Shiloh Valerie

"Sa tingin mo Shy, alin dito ang maganda?" tanong ni Ciara

I looked at Ciara, holding an Elephant and a Bear stuffed animal. I suddenly pondered which of the two to choose.

Hmm mas cute yung Elephant eh, pero cute rin nung Bear.. "Umm Both?" tila ba hindi rin ako sigurado sa aking sagot.

Nakatingin lang sakin si Ciara, napansin nya ata na wala ako sa mood "Parang hindi ka yata sigurado, Is there anything that bothers you?" aniya.

I let out a sigh before responding "Ah, it's nothing... just some things on my mind." I smiled.

She put down what she was holding and walked over to me. "Don't hesitate to tell me if there's something you want to share, okay? I'm here for you."

I smiled, grateful for Ciara's concern. "Thank you, Cia." But the truth is, I keep replaying the scenes from Zen's engagement in my mind from the past week.

Isang linggo na ang nakalipas mula nang mangyari ang lahat, at maraming pagbabago. Hindi ko maiwasang isipin na kahit isang lingo pa lang ang nakakalipas, tila ba nag iba na ang lahat.

Naging mas malayo na ang komunikasyon namin ni Zen, at ngayon hindi ko na siya halos pinapansin sa mga oras na nagkikita kami sa school.

Kahit gusto kong isiping wala lang lahat ng iyon, hindi ko maiwasang maranasan ang kirot sa bawat pagtatagpo namin.

I still remember how she looked at me during her engagement, and in each moment, it's as if the pain I feel is coming back.

"Saan mo gusto kumain shy? Libre na kita, mabait ako ngayon" Sabi nya habang binabayaran yung Elephant na stuffed animal

Andito kami sa Mall ngayon nag papasama kasi si Cia, yung dalawa busy kaya ako na lang sumama sa kanya "Kahit saan, basta sa Jollibee"

"Tangina mo, kahit saan tapos Jollibee? Bobo ka ba?" inirapan niya ako, ngunit nagtawanan na lang kami sa pagbibiro niya.

"Para saan ba yan? May nililigawan ka na? Wag ka sana sagutin tanga" tanong ko sabay pagsalo sa palo niya at tulak niya. "TANGINA MAPANAKIT KA NA, CIARA BRYNN!" pabirong sigaw ko habang nagpapalakasan kami ng palo.

Nakita ko ang pagiging pikon sa mukha niya "Huy, may makarinig sayo, ayoko ng second name ko walangya ka"

Nagtaas ako ng kilay "Edi wow Brynn"

"Tanginamo talaga" Bigla siyang nag-inarte. "Hindi na kita lilibre!"

Natawa ako at nilingon siya. "Hoy joke lang taena neto"

Ngumiti siya, ngunit parang hindi pa rin siya kuntento. "Hmp. Pasalamat ka at kaibigan kita. Tinakwil na siguro kita kung hindi."

Tumango ako at nag-angkin ng kasalanan. "Oo na, sorry na. Joke lang naman eh"

Tumawa siya at inilagay ang kamay sa balikat ko. "Tara na nga baka mag bago pa isip ko"

"Wala ka ngang isi-"

"Sige tuloy mong gago ka iiwan kita rito, hindi kita lilibre, Ban ka sa bahay, Bawal mo ako kausapin ng isang taon" Pag banta nya

Napatitig na lang ako sa mga sinabi nya "Sabi ko nga halika na" Hinila ko na sya at nagpatuloy kami sa paglalakad, hanggang sa makarating kami sa Jollibee.

Ciara went to the counter to place our orders, while I looked around for a vacant seat. When I spotted an empty table with two chairs, I immediately went there to save the spot for Ciara and me.

I sat down at the empty table to wait for Cia, but after a while, I felt my phone vibrating in my pocket.

Zenna Louise
Hey.. are you free?
can we talk?

Tinitigan ko lang yung huli nyang message. Taena bakit ka pa nag paramdam

Hindi ko aakalain na mag memessage siya, at mas lalo akong napaisip kung bakit sa lahat ng panahon, ngayon pa siya nagparamdam

Hindi ko na lang pinansin yung Message nya sa huli ay nilagay ko ang aking phone sa aking bag, waring sinusubukan kong ipagwalang bahala ang anumang koneksyon sa kanya.

When Ciara returned, I noticed the concern in her eyes. I attempted to hide my feelings, but with a single glance, she quickly caught onto my disarray.

"Okay ka lang ba Shy?" tanong niya sa akin, ngunit nagpanggap akong maayos at ngumiti ng pilit. Wala ako balak sabihin kay Ciara yung mga nangyayari, dahil alam kong mag aalala lang sya

"Yeah im fine Cia, don't worry" sabi ko, subalit alam kong hindi ako convincing. Ngunit hindi na niya ako muling tinanong at nag simula na sya kumain

•••

We arrived at Miss Montez's coffee shop, filled with the aroma of coffee and the familiar scent of pastries.

Kasama ko si Ciara, inaya ko muna sya bago umuwi "Ang gandaaa" sabi niya habang malibang na nililibot ang mga mata sa paligid.

Tumawa na lang ako ng bahagya at Pinag-ayos ko si Ciara sa isang upuan at nagsimula na rin maghanda para sa trabaho.

Nang makatapos ako ng pag-aayos, naisipan ko nang gawan siya ng kape. Kahit paminsan-minsan lang siyang nagkakape, alam ko na gusto niya rin ito ngayon.

"Hoy sino yung kasama mo?" tanong ni Mei, at sabay turo sa direksyon ni Ciara.

"Si Ciara yan, Kaibigan ko. Single yan eh gusto mo?" sabi ko habang ngumiti kay Mei.

"Luh uy ayoko no no no, parang sira naman itong taong to" Tinawanan ko na lang sya at nag balik tuon ako sa pag gawa ng kape.

Nang matapos ako ay pumunta na ako sa table ni ciara at inabot sa kanya ang mainit-init na tasa.

I was eager to see her reaction, but I was surprised when she accidentally spilled the coffee due to its temperature. "PAKENINGSHET, ANG HOT!" she exclaimed.

"Edi Wag ka nang magkape kung hindi mo naman kayang tiisin yung init." Pag taray ko sa kanya

Tumingin ito sakin ng masama "Tanginamonggagoka" She rolled her eyes at nag patuloy nang uminom ng kape

Hindi ko na mapigilan kaya pinisil ko Cheeks nya "Ang cute mong bobo ka"

"Hoy alam mo kanina ka pa what if-"

"Shy.." Hindi natapos ni Ciara ang nais nyang sabihin, dahil may biglang tumawag sakin.

Napalingon ako sa likuran at nakita ko si Miss Zen, bumilis ang tibok ng puso ko sa biglaang pagdating niya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, kaya't parang nanigas ako sa aking kinatatayuan

"C-can we talk?" bulong niya, ngunit naging malinaw sa akin ang kanyang boses.

Nagmamadali akong mag-isip, pero bago pa ako makapagsalita ay may biglang nagsalita mula sa likuran. "No."

Lumingon kaming lahat sa boses na iyon, at napagtanto ko na si Miss Montez pala ang nagsalita.

"Excuse me?" sabi ni Miss Zen, tila ba hindi siya makapaniwala "Look-"

Ngunit bago pa nya tapusin ang sasabihin, nagsalita ulit si Miss Montez. "Isn't it obvious? Shiloh's working, you may leave and never bother her again."

Hindi ko napigilan kagatin ang mga labi ko dahil parang mag aaway ata tong dalawang ito "I'm here to talk to Shiloh, not you. Kaya wag kang makisawsaw."

"Well, it's up to Shiloh if she even wants to talk with you. But Considering what happened last week, do you honestly think she still wants to talk to you? No. Because you hurt her Zenna, So leave. And just so you know, this is my coffee shop, and I can decide who gets to stay or not."

Stunned by Miss Montez's revelation, I couldn't help but be momentarily froze in place, How did she find out? I pondered silently in my mind, my thoughts racing as I tried to piece together how she could have known.

Napatingin ako kay Ciara, na tila ba nagtataka rin kung ano ang nangyari noong nakaraang linggo.

"Ano ba yun, Shy?" bulong ni Ciara habang nakatitig sa akin.

Hindi ko alam kung paano ipapaliwanag ang nangyari, ngunit alam kong hindi ko ito puwedeng itago sa kanya.

•••

"ANO??!! SHILOH GAGO KA B—" tinakpan ko agad ang bibig ni Ciara bago pa siya makapagpatuloy sa kanyang pagmumura.

"Ang ingay mo naman, putangina. Kaya ayoko sabihin kasi ganyan ka mag-react" bulong ko

Bago pa ako makapagpaliwanag, napansin kong nagtataka si Ciara kaya't siya ang unang nagsalita. "Shiloh, sino lang ba ang nakakaalam nito?"

"Sina Mei at si Miss Montez lang.. pero hindi ko alam paano nya nalaman, parang may alam sya eh" sagot ko

Napaisip din si Ciara, tila ba iniisip ang mga posibleng paraan kung paano nalamang ni Miss Montez ang tungkol sa amin ni Miss Zen. Ngunit bigla siyang bumaling sa akin ng seryosong tingin.

"Lah Bakit ganyan ka makatingin ha?" tanong ko sa kanya, napakunot noo sa kanyang titig.

Biglang natawa si Ciara, ngunit matapos ang sandaling tawa ay muling bumalik ang kanyang seryosong mukha.

"So... How's the kiss? Masarap ba? Masarap ba si Miss Zenna Fourni—UY GAGO!" hindi natapos ni Ciara ang kanyang sasabihin dahil bigla akong umakto at tinulak siya sa upuan, kaya't nahulog siya sa sahig.

Hinawakan ko ang tiyan ko sa sobrang kakatawa, wala siyang ibang nagawa kundi samaan ako ng tingin

Hindi rin nag tagal at biglang may tumawag sa aking unknown number. Napatingin ako kay Ciara, tumango sya sa akin Kaya't hindi ko na pinalampas ang pagkakataon at sinagot ang tawag. "Hello"

Isang pamilyar na boses ang nag salita "Can we please talk? I'm here outside your apartment. Please, can you open the door?" sabi ni Miss Zen sa kabilang linya.

Nagpalitan kami ng tingin ni Cia, at alam kong pareho kaming nabigla sa biglaang pagdating ni Miss Zen.

Dali dali kami mag ayos at nang pumunta na kami sa pinto ay binuksan ko na ito. Nandoon si Miss Zen, nakatayo sa labas.

"Good evening po Profff"

"Good Evening po" Sabay naming Bati sa kanya, Tumango si Miss Zen at ngumiti ng bahagya, habang ang mga mata'y nagtatagpo sa mga mata ko.

Moments of silence passed. The emotions in the air seemed endless. But the silence was abruptly broken when Ciara spoke in a hurried manner.

"Ummm soooo bye shy, bye Prof, aalis na po ako gabi na pala hehehehe bye bye" She rushed to leave, and I tried to stop her, but I failed.

Nang makaalis na si Ciara, tiningnan ko si Miss Zen. "Pasok po Ma'am Fournier" sabi ko, ngunit hindi siya gumalaw.

"You.. you called me by my last name" she said sadly, and I could hear the pain in her voice. "You always call me by my name.." she added.

Tumigil ako ng saglit, nangangamba sa pagpili ng mga salita. "That's how it should be, right, Ma'am?" I chuckled softly, but as I looked at Miss Zen again, she looked down.

I tried to meet her gaze. "I know it sounds formal, but given our history..." I explained, searching for the right words. Nang makita ko siyang umiling, parang may malalim na sakit sa kanyang mga mata.

"Ma'am.. Nag-aalala na po ako sa inyo" pag-amin ko, at sa pag-amin na ito'y naramdaman kong bumabaga sa akin ang init ng mga emosyon.

Miss Zen looked at me, and that's when I noticed tears in her eyes. "I feel so lost without you, Shy... I miss you" sabi niya at nadama ko ang bigat ng mga salitang iyon.