဲ​ေတာင္​ခ်မ္​းစိမ္​့စိမ္​့ျဖစ္​လာၿပီ
​ေကာင္​​ေလးဝယ္​လာတဲ့ tee ​ေလးနဲ႔
သူ႕ Hoddy ​ေလးကိုထပ္​ဝတ္​မွဘဲ
​ေႏြးကနဲ ဘဲ Hoddy က
ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔က်​ေတာ့ ကြက္​တိ
သူဝတ္​ထားတုန္​းက က​ေလးကို လူႀကီးအက်ီ​ေပးဝတ္​ထားတဲ့အတိုင္​းဘဲ

သူသုံး​ေနက် ​ေရ​ေမြးနံ႔ထင္​ပါတယ္​
အရမ္​းလဲမစူးတဲ့အနံ႔သင္​းသင္​း​ေလး
ပန္​းနံ႔​ေလးလိုဘဲ

ကြၽန္​​ေတာ္​လဲျပန္​​ေရာက္​​ေရာ
သူက ဘူးတစ္​ဗူးလွမ္​း​ေပးတယ္​

"Hyung ဘာမွမစားရ​ေသးဘူးမွတ္​လား ဟိုး..နားကဆိုင္​က ​ေတာ့ပိုကီ
အရမ္​း​ေကာင္​းတာ....
ကြၽန္​​ေတာ္​ဆို
bibibap ဆိုင္​ကဟာ​ေတြဆို
အကုန္​ႀကိဳက္​တယ္​ "

"​Aww Gomawow"
လို႔ျပဳံးျပၿပီး​ေျဖ​ေတာ့
အဲ့​ေလးလုံး​ေလးက ​ပါး​ေတြရဲကနဲဘဲ
ခ်က္​ခ်င္​း​ေခါင္​းငုံ႔သြားတယ္​

ဒီလို ႐ွက္​သြားတာ အိမ္​မက္​ထဲက
Jungkook ဘဲ ​ေသခ်ာတယ္​ အဲ့ဒါသူ

အျပင္​မွာ တကယ္​​ေတြ႕​ေတာ့လဲ
ခ်စ္​စရာ​ေလးပါ​

ဟာာ Kim Taehyung
မင္​းဘာ​ေတြ​ေတြး​ေနတာလဲ

​ေတာ့ပိုကီ ဗူးၿပီး​
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို လွမ္​း​ေပးတယ္​

သူ႕ဗူးကိုဖြင္​့တယ္​ ပါးစပ္​ထဲ
သုံး​ေလးခု​ေလာက္​ပစ္​သြင္​းၿပီး
တစ္​ခုခု သတိရသြားပုံ

ထိုင္​​ေနတဲ့ ခုံ​တန္​း​ေလး​ေအာက္​မွာ ခ်ထားတဲ့ Cola ဗူးကိုကိုင္​ကာ

"Hyung ဒါ..ဒါ..အ​ေအး "
ပါးစပ္​ထဲ ​ေတာ့ပိုကီ ပလုပ္​ပ​ေလာင္​းနဲ႔
အ​ေအးဘူးကို လွမ္​း​ေပး​ေနတာ

" ရတယ္​ ​ဒါဘဲ​စား​ေတာ့မယ္​ "
အ​ေအးဘူးကို အတင္​း​ေတြ​ေဖာက​္​​ေပးၿပီး
​​ေပး​ေနတုန္​း မယူမခ်င္​း​
ေပး​ေနမယ္​ဆိုတဲ့သ​ေဘာ

ကြၽန္​​ေတာ္​လွမ္​းယူၿပီး

"Jungkook ​" ​လို႔​ေခၚလိုက္​​ေတာ့ ​
ေကာင္​​ေလးက
ျပဴးတူးၿပဲတဲ
ျပန္​ၾကည္​့လာသည္​
သူ႕မ်က္​လုံးအစုံနဲ႔ေတြ႕ရင္​
ရင္​ဘတ္​က ဘာလို႔ ခုန္​တာလဲ...
ထူးဆန္​းတယ္​

"ေနာက္​ခါဆို အဲ့လို​ေတြ
​ေျပး​ေျပးလႊားလႊား မလုပ္​နဲ႔​ေနာ္​
ထီးပါရဲ႕သားနဲ႔ မ​ေဆာင္​းခ်င္​လို႔
မိုး​ေရထဲ လမ္​း​ေလွ်ာက္​လိုက္​တာ
စိတ္​သက္​သာရမယ္​ထင္​လို႔
အိမ္​လဲမျပန္​ခ်င္​​ေသးတာနဲ႔
ဒီဘက္​လာထိုင္​တာ "

သူ႕ကို​ေျပာၿပီး စားလက္​စ ​ေတာ့ပိုကီ ကို ဆက္​စား​​ေနတုန္​း
ႏွာခ်ီ ခ်င္​လာ​ေတာ့
လက္​တစ္​ဖတ္​နဲ႔ ပိတ္​ၿပီး

"ဟပ္​ခ်ိဳး "
"ဟပ္​ခိ်ဳး"
"ဟပ္​ပ္​ပ္​ပ္​ ခိ်ဳး"

မ​ေအာင္​့ႏိုင္​ဘဲ သူ႕ဘက္​လွည္​့ခ်ီမိသလို
ျဖစ္​သြား​ေပမ့ဲ သူ႕မ်က္​ႏွာကိုဖ်က္​ကနဲ
ၾကည္​့မိ​ေတာ့ ​ေကာင္​​ေလးက

ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ေဆြး​ေဆြး​ေျမ့​ေျမ့​
ေလးၾကည္​့​ေနသည္​
ၿပိဳ​ေတာ့မဲ့ မိုးလိုဘဲ ငိုမဲ့မဲ့​ေတာင္​ျဖစ္​ေနၿပီ

သူ႕မ်က္​ႏွာမ်ား စင္​ကုန္​လို႔လား​ေပါ့

​ေခါင္​းႀကီး​ေအာက္​ငုံ႔ၿပီး ​
ေတာ့ပိုကီ​ေတြ စား​ေနရင္​း
ပလုံးပ​ေထြးနဲ ့

"Hyung ! ! sorry ပါ ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီ့ထက္​​ေစာ​ေစာ လာခဲ့ရမွာ ခု​ေတာ့ h... hyu...hyung ဖ်ား​ေရာ့မယ္​" ​

ေဟာဗ်ာ ငိုၿပီ ...
ဖ်ား​ေတာ့မွာဆိုးလို႔ ငိုသည္​တဲ့လား
ဒီက​ေလးက ဘယ္​လိုပါလိမ္​့
ကိုယ္​နဲ႔လဲ ​ေသြးမ​ေတာ္​သားမစပ္​တဲ့လူ
ဖ်ား​ေတာ့မွာကို
စိ္တ္​ပူလို႔ ငိုသည္​တဲ့လား ???

အ​ေတြး​ေပါင္​း​ေသာင္​း​ေျခာက္​​ေထာင္​
​ေခါင္​းထဲျဖတ္​​ေျပး​ေနၾကၿပီ

"​ဟာေဟ့​ေဟ့ မငိုနဲ႔​ေလ
ကို္​ယ္​ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး
ႏွာဘဲခ်ီတဲ့ဟာကို.....
ဒီ​ေလာက္​မိုး​ေလးစိုတာနဲ႔
ဖ်ားစရာလား
ကို္​ယ္​့ကိုၾကည္​့ ဒီမွာအ​ေကာင္​းႀကီး႐ွိ​ေသးတယ္​ "
​ေခါင္​း​ေတာင္​မ​ေဖာ္​​ေတာ့
တစ္​႐ႊတ္​႐ႊတ္​နဲ႔ငို​ေနတာ
သူ႕ပခုံး ႏွစ္​ဖက္​​ေပၚ လက္​တင္​ၿပီး အတင္​း​ေမာ့ခိုင္​းလို႔လဲမရ ငုံ႔ၾကည္​့​ေတာ့လဲ အၾကည္​့မခံ မ်က္​ႏွာလြဲသြားျပန္​ပီ

မထူးဘူးဆိုၿပီး သူထိုင္​​ေနတဲ့​ေ႐ွ႕ကို ဒူး​ေလးထာက္​ၿပီး ​
"Jungkook Hyung ကိုခဏ​ေလာက္​ၾကည္​့ပါဦး"

×××××××××××××××××××××××××××××××

Hyung က ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေပးတဲ့အ​ေအးကိုယူၿပီး တစ္​ငုံ​ေမာ့လိုက္​သည္​ ၿပီးမွ ကြၽန္​​ေတာ့္​ကို စိုက္​ၾကည္​့ၿပီး

" Jungkook!!! "

ဟင္​ Hyung က ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို
Jungkook လို႔​ေခၚတယ္​လား

စိတ္​ထဲ ​ေပ်ာ္​ရမလို ငိုခ်င္​လာသလိုလိုနဲ႔
ပထမဆုံး ​hyung ေခၚတဲ့

မင္​း ဆိုတဲ့ နာမ္​စားက​ေန
Jungkook တဲ့ ​ေလ
ကြၽန္​​ေတာ္​​ေသ​ေပ်ာ္​ပါၿပီ hyung ရယ္​

"ေနာက္​ခါဆို အဲ့လို​ေတြ
​ေျပး​ေျပးလႊားလႊား မလုပ္​နဲ႔​ေနာ္​
ထီးပါရဲ႕သားနဲ႔ မ​ေဆာင္​းခ်င္​လို႔
မိုး​ေရထဲ လမ္​း​ေလွ်ာက္​လိုက္​တာ
စိတ္​သက္​သာရမယ္​ထင္​လို႔ အိမ္​လဲမျပန္​ခ်င္​​ေသးတာနဲ႔ ဒီဘက္​လာထိုင္​တာ "

hyung က ​ေတာ့ပိုကီ ကို
ဆက္​စား​ေနသည္​
​စိတ္​သက္​သာရမယ္​ထင္​လို႔တဲ့လား
hyung ရယ္​ ဘာ​ေတြမ်ား ့​
ေလာက္​​ေတာင္​စိတ္​ညစ္​​ေနလို႔လဲ ဟင္​
​ေျပး​ေျပးလႊားလႊား မလုပ္​ရင္​
hyung ဖ်ားသြားမွာ​ေပါ့

ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​
အခုလို​ေျပးလႊားရတာက အရမ္း ႀကီး
အပန္​းမႀကီး​ေပမဲ့
Hyung ​ေနမ​ေကာင္​းျဖစ္​မွာကိုဘဲ
စိုးရိ္​မ္​မိသြားတာပါ

" ဟပ္​ခ်ိဳး "

​ေဟာၾကည္​့ ႏွာ​ေတာင္​ခ်ီ​ေနၿပီ

"ဟပ္​ခ်ိဳး "

"ဟပ္​ပ္​ပ္​ပ္​ခ်ိဳး " ​ ​

ကြၽန္​​ေတာ္​သာျမန္​ျမန္​မသြားရင္​
hyung ဖ်ား​မွာ​ေပါ့
ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီ့ထက္​ျမန္​ျမန္​​ေရာက္​လာရမွာ
sorry ပါ hyung

ဘာလို႔မွန္​းမသိ​ေပမဲ့ ရင္​ထဲက
​ေအာင္​့သက္​သက္​
hyung ​ေ႐ွ႕မွာ ငိုလို႔မျဖစ္​ ဒါ​ေပမဲ့

"Hyung ! ! sorry ပါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီ့ထက္​​ေစာ​ေစာ လာခဲ့ရမွာ
ခု​ေတာ့
h... hyu...hyung ဖ်ား​ေရာ့မယ္​"

"ဟာေဟ့​ေဟ့ မငိုနဲ႔​ေလ ကို္​ယ္​ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး ႏွာဘဲခ်ီတဲ့ဟာကို.
ဒီ​ေလာက္​မိုး​ေလးစိုတာနဲ႔
ဖ်ားစရာလား ကို္​ယ္​့ကိုၾကည္​့
ဒီမွာအ​ေကာင္​းႀကီး႐ွိ​ေသးတယ္​ "

Hyung ​ေ​ရ႕ွဆို အရာရာနဲ႔အ​ေၾကာင္​း​ေၾကာင္​း ခုလဲ မ်က္​ရည္​ မထိန္​းႏိုင္​ဘူး ငိုရျပန္​ပီ .

ငို​ေတာ့လဲ hyung ​ေ႐ွ႕မွာမွ ​ေခါင္​း​ေတာင္​မ​ေဖာ္​​ေတာ့ တစ္​႐ႊတ္​႐ႊတ္​နဲ႔ငို​ေနရတယ္​လို႔

မိန္​းမ ဆန္​လိုက္​တာ
Jungkookရာ ....

Hyung က ပခုံး​ေပၚ မရဲတရဲ​ေလး
လက္​တင္​ၿပီး အတင္​း​ေမာ့ခိုင္​း​ေနျပန္​တယ္​ ဟာဒီလူႀကီးႏွယ္​ ႐ွက္​ပါတယ္​ဆိုမွ

​ေအာက္​က​ေန ငုံ႔ၾကည္​့​ျပန္​ပီ
ဒီမ်က္​မွန္​ကလဲ ႐ႈတ္​လိုက္​တာ
ငိုတာ​ေတာင္​ ၾကားက ကန္​့လန္​့ကန္​့လန္​့နဲ႔ hyung မျမင္​ေအာင္​ မ်က္​ႏွာလြဲွဦးမွ

မ်က္​ႏွာလႊဲ​ေတာ့ hyung က
သူထိုင္​​ေနတဲ့​ေနရာက​ေန
မတ္​တပ္​ရပ္​လိုက္​တဲ့အရိပ္​ကို

hyung ကို
ၾကည္​့မ​ေန​ေပမဲ့
မ်က္​လုံး​ေထာင္​့က​ေန​ေတြ႕လိုက္​ရသည္​

ကြၽန္​​ေတာ္​ထိုင္​​ေနတဲ့​ေ႐ွ႕မွာ
ဒူး​ေလးထာက္​ၿပီး ​လာထိုင္​​ေနတာ

ဒါ....ဒါ hyung မွ ဟုတ္​ရဲ႕လား

"Jungkook "
အသား​ေတြပါ တုန္​တက္​သြားသည္​
hyung ကြၽန္​​ေတာ့္ နာမည္​​ေခၚတာ

ဒုတိယအႀကိမ္​​ေျမာက္​

တစ္​ခါ​ေခၚခံရတိုင္​း ပင္​လယ္​ဓားျပ စီး​ေနတုန္​း
အူ​ေတြကလီစာ​ေတြ အ​ေပၚကို​ေရာက္​သြားသလို
ရင္​ထဲတလွပ္​လွပ္​

"Hyung ကိုခဏ​ေလာက္​ၾကည္​့ပါဦး"

သူ႕ကိုယ္​သူလဲ Hyung တဲ့ ဒုကၡဘဲလူက
စိတ္​မခိုင္​ပါဘူးဆို

ဘာ​ေတြကိုၾကည္​့ခိုင္​း​ေနတာတုန္​း ခက္​တာဘဲ hyung ရယ္​

hyung ထိုင္​​ေနရတာ
အားနာ​ေတာ့ တျဖည္​းျဖည္​း
​ေခါင္​း​ေမာ့ၿပီးၾကည့္လိုက္​​ေတာ့

Hyung နဲ႔ မ်က္​ႏွာခ်င္း​းဆိုင္​စုံသြားတဲ့
တစ္​ခဏ hyung ဘာမွဆက္​မ​ေျပာ​ေပ
ဒီအတိုင္​းၾကည္​့​ေနတုန္​း ....

အရမ္​း မ​ေဝးတဲ့အ​ေနအထားမို႔
Hyung
မ်က္​ႏွာကို ပ်က္​ပ်က္​သားသားျမင္​​ေနရသည္​ ...

hyung ရယ္​ ဘာလို႔အဲ့​ေလာက္​​ေတာင္​
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ျပဳစားႏိုင္​ရတာလဲ

hyung ရဲ႕အၾကည္​့တစ္​ခ်က္​
Hyung ရဲ႕မ်က္​ဝန္​း​

ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​က​ေတာ့
အရမ္​းခန္႔ညားတဲ့
ပန္​းခ်ီကားတစ္​ခ်ပ္​
ကမ္ဘ္ဘာက်ာ္​ မိုနာလီဇာပန္​းခ်ီကားဆိုတာ
ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​​ေတာ့
Hyung ကိုမွီမယ္​မထင္​ပါဘူး

Hyung က စကားဆက္​​ေျပာဖို႔ဟန္​ျပင္​​ေနပုံရသည္​ အဲ့အခ်ိန္​

ႏွာ​ေခါင္​းထဲဝင္​လာတဲ့
ဖုန္​နံ႔​ေၾကာင္​့ ႏွာ.... ႏွာ.... ခ်ီ ခ်င္​​ေနၿပီ
မျဖစ္​ဘူးhyung ​ေ႐ွ႕မွာ႐ွိတယ္​

ခ်ီလို႔မျဖစ္​ ... မျဖစ္​ ..ျဖစ္​
"ဟပ္​...ဟပ္​....ဟပ္​ ခိ် "

အဲ့အခ်ိန္​

ထိုင္​​ေနတဲ့ခုံ​ေပၚက​ေန ​အ႐ွိန္​နဲ႔​ေခ်ာ္​ၿပီး
ျပဳတ္​အက်

ကြၽန္​​ေတာ္​့ လိပ္​ျပာ​ေလး အ​ေဝးကိုလြင္​့သြားၿပီ

ဘုရား​ေရ ငါ ငါ Hyung ကို Hyung ကို
----------------------------------------------------
"Kim TaeHyung မင္​းဘာ​ေတြ​ေငးၾကည္​့​ေနတာလဲ ထမင္​းစား​ေလ ​ေဟ်ာင္​့ "
အစ္​ကိုျဖစ္​သူက

ထမင္​းစားဝိုင္​းထဲ ​ေစာ​ေစာစီးစီး
​ငူငူငိုင္​ငိုင္​
ထမင္​းကို တစ္​​ေစ့ခ်င္​း
ပါးစပ္​ထဲထည္​့​ေနတဲ့
kim taehyung ​ေၾကာင္​့ အားမရ ​ ေခၚ​ေတာ့လဲမၾကား

မ​ေန႔က

Flash back

သူ႕​ေ႐ွ႕မွာ ဒူး​ေထာက္​ထိုင္​ခ်ၿပီးသူ႕ကို​ၾကည္​့​ေတာ့
ထို​ေကာင္​​ေလး ငိုမ​ေန​ေတာ့​ပင္​မဲ့
ႏွာထိပ္​မွာ​ေတာ့ရဲတြတ္​လို႔

"Hyung ကိုခဏ​ေလာက္​ၾကည္​့ပါဦး"
လို႔​ေျပာ​ေတာ့
တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း​ေမာ့ၾကည္​့လာတဲ့
အခါ သူ႕မ်က္​ဝန္​းအစုံနဲ႔​ေတြ႕လိုက္​ရခ်ိန္​

1sec ဒုတ္​ဒုတ္​
2sec ဒုတ္​ဒုတ္​ ဒုတ္​ဒုတ္​ ဒုတ္​ဒုတ္​
ငါဘာလို႔ရင္​​ေတြ ထခုန္​ေနတာလဲ

​ေသခ်ာတာတစ္​ခုက
သူ႕ဆီက အၾကည္​့မလြဲႏိုင္​ခဲ့ဘူး
ဒီမ်က္​ဝန္​း​ေတြနဲ႔ ငါတရင္​းတႏွီး ႐ွိ​ေနတယ္
​
​ေသခ်ာ​ေနပါၿပီ အိမ္​မက္​ထဲက
​ေကာင္​​ေလး Jungkook ဘဲ

သူ႕ကို စကားဆက္​​ေျပာဖို႔
ဟန္​ျပင္​လိုက္​ပင္​မဲ့
​ေကာင္​​ေလးက ႐ုတ္​တရက္​

"ဟပ္​...ဟပ္​.. ဟပ္​ ခိ် "

သူလဲ မထိန္​းႏိုင္​​ေတာ့ဘူးနဲ႔တူပါတယ္​ ႏွာခ်ီလိုက္​​တာ​
ခုံ​ေပၚက​ေန အ႐ွိန္​နဲ႔ျပဳတ္​က်..... ျပဳတ္​..က်.. လာ ​

အဲ့အခ်ိန္​

​ေခါင္​းနပန္​းႀကီးသြားရသည္​
ႏူးညံ့တဲ့ ထိ​ေတြ႕မူတစ္​ခုကို
ႏႈတ္​ခမ္​းကိုထိသြားတာ

ရင္​ထဲမွာပူကနဲ

​Jungkook လဲ လန္​့ျဖန္​ကာ
Taehyung ကို ခ်က္​ခ်င္​းတြန္​းၿပီး ​
ႏႈတ္​ခမ္​းကို အုပ္​ၿပီး
​ေျပးထြက္​သြားသည္​

Taehyungလဲ ထိုင္​ေနတဲ့​ေနရာမွာ
ငုတ္​တုတ္​​
​ေတာ္​​ေတာ္​ၾကာမွ
အသိျပန္​ကပ္​လာတယ္​

ဒါ accident တစ္​ခုဘဲ
အိမ္​ျပန္​လာ​ေနတဲ့ တစ္​​ေလွ်ာက္​လုံး
ရင္​ခုန္​သံက မရပ္​ႏိုင္​​ေသး

တစ္​ညလုံးလဲ အိပ္​လို႔မ​ေပ်ာ္​
ထိုအဖစ္​အပ်က္​​ေလးကို
တစ္​စိမ္​့စိမ္​့​ေတြးရင္​း...

FLASH END

ကိုယ္​့အ​ေတြး​ေတြ နဲ႔ ကိုယ္​လႊင္​့​ေနခ်ိန္​
Namjoon hyung က
​မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ထိုင္​​ေန​ေတာ့

Namjoon hyung ဆီက ​ေျခ​ေထာက္​ကို
ခပ္​နာနာ​ေလး​ အကန္​ခံလိုက္​ရမွဘဲ

"အားးးး HYUNGGG ဘာလို႔ကန္​တာလဲ နာတယ္​ဗ် "

"​ေအာင္​မယ္​ ဘာလို႔ကန္​တာလဲ
ဟုတ္​လား မင္​းခႏၶာ
က​ိဳယ္​ႀကီးက ဒီမွာငုတ္​တုတ္​ ျပဳံးစိျပဳံးစိနဲ႔
စိတ္​​ေတြ က ကမ္ဘာ ပတ္​​ေနၿပီး​ေတာ့မ်ား
ငါ​ေခၚတာ ​လမ္​းထိပ္​က​ေတာင္​ၾကား​ေလာက္​​တယ္​ စား​ေနတဲ့ထမင္​းက
တစ္​​ေစ့ခ်င္​း နာရီကိုလဲၾကည္​့ဦး"

"သိပါတယ္​ ​ဗ်ာ ​ေစာပါ​ေသးတယ္
hyung ကလဲ Jin hyung
နဲ႔​ေနတာမ်ားလာလို႔လား မသိဘူး
​ပြားမယ္​ဆိုတာႀကီးဘဲ
Jin hyung ခဏ​ေလာက္​
နယ္​ျပန္​သြားတာမွတ္​လား
ျပန္​လာရင္​ hyung ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို
ကန္​တာက အစ တ္​ိဳင္​​ေျပာမွာ "

" ​တိုင္​​ေလ ငါက ​ေၾကာက္​ရမွာလား
စားစရာ႐ွိျမန္​ျမန္​စားကြာ
အပို​စကား​ေတြမ​ေျပာနဲ႔
မင္​းမ​ေန႔က ​ေက်ာင္​းအက်ီ မဟုတ္​ဘဲ
အျပင္​အက်ီနဲ႔ျပန္​လာၿပီး
​ေနာက္​က်တဲ့ကိစၥ ငါနဲ႔႐ွင္​းရဦးမယ္​"

ဒုကၡဘဲ မုန္​့ဖိုး အဖ်က္​ခံရမဲ့ကိန္​းဘဲ
​ေ႐ွာင္​ထားမွ

" ​​ေက်ာင္​းမွာ ​ေဘာလုံးကန္​​ေနတုန္​း မိုး႐ြာလာတာ မထူးဘူးဆိုၿပီး
လမ္​း​ေလွ်ာက္​ျပန္​လာၾကတာ
အဲ့ဒါနဲ႔ JHOPE အက်ီ ​ေတြ
ယူ ဝတ္​လာတာ hee hee "

"​ေအး ​ေအး ၿပီးတာဘဲ ​ေတာ္​​ေသးတာ​ေပါ့
ငါက မင္​း​ေက်ာင္​းမတက္​ဘဲ ​
ေလွ်ာက္​သြားတယ္​
ထင္​​ေနတာ
​ေက်ာင္​းနဲ႔ hope အိမ္​နဲ႔က နီးလို႔
မင္​းမဖ်ားတာ တကယ္​လို႔သာ
မင္​းဖ်ားရင္​ hyung က
အလုပ္​တစ္​ဖက္​နဲ႔ ဆိုင္​ကလဲ
Hyung ​တစ္​​​ေယာက္​ထဲ ၾကည္​့​ေနရတာ
မင္​းကို အစအဆုံးလိုက္​မၾကည္​့ႏိုင္​ဘူး
ဒီညီ အကို ၂​ေယာက္​​ေလးဘဲ ႐ွိတာ
​ေနမ​ေကာင္​းရင္​ hyung
မင္​းအနားမွာ႐ွိ​ေပးမ​ေနႏိုင္​ဘူး
မႏွစ္​ကလို ​ေနမ​ေကာင္​းျပန္​ျဖစ္​ရင္​ "

" NaeNae nae ကြၽန္​​ေတာ္​သိပါၿပီ
က်န္​းမာ​ေရးလဲ ဂ႐ုစိုက္​ပါ့မယ္​
ဓာတ္​ျပား​ေဟာင္​းႀကီးကို​ေတာ့
ျပန္​ျပန္​မဖြင္​့ပါနဲ႔ ​ေတာ့
ကြၽန္​​ေတာ္​မ်ိဳး ​ေက်ာင္​းသြား​လိုက္​ပါဦးမယ္​
hyungပိုက္​ဆံအိတ္​ထဲက
လိုသ​ေလာက္​
ႏိႈက္​ထားလိုက္​ပါတယ္​ "

လို႔​ေျပာၿပီး ဖိနပ္​စီးၿပီး လွစ္​ကနဲ အျမန္​ထြက္​လာလိုက္​ရတယ္​ မဟုတ္​ရင္​
ဆဲသ​ံ​ ေလး​ေတြ ၾကား​ေနရဦးမယ္​

Thanks u so much
21 October 2018