"ឥវ៉ាន់របស់លោក!ខ្ញុំតេទៅលោកមិនចូលទើបសុំគេដើម្បីចូលមកក្នុងយកមកឲ្យលោក"អ្នកដឹកជញ្ជូនឥវ៉ាន់ដាក់ប្រអប់ឡាំងដ៏ធំគ្រាន់បើមួយចុះមុននឹងដោះម៉ាស់និយាយជាមួយនាយតាមបែបអតិថិជន

"អរគុណហើយ!ទូរសព្ទរបស់ខ្ញុំរលត់ទើបមិនដឹងថាលោកទាក់ទងមក!"នាយដើរទៅដកលុយចេញពីកាបូបឲ្យទៅអ្នកដឹកឥវ៉ាន់និងសុីញ៉េទទួលឥវ៉ាន់រួចអស់ទើបអ្នកដឹកឥវ៉ាន់ឱនក្បាលគោរពបន្តិចទុកជាការគួរសមមុននឹងចាកចេញពីទីនោះលែងហ៊ាននៅរំខានបន្តទៀត

Yiboដើរទៅបើកប្រអប់មើលសាច់ក្រណាត់ដែលខ្លួនបានកម្មង់នោះមុននឹងដើរទៅយកទូរសព្ទដែលសាកដោតដុយចោលនៅលើតុបើកវាឡើងវិញឃើញថាថ្មនៅ5កាំទើបឈ្លៀតចុចទាក់ទងទៅlixingរើសថ្ងៃដែលពួកគេត្រូវណាត់ជួបគ្នា

"ខឹកៗ...."ភ្លាមៗសម្លេងតូចស្ដើងបែបខ្សោះស្ដាប់សឹងមិនឮចាប់ផ្ដើមបន្លឺឡើងស្ដាប់ឮនៅគៀនត្រចៀករបស់រាងក្រាស់បណ្ដាលឲ្យអ្នកដែលបានស្ដាប់ឮចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងបេះដូងរបស់ខ្លួនមិនឲ្យលោតខ្លាំងបានផ្ទុយទៅវិញវាលោតកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ

កែវភ្នែកទាំងគូរហ័សងាកទៅតាមប្រភពសម្លេងឃើញថាអ្នកនៅលើគ្រែចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាទើបទម្លាក់ទូរសព្ទចុះចុចបិតរត់ទៅចាក់ទឹកយ៉ាងលឿនតាមដែលអាចធ្វើបាន

ក្រោយពីបញ្ចុកទឹកដល់អ្នកនៅលើគ្រែរួចមកyiboយកដៃក្រវាសសក់ដែលបាំងភ្នែករបស់xiao zhanចេញសម្លឹងមើលរាងតូចពោរពេញទៅដោយភាពអត់នឹងបារម្ភមិនបាន

"B....baby....."

"សម្រាកទៅណា!ចាំខ្ញុំទៅហៅគ្រូពេទ្យមកពិនិត្យ!"ក្រោយពីលួងលោមទៅកាន់រាងល្អិតរួចមកនាយក៏ដាក់ឲ្យគេគេងវិញមុននឹងរត់ទៅហៅគ្រូពេទ្យមកតែម្ដង

_________________

"អបអរសាទរដែលអ្នកជំងឺអាចដឹងខ្លួនរហ័សមិនក្រោម1អាទិត្យ!គ្រាន់តែព្យួរសេរ៉ូនឲ្យគេមានកម្លាំង រកអាហារប៉ូវឲ្យគេនិងឧស្សាហ៍បង្រៀនគេឲ្យកម្រើកជើងបាននោះគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ!"លោកគ្រូពេទ្យសង្ហារលើកវែនតាបន្តិចក្រោយពីនិយាយពីស្ថានភាពរបស់អ្នកនៅលើគ្រែរួចមក

"អរគុណច្រើនណាស់លោកគ្រូពេទ្យ!ដូចជាបាត់លោកគ្រូពេទ្យដែលថាវះកាត់ឲ្យគេតាំងពីថ្ងៃវះកាត់បានបញ្ចប់!"

"និយាយលេងសើចអី!គាត់ជាគូស្នេហ៍នឹងបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ!តែពួកគាត់ទៅហានីម៉ូនបាត់ទុកឲ្យខ្ញុំជាអ្នកចាត់ចែងម្ដង!"

"អូរ...."

"បើអស់កិច្ចការហើយ!ខ្ញុំសូមលាសិនហើយ!"ឃើញថាអ្នកនៅទល់មុខខ្លួនដូចជាចង់ចំណាយពេលវេលារបស់ខ្លួនទៅលើអ្នកជំងឺទើបគេលែងនៅបន្តជៀសវាងខ្លាចទើសមុខទើសមាត់ទើបឈានជើងចាកចេញពីទីនោះទុកពេលវេលាឲ្យអ្នកទាំង2

Yiboដើរទៅអង្គុយលើគ្រែក្បែររាងតូច លើកដៃស្ទាបថ្ងាស់របស់គេថ្នមៗឃើញថាមិនសូវជាក្ដៅប៉ុន្មាននោះទេ

"ខ្លាចទេ...?"ទិដ្ឋភាពមុនពេលចូលវះកាត់កំពុងតែរំលេចនៅក្នុងការស្រមើលស្រមៃរបស់នាយសារជាថ្មីទើបនាយមិនអាចឃាត់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនមិនឲ្យសួរនាំបានឡើយ

"ម...មានbabyនៅក្បែរ daddyមិនមានអារម្មណ៍ថាខ្លាចនោះទេ"ដៃស្រឡូនស្ដើងលើកទៅដាក់លើដៃរបស់រាងក្រាស់អង្អែលវាថ្នមៗបំណងកុំឲ្យនាយបារម្ភពីខ្លួនពេក

"ក្មេងឆ្កួត!"

"D...daddyល...លេចនោម..."ភ្លាមៗស្រាប់តែលេចមក Xiao zhanរហ័សឱនមុខចុះទាំងក្ដីអៀនខ្មាស់មិនទាន់ស្របខ្លួននឹងរាងសង្ហារនៅឡើយទេ

"អៀនធ្វើអី?មួយតួខ្លួនរបស់daddy កន្លែងណាដែលbabyមិនធ្លាប់ឃើញនោះ?"ស្របនឹងសម្ដីរបស់ខ្លួនដែលបាននិយាយឡើងរបៀបលេងសើច នាយលើកដៃទៅអង្អែលក្បាលរាងតូចតិចៗមុននឹងលើកពរគេចូលទៅកាន់បន្ទប់ទឹក

"ប្រុសឆ្កួត!"

____________________

ផ្នែកម្ខាងទៀត*

"ចង្រៃយ៎អើយ!ជិះមិនបើកភ្នែកទេឬ?ឡានខ្ញុំខ្ទេចកញ្ចក់បាត់ហើយ!"សម្លេងស្រែករបស់xiao chenបែបគំហគទៅកាន់អ្នកដែលជិះម៉ូតូមិនមើលផ្លូវ ជិះរេពេញផ្លូវបណ្ដាលឲ្យគេអ្នកនៅខាងក្រោយពិបាកបើក បត់ផ្លូវទៅម្ខាងខុសក៏បុកទៅនឹងឡានដឹងសម្រាម

"ស..សុំទោស...ខ..ខ្ញុំប្រញាប់ពេក!"

"ហ្ហឺយ...."Xiao chenបានត្រឹមយកដៃទះឡានបន្ធូរកំហឹងរួចឆាតប្រាប់yiboថាខ្លួនទៅមន្ទីរពេទ្យមិនកើតនោះទេ

ឡានរបស់Guanghuiដែលចតឋិតនៅឆ្ងាយពីទីនោះគួរសមបានរំកិលកង់ឡានបកក្រោយវិញក្រោយពីដឹងថាxiao chenខូចឡានមិនអាចបន្តដំណើររបស់គេបានទៅមុខទៀតឡើយ

ស្អែកឡើង*

"Morning!ជុប!"ភ្ញាក់ពីគេងមិនទាន់ទាំងបានស្រួលបួលផងក៏ទទួលពាក្យអរុណសួស្ដីពីអ្នកម្ខាងទៀតទាំងព្រឹក បើបែបនេះអារម្មណ៍មិនស្រស់ស្រាយទើបចម្លែក

ដៃស្រឡូនស្ដើងលើកទៅញីភ្នែកខ្លួនឯងដែលធ្វើភ្នែកម៉កៗដូចកូនឆ្មានោះរបៀបមិនទាន់អស់ងងុយ

"មោះទៅងូតទឹក"នាយសង្ហារដើរទៅរៀបចំសម្លៀកបំពាក់សម្រាប់ត្រៀមឲ្យរាងតូចមុននឹងដើរទៅក្បែរគ្រែហុចដៃឲ្យxiao zhan

"?"

"កាន់ដៃខ្ញុំមក!"Xiao zhanងក់ក្បាលតិចឈោងដៃកាន់ដៃរបស់នាយថ្នមៗប្រឹងបង្ហើបខ្លួនតិចៗដើម្បីងើបឈរ គ្រាន់តែងើបបានបន្តិចក៏ដួលបាត់ទៅហើយមិនទាន់ទាំងបានឈរស្រួលបួលផង

"ចាំបន្តិច!"yiboយកសម្លៀកបំពាក់រាងតូចទៅទុកក្នុងបន្ទប់ទឹកឲ្យស្រួលមុននឹងដើរមកជួយគ្រាxiao zhanឲ្យក្រោកឈរ

"ដាក់ជើងលើឥដ្ឋទៅ!"សម្លេងមាំក្រាស់បន្លឺក្បែរស្លឹកត្រចៀករបស់xiao zhanបណ្ដាលឲ្យអ្នកដែលបិតភ្នែកមិនហ៊ានសម្លឹងមើលជើងរបស់ខ្លួននោះចាប់ផ្ដើមព្រឺសម្បុរនឹងខ្យល់ដង្ហើមរបស់នាយទង្គិចនឹងត្រចៀករបស់ខ្លួន

"អ...អ្ហឹម...."yiboយកជើងរបស់ខ្លួនប្ដូរមកជាឈរពីក្រោយរាងតូងលើកឲ្យជើងទាំងគូរបស់រាងល្អិតដាក់នៅពីលើជើងរបស់ខ្លួនម្ដងមួយចំហៀងៗទើបបោះជំហ៊ានម្ដងមួយៗខ្លាចxiao zhanភ័យលើសដើម

ណាមួយទើបតែថ្ងៃដំបូង Xiao zhanនៅមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់នោះទេ

ដៃទាំងគូចាប់កាន់ដៃរបស់xiao zhanជាប់ ឯជើងទាំងគូកំពុងបន្តដំណើរទៅកាន់បន្ទប់ទឹកក្នុងល្បឿនយឺតបំផុតតាមដែលខ្លួនអាចធ្វើបាន

មិនយូរប៉ុន្មានការសម្អាតខ្លួនក៏បានរួចរាល់ yiboនាំxiao zhanទៅបន្ទប់មួយទៀតដែលជាបន្ទប់សម្រាប់បង្រៀនអ្នកជំងឺដែលពិការឲ្យដើរឬក្រោកឈរបានតាមរយៈមានបង្កាន់ដៃដ៏វែងមួយសម្រាប់ទប់លំនឹង

Yiboនៅតែបន្តតាមxiao zhanជាប់រហូតខ្លាចល៎រាងតូចភ្លាត់ស្នៀតដួលបើទោសជាត្រូវអ្នកម្ខាងទៀតដេញឲ្យឈរឲ្យស្ងៀមមួយកន្លែងមើលគេយ៉ាងណាក៏ដោយក៏នាយនៅតែរឹងទទឹងមិនព្រមចាកចេញ

ដៃមាំក្រាស់ម្ខាងចាប់កាន់ដៃរបស់xiao zhanជាប់ឯម្ខាងទៀតចាប់កាន់ចង្កេះរបស់រាងតូចរុញកាយតូចឲ្យទៅមុខថ្នមៗក្រោយពីដឹងថាxiao zhanអាចឈរបានបើទោះជាឈរមិនដល់5វិនាទីក៏ដោយ

"ហត់ទេ?"ពេលវេលាកាន់តែរំកិលទៅមុខឥតឈប់ឈរ ធ្មេចបើកៗវាកន្លងហួសទៅ2អាទិត្យហើយដែលអ្នកទាំង2នៅតែឋិតនៅមន្ទីរពេទ្យមិនទាន់អាចចេញបាន រាល់ថ្ងៃyiboតែងតែចំណាយពេលវេលារបស់ខ្លួនទៅលើការថែទាំងរបស់xiao zhanលើកលែងតែពេលដែលនាយត្រូវជាប់កិច្ចការរបស់ខ្លួនឲ្យjinមកជួយមើលxiao zhanម្ដង

ស្របនឹងសម្ដីសួរនាំរបស់ខ្លួន ដៃទាំងគូលើកទៅជូតញើសលើផ្ទៃមុខដ៏តូចស្ដើងនោះថ្នមៗ Xiao zhanពិតជាពូកែណាស់!2អាទិត្យហើយ គេអាចដើរកាត់បង្កាន់ដៃនោះដោយមិនមាននាយចាំជួយពីក្រោយបាន!គេអាចឈរបានដោយខ្លួនឯងតែត្រូវតែមានអ្វីសម្រាប់ទប់

"Daddyសួរbabyវិញទើបត្រូវ!មើលថែdaddyមិនសូម្បីឲ្យបាត់ពីក្រសែភ្នែកបែបនេះ babyមិនហត់ទេឬ?"

"បើដឹងថាខ្ញុំហត់ ចាន់គួរតែធ្វើឲ្យសុខភាពខ្លួនឯងឲ្យល្អប្រសើរនិងអាចបោះជំហ៊ានដោយខ្លួនឯងបានពេលគ្មានខ្ញុំនៅក្បែរទៅគឺបានហើយ"

វាមើលទៅដូចជាជិតយប់ទៅហើយទើបពួកគេសម្រេចចិត្តថាបញ្ឈប់ការហាត់ត្រឹមនឹងសិនចុះដើម្បីអាលបានទៅសម្រាកគាប់ជួននឹងឃើញjinជួយយកអាហារមកឲ្យអង្គុយចាំនៅក្នុងបន្ទប់ល្មម

"Hyung!" Yizhanឱនគំនាបគោរពគាត់បន្តិច ឯគាត់ក៏ញញឹមងក់ក្បាលទទួលជាការគួរសមរួចដើរទៅជួយគ្រាxiao zhanបំណងចង់សម្រាលបន្ទុកyiboមើលទៅនាយដូចជាហត់ទៅហើយ

"Joonឲ្យhyungឆាប់មកឲ្យលឿនបន្តិចជៀសវាងពួកឯងឃ្លានខ្លាំងឡើងhyungមិនទាន់ទាំងបានសិតសក់ស្រួលបួលផង!ហ្ហឺយ!យូរៗទៅពួកឯងដូចកូនhyungទៅហើយ!"កាយតូចស្ដើងដកដង្ហើមធំភ្លុំខ្យល់ធ្វើមុខប៉ោងៗមើលទៅមិនសមនឹងវ័យរបស់ខ្លួនឡើយ

"ហិហិ....បើបែបនេះហើយhyungមិចមិនយកកូនមួយទៅ?"ស្ដាប់មើលទៅវាហាក់ដូចជាសម្ដីដែលកំពុងតែលេងសើច តែអ្នកដែលជាម្ចាស់សមីខ្លួនពេលដែលឮបែបនេះចាប់ផ្ដើមទម្លាក់ទឹកមុខចុះប្រៀបបាននឹងមនុស្សកំពុងតែពិបាកចិត្ត

"រាងកាយរបស់Hyungទន់ខ្សោយណាស់!hyungកាលពីក្មេងធ្លាប់វះកាត់2ដងហើយ!ថែមទាំងឧស្សាហ៍ឈឺនៅខែត្រជាក់ទៀតផងទើបរាងកាយរបស់hyungមិនអាចមានឱកាសផ្ដល់កំណើតបានឡើយ!joonពេលរៀបការដំបូងធ្លាប់ស្អប់hyungដោយសារតែដឹងថាhyungជាomegaគ្មានបានការម្នាក់!តែឯងដឹងទេ?"ដៃស្រឡូនឈោងទៅយកទឹកផឹកបណ្ដើររៀបរាប់បណ្ដើរនូវរឿងរ៉ាវរបស់ខ្លួន ក្រោយពីអាក់សម្ដីបន្តិចគេក៏បន្ត

"ដោយសារhyungស្អាតពេក ត្រឹមតែ1ខែគេស្រឡាញ់hyungបាត់មុខមិនបានទៅហើយ!"

"អូរព្រះអើយ!បើខ្ញុំស្គាល់hyungតាំងពីយូរខ្ញុំគ្មានថ្ងៃឲ្យបងប្រុសគាត់ស្អប់hyungបានឡើយ!"Xiao zhanចាប់ដៃរបស់jinក្ដោបចូលគ្នាប្រឹងទឹកភ្នែកចូលតួរជំនួសម្ចាស់សមីខ្លួនសឹងនឹងថាជាងjinទៅទៀត

"នែក៎ៗ....ឯងចង់ឌឺបងមែនទេ?ទោះផ្ដើមដោយស្អប់ តែពេលនេះពួកបងស្វីតជាងពួកឯងទៀតណ៎..."Jinយកដៃទាញថ្ពាល់របស់xiao zhanរបៀបក្នក់ខ្នាញ់ទុកឲ្យyiboដែលឈរមើលពួកគេទាំង2ស្របពេលក្នុងចិត្តពោរពេញដោយភាពរីករាយមិនស្ទើរឡើយពេលដែលឃើញxiao zhanឧស្សាហ៍សើចបែបនេះ

តុៗ*

"សួស្ដីៗៗៗៗomegaតូច!ហាយៗៗៗ!"ព្រះអើយ!ថ្ងៃនេះចម្លែកម្លេះមកដល់ភ្លាមរួសរាយដាក់គ្រប់គ្នាភ្លាម!មិនអាចធ្វើឲ្យalphaរូបស្រស់អត់នឹងឆ្ងល់មិនបានឡើយ

"នេះ!បង្អែមខ្ញុំទិញផ្ញើឯងណាxiao zhan!ខ្ញុំសូមខ្ចីមនុស្សរបស់ឯងមួយភ្លេត!អរគុណច្រើន!"lixingរត់ទៅទុកបង្អែមនៅលើតុក្បែរគ្រែរួចរត់ទៅអូសដៃរបស់រាងសង្ហាររត់ទៅបាត់មិនទាន់ទាំងបានទទួលការឆ្លើយតបពីអ្នកនៅលើគ្រែផង

"ហេតុអីបណ្ដោយឲ្យគេយកyiboទៅបែបនេះ?ចុះបើពួកគេមានទំនាក់ទំនងគ្នានោះ?កុំទន់ខ្សោយបែបនេះរហូតអីណាzhan!"jinមើលទៅហាក់បារម្ភពីអារម្មណ៍របស់xiao zhanមិនស្ទើរឡើយ!គេយល់អារម្មណ៍នេះច្បាស់!សូម្បីតែគេពេលដែលឃើញomegaផ្សេងស្និតស្នាលនឹងjoonieក៏គេមិនអាចនៅស្ងៀមបានឡើយ

"ខ្ញុំទុកចិត្តគេ!ទោះគេធ្វើវាមែនក៏ខ្ញុំមិនអាចហាមឃាត់នូវអ្វីដែលគេធ្វើបានឡើយ!មិនដូច្នោះទេគេកាន់តែស្អប់ខ្ញុំកាន់តែខ្លាំង!"

"បងនិយាយលេងទេ!បងគ្រាន់តែបារម្ភពីឯងតែប៉ុណ្ណោះ!"បើមិនឆាប់រកអ្វីនិយាយប្ដូរប្រធានបទទេច្បាស់ណាស់ថាបរិយាកាសនឹងតានតឹងខ្លាំងជាងមុនជាក់ជាមិនខាន

_____________________

"កុំរត់លឿនពេក!"yiboដែលរត់តាមពីក្រោយរាងល្អិតសឹងមិនទាន់ឡើយ!ថ្ងៃនេះខ្មោចចូលមែនទេទើបមើលទៅសប្បាយអរបែបនេះ!រាល់ដងជួបនាយម្ដងៗសម្លក់នាយសឹងនឹងសម្លាប់នាយចេញទៅហើយ

សូមរង់ចាំភាគបន្ត......