Cześć Kamil. 

Pewnie jesteś zdezorientowany tym, co się właśnie dzieje, a przede wszystkim zadajesz sobie pytanie; gdzie ja do kurwy jestem? 

Lubiłeś dodać polskie przekleństwa, gdy byłeś zły, a teraz na pewno jesteś. Zabawne, pierwsze słowo, którego nauczyłem się od ciebie po Polsku to k u r w a.

Ale wróćmy do tego co istotne. 

Gdzie jestem? 

To bardzo dobre pytanie. Czuję się jakbym miał zaraz odwiedzić najbardziej puste miejsce na świecie. Puste bo bez Ciebie.

Wyjaśnię Ci wszystko. Zrozumiesz, dlaczego, gdy przyszedłeś do mojego pokoju, zastałeś tylko Domena, który wręczył Ci to pudełko, gdzie znajdują się liczne przedmioty, których zadaniem jest przypomnienie Ci o naszej historii. Tylko naszej, Kamil.

Znajdziesz też listy pisane przeze mnie. Mogę sobie teraz wyobrazić tylko zdziwienie. Wiesz, że nienawidzę pisać. 

Wiesz, bo zawsze dzwoniłeś, nigdy nie pisałeś. 

Ty za to uważałeś, że pisanie listów jest r o m a n t y c z n e. To dla Ciebie Kamil to robię, to tylko dla ciebie gram romantyka.

Długo się do tego zbierałem, odejście od Ciebie było najtrudniejszą decyzją mojego życia. To zabawne, ale czuję, że stary Peter zostaje z Tobą. 

Nie martw się, nigdy nie stracisz starego Petera Prevca, którego poznałeś przed dobrymi dwoma latami. 

Nie stracisz go, ponieważ to ty go ukształtowałeś. To ty stworzyłeś tego skoczka, który zdobył szczyt. To ty sprawiłeś, że nie spadł ze szczytu, a przynajmniej starałeś się go tam utrzymać.

Kamil, zostawiam Ci moją k a ż d ą emocję. Wszystkie były t y l k o dla Ciebie. 

A teraz przepraszam, że mnie nie ma obok. 

Moje listy są pełne wspomnień, retrospekcji i pełne mnie. Proszę, przecztaj je wszystkie, niezależnie od tego, jak będzie Ci trudno to zrobić.

Zrób to dla swojego Petera.

Proszę, nie złość się na mnie.

Twój Peter.