CHAPTER 43

ELVIRA'S POV

"Ah! Oo! Boyfriend. Haha. Nice to meet you!" Dinig kong sabi ni Nanay.

"Do you want siopao? I made it myself. Maybe you want some." Sabi ni Tita.

"Sure." Nakangiting sagot ni Aries.

"Okay okay. I will just get it. Sit down. Feel at home." Sabi ulit nito at umalis silang apat.

Umupo naman sa tabi ko si Aries at nakita ko kung magbaba taas ang paa nito tanda na kinakabahan siya.

Hinawakan ko ang kamay niya dahilan para magulat siya at napatingin sakin.

"Relax." Sabi ko kaya tumango ito at medyo bumagal na ang pagbaba taas ng paa nito.

Habang inaantay namin sina Nanay ay nag-ring ang phone ni Aries kaya lumayo siya para sagutin iyon.

"Ah.. boyfriend mo na ba talaga siya?" Tanong ni Jax.

"Why are you asking? Bawal?" Mataray na sabi ko.

"Hindi naman. Nagtatanong lang." Sabi niya ay sinundan ng pilit na tawa.

"Ikaw? Kamusta naman kayo nung Elena mo?" I asked.

"Wala na siya."

"Ha? Patay na?"

"Hindi pa. Nasa mental pa." Sagot nito kaya bahagya akong natawa.

"Why? Are you waiting for her death?" I asked.

"Yes. She deserve it. She ruined my life, she ruined and everything. Now she's suffering and close to death." Natigilan naman ako sa diretsang sagot nito.

Nang lumabas sina Nanay ay tumikhim ako at umayos ng upo.

"Ito nak oh. Masarap yan. Naka-tatlo niyan si Fate." Sabi nito kaya napatayo ako nang may ma-realize bigla.

"Pork po ba ito?" I asked.

"Oo bak–"

"Ate Elvira! Tulong! Nahihirapan huminga si Xena! Namumula siya Ate Elvira!" Sigaw ni Lora kaya dali-dali akong pumunta kung saan sila.

"Fate hang on. Mommy will bring you to the hospital okay." Sabi ko dito at kinarga siya.

"Anong–"

"May allergy siya sa baboy." Tanging sagot ko at tumakbo na palabas.

Agad naman akong nakita ni Aries na papasok na sana pero tumakbo agad siya palabas kung nasaan ang sasakyan niya.

Sumakay siya sa driver's seat at isinakay ko naman si Fate sa backseat at agad naman akong sumakay sa shotgun seat.

"Fate. Hang on okay? Malapit lang ang ospital. Darating agad tayo doon." Kinakabahang sabi ko.

The first time na inatake ng allergy si Fate dahil sa baboy ay halos atakihin ako sa puso kahit wala naman akong sakit.

Mula nang araw na iyon ay iniwasan namin ang kung anong ulam or pagkain na may baboy.

Kaya sa tuwing nakakakita siya ng pagkain na related sa pork ay di talaga siya kakain.

Even hotdogs, pork sausage, tocino, longganisa, ham, bacon. Or kahit na ano basta may pork na kasama.

She can only eat seafoods and beef which is her favorite. I told her that beef and pork is actually malapit lang na magkasing texture or depende sa luto. But of course I know that it's not. Iba pa rin yung baboy.

Chicken is also her favorite. So kapag kakain kami ng spaghetti or pancit ay chicken talaga ang nilalagay ko, minsan beef pa nga eh.

Basta kahit na anong pagkain na may baboy is bawal sa kaniya.

Kaya siguro kinain niya yung siopao without know na it's pork and it's her first time again to eat pork after ng 2 years simula nung makakain siya ng ham.

Pagdating sa ospital na pag-aari ni Dad ay agad binaba ni Aries si Fate at dinala sa ER pero walang umaasikaso.

"What the fuck are you doing?! Find a doctor who can check my daughter!" I shouted pero walang napansin sakin.

"I swear that if no one will treat my daughter, lahat kayo dito ipapatanggal ko sa ospital na ito! HINDI PA PATAY ANG ANAK NI ELVIRO LA CUESTA KAYA KUMILOS KAYO AT MAGHANAP NG DOCTOR!" Sigaw ko dahilan para mapatingin sakin ang ibang nurse at nagmadali naman ang iba para humanap ng doctor.

Wala pang ilang segundo ay may dumating na agad na doctor.

"What happened to the pa–hhaaa!! Shit!" Nagulat pa ito nang makita ako.

"What the fuck are you doing gamutin mo yunh anak ko!" Sigaw ko kaya nataranta ito.

"Y-yes, Ma'am." Sabi nito.

"Calm down. Let's wait outside. They can't do their job if you are here. They are still shocked to see you." Sabi ni Aries kaya tinignan ko muna ang anak ko at naiiyak na lumabas ng ER at nagintay sa waiting area.

"Elvira, nak. Sorry! Sorry talaga. Di talaga namin alam na allergic siya sa baboy. Pasensya na." Agad na sabi ni Nanay.

"Don't worry. I know you didn't know so you don't have to say sorry." Kalamadong sabi ko pero deep inside, I want to curse infront of their face but I understand that they didn't know about it.

"What happened?" Dumating naman sina Daddy kasama si Cindy at ang anak nila.

Tumayo ako agad at yumakap kay Daddy at umiyak na parang bata.

"Dad, I'm scared. What if I mawala si Fate sakin? Hindi ko kakayanin yun Dad." O.A na kung O.A pero mas malala pa ako noon nung unang beses na nangyari ito kay Fate.

"Sshh. That's not gonna happen. Trust her, she is just like you. She's strong." Pagcocomfort ni Dad.

"I'll check her." Sabi ni Cindy kaya tumango ako, umalis naman agad siya para matignan ang nangyayari sa loob.

Umiiyak na umupo na muna ulit ako sa upuan.

"Ahm... Ate, I don't know how to comfort someone but I know na gagaling siya." Tumabi sakin si Vince kaya napangiti naman ako kahit papano dahil sa sinabi niya.

Ilang oras lang ay lumabas na si Cindy kasama ng doctor na nag-check kay Fate.

Agad naman akong lumapit sa kanila. Nakita ko pa sa tabi ko si Jax pero hinayaan ko na lang dahil anak naman niya iyon.

"She's okay now they already gave a alllergy medication. Maayos na yung pakiramdam niya and back to normal na ang paghinga niya. She's just resting for a bit and she'll wake sooner or later. And we also put some anti-itchy cream sa mga part na nangati sa katawan niya kaya okay na siya." Paliwanag ni Cindy sakin.

Tinignan ko naman ng masama yung doctor pero napatigil rin nang makita yung ID lace niya na may nakalagay na intern.

"Nasaan ang mga Doctor? Wala bang umasikasong doctor sa anak ko?" I asked pero walang nakasagot.

Inis na pumunta ako sa Nurse area at kinuha yung mic.

"Connected ba ito sa lahat ng speaker sa buong ospital?" I asked.

"Y-yes, Ma'am."

"MAKINIG KAYO! LALONG LALO NA ANG MGA DOCTOR AT NURSE. LAHAT NUNG MGA NAKITA KONG NURSE SA EMERGENCY ROOM KANINA NA HINDI MANLANG KUMILOS PARA ASIKASUHIN ANG DUMATING NA PASYENTE WHICH IS ANAK KO, MAGSIMULA NA KAYONG AYUSIN ANG GAMIT NIYO DAHIL SISIGURADUHIN KO NA MAKIKITA KO LAHAT NG PAGMUMUKHA NIYO AT MAKIKITA KONG MAPATALSIK KAYO SA OSPITAL NA ITO. LAHAT KAYO! SISIGURADUHIN KO RIN NA MAWAWALA ANG MGA LISENSYA NIYO AT MAHIHIRAPAN KAYONG MAKAKUHA NG PANIBAGO AT MAHIHIRAPAN KAYONG MAKAPAG-APPLY SA IBANG OSPITALSA PILIPINAS MAN O SA IBANG BANSA PA. MARK MY WORDS! AT SA MGA DOCTOR DIYAN NA NAKA-TAMBAY LANG. SIMISIGURADO KO SA INYO NA HAHANAP AKO NG PARAAN MALAMAN KO LANG KUNG ANONG GINAGAWA NIYO KANINA AT SA MGA ORAS NA ITO. TANDAAN NIYO YAN, NGAYON PA LANG SISIMULAN KO NG SIRAIN ANG BUHAY NIYO! AND I SWEAR TO GOD THAT ALL OF YOU WILL FUCKING LOSE EVERYTHING YOU HAVE!"

Comment