(Warning )

"ခ်စ္တယ္...ဒီဒီ ငါနင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္"

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားက ဆက္ဆံေရးကို ယေသာ္ဖက္ကစလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္လာခဲ့ၿပီ။ ခ်စ္တယ္တဲ့ေလ။ ဒါ...သူတစ္ခ်ိန္လံုး ယေသာ့္ဆီက ၾကားခ်င္ေနတဲ့ စကားမ်ိဳးလား။ ရင္ထဲမွာ အေၾကာင္းရင္းမရွိ ခုန္လႈပ္ခဲ့ရတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြအတြက္ အမည္ရသြားတာမ်ိဳးလားေလ။

"ဘာေတြလာေၾကာင္ေနတာလဲ ယေသာ္။ မိန္းမခ်င္းခ်စ္တယ္ ေျပာရေအာင္ နင္ရူးသြားတာလား။ ဟက္...ငါ့ကိုေရာ နင္ရူးတိုင္း လိုက္ရူးမယ္လို႔..."

"ရွဴး!!! မေျပာနဲ႔။ ဘာမွထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့ မဒီေခတ္။ မဟုတ္ရင္ ငါ ဘာလုပ္မိမယ္မွန္း မသိဘူး"

ယေသာ္ဟာ မဒီေခတ္ကို ဖက္ထားရာမွ လႊတ္ေပးၿပီး စီးက်လာသည့္ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္မိသည္။
သူသိေနတယ္... ဒီဒီက သူ႔ကို လက္မခံေလာက္ဘူးဆိုတာ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ႀကီး ျငင္းခံလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်ိန္မွီ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ မထိန္းလိုက္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္သြားရတယ္ေလ။

ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ယေသာ္ဖက္က အရင္ ထြက္သြားဖို႔ ျပင္လိုက္ေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္

"နင္ ဒီစကားကို ငါေယာက်္ားရမွမ်ား ဖြင့္ေျပာေတာ့ မွာလားလို႔ ထင္ေနခဲ့တာ။ ဒါက ငါ့ကို ေစာင့္ေနရေအာင္ လုပ္တဲ့အတြက္ ျပစ္ဒဏ္ပဲ"

"ဒီဒီ...!"

သူ႔မ်က္ႏွာဟာ မႈိင္ေနရာမွ ျပန္လည္ဝင္းပသြားၿပီး မဒီေခတ္ဆီကို အျမန္ပဲေျပးသြားကာ ဖက္လိုက္မိေတာ့၏။

"ငါ... ငါ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဒီဒီ။ နင္က ငါ့ကို သိပ္ျပဳစားလြန္းတာပဲ"

မဒီေခတ္ရဲ႕ လည္တံေလးကို ေမာ့ခ်ီလိုက္ေစကာ ျပင္းျပသည့္ ယေသာ္ရဲ႕ အနမ္းတို႔က သူ႔ႏႈတ္ခမ္းဆီတို႔ ေရာက္လာေလေတာ့သည္။ တရႈိက္မက္မက္ စုပ္ကာ နမ္းေနရင္း ယေသာ္ရဲ႕ လၽွာဖ်ားေလးက သူရဲ႕ပါးစပ္ထဲ တိုးလၽွိဳလာခဲ့သည္။

လၽွာဖ်ားခ်င္း အၿပိဳင္ နမ္းေနၾကသည့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ကိုယ္လံုးေတြက တစ္ေယာက္ကိုယ္ထဲ တစ္ေယာက္ ဝင္ေတာ့မတတ္ ပူးကပ္လာေနသည္။ ယေသာ္ရဲ႕ လက္ေတြဟာ သူ၏ စကပ္ေအာက္တို႔ ဝင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ တင္သားေတြကို အၿပီးအျပင္ ႏွိပ္နယ္ေနေလ၏။ ထို႔ေနာက္ တင္ေလးကို လက္ျဖင့္ပင့္ကာပဲ တစ္ကိ္ုယ္လံုးကို ယေသ္က သူကိုယ္လံုးဆီသို႔ ေျမာက္ကာတင္လိုက္ေလေတာ့သည္။

သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ဆက္တိုက္ ပြတ္ေနသလို ျဖစ္ေတာ့ လိပ္တက္ေနေသာ စကပ္ေအာက္က အတြင္းေဘာင္းဘီေလးမွာ စိုစြတ္မႈေတြ အရြဲသား ျဖစ္လာသည္ေလ။ လၽွာဖ်ားနဲ႔ ခံတြင္းေပါက္ကို စိတ္ႀကိဳက္ခ်ယ္လွယ္ၿပီး လက္ေတြနဲ႔ တင္သားကို ဖိညစ္ေနသည့္ ယေသာ္က ထပ္ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ညႇပ္ရုိးေတြမွာပါ စုပ္ကာ နမ္းလာခဲ့၏။

ေဘာလီႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ျပဳတ္သြားသည့္အေနအထားမွာ သူ႔ရင္ညႊန္႔ေလးေတြကို နမ္းရႈိက္ေနသည့္ ယေသာ္က အားမရေတာ့ဟန္တူသည္။
ထို႔ေနာက္ေတာ့ ဘာမွဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ ရပ္သြားခဲ့ေလသည္။

"ဒီမွာဆို သိပ္အဆင္မေျပဘူးလားလို႔။ ငါတို႔ အိမ္ဖက္ကို သြားရေအာင္"

"အ..အင္း"

အခုမွပဲ အရွက္နည္းနည္းပါးပါး ဝင္သြားသည့္သူက ယေသာ္...သူ႔ကို ခ်ီထားရာမွ ျပန္ခ်ေပးၿပီးေနာက္ လိပ္တက္ေနသည့္ စကပ္ေတြကို ျပန္ဆြဲခ်ၿပီး။ ေဘာ္လီႀကိဳးကို ျပန္တင္တာ အက်ႌေတြ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္လိုက္ရသည္။

"လာ...သြားမယ္"

ကမ္းေပးလာသည့္ ယေသာ့္လက္ကို ဆြဲကိုင္ၿပီးေတာ့ ယေသာ့္ေနာက္ကိုသာ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားေလေတာ့၏။

အိမ္ေအာက္ေရာက္ေတာ့မွ ေမေမက
"ဟဲ့ သမီးေတြ အခုမွအေပၚဆံုးထပ္က ဆင္းလာၾကတာလား။ အခ်ိန္ေတြ အၾကာႀကီး ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္"တဲ့

သူ႔အေမရဲ႕ အေမးစကားၾကားေတာ့ မဒီေခတ္တို႔ မ်က္ႏွာကို ေရေႏႊးပူနဲ႔ ဖ်န္းခနဲ ပက္ခံလိုက္ရသလို ျဖစ္သြားေလသည္။ ယေသာ္ကေတာ့ ေခါင္းေလးဖြက္၍ အိုးမလံုအံုပြင့္ျဖစ္သြားသည့္ မဒီေခတ္ပံုေလးကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်မိကာပဲ

"သမီးတို႔ ေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပေနၾကတာပါ အန္တီေမ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီဒီ့ကို သမီးဆီမွာပဲ ေခၚသိပ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ရမလား"

"အမယ္...အခုမွ ခ်စ္ၾကည္ေရးေတြရေနတာေပါ့။ ကဲ...ဟုတ္ပါၿပီ သြားၾက...သြားၾက"

သူ႔အေမက ခြင့္ျပဳေပးလိုက္တာနဲ႔ အေပ်ာ္တႀကီးနဲ႔ ယေသာ္တို႔ ဟိုဖက္ကသူ႔အိမ္ကို အလ်င္တေစာပဲ မဒီေခတ္လက္ေလး ဆြဲ၍ ထြက္လာေလေတာ့သည္။ သူ႔အိပ္ခန္းထဲထိ ေရာက္ဖို႔ကိုေတာင္ မနည္းသည္းခံ ေအာင့္အီးထားရသလိုေပါ့။

မဒီေခတ္ကလည္း ယေသာ္ရဲ႕ စိတ္အားတက္ႂကြေနမႈကို ၾကည့္ၿပီး ၿဖီးၿဖီးႀကီးသာ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။

တကယ္ေတာ့ ယေသာ္ရဲ႕ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမတို႔က ကြဲေနၾကၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ႏိုင္ငံျခားစီမွာ ရွိေနၾကသည္မို႔ ယေသာ့္အိမ္မွာ အိမ္အကူ အေဒၚႀကီးကလြဲ ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူးေလ။

ယေသာ္က သူ႔ကို အိမ္ထဲေရာက္တာနဲ႔ စနမ္းဖို႔ ျပင္လာသည္။

"အင္... ဒီမွာ မလုပ္နဲ႔ေလ။ အေဒၚႀကီး ေတြ႕သြားမွာေပါ့"

"အေဒၚႀကီးက ဒီအခ်ိန္ဆို အိပ္ေနၿပီ။ မႏိုးေတာ့ဘူး စိတ္မပူနဲ႔။ လာပါ ဒီဒီ... ငါတို႔ေတြ အိပ္ခန္းထဲထိ နမ္းၿပီး သြားၾကမယ္ေလ။ အဲ့လို ရင္တထိတ္ထိတ္လုပ္ရတာက ပိုၿပီးစိတ္ႂကြေစတယ္"

"ဟမ္~~~"

တကယ္ကို မႏိုင္ေတာ့ဘူးပဲ။ ထားလိုက္ေတာ့ သူ႔စိတ္တိုင္းက် လုပ္ပါေစေလ။

ယေသာ္က သူ႔ကိုေကာက္ခ်ီၿပီး ကတစ္ခြင္ထားကာ လက္ေတြက သူ႔တင္သားေလးေတြကို ပင့္ထားလိုက္သည္။ လူ႔ကို နမ္းရင္းပဲ ေလွကားကို တစ္ဆင့္ခ်င္းတက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ေတြျပင္းျပေနသည့္ ယေသာ္က ေလွကားထစ္ေတြ ေက်ာ္တက္ၿပီး လဲမလို ျဖစ္သြားသည္ေလ။

"အမေလး! "

"ရွဴး... အေဒၚႀကီးၾကားသြားမယ္ မေအာ္နဲ႔ေလ"

မေအာ္နဲ႔ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕ပါးစပ္ေလးကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ပိတ္ကာ သူ႔ကို ျပန္ပင့္တင္ၿပီးေနာက္ေတာ့ အိပ္ခန္းဆီတို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့သည္။

အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း ယေသာ္က တံခါးကို ပိတ္ကာ ေလာ့ခ္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကို အခန္းတံခါးဖက္ဆီ တြန္းပို႔လိုက္၏။ သူ႔ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို ေအာက္ခ်ေပးၿပီး ကားေစကာ သူ႔ေရွ႕ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည့္ ယေသာ္ရဲ႕ေခါင္းက သူ႔စကပ္ေအာက္ထဲကို ဝင္လာခဲ့ေလသည္။

အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ခၽြတ္လို႔ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ အထိမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးက အာရုံခံအသီးအဖုေလးေတြ
တျဖန္းျဖန္းထသြားသလို ခံစားလိုက္ရေတာ့တယ္။ ေျခေထာက္ေတြမွာ အားမရွိမဲ့စြာ ေပ်ာ့ေခြသြားခဲ့ၿပီေလ။

သူ႔ရဲ႕ဂါဝန္ေလးကို အေပၚမတင္ၿပီး ခၽြတ္လိုက္ကာ သူ႔ရဲ႕ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြကိုပါ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ မိေမြးတိုင္းဗလာက်င္း ခႏၶာကိုယ္မွာ ယေသာ့္ေရွ႕မွာ အထင္းသား။

ယေသာ္က သူ႔ေျခဖမိုးေလးကစလို႔ သူ႔ရဲ႕ ေပါင္တံတစ္ေလၽွာက္ကို ဆြဲနမ္းလာခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ရဲ႕ ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ပုခံုးေပၚ တင္ေစလိုက္ၿပီး ေပါင္ျခံကိုပါ ဆက္နမ္းလာ၏။

သူ႔ရဲ႕ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ထြက္လာမွန္း မသိသည့္ ပုလဲျဖဴအရည္ေတြကို ယေသာ္က ထပ္ၿပီး ေသာက္သံုးၿပီးသြားတဲ့ေနာက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ခါးစပ္ေလးမွတစ္ဆင့္ ရင္ဖက္အသီးေလးဆီသို႔ ေနရာေျပာင္းေရြ႕လာျပန္သည္။ ခ်ယ္ရီသီးေလးကို အားရပါးရ စုပ္လိုက္ကိုက္ဆြဲလိုက္နဲ႔ပဲ သူျပဳသမၽွအမႈေတြေအာက္မွာ လူကအသည္းေပါက္မတတ္ ရူးေနရေတာ့တာပါပဲ။

"နင္ေကာ ငါ့ကို ခ်စ္လား ဒီဒီ"

အိပ္ယာေပၚမွာ သူ႔ရဲ႕ အေပါက္ေလးထဲ လက္ကို အတြင္းအထုတ္လုပ္ရင္း ေမးလာသည့္ ယေသာ့္အေမးေၾကာင့္ သူက ယေသာ္ရဲ႕ ရင္ဖက္ေလးကို ျပန္လည္ညစ္ႏွယ္လိုက္ကာ

"နင္ေျပာၾကည့္... မခ်စ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ခြင့္ ေပးမွာလားလို႔။ ငါ့ကို ထပ္နမ္းပါဦး ယေသာ္"

ယေသာ္က ျပံဳးၿပီး သူ႔ကို နမ္းလာ၏။

နာရီေပါင္းမ်ားစြာ သာယာမႈ ရွာေဖြရင္း အခ်စ္နယ္ကြ်ံၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အဝတ္မကပ္ေသးသည့္ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုကို ပူးကပ္မတတ္ပဲ မဒီေခတ္အား ခြဖက္ထားေလသည့္ ယေသာ္က...

"ဒီေန႔ကစၿပီး ငါတို႔ေတြ ရည္းစားျဖစ္သြားၿပီေနာ္။ နင္က ငါ့ ေကာင္မေလးပဲ"

"အင္း...သေဘာက်တယ္ ငါ့ေကာင္မေလးဆိုၿပီး ေျပာတာကို"

"ငါလဲ သေဘာက်တယ္ ငါ့ေမြးေန႔မွာ လက္ေဆာင္အျဖစ္ နင့္ကို အပိုင္ရခဲ့လို႔"

"ဟမ္! ေမြးေန႔လက္ေဆာင္"

ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ဆိုမွ သတိရသြားၿပီး ျပန္သြားယူဦးမယ္ လုပ္ေနသည့္ မဒီေခတ္ကို  ေနာက္ေန႔မွေပးေတာ့ဟု ေျပာ၍သာ ရင္ခြင္ထဲ တဖန္ ျပန္သြင္းထားလိုက္ရေသးသည္ေလ။

___________________________________

Unicode *****

(Warning )

"ချစ်တယ်...ဒီဒီ ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်"

နောက်ဆုံးတော့ သူတို့နှစ်ဦးကြားက ဆက်ဆံရေးကို ယသော်ဖက်ကစလို့ ခေါင်းစဉ်တပ်လာခဲ့ပြီ။ ချစ်တယ်တဲ့လေ။ ဒါ...သူတစ်ချိန်လုံး ယသော့်ဆီက ကြားချင်နေတဲ့ စကားမျိုးလား။ ရင်ထဲမှာ အကြောင်းရင်းမရှိ ခုန်လှုပ်ခဲ့ရတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေအတွက် အမည်ရသွားတာမျိုးလားလေ။

"ဘာတွေလာကြောင်နေတာလဲ ယသော်။ မိန်းမချင်းချစ်တယ် ပြောရအောင် နင်ရူးသွားတာလား။ ဟက်...ငါ့ကိုရော နင်ရူးတိုင်း လိုက်ရူးမယ်လို့..."

"ရှူး!!! မပြောနဲ့။ ဘာမှထပ်မပြောနဲ့တော့ မဒီခေတ်။ မဟုတ်ရင် ငါ ဘာလုပ်မိမယ်မှန်း မသိဘူး"

ယသော်ဟာ မဒီခေတ်ကို ဖက်ထားရာမှ လွှတ်ပေးပြီး စီးကျလာသည့် မျက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်မိသည်။
သူသိနေတယ်... ဒီဒီက သူ့ကို လက်မခံလောက်ဘူးဆိုတာ။ ဒါပေမယ့် တကယ်ကြီး ငြင်းခံလိုက်ရချိန်မှာတော့ အချိန်မှီ မျက်ရည်တွေတောင် မထိန်းလိုက်နိုင်ဘူး ဖြစ်သွားရတယ်လေ။

ဒီတစ်ခေါက်တော့ ယသော်ဖက်က အရင် ထွက်သွားဖို့ ပြင်လိုက်တော့သည်။ ထိုအချိန်

"နင် ဒီစကားကို ငါယောက်ျားရမှများ ဖွင့်ပြောတော့ မှာလားလို့ ထင်နေခဲ့တာ။ ဒါက ငါ့ကို စောင့်နေရအောင် လုပ်တဲ့အတွက် ပြစ်ဒဏ်ပဲ"

"ဒီဒီ...!"

သူ့မျက်နှာဟာ မှိုင်နေရာမှ ပြန်လည်ဝင်းပသွားပြီး မဒီခေတ်ဆီကို အမြန်ပဲပြေးသွားကာ ဖက်လိုက်မိတော့၏။

"ငါ... ငါ ပျော်လွန်းလို့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဒီဒီ။ နင်က ငါ့ကို သိပ်ပြုစားလွန်းတာပဲ"

မဒီခေတ်ရဲ့ လည်တံလေးကို မော့ချီလိုက်စေကာ ပြင်းပြသည့် ယသော်ရဲ့ အနမ်းတို့က သူ့နှုတ်ခမ်းဆီတို့ ရောက်လာလေတော့သည်။ တရှိုက်မက်မက် စုပ်ကာ နမ်းနေရင်း ယသော်ရဲ့ လျှာဖျားလေးက သူရဲ့ပါးစပ်ထဲ တိုးလျှိုလာခဲ့သည်။

လျှာဖျားချင်း အပြိုင် နမ်းနေကြသည့် သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေက တစ်ယောက်ကိုယ်ထဲ တစ်ယောက် ဝင်တော့မတတ် ပူးကပ်လာနေသည်။ ယသော်ရဲ့ လက်တွေဟာ သူ၏ စကပ်အောက်တို့ ဝင်ပြီး သူ့ရဲ့ တင်သားတွေကို အပြီးအပြင် နှိပ်နယ်နေလေ၏။ ထို့နောက် တင်လေးကို လက်ဖြင့်ပင့်ကာပဲ တစ်က်ိုယ်လုံးကို ယသေ်က သူကိုယ်လုံးဆီသို့ မြောက်ကာတင်လိုက်လေတော့သည်။

သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ဆက်တိုက် ပွတ်နေသလို ဖြစ်တော့ လိပ်တက်နေသော စကပ်အောက်က အတွင်းဘောင်းဘီလေးမှာ စိုစွတ်မှုတွေ အရွဲသား ဖြစ်လာသည်လေ။ လျှာဖျားနဲ့ ခံတွင်းပေါက်ကို စိတ်ကြိုက်ချယ်လှယ်ပြီး လက်တွေနဲ့ တင်သားကို ဖိညစ်နေသည့် ယသော်က ထပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ညှပ်ရိုးတွေမှာပါ စုပ်ကာ နမ်းလာခဲ့၏။

ဘောလီကြိုးတစ်ချောင်း ပြုတ်သွားသည့်အနေအထားမှာ သူ့ရင်ညွှန့်လေးတွေကို နမ်းရှိုက်နေသည့် ယသော်က အားမရတော့ဟန်တူသည်။
ထို့နောက်တော့ ဘာမှဆက်မလုပ်တော့ဘဲ ရပ်သွားခဲ့လေသည်။

"ဒီမှာဆို သိပ်အဆင်မပြေဘူးလားလို့။ ငါတို့ အိမ်ဖက်ကို သွားရအောင်"

"အ..အင်း"

အခုမှပဲ အရှက်နည်းနည်းပါးပါး ဝင်သွားသည့်သူက ယသော်...သူ့ကို ချီထားရာမှ ပြန်ချပေးပြီးနောက် လိပ်တက်နေသည့် စကပ်တွေကို ပြန်ဆွဲချပြီး။ ဘော်လီကြိုးကို ပြန်တင်တာ အင်္ကျီတွေ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ပြန်ပြင်လိုက်ရသည်။

"လာ...သွားမယ်"

ကမ်းပေးလာသည့် ယသော့်လက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီးတော့ ယသော့်နောက်ကိုသာ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားလေတော့၏။

အိမ်အောက်ရောက်တော့မှ မေမေက
"ဟဲ့ သမီးတွေ အခုမှအပေါ်ဆုံးထပ်က ဆင်းလာကြတာလား။ အချိန်တွေ အကြာကြီး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်"တဲ့

သူ့အမေရဲ့ အမေးစကားကြားတော့ မဒီခေတ်တို့ မျက်နှာကို ရေနွှေးပူနဲ့ ဖျန်းခနဲ ပက်ခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားလေသည်။ ယသော်ကတော့ ခေါင်းလေးဖွက်၍ အိုးမလုံအုံပွင့်ဖြစ်သွားသည့် မဒီခေတ်ပုံလေးကို ကြည့်ပြီး သဘောကျမိကာပဲ

"သမီးတို့ မွေးနေ့ပွဲ ကျင်းပနေကြတာပါ အန်တီမေ။ ပြီးတော့ ဒီနေ့တော့ ဒီဒီ့ကို သမီးဆီမှာပဲ ခေါ်သိပ်လိုက်တော့မယ်နော် ရမလား"

"အမယ်...အခုမှ ချစ်ကြည်ရေးတွေရနေတာပေါ့။ ကဲ...ဟုတ်ပါပြီ သွားကြ...သွားကြ"

သူ့အမေက ခွင့်ပြုပေးလိုက်တာနဲ့ အပျော်တကြီးနဲ့ ယသော်တို့ ဟိုဖက်ကသူ့အိမ်ကို အလျင်တစောပဲ မဒီခေတ်လက်လေး ဆွဲ၍ ထွက်လာလေတော့သည်။ သူ့အိပ်ခန်းထဲထိ ရောက်ဖို့ကိုတောင် မနည်းသည်းခံ အောင့်အီးထားရသလိုပေါ့။

မဒီခေတ်ကလည်း ယသော်ရဲ့ စိတ်အားတက်ကြွနေမှုကို ကြည့်ပြီး ဖြီးဖြီးကြီးသာ ဖြစ်နေလေတော့သည်။

တကယ်တော့ ယသော်ရဲ့ ဖေဖေနဲ့ မေမေတို့က ကွဲနေကြပြီး တစ်ယောက်တစ်နိုင်ငံခြားစီမှာ ရှိနေကြသည်မို့ ယသော့်အိမ်မှာ အိမ်အကူ အဒေါ်ကြီးကလွဲ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးလေ။

ယသော်က သူ့ကို အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ စနမ်းဖို့ ပြင်လာသည်။

"အင်... ဒီမှာ မလုပ်နဲ့လေ။ အဒေါ်ကြီး တွေ့သွားမှာပေါ့"

"အဒေါ်ကြီးက ဒီအချိန်ဆို အိပ်နေပြီ။ မနိုးတော့ဘူး စိတ်မပူနဲ့။ လာပါ ဒီဒီ... ငါတို့တွေ အိပ်ခန်းထဲထိ နမ်းပြီး သွားကြမယ်လေ။ အဲ့လို ရင်တထိတ်ထိတ်လုပ်ရတာက ပိုပြီးစိတ်ကြွစေတယ်"

"ဟမ်~~~"

တကယ်ကို မနိုင်တော့ဘူးပဲ။ ထားလိုက်တော့ သူ့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပါစေလေ။

ယသော်က သူ့ကိုကောက်ချီပြီး ကတစ်ခွင်ထားကာ လက်တွေက သူ့တင်သားလေးတွေကို ပင့်ထားလိုက်သည်။ လူ့ကို နမ်းရင်းပဲ လှေကားကို တစ်ဆင့်ချင်းတက်နေချိန်မှာတော့ စိတ်တွေပြင်းပြနေသည့် ယသော်က လှေကားထစ်တွေ ကျော်တက်ပြီး လဲမလို ဖြစ်သွားသည်လေ။

"အမလေး! "

"ရှူး... အဒေါ်ကြီးကြားသွားမယ် မအော်နဲ့လေ"

မအော်နဲ့ဆိုပြီး သူ့ရဲ့ပါးစပ်လေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်ပိတ်ကာ သူ့ကို ပြန်ပင့်တင်ပြီးနောက်တော့ အိပ်ခန်းဆီတို့ ခေါ်ဆောင်သွားပါတော့သည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း ယသော်က တံခါးကို ပိတ်ကာ လော့ခ်ချလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို အခန်းတံခါးဖက်ဆီ တွန်းပို့လိုက်၏။ သူ့ရဲ့ ခြေထောက်တွေကို အောက်ချပေးပြီး ကားစေကာ သူ့ရှေ့ ဒူးထောက်ချလိုက်သည့် ယသော်ရဲ့ခေါင်းက သူ့စကပ်အောက်ထဲကို ဝင်လာခဲ့လေသည်။

အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လို့ လျှာဖျားလေးနဲ့ အထိမှာတော့ သူ့ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးက အာရုံခံအသီးအဖုလေးတွေ
တဖြန်းဖြန်းထသွားသလို ခံစားလိုက်ရတော့တယ်။ ခြေထောက်တွေမှာ အားမရှိမဲ့စွာ ပျော့ခွေသွားခဲ့ပြီလေ။

သူ့ရဲ့ဂါဝန်လေးကို အပေါ်မတင်ပြီး ချွတ်လိုက်ကာ သူ့ရဲ့ ဘော်လီချိတ်တွေကိုပါ ဆွဲဖြုတ်လိုက်တော့ မိမွေးတိုင်းဗလာကျင်း ခန္ဓာကိုယ်မှာ ယသော့်ရှေ့မှာ အထင်းသား။

ယသော်က သူ့ခြေဖမိုးလေးကစလို့ သူ့ရဲ့ ပေါင်တံတစ်လျှောက်ကို ဆွဲနမ်းလာခဲ့သည်။ ပြီးတော့သူ့ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို သူ့ပုခုံးပေါ် တင်စေလိုက်ပြီး ပေါင်ခြံကိုပါ ဆက်နမ်းလာ၏။

သူ့ရဲ့ ဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက်ထွက်လာမှန်း မသိသည့် ပုလဲဖြူအရည်တွေကို ယသော်က ထပ်ပြီး သောက်သုံးပြီးသွားတဲ့နောက်တော့ သူ့ရဲ့ခါးစပ်လေးမှတစ်ဆင့် ရင်ဖက်အသီးလေးဆီသို့ နေရာပြောင်းရွေ့လာပြန်သည်။ ချယ်ရီသီးလေးကို အားရပါးရ စုပ်လိုက်ကိုက်ဆွဲလိုက်နဲ့ပဲ သူပြုသမျှအမှုတွေအောက်မှာ လူကအသည်းပေါက်မတတ် ရူးနေရတော့တာပါပဲ။

"နင်ကော ငါ့ကို ချစ်လား ဒီဒီ"

အိပ်ယာပေါ်မှာ သူ့ရဲ့ အပေါက်လေးထဲ လက်ကို အတွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း မေးလာသည့် ယသော့်အမေးကြောင့် သူက ယသော်ရဲ့ ရင်ဖက်လေးကို ပြန်လည်ညစ်နှယ်လိုက်ကာ

"နင်ပြောကြည့်... မချစ်တဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ဒီလိုမျိုးလုပ်ခွင့် ပေးမှာလားလို့။ ငါ့ကို ထပ်နမ်းပါဦး ယသော်"

ယသော်က ပြုံးပြီး သူ့ကို နမ်းလာ၏။

နာရီပေါင်းများစွာ သာယာမှု ရှာဖွေရင်း အချစ်နယ်ကျွံပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ အဝတ်မကပ်သေးသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကို ပူးကပ်မတတ်ပဲ မဒီခေတ်အား ခွဖက်ထားလေသည့် ယသော်က...

"ဒီနေ့ကစပြီး ငါတို့တွေ ရည်းစားဖြစ်သွားပြီနော်။ နင်က ငါ့ ကောင်မလေးပဲ"

"အင်း...သဘောကျတယ် ငါ့ကောင်မလေးဆိုပြီး ပြောတာကို"

"ငါလဲ သဘောကျတယ် ငါ့မွေးနေ့မှာ လက်ဆောင်အဖြစ် နင့်ကို အပိုင်ရခဲ့လို့"

"ဟမ်! မွေးနေ့လက်ဆောင်"

မွေးနေ့လက်ဆောင်ဆိုမှ သတိရသွားပြီး ပြန်သွားယူဦးမယ် လုပ်နေသည့် မဒီခေတ်ကို  နောက်နေ့မှပေးတော့ဟု ပြော၍သာ ရင်ခွင်ထဲ တဖန် ပြန်သွင်းထားလိုက်ရသေးသည်လေ။