Maya Pov;

"Nak, may nag hahanap sayo sa labas!" rinig kong. sigaw ni mama mula sa sala.

"Sino daw ho ma?!" sigaw ko rin pabalik rito.

"Hindi ko kilala 'nak, bumaba ka nalang rito!" sigaw pabalik nito.

"Okay po, pababa na!" sigaw na sagot ko rin at dali daling lumabas sa kwarto ko at bumaba.

Nang maka baba ako ay naabutan ko si mama na may kausap sa sala. Dalawang lalaki ito at naka suot ng black suit at prenteng naka upo sa upuan sa sala namin.

"Hello po, ano po 'yun? Bakit niyo po ako hinahanap?" bungad na tanong ko habang naka tayo pa rin harap nila.

"Our boss told us to give you this, Miss Dela Torre." the man in black said and handed me a piece of paper, naka tupi ito kaya inabot ko naman iyon agad.

"Ano po ito?" kursyong tanong ko

"Just read what inside of that paper, Miss Dela Torre." seryososng saad ng lalaking naka black suit kaya nahihiya naman akong ngumiti.

Slowly, I open the paper at bumungad sa'kin ang naka sulat sa loob.

Good day, Miss Dela Torre.

This is the CEO of Velasco Enterprises and I personally wrote this letter for you because I want to invite you here in my office to discuss some private matter or maybe think this as a job offer.

I'm waiting for your response and I'm hopping you'll come in my office.

Sincerely yours,
-CEO OF VELASCO ENTERPRISES

Napa takip naman ako sa bibig ko dahil sa nabasa. For real? The Ceo of the most famous business man here in the Philippines personally wrote this letter to just invite a person like me? Gold naba ako nito? Charottt, pero nakaka gulat ito ah.

"Is this real ba kuya? Baka jino-joke time niyoko ah! Hindi magandang biro 'to." saad ko at pinanliitan ng mata ang dalawang lalaking naka black suit.

"We're not joking Miss Dela Torre, if we are we wont waste our time coming here." seryosong saad ng isa pang naka black in suit.

Ay grabe naman si kuya ah, sumbong ko kaya sa boss nito.

"Sabi ko nga po hindi ehe," awkward na saad ko at pekeng ngumiti. By the way, thank you pala for wasting your time coming here kuya's. Arigato!" pekeng ngiting turan ko pero seryoso pa rin ang mga itong naka tingin sa'kin.

"It's our pleasure Miss Dela Torre, we need to go." wika nila at umalis na sa harap ko.

"Pleasure your mukha kuyang naka black suit!" sigaw ko sa isipan ko at naka ngiting pumunta sa kusina para ibalita kay mama na magkaka trabaho na ako.

"MAMAAAAAAAAAA!!!!!!!!" sigaw ko habang tumatakbo.

"Maaa, may good news po ako!" masayang sigaw ko kay mama ng maka pasok ako sa kusina.

"Jusko ka namang bata ka, akala ko kung napano kana! Ba't kaba sumisigaw ha?" sermon nito pero ngumiti lang ako sakaniya at niyakap ito.

"Magkaka trabaho na ako Ma!"

"Talaga? Ide good news yan 'nak, sa wakas may trabaho kana!" masayang wika ni mama kaya ngumiti rin ako ng matamis rito.

"Oo nga Ma! Sobrang saya ko po!" masayang turan ko.

"At dahil diyan, maghahanda tayo ng paborito mo." naka ngiting saad ni mama kaya mas lalo akong napa ngiti.

"Talaga Ma? Thank you po, I love you." ngiting saad ko at niyakap ito.

"Oh siya pumasok kana muna sa kwarto mo at tatawagin nalang kita kapag tapos na akong mag luto." turan nito kaya tumango naman ako at naglakad na.

***

Dalawang araw na ang lumipas at hito ako ngayon sa harap nang malaking building ng Velasco Enterprises. Namamangha akong naka tingin sa tayog at laki ng building na 'to.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako maka paniwala na inimbitahan ako ng Ceo at siya mismo ang nag offer sa'kin ng trabaho.

I'm so happy. I feel like a honor, A valedictorian. HAHAHA charrott.

Kahit nanginginig sa kaba ay nag simula na akong maglakad hanggang maka rating ako sa harap ng glass na pintoan sa malaking kompanya na ito.

"Good Morning kuyang guard." naka ngiting bati ko sa guard na naka tayo sa labas ng malaking pintoan ng kompanyang ito.

"Good morning ma'am, msy kailangan po ba kayo?" ngiting bati rin pabalik ni kuyang guard.

"Mag a-apply po sana ako ng trabaho." naka ngiting saad ko pa rin.

"Ganon po ba ma'am, pasok po kayo." saad nito kaya yumuko muna ako bago pumasok sa loob.

Namamangha ko namang nilibot ang paningin ko dahil sa laki ng building na ito. I still can't believe na nandito na ako at naka apak sa kompanyang pangarap kung pagtrabahoan.

Kung noon pangarap ko lang na maka trabaho rito pero ito na ako ngayon, at ang Ceo pa mismo ang nag offer sa'kin. Grabe ang swerte ko naman.

Mabilis naman akong lumapit sa front desk nang makabalik ako sa ulirat dahil sa pagka mangha dahil maganda rin pala ang loob nito at hindi lang sa labas.

"Hello po ate, saan po ang office ng Ceo?" naka ngiting tanong ko sa babaeng nasa front desk.

"What's your appointment to the Ceo Miss?" tanong nito.

"Pinapatawag po ako ng Ceo,may important matter daw po siyang sasabihin sa'kin." naka ngiting saad ko rito.

Nakita ko itong nag taas ng kilay na para bang isa akong hibang na babae.

"What's your name?" she asked

"Maliah Ayacinth Dela Torre po." I said still smiling at her.

"Just wait there miss, I'll just call the Ceo to confirm what you said." saad nito at may tinawagan sa telepono.

Nag hintay naman ako at nilibot ulit ang paningin sa loob dahil hanggang ngayon ay namamangha pa rin ako sa ganda nito.

Ilang minuto pa ay narinig ko ang tawag ng babaeng nasa front desk.

"You can go now miss, the Ceo is waiting for you at his office. You can use that elevator, nasa 20 floor ang office ng Ceo at pag labas mo sa elevator na 'yan lumakad ka lang at makikita mo sa dulo ang office ng Ceo." she formally said kaya yumuko muna ako at nag lakad na.

Mabilis naman akong nag lakad at nahihiyang pumasok sa loob ng elevator dahil maraming matang naka tingin sa akin.

Agad ko namang pinindot ang no. 20 nang mag sarado na ang elevator.

Ilang minuto pa ay huminto na ang elevator na sinasakyan ko hudyat na nasa tamang palapag na ako. Bumukas naman ito agad kaya dali dali naman akong lumabas mula roon.

Nag umpisa na akong mag lakad at napa tingin sa paligid ko hanggang sa maka rating ako sa harap ng isang itim na pintoan.

Its probably the Ceo's office.

Nag umpisa ng manlamig at mamawis ang mga kamay ko dahil sa kabang nararamdaman. I never saw the Ceo's face pa, kinakabahan man ay curious ako sa mukha nito. Gaya rin ba siya ng mga nakikita kung Ceo na malaki ang tiyan at kalbo?

Napa iling iling naman ako dahil sa naisip. Kinakabahan man ay kumatok ako ng tatlong beses.

Bumukas naman ang pintoan at nakita ko ang isang lalaki na naka formal suit. Siya naba ang Ceo?

"Are you miss Dela Torre?" he asked kaya tumango-tango naman ako.

"Come in, the Ceo is waiting for you inside." he said.

So hindi siya ang Ceo? Akala ko kasi siya na.

Mabilis naman akong sumunod rito at pumasok sa loob. And when I entered the Ceo's room, everything is black. I roamed my eyes in the Ceo's office at literal na maitim lahat ng gamit nito, pati ang sofa maitim at walang kabuhay buhay ang office nito. Ni wala manlang painting na naka sabit or flower vase na naka display, masyadong masakit sa mata ang itim sa totoo lang.

Nagising ako sa malalim na pag iisip nang tumikhim ang lalaking bumukas ng pintoan kanina.

Nahihiya naman akong napa yuko dahil rito.

"You can leave now, Alvarez." I heard a manly cold voice said kaya napa angat naman ako ng tingin and there, I finally saw the Ceo's face.

Hindi ito matanda na mataba at kalbo. The Ceo in front of me can define as a Greek-god. His cold stare bring shivers down my spine when his eyes diverted on me.

His ocean blue eyes ay walang kabuhay buhay na naka tingin sa'kin na para bang tinitignan nito pati ang kaloob looban ko. Napa iwas naman ako ng tingin at napa lunok dahil hindi ko kinaya ang mga titig nito, mga titig na parang hinuhikay pati ang kaluluwa mo.

I heard him clear his throat before breaking the silence between us.

"So you're Miss Dela Torre?" panimula nito kaya tumango naman ako.

"Y-Yes po." kinakabahang sagot ko rito at naka iwas pa rin ang tingin dahil diko kaya ang titigan ito.

"I'm waiting for you to come here in my office miss. Have a sit and I'll discuss the reason why I called you to be here in my office." malamig na wika nito kaya nanginginig at nahihiya naman akong umupo sa harap nito.