ជុងហ្គុកនិងរាងតូចកំពុងតែអង្គុយលើសាឡុងមើលTVជាមួយគ្នា ថេយ៍តែងតែលួចសម្លឹងមុខប្តីម្តងៗតែក៏ប្រឹងធ្វើធម្មតាវិញនៅរាងក្រាស់ចាប់បាន ។

ទឺង....ទឺង....

     សម្លេងកណ្តឹងរោទិ៍នៅមុខផ្ទះបញ្ជាក់ថាមានអ្នកណាមក រាងក្រាស់ងើបដើរទៅបើកទ្វាអោយ បង្ហាញអោយឃើញអ្នកដែលមាននាមជាសង្សាឈរញញឹមដាក់គេ ។

     « ស៊ូមី ??  »

     « ចា៎!គឺអូន យ៉ាងមិចហ៎?»

     « គ្មានទេ! អូនចូលមកក្នុងមក! »

     « ចា៎! » នាងក៏ដើរមកអោបដៃរាងក្រាស់ចូលក្នុងធ្វើដូចខ្លួនជាម្ចាស់ផ្ទះនេះអញ្ចឹង  រាងតូចសម្លឹងមើលទៅប្តីរបស់ខ្លួននិងស្រីស្នេហ៍ដែលដើរចូលមកទាំងមានអោបក្រសោបដៃគ្នា ទាំងភ្នែកចាប់ផ្តើមផ្សារតិចៗឯទ្រូងអួលណែនតែម្តង ។

     « សួស្តី ថេយ៍! » ស្រីល្អញញឹមបញ្ឈឺរាងតូចទាំងដាក់ខ្លួនអង្គុយស្របជាមួយរាងក្រាស់ ។

     « បាទ! សួស្តី »

     « អូនមកថ្ងៃនេះមានការអីមែនទេ? »

     « គឺ........! » ស៊ូមីដៀងភ្នែកមើលរាងតូច ថេយ៍យល់សាច់ការមុននឹងងើយឡើងទាំងពិបាកដើរបាំុងខ្ញើកៗសម្តៅទៅក្រោយផ្ទះ ជុងហ្គុកតាមសម្លឹងមើលដំណើរប្រពន្ធក៏ដឹងថាគេពិបាកដើរ បើនៅតែពីរនាក់គេមិនអោយប្រពន្ធមកពិបាកដើរបែបនេះទេគេនឹងបីរាងតូច តែទើសទាស់ត្រង់មានសង្សាគេនៅទីនេះដែរ ។

     « អូនមានរឿងអីឆាប់និយាយមក! »

     « បងដូចជាប្រញាប់ម្ល៉េះ? បងធ្វើដូចចង់អោយអូនឆាប់ចេញទៅវិញណាស់អញ្ចឹង? »

     « អត់ទេ! បងមិចនឹងអាចគិតបែបនេះនោះ! »

« អូនគ្រាន់តែនឹកបង ហើយចង់ចំណាយពេលជាមួយបងអោយបានច្រើនដូចមុន! » ស៊ូមីផ្តេកក្បាលលើស្មារបស់រាងក្រាស់ នាយលើកដៃអង្អែលសក់នាងតិចៗ ។

     « គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងសោះបងស្មានតែរឿងធំដុំអី! បើអូននឹកគ្រាន់តែប្រាប់បងមកបងទៅរកអូនភ្លាមមិនចាំបាច់មកដោយផ្ទាល់បែបនេះ! »

     « ឃើញថាបងក៏រវល់នឹងប្រពន្ធបងនោះអី? » នាងនិយាយទាំងលេងទឹកមុខអន់ចិត្តអន់ថ្លើមដាក់រាងក្រាស់ ។

     « គឺ............! »

ទឺត....ទឺត.......

     សម្លេងទូរស័ព្ទរបស់នាយរោទិ៍ឡើងផ្តាច់ការសន្ទនារបស់ពួកគេ រាងក្រាស់ចុចទទួលហើយដើរទៅនិយាយឆ្ងាយបន្តិចក្រោមក្រសែភ្នែកសម្លក់សម្លឹងរបស់មិត្តស្រីដែលខឹងក្រោធនឹងអ្នកដែលCallមកមិនមើលពេលវេលាបែបនេះ ។

     « មានការអីបឺន? »

     [ ចៅហ្វាយ! ថ្ងៃនេះមានប្រជុំភាគហ៊ុន! ]

     « ក្រែងយើងអោយឯងចាត់ការមែនទេ? »

     [ បាទចៅហ្វាយ! គឺមិនជាអ្វីសម្រាប់ខ្ញុំនោះទេ តែថាឯកសារគឺនៅជាមួយចៅហ្វាយទាន! ]

     « ចឹងឯងមកយកមក! »

     [ បាទចៅហ្វាយ! ]

     ជុងហ្គុកដាក់ទូរស័ព្ទចុះមុននឹងងាកមកនិយាយជាមួយស៊ូមី ។

     « អូនចាំនៅទីនេះសិនហើយ! បងឡើងទៅយកឯកសារនៅខាងលើបន្តិច! »

     « ចា៎! » នាងញញឹមដាក់គេ រាងក្រាស់ញីក្បាលនាងបន្តិចមុននឹងឡើងទៅខាងលើ ។

     រាងតូចឈរជិតអាងទឹកសម្លឹងមើលទៅទឹកអាងដែលថ្លាមើលឃើញដល់បាតអាង ខុសពីរូបគេដែលមិនអាចមើលឃើញដល់បាតចិត្តរបស់ជុងហ្គុកថាគេកំពុងតែគិចអីមកលើខ្លួន ថេយ៍ស្រាប់តែប្រលែងទឹកភ្នែកអោយវាហូរចេញមករូបភាពពួកគេទាំងពីស្និទ្ធស្នាលគ្នាអម្បាញ់មិញគឺគេបានឃើញទាំងអស់ ទ្រូងគេវាឈឺស្ទើរតែប្រេះទៅហើយ នាយតូចយំអស់ចិត្តអស់ចង់ហើយលើកដៃជូតសម្អាតទឹកភ្នែកអោយស្អាតរួចក៏ឈានជើងបម្រុងដើរទៅមុខតែ.......

<< ប្រូង >>

     រាងតូចស្តើងត្រូវធ្លាក់ចូលក្នុងទឹក អាចនិយាយថាអាងទឹកវាជ្រៅតែសម្រាប់គេដែលមិនចេះហែលទឹកនៅគឺត្រូវចំប្លង់តែម្តង រាងតូចបម្រាស់ក្នុងទឹករាងកាយរបស់គេលិចអណ្តែតៗ ។

« ជួយផង......ហុឹក! ជុង ជួយផង! ! » ថេយ៍ប្រឹងត្រដរស្រែកហៅជំនួយទាំងពិបាកដកង្ហើមគេស្ទះខ្យល់អស់ហើយ ដៃប្រឹងទះទឹកឡើងដើម្បីកុំអោយខ្លួនលិចលង់ ។ រាងក្រាស់ដែលឡើងមកយកឯកសារ ពេលរកឃើញហើយគេបម្រុងនឹងចុះទៅក្រោយមវិញតែក៏ក្រឡេកភ្នែកទៅចំរាងតូចដែលកំពុងតែលិចចូលក្នុងទឹកបន្តិចម្តងៗនោះតាមកញ្ចក់បង្អួចដែលមើលធ្លុះដល់អាងទឹកដែលថេយ៍ធ្លាក់ចូលនោះ ។

     « ថេយ៍! ! » នាយស្រែកឆោឡោធ្លាក់ឯកសារពីដៃស្ទុះម្នីម្នារត់ចុះមកក្រោមយ៉ាងលឿន ។

     «ជុងហ្គុក! » ស៊ូមីដែលអង្គុយលើសាឡុងចាំគេ ពេលឃើញគេចុះមកក៏ហៅតែគេបែជាមិនខ្វល់ហើយរត់ទៅក្រោយផ្ទះយ៉ាងលឿន នាងឃើញបែបនេះក៏រត់ទៅតាម ។ ជុងហ្គុកមិនគិតច្រើនក៏លោតទៅជួយប្រពន្ធដែលមើលឃើញសម្រោលស្ទុងៗនៅបាតអាង មិនដឹងថាផឹកទឹកអស់ប៉ុន្មានហើយ នាយហែលទៅជិតរាងតូចដៃម្ខាងចាប់ក្រសោបកាយនឹងម្ខាងទៀតចាប់មុខរាងតូចហើយទម្លាប់បបូរមាត់លើបបូរមាត់ប្រពន្ធបញ្ចូលខ្យល់អោយ រួចធាក់បាតអាងដើម្បីអោយខ្លួនរបស់ពួកគេស្ទុះងើបឡើង គេស្រង់ថេយ៍ឡើងគោកសឹមដាក់អោយដេកផ្ទាល់នឹងឥដ្ឋជិតមាត់អាង ។

      « ថេយ៍!! ថេយ៍ឮយើងហើយទេ? »គេទះថ្ពាល់រាងតូចតិចៗ តែអ្នកខាងនោះនៅតែមិនដឹងខ្លួនដដែល ។

      « ថេយ៍! ឆាប់ដឹងខ្លួនឡើង!» នាយដាក់ដៃត្រួតលើគ្នាសង្កត់ទ្រូងរាងតូច មុខនឹងអោនទៅផ្លុំខ្យល់តាមមាត់អោយគេម្តង ។

     « ជុងហ្គុក! បងធ្វើអីនឹង? » ស៊ូមីដែលឈរមើលយូរហើយនោះរត់ទៅចាប់ទាញរាងក្រាស់ពេលឃើញគេបញ្ចូលខ្យល់អោយរាងតូច ។

     « បងកំពុងតែជួយគេ! » នាយបម្រុងនឹងអោនទៅផ្លុំខ្យល់ម្តងទៀតតែនាងនៅតែចចេសឃាត់គេ ។

     « អត់ទេ! បងចង់ថើបវាមែនទេ? »

     « លែងបង! ហើយឆាប់ចេញទៅ! » ដោយអត់ទ្រាំមិនបានគេស្រែកអោយនាងខ្លាំងៗ នាយកំពុងតែភ័យនឹងរាងតូចផងបែមកគិតរឿងឆ្កួតឡប់នេះចេញហេស៎?

     « បងស្រែកអោយអូន? បាន!! អូនស្អប់បង! » នាងខាំមាត់ទន្រ្ទាំជើងរត់ចេញទៅទាំងមុខក្រហមងាំង តែគិតថាជុងហ្គុកខ្វល់ឬ? ពេលនេះថេយ៍គឺសំខាន់ជាង ។

     «ថេយ៍!! សូមអង្វរឆាប់ដឹងខ្លួនមក!! » រាងក្រាស់អោនទៅបញ្ចូលខ្យល់អោយរាងតូចនឹងប្រឹងសង្កត់ទ្រូងរបស់គេម្តងហើយម្តងទៀត ។

     « ខិកៗៗ...! » រាងតូចក្អកក្អួតទឹកចេញមកក្រៅ ។

     « ថេយ៍! ដឹងខ្លួនហើយ ប្រសើរណាស់! » នាយលើកក្បាលរាងតូចមកអោបផ្ទុកនឹងទ្រូងដឹងទេថាអម្បាញ់មិញនេះគេភ័យប៉ុណ្ណាទេ? បេះលោតស្ទើរផ្ទុះចេញមកក្រៅទៅហើយ ។

     « ជុង..!ខ្ញុំរងារ! » រាងតូចនិយាយខ្សេវៗស្ទើរស្តាប់មិនចង់លឺ ព្រោះពេលនេះគេឡើងស្រង៉ល់ហើយគ្មានកម្លាំងសូម្បីតែបន្តិចនៅក្នុងខ្លួន ។

     « ចាំយើងនាំទៅបន្ទប់ណា៎ » ជុងហ្គុកលើកបីប្រពន្ធឡើងទៅដើម្បីងូតទឹកអោយរាងតូចនិងខ្លួនឯង ពេលរួចរាល់ក៏បីរាងតូចចេញមកវិញស្លៀកពាក់អោយគេរួចទើបចាត់ការខ្លួនឯងម្តង ។

     « ឆាប់គេងទៅនឹងអាលមានកម្លាំងមកឈ្លោះជាមួយយើងទៀត! » នាយដាក់រាងតូចអោយគេងរួចទាញភួយមកដណ្តប់ត្រឹមទ្រូងអោយគេ ។

     « គេងជាមួយគ្នាមក! »

     « បាន! ចឹងចាំបន្តិច! » ថាហើយគេក៏ចុះទៅក្រោម ដើម្បីយកឯកសារអោយបឺនដែលនៅចាំខាងក្រោមសឹមឡើងមកខាងលើវិញ ។ រាងក្រាស់បើកទ្វាចូលឃើញថាប្រពន្ធមិនទាន់គេងគឺនៅចាំពិតមែន នាយឡើងទៅគេងជិតរាងតូចនឹងទាញគេមកអោប ថេយ៍ឈ្មុលក្បាលចូលក្នុងដើមទ្រូងកក់ក្តៅរបស់ប្តីមុននឹងលើកដៃអោបចង្កេះរាងក្រាស់ ។

     « សម្រាកទៅ! »

     « ហុឹម......! »

     នាយអោនថើបសក់ក្រអូបប្រហើររបស់ប្រពន្ធថើរៗ ចិត្តរំពៃរកនឹកមូលហេតុដែលធ្វើអោយប្រពន្ធត្រូវធ្លាក់ទឹកបែបនេះ គេមិនចង់សួររាងតូចពេលនេះព្រោះមើលទៅគេមិនទាន់បាត់ភ័យនៅឡើយទេ ។

     « សុំទោស! » នាយពោលខ្សឹបៗជិតត្រចៀកប្រពន្ធពេលដែលគេគេងលក់ហើយ សុំទោសដែលមើលថែមិនបានល្អ ចុះបើប្រពន្ធមានរឿងធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះតើគេនឹងគិតយ៉ាងមិច? តើត្រូវដោះស្រាយជាមួយម្តាយឪពុកក្មេករបៀបមិច ដែលមើលថែកូនគេមិនបានល្អទាំងខ្លួនបានសន្យាជាមួយពួកគាត់ពេញៗមាត់ថានឹងថែទាំគេនោះ?

     « សឺត.....! » គេចាប់ដៃរាងតូចដែលអោបចង្កេះខ្លួនមកថើបយ៉ាងយូរ រួចយកមកមើល ឃើញថាម្រាមដៃស្រឡូនគេដូចមនុស្សស្រីមុននឹងយកមកថើបទៀត ហើយបិទភ្នែកគេងទាំងកាន់ដៃរាងតូចជាប់ ។

+ កុំភ្លេចចុចVoteម្នាក់មួយទៅអលណព្វ 😘