Unicode

flash back

Jiminအဖေဆုံးသည့်အချိန်သည်jiminအသက်ငါးနှစ်အရွယ်သာရှိသေး၍namjoon၏အဖေတို့ကပဲမွေးစာခဲ့သည်namjoonသည်အသက်၁၂နှစ်အရွယ်ဖြစ်ပြီးjiminလေးကိုအရမ်းချစ်ရှာသည်
Namjoonတို့အဖေကမွေးစားသည်ဆိုတာထက်အလုပ်သမားတစ်ယောက်လိုသာဆက်ဆံခဲ့သည် အလုပ်သမားသားသမီးမို့အလုပ်သမားလိုဆက်ဆံတာမမှားပေမယ့်  အသက်၅နှစ်အရွယ်ကလေးသည်မည့်သည့်ကိစ္စကိုမျှကောင်းကောင်းမွန်မွန်မလုပ်တက်သေးပါ
အိမ်ကြီးရဲ့သခင်လေးnamjoonသာjiminလေးအပေါ်ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံခဲ့သည်

Namjoon's mom-"jiminငါ့ကိုဝိုင်ပုလင်းသွားယူပေးစမ်း 1945တုန်းကထုတ်ခဲ့တဲ့ဝိုင်"
Jimin-"ဟုတ်ကဲ့"
ခနအကြာ...
ခွမ်း.....
Namjoon's mom-"နင်ဒါလေးတောင်အသုံးမကျဘူးလား"
jimin-"သခင်မကြီးသားလက်လွတ်သွားတာပါတောင်းပန်ပါတယ် "
namjoon's mom-"နင်တောင်းပန်တော့ပုလင်းကပြန်ဆက်သွားမှာလား...နင်ဟာလေအသုံးကိုမကျဘူး...နင်ဒီညအငတ်နေရမယ်မှတ်ထား..."
ဒါတွေကိုnamjoonမြင်နေပေမယ့်ဝင်မပြောရဲခဲ့ပါ
namjoonတို့အဖေ အမေသည်ငွေရှိလွန်းသလောက်လဲဂုဏ်မောက်ကြသည်
jiminလေးသည်တဖြည်းဖြည်းဒီအိမ်ရဲ့အလုပ်သမားအဖြစ်နေလာခဲ့သည်
ထမင်းမစားပဲအိပ်ခဲ့ရတဲ့ညတွေရှိခဲ့သော်လည်း
namjoonမှညစာခိုးကျွေးတဲ့အချိန်တွေလည်းရှိခဲ့သည်
ကျောင်းတက်သည့်အရွယ်ရောက်တော့namjoon၏မိဘများကသာမာန်ကျောင်းလေးတစ်ကျောင်းတွင်ကျောင်းထားပေးခဲ့သည်
namjoon၏မိဘများကjiminနှင့်မရောရန်တားသော်လည်း သူတို့ရဲ့ညီအစ်ကိုသံယောဇဉ်မှာခိုင်မာလွန်းခဲ့သည်

Namjoonလည်းအသက်20တက္ကသိုလ်ကျောင်းတစ်ဖက်ဖခင်၏companyလုပ်ငန်းအချို့ကိုလည်းကျွမ်းကျင်နေပြီ
တစ်နေ့တော့-
hospital-"သူဋ္ဌေးကြီးKimရဲ့အိမ်ကပါလားရှင်"
Joon-"ဟုတ်ပါတယ်appaတို့ခရီးထွက်သွားပါတယ်အခုကသူတို့ရဲ့သားပါဘာကိစ္စများရှိလို့ပါလဲ"
hospital-"သူဋ္ဌေးkimတို့လင်မယားစီးလာတဲ့ကားမှောက်လို့ပါရှင်"
Joon-"ဗျာ...ဘယ်ဆေးရုံပါလဲ"
hospital-".....ဆေးရုံပါ"
jimin-"Joon hyungဘာဖြစ်လို့လဲ"
joon-"Appa တို့ကားမှောက်လို့တဲ့အခုဆေးရုံလိုက်သွားမှဖြစ်မယ်"
jimin-"ဟင်..အဲ့ဆိုမြန်မြန်သွားကြမယ်လေhyung"

ဆေးရုံရောက်တော့-
doctorခွဲစိတ်ခန်းထဲမှထွက်သည်
Joon-"doctorလူနာအခြေအနေ"
Doctor-"နှစ်ယောက်လုံးမကယ်လိုက်နိူင်ပါဘူး"
namjoonထိုနေမှာပင်ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်သည် မျက်ရည်ကျတွေကျတေပေမယ့်အော်ငိုနေတာမျိုးမဟုတ်ပါ
jimin-"hyung....ငိုချလိုက်ပါ"

Namjoonသည်မိဘတွေရဲ့ဈာပနအခမ်းအနားကိုပြီးဆုံးအောင်လုပ်ပေးခဲ့သည်

ဈာပနအပြီးတွင်Namjoonဘဝလမ်းကိုသူ့ဘာသာသူလျှောက်ရမည်ဆိုတာရင့်ကျက်သူပီပီနားလည်သည်
companyကိစ္စတွေလည်းသေချာကိုင်တွယ်နိုင်ရန်ကြိုးစားသည်
အရင်လိုအိမ်ကြီးမှာအလုပ်သမားများမထားတော့ဟုnamjoonမှဆိုလာသောကြောင့်တခြားအလုပ်သမားများမှာကိုယ်နဲ့သက်ဆိုင်ရာအိမ်များရွာများသို့ပြန်ကြသော်လည်း အခက်တွေ့နေသူကjiminပင်
jiminတစ်လလောက်သူ့ကိုဆက်နေဖို့ခွင့်တောင်းပြီးအလုပ်ရှာဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်
jimin-"hyungကျွန်တော့်ကိုတစ်လလောက်ဆက်နေခွင့်ပေးပါလား ကျွန်တော်သွားစရာအိမ်လဲမရှိလို့ပါ တစ်လပြည့်တာနဲ့ကျွန်တော်သွားပါ့မယ်"
Joon-"jiminငါကအလုပ်သမားတွေကိုပဲသွားခိုင်းတာလေမင်းကငါ့ညီလေးလေဘယ်ကိုသွားမှာလဲ"
jimin-"ဟင်...hyungတစ်ကယ်လားဟင်"
joon-"တစ်ကယ်ပေါ့jiminရဲ့hyungမင်းကိုအလုပ်သမားလိုဘယ်တုန်းကမှသဘောမထားခဲ့ပါဘူး"
jimin-"သိပါတယ်hyung..ဒါပေမယ့်"
joon-"ဒါပေမယ့်မလုပ်နေနဲ့...Hyungကမင်းကိုညီလေးအဖြစ်မွေးစားမှာပါ  Hyungတို့နှစ်ယောက်လုံးကမိဘမဲ့တွေပဲငယ်ငယ်ထဲကအတူကြီးပြင်းလာခဲ့ကြတာ
hyungကမင်းကိုညီလေးတစ်ယောက်လိုပဲသဘောထားခဲ့တာပါ"
jimin-"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်hyungရယ် အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
joon-"hyungမိဘတွေမင်းကိုနှိပ်စက်ခဲ့တာတွေရှိလည်းhyungတောင်းပန်ပါတယ်"
jimin-"hyungရယ် သူဋ္ဌေးတို့ကစည်းကမ်းကြီးခဲ့တာပါ ကျွန်တော်ကိုမနှိပ်စက်ခဲ့ပါဘူးသူဋ္ဌေးတို့ကကျွန်တော့်ကျေးဇူးရှင်တွေပါ သူဋ္ဌေးတို့အခုဆိုကောင်းရာမွန်ရာရောက်နေမှာပါ"

Flashback end

jin-"jiminလေးကသနားဖို့ကောင်းတာပဲ hyungမသိခဲ့ဘူးjoonieတို့ကိုညီကိုအရင်းလို့ထင်ခဲ့တာ"
joon-"jiminလေးကခံစားရရင်တစ်ယောက်ထဲကြိတ်ခံစားတက်တာအထူးသဖြင့်ကျွန်တော့်ကိုဆိုမပြောပြဘူးသူ့ရဲ့ကျေးဇူးရှင်သူ့ကြောင့်စိတ်မဆင်းရဲစေခြင်လို့တဲ့လေ  hyungလည်းjiminလေးကိုဂရုစိုက်ပေးပါနော်"
jin-"ပြောဖို့လိုသေးလို့လားjoonရယ်"

jiminအခန်းထဲရောက်တော့jungkookနဲ့ချိန်းထားတဲ့သူကဘယ်သူလဲဆိုတာသိခြင်မိသည်  jimin jungkookဆီphဆက်လိုက်သည်

📲
jimin-"hyungဘာလုပ်နေလဲအိမ်ပြန်ရောက်ပြီလား"
jungkook-"မရောက်သေးဘူးကောင်လေးရေ မအားသေးလို့နော်မနက်ကျောင်းရောက်မှတွေ့မယ်  ဒါဘဲနော် လာလေbabyရဲ့"
jimin-"အော်....ဟုတ်..."တီ...တီ
ဟုတ်လို့ပြောတဲ့ထိအောင်မစောင့်ပဲPhချသွားသည်
babyတဲ့လားjungkook hyungကdateနေတာလားဒါဆိုလည်းကျွန်တော့်ကိုဘာလို့ပြန်လာခေါ်သေးလဲ
jiminခံစားနေရလို့phဆက်ခဲ့ပေမယ့်phဆက်မှပိုခံစားသွားရသည်
hyungနားမှာရှိနေရုံနဲ့ပဲကျေနပ်ရမှာပေါ့ကျွန်တော့်ရဲ့hyungရယ်

အမှားပါရင်ခွင့်လွတ်ပါ🙏

Zawgyi

flash back

Jiminအေဖဆံုးသည့္အခ်ိန္သည္jiminအသက္ငါးနွစ္အ႐ြယ္သာရွိေသး၍namjoon၏အေဖတို႔ကပဲေမြးစာခဲ့သည္namjoonသည္အသက္၁၂နွစ္အ႐ြယ္ျဖစ္ၿပီးjiminေလးကိုအရမ္းခ်စ္ရွာသည္
Namjoonတို႔အေဖကေမြးစားသည္ဆိုတာထက္အလုပ္သမားတစ္ေယာက္လိုသာဆက္ဆံခဲ့သည္ အလုပ္သမားသားသမီးမို႔အလုပ္သမားလိုဆက္ဆံတာမမွားေပမယ့္  အသက္၅နွစ္အ႐ြယ္ကေလးသည္မည့္သည့္ကိစၥကိုမ်ွေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္မလုပ္တက္ေသးပါ
အိမ္ႀကီးရဲ႕သခင္ေလးnamjoonသာjiminေလးအေပၚေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံခဲ့သည္

Namjoon's mom-"jiminငါ့ကိုဝိုင္ပုလင္းသြားယူေပးစမ္း 1945တုန္းကထုတ္ခဲ့တဲ့ဝိုင္"
Jimin-"ဟုတ္ကဲ့"
ခနအၾကာ...
ခြမ္း.....
Namjoon's mom-"နင္ဒါေလးေတာင္အသံုးမက်ဘူးလား"
jimin-"သခင္မႀကီးသားလက္လြတ္သြားတာပါေတာင္းပန္ပါတယ္ "
namjoon's mom-"နင္ေတာင္းပန္ေတာ့ပုလင္းကျပန္ဆက္သြားမွာလား...နင္ဟာေလအသံုးကိုမက်ဘူး...နင္ဒီညအငတ္ေနရမယ္မွတ္ထား..."
ဒါေတြကိုnamjoonျမင္ေနေပမယ့္ဝင္မေျပာရဲခဲ့ပါ
namjoonတို႔အေဖ အေမသည္ေငြရွိလြန္းသေလာက္လဲဂုဏ္ေမာက္ၾကသည္
jiminေလးသည္တျဖည္းျဖည္းဒီအိမ္ရဲ႕အလုပ္သမားအျဖစ္ေနလာခဲ့သည္
ထမင္းမစားပဲအိပ္ခဲ့ရတဲ့ညေတြရွိခဲ့ေသာ္လည္း
namjoonမွညစာခိုးေကြၽးတဲ့အခ်ိန္ေတြလည္းရွိခဲ့သည္
ေက်ာင္းတက္သည့္အ႐ြယ္ေရာက္ေတာ့namjoon၏မိဘမ်ားကသာမာန္ေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္းတြင္ေက်ာင္းထားေပးခဲ့သည္
namjoon၏မိဘမ်ားကjiminနွင့္မေရာရန္တားေသာ္လည္း သူတို႔ရဲ႕ညီအစ္ကိုသံေယာဇဥ္မွာခိုင္မာလြန္းခဲ့သည္

Namjoonလည္းအသက္20တကၠသိုလ္ေက်ာင္းတစ္ဖက္ဖခင္၏companyလုပ္ငန္းအခ်ိဳ႕ကိုလည္းကြၽမ္းက်င္ေနၿပီ
တစ္ေန႔ေတာ့-
hospital-"သူေ႒းႀကီးKimရဲ႕အိမ္ကပါလားရွင္"
Joon-"ဟုတ္ပါတယ္appaတို႔ခရီးထြက္သြားပါတယ္အခုကသူတို႔ရဲ႕သားပါဘာကိစၥမ်ားရွိလို႔ပါလဲ"
hospital-"သူေ႒းkimတို႔လင္မယားစီးလာတဲ့ကားေမွာက္လို႔ပါရွင္"
Joon-"ဗ်ာ...ဘယ္ေဆးရုံပါလဲ"
hospital-".....ေဆးရုံပါ"
jimin-"Joon hyungဘာျဖစ္လို႔လဲ"
joon-"Appa တို႔ကားေမွာက္လို႔တဲ့အခုေဆးရုံလိုက္သြားမွျဖစ္မယ္"
jimin-"ဟင္..အဲ့ဆိုျမန္ျမန္သြားၾကမယ္ေလhyung"

ေဆးရုံေရာက္ေတာ့-
doctorခြဲစိတ္ခန္းထဲမွထြက္သည္
Joon-"doctorလူနာအေျခအေန"
Doctor-"နွစ္ေယာက္လံုးမကယ္လိုက္နိူင္ပါဘူး"
namjoonထိုေနမွာပင္ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္သည္ မ်က္ရည္က်ေတြက်ေတေပမယ့္ေအာ္ငိုေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ
jimin-"hyung....ငိုခ်လိုက္ပါ"

Namjoonသည္မိဘေတြရဲ႕စ်ာပနအခမ္းအနားကိုၿပီးဆံုးေအာင္လုပ္ေပးခဲ့သည္

စ်ာပနအၿပီးတြင္Namjoonဘဝလမ္းကိုသူ႔ဘာသာသူေလ်ွာက္ရမည္ဆိုတာရင့္က်က္သူပီပီနားလည္သည္
companyကိစၥေတြလည္းေသခ်ာကိုင္တြယ္နိုင္ရန္ႀကိဳးစားသည္
အရင္လိုအိမ္ႀကီးမွာအလုပ္သမားမ်ားမထားေတာ့ဟုnamjoonမွဆိုလာေသာေၾကာင့္တျခားအလုပ္သမားမ်ားမွာကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္ရာအိမ္မ်ား႐ြာမ်ားသို႔ျပန္ၾကေသာ္လည္း အခက္ေတြ႕ေနသူကjiminပင္
jiminတစ္လေလာက္သူ႔ကိုဆက္ေနဖို႔ခြင့္ေတာင္းၿပီးအလုပ္ရွာဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္
jimin-"hyungကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္လေလာက္ဆက္ေနခြင့္ေပးပါလား ကြၽန္ေတာ္သြားစရာအိမ္လဲမရွိလို႔ပါ တစ္လျပည့္တာနဲ႔ကြၽန္ေတာ္သြားပါ့မယ္"
Joon-"jiminငါကအလုပ္သမားေတြကိုပဲသြားခိုင္းတာေလမင္းကငါ့ညီေလးေလဘယ္ကိုသြားမွာလဲ"
jimin-"ဟင္...hyungတစ္ကယ္လားဟင္"
joon-"တစ္ကယ္ေပါ့jiminရဲ႕hyungမင္းကိုအလုပ္သမားလိုဘယ္တုန္းကမွသေဘာမထားခဲ့ပါဘူး"
jimin-"သိပါတယ္hyung..ဒါေပမယ့္"
joon-"ဒါေပမယ့္မလုပ္ေနနဲ႔...Hyungကမင္းကိုညီေလးအျဖစ္ေမြးစားမွာပါ  Hyungတို႔နွစ္ေယာက္လံုးကမိဘမဲ့ေတြပဲငယ္ငယ္ထဲကအတူႀကီးျပင္းလာခဲ့ၾကတာ
hyungကမင္းကိုညီေလးတစ္ေယာက္လိုပဲသေဘာထားခဲ့တာပါ"
jimin-"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္hyungရယ္ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
joon-"hyungမိဘေတြမင္းကိုနွိပ္စက္ခဲ့တာေတြရိွလည္းhyungေတာင္းပန္ပါတယ္"
jimin-"hyungရယ္ သူေ႒းတို႔ကစည္းကမ္းႀကီးခဲ့တာပါ ကြၽန္ေတာ္ကိုမနွိပ္စက္ခဲ့ပါဘူးသူေ႒းတို႔ကကြၽန္ေတာ့္ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ သူေ႒းတို႔အခုဆိုေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ေနမွာပါ"

Flashback end

jin-"jiminေလးကသနားဖို႔ေကာင္းတာပဲ hyungမသိခဲ့ဘူးjoonieတို႔ကိုညီကိုအရင္းလို႔ထင္ခဲ့တာ"
joon-"jiminေလးကခံစားရရင္တစ္ေယာက္ထဲႀကိတ္ခံစားတက္တာအထူးသျဖင့္ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆိုမေျပာျပဘူးသူ႔ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္သူ႔ေၾကာင့္စိတ္မဆင္းရဲေစျခင္လို႔တဲ့ေလ  hyungလည္းjiminေလးကိုဂရုစိုက္ေပးပါေနာ္"
jin-"ေျပာဖို႔လိုေသးလို႔လားjoonရယ္"

jiminအခန္းထဲေရာက္ေတာ့jungkookနဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ့သူကဘယ္သူလဲဆိုတာသိျခင္မိသည္  jimin jungkookဆီphဆက္လိုက္သည္

📲
jimin-"hyungဘာလုပ္ေနလဲအိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီလား"
jungkook-"မေရာက္ေသးဘူးေကာင္ေလးေရ မအားေသးလို႔ေနာ္မနက္ေက်ာင္းေရာက္မွေတြ႕မယ္  ဒါဘဲေနာ္ လာေလbabyရဲ႕"
jimin-"ေအာ္....ဟုတ္..."တီ...တီ
ဟုတ္လို႔ေျပာတဲ့ထိေအာင္မေစာင့္ပဲPhခ်သြားသည္
babyတဲ့လားjungkook hyungကdateေနတာလားဒါဆိုလည္းကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလို႔ျပန္လာေခၚေသးလဲ
jiminခံစားေနရလို႔phဆက္ခဲ့ေပမယ့္phဆက္မွပိုခံစားသြားရသည္
hyungနားမွာရွိေနရုံနဲ႔ပဲေက်နပ္ရမွာေပါ့ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕hyungရယ္

အမွားပါရင္ခြင့္လြတ္ပါ🙏