-ვალე პრინცესავ გაიღვიძე.
ვალემ საწოლზე წამოჯდა.
-მამა...
-პრინცესავ წამომყევი.
-სად?
ვალე საწოლიდან ადგა.
-წამოდი.
ვლადი და ვალე ლიზას ოთახთან მივიდნენ.
-აქ რა გვინდა?
უკმაყოფილოდ იკითხა ვალემ.
ვლადმა კარი შეხსნა.
-იუჯინ...
ვალე იუჯინთან ჩასახუტებლად მივიდა.
-ვალე!
იუჯინმა ვალე მოიშორა.
-მე ლიზას ვუბრუნდები.
იუჯინმა ლიზას ხელი გადახვია.
-შე ძუკნა!
ვალემ ლიზასკენ გაიწია.
-მოგკლავ!
ვლადმა ვალე დაიჭირა.
-მოგკლავ გესმის! მოგკლავ!
ვალე განთავისუფლებას ცდილობდა.
-იუჯინ არა გთხოვ, გემუდარები.
ვლადს გული უკვდებოდა როდესაც ასეთ მდგომარეობაში ხედავდა საკუთარ შვილს.
-იუჯინ არა გთხოვ, გევედრები.
ვალეს აკანკალებდა და ცრემლები სდიოდა.
-გემუდარები...
გამწარებული ვალეს გაკავება ვლადმაც კი ვერ მოახერხა.
-არ შეგარჩენ!
ვალე ლისაზ ეცა, თმაში ხელი მოკიდა და თავი კედელს მიარტყმევინა.
-მოგკლაც! მოგ...
იუჯინმა ვალე გამოათრია და ჩაეხუტა.
-ბოზო! ის არ გეყო სკოლაში რაც გამამწარე!?
ვლადი ლიზასთან მივიდა.
-მოგლავ! შენს გამო! შენს გამო ყველაფერი დავკარგე!
-ბოზი იყავი და იმიტომ! კრისი ჩემი უნდა ყოფილიყო და ჩემი გახდა!
-გენდიბოდი შენ კიდევ... კრისის გამო...მეგობრობა გაანადგურე... და...და...
ვალე გაჩუმდა.
-იქვე უნდა მომკვდარიყავი!  იმ წყეულ საღამოზე! რატომ გადარჩი!?
-შენ...
-რა!? მთელმა სკოლამ გაიგო ვინც ხარ და კრისმაც მიგაგდო.
-ეს შენს გამო მოხდა!
-არაფერი დამიშავებია...უბრალოდ ყველამ გაიგო რიგორი ხარ!
-მე არ... არ...ა...
იუჯინმა ვალეს დახედა შემდეგ კი ვლადს გახედა და თავი დაუქნია.
-ვალე წამოდი.
-იუჯინ რატომ? რატომ მიმატოვე?
-დამშვიდდი, შენთან ვარ.
-მასში გამცვალე.
იუჯინმა ვალე გარეთ გაიყვანა.
-იუ...იუჯინ.
ვალე დამშვიდებას ვერ ახერხებდა.
-პატარავ...შენთან ვარ.
-რატომ მიმატოვე? მაგ ძუკნაში რატომ გამცვალე!?
უკვე ღრიალებდა ვალე.
-არ გამიცვლიხარ, არა!
ვალეს ცრემლებისგან სახე სულ გაუწითლდა.
-ვალე!
იუჯინმა ვალეს თვალებში ჩახედა.
-არავიში გამიცვლიხარ, შენთან ვარ და მიყვარხარ.
იუჯინმა ვალეს ცრემლები მოწმინდა.
-დამშვიდდი.
ოუჯინმა ვალე გულში ჩაიკრაა.
-არასდროს არავისში გაგცვლი.
-მა...მაგრამ...
-მორჩა პატარავ, შენთან ვარ.
-იიუჯინ...
-რა პატარავ?
-არ დამშორდი?
-არა კნუტო არა.
ვალე ჩამოჯდა.
-რა გჭირს ფისო? კარგად ხარ?
-მე... თავბრუ დამეხვა.
-ჩემო გოგო.
იუჯინმა ვალეს წყალი მოუტანა.
-დალიე.
ვალემ წყალი მოსვა.
-უკეთ ხარ?
-კი.
-ვალე...ჩემო პატარავ მისმინე.
იუჯინმა ვალეს თმა გაუსწორა.
-შეგიძლია მომიყვე სკოლაში რა ხდებოდა?
ვალემ თავი გააქნია.
-არა.
-რატო ჩემო პატარავ?
იუჯინმა ვალეს ლოყაზე აკოცა.
-არ დაგშორდები და არ მიგატოვებ რაც არ უნდა მომიყვე.
-იუჯუნ...
-რაიყო კნუტო?
-არ წახვალ?
-არა ჩემო გოგო, გპირდები.
-მამას არ მოუყვე.
-კარგი კნუტო, არავის მოვუყვები.
ვალემ მძიმედ ამოისუნთქა და მოყოლა დაიწყო.