CLYMENE POV

Nakakrus na yung dalawang braso ko at inip na inip na akong nag-aantay dito sa labas ng company ko. almost 30 mins lang naman lumipas na sinabi na on the way na siya pero hanggang ngayon wala pa rin. Wrong decision ata ako ngayon.

Habang inip na nag-aantay ay tiningnan ko yung phone ko kung may message or chat pero wala pa kahit isa. Nakayuko lang ako habang nakatingin pa rin sa phone ko nang narinig kong  may sasakyan na papunta sa akin kaya akala ko si Nicolas na yon at hindi na inangat yung ulo ko.

Inantay ko lang na makalapit sa akin yung kotse. Pagangat ko ng ulo ko may panyong tumakip sa bibig ko para pigilan na hindi ako sumigaw..

"HMMMM———" nagpupumiglas ako sa pagkahawak sa akin habang nasa bibig ko pa rin yung panyo. Napalaki yung mata ko ng may humintong itim na van sa amin at maharash akong ipinasok sa loob ng van pero dahil nagpupumiglas ako at sinubukan kong lumaban ng lumaban kaso may kung anong ginawa sila sa akin na dahilan ng pagkawala ng malay ko.

'kaylangan mong tumakbo' mahina at pabulong na boses.

Sinunod ko yung boses na yun tumakbo ako nang tumakbo habang hinahabol ako ng mga taong nakamaskara.

Takot na takot ako, puro dugo yung mga kamay at buong katawan ko.

'takbo, princess. TAKBO!'

Idinilat ko yung mga mata ko at saka napadaing ng maramdaman ko yung pagsampal sa mukha ko kanina, ramdam na ramdam ko yung pagkamanhid ng pisngi ko.

"Buti naman at gising na ang mahal na reyna." nakangising sambit nito.

Inantay kong luminaw yung paningin ko.

"SINO KAYO?!" sigaw ko sa kanila. Sinubukan kong magpumiglas at kumawala sa pagkakatali sa mga kamay ko pero sobrang higpit ng pagkakatali nila. Tangina kakagaling ko lang sa kidnapping tapos ito na naman ako.

Tumawa lang ito ng napakalakas na akala mo mawawalan na nang hininga. Napakunot yung noo ko ng makita ko yung suot nilang maskara. Kulay itim ito, parang familliar sa'kin yung kulay at yung desinyo pero hindi ko matandaan kung saan ko ito nakita.

"Mamatay kana Hirai. Nakatakas ka man noon pero ngayon hinding hindi kana makakatakas pa muli!!" kitang kita ko ang nag-aapoy sa galit na mga mata nito..

pero teka? Hirai? tinawag niya ba akong Hirai?

Tumingin ako sa kanila at sumigaw. "HINDI AKO SI HIRAI!"

Tinawanan niya lang ako saka lumapit sa'kin. "Tama nga sila, wala ka nga maalala." ngumisi siya saka marahas na hinawakan ang mukha ko at pinaharap sa kan'ya. Nagmatigas at sinubukan kong kumawala sa pagkakahawak sa mukha ko.

"Gusto mo bang malaman kung sino ka talaga. Kilang kila kita alam mo ba yon." aniya nito. Napahiyaw ako ng maramdaman ko yung kuko niya bumaon sa pisingi ko. "Ikaw lang naman at ang pamilya mo ang dahilan bakit kami bumagsak." galit na galit at nanginginig sa galit na sabi nito.

Ano bang pinagsasabi niya. 'HINDI NGA AKO SI HIRAI!' gusto ko itong isigaw pero may para parte sa'kin na pumipigil at makinig sa sinasabi niya.

"Matagal ng nakalipas, akala ng lahat patay kana dahil sa gyera na nangyari sa pagitan ng Cleo organization sa pamumuno niyo, lalo na ikaw Dark Empress at ang YINSHIN organization na pamumuno naman ni Hell Claix Princess." binitawan niya yung pisngi ko saka naglakad papunta sa isang lamesa at duon umupo. "Akala ng lahat tapos na ang lahat, kaya naman agad na isinugod ka ng pamilya mo sa hospital, pero..." tiningnan niya ako ng nakakakilabot pero sinabayan ko lang siya at nakipagtitigan sa mga mata niya

"Dahil sa katangahan niyo, hindi niyo namalayan na nilagyan ko ng bomba yung sinasakyan niyo. Tumawang tuwa ako ng matanaw ko yung sasakyan niyo na sumabog at makitang naglukas silang lahat sa pagkawala mo." napagitla ako ng hampasin niya yung lamesa at umalingawngaw yung ingay sa loob ng silid. "PERO TANGINA! MAY SUMIRA AT MAY NAGLIGTAS SAYO! NANG MAKITA KITA AKALA KO KAMUKHA MO LANG PERO HINDI.  DAHIL TALAGA IKAW SIYA, IKAW SI HIRAI KATE FUJIWARA. ANG NAG-IISANG ANAK AT TAGAPAGMANA NG FUJIWARA, PERO ALAM MONG NAKAKATUWA DAHIL WALA KANG MAALALA KAHIT ISA." Tumayo siya saka lumapit ulit sa akin.

"Ngayon na alam mo na. Mamamatay ka na dito." bulong niya.

Hindi ko alam yung dapat irereact ko sa mga sinabi at ibinunyag niya. Hindi ko alam pero parang may kung anong kakaiba akong nararamdaman na hindi ko maipaliwanag sa sarili ko. Hindi ko na alam yung sunod na nangyari dahil kinain na ako ng dilim.

THIRD PERSON POV

Nicolas wondered why Clymene wasn't there where he was waiting, so he called her, but no one answered and the phone just kept ringing.

Sinubukan niya muling tawagan si Clymene, maya maya parang may naririnig siyang tunog kaya naman hinanap niya yon tapos nakita niya yung cellphone ni Clymene.

"how did it get here?" he asked himself.

He picked up the phone and immediately dialed the landline number of her house since he had the number of their mansion.

MEANWHILE, Clymene's parents were uneasy when they heard that someone had taken their daughter, especially since they could not see on CCTV who took their daughter, so they had a hard time tracking where she was. They have also alerted the entire Kingdom of Royalty Organization to search for their daughter.

"WE HAVE TO HURRY UP!  WE NEED TO FIND QUEEN CLYMENE!" mautoridad na utos nito sa lahat ng tauhan nila. Tumungo naman ang lahat at mabilis na kilos at ginawa pinaguutos sa kanila.

Samanatalang inutusan naman si butler Craig na subukan muling itrack si Clymene, napagalaman kasi nila na suot ni Clymene yung necklace na bagong invent ni butler Craig.  Nilagyan niya kasi nito ng tracker device incase na may mga gantinong mangyayari.

~~

A young woman stands, covered with blood, killing everybody who dares to stand in her way.

She fell to her knees and coughed up blood." P-please l-let me s-spare" nagmamakaawang pakiusap ng babae sa taong nakatayo at walang emosyon ang mga matang nakatingin sa kan'ya.

She gave her a devilish smile, but her smile did not reach her cold eyes. It's just a blank stare with cold eyes." You want to live?" malamig na tanong nito. You can really feel the coldness of her voice, which seems to penetrate the soul.

Nanginginig at natatakot na tumango ito.

Ngumisi ito na parang demonyo at nagsalita. "As you wish."

She raised the katana and sliced her head. The blood splattered at its feet from the woman who was lying headless. Her smile widened as she saw blood and lifeless people all around her.

Hinakbangan niya lang yung walang buhay na katawan saka naglakad. Ang iba sa mga ito ay walang mga katawan na at hiwalay hiwalay na tila'y parang ginawang carnival ang mga katawan nito.

For an ordinary person, the sight of this would make you sick. But for a demon like her, she still enjoys scenes like this.

When she reached the end of the building, she went to the door to open it and get out. When she stepped outside, she suddenly collapsed and lost consciousness.

"WHAT! PAANO NAKUHA YUNG ANAK KO?! SAGOT!" galit na tanong ng hindi katandaan na babae sa tauhan nito.

"May dumukot daw po sa— sa kan'ya p-pero s-sabi sa balita na nahanap n-na daw ang mahal na reyna." nauutal at takot na takot naman na nakayukong paliwanag ang lalaki sa babae.

"Good. Makakaalis ka na." malamig na utos nito.

Tumango ito saka mabilis na nilisa yung loob ng opisina kasabay ng pagalis ay ang pagpasok ng dalawa sa loob.

"Ano nangyari? rinig na rinig yung boses mo sa jallway." nagtatakang tanong ng bagong dating na babae kasama ang isang medyo nasa 30's na lalaki.

Bumuntong hininga muna yung babae bago niya hinarap ang mga ito.

"Wala ito. May balita na ba sa mga taong naglagay ng bomba sa kotse ni Hirai noon?" pagtatanong nito sa dalawa saka pinagkrus yunf brasong nakatingin ito.

Umiling sila bilang sagot sa tanong nito. Napabuntong hininga na lang muli ito. Hindi na niya alam kung paano niya malalaman at paano niya mapaghihigante yung anak niya sa mga ito kung hndi nito mahanap kung sinong ang puno't dulo ng lahat ng ito.

"Huminahon at kumalma ka lang tita mahahanap din natin ang may pakana nito." pagpapakalma ng babae sa kan'ya.

Tumango lang ito saka nagpaalam sa kanila na magpapahinga muna. Umalis siya at nagtungo papunta sa kwarto nito. Pagod na ibinagsak niya yung katawan niya sa kama at huminga ng malalim.

She missed her so much. Hindi ito mapakali kung hindi niya man lang makitang ayos ang anak nito ngayon pero hindi pa pwede makilala ng anak niya siya, hndi pa sa ngayon.

---

Q_M