Unicode

မိုးကသဲကြီးမဲကြီးရွာနေတုန်း

ကျောင်းကလဲမသွားလို့မဖြစ်
စာမေးပွဲနီးတော့ စာတွေလွတ်ကုန်မှာ

နွေရာသီဖြစ်စေ မိုးရာသီဖြစ်စေ
ဘယ်တော့မဆို ထီးကို
ကိုယ်နဲ့မကွာ ဆောင်ထားတာ

ဒီနေ့ကျမှ ထီးယူဖို့ မေ့ခဲ့တာ
မနက်ထဲက Appa ပွားနေလို့ မနက်စာတောင်မစားဘဲ
ထွက်လာတာ အိမ်ပြန်ယူရင်လဲ ဆူဦးမယ် ပိုက်ဆံအိတ်ပါကျန်ခဲ့တော့......
​အေးရော

Bus ကား မှတ်တိုင်လေးမှာ မိုးဘယ်တော့တိတ်မလဲဆိုတာကို ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်စောင့်နေရတယ်​

ကျောင်းနဲ့ အိမ်ကို ​စောရင်​​စောသလို အမြဲလမ်းလျှောက်လာတာ
တစ်​ခါတစ်​​လေbus ​ပေါ့
ဒီနေ့လမ်းတစ်ဝက်​ ရောက်မှ

Jk :: "မိုးရယ် ရက်စက်လိုက်တာ
ဒီနေ့ကျမှ နှစ်၈၀ လောက်မရွာထားရသလို ဘာလို့အသဲအသန် ရွာနေရတာလဲကွာ tsk"

Taxi လဲငှားမရ ဖုန်းဆက်မယ်
ကျန်တော့လဲ ညကGame ​ဆော့ပြီး
အိပ်​​ပျော်​တာ ဖုန်းအားပြန်မသွင်းမိ

ကိုယ့်ကိုယ်လဲဒေါသထွက်
မိုးကလဲ တော်တော်နဲ့မတိတ်
လေပါတိုက်တော့
အမိုးအောက်မှာနေလဲ မိုး​ရေစင်နေတော့တာပေါ့
တစ်ချက်တစ်ချက် လေအေးတိုက်လိုက်ရင် ချမ်းလို့ တုန်တုန်တက်သွားသေး

Jk :: "ဟပ်ချိ ဟပ်ချိ Aish ငါတော့ဖျားတော့မှာဘဲ
ကျောင်းကလဲတက်ခါနီးနေပြီ မိုးရယ် Jelpa တိတ်ပါတော့ "

အဲ့ဒီ့အချိန်​ အမိုး​အောက်​ကို
လူ​တစ်​​ယောက်​ဝင်​လာသည်​

"ထီးမပါလာလို့လား?"
ထွက်လာတဲ့အသံသြသြ
မိုးသံ​တွေကြားထဲ ​သဲသဲကွဲကွဲ
မကြားရ

ထိုင်​လျက်​မို့ မော့မကြည့်မိ
ဖုန်​း​ပြော​နေတာဘဲဖြစ်လိမ့်မည်မို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေမိသည်​

"ဒီမှာ ဒီမှာ !! "
someone POV : ငါပြောတာမကြားတာလား

ကျွန်​​တော့်​​ရှေ့မှာလာရပ်နေတဲ့
sneakerဖိနပ်အဖြူတစ်စုံ နဲ့ ထိုလူ့
လက်​မှာကိုင်ထားတဲ့ အပြာရင့်ရောင်ထီး

ကျောင်းဝတ်စုံက ငါတို့ကျောင်းကဘဲ

ဟင်််င်င်...ဒီဖိ...,ဖိ....ဖိနပ် က !!!!!!!

ထိပ်​ထိ်​ပ်​ဖြာဖြာနဲ့ ဖျတ်ခနဲ မော့ကြည့်လိုက်သောအခါ

နှလုံးက ဒိတ်ကနဲဆောင့်တက်လာသည်
hyung ဘာဝတ်​တယ်​ ဘာဖိနပ်​စီးတယ်​ ဆိုတာကအစ သိ​နေသည်​မို့
ဖိနပ်​ကိုကြည်​့တာနဲ့ hyung မှန်​းသိသည်​​လေ

JK : "Hyung !!!Arrnyi KimTaehyung shi!!""

ဘုရားရေ....မဖြစ်နိုင်ဘူး
ငါ ငါများ မျက်မှန် ပါဝါတွေတိုးနေလို့လား
အ​ကောင်​ထည်​လိုက်​​တောင်​
မြင်​​ယောင်​နိုင်​လာပြီလား

မျက်မှန်ကိုချွတ်ကြည့်တစ်လှည့် တပ်ကြည့်တစ်လှည့် Taehyung ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်
မျက်စိကို အတင်းတွေပွတ်
သို့သော်ကျွန်​​တော်​့ ရှေ့မှာ
Hyungက အခန့်သားရပ်နေဆဲပင်

ကျွန်​​တော်​လုပ်နေသမျှကိုအစဆုံး ကြောင်ကြည့်နေသူက hyung

ကိုယ့်ကိုယ်တောင်သတိမထားမိဘဲ
ဗြုန်းကနဲ မတ်တပ်ရပ်မိလျက်သား

TH: "ဒီမှာ ဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ ကျောင်းတက်တော့မှာမဟုတ်လား""

JK: "' Nae???ဟိုဟာ ထီး ...ထီးမေ့.....
မေ့....ကျန်....ကျန်ခဲ့တာ "
Jungkook ရယ် အမေမွေးတုန်းကအကောင်းပါ ဘယ်နှယ့်ကြောင့်
စကားတွေထစ်နေရတာလား

နဂိုထဲက သူ့ရှေ့ရောက်ရင် ရင်တုန်ရတဲ့ကြားထဲ ခုက ၂ယောက်ထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးပြောနေရတော့ ရှိသမျှ သတိ္တတွေ ဖျစ်ညစ်ပြီး မနဲပြောရတယ်

TH : "ကိုယ်​နဲ့ လိုက်မလား
ထီးကကြီးတော့ ၂ ယောက်တော့ ဆန့်ပါတယ်""
သူ့ရဲ့ ထီးခေါက်ကြီးကို ဗွမ်းကနဲ ဖွင့်ပြီး
ပြုံးတုန့်တုန့်မေးနေတဲ့Hyung

ကိုယ်​တဲ့လား hyung ရယ်​

JK : "--------"

ငါ ငါ အိမ်မက် မက်နေတာ လား ?? အိမ်မက်ဆိုလဲ....မနိုးထလိုက်​ပါနဲ့ဦးနော်

TH: " Wae?? မလိုက်ချင်ဘူးလား "

ကျွန်​​တော်​ဘာမှမပြောမိ​ပေမဲ့ လှစ်​ကနဲ သူဆောင်းထားတဲ့ ထီးအောက်
​ပြေးဝင်လိုက်​တာ ကိုယ်​့ကို်​ယ်​ကို်​ယ်​​
တောင်​ သတိမထားမိ

စိတ်​နဲ့လူနဲ့ကပ်​မ​နေမှန်း​
သိသာ​လွန်​း​နေပြီ

ခုနကမိုးကို ကြိမ်ဆဲခဲ့သမျှ
ချက်ချင်းဘဲမိုးကို

ချစ်သွားသယောင် ဒီနေ့ပထမဦးဆုံး
hyungဆောင်းပေးတဲ့
ထီးအောက်က လိုက်ရတဲ့နေ့

ဒီအချိန်ဒီလိုနေ့ ရွာနေတဲ့မိုး

လေတိုက်တိုင်းနှာခေါင်းထဲဝင်လာတဲ့
စိမး်ရွှင်ရွှင်မြေသင်းအန့ံ
သူနဲ့ဆုံတွေ့ပေးတဲ့မှတ်တိုင်
သူနဲ့အတူလျှောက်ခဲ့ရတဲ့ဒီလမ်း
သူ့နဲ့ ကျွန်​​တော်​ရဲ့ ခြေရာလေးတွေကျန်ခဲ့တဲ့လမ်း

အကုန်လုံးက ချစ်စရာတွေကြီးပင်
Arrnyi သူ့ကြောင့်မို့လို့
ချစ်သွားတာဆို ပိုမှန်လိမ့်မည်

ဒါတွေ hyung သိပါ့မလား
သိဖို့လဲမလိုပါဘူး
ဒီအခိုက်​အတန့်လေးကိုဘဲ
ချစ်တာမို့

အဲ့လောက်​တောင်​ ရူးရတာပါ
ခုလဲ ရင်တွေလဲခုန်ရလွန်းလို့
နှလုံးကြီး အပြင်ထိ
ထွက်ကျလာတော့မဲ့အတိုင်း
ရင်ခုန်တာ အပြင်ကနေ ကွကိုယ်တောင်ပြန်ကြားနေရပြီ

hyung များကြားသွားလေမလား ဆိုပြီးးလွယ်အိတ်ကို နောက်မှာမလွယ်ဘဲ ​ရှေ့မှာလွယ်ပြီး အတင်းဖိပိုက်ထားတာ

အသက်တွေလဲရူလို့မမှန်
နှလုံးရောဂါသာရှိရင်
မှတ်တိုင်မှာထဲက အသက်ပျောက်ပြီ
ကျောင်းကိုမြန်မြန်ရောက်လဲ
​ရောက်ချင်တယ်

မရောက်လဲမရောက်ချင်ဘူး
​ကျောင်​းရောက်သွားမှ ဒီရင်ခုန်တာကြီးပျောက်မှာ

မရောက်ချင်တာက hyung နဲ့အတူရှိနေတဲ့ ဒီအချိန်လေးကိုချစ်လို့ နှမြောလွန်းလို့ အချိန်ကိုရပ်ထားချင်မိတယ်

Hyung ...ကျွန်​​တော်​လောဘကြီးသွားပြီလား ....
••••••••••••••••••••••V_V••••••••••••••••••••
Taehyung POV

သူ့ကို ကျွန်တော်သတိထားမိတာ
ကြာပါပြီ
တကယ့် အူကြောင်ကြောင်လေးရယ်
ခုလဲ မျက်မှန်ကြီးတပ်ပြီး​ဘေးက​နေ အူတူတူလမ်းလျှောက်နေပြန်တယ်

ဒီနေ့မှ ကျွန်တော်မဟုတ်သလို ဒီကောင်လေးကိုမှ ကူညီနေမိတယ်

ညနေတိုင်း ကျွန်တော်ဆော့နေ့ကြ
Basket ball ကွင်းထဲခါတိုင်းဆို
သူ့သူငယ်ချင်း jimin နဲ့ကောင်​မ​လေးတစ်​​ယောက်​တို့နဲ့ လာနေကြ
အစားတွေစားတယ် ရယ်လိုက် ပြုံးလိုက် ကျွန်တော်တို့ကစားတာ မပြီးသေးခင် သူတို့ပြန်ပြန််သွားတယ်

တစ်ခါတစ်လေ သူတစ်ယောက်ထဲ ဆို ပုံထိုင်ဆွဲနေတက်တယ်

သူ့ပုံစံလေးက က​လေး​လေးအတိုင်​းဘဲ
အူတူတူ ကျွန်​​တော်​့ကိုမြင်​တိုင်​း ​
ကြောက်​​နေတာကြီးဘဲ
မသိရင်​ဒီလူကဘဲ
ဘီလူးလိုဖမ်​းဆွဲစားမဲ့အတိုင်​း
လူဆိုး​ကောင်​ကြီးကိုဖြစ်​လို့

Hope ပြောတာ သူက သိပ်​အ​ဖော်​မက်​တယ်​ သနားဖို့လဲကာင်​းတယ်​တဲ့
အိမ်​မှာ ပြဿ နာဖြစ်​လို့ဆို
စိတ်​​ကောက်​လာလို့
Hope ​အိမ်​မှာလာလာအိပ်​တယ်​
လို့ကြားတယ်​
အ​မေ​ကို​တော့တုန်​​နေ​အောင်​​ကြောက်​တယ်​

ဒီအခန်​း​ရောက်​တဲ့​နေ့က​နေ ဒီ​နေ့အထိ ကျွန်တော့်ခုံအောက်မှာဆိုအမြဲတမ်း ရှိနေတက်တဲ့soymilk
တစ်ခါတစ်လေ

နွားနို့ဘူးလေး
တစ်ခါတစ်လေ Lollipopလေးတွေ

အစကတော့ ကျွန်တော့်ကို
စာလာပေးနေကြ ကောင်မလေးတွေလာထားတယ်ဘဲ
ထင်တာ နောက်မှ ​ကျောင်းကို အစောကြီးလာတဲ့နေ့
သူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ဘဲ
အခန်းထဲမှာရှိတာ
အဲ့နေ့က ကော်ဖီ ပူပူ တစ်ခွက် က

ဘာအတွက်​လဲ ဘာ​ကြောင်​့လဲ ဆိုတဲ့​မေးခွန်​း​တွေ သူ့ကို ကျွန်​​တော်​​မေးချင်​​နေတာကြာပြီ

ကျွန်​တာ့်ကို ကြိုက်​​နေတဲ့အတန်​းထဲက
Meina က သူလာထားတယ်လို့ပြောပင််မဲ့

ကျွန်တော်စိတ်ကအလိုလိုသိနေသည်
Meina မဟုတ်မှန်း
ပြောမဲ့သာပြောတာ

သူ့နာမည် ကျွန်တော်​သေချာမမှတ်​မိ
တစ်​ခန်​းလုံးနဲ့​တောင်​စကားမ​ပြောဖူးဖူး

ခုလဲ ထီး​ဆောင်​း​ပေးလာတာ
ကျေးဇူး တောင်မပြောဘူး
​ကျောင်​းဂိတ်​​ရောက်​တာနဲ့
သုတ်သုတ် သုတ်သုတ် နဲ့
ပြေးတာတန်းနေရော

••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"ကဲ Physics အမှတ်တွေဝေမယ် အခုနာမည်ခေါ်တဲ့ လူတွေ အရှေ့ထွက်လာမယ် "
""ဟာ သွားပြီ "" " အိုမားရေ ကယ်ပါ " "ခွေးဖြစ်ပြီထင်ပါတယ်"

အတန်းထဲဝင်လာတဲ့ဆရာမရဲ့ အမှတ်ဝေမယ်ဆိုတဲ့ စကားသံက အတန်းသားအချို့ကို နွေခေါင်ခေါင်မိုးကြိုးပစ်လိုက်သလိုပင်

",Junho, Wooyoung, Hope , JungKook အဲ့၄ယောက်က အဆင့်D "

"​ဟျောင်​့ မင်​းနာမည်​ ပါလာတယ်​!!"
မျက်​လုံးပြူးမျက်​စံပြူးနဲ့ အလန့်တကြားမေးလာတဲ့ Jimin

Jungkookကတော့မလန့်မိ​ပေမဲ့ ကျမယ်ဆိုတာကြိုတွက်နှင့်ပြီးသားမို့

"နင်တို့တွေ စာမလုပ်ဘူးလား ဟမ်
ဒီတစ်ခေါက်လွယ်တဲ့ဟာက်ု %$*&-*&%%--*&%$@&@&$ ""
ဆရာမရဲ့ သြဝါဒ ချေွပြီးနောက်

"အခု ဝေလိုက်တဲ့ အဖြေလွှာထဲမှာ
အဆင့် A ရတဲ့လူတွေက မနက်ဖြန်စမဲ့ ညနေဘက်အချိန်ပိုအတန်းမှာ D သမားတွေကို Guide ပြန်လုပ်ပေးပါ Volunteer သုံး ​လေး ယောက်လောက်​အချိန်ရရင် နားနေခန်းထဲမှာ စာရင်းလေးလာပေး တစ်ပတ်တစ်ရက်ဘဲ
ကဲ ဒီနေ့တော့ဒီလောက်ဘဲ"

ဆရာမထွက်သွားပြီးနောက်
သက်ပြင်းအရှည်ကြီးချပြီး
စားပွဲခုံပေါ်ခေါင်း​မှောက်​ချပလိုက်​တယ်​

Susan : " JungKook နင်ခုတစ်လော ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ"

kook "-----"
ပြန်​​ဖြေဖို့အားမရှိ​တော့​ပေ​

Jimin : "လာ အပြင်သွားရအောင် ငါအအေးဝယ်တိုက်မယ် "
×××××
ကျောင်းပန်းခြံနားက အုတ်ခုံပေါ်မှာထိုင်လျက်
Jimin ကmilkshake ကို တစ်ငုံသောက်ကာ jungkookဘက်လှည့်၍

JM: "ကဲပြောကြည့် မင်​းဘာ​တွေဖြစ်​​နေလဲဆိုတာ ရင်ထဲပေါ့သွားအောင်"

Jungkookက Jimin ဝယ်ပေးတဲ့
Milkshake ကိုကြည့်ပြီး
မျက်ရည်တွေဝဲလာပြီ
ဘယ်လိုမှတားမရစီးမရ
ပါးပြင်ပေါ်ကနေ milkshake ကိုင်ထားတဲ့လက်ပေါ်သို့ တစ်စက်ပြီးတစ်စက်ကျကာ
အမြင်တွေ ဝေဝါးလျက်

Susan" ဟင် Kook ဘာလို့ ငိုတာလဲ!မေးခါမှ ပိုဆိုးသွားသလား မငိုနဲ့လေ Kookieya !!"

Jungkook က jimin ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး ဝမ်းပန်းတနည်း ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုလေသည်
Jimin က jungkook ကို
သူ့ပုခုံးပေါ်မှာမှီစေပြီး
ခေါင်းလေးကို ချော့သပ်ပေးနေသည်

သူငယ်​ချင်​းငို​တော့ စိတ်​မ​ကောင်​းဖြစ်​ပြီး
နှစ်​​ယောက်​သား ဘယ်​လို​ချော့ရမှန်​းမသိ jungkook က ဟိုးအရင်​ကလို ထစ်​ကနဲဆိုငိုတက်​သည်​
Taehyung ​ကြောင်​့
သူ​ပြောင်​းလဲသွားတာလဲကြာပြီ
​
ဒါ​ပေမဲ့ ခုဟာက ​တော်​​တော်​စိတ်​ညစ်​လွန်​း၍

အတန်ကြာမှ အငိုတိတ်ပြီးထွက်လာတဲ့
jung Kookရဲ့ံ ငိုသံသဲ့သဲ့

Jungkook" Jimina ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ?"

JM: " ဘာကိုလဲ ??""

JungKook" အိမ်​ကသိသွားပြီ "

jimin နဲ့ susan ကတော့ပြုးတူး​ကြောင်​​တောင်​နဲ့ ဆက်နားထောင်လျက်

Jungkook :" ငါ့ Appa နဲ့ Omma နဲ့ ကလဲ နေ့တိုင်းရန်ဖြစ်တယ် ပိုက်​ဆံ ကိစ္စ​တွေနဲ့Company ကရာထူးတက်​မဲ့
ပြဿ​ နာရှုပ်​​နေရတဲ့ကြားထဲ
​နောက်​ထပ်​ ပြဿ နာက Diary စာအုပ်​ထဲက ငါ့ဟိုကိစ္စကိုပါသိသွားတာ""

Jungkook " ငါ ~ငါ အဲ့နေ့က တစ်သတ်လုံး တစ်ခါမှမရိုက်ခံခဲ့တဲ့ ပါးကို ငါ့.....ငါ့ Ommaဆီက
ပြီးတော့ ငါ့ကို အခန်းပိတ်လှောင်ထားတယ် ငါခုတစ်လော အိမ်မပြန်ရဲဘူးငါအရမ်းကြောက်တယ်
Appaတော့ခုထိမသိ​သေးဘူး ""

ဝမ်​းနည်​းပက်​လက်​ဖြစ်​ကာ ငို​နေ​တောသည်​ ဘယ်လိုချော့ချော့ JungKook က အငိုမရပ်တော့ပေ ​တောက်​​လျှောက်​
ရှိုက်​ကြီးတငင်​​
ငို​နေသည်​မို့ သူတို့ပါအလိုလို
ဝမ်​းနည်​းလာသည်​​လေ

Susan: "Kook ရယ် ဘာလို့
တစ်ယောက်ထဲ ကြိတ်ခံစားနေရတာလဲ
ငါ့တို့ကိုပြောပေါ့ လို့
ငါတို့ကနင့်သူငယ်ချင်း
မဟုတ်တာကျနေတာဘဲ
ငါငိုချင်လာပြီနော် နင်​့ဘက်​မှာ
ဘယ်​သူမှမရှိလဲ
ငါတို့ရှိပါ​သေးတယ်​
ဘယ်​သူ​တွေဘာ​ပြော​ပြော
ငါတို့ရှိတယ်​ ကြားလား !!!!"

Susan လဲ မခံစားနိုင်သူပါရော၍ ငိုလျက်

သူငယ်ချင်း 3 ယောက်ပြောတာတွေကို သစ်ပင်နောက်မှာကွယ်ရပ်ရင်း
ကြားသွားသူ ????
•••••••••••••••••••V_V•••••••••••••••••••••
Taehyung Pov

ကျောင်းတောင်ဆင်းသွားပြီ
ဟိုကောင်လေး မလာသေးဘူးလား
ခုနကတောင် အတန်းထဲမှာပါ အိမ်ပြန်သွားတာများလား အကုန်လုံးစာတောင်စသင်နေကြပြီ

Guide ပြန်​လုပ​်​​ပေးရမဲ့ အခန်​းထဲမှာ
ခုံကိုလက်​ညိုးထိပ်​​လေး​တွေနဲ့
တစ်​​တောက်​တောက်​ တီး​ခေါက်​လိုက် နာရီကြည့်လိုက် ကျောင်းခန်းဝကို တစ်ရှပ်ရှပ်ဖိနပ်သံကြားတာနဲ့ ဖျက်ကနဲခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်နဲ့
အလုပ်​ရှုပ်​​နေသူ

ဆရာမ စာရင်းပေးခိုင်းတုန်းက hopeနဲ့ သူ့နာမည်ဘေးမှာ sign ထိုးခဲ့တာ!!ငါမြင်လိုက်တာသူ့နာမည်ကြီီးပါ

Hope :" ဟျောင့် Taehyung ဘာဖြစ်နေတာလဲ မင်းကြည့်ရတာ
ဂနာမငြိမ်နဲ့"

Taehyung:"မလာသေးဘူးလေ ဟိုလေးလုံးလေး ငါအိမ်စောစောပြန်ချင်ပါတယ်ဆိုမှ"

Hope " သြော် jungkook လား အဲ့တစ်ယောက်ခုတစ်လော
ထူးဆန်းနေတယ်
ကျူရှင်လဲမလာဘူး အခန်းထဲမှာလဲ တစ်မှိုင်မှိုင်တစ်တွေတွေနဲ့ ခါတိုင်းအဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး""

ဘောပင်ကို နားနောက်ညှပ်ကာ
စဉ်းစားနေဟန် လုပ်နေတဲ့ hope ကို

TH " မင်းအဲ့​ကောင်​​လေးကို သဘာကျနေတာလား "
Taehyung က ဘာရယ်​မဟုတ်​ဘူး​မေးလိုက်​​ပေမဲ့

Hope :" အိုးမိုင် ဘရားသားရယ်
ဘယ်လို​တောင်မေးလိုက်တာလဲ
ငါနဲ့သူနဲ့က သူငယ်ချင်းတွေပါ
ညီအစ်​ကိုလို တိုင်​ပင်​တယ်​
သူကငါ့ညီ​လေးလိုဘဲ
ပြီးတော့ သူကြိုက်နေတာ မင်​..... ""

hope က စကားလွန်​သွားမှန်​းသိ၍

Hope " အယ်​ဟိုဟာ.....တစ်​ခြားတစ်​​ယောက်​ကု်ိ​ိလေကွာ ငါ့ကိုသာဆို ငါပြန်ကြိုက်တာကြာပေါ့
boy အချင်​းချင်​းဖြစ်​​နေလို့ "

Taehyung :".... "

hope" မင်း သူမျက်မှန်မတပ်တာကို မင်းမြင်ဖူးလို့လား
တကယ်​ ချစ်​ဖို့​ကောင်​းတယ်​ ခုအနီးကပ်စာသင်တော့မှမင်​း​တွေ့လိမ်​့မယ်​ အဟမ်းအဟမ်း ဟိုမှာလာနေပြီ်"

Hope ​ပြောတဲ့စကားများကို
နားမလည်​​ အခန်းတံခါးဝကို
HOPEက မေးငေါ့ပြတော့မှ
hope နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေရာမှ နောက်ကို်ဖျက်ခနဲလှည့်ကြည့်ပြီး

TH pov : ​ဟော်​ လာပြီ ကိုယ်​​တော်​​လေး ​မျှော်​လိုက်​ရတာ အမ်​ ​မျှော်​လိုက်​ရတာတဲ့လား မ​မျှော်​ပါဘူး ငါအိမ်​​စော​စောပြန်​ရမှာမို့​မျှော်​တာ

ဘေးကနေသူ ဖြတ်သွားပြီး​တော့
Taehyung မျက်နှာချင်းဆိုင်က hopeဘေးကခုံအလွတ်ကို
ဆွဲယူပြီး ဝင်ထိုင်တာ​တောင်​ Jungkook
Taehyug ကို သတိထားမိပုံမရ

Jk : "​ဟျောင်​့ Hope ငါနောက်ကျသွားတယ် ဘယ်မှာလဲ ငါတို့ tutor?? "

Hope က သူ့ရှေ့မှာထိုင်နေတဲ့ Taehyungကိုလက်ညိုးထိုးပြတော့

Jungkook က လှည့်အကြည့် Taehyung တစ်ချက်ပြုံးပြတော့

မြင်မြင်ချင်း
Jungkook :" အိုးမားရား!!!"
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
JUNGKOOK POV

​ကျောင်​းဆင်​းထဲက HYUNG ကိုရှာမ​တွေ့
တစ်​​ကျောင်​းလုံးလဲ နှံ့​နေပြီရှာတာ
ကိစ္စရှိလို့များ အိမ်​ပြန်​သွားတာလား
အချိန်​ပို အတန်​းလဲတက်​ရဦးမယ်​ ​​

​တော်​ပါပြီ အချိန်​ပိုသွားတက်​တာဘဲ​
ကောင်​းတယ်​

အချိန်​ပိုအခန်​း​ရှေ့ခက်​သွက်​သွက်​​လေး ​လျှောက်​လာလိုက်​သည်​ hope လဲ
ကျတယ်​ ဆို​တော့
အပြန်​ကျသူတို့အိမ်​လိုက်မယ်​
လို့​​တွေးရင်​း သက်​ပြင်​းချမိသည်​

သက်​ပြင်​းချသည်​နဲ့တစ်​ပြိုင်​နက်​ ​ခေါင်​းထဲ​ရောက်​လာတဲ့ ​Omma မျက်​နှာ

မုန်​းသည်​ အရမ်​းမုန်​းသည်​ Gayလို့ လက်​ညိုး​ငေါက်​​ငေါက်​ထိုးပြီး​ပြောခဲ့တဲ့ ​
omma စကားလုံး​တွေ

ဒါ​ကြောင်​်​့ဒီ​နေ့လဲ ဆုံးဖြတ်​လိုက်​သည်​
အိမ်​မပြန်​ဘူး

အခန်​းထဲ​ရောက်​လာ​တော့ hope ​ဘေးက ခုံလွတ်​တွင်​ ဝင်​ထိုင်​မိသည်​

Jk: "​ဟျောင်​့ Hope ငါနောက်ကျသွားတယ် ဘယ်မှာလဲ ငါတို့ tutor ?? "
လို့ပြာပြာသလဲလဲ​မေး​တော့
hope က ကျွန်​​တော့်​အ​ရှေ့ကို
လက်​ညိုးထိုးပြ​သည်​ ​​

​တွေ့​တွေ့ချင်​း hyung ကပြုံးပြ​တော့
ဒိတ်​ကနဲဘဲ အိုးမားရား လို့​တောင်​ပါးစပ်​က အသံထွက်​သွား​သေး
မထင်​ထားဘူး​လေ hyung က
ကျွန်​​တော်​့ကို အနီးကပ်​စာသင်​​ပေးမည်တဲ့လား

hyung!!!ကျွန်​​တော်​အိမ်​မက်​မက်​​နေတာလားဟင်​
ကျွန်​​တော်​စိတ်​ညစ်​​နေတဲ့
အချိန်​တိုင်​း hyung မျက်​နှာ​လေး​ကြောင်​့
စိတ်​သက်​သာရာရခဲ့သည်​
ဒီ​နေ့လဲကျွန်​​တော့်​ diary စာအုပ်​​လေး​ထဲကို
ရင်​ခုန်​မှုအခန်​းအသစ်​ ​
ရေးခွင်​့ရခဲ့ပြန်​ပြီ hyung
•••••••••••••••••••••••••••••
Taehyung POV

စာသင်လို့ပြီးတော့ သူ့အမေဆီက ဖုန်းလာတယ်ထင်ပါတယ် စာအုပ်တွေသိမ်းပြီး သုတ်သုတ်သုတ်သုတ် နဲ့ပြေးတာတန်းနေရောဘဲ

ဒါနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ Hope လဲ
ကျောင်းဝန်းထဲက ပြန်ထွက်တော့ သူကမသွားသေးဘူး ရှိနေတုန်းဘဲ ကျောင်းဂိတ်မှာ မတ်​တပ်​​လေးရပ်​လို့ ​ခြေ​ထောက်​တစ်​ဖက်​ကလဲ
​မြေကြီး​တွေကိုထိုးစွ​နေ​သေးတယ်​

Hope : "JungKook ငါ့အိမ်​ကိုမလိုက်​​တော့ဘူးလား?""

သူက ပြန်မဖြေခေါင်းဘဲခါပြတယ်​ နဲနဲတောင်မှောင်နေတော့ သူ့မျက်နှာကို သဲသဲကွဲကွဲမမြင်ရ

Hope : " ငါတို့ကူစောင့်ပေးရမလား ??"

Kookie : " ရတယ် မ လို "
သူ့အသံမဆုံးခင် ကျွန်တော်တို့ရှေ့ကို ထိုးရပ်လာတဲ့ ကားတစ်စီး ကားထဲမှ ထွက်လာတဲ့ သူ့အမေဟုထင်ရသူ

Women : " တက်မြန်မြန် "
သိပ်မကျယ်ပင်မဲ့ မာန် အပြည့်ပါသည် ဒေါသသံလိုလို စွပ်​ပင်​မဲ့
ကျွန်တော်တို့ကိုကြည့်ကာ ကားတံခါးကို စောင့်ပိတ်သည်

လေးလုံးလေးကို ကြည့်တော့လဲ သံပတ်ပေးထားတဲ့အရုပ်လို နောက်တောင်လှည့်မကြည့်ပဲ
ကားပေါ်တက်သွားသည်​

Hope :" သူ့အမေကို တော်တော်ကြောက်ပုံဘဲ
ပုံစံကလဲ​ကြောက်​စရာကြီး "

Hope ပြောမှ ဟိုတစ်နေ့က ကြားလိုက်တဲ့ စကားသံတွေ နားထဲ ပြန်ကြားယောင်လာသည်

Flash back
ဆရာမ ပြန်ထွက်သွား
ပြီးထဲက ပျင်းတာနဲ့
ပန်းခြံထဲ သွားအိပ်မလို့ ပန်းခြံ ဘက်ကို ဦးတည်လိုက်တယ်

အရိပ်ကောင်းကောင်းရနေတဲ့ သစ်ပင်အောက်ရောက်တော့ သစ်သားခုံတန်းပေါ် လှဲအိပ်ပြီး နားကြပ်တက်မယ် ပြင်တော့
တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ငိုနေတဲ့အသံ

သေချာအာရုံစိုက်ပြီးနားထောင်တော့
ပြတ်ပြတ်သားသားကြားလာရတယ်

"ငါ့ Appa နဲ့ Omma နဲ့ ကလဲ နေ့တိုင်းရန်ဖြစ်တယ် ပိုက်​ဆံ ကိစ္စ​တွေနဲ့Company ကရာထူးတက်​မဲ့ ပြဿ နာ​တွေရုှပ်​​နေရတဲ့ကြားထဲ
​နောက်​ထပ်​ ပြဿ နာက""

ဟာာ အိပ်ပါမယ်ဆိုမှ ကွွာ ဘာသံတွေလဲ့

" Diary စာအုပ်​ထဲက ငါ့ဟိုကိစ္စကိုပါသိသွားတာ""

ဟင် ​လေးလုံး​လေးအသံလား !
Taehyung လဲဆက်နားထောင်မိနေသည်
ဘာသံမကြားရတော့ဘဲ

၁မိနစ်လောက်ငြိမ်ကျသွားပြီးမှ

Kookie " ငါ ~ငါ အဲ့နေ့က တစ်သတ်လုံး တစ်ခါမှမရိုက်ခံခဲ့တဲ့ ပါးကို
ငါ့....ငါ့..... omma.. ဆီက
ပြီးတော့ ငါ့ကို အခန်းပိတ်လှောင်ထားတယ်​ ငါခုတစ်လော အိမ်မပြန်ရဲဘူး
ငါအရမ်းကြောက်တယ်
appa ​တော့ခုထိ မသိ​သေဘူး""

Flash end

Diary စာအုပ်​ထဲက အ​ကြောင်​း​လေးကို
အဲ့​လောက်​ထိ လိုလို့လား

Hope "ဟျောင့် ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ
လာလေ "

ကျွန်​​တော့်​အ​တွေး​တွေ လွန်​​နေတုန်​း hope က ကျွန်​​တော်​့အ​ရှေ့​က​နေ​တောင်​သွားနှင်​့ရောက်​​နေပြီ

TH "သြော်အေး "
••••••••••••••••••••••••••••••••••
JK pov

Omma ဒေါသထွွက်နေပုံရသည် သူတွေ့သွားတာကလဲ

တော်သေးတာပေါ့ hyung တို့ကို ဘာမှသွားမပြောလို့ ကျွန်​​တော်​့ ဘက်ကရိုးသားပင်မဲ့ Omma က တစ်ခါလိမ်ဘူးရင် အမြဲတမ်း လိမ်နေတယ်လို့ဘဲ ထင်နေတော့ ဘာမှကို ပြန်မပြောချင်တော့

ကားပေါ်ကဆင်းပြီး အိမ်ပေါ်ထပ်သို့တန်းတက်ခဲ့သည်
ရေမိုးချိုး အဝတ်စားလဲပြီး ထမင်းစားဖို့ဆင်းလာခဲ့သည်
Appa ပြန်မလာသေးလို့
ommaနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲသာ
ထမင်းဝိုင်းထဲတွင် ဇွန်းသံ ကလွဲ၍
ဘာသံမှမကြားရ ခဏကြာမှ

Omma " ဘယ်သူလဲ သူတို့က ?? "

Omma ကိုကြည့်တော့ ထမင်းကို အေးအေးလူလူသာ ဆက်စားနေသည့်
Omma
အဲ့လိုပုံစံနဲ့ မြင်နေရတာကိုက
Jungkook အတွက်ကြောက်ဖို့ကောင်းနေသည်

JK :" အ အ...တန်းဖော်တွေ အိမ်ကလာမကြိုသေးဘူးလားလို့မေးနေတာ "

omma : "နောက်လကို နယ်မှာကျောင်းပြောင်းထားမယ်"
omma က စားလက်စ ဇွန်းကို ချကာ လက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ ပါးစပ်သုတ်နေသည်
အိမ်​မှာ​ရောက်​​နေတဲ့ အိမ်​အကူအ​ဒေါ်ကြီးကို ပန်​းကန်​လာသိမ်​းခိုင်​း​သည်​

jk " ........."

Omma " ဟိုမှာဆို စာကျက်ရတာ ပိုကောင်းတယ် စာကိုဘဲ အာရုံစိုက်လို့ရမယ် အဘွားအိမ်နဲ့ ကျောင်းနဲ့က နီးတော့ ပိုအဆင်ပြေတယ် အဘွားကလဲ တွေ့ချင်နေတယ်ပြောတယ် "

Jungkookဘာမှပြန်မပြော
ငယ်ငယ်ထဲက omma စိတ်တိုင်းကျ နေလာခဲ့တာမို့ ငြင်းပိုင်ခွင့်လဲမရှိ
စားလက်စ ဆက်မစားတော့ဘဲ
ထမင်းစားခန်းမှှ အိပ်ခန်းပေါ်သို့ပြန်တက်လာခဲ့လိုက်သည်

ဒီလိုအချိန်ဆိုSeok Jin hyung သာရှိရင်ကောင်းမှာ SeokJin hyung လဲ Omma ကြောင့် စိတ်ညစ်ပြီး ခုထိအိမ်ကိုပြန်မလာတာ နှစ်နဲ့တောင်ချီပေါ့

ဘယ်လောက်ဘဲ စိတ်ညစ်ညစ်
Hyung အကြောင်းစဉ်းစားရင်တော့ စိတ်သက်သာရာရသည်လေ
ညနေက စာသင်နေတဲ့
hyung ပုံကို မျက်စိထဲပုံဖော်ကြည့်ရင်း
စာအုပ်ထဲချဆွဲမိသည်

သို့သော် အမြင်တွေက ဝေဝါးလာကာ
ဆွဲနေတဲ့ စာအုပ်ပေါ်
မျက်ရည်စတွေက
ဟိုတစ်စက် ဒီတစ်စက်

ဒီထိကြိုးစားလာပြီးမှ Hyung နဲ့ဝေးရမည်တဲ့လား

လောကကြီးကို မတရားဘူးလို့လဲ အပြစ်မတင်တော့ပါဘူးလေ ကိုယ့်ထိုက်နဲ့ကိုယ်ဘဲမို့
••••••••••••••••V-V•••••••••••••••••••••
Taehyung Pov

အဟင့်အဟင့် အီးးးးဟီီးး
တစ်ရှုံ့ရှုံ့ နဲ့ ငိုနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့နောက်ကျော

သူထိုင်နေတဲ့နေရာက အရိပ်ကောင်းတဲ့သစ်ပင်ကြီးအောက်မှာဘဲ ဒါပေမဲ့

ဘယ်သူငိုနေလဲဆိုတာအတိအကျ
​ပြောပြဖို့ခက်ပြီး
ဘေးပတ်ပတ်လည်ကလဲ
ဝိုးတ်ိုးဝါးတားပင်

တဖြည််းဖြည်းသူ့အနားကိုသွားပြီီး
ပုခုံးကိုလှမ်းကိုင်ကြည့်တော့ အငိုမရပ် တအီအီနဲ့ငိုနေတုန်း

သူ့နံ​ဘေးကလွတ်နေတဲ့နေရာလေးမှာ အသာလေးထိုင်ကာ သူ့ဘက်ကိုလှည့်အကြည့်

"ဘာလို့ ခုမှလိုက်လာရတာလ ဲ ခင်များကြီးကိုမုန်းတယ် မုန်းတယ် "
ဆိုပြီး ကျွန်တော့ရင်ဘတ််ကို
တစ််ဗုန်းဗုန်းနဲ့ထုနေတဲ့ ကိုယ်သေးသေးလေး

ခင်များကြီီးဆိုတော့ ဟိုကောင်လေး
လှစ်​ကနဲ သူ့ကိုကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲက
ဆွဲပြီး သူ့မျက်နှာကို သေချာကြည့်မိတော့

သူဘယ်သူလဲ ဘာလို့ ဒီအကြည့်တွေကို ဒီီလောက်ရင်းနှီးနေရပြန်တာလဲ

ကျွန်တော့်ညာဘက်် နှလုံးကဒိတ််ကနဲ ဆောင့်တက်လာတယ်
Jungkook!!!! နဲ့​တော်​​တော့ကိုတူသည်​

နှုတ်​ခမ်​းကြီး​ရှေ့ကိုတစ်​​တောင်​​လောက်​ဆူပြီး ကျလာတဲ့ မျက်​ရည်​​တွေကို
လက်​နဲ့ ခပ်​ကြမ်​းကြမ်​းပွတ်​ဆွဲပစ်​​နေတာ
က​လေးလိုဘဲ လူကြည်​့​တော့
အသက်​က ကိုယ်​နဲ့ မတိမ်​းမယိမ်​း

ကျွွန်တော်သူ့ကိုအပျောက်မခံချင်တော့၍ ရင်ခွင်ထဲ တင်​းကြပ်​​နေ​အောင်​ ဆွဲသွင်းပစ််လိုက်တယ်​

ကျွန်တော််တို့တွေ့ဆုံမှုက
စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ပေမဲ့
ကျွန်တော် သူ့ကိိုတွေ့တဲ့ ခဏလေးအတွင်းမှာ သူ့​အ​ပေါ်ရှိ​နေတဲ့ခံစားချက်​တို့
ထူးဆန်​း​နေသည်​ ဘာဘဲဖြစ်​ဖြစ်​
ကျွန်​​တော်​သူ့ကို တွယ်တာမိနေတာ
အမှန်ပင်

"အာားးး အသက်ရှုကြပ်တယ် အတင်းဖက်မထားနဲ့လေ"
ကျွန်​တာ့်​ ရင်​ဘတ်​ကို တစ်​ဖုန်​းဖုန်​းထပ်​ထုပြီး​အော်​​လေရဲ့

"အိုးးး sorry sorry hee hee"
ရှိသမျှသွားအကုန်ပေါ်အောင်
ဖြီးပြတော့

"သွားပါ ခုမှလာ ဖြီးပြ​နေတယ်​ ပစ်ထားတာဘယ်သူလဲ "
နှုတ်ခမ်းကြီးထော်ပြီး
စကား​ပြောလိုက်​တိုင်​း
ရှေ့သွားလေး ၂ချောင်းကကြီးနေတော့ ​​ပေါ်​ပေါ်လာတာ အူယားစရာလေး

ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲကနေရန်ပြန်
​တွေ့နေတဲ့ကောင်လေး
ငါနော် အသဲတွေယားလာပြီနော်

"တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ "

"လွယ်လွယ်နဲ့တော့ ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး အပေးအယူတော့ရှိရမယ် " ​

​အောင်​မယ်​ က​လေး​ကောင်​က
စကား​တွေတတ်​​နေတာ

"အပေးအယူ ကောင်းပြီလေ ဘာအ​ပေးအယူမိျုးလဲ "

"Po Po !!"
သူဖောင်းနေတဲ့ ပါးလေးကိုလက်ညိုးလေးနဲ့ ထောက်ပြီးဒီနေရာဒီနေရာကို ဆိုပြီးလုပ်ပြနေတာ

"ဘာကြောင်ကြည့််နေတာလဲ ဘာလဲမပေးချင်ဘူးပေါ့ " ဟွန့်ကနဲ မျက်စောင်းကြီးထိုးကာ ကျောပေးသွားပြန်ပီ

သူအဲ့လိုလုပ်သွားတော့လဲ ဒီကလူက နေမရထိုင်မရတွေဖြစ်ကုန်တာ ကျွန်​​တော်​မဟုတ်​သလိုဘဲ

အနောက်ကနေသူ့ကိုသိုင်းဖက်ပြီး
ညာဖက်​ပါးကို
" မွမွ မွ ကျန်သေးတယ် ဒီဖက်ပါးကိုပါ အပိုဆုချမယ် မွမွမွ "

"အာာာာာားးးးးးးးး KIM NAMJOON!!!!!"
ခုနှစ်အိမ်ရှစ်အိမ်ကြားအောင်အော်နေတဲ့
Jin hyung

jin hyungအော်သံကြောင့် Taehyungတစ်ယောက်လန့်ပြီး် ဖက်လုံးကြီးဖက်လျက်သား စောင်တွေနဲ့လုံးထွေးပြီး ကုတင်အောက်ပြုတ်ကျ

ဗုန်းးး အာ့ !

"Wae ???wae??wae?" အလန့်တကြားနဲ့အခန်​းထဲပြေးဝင်​လာတဲ့ Namjoon hyung

"မင်းညီ မင်းညီ သွားပြီထင်တယ် "

Namjoon အပြင်Taehyung လဲ Jin ပြောလာမဲ့ စကားကို မျက်လုံးလေး ကလယ်ကလယ််နဲ့ ကြည့်နေ

Jin :"မင်းည.ီ ..ဖက် .....ဖက်... ဖက်​ လုံးကြီးကို အားရပါးရကြီးကို မွမွမွ နဲ့ နမ်းနေတာ ကြည့်နေတဲ့ ငါတောင် အမလေး ကြက်သီးထတယ် "

NJ:" မင်းကလဲကွာ လန့်လိိုက်တာဘာများဖြစ်တာလဲလို့ အဲ့ကောင်ကအဲ့လိိုဘဲ
ဟိိုတစ်ခါတုန်းကဆို "

Namjoon ကသူ့နဲ့taehyung
ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ပုံစံပြန်စဉ်းစားမိပြီး

Nj:"ကဲကဲတော််ပြီ ငါတို့အလုပ်နောက်ကျမယ် နိုးလို့ပြီးပြီမှတ်လား သွားမယ်"

Jin : "သြော် အေ...အေး သွားမယ် သွားမယ််"

NamjoonHyungက ပြုံးစိိစိနဲ့ အခန်းအပြင်ကိိုထွက်သွားပင်မဲ့
Jin hyung က
Taehyung ဘက်ပြန်လှည့်၍

Jin : " မင်း ညဘက် အဲ့​လောက်​မကြည့်သင့်ဘူးနဲနဲပါးပါးလျော့ "

TH : " ဟာ HYUNG !!!!!" ဆိုပြီး တွေ့ရာခေါင်းအုံးကို jin ဆီပစ်လိုက်သည်​

jin : " hk hk မင်းကလဲစတာပါ မနက််စာ မအေးခင်စားလိုက်နော် သွားပြီ သွားပြီ "

TH " Nae "
JIN hyung ထွက်​သွားပြီး ​ခေါင်​းအုံးကြီးကိုပိုက်​လျက်​

TH :" Aish !!!!! အိမ်မက်ထဲက အထိအတွေ့ ကြီးက တကယ့်အစစ်လိုဘဲ
အဲ့​ကောင် လေးကလဲဘယ်ကပေါ်ပေါ်လာမှန်းမသိဘူး
ပြီး​တော့Jeon Jungkook နဲ့တူ​နေတယ်​"

ပါးစပ်​ကသာ​ပြော​နေတာ
အိမ်​မက်​ထဲက
အထိအ​တွေ့​ကြောင်​့
အပြင်​က နှလုံးခုန်​သံ​တွေက
မရပ်​​သေး တဒိတ်​ဒိတ်​နဲ့ ခုန်​​နေဆဲပင်​
••••••••••••••••••••••••••••••

Zawgyi

မိုးကသဲႀကီးမဲႀကီး႐ြာေနတုန္း

ေက်ာင္းကလဲမသြားလို႔မျဖစ္
စာေမးပြဲနီးေတာ့ စာေတြလြတ္ကုန္မွာ

ေႏြရာသီျဖစ္ေစ မိုးရာသီျဖစ္ေစ
ဘယ္ေတာ့မဆို ထီးကို
ကိုယ္နဲ႔မကြာ ေဆာင္ထားတာ

ဒီေန႔က်မွ ထီးယူဖို႔ ေမ့ခဲ့တာ
မနက္ထဲက Appa ပြားေနလို႔ မနက္စာေတာင္မစားဘဲ
ထြက္လာတာ အိမ္ျပန္ယူရင္လဲ ဆူဦးမယ္ ပိုက္ဆံအိတ္ပါက်န္ခဲ့ေတာ့......
​ေအးေရာ

Bus ကား မွတ္တိုင္ေလးမွာ မိုးဘယ္ေတာ့တိတ္မလဲဆိုတာကို က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးထိုင္ေစာင့္ေနရတယ္​

ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္ကို ​ေစာရင္​​ေစာသလို အၿမဲလမ္းေလွ်ာက္လာတာ
တစ္​ခါတစ္​​ေလbus ​ေပါ့
ဒီေန႔လမ္းတစ္ဝက္​ ေရာက္မွ

Jk :: "မိုးရယ္ ရက္စက္လိုက္တာ
ဒီေန႔က်မွ ႏွစ္၈၀ ေလာက္မ႐ြာထားရသလို ဘာလို႔အသဲအသန္ ႐ြာေနရတာလဲကြာ tsk"

Taxi လဲငွားမရ ဖုန္းဆက္မယ္
က်န္ေတာ့လဲ ညကGame ​ေဆာ့ၿပီး
အိပ္​​ေပ်ာ္​တာ ဖုန္းအားျပန္မသြင္းမိ

ကိုယ့္ကိုယ္လဲေဒါသထြက္
မိုးကလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မတိတ္
ေလပါတိုက္ေတာ့
အမိုးေအာက္မွာေနလဲ မိုး​ေရစင္ေနေတာ့တာေပါ့
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေလေအးတိုက္လိုက္ရင္ ခ်မ္းလို႔ တုန္တုန္တက္သြားေသး

Jk :: "ဟပ္ခ်ိ ဟပ္ခ်ိ Aish ငါေတာ့ဖ်ားေတာ့မွာဘဲ
ေက်ာင္းကလဲတက္ခါနီးေနၿပီ မိုးရယ္ Jelpa တိတ္ပါေတာ့ "

အဲ့ဒီ့အခ်ိန္​ အမိုး​ေအာက္​ကို
လူ​တစ္​​ေယာက္​ဝင္​လာသည္​

"ထီးမပါလာလို႔လား?"
ထြက္လာတဲ့အသံၾသၾသ
မိုးသံ​ေတြၾကားထဲ ​သဲသဲကြဲကြဲ
မၾကားရ

ထိုင္​လ်က္​မို႔ ေမာ့မၾကည့္မိ
ဖုန္​း​ေျပာ​ေနတာဘဲျဖစ္လိမ့္မည္မို႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမိသည္​

"ဒီမွာ ဒီမွာ !! "
someone POV : ငါေျပာတာမၾကားတာလား

ကြၽန္​​ေတာ့္​​ေ႐ွ႕မွာလာရပ္ေနတဲ့
sneakerဖိနပ္အျဖဴတစ္စုံ နဲ႔ ထိုလူ႕
လက္​မွာကိုင္ထားတဲ့ အျပာရင့္ေရာင္ထီး

ေက်ာင္းဝတ္စုံက ငါတို႔ေက်ာင္းကဘဲ

ဟင္္္င္င္...ဒီဖိ...,ဖိ....ဖိနပ္ က !!!!!!!

ထိပ္​ထိ္​ပ္​ျဖာျဖာနဲ႔ ဖ်တ္ခနဲ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ

ႏွလုံးက ဒိတ္ကနဲေဆာင့္တက္လာသည္
hyung ဘာဝတ္​တယ္​ ဘာဖိနပ္​စီးတယ္​ ဆိုတာကအစ သိ​ေနသည္​မို႔
ဖိနပ္​ကိုၾကည္​့တာနဲ႔ hyung မွန္​းသိသည္​​ေလ

JK : "Hyung !!!Arrnyi KimTaehyung shi!!""

ဘုရားေရ....မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ငါ ငါမ်ား မ်က္မွန္ ပါဝါေတြတိုးေနလို႔လား
အ​ေကာင္​ထည္​လိုက္​​ေတာင္​
ျမင္​​ေယာင္​ႏိုင္​လာၿပီလား

မ်က္မွန္ကိုခြၽတ္ၾကည့္တစ္လွည့္ တပ္ၾကည့္တစ္လွည့္ Taehyung ကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္
မ်က္စိကို အတင္းေတြပြတ္
သို႔ေသာ္ကြၽန္​​ေတာ္​့ ေ႐ွ႕မွာ
Hyungက အခန္႔သားရပ္ေနဆဲပင္

ကြၽန္​​ေတာ္​လုပ္ေနသမွ်ကိုအစဆုံး ေၾကာင္ၾကည့္ေနသူက hyung

ကိုယ့္ကိုယ္ေတာင္သတိမထားမိဘဲ
ျဗဳန္းကနဲ မတ္တပ္ရပ္မိလ်က္သား

TH: "ဒီမွာ ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ ေက်ာင္းတက္ေတာ့မွာမဟုတ္လား""

JK: "' Nae???ဟိုဟာ ထီး ...ထီးေမ့.....
ေမ့....က်န္....က်န္ခဲ့တာ "
Jungkook ရယ္ အေမေမြးတုန္းကအေကာင္းပါ ဘယ္ႏွယ့္ေၾကာင့္
စကားေတြထစ္ေနရတာလား

နဂိုထဲက သူ႕ေ႐ွ႕ေရာက္ရင္ ရင္တုန္ရတဲ့ၾကားထဲ ခုက ၂ေယာက္ထဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီးေျပာေနရေတာ့ ႐ွိသမွ် သတိၲေတြ ဖ်စ္ညစ္ၿပီး မနဲေျပာရတယ္

TH : "ကိုယ္​နဲ႔ လိုက္မလား
ထီးကႀကီးေတာ့ ၂ ေယာက္ေတာ့ ဆန္႔ပါတယ္""
သူ႕ရဲ႕ ထီးေခါက္ႀကီးကို ဗြမ္းကနဲ ဖြင့္ၿပီး
ျပဳံးတုန္႔တုန္႔ေမးေနတဲ့Hyung

ကိုယ္​တဲ့လား hyung ရယ္​

JK : "--------"

ငါ ငါ အိမ္မက္ မက္ေနတာ လား ?? အိမ္မက္ဆိုလဲ....မႏိုးထလိုက္​ပါနဲ႔ဦးေနာ္

TH: " Wae?? မလိုက္ခ်င္ဘူးလား "

ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာမွမေျပာမိ​ေပမဲ့ လွစ္​ကနဲ သူေဆာင္းထားတဲ့ ထီးေအာက္
​ေျပးဝင္လိုက္​တာ ကိုယ္​့ကို္​ယ္​ကို္​ယ္​​
ေတာင္​ သတိမထားမိ

စိတ္​နဲ႔လူနဲ႔ကပ္​မ​ေနမွန္း​
သိသာ​လြန္​း​ေနၿပီ

ခုနကမိုးကို ႀကိမ္ဆဲခဲ့သမွ်
ခ်က္ခ်င္းဘဲမိုးကို

ခ်စ္သြားသေယာင္ ဒီေန႔ပထမဦးဆုံး
hyungေဆာင္းေပးတဲ့
ထီးေအာက္က လိုက္ရတဲ့ေန႔

ဒီအခ်ိန္ဒီလိုေန႔ ႐ြာေနတဲ့မိုး

ေလတိုက္တိုင္းႏွာေခါင္းထဲဝင္လာတဲ့
စိမး္႐ႊင္႐ႊင္ေျမသင္းအန႔ံ
သူနဲ႔ဆုံေတြ႕ေပးတဲ့မွတ္တိုင္
သူနဲ႔အတူေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ဒီလမ္း
သူ႕နဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​ရဲ႕ ေျခရာေလးေတြက်န္ခဲ့တဲ့လမ္း

အကုန္လုံးက ခ်စ္စရာေတြႀကီးပင္
Arrnyi သူ႕ေၾကာင့္မို႔လို႔
ခ်စ္သြားတာဆို ပိုမွန္လိမ့္မည္

ဒါေတြ hyung သိပါ့မလား
သိဖို႔လဲမလိုပါဘူး
ဒီအခိုက္​အတန္႔ေလးကိုဘဲ
ခ်စ္တာမို႔

အဲ့ေလာက္​ေတာင္​ ႐ူးရတာပါ
ခုလဲ ရင္ေတြလဲခုန္ရလြန္းလို႔
ႏွလုံးႀကီး အျပင္ထိ
ထြက္က်လာေတာ့မဲ့အတိုင္း
ရင္ခုန္တာ အျပင္ကေန ကြကိုယ္ေတာင္ျပန္ၾကားေနရၿပီ

hyung မ်ားၾကားသြားေလမလား ဆိုၿပီးးလြယ္အိတ္ကို ေနာက္မွာမလြယ္ဘဲ ​ေ႐ွ႕မွာလြယ္ၿပီး အတင္းဖိပိုက္ထားတာ

အသက္ေတြလဲ႐ူလို႔မမွန္
ႏွလုံးေရာဂါသာ႐ွိရင္
မွတ္တိုင္မွာထဲက အသက္ေပ်ာက္ၿပီ
ေက်ာင္းကိုျမန္ျမန္ေရာက္လဲ
​ေရာက္ခ်င္တယ္

မေရာက္လဲမေရာက္ခ်င္ဘူး
​ေက်ာင္​းေရာက္သြားမွ ဒီရင္ခုန္တာႀကီးေပ်ာက္မွာ

မေရာက္ခ်င္တာက hyung နဲ႔အတူ႐ွိေနတဲ့ ဒီအခ်ိန္ေလးကိုခ်စ္လို႔ ႏွေျမာလြန္းလို႔ အခ်ိန္ကိုရပ္ထားခ်င္မိတယ္

Hyung ...ကြၽန္​​ေတာ္​ေလာဘႀကီးသြားၿပီလား ....
••••••••••••••••••••••V_V••••••••••••••••••••
Taehyung POV

သူ႕ကို ကြၽန္ေတာ္သတိထားမိတာ
ၾကာပါၿပီ
တကယ့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးရယ္
ခုလဲ မ်က္မွန္ႀကီးတပ္ၿပီး​ေဘးက​ေန အူတူတူလမ္းေလွ်ာက္ေနျပန္တယ္

ဒီေန႔မွ ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္သလို ဒီေကာင္ေလးကိုမွ ကူညီေနမိတယ္

ညေနတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ေဆာ့ေန႔ၾက
Basket ball ကြင္းထဲခါတိုင္းဆို
သူ႕သူငယ္ခ်င္း jimin နဲ႔ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​တို႔နဲ႔ လာေနၾက
အစားေတြစားတယ္ ရယ္လိုက္ ျပဳံးလိုက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကစားတာ မၿပီးေသးခင္ သူတို႔ျပန္ျပန္္သြားတယ္

တစ္ခါတစ္ေလ သူတစ္ေယာက္ထဲ ဆို ပုံထိုင္ဆြဲေနတက္တယ္

သူ႕ပုံစံေလးက က​ေလး​ေလးအတိုင္​းဘဲ
အူတူတူ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုျမင္​တိုင္​း ​
ေၾကာက္​​ေနတာႀကီးဘဲ
မသိရင္​ဒီလူကဘဲ
ဘီလူးလိုဖမ္​းဆြဲစားမဲ့အတိုင္​း
လူဆိုး​ေကာင္​ႀကီးကိုျဖစ္​လို႔

Hope ေျပာတာ သူက သိပ္​အ​ေဖာ္​မက္​တယ္​ သနားဖို႔လဲကာင္​းတယ္​တဲ့
အိမ္​မွာ ျပႆ နာျဖစ္​လို႔ဆို
စိတ္​​ေကာက္​လာလို႔
Hope ​အိမ္​မွာလာလာအိပ္​တယ္​
လို႔ၾကားတယ္​
အ​ေမ​ကို​ေတာ့တုန္​​ေန​ေအာင္​​ေၾကာက္​တယ္​

ဒီအခန္​း​ေရာက္​တဲ့​ေန႔က​ေန ဒီ​ေန႔အထိ ကြၽန္ေတာ့္ခုံေအာက္မွာဆိုအၿမဲတမ္း ႐ွိေနတက္တဲ့soymilk
တစ္ခါတစ္ေလ

ႏြားႏို႔ဘူးေလး
တစ္ခါတစ္ေလ Lollipopေလးေတြ

အစကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို
စာလာေပးေနၾက ေကာင္မေလးေတြလာထားတယ္ဘဲ
ထင္တာ ေနာက္မွ ​ေက်ာင္းကို အေစာႀကီးလာတဲ့ေန႔
သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဘဲ
အခန္းထဲမွာ႐ွိတာ
အဲ့ေန႔က ေကာ္ဖီ ပူပူ တစ္ခြက္ က

ဘာအတြက္​လဲ ဘာ​ေၾကာင္​့လဲ ဆိုတဲ့​ေမးခြန္​း​ေတြ သူ႕ကို ကြၽန္​​ေတာ္​​ေမးခ်င္​​ေနတာၾကာၿပီ

ကြၽန္​တာ့္ကို ႀကိဳက္​​ေနတဲ့အတန္​းထဲက
Meina က သူလာထားတယ္လို႔ေျပာပင္္မဲ့

ကြၽန္ေတာ္စိတ္ကအလိုလိုသိေနသည္
Meina မဟုတ္မွန္း
ေျပာမဲ့သာေျပာတာ

သူ႕နာမည္ ကြၽန္ေတာ္​ေသခ်ာမမွတ္​မိ
တစ္​ခန္​းလုံးနဲ႔​ေတာင္​စကားမ​ေျပာဖူးဖူး

ခုလဲ ထီး​ေဆာင္​း​ေပးလာတာ
ေက်းဇူး ေတာင္မေျပာဘူး
​ေက်ာင္​းဂိတ္​​ေရာက္​တာနဲ႔
သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္ နဲ႔
ေျပးတာတန္းေနေရာ

••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"ကဲ Physics အမွတ္ေတြေဝမယ္ အခုနာမည္ေခၚတဲ့ လူေတြ အေ႐ွ႕ထြက္လာမယ္ "
""ဟာ သြားၿပီ "" " အိုမားေရ ကယ္ပါ " "ေခြးျဖစ္ၿပီထင္ပါတယ္"

အတန္းထဲဝင္လာတဲ့ဆရာမရဲ႕ အမွတ္ေဝမယ္ဆိုတဲ့ စကားသံက အတန္းသားအခ်ိဳ႕ကို ေႏြေခါင္ေခါင္မိုးႀကိဳးပစ္လိုက္သလိုပင္

",Junho, Wooyoung, Hope , JungKook အဲ့၄ေယာက္က အဆင့္D "

"​ေဟ်ာင္​့ မင္​းနာမည္​ ပါလာတယ္​!!"
မ်က္​လုံးျပဴးမ်က္​စံျပဴးနဲ႔ အလန္႔တၾကားေမးလာတဲ့ Jimin

Jungkookကေတာ့မလန္႔မိ​ေပမဲ့ က်မယ္ဆိုတာႀကိဳတြက္ႏွင့္ၿပီးသားမို႔

"နင္တို႔ေတြ စာမလုပ္ဘူးလား ဟမ္
ဒီတစ္ေခါက္လြယ္တဲ့ဟာက္ု %$*&-*&%%--*&%$@&@&$ ""
ဆရာမရဲ႕ ၾသဝါဒ ေခ်ြၿပီးေနာက္

"အခု ေဝလိုက္တဲ့ အေျဖလႊာထဲမွာ
အဆင့္ A ရတဲ့လူေတြက မနက္ျဖန္စမဲ့ ညေနဘက္အခ်ိန္ပိုအတန္းမွာ D သမားေတြကို Guide ျပန္လုပ္ေပးပါ Volunteer သုံး ​ေလး ေယာက္ေလာက္​အခ်ိန္ရရင္ နားေနခန္းထဲမွာ စာရင္းေလးလာေပး တစ္ပတ္တစ္ရက္ဘဲ
ကဲ ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ဘဲ"

ဆရာမထြက္သြားၿပီးေနာက္
သက္ျပင္းအ႐ွည္ႀကီးခ်ၿပီး
စားပြဲခုံေပၚေခါင္း​ေမွာက္​ခ်ပလိုက္​တယ္​

Susan : " JungKook နင္ခုတစ္ေလာ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ"

kook "-----"
ျပန္​​ေျဖဖို႔အားမ႐ွိ​ေတာ့​ေပ​

Jimin : "လာ အျပင္သြားရေအာင္ ငါအေအးဝယ္တိုက္မယ္ "
×××××
ေက်ာင္းပန္းျခံနားက အုတ္ခုံေပၚမွာထိုင္လ်က္
Jimin ကmilkshake ကို တစ္ငုံေသာက္ကာ jungkookဘက္လွည့္၍

JM: "ကဲေျပာၾကည့္ မင္​းဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနလဲဆိုတာ ရင္ထဲေပါ့သြားေအာင္"

Jungkookက Jimin ဝယ္ေပးတဲ့
Milkshake ကိုၾကည့္ၿပီး
မ်က္ရည္ေတြဝဲလာၿပီ
ဘယ္လိုမွတားမရစီးမရ
ပါးျပင္ေပၚကေန milkshake ကိုင္ထားတဲ့လက္ေပၚသို႔ တစ္စက္ၿပီးတစ္စက္က်ကာ
အျမင္ေတြ ေဝဝါးလ်က္

Susan" ဟင္ Kook ဘာလို႔ ငိုတာလဲ!ေမးခါမွ ပိုဆိုးသြားသလား မငိုနဲ႔ေလ Kookieya !!"

Jungkook က jimin ရင္ခြင္ထဲဝင္ၿပီး ဝမ္းပန္းတနည္း ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေလသည္
Jimin က jungkook ကို
သူ႕ပုခုံးေပၚမွာမွီေစၿပီး
ေခါင္းေလးကို ေခ်ာ့သပ္ေပးေနသည္

သူငယ္​ခ်င္​းငို​ေတာ့ စိတ္​မ​ေကာင္​းျဖစ္​ၿပီး
ႏွစ္​​ေယာက္​သား ဘယ္​လို​ေခ်ာ့ရမွန္​းမသိ jungkook က ဟိုးအရင္​ကလို ထစ္​ကနဲဆိုငိုတက္​သည္​
Taehyung ​ေၾကာင္​့
သူ​ေျပာင္​းလဲသြားတာလဲၾကာၿပီ
​
ဒါ​ေပမဲ့ ခုဟာက ​ေတာ္​​ေတာ္​စိတ္​ညစ္​လြန္​း၍

အတန္ၾကာမွ အငိုတိတ္ၿပီးထြက္လာတဲ့
jung Kookရဲ႕ံ ငိုသံသဲ့သဲ့

Jungkook" Jimina ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?"

JM: " ဘာကိုလဲ ??""

JungKook" အိမ္​ကသိသြားၿပီ "

jimin နဲ႔ susan ကေတာ့ျပဳးတူး​ေၾကာင္​​ေတာင္​နဲ႔ ဆက္နားေထာင္လ်က္

Jungkook :" ငါ့ Appa နဲ႔ Omma နဲ႔ ကလဲ ေန႔တိုင္းရန္ျဖစ္တယ္ ပိုက္​ဆံ ကိစၥ​ေတြနဲ႔Company ကရာထူးတက္​မဲ့
ျပႆ​ နာ႐ႈပ္​​ေနရတဲ့ၾကားထဲ
​ေနာက္​ထပ္​ ျပႆ နာက Diary စာအုပ္​ထဲက ငါ့ဟိုကိစၥကိုပါသိသြားတာ""

Jungkook " ငါ ~ငါ အဲ့ေန႔က တစ္သတ္လုံး တစ္ခါမွမ႐ိုက္ခံခဲ့တဲ့ ပါးကို ငါ့.....ငါ့ Ommaဆီက
ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို အခန္းပိတ္ေလွာင္ထားတယ္ ငါခုတစ္ေလာ အိမ္မျပန္ရဲဘူးငါအရမ္းေၾကာက္တယ္
Appaေတာ့ခုထိမသိ​ေသးဘူး ""

ဝမ္​းနည္​းပက္​လက္​ျဖစ္​ကာ ငို​ေန​ေတာသည္​ ဘယ္လိုေခ်ာ့ေခ်ာ့ JungKook က အငိုမရပ္ေတာ့ေပ ​ေတာက္​​ေလွ်ာက္​
႐ိႈက္​ႀကီးတငင္​​
ငို​ေနသည္​မို႔ သူတို႔ပါအလိုလို
ဝမ္​းနည္​းလာသည္​​ေလ

Susan: "Kook ရယ္ ဘာလို႔
တစ္ေယာက္ထဲ ႀကိတ္ခံစားေနရတာလဲ
ငါ့တို႔ကိုေျပာေပါ့ လို႔
ငါတို႔ကနင့္သူငယ္ခ်င္း
မဟုတ္တာက်ေနတာဘဲ
ငါငိုခ်င္လာၿပီေနာ္ နင္​့ဘက္​မွာ
ဘယ္​သူမွမ႐ွိလဲ
ငါတို႔႐ွိပါ​ေသးတယ္​
ဘယ္​သူ​ေတြဘာ​ေျပာ​ေျပာ
ငါတို႔႐ွိတယ္​ ၾကားလား !!!!"

Susan လဲ မခံစားႏိုင္သူပါေရာ၍ ငိုလ်က္

သူငယ္ခ်င္း 3 ေယာက္ေျပာတာေတြကို သစ္ပင္ေနာက္မွာကြယ္ရပ္ရင္း
ၾကားသြားသူ ????
•••••••••••••••••••V_V•••••••••••••••••••••
Taehyung Pov

ေက်ာင္းေတာင္ဆင္းသြားၿပီ
ဟိုေကာင္ေလး မလာေသးဘူးလား
ခုနကေတာင္ အတန္းထဲမွာပါ အိမ္ျပန္သြားတာမ်ားလား အကုန္လုံးစာေတာင္စသင္ေနၾကၿပီ

Guide ျပန္​လုပ​္​​ေပးရမဲ့ အခန္​းထဲမွာ
ခုံကိုလက္​ညိဳးထိပ္​​ေလး​ေတြနဲ႔
တစ္​​ေတာက္​ေတာက္​ တီး​ေခါက္​လိုက္ နာရီၾကည့္လိုက္ ေက်ာင္းခန္းဝကို တစ္႐ွပ္႐ွပ္ဖိနပ္သံၾကားတာနဲ႔ ဖ်က္ကနဲေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္နဲ႔
အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနသူ

ဆရာမ စာရင္းေပးခိုင္းတုန္းက hopeနဲ႔ သူ႕နာမည္ေဘးမွာ sign ထိုးခဲ့တာ!!ငါျမင္လိုက္တာသူ႕နာမည္ႀကီီးပါ

Hope :" ေဟ်ာင့္ Taehyung ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မင္းၾကည့္ရတာ
ဂနာမၿငိမ္နဲ႔"

Taehyung:"မလာေသးဘူးေလ ဟိုေလးလုံးေလး ငါအိမ္ေစာေစာျပန္ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ"

Hope " ေၾသာ္ jungkook လား အဲ့တစ္ေယာက္ခုတစ္ေလာ
ထူးဆန္းေနတယ္
က်ဴ႐ွင္လဲမလာဘူး အခန္းထဲမွာလဲ တစ္မိႈင္မိႈင္တစ္ေတြေတြနဲ႔ ခါတိုင္းအဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး""

ေဘာပင္ကို နားေနာက္ညႇပ္ကာ
စဥ္းစားေနဟန္ လုပ္ေနတဲ့ hope ကို

TH " မင္းအဲ့​ေကာင္​​ေလးကို သဘာက်ေနတာလား "
Taehyung က ဘာရယ္​မဟုတ္​ဘူး​ေမးလိုက္​​ေပမဲ့

Hope :" အိုးမိုင္ ဘရားသားရယ္
ဘယ္လို​ေတာင္ေမးလိုက္တာလဲ
ငါနဲ႔သူနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြပါ
ညီအစ္​ကိုလို တိုင္​ပင္​တယ္​
သူကငါ့ညီ​ေလးလိုဘဲ
ၿပီးေတာ့ သူႀကိဳက္ေနတာ မင္​..... ""

hope က စကားလြန္​သြားမွန္​းသိ၍

Hope " အယ္​ဟိုဟာ.....တစ္​ျခားတစ္​​ေယာက္​ကု္ိ​ိေလကြာ ငါ့ကိုသာဆို ငါျပန္ႀကိဳက္တာၾကာေပါ့
boy အခ်င္​းခ်င္​းျဖစ္​​ေနလို႔ "

Taehyung :".... "

hope" မင္း သူမ်က္မွန္မတပ္တာကို မင္းျမင္ဖူးလို႔လား
တကယ္​ ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းတယ္​ ခုအနီးကပ္စာသင္ေတာ့မွမင္​း​ေတြ႕လိမ္​့မယ္​ အဟမ္းအဟမ္း ဟိုမွာလာေနၿပီ္"

Hope ​ေျပာတဲ့စကားမ်ားကို
နားမလည္​​ အခန္းတံခါးဝကို
HOPEက ေမးေငါ့ျပေတာ့မွ
hope နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနရာမွ ေနာက္ကို္ဖ်က္ခနဲလွည့္ၾကည့္ၿပီး

TH pov : ​ေဟာ္​ လာၿပီ ကိုယ္​​ေတာ္​​ေလး ​ေမွ်ာ္​လိုက္​ရတာ အမ္​ ​ေမွ်ာ္​လိုက္​ရတာတဲ့လား မ​ေမွ်ာ္​ပါဘူး ငါအိမ္​​ေစာ​ေစာျပန္​ရမွာမို႔​ေမွ်ာ္​တာ

ေဘးကေနသူ ျဖတ္သြားၿပီး​ေတာ့
Taehyung မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က hopeေဘးကခုံအလြတ္ကို
ဆြဲယူၿပီး ဝင္ထိုင္တာ​ေတာင္​ Jungkook
Taehyug ကို သတိထားမိပုံမရ

Jk : "​ေဟ်ာင္​့ Hope ငါေနာက္က်သြားတယ္ ဘယ္မွာလဲ ငါတို႔ tutor?? "

Hope က သူ႕ေ႐ွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ Taehyungကိုလက္ညိဳးထိုးျပေတာ့

Jungkook က လွည့္အၾကည့္ Taehyung တစ္ခ်က္ျပဳံးျပေတာ့

ျမင္ျမင္ခ်င္း
Jungkook :" အိုးမားရား!!!"
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
JUNGKOOK POV

​ေက်ာင္​းဆင္​းထဲက HYUNG ကို႐ွာမ​ေတြ႕
တစ္​​ေက်ာင္​းလုံးလဲ ႏွံ႔​ေနၿပီ႐ွာတာ
ကိစၥ႐ွိလို႔မ်ား အိမ္​ျပန္​သြားတာလား
အခ်ိန္​ပို အတန္​းလဲတက္​ရဦးမယ္​ ​​

​ေတာ္​ပါၿပီ အခ်ိန္​ပိုသြားတက္​တာဘဲ​
ေကာင္​းတယ္​

အခ်ိန္​ပိုအခန္​း​ေ႐ွ႕ခက္​သြက္​သြက္​​ေလး ​ေလွ်ာက္​လာလိုက္​သည္​ hope လဲ
က်တယ္​ ဆို​ေတာ့
အျပန္​က်သူတို႔အိမ္​လိုက္မယ္​
လို႔​​ေတြးရင္​း သက္​ျပင္​းခ်မိသည္​

သက္​ျပင္​းခ်သည္​နဲ႔တစ္​ၿပိဳင္​နက္​ ​ေခါင္​းထဲ​ေရာက္​လာတဲ့ ​Omma မ်က္​ႏွာ

မုန္​းသည္​ အရမ္​းမုန္​းသည္​ Gayလို႔ လက္​ညိဳး​ေငါက္​​ေငါက္​ထိုးၿပီး​ေျပာခဲ့တဲ့ ​
omma စကားလုံး​ေတြ

ဒါ​ေၾကာင္​္​့ဒီ​ေန႔လဲ ဆုံးျဖတ္​လိုက္​သည္​
အိမ္​မျပန္​ဘူး

အခန္​းထဲ​ေရာက္​လာ​ေတာ့ hope ​ေဘးက ခုံလြတ္​တြင္​ ဝင္​ထိုင္​မိသည္​

Jk: "​ေဟ်ာင္​့ Hope ငါေနာက္က်သြားတယ္ ဘယ္မွာလဲ ငါတို႔ tutor ?? "
လို႔ျပာျပာသလဲလဲ​ေမး​ေတာ့
hope က ကြၽန္​​ေတာ့္​အ​ေ႐ွ႕ကို
လက္​ညိဳးထိုးျပ​သည္​ ​​

​ေတြ႕​ေတြ႕ခ်င္​း hyung ကျပဳံးျပ​ေတာ့
ဒိတ္​ကနဲဘဲ အိုးမားရား လို႔​ေတာင္​ပါးစပ္​က အသံထြက္​သြား​ေသး
မထင္​ထားဘူး​ေလ hyung က
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို အနီးကပ္​စာသင္​​ေပးမည္တဲ့လား

hyung!!!ကြၽန္​​ေတာ္​အိမ္​မက္​မက္​​ေနတာလားဟင္​
ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​ညစ္​​ေနတဲ့
အခ်ိန္​တိုင္​း hyung မ်က္​ႏွာ​ေလး​ေၾကာင္​့
စိတ္​သက္​သာရာရခဲ့သည္​
ဒီ​ေန႔လဲကြၽန္​​ေတာ့္​ diary စာအုပ္​​ေလး​ထဲကို
ရင္​ခုန္​မႈအခန္​းအသစ္​ ​
ေရးခြင္​့ရခဲ့ျပန္​ၿပီ hyung
•••••••••••••••••••••••••••••
Taehyung POV

စာသင္လို႔ၿပီးေတာ့ သူ႕အေမဆီက ဖုန္းလာတယ္ထင္ပါတယ္ စာအုပ္ေတြသိမ္းၿပီး သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္ နဲ႔ေျပးတာတန္းေနေရာဘဲ

ဒါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ Hope လဲ
ေက်ာင္းဝန္းထဲက ျပန္ထြက္ေတာ့ သူကမသြားေသးဘူး ႐ွိေနတုန္းဘဲ ေက်ာင္းဂိတ္မွာ မတ္​တပ္​​ေလးရပ္​လို႔ ​ေျခ​ေထာက္​တစ္​ဖက္​ကလဲ
​ေျမႀကီး​ေတြကိုထိုးစြ​ေန​ေသးတယ္​

Hope : "JungKook ငါ့အိမ္​ကိုမလိုက္​​ေတာ့ဘူးလား?""

သူက ျပန္မေျဖေခါင္းဘဲခါျပတယ္​ နဲနဲေတာင္ေမွာင္ေနေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာကို သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရ

Hope : " ငါတို႔ကူေစာင့္ေပးရမလား ??"

Kookie : " ရတယ္ မ လို "
သူ႕အသံမဆုံးခင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေ႐ွ႕ကို ထိုးရပ္လာတဲ့ ကားတစ္စီး ကားထဲမွ ထြက္လာတဲ့ သူ႕အေမဟုထင္ရသူ

Women : " တက္ျမန္ျမန္ "
သိပ္မက်ယ္ပင္မဲ့ မာန္ အျပည့္ပါသည္ ေဒါသသံလိုလို စြပ္​ပင္​မဲ့
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုၾကည့္ကာ ကားတံခါးကို ေစာင့္ပိတ္သည္

ေလးလုံးေလးကို ၾကည့္ေတာ့လဲ သံပတ္ေပးထားတဲ့အ႐ုပ္လို ေနာက္ေတာင္လွည့္မၾကည့္ပဲ
ကားေပၚတက္သြားသည္​

Hope :" သူ႕အေမကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ပုံဘဲ
ပုံစံကလဲ​ေၾကာက္​စရာႀကီး "

Hope ေျပာမွ ဟိုတစ္ေန႔က ၾကားလိုက္တဲ့ စကားသံေတြ နားထဲ ျပန္ၾကားေယာင္လာသည္

Flash back
ဆရာမ ျပန္ထြက္သြား
ၿပီးထဲက ပ်င္းတာနဲ႔
ပန္းျခံထဲ သြားအိပ္မလို႔ ပန္းျခံ ဘက္ကို ဦးတည္လိုက္တယ္

အရိပ္ေကာင္းေကာင္းရေနတဲ့ သစ္ပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ သစ္သားခုံတန္းေပၚ လွဲအိပ္ၿပီး နားၾကပ္တက္မယ္ ျပင္ေတာ့
တ႐ႈံ႕႐ႈံ႕နဲ႔ ငိုေနတဲ့အသံ

ေသခ်ာအာ႐ုံစိုက္ၿပီးနားေထာင္ေတာ့
ျပတ္ျပတ္သားသားၾကားလာရတယ္

"ငါ့ Appa နဲ႔ Omma နဲ႔ ကလဲ ေန႔တိုင္းရန္ျဖစ္တယ္ ပိုက္​ဆံ ကိစၥ​ေတြနဲ႔Company ကရာထူးတက္​မဲ့ ျပႆ နာ​ေတြ႐ုွပ္​​ေနရတဲ့ၾကားထဲ
​ေနာက္​ထပ္​ ျပႆ နာက""

ဟာာ အိပ္ပါမယ္ဆိုမွ ကြြာ ဘာသံေတြလဲ့

" Diary စာအုပ္​ထဲက ငါ့ဟိုကိစၥကိုပါသိသြားတာ""

ဟင္ ​ေလးလုံး​ေလးအသံလား !
Taehyung လဲဆက္နားေထာင္မိေနသည္
ဘာသံမၾကားရေတာ့ဘဲ

၁မိနစ္ေလာက္ၿငိမ္က်သြားၿပီးမွ

Kookie " ငါ ~ငါ အဲ့ေန႔က တစ္သတ္လုံး တစ္ခါမွမ႐ိုက္ခံခဲ့တဲ့ ပါးကို
ငါ့....ငါ့..... omma.. ဆီက
ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို အခန္းပိတ္ေလွာင္ထားတယ္​ ငါခုတစ္ေလာ အိမ္မျပန္ရဲဘူး
ငါအရမ္းေၾကာက္တယ္
appa ​ေတာ့ခုထိ မသိ​ေသဘူး""

Flash end

Diary စာအုပ္​ထဲက အ​ေၾကာင္​း​ေလးကို
အဲ့​ေလာက္​ထိ လိုလို႔လား

Hope "ေဟ်ာင့္ ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ
လာေလ "

ကြၽန္​​ေတာ့္​အ​ေတြး​ေတြ လြန္​​ေနတုန္​း hope က ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေ႐ွ႕​က​ေန​ေတာင္​သြားႏွင္​့ေရာက္​​ေနၿပီ

TH "ေၾသာ္ေအး "
••••••••••••••••••••••••••••••••••
JK pov

Omma ေဒါသထြြက္ေနပုံရသည္ သူေတြ႕သြားတာကလဲ

ေတာ္ေသးတာေပါ့ hyung တို႔ကို ဘာမွသြားမေျပာလို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ ဘက္က႐ိုးသားပင္မဲ့ Omma က တစ္ခါလိမ္ဘူးရင္ အၿမဲတမ္း လိမ္ေနတယ္လို႔ဘဲ ထင္ေနေတာ့ ဘာမွကို ျပန္မေျပာခ်င္ေတာ့

ကားေပၚကဆင္းၿပီး အိမ္ေပၚထပ္သို႔တန္းတက္ခဲ့သည္
ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္စားလဲၿပီး ထမင္းစားဖို႔ဆင္းလာခဲ့သည္
Appa ျပန္မလာေသးလို႔
ommaနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ
ထမင္းဝိုင္းထဲတြင္ ဇြန္းသံ ကလြဲ၍
ဘာသံမွမၾကားရ ခဏၾကာမွ

Omma " ဘယ္သူလဲ သူတို႔က ?? "

Omma ကိုၾကည့္ေတာ့ ထမင္းကို ေအးေအးလူလူသာ ဆက္စားေနသည့္
Omma
အဲ့လိုပုံစံနဲ႔ ျမင္ေနရတာကိုက
Jungkook အတြက္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနသည္

JK :" အ အ...တန္းေဖာ္ေတြ အိမ္ကလာမႀကိဳေသးဘူးလားလို႔ေမးေနတာ "

omma : "ေနာက္လကို နယ္မွာေက်ာင္းေျပာင္းထားမယ္"
omma က စားလက္စ ဇြန္းကို ခ်ကာ လက္ကိုင္ပုဝါနဲ႔ ပါးစပ္သုတ္ေနသည္
အိမ္​မွာ​ေရာက္​​ေနတဲ့ အိမ္​အကူအ​ေဒၚႀကီးကို ပန္​းကန္​လာသိမ္​းခိုင္​း​သည္​

jk " ........."

Omma " ဟိုမွာဆို စာက်က္ရတာ ပိုေကာင္းတယ္ စာကိုဘဲ အာ႐ုံစိုက္လို႔ရမယ္ အဘြားအိမ္နဲ႔ ေက်ာင္းနဲ႔က နီးေတာ့ ပိုအဆင္ေျပတယ္ အဘြားကလဲ ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္ေျပာတယ္ "

Jungkookဘာမွျပန္မေျပာ
ငယ္ငယ္ထဲက omma စိတ္တိုင္းက် ေနလာခဲ့တာမို႔ ျငင္းပိုင္ခြင့္လဲမ႐ွိ
စားလက္စ ဆက္မစားေတာ့ဘဲ
ထမင္းစားခန္းမွွ အိပ္ခန္းေပၚသို႔ျပန္တက္လာခဲ့လိုက္သည္

ဒီလိုအခ်ိန္ဆိုSeok Jin hyung သာ႐ွိရင္ေကာင္းမွာ SeokJin hyung လဲ Omma ေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ၿပီး ခုထိအိမ္ကိုျပန္မလာတာ ႏွစ္နဲ႔ေတာင္ခ်ီေပါ့

ဘယ္ေလာက္ဘဲ စိတ္ညစ္ညစ္
Hyung အေၾကာင္းစဥ္းစားရင္ေတာ့ စိတ္သက္သာရာရသည္ေလ
ညေနက စာသင္ေနတဲ့
hyung ပုံကို မ်က္စိထဲပုံေဖာ္ၾကည့္ရင္း
စာအုပ္ထဲခ်ဆြဲမိသည္

သို႔ေသာ္ အျမင္ေတြက ေဝဝါးလာကာ
ဆြဲေနတဲ့ စာအုပ္ေပၚ
မ်က္ရည္စေတြက
ဟိုတစ္စက္ ဒီတစ္စက္

ဒီထိႀကိဳးစားလာၿပီးမွ Hyung နဲ႔ေဝးရမည္တဲ့လား

ေလာကႀကီးကို မတရားဘူးလို႔လဲ အျပစ္မတင္ေတာ့ပါဘူးေလ ကိုယ့္ထိုက္နဲ႔ကိုယ္ဘဲမို႔
••••••••••••••••V-V•••••••••••••••••••••
Taehyung Pov

အဟင့္အဟင့္ အီးးးးဟီီးး
တစ္႐ႈံ႕႐ႈံ႕ နဲ႔ ငိုေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာ

သူထိုင္ေနတဲ့ေနရာက အရိပ္ေကာင္းတဲ့သစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာဘဲ ဒါေပမဲ့

ဘယ္သူငိုေနလဲဆိုတာအတိအက်
​ေျပာျပဖို႔ခက္ၿပီး
ေဘးပတ္ပတ္လည္ကလဲ
ဝိုးတ္ိဳးဝါးတားပင္

တျဖည္္းျဖည္းသူ႕အနားကိုသြားၿပီီး
ပုခုံးကိုလွမ္းကိုင္ၾကည့္ေတာ့ အငိုမရပ္ တအီအီနဲ႔ငိုေနတုန္း

သူ႕နံ​ေဘးကလြတ္ေနတဲ့ေနရာေလးမွာ အသာေလးထိုင္ကာ သူ႕ဘက္ကိုလွည့္အၾကည့္

"ဘာလို႔ ခုမွလိုက္လာရတာလ ဲ ခင္မ်ားႀကီးကိုမုန္းတယ္ မုန္းတယ္ "
ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့ရင္ဘတ္္ကို
တစ္္ဗုန္းဗုန္းနဲ႔ထုေနတဲ့ ကိုယ္ေသးေသးေလး

ခင္မ်ားႀကီီးဆိုေတာ့ ဟိုေကာင္ေလး
လွစ္​ကနဲ သူ႕ကိုကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲက
ဆြဲၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့

သူဘယ္သူလဲ ဘာလို႔ ဒီအၾကည့္ေတြကို ဒီီေလာက္ရင္းႏွီးေနရျပန္တာလဲ

ကြၽန္ေတာ့္ညာဘက္္ ႏွလုံးကဒိတ္္ကနဲ ေဆာင့္တက္လာတယ္
Jungkook!!!! နဲ႔​ေတာ္​​ေတာ့ကိုတူသည္​

ႏႈတ္​ခမ္​းႀကီး​ေ႐ွ႕ကိုတစ္​​ေတာင္​​ေလာက္​ဆူၿပီး က်လာတဲ့ မ်က္​ရည္​​ေတြကို
လက္​နဲ႔ ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​းပြတ္​ဆြဲပစ္​​ေနတာ
က​ေလးလိုဘဲ လူၾကည္​့​ေတာ့
အသက္​က ကိုယ္​နဲ႔ မတိမ္​းမယိမ္​း

ကြၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုအေပ်ာက္မခံခ်င္ေတာ့၍ ရင္ခြင္ထဲ တင္​းၾကပ္​​ေန​ေအာင္​ ဆြဲသြင္းပစ္္လိုက္တယ္​

ကြၽန္ေတာ္္တို႔ေတြ႕ဆုံမႈက
စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိိဳေတြ႕တဲ့ ခဏေလးအတြင္းမွာ သူ႕​အ​ေပၚ႐ွိ​ေနတဲ့ခံစားခ်က္​တို႔
ထူးဆန္​း​ေနသည္​ ဘာဘဲျဖစ္​ျဖစ္​
ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႕ကို တြယ္တာမိေနတာ
အမွန္ပင္

"အာားးး အသက္႐ႈၾကပ္တယ္ အတင္းဖက္မထားနဲ႔ေလ"
ကြၽန္​တာ့္​ ရင္​ဘတ္​ကို တစ္​ဖုန္​းဖုန္​းထပ္​ထုၿပီး​ေအာ္​​ေလရဲ႕

"အိုးးး sorry sorry hee hee"
႐ွိသမွ်သြားအကုန္ေပၚေအာင္
ၿဖီးျပေတာ့

"သြားပါ ခုမွလာ ၿဖီးျပ​ေနတယ္​ ပစ္ထားတာဘယ္သူလဲ "
ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေထာ္ၿပီး
စကား​ေျပာလိုက္​တိုင္​း
ေ႐ွ႕သြားေလး ၂ေခ်ာင္းကႀကီးေနေတာ့ ​​ေပၚ​ေပၚလာတာ အူယားစရာေလး

ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကေနရန္ျပန္
​ေတြ႕ေနတဲ့ေကာင္ေလး
ငါေနာ္ အသဲေတြယားလာၿပီေနာ္

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ "

"လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး အေပးအယူေတာ့႐ွိရမယ္ " ​

​ေအာင္​မယ္​ က​ေလး​ေကာင္​က
စကား​ေတြတတ္​​ေနတာ

"အေပးအယူ ေကာင္းၿပီေလ ဘာအ​ေပးအယူမိ်ဳးလဲ "

"Po Po !!"
သူေဖာင္းေနတဲ့ ပါးေလးကိုလက္ညိဳးေလးနဲ႔ ေထာက္ၿပီးဒီေနရာဒီေနရာကို ဆိုၿပီးလုပ္ျပေနတာ

"ဘာေၾကာင္ၾကည့္္ေနတာလဲ ဘာလဲမေပးခ်င္ဘူးေပါ့ " ဟြန္႔ကနဲ မ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးကာ ေက်ာေပးသြားျပန္ပီ

သူအဲ့လိုလုပ္သြားေတာ့လဲ ဒီကလူက ေနမရထိုင္မရေတြျဖစ္ကုန္တာ ကြၽန္​​ေတာ္​မဟုတ္​သလိုဘဲ

အေနာက္ကေနသူ႕ကိုသိုင္းဖက္ၿပီး
ညာဖက္​ပါးကို
" မြမြ မြ က်န္ေသးတယ္ ဒီဖက္ပါးကိုပါ အပိုဆုခ်မယ္ မြမြမြ "

"အာာာာာားးးးးးးးး KIM NAMJOON!!!!!"
ခုႏွစ္အိမ္႐ွစ္အိမ္ၾကားေအာင္ေအာ္ေနတဲ့
Jin hyung

jin hyungေအာ္သံေၾကာင့္ Taehyungတစ္ေယာက္လန္႔ၿပီး္ ဖက္လုံးႀကီးဖက္လ်က္သား ေစာင္ေတြနဲ႔လုံးေထြးၿပီး ကုတင္ေအာက္ျပဳတ္က်

ဗုန္းးး အာ့ !

"Wae ???wae??wae?" အလန္႔တၾကားနဲ႔အခန္​းထဲေျပးဝင္​လာတဲ့ Namjoon hyung

"မင္းညီ မင္းညီ သြားၿပီထင္တယ္ "

Namjoon အျပင္Taehyung လဲ Jin ေျပာလာမဲ့ စကားကို မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္္နဲ႔ ၾကည့္ေန

Jin :"မင္းည.ီ ..ဖက္ .....ဖက္... ဖက္​ လုံးႀကီးကို အားရပါးရႀကီးကို မြမြမြ နဲ႔ နမ္းေနတာ ၾကည့္ေနတဲ့ ငါေတာင္ အမေလး ၾကက္သီးထတယ္ "

NJ:" မင္းကလဲကြာ လန္႔လိိဳက္တာဘာမ်ားျဖစ္တာလဲလို႔ အဲ့ေကာင္ကအဲ့လိိဳဘဲ
ဟိိဳတစ္ခါတုန္းကဆို "

Namjoon ကသူ႕နဲ႔taehyung
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ပုံစံျပန္စဥ္းစားမိၿပီး

Nj:"ကဲကဲေတာ္္ၿပီ ငါတို႔အလုပ္ေနာက္က်မယ္ ႏိုးလို႔ၿပီးၿပီမွတ္လား သြားမယ္"

Jin : "ေၾသာ္ ေအ...ေအး သြားမယ္ သြားမယ္္"

NamjoonHyungက ျပဳံးစိိစိနဲ႔ အခန္းအျပင္ကိိဳထြက္သြားပင္မဲ့
Jin hyung က
Taehyung ဘက္ျပန္လွည့္၍

Jin : " မင္း ညဘက္ အဲ့​ေလာက္​မၾကည့္သင့္ဘူးနဲနဲပါးပါးေလ်ာ့ "

TH : " ဟာ HYUNG !!!!!" ဆိုၿပီး ေတြ႕ရာေခါင္းအုံးကို jin ဆီပစ္လိုက္သည္​

jin : " hk hk မင္းကလဲစတာပါ မနက္္စာ မေအးခင္စားလိုက္ေနာ္ သြားၿပီ သြားၿပီ "

TH " Nae "
JIN hyung ထြက္​သြားၿပီး ​ေခါင္​းအုံးႀကီးကိုပိုက္​လ်က္​

TH :" Aish !!!!! အိမ္မက္ထဲက အထိအေတြ႕ ႀကီးက တကယ့္အစစ္လိုဘဲ
အဲ့​ေကာင္ ေလးကလဲဘယ္ကေပၚေပၚလာမွန္းမသိဘူး
ၿပီး​ေတာ့Jeon Jungkook နဲ႔တူ​ေနတယ္​"

ပါးစပ္​ကသာ​ေျပာ​ေနတာ
အိမ္​မက္​ထဲက
အထိအ​ေတြ႕​ေၾကာင္​့
အျပင္​က ႏွလုံးခုန္​သံ​ေတြက
မရပ္​​ေသး တဒိတ္​ဒိတ္​နဲ႔ ခုန္​​ေနဆဲပင္

Part 2 end

Feedback ​လေး​တွေလဲ လိုချင်​ပါတယ်​​နော်​....

Thanks u so much

19 October 2018