DEANNA's POV

Ilang araw ang lumipas..

At ilang araw na rin akong nawawala, pakiramdam ko hindi na ako parte ng mundo magmula nung gabing yon..

Nung gabing yon na bigla bigla ka nalang umalis.. nung gabing bigla mo nalang akong iniwang mag isa..

Sabi mo, dalawa tayo? Bakit mag isa nalang ako ngayon? Bakit wala ka nandito?

*TOK TOK TOK*

Madalas akong nasa kwarto, ayoko kumain, lumabas, umimik.. ayoko ng may maramdaman pa..

Gusto ko lang na matagtag na yung lahat ng sakit!!!

"D-deans.." pumasok sina Bei, Mads, Pongs..

Maski sila ay hindi ko rin kinausap, maski sila ay nagawa kong talikuran..

"Check up mo today sa psychiatrist mo..." nanghihinang sabi ni Mads sakin.

Hahaha ano pa nga ba? Eto na naman ako sa maraming araw na may kakausap saking hindi ko naman kilala at kung ano anong tatanungin sa nararamdaman ko na kahit kelan naman ay hindi niya maiintindihan

Hindi ko nalang namamalayan na tumutulo na naman yung mga luha ko, hahaha eto na naman eh, naalala ko na naman ang gabing yon

Ang gabi kung saan ka bigla biglang nawala, yung gabi na lahat sakin nagbago..

PONGGAY's POV

Simula nung gabing yon, nagbago ang lahat kay Deans.. walang imik, palaging umiiyak, at ayaw makipag usap.

Kailangan pa namin siyang iremind na pumunta sa psychiatrist niya, ayaw niya kasing pumupunta don

Paulit ulit niyang sinasabi na wala naman daw makakaintindi sakanya kaya hindi na niya kailangang magpunta pa.

Pero hindi namin hinahayaan yun, kami mismo ang nagrefer sakanya sa psychiatrist.. dahil baka makaligtas pa siya sa nararamdaman niya..

Ang totoo lang ay ngayon ang kita namin sakanya na medyo maayos ang kalagayan niya, pero hindi ang nararamdaman niya..

Nung mga nagdaang araw kasi ay puro kalat sa kwarto niya, at yun yung pictures nila ni Jem.

"T-that n-n-night.. I w-want to f-forget t-that night.." umuutal utal niyang sagot, sobra na naman ang iyak niya.. sobra na naman siyang umiiyak.

Hindi ko mapigilan na mapaluha, hindi ko mapigilan na maawa sa kaibigan ko, sa nararanasan niya ngayon..

Hindi naman ako galit sayo Jem.. naiintindihan kong may dahilan ka pero.. sana hindi mo siya iniwan nang ganon ganon lang..

"P-please be okay deans.. we m-miss you.." pati sila mads at bei ay hindi mapigilan ang mga luha nila.

Kinuha niya ang picture ni Jem..

"B-b-bakit bigla mo nalang akong i-iniwan? B-bakit b-bigla ka n-nalang umalis.. ang sabi ko ay babalik ako.. pero iniwan mo na agad ako.." patuloy kaming nakikinig sakanya, dahil alam kong yun ang kailangan niya..

"K-kung alam k-ko lang na ang pagtalikod ko sayo nung g-gabing yon ay m-magiging g-ganito.. sana h-hindi ko nalang ginawa.. dahil sobrang s-s-sakit.. nakakam-manhid.."

"P-please b-be okay.. we love you deans, palagi kaming n-nandito.."

"T-that night k-killed me.. it killed me..."

DEANNA's POV

"It felt like.. I'm d-drowning.. and no one saved me..."

"P-please be o-okay.. hindi kami aalis okay? We're a-always here.. a-always deans.."

"I w-want her to save m-me.. she left me drowning.."

Huminto ako sa pag iyak, at hindi naman nila ako iniwan.. hindi nila ako pinabayaan..

Isang linggo na simula nung gabing yun, madalang akong pumunta sa ospital, pag may mga operasyon lang.

Malaki ang pasasalamat nila sakin dahil natutulungan ko daw ang operasyon ni Celine. Malaking bagay daw na nandoon ako..

Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit kailangan pa ako don.

MADDIE's POV

Inintay naming makatulog si Deanna bago kami bumaba. Iba talaga ang epekto ng pag alis ni Jem.. hay..

"UAAP na naman, wala na tayong magagawa, si Deanna ang kasali sa line up.. paano na?" biglang tanong ni Bei.

"Yan rin ang iniisip ko.. Hays captain kapa naman bei, any plans??"

"Sabihin ko kay coach, hindi makakalaro nang ganyan si Deans.."

"Babalik pa kaya si Jem?"

"No one knows. Nagpadalos dalos siya sa desisyon.. "

"Oo nga eh—" naputol ang sasabihin ko nung may nagpumilit na pumasok sa dorm!!

"Where's Deanna!?" oMG!!! LOLO NI DEANNA!

Naalala ko pa kung paano niya kaming pinagagalitan kahit wala naman kaming ginagawa! Damn! Pagagalitan nya si Deanna panigurado!

"Damn..." bulong ni Pongs dahil alam niyang pagagalitan kami pati si Deans!

Halos buong desisyon ni Deanna ay dapat pirmado na ng Lolo niya! Ang ikinakatakot ko pa, hindi niya ata alam ang sakanila ni Jem!

Tumakbo kami pataas kasunod ng Lolo ni Deans! Damn it!

Now we're dead! Damn it!

DEANNA's POV

Nagising ako dahil naririnig ko ang kalabog ng hagdan.. damn.. pahingi namang pahinga...

"Deanna! WHAT THE HELL ARE YOU DOING WITH YOUR LIFE!" hindi na ako nagulat na nandito ka, Lolo.

Dahil wala ka namang alam kundi pakielaman ang buhay ko!

Nasa likod niya sina Bei, alam kong hindi nila inaasahan to..

Alam kong pagagalitan mo ako, hindi ko lang inexpect na ganito kaaga ang magiging dating mo.

"CELINE IS AWAKE! And you weren't there when she woke up! Ano bang ginagawa mo sa buhay mo! Sinisira mo!?"

"Sinira ko? O sinira mo?" sarkastiko na kung sarkastiko, pero naubos na ang pasensya ko sayo.

Mula pa noon, hinadlangan mo lahat ng gusto ko.. pati relasyon ko noon kay Celine, kung di pa nagmakaawa ang nanay ko sayo!

"Yan! Yan ang nadudulot sayo ng Jema Galanza nayan! Your names are all over the social media! Kaya naman pina imbestigahan ko kayong pareho! Hindi kita pinalaking ganito!"

"Wag mo sabihing nag eexpect ka na di ko alam, Lo? Hahaha expected ko na yan."

"Walang wala ka na bang natitirang paggalang sakin ha, deanna!"

"Yung karapatan ko na maging masaya, ginalang niyo ba?"

"Pinayagan ko ang relasyon niyo ni Celine, hindi pa ba sapat yun!?"

"Nakakataka lang na bigla kang pumayag, to think na bussiness parters mo ang magulang niya.. Ginamit mo na naman ako para kumita ka ng pera??"

*PAAAAKKKKK*

Sinampal niya ako, sobrang lakas... pero wala akong naramdaman.

"Tigilan mo na yang pagrerebelde mo! Kung kelan ka pinayagan, saka ka nagloloko!"

"Ni isa sa nararamdaman ko, di mo alam, Lo. Walang wala kang alam sa nararamdaman ko!"

"Bumalik ka sa ospital kung gusto mong maging masaya! Nandon si Celine, respetuhin mo naman ang pamilya niya!"

"Nakalimutan ko na ang pakiramdam na maging masaya..." mapait akong nakangiti sakanya.. pero kahit kelan, wala siyang pakeelam kung masaktan man ako.

"Damn! Fix your life, deanna! FIX YOUR LIFE!"

"How could I fix it.. when you're the one who ruined it?"

"You'll deal a bussiness with Celine. My decision is final."

"Hahaha kaya naman pala eh? Boring na boring ka na ba sa buhay mo Lo, kaya pati yung akin, pinapakeelaman mo?"

"My decision is final. Kilala mo ako, pag di ka sumunod sa gusto ko, buhay na miserable ang magiging parusa mo."

"Miserable na nga eh, bat pa ako susunod sayo? Edi lalo lang gumulo ang buhay ko."

"Then let your Mom talk to you." yan ang huling sinabi niya bago siya umalis..

Damn, pag si Mommy ang usapan, hindi ko kaya humindi.. siya talaga ang kahinaan ko pagdating kay Lolo.. damn..

"Deanna, you have no choice.."

And now, I'm fucked up.