❤Unicode

"အချစ်!''

"မက်စ်!''

"ဝုန်း!''

တစ်ပြိုင်တည်းထွက်လာတဲ့အသံတွေအဆုံးမှာ ဂျက်ဖရီက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ထိုင်ကာ လဲကျနေပြီး သွေးတစ်ပွက်ကို အန်ထုတ်လိုက်သည်။ ရှောင်းကျန့်က ေဇးရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ထွေးပွေ့ခြင်းခံထားရပြီး ဇက်က ဂျက်ဖရီရဲ့နားထင်ပေါ်ကို ​​သေနတ်နဲ့ချိန်ထား၏။

"ဂျက်ဖရီ မင်းကိုသည်းခံနေတယ်ဆိုတာ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိပဲ၊ အရှင်လတ်လတ် ငရဲကျတဲ့ခံစားချ​က်ကိုမကြုံချင်ရင် limit ကိုကျော်မလာနဲ့''

ေဇးဆီကထွက်လာတဲ့ အေးစက်စက်အရှိန်အဝါနဲ့ စကားလုံးတွေကြောင့် အခန်းထဲမှာရှိတ့ဲ လူတွေအကုန်လုံး ကျောရိုးထဲထိ အေးစိမ့်သွားရသည်။ ဒုခေါင်းဆောင်က ဂျက်ဖရီထက်သွေး​ေအးပြီး ရက်စက်တယ်ဆိုတာ သူတို့အသိဆုံးပင်။

"ထွီ! ဟက်! ေဇး မင်းကအခုမှတွေ့တဲ့လူတစ်ယောက်အတွက်န့ဲ အချိန်တွေအကြာကြီး လက်တွဲခဲ့တဲ့ငါ့ကို စွန့်လွှတ်မယ်ပေါ့''

ဂျက်ဖရီက ပါးစပ်ထဲမှာကျန်နေတဲ့ သွေးအနည်းငယ်ကို ဖွီးခနဲထွေးထုတ်ပြီး ခနဲ့တဲ့တဲ့ပြောလာ၏။

"ဒီမှာ ခင်ဗျားမှာအရှက်ရောရှိသေးရဲ့လား၊ ခင်ဗျားကြောင့်သာမဟုတ်ရင် အခုလို ကပ်ရောဂါဆိုးကြီးနဲ့ကြုံပြီး လူတွေဒုက္ခရောက်ရမှာမဟုတ်ဘူး၊ အရာအားလုံးက ခင်ဗျားကြောင့်ဖြစ်လာတာချည်းပဲ''

ဇက်ရဲ့စကားကြောင့် အကုန်လုံးက ဂျက်ဖရီကို နှာခေါင်းရှုံ့ကုန်ကြသည်။

"ဂျက်ဖရီ မင်းလုပ်ခဲ့တဲ့အရာတွေက ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့မထိုက်တန်ဘူး အဲ့အတွက် တန်ရာတန်ကြေးကို မင်းပေးဆပ်ရမယ်''

"ဘာ! တန်ရာတန်ကြေးပေးဆပ်ရမယ် ဟုတ်လား? ဟက်! ဟာသပဲ ငါကမင်းတို့လက်ထဲမှာ အသေခံမယ်ထင်နေလား''

ဂျက်္ဖရီက သူ့စကားဆုံးတာနဲ့ လျှာကိုက်ကာ သတ်သေဖို့ကြိုးစားတော့သည်။

'Bunny သူ့ကိုမသေစေနဲ့'

'Yes host'

Bunny ရဲ့စနက်ကြောင့် သတ်သေလို့မရတဲ့ဇာတ်လိုက်က ဒေါသတကြီးအော်ဟစ်တော့သည်။

"ဘာလို့လဲ! ဘာလို့ငါ့ကို အေးအေးဆေးဆေး သေခွင့်မ​ေပးရတာလဲ!''

"မင်းလုပ်ခဲ့တာတွေအတွက် နတ်ဘုရားတွေက မင်းကိုဒဏ်ခတ်တာပဲ ဂျက်ဖရီ၊ ဇက် သူ့ကိုခေါ်ခဲ့''

"ဟုတ်ကဲ့ ဒုခေါင်းဆောင်''

ေဇးက ပြောပြီးတာနဲ့ မက်စ်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းထဲကနေထွက်သွားတော့သည်။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ zombie တွေပျောက်ကွယ်သွားပြီမို့ သူတို့ရဲ့စွမ်းအားတွေလည်း ရုတ်သိမ်းခံလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။

အရာအားလုံးအေးချမ်းသွားတာနဲ့ ေဇးနဲ့မက်စ်က Y City မှာရှိနေတဲ့ ေဇးရဲ့အိမ်ကိုသာ ပြန်လာခဲ့လိုက်ကြသည်။ စံအိမ်ရောက်ပြီး နောက်တစ်နေ့ကစကာ မက်စ်ရဲ့တောင်းဆိုမှုကြောင့် ပျက်စီးယိုယွင်းနေတဲ့နေရာတွေကို ေဇးကိုယ်တိုင်ဦးစီးကာ ပြင်ဆင်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။

နေစရာမရှိတဲ့လူတွေကို နေစရာလုပ်ပေးကာ အစစအရာရာ အဆင်ပြေစေခဲ့သည်။ တစ်နှစ်အတွင်း ေဇးနဲ့မက်စ်ဟာ ကယ်တင်ရှင်နတ်ဘုရားတွေအဖြစ် အမွှန်းတင်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ထို့ပြင် ေဇးရဲ့လက်ထောက်တစ်ဖြစ်လည်း ဇက်ဟာ ပြေပြစ်လှတဲ့ ရုပ်ရည်ရူပကာကြောင့် မိန်းကလေးတွေလက်ထဲကနေ ​အမြဲတမ်းထွက်ပြေးနေရသေးသည်။

တစ်နှစ်တာကုန်ဆုံးသွားတဲ့ အချိန်အတောအတွင်းမှာ ကမ္ဘာကြီးက ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်လည်,လည်ပတ်နေပြီဖြစ်ပြီး ပတ်ဝန်း​ကျင်မှာလည်း စိမ်းလန်းစိုပြေနေပြီ​ဖြစ်သည်။

တစ်ကမ္ဘာလုံး အဆင်ပြေပြေလည်ပတ်နေချိန်မှာ ကမ္ဘာ့ရဲ့သားတော်ဖြစ်တဲ့ ဂျက်ဖရီကတော့ လိုရယ်အိမ်တော်ရဲ့မြေအောက်ခန်းထဲမှာ ပိတ်လှောင်ခြင်းခံထားရသည်။ နှိပ်စက်ထားခြင်းမရှိတဲ့အပြင် အစားအသောက်မပျက် ကျွေးမွေးထားတာကြောင့် ဂျက်ဖရီက ကျန်းကျန်းမာမာရှိနေသေးသည်။

တစ်ခုတည်းရှိတဲ့ သံတိုင်တွေကာရံထားတဲ့ ပြတင်းပေါက်ကိုကြည့်ကာ ခပ်မဲ့မဲ့ပြုံးနေတဲ့ဂျက်ဖရီက သူ့လုပ်ရပ်အပေါ် နောင်တမရသေးမှန်း သိသာလှသည်။

"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်!!!!"

ခပ်မှန်မှန်လှမ်းလာတဲ့ ရှူးဖိနပ်သံ​က တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းထဲမှာ ကျောချမ်းဖွယ်ထွက်ပေါ်လာ၏။ ထိုဖိနပ်သံက ဂျက်ဖရီနဲ့ နှစ်ပေအကွာလောက်မှာ ရပ်သွားသည်။

"မင်း ငါ့ကိုဘာလို့ အခုချိန်ထိမသတ်သေးတာလဲ၊ အိပ်လိုက်စားလိုက်လုပ်နေရတာ ငါပျင်းလာပြီ''

ဂျက်ဖရီက လက်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းနောက်မှာထားကာ နံရံကိုမှီထိုင်ရင်း ပျင်းရိစွာဆိုလာ၏။

"ဟက်! ဒီနေ့တစ်နေ့တော့ သည်းခံပေးပါဦး၊ မနက်ဖြန်ဆို မင်းအတွက် ရက်ရာဇာဖြစ်တော့မှာပါ၊ ဒီမှာ မင်းရဲ့ညစာအတွက် လိုရယ်ရဲ့စားဖိုမှူးက သီးသန့်အကောင်းဆုံးတွေကိုပဲ ချက်ပေးထားတယ် စားလိုက်ပါဦး''

ထိုလူက အစားအသောက်တွေကို ချပေးခဲ့ပြီး ရှူးဖိနပ်သံတဂွပ်ဂွပ်နဲ့ ပြန်ထွက်သွား၏။ ဂျက်ဖရီကတော့ သူ့ရှေ့ကအစားအသောက်တွေကို ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပြုံးကြည့်ကာ ကျန်ခဲ့သည်။

နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့ လူမှုကွန်ယက်ပေါ်မှာ လူအားလုံးကို ထိတ်လန့်သွားစေတဲ့ သတင်းတစ်ခု တက်လာတော့သည်။ ထိုသတင်းကတော့ ဂျက်ဖရီနဲ့ဂလိုရီရဲ့ သူတို့လုပ်ရပ်တွေကို ပြောနေတဲ့ video file ဖြစ်သည်။

တစ်မိနစ်တွင်းမှာပင် ထို video ဟာ ကြည့်ရှုသူတစ်သိန်းကျော်သွားပြီး share သူအမြောက်အမြားနဲ့ ပြည့်နှက်သွားတော့သည်။

"ဘာဖြစ်တယ်! ဒါဆို ဒီကပ်ဆိုးက သူတို့ရဲ့လုပ်ဇာတ်ကြီးပေါ့!''

"WTF! ငါတို့က သူတို့နှစ်ယောက်ကစားဖို့ ရုပ်သေးရုပ်တွေဖြစ်ခဲ့တယ်လို့ ဆိုလိုလိုက်တာလား''

"သတင်းထူးဟေ့! အဲ့ဂျက်ဖရီဆိုတဲ့ကောင်က မသေသေးဘူးတဲ့ဟ!''

"သေသင့်တဲ့အကောင် ဒင်းကိုဒီအတိုင်း လွှတ်မပေးနိုင်ဘူး''

တစ်နာရီအတွင်း ဂျက်ဖရီတို့ရဲ့အ​ကြောင်းနဲ့ ဂျက်ဖရီမသေသေးတဲ့သတင်းဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံးကို ပြန့်နှံ့သွားတော့သည်။ နောက်တစ်နေ့မနက်ရောက်တာနဲ့ လိုရယ်အိမ်တော်ရှေ့မှာ သန်းပေါင်းများစွာသော လူအုပ်ကြီးနဲ့ ပြည့်နှက်သွားတော့သည်။

"ဂျက်ဖကီကိုထုတ်ပေးပါ၊ ကျုပ်တို့ကိုယ်တိုင် သူ့ကိုစီရင်ရမှကျေနပ်မယ်''

"အပြစ်သားကိုထုတ်ပေးပါ!''

"ထုတ်ပေးပါ! ထုတ်ပေးပါ!''

ရှောင်းကျန့်က အိမ်ရှေ့မှာရောက်နေတဲ့ လူအုပ်ကြီးကို လှမ်းကြည့်ကာ ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်သည်။

"အဆိုးလေး ဘာတွေကျေနပ်လို့ပြုံးနေတာလဲ''

"ဒီလိုပါပဲ Darling ဂျက်ဖရီကိုထုတ်ပေးလိုက်ပြီလား''

"အင်း ကိုယ်ထုတ်ပေးတော့မှာ အဲ့ဒါ အချစ်များလိုက်ခဲ့ချင်မလားလို့''

"လိုက်ရမှာပေါ့ ဒါမျိုးကို လက်လွှတ်ခံလို့ဖြစ်ပါ့မလား''

ရှောင်းကျန့် ေဇးရဲ့လက်ကိုဆွဲလို့ စံအိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာလိုက်သည်။ ခြုံဝန်းထဲမှာတော့ ကရိန်းကားပေါ်မှာ သံလှောင်အိမ်ထဲအထည့်ခံထားရတဲ့ ဇာတ်လိုက်က သူ့ဝဇီအတိုင်း ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပင်ရှိနေ၏။ ရှောင်းကျန့်လည်း တစ်ချက်ပြုံးပြပြီး ကားကိုခြံပြင်မောင်းစေကာ သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ နောက်ကားတစ်စီးနဲ့ လိုက်သွားလိုက်သည်။

လိုရယ်အိမ်တော်ရဲ့ တံခါးပွင့်လာတာနဲ့ လူအုပ်ကြီးက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာတော့သည်။ ကားပေါ်ကလှောင်အိမ်ထဲမှာပါလာတဲ့ ဂျက်ဖရီကို တွေ့တဲ့အခါမှာတော့ ထိုလူတွေက ဒေါသထွက်ကာ အော်ဆဲကြတော့သည်။

သို့ပေမယ့် speaker box ကနေ ထွက်လာတဲ့အသံကြောင့် ဆူညံနေတဲ့အသံတွေဟာ တိတ်ကျသွားတော့သည်။

"ကျွန်တော်တို့ ဒီအပြစ်သားကို တမင်ဝှက်ထားတာမဟုတ်ပါဘူး၊ ပြန်လည်ထူထောင်ရေးကို ပထမဦးစားပေးဆောင်ရွက်ခဲ့ရတာမို့ အပြစ်သားကို တစ်နှစ်တာ ထိန်းသိမ်းထားခဲ့တာပါ၊ အခု အားလုံးရဲရှေ့ကို အပြစ်သားကို ယူဆောင်လာခဲ့ပါပြီ၊ လူကြီးမင်းတို့ အလိုရှိသလို ပြစ်ဒဏ်ခတ်နိုင်ပါတယ်''

ပြောပြီးတာနဲ့ မက်စ်နဲ့ဇေးက လူအုပ်ကြီးကို နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်တော်ထဲကို ပြန်ဝင်သွားကြသည်။ ဂျက်ဖရီကတော့ ကားပေါ်ကလှောင်အိမ်ထဲကနေ တစ်နိုင်ငံလုံးအနှံ့ တိုင်းခန်းလှည့်သလိုလှည့်ခံရကာ ပြည်သူတွေရဲ့ လက်နက်အမျိုးမျိုးနဲ့ ပစ်ပေါက်ခြင်းကို ခံရတော့သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဂျက်ဖရီဟာ နေမကုန်ခင်မှာပင် ဒဏ်ရာအမျိုးမျိုးကြောင့် သွေးထွက်လွန်ကာ သေဆုံးသွားတော့သည်။

ဂျက်ဖရီသေဆုံးပြီး တစ်နှစ်အကြာမှာ ေဇးနဲ့မက်စ်ဟာ လက်ထပ်ပွဲကို ခြိမ့်ခြိမ့်သဲကျင်းပကာ လက်ထပ်ခဲ့ကြသည်။

ငါးနှစ်ကြာပြီးနောက်.....,

"ဒုန်း! ခလွမ်း! ဂလွမ်!''

"ဟဲ့ဟဲ့!! ဘာတွေဖြစ်လာတာလဲ''

"အား! မက်စ်! အဲ့ကောင်ကိုတားထားစမ်းပါ၊ ငါ့ဆီမမှီလာစေနဲ့''

ဝရုန်းသုန်းကားနဲ့ စားသောက်ဆိုင်အနောက်ဘက်ဆီ ပြေးဝင်သွားတဲ့ဇက်ကို အရေးမလုပ်နိုင်ဘဲ ထပ်ပြီးပြေးဝင်လာတဲ့ ဂျစ်ဂျစ်ကန်ကန်ပုံစံနဲ့ကောင်လေးကို ရှောင်းကျန့် တားဖို့ပြင်ရသည်။

"ဟိတ်! ဟိတ်! ဒီမှာ သူများရဲ့စားသောက်ဆိုင်ထ​ဲကို ဝုန်းဒိုင်းကျဲပြီးဝင်လာတာ ဒါဘယ်လိုရိုင်းပြမှုမျိုးလဲ''

ရှောင်းကျန့်ပြောလိုက်တော့ ထိုငဂျစ်ကလေးက သူ့ကိုမိုက်ကန်းကန်းနဲ့ ကြည့်လာသည်။

"ကျုပ်ဘေဘီကို ကျုပ်လိုက်ဖမ်းနေတာ ခနက ကျုပ်ဘေဘီ ဒီစားသောက်ဆိုင်ထဲဝင်သွားတယ်၊ ခုချက်ချင်း ကျုပ်ဘေဘီကိုထုတ်ပေး မဟုတ်ရင် ခင်ဗျားရဲ့စားသောက်ဆိုင်ကို ပြာချပစ်မယ်''

"ဘေဘီ? ဘေဘီဆိုတာ ဇက်ကိုပြောတာလား''

"ဟုတ်တယ် ဇက်ဆိုတာ ကျုပ်ဘေဘီပဲ၊ နေစမ်းပါဦး ခင်ဗျားကဘေဘီနဲ့ ဘယ်လိုပက်သက် မှုမျိုးလဲ''

"မင်းကဘယ်လိုထင်လို့လဲ''

သူ့ကိုပေစောင်းစောင်းလာကြည့်နေတဲ့ ငဂျစ်ကောင်ကို မထီတထီပြုံးကာ မေးလိုက်သည်။ ဒီငဂျစ်ကောင်ကိုကြည့်ရတာ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဖြစ်လောက်သည်။ ကျောင်းကိုအလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားတဲ့ဇက်ကို တွေ့ပြီး လိုက်နေတဲ့ပုံပင်။

သူပြောလိုက်တော့ ကောင်လေးရဲ့မျက်နှာက နီရဲသွားသည်။ ရှက်သွားခြင်းတော့မဟုတ် ဒေါသထွက်သွားတာ ဖြစ်နိုင်သည်။

"ခင်ဗျား! အခုချက်ချင်း ဘေဘီကိုထုတ်ပေး! ဘေဘီ! ဘေဘီ! မင်းထွက်လာနော် မထွက်လာရင် ဒီဆိုင်ကို တစ်စစီဖြစ်အောင်လုပ်ပစ်မှာ ကိုယ့်ရဲ့လု​ပ်နိုင်စွမ်းကို မင်းသိတယ်မလား!!"

'သောက်ကလေး လေကြီးလေကျယ်နဲ့'

ရှောင်းကျန့် စကားလုံးကြီးတွေပြောနေတဲ့ ငဂျစ်ကောင်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းတစ်ခြမ်း လေဖြတ်ချင်သွားသည်။

"ဒီမှာကောင်လေး မင်းကိုတစ်ခုတော့ သတိပေးလိုက်မယ် ဇက်ဆိုတာ မင်းထိချင်တိုင်း ထိလို့ရတဲ့သူမဟုတ်ဘူး''

ရှောင်းကျန့်က ပြောပြီးတာနဲ့ အနောက်ဘက်ကို လက်နဲ့အချက်ပြလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမဲရောင်ဝတ်စုံနဲ့ ခပ်ထွားထွားလူနှစ်ယောက်ထွက်လာပြီး ထိုကောင်လေးကို တစ်ယောက်တစ်ဖက်စီဆွဲကာ ဆိုင်ထဲကနေ ထွက်သွားကြတော့သည်။

"ငါ့ကိုလွှတ်စမ်း! အားးး!! ေဘဘီ! ကိုယ်မင်းကိုရအောင်ယူမှာ မင်းကိုယ့်မိန်းမဖြစ်မှာကို စောင့်နေ ငါ့ကိုလွှတ်လို့!''

အော်ဟစ်ပြီးပါသွားတဲ့ ငဂျစ်ကောင်ကိုကြည့်ပြီး ရှောင်းကျန့် ဆိုင်ထဲကနေ တဟားဟား အော်ရယ်တော့သည်။ သူ ထိုဂျစ်ဂျစ်ကန်ကန်ချာတိတ်ကို သဘောကျသည်။ ဇက်ကို ထိုကောင်လေးနဲ့ ရအောင်ပေးစားမယ်လို့လည်း တွေးထားလိုက်သည်။

"အချစ် ဘာတွေသဘောကျလို့ အဲ့လောက်တောင် ရယ်နေတာလဲ''

ကုမ္ပဏီကနေ ပြန်လာတဲ့ဇေးက သူ့အနားရောက်လာကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်လိုက်ရင်း မေးလာ၏။

"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး Darling ရဲ့ ဒါနဲ့ အလုပ်မှာအဆင်ပြေခ​ဲ့ရဲ့လား''

"ဟင့်အင်း မပြေဘူး ကိုယ့်အချစ်ကိုပဲ အချိန်တိုင်းလွမ်းနေတာ အလုပ်ထဲမှာတောင် အာရုံမစိုက်နိုင်ဘူး''

သူ့ပုခုံးပေါ် မေးတင်ကာ ခပ်ချွဲချွဲဆိုလာတဲ့ဇေးကြောင့် ရှောင်းကျန့်အသည်းယားစွာ ေဇးရဲ့နှာခေါင်းထိပ်လေးကို အသာညှစ်လိုက်သည်။

"Darling ခင်ဗျားကခွေးပေါက်ကြီးလား''

"အင်း ကိုယ်က အချစ်ရဲ့ခွေးပေါက်ကြီး''

"အဟမ်း! Boss တို့များ လူရှေ့မရှောင်သူရှေ့မရှောင် သူငယ်ပြန်မယ်ဆိုလည်း ပတ်ဝန်းကျင်လေးဘာလေး ကြည့်ကြပါဦး''

မီးဖိုခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ဇက်က ေဇးရဲ့ချွဲနေတဲ့ပုံစံကြောင့် မဲ့ရွဲ့ကာပြောလာ၏။

"ဒါဆို ခုနကကောင်လေးကို မနက်ဖြန် မင်းနဲ့စေ့စပ်ဖို့ ငါကမ်းလှမ်းလိုက်တော့မယ်''

"ဟာ မက်စ်! မင်းသောက်ကျင့်မယုတ်နဲ့နော်''

"ဟာ့! ငါကမင်းတစ်သက်လုံး လူပျိုကြီးဘဝနဲ့ အရိုးထုတ်သွားရမှာစိုးလို့ စေတနာနဲ့ အကျိုးဆောင်ပေးတာ ဒါကို သောက်ကျင့်ယုတ်တယ်လို့ ဘယ်ခေါ်မလဲ နော့် Darling ရယ်''

"ဒါပေါ့ ကိုယ့်အချစ်လေးစကားအတိုင်းပဲ''

"ဟာ Boss တို့! တော်ပီဗျာ သွားတော့မယ်''

ဇက်က ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး စားသောက်ဆိုင်ထဲကနေ ပြန်ထွ​က်သွားသည်။ ရှောင်းကျန့်တို့နှစ်ယောက်လည်း ဇက်ကိုကြည့်ကာ ပြုံးမိလိုက်ကြသည်။

ထိုနေ့ကစပြီး ရှောင်းကျန့်က ဇက်ကို ငဂျစ်ကောင်နဲ့ ​အမျိုးမျိုးအောင်သွယ်ပေးတော့သည်။ ဇက်က အစပိုင်းမှာ အသည်းအသန်ငြင်းနေသော်လည်း နောက်ပိုင်းမှာတော့ မမူနိုင်တော့ဘဲ လက်ခံလိုက်ရတော့သည်။

ဇက်နဲ့ ဇိုင်နိုတို့ဟာ လက်ထပ်ပြီးနောက် ဇက်က ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာ သားလေးတစ်ယောက်မွေးခဲ့သည်။ ရှောင်းကျန့်နဲ့ဇေးကတော့ ထိုကလေးကိုထိန်းကာ အသက်တွေကြီးတဲ့အထိ အတူတူပျော်ရွှင်စွာနေခဲ့ကြသည်။

အသက် ၈၅ နှစ်မှာ ရှောင်းကျန့် ထိုကမ္ဘာထဲကနေ ထွက်လာခဲ့သည်။ ရှောင်းကျန့်ထွက်သွားတာနဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ဝိဉာည်ဟာလည်း တခြားကမ္ဘာတစ်ခုစီ ကူးပြောင်းသွားတော့သည်။

...............
2300 words
လိုနေတာအနွေးဓာတ်မှုတ်ဖူးနော် comment ရှင့် comment 😑

💚Zawgyi

"အခ်စ္!''

"မက္စ္!''

"ဝုန္း!''

တစ္ၿပိဳင္တည္းထြက္လာတဲ့အသံေတြအဆုံးမွာ ဂ်က္ဖရီက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ထိုင္ကာ လဲက်ေနၿပီး ေသြးတစ္ပြက္ကို အန္ထုတ္လိုက္သည္။ ေရွာင္းက်န့္က ေဇးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေထြးေပြ႕ျခင္းခံထားရၿပီး ဇက္က ဂ်က္ဖရီရဲ႕နားထင္ေပၚကို ​​ေသနတ္နဲ႕ခ်ိန္ထား၏။

"ဂ်က္ဖရီ မင္းကိုသည္းခံေနတယ္ဆိုတာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိပဲ၊ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲက်တဲ့ခံစားခ်​က္ကိုမႀကဳံခ်င္ရင္ limit ကိုေက်ာ္မလာနဲ႕''

ေဇးဆီကထြက္လာတဲ့ ေအးစက္စက္အရွိန္အဝါနဲ႕ စကားလုံးေတြေၾကာင့္ အခန္းထဲမွာရွိတ့ဲ လူေတြအကုန္လုံး ေက်ာရိုးထဲထိ ေအးစိမ့္သြားရသည္။ ဒုေခါင္းေဆာင္က ဂ်က္ဖရီထက္ေသြး​ေအးၿပီး ရက္စက္တယ္ဆိုတာ သူတို႔အသိဆုံးပင္။

"ထြီ! ဟက္! ေဇး မင္းကအခုမွေတြ႕တဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္န႕ဲ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီး လက္တြဲခဲ့တဲ့ငါ့ကို စြန့္လႊတ္မယ္ေပါ့''

ဂ်က္ဖရီက ပါးစပ္ထဲမွာက်န္ေနတဲ့ ေသြးအနည္းငယ္ကို ဖြီးခနဲေထြးထုတ္ၿပီး ခနဲ႕တဲ့တဲ့ေျပာလာ၏။

"ဒီမွာ ခင္ဗ်ားမွာအရွက္ေရာရွိေသးရဲ႕လား၊ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ အခုလို ကပ္ေရာဂါဆိုးႀကီးနဲ႕ႀကဳံၿပီး လူေတြဒုကၡေရာက္ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ အရာအားလုံးက ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ျဖစ္လာတာခ်ည္းပဲ''

ဇက္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ အကုန္လုံးက ဂ်က္ဖရီကို ႏွာေခါင္းရႈံ႕ကုန္ၾကသည္။

"ဂ်က္ဖရီ မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့အရာေတြက ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔မထိုက္တန္ဘူး အဲ့အတြက္ တန္ရာတန္ေၾကးကို မင္းေပးဆပ္ရမယ္''

"ဘာ! တန္ရာတန္ေၾကးေပးဆပ္ရမယ္ ဟုတ္လား? ဟက္! ဟာသပဲ ငါကမင္းတို႔လက္ထဲမွာ အေသခံမယ္ထင္ေနလား''

ဂ်က္ၹရီက သူ႕စကားဆုံးတာနဲ႕ လွ်ာကိုက္ကာ သတ္ေသဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့သည္။

'Bunny သူ႕ကိုမေသေစနဲ႕'

'Yes host'

Bunny ရဲ႕စနက္ေၾကာင့္ သတ္ေသလို႔မရတဲ့ဇာတ္လိုက္က ေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္ေတာ့သည္။

"ဘာလို႔လဲ! ဘာလို႔ငါ့ကို ေအးေအးေဆးေဆး ေသခြင့္မ​ေပးရတာလဲ!''

"မင္းလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ နတ္ဘုရားေတြက မင္းကိုဒဏ္ခတ္တာပဲ ဂ်က္ဖရီ၊ ဇက္ သူ႕ကိုေခၚခဲ့''

"ဟုတ္ကဲ့ ဒုေခါင္းေဆာင္''

ေဇးက ေျပာၿပီးတာနဲ႕ မက္စ္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး အခန္းထဲကေနထြက္သြားေတာ့သည္။ ကမၻာေပၚမွာ zombie ေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီမို႔ သူတို႔ရဲ႕စြမ္းအားေတြလည္း ႐ုတ္သိမ္းခံလိုက္ရၿပီျဖစ္သည္။

အရာအားလုံးေအးခ်မ္းသြားတာနဲ႕ ေဇးနဲ႕မက္စ္က Y City မွာရွိေနတဲ့ ေဇးရဲ႕အိမ္ကိုသာ ျပန္လာခဲ့လိုက္ၾကသည္။ စံအိမ္ေရာက္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕ကစကာ မက္စ္ရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးယိုယြင္းေနတဲ့ေနရာေတြကို ေဇးကိုယ္တိုင္ဦးစီးကာ ျပင္ဆင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

ေနစရာမရွိတဲ့လူေတြကို ေနစရာလုပ္ေပးကာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေစခဲ့သည္။ တစ္ႏွစ္အတြင္း ေဇးနဲ႕မက္စ္ဟာ ကယ္တင္ရွင္နတ္ဘုရားေတြအျဖစ္ အမႊန္းတင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ထို႔ျပင္ ေဇးရဲ႕လက္ေထာက္တစ္ျဖစ္လည္း ဇက္ဟာ ေျပျပစ္လွတဲ့ ႐ုပ္ရည္႐ူပကာေၾကာင့္ မိန္းကေလးေတြလက္ထဲကေန ​အၿမဲတမ္းထြက္ေျပးေနရေသးသည္။

တစ္ႏွစ္တာကုန္ဆုံးသြားတဲ့ အခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ ကမၻာႀကီးက ပုံမွန္အတိုင္း ျပန္လည္,လည္ပတ္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ပတ္ဝန္း​က်င္မွာလည္း စိမ္းလန္းစိုေျပေနၿပီ​ျဖစ္သည္။

တစ္ကမၻာလုံး အဆင္ေျပေျပလည္ပတ္ေနခ်ိန္မွာ ကမၻာ့ရဲ႕သားေတာ္ျဖစ္တဲ့ ဂ်က္ဖရီကေတာ့ လိုရယ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ျခင္းခံထားရသည္။ ႏွိပ္စက္ထားျခင္းမရွိတဲ့အျပင္ အစားအေသာက္မပ်က္ ေကြၽးေမြးထားတာေၾကာင့္ ဂ်က္ဖရီက က်န္းက်န္းမာမာရွိေနေသးသည္။

တစ္ခုတည္းရွိတဲ့ သံတိုင္ေတြကာရံထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကိုၾကည့္ကာ ခပ္မဲ့မဲ့ၿပဳံးေနတဲ့ဂ်က္ဖရီက သူ႕လုပ္ရပ္အေပၚ ေနာင္တမရေသးမွန္း သိသာလွသည္။

"ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္!!!!"

ခပ္မွန္မွန္လွမ္းလာတဲ့ ရႉးဖိနပ္သံ​က တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခန္းထဲမွာ ေက်ာခ်မ္းဖြယ္ထြက္ေပၚလာ၏။ ထိုဖိနပ္သံက ဂ်က္ဖရီနဲ႕ ႏွစ္ေပအကြာေလာက္မွာ ရပ္သြားသည္။

"မင္း ငါ့ကိုဘာလို႔ အခုခ်ိန္ထိမသတ္ေသးတာလဲ၊ အိပ္လိုက္စားလိုက္လုပ္ေနရတာ ငါပ်င္းလာၿပီ''

ဂ်က္ဖရီက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းေနာက္မွာထားကာ နံရံကိုမွီထိုင္ရင္း ပ်င္းရိစြာဆိုလာ၏။

"ဟက္! ဒီေန႕တစ္ေန႕ေတာ့ သည္းခံေပးပါဦး၊ မနက္ျဖန္ဆို မင္းအတြက္ ရက္ရာဇာျဖစ္ေတာ့မွာပါ၊ ဒီမွာ မင္းရဲ႕ညစာအတြက္ လိုရယ္ရဲ႕စားဖိုမႉးက သီးသန့္အေကာင္းဆုံးေတြကိုပဲ ခ်က္ေပးထားတယ္ စားလိုက္ပါဦး''

ထိုလူက အစားအေသာက္ေတြကို ခ်ေပးခဲ့ၿပီး ရႉးဖိနပ္သံတဂြပ္ဂြပ္နဲ႕ ျပန္ထြက္သြား၏။ ဂ်က္ဖရီကေတာ့ သူ႕ေရွ႕ကအစားအေသာက္ေတြကို ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ၿပဳံးၾကည့္ကာ က်န္ခဲ့သည္။

ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာေတာ့ လူမႈကြန္ယက္ေပၚမွာ လူအားလုံးကို ထိတ္လန့္သြားေစတဲ့ သတင္းတစ္ခု တက္လာေတာ့သည္။ ထိုသတင္းကေတာ့ ဂ်က္ဖရီနဲ႕ဂလိုရီရဲ႕ သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြကို ေျပာေနတဲ့ video file ျဖစ္သည္။

တစ္မိနစ္တြင္းမွာပင္ ထို video ဟာ ၾကည့္ရႈသူတစ္သိန္းေက်ာ္သြားၿပီး share သူအေျမာက္အျမားနဲ႕ ျပည့္ႏွက္သြားေတာ့သည္။

"ဘာျဖစ္တယ္! ဒါဆို ဒီကပ္ဆိုးက သူတို႔ရဲ႕လုပ္ဇာတ္ႀကီးေပါ့!''

"WTF! ငါတို႔က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကစားဖို႔ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ေတြျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုလိုလိုက္တာလား''

"သတင္းထူးေဟ့! အဲ့ဂ်က္ဖရီဆိုတဲ့ေကာင္က မေသေသးဘူးတဲ့ဟ!''

"ေသသင့္တဲ့အေကာင္ ဒင္းကိုဒီအတိုင္း လႊတ္မေပးနိုင္ဘူး''

တစ္နာရီအတြင္း ဂ်က္ဖရီတို႔ရဲ႕အ​ေၾကာင္းနဲ႕ ဂ်က္ဖရီမေသေသးတဲ့သတင္းဟာ တစ္ကမၻာလုံးကို ျပန့္ႏွံ႕သြားေတာ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေရာက္တာနဲ႕ လိုရယ္အိမ္ေတာ္ေရွ႕မွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူအုပ္ႀကီးနဲ႕ ျပည့္ႏွက္သြားေတာ့သည္။

"ဂ်က္ဖကီကိုထုတ္ေပးပါ၊ က်ဳပ္တို႔ကိုယ္တိုင္ သူ႕ကိုစီရင္ရမွေက်နပ္မယ္''

"အျပစ္သားကိုထုတ္ေပးပါ!''

"ထုတ္ေပးပါ! ထုတ္ေပးပါ!''

ေရွာင္းက်န့္က အိမ္ေရွ႕မွာေရာက္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးကို လွမ္းၾကည့္ကာ ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္သည္။

"အဆိုးေလး ဘာေတြေက်နပ္လို႔ၿပဳံးေနတာလဲ''

"ဒီလိုပါပဲ Darling ဂ်က္ဖရီကိုထုတ္ေပးလိုက္ၿပီလား''

"အင္း ကိုယ္ထုတ္ေပးေတာ့မွာ အဲ့ဒါ အခ်စ္မ်ားလိုက္ခဲ့ခ်င္မလားလို႔''

"လိုက္ရမွာေပါ့ ဒါမ်ိဳးကို လက္လႊတ္ခံလို႔ျဖစ္ပါ့မလား''

ေရွာင္းက်န့္ ေဇးရဲ႕လက္ကိုဆြဲလို႔ စံအိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာလိုက္သည္။ ၿခဳံဝန္းထဲမွာေတာ့ ကရိန္းကားေပၚမွာ သံေလွာင္အိမ္ထဲအထည့္ခံထားရတဲ့ ဇာတ္လိုက္က သူ႕ဝဇီအတိုင္း ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ပင္ရွိေန၏။ ေရွာင္းက်န့္လည္း တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပၿပီး ကားကိုၿခံျပင္ေမာင္းေစကာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနာက္ကားတစ္စီးနဲ႕ လိုက္သြားလိုက္သည္။

လိုရယ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ တံခါးပြင့္လာတာနဲ႕ လူအုပ္ႀကီးက လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္လာေတာ့သည္။ ကားေပၚကေလွာင္အိမ္ထဲမွာပါလာတဲ့ ဂ်က္ဖရီကို ေတြ႕တဲ့အခါမွာေတာ့ ထိုလူေတြက ေဒါသထြက္ကာ ေအာ္ဆဲၾကေတာ့သည္။

သို႔ေပမယ့္ speaker box ကေန ထြက္လာတဲ့အသံေၾကာင့္ ဆူညံေနတဲ့အသံေတြဟာ တိတ္က်သြားေတာ့သည္။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီအျပစ္သားကို တမင္ဝွက္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို ပထမဦးစားေပးေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရတာမို႔ အျပစ္သားကို တစ္ႏွစ္တာ ထိန္းသိမ္းထားခဲ့တာပါ၊ အခု အားလုံးရဲေရွ႕ကို အျပစ္သားကို ယူေဆာင္လာခဲ့ပါၿပီ၊ လူႀကီးမင္းတို႔ အလိုရွိသလို ျပစ္ဒဏ္ခတ္နိုင္ပါတယ္''

ေျပာၿပီးတာနဲ႕ မက္စ္နဲ႕ေဇးက လူအုပ္ႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ေတာ္ထဲကို ျပန္ဝင္သြားၾကသည္။ ဂ်က္ဖရီကေတာ့ ကားေပၚကေလွာင္အိမ္ထဲကေန တစ္နိုင္ငံလုံးအႏွံ႕ တိုင္းခန္းလွည့္သလိုလွည့္ခံရကာ ျပည္သူေတြရဲ႕ လက္နက္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ပစ္ေပါက္ျခင္းကို ခံရေတာ့သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဂ်က္ဖရီဟာ ေနမကုန္ခင္မွာပင္ ဒဏ္ရာအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေသြးထြက္လြန္ကာ ေသဆုံးသြားေတာ့သည္။

ဂ်က္ဖရီေသဆုံးၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာမွာ ေဇးနဲ႕မက္စ္ဟာ လက္ထပ္ပြဲကို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲက်င္းပကာ လက္ထပ္ခဲ့ၾကသည္။

ငါးႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္.....,

"ဒုန္း! ခလြမ္း! ဂလြမ္!''

"ဟဲ့ဟဲ့!! ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ''

"အား! မက္စ္! အဲ့ေကာင္ကိုတားထားစမ္းပါ၊ ငါ့ဆီမမွီလာေစနဲ႕''

ဝ႐ုန္းသုန္းကားနဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္အေနာက္ဘက္ဆီ ေျပးဝင္သြားတဲ့ဇက္ကို အေရးမလုပ္နိုင္ဘဲ ထပ္ၿပီးေျပးဝင္လာတဲ့ ဂ်စ္ဂ်စ္ကန္ကန္ပုံစံနဲ႕ေကာင္ေလးကို ေရွာင္းက်န့္ တားဖို႔ျပင္ရသည္။

"ဟိတ္! ဟိတ္! ဒီမွာ သူမ်ားရဲ႕စားေသာက္ဆိုင္ထ​ဲကို ဝုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီးဝင္လာတာ ဒါဘယ္လိုရိုင္းျပမႈမ်ိဳးလဲ''

ေရွာင္းက်န့္ေျပာလိုက္ေတာ့ ထိုငဂ်စ္ကေလးက သူ႕ကိုမိုက္ကန္းကန္းနဲ႕ ၾကည့္လာသည္။

"က်ဳပ္ေဘဘီကို က်ဳပ္လိုက္ဖမ္းေနတာ ခနက က်ဳပ္ေဘဘီ ဒီစားေသာက္ဆိုင္ထဲဝင္သြားတယ္၊ ခုခ်က္ခ်င္း က်ဳပ္ေဘဘီကိုထုတ္ေပး မဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕စားေသာက္ဆိုင္ကို ျပာခ်ပစ္မယ္''

"ေဘဘီ? ေဘဘီဆိုတာ ဇက္ကိုေျပာတာလား''

"ဟုတ္တယ္ ဇက္ဆိုတာ က်ဳပ္ေဘဘီပဲ၊ ေနစမ္းပါဦး ခင္ဗ်ားကေဘဘီနဲ႕ ဘယ္လိုပက္သက္ မႈမ်ိဳးလဲ''

"မင္းကဘယ္လိုထင္လို႔လဲ''

သူ႕ကိုေပေစာင္းေစာင္းလာၾကည့္ေနတဲ့ ငဂ်စ္ေကာင္ကို မထီတထီၿပဳံးကာ ေမးလိုက္သည္။ ဒီငဂ်စ္ေကာင္ကိုၾကည့္ရတာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္ေလာက္သည္။ ေက်ာင္းကိုအလုပ္ကိစၥနဲ႕သြားတဲ့ဇက္ကို ေတြ႕ၿပီး လိုက္ေနတဲ့ပုံပင္။

သူေျပာလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာက နီရဲသြားသည္။ ရွက္သြားျခင္းေတာ့မဟုတ္ ေဒါသထြက္သြားတာ ျဖစ္နိုင္သည္။

"ခင္ဗ်ား! အခုခ်က္ခ်င္း ေဘဘီကိုထုတ္ေပး! ေဘဘီ! ေဘဘီ! မင္းထြက္လာေနာ္ မထြက္လာရင္ ဒီဆိုင္ကို တစ္စစီျဖစ္ေအာင္လုပ္ပစ္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕လု​ပ္နိုင္စြမ္းကို မင္းသိတယ္မလား!!"

'ေသာက္ကေလး ေလႀကီးေလက်ယ္နဲ႕'

ေရွာင္းက်န့္ စကားလုံးႀကီးေတြေျပာေနတဲ့ ငဂ်စ္ေကာင္ေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ျခမ္း ေလျဖတ္ခ်င္သြားသည္။

"ဒီမွာေကာင္ေလး မင္းကိုတစ္ခုေတာ့ သတိေပးလိုက္မယ္ ဇက္ဆိုတာ မင္းထိခ်င္တိုင္း ထိလို႔ရတဲ့သူမဟုတ္ဘူး''

ေရွာင္းက်န့္က ေျပာၿပီးတာနဲ႕ အေနာက္ဘက္ကို လက္နဲ႕အခ်က္ျပလိုက္သည္။ ထိုအခါ အမဲေရာင္ဝတ္စုံနဲ႕ ခပ္ထြားထြားလူႏွစ္ေယာက္ထြက္လာၿပီး ထိုေကာင္ေလးကို တစ္ေယာက္တစ္ဖက္စီဆြဲကာ ဆိုင္ထဲကေန ထြက္သြားၾကေတာ့သည္။

"ငါ့ကိုလႊတ္စမ္း! အားးး!! ေဘဘီ! ကိုယ္မင္းကိုရေအာင္ယူမွာ မင္းကိုယ့္မိန္းမျဖစ္မွာကို ေစာင့္ေန ငါ့ကိုလႊတ္လို႔!''

ေအာ္ဟစ္ၿပီးပါသြားတဲ့ ငဂ်စ္ေကာင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေရွာင္းက်န့္ ဆိုင္ထဲကေန တဟားဟား ေအာ္ရယ္ေတာ့သည္။ သူ ထိုဂ်စ္ဂ်စ္ကန္ကန္ခ်ာတိတ္ကို သေဘာက်သည္။ ဇက္ကို ထိုေကာင္ေလးနဲ႕ ရေအာင္ေပးစားမယ္လို႔လည္း ေတြးထားလိုက္သည္။

"အခ်စ္ ဘာေတြသေဘာက်လိဳ႕ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ရယ္ေနတာလဲ''

ကုမၸဏီကေန ျပန္လာတဲ့ေဇးက သူ႕အနားေရာက္လာကာ ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္လိုက္ရင္း ေမးလာ၏။

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး Darling ရဲ႕ ဒါနဲ႕ အလုပ္မွာအဆင္ေျပခ​ဲ့ရဲ႕လား''

"ဟင့္အင္း မေျပဘူး ကိုယ့္အခ်စ္ကိုပဲ အခ်ိန္တိုင္းလြမ္းေနတာ အလုပ္ထဲမွာေတာင္ အာ႐ုံမစိုက္နိုင္ဘူး''

သူ႕ပုခုံးေပၚ ေမးတင္ကာ ခပ္ခြၽဲခြၽဲဆိုလာတဲ့ေဇးေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္အသည္းယားစြာ ေဇးရဲ႕ႏွာေခါင္းထိပ္ေလးကို အသာညွစ္လိုက္သည္။

"Darling ခင္ဗ်ားကေခြးေပါက္ႀကီးလား''

"အင္း ကိုယ္က အခ်စ္ရဲ႕ေခြးေပါက္ႀကီး''

"အဟမ္း! Boss တို႔မ်ား လူေရွ႕မေရွာင္သူေရွ႕မေရွာင္ သူငယ္ျပန္မယ္ဆိုလည္း ပတ္ဝန္းက်င္ေလးဘာေလး ၾကည့္ၾကပါဦး''

မီးဖိုခန္းထဲက ထြက္လာတဲ့ဇက္က ေဇးရဲ႕ခြၽဲေနတဲ့ပုံစံေၾကာင့္ မဲ့႐ြဲ႕ကာေျပာလာ၏။

"ဒါဆို ခုနကေကာင္ေလးကို မနက္ျဖန္ မင္းနဲ႕ေစ့စပ္ဖို႔ ငါကမ္းလွမ္းလိုက္ေတာ့မယ္''

"ဟာ မက္စ္! မင္းေသာက္က်င့္မယုတ္နဲ႕ေနာ္''

"ဟာ့! ငါကမင္းတစ္သက္လုံး လူပ်ိဳႀကီးဘဝနဲ႕ အရိုးထုတ္သြားရမွာစိုးလို႔ ေစတနာနဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္ေပးတာ ဒါကို ေသာက္က်င့္ယုတ္တယ္လို႔ ဘယ္ေခၚမလဲ ေနာ့္ Darling ရယ္''

"ဒါေပါ့ ကိုယ့္အခ်စ္ေလးစကားအတိုင္းပဲ''

"ဟာ Boss တို႔! ေတာ္ပီဗ်ာ သြားေတာ့မယ္''

ဇက္က ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ထဲကေန ျပန္ထြ​က္သြားသည္။ ေရွာင္းက်န့္တို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ဇက္ကိုၾကည့္ကာ ၿပဳံးမိလိုက္ၾကသည္။

ထိုေန႕ကစၿပီး ေရွာင္းက်န့္က ဇက္ကို ငဂ်စ္ေကာင္နဲ႕ ​အမ်ိဳးမ်ိဳးေအာင္သြယ္ေပးေတာ့သည္။ ဇက္က အစပိုင္းမွာ အသည္းအသန္ျငင္းေနေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မမူနိုင္ေတာ့ဘဲ လက္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။

ဇက္နဲ႕ ဇိုင္နိုတို႔ဟာ လက္ထပ္ၿပီးေနာက္ ဇက္က ကိုယ္တိုင္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ကာ သားေလးတစ္ေယာက္ေမြးခဲ့သည္။ ေရွာင္းက်န့္နဲ႕ေဇးကေတာ့ ထိုကေလးကိုထိန္းကာ အသက္ေတြႀကီးတဲ့အထိ အတူတူေပ်ာ္႐ႊင္စြာေနခဲ့ၾကသည္။

အသက္ ၈၅ ႏွစ္မွာ ေရွာင္းက်န့္ ထိုကမၻာထဲကေန ထြက္လာခဲ့သည္။ ေရွာင္းက်န့္ထြက္သြားတာနဲ႕ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ဝိဉာည္ဟာလည္း တျခားကမၻာတစ္ခုစီ ကူးေျပာင္းသြားေတာ့သည္။

...............
2300 words
လိုေနတာအႏြေးဓာတ္မႈတ္ဖူးေနာ္ comment ရွင့္ comment 😑