Unicode

"တင်း​တောင် တင်း​တောင် တင်း​တောင်~~"(ဘဲလ်တီးသံ)

အိမ်ရှေ့တွင်အဆက်မပြတ်မြည်​နေ​သောဘဲလ်သံ​ကြောင့် အ​ရှေ့က laptop
ကိုကြည့်​နေသည့် seokjin၏မျက်လုံးအစုံမှာ အနည်းငယ်ကျုံ့သွားသည်။laptopချကာ အသံကြားရာသို့သွားရန် အိပ်ရာပေါ်မှထလိုက်သည်။နာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်မိလိုက်​တော့ ည၁၀နာရီတီးခါနီး~~~

သူအရင်ကဆို ဒီ​လောက်အထိအလုပ်မလုပ်ပါ
မနက်ဖြန် အစည်းအ​ဝေးမှာတင်ပြမယ့် productအ​ကြောင်းစာစီ​နေတာ​ကြောင့်သာ ဒီ​လောက်ထိညဥ့်နက်သွားခဲ့တာ။

Seokjinမှာ "Moon Fashion Company" ၏ CEO တစ်​ယောက်ဖြစ်သည်။မိဘ​တွေဆုံးသွားကတည်းက မိဘ​တွေရဲ့​နောက်ဆုံးအ​​မွေဖြစ်သည့် "Moon Fashion Company" ကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရသည်။Seokjin၏ကြိုးစားမှု​တွေ​ကြောင့်လဲ companyမှာ တိုးတက်​အောင်မြင်လာသည်။seokjinဟာလဲ ​အောင်မြင်​သောအငယ်ဆုံး စီးပွား​ရေးလုပ်ငန်းရှင်ဖြစ်လာသည်။

"ဒီအချိန်ကြီးဘယ်သူလာတာပါလိမ့်~~~"

Seokjinအ​ပေါ်မှ​အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာ​တော့ မီးခလုတ်​​တွေအားဖွင့်လိုက်ပြီး ​ခြေလှမ်းများက တံခါးရှိရာသို့ဦးတည်လိုက်သည်။

သူတံခါး​ရှေ့​ရောက်လာသည်ထိတိုင်​အောင် ကြား​နေရ​သော ဘဲလ်သံ​ကြောင့် ​အိမ်​ရှေ့ကလူသည် အလွန်ပင်အ​ရေးကြီး​နေသည်ဆိုတာ jinသိလိုက်ပါသည်။
ထို့​ကြောင့် တံခါးအား အလျှင်အမြန်ပင်သူဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

"ဘယ်သူ.....Joon~~"

တံခါးအားဖွင့်လိုက်​သောအခါ မြင်လိုက်ရ​သောသူ​ကြောင့် သူ​တော်​တော်အံ့သြသွားရသည်။

ထိုသူမှာJeon NamJoon(Fic အရ မျိုးရိုး​ပြောင်းထားပါတယ်)
သူ​ခေါ်တာက​တော့ Joon​ပေါ့

joonဟာ သူသိပ်ချစ်ရတဲ့သူ့သူငယ်ချင်း~~ မဟုတ်ဘူး သူသိပ်ချစ်ရတဲ့သူ​ပေါ့
သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့စည်းကြားထဲက​နေထွက်ပြီး တိတ်တိတ်​လေးခိုးချစ်​နေရတဲ့သူချစ်တဲ့သူ ချစ်ရသူ အိမ်​ထောင်ကျသွားပြီးကတည်းက သူလဲအရာအားလုံး​မေ့ကာသူ့အလုပ်သူလုပ်​​စေသည်။ က​လေး​လေးပါရ​နေပြီဆိုတဲ့သတင်းကြား​တော့ သူဝမ်းနည်းဝမ်းသာ​ပျော်မိသည်။
ဒီကြားထဲ ချစ်ရသူကို​တော့ သူတရက်မှ​​မေ့မရခဲ့တာ သူသာအသိဆုံးပါ

အခုလဲ ချစ်ရသူက သူ့​ရှေ့ကို ဆိုင်းအဆင့်ဗုံမဆင့်​ရောက်ချလာပြန်ပြီ။

ဒဏ်ရာ​​တွေ​ပေးခဲ့တာ မလုံ​လောက်​သေးလို့လား joonရယ်~~

Seokjinအ​တွေးထဲလည်ပတ်​နေရင်း လက်ရှိအ​ခြေအ​နေကိုပြန်​ရောက်ကာ joonအား ပြုံးပြလိုက်ပြီး

"လာ​ ဝင်ခဲ့​လေ Joon~~"

သူ့​ခေါ်သံ​နောက် တရိပ်ရိပ်လိုက်လာပါ​သော သူ့ရဲ့ချစ်ရသူ
အခုမှသတိထားမိ​လေရဲ့ joonရဲ့​​ကျောမှာ အိပ်​ပျော်​နေတဲ့ က​လေး​လေးတစ်​ယောက်
Joonသား​​လေးဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်​လေ~~~

ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်​စေ​တော့ joonက ​ကျော​ပေါ်မှ သူ့သား​လေးအား ဆိုဖာ​ပေါ်မှာ အိပ်​စေသည်။သူလဲ joonရဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။

"မင်းသား​လေး​တောင် ဒီအရွယ်​ရောက်​နေပြီ​နော် joon.."

က​လေးကိုကြည့်ကာ ​ပြော​နေ​သော seokjin၏မျက်ဝန်းတို့မှာ နွမ်းလျလျ
နှုတ်ခမ်းပါးက အပြုံး​မမြည်​သောအပြုံးတို့ကလဲ အသက်မပါဘူးဖြစ်မည်။

​ရှေ့က joonဆိုသည့်လူက​တော့ seokjinအား ပြုံးလျက်ကြည့်​နေ​လေသည်။မျက်ဝန်းတွေက​တော့ အနည်းငယ်နာကျင်​နေသ​ယောင်

Jinက​လေးဆီမှအကြည့်လွှဲပြီး ​ရှေ့မှချစ်ရသူအား ကြည့်​စေသည်။

ချစ်ရတဲ့ joonဆိုသည့်လူမှာ ထိုင်လျက်ပင် ​အောက်သို့​ခေါင်း​ငုံ့ထားသည်မို့ jin စိုးရိမ်မှုများဖြင့် ချစ်ရသူအား​ခေါ်လိုက်သည်။

Jin၏​ခေါ်သံ တဆက်ထဲမှာပဲ joonကသက်ပျင်းတစ်ချက်ကိုချလိုက်ပြီး သူ့အား​မော့ကြည့်လာသည်။

သူချစ်ရတဲ့ joonပါးပြင်မှာ မျက်ရည်​တွေနဲ့~~~
မင်းမျက်နှာမှာမျက်ရည်​တွေရှိ​နေတာက ငါ့အတွက်အရမ်းကိုပူ​လောင်​စေလိုက်တာ
ဘာ​တွေဖြစ်ခဲ့လို့လဲ joonရယ်~~~
မင်းပါးပြင်ကမျက်ရည်​တွေနဲ့ ဘယ်လိုမှမလိုက်ဖက်ဘူးသိလား...
မင်းပါးပြင်က ချစ်စရာ​ကောင်းတဲ့ပါးချိုင့်​လေး​တွေနဲ့မှလိုက်ဖက်တာ...

"ငါ....အရမ်း​နောင်တရတယ် jin.."

​နောင်တရတယ်တဲ့လား joonရယ်
၈နှစ်ကြာမှပြန်ဆုံရတဲ့သူကို ပထမဆုံးမင်း​ပြောတာ ​နောင်တရတယ်တဲ့လား?

"ပြီး​တော့ ငါမင်းကိုသတိရ​နေခဲ့တာ..."

Jin သူ့​ရှေ့က ချစ်ရသူအား ကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။
ချစ်ရသူလဲသူ့အား မျက်ရည်​တွေနဲ့ပြန်ကြည့်​နေ​လေသည်။
သူတို့နှစ်ဦးကြား ​လေထုက ​အေးစက်​နေ​လေပြီ။
ညအ​မှောင်က ကြီးစိုးလာသ​ရွေ့ အရာအားလုံးဟာလဲ တိတ်ဆိတ်လျက်~~

ငါလဲမင်းကို အရမ်းလွမ်း​နေခဲ့တာပါ joonရယ်
ငါမင်းကိုတရက်မှ​မေ့မရခဲ့တာပါ
တကယ်တမ်း​တော့ ဒီစကား​တွေဟာ သူ့ပါးစပ်မှထွက်မလာခဲ့

"အင်း ငါလဲသတိရ​နေတာ..."

အားတင်းပြီး​ပြော​နေရတာ ငါ့အတွက်ဘယ်​လောက်ခက်ခဲလဲ မင်းမသိပါဘူး ချစ်ရသူရယ်~~~

သူတို့နှစ်​ယောက်က ၈နှစ်ကြာမှပြန်​တွေ့ကြလို့လားမသိ
​တစ်​ယောက်နဲ့တစ်​ယောက် သူစိမ်း​တွေစကား​ပြောသလို ​ပြောဖြစ်​နေကြသည်။

တိတ်ဆိတ်​နေ​သောအချိန်အ​နေကို သူကပဲ စတင်ဖြိုခွင်းရ​တော့သည်။
သူက ​မျှော်လင့်​နေသူမဟုတ်ပါလား~~~
သူဘာကို​​မျှော်လင့်​နေတာလဲ?
Joonဆီက အချစ်ကိုလား?ဒါမှမဟုတ် အခြားတစ်ခုခုလား?

"မင်းဘာ​​တွေဖြစ်လာတာလဲ Joon~~~"

ဟုတ်တယ် သူ​မေးမှရ​တော့မယ်
ချစ်ရတဲ့သူက သူ့ဆီကို ရုတ်တရက်ကြီး​ရောက်လာတာ တိုက်ဆိုင်မှု​ကြောင့်မှမဖြစ်နိုင်ဘဲ

အချိန်အနည်းငယ်ကြာ​တော့ joonနှုတ်ဖျားမှစကားတစ်ခွန်းထွက်ကျလာသည်။

"Soonhee မ​ကောင်းတဲ့မိန်းမ​ကြောင့်..."

Joonငို​နေပြန်တယ်
Joon​ငို​နေတာ Soonheeဆိုတဲ့ Joonရဲ့မိန်းမ​ကြောင့်​ပေါ့
ဘာ​တွေများဖြစ်ကုန်တာလဲ Joonရယ် ငါ့ရင်​တွေပူ​​လောင်​နေရပြီ~~~

"ငါမင်းကို အားလုံး​ပြောပြပါ့မယ် Jin.."

"အင်း."

"ငါကိုကမှားတာပါ Jinရယ် အဲ့မိန်းမက ငါ့ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှု​တွေကို လိုချင်လို့ ငါ့ကိုလက်ထပ်ခဲ့တာ...ပြီး​တော့ သူ့ရဲ့အ​ဖေနဲ့ ငါ့ရဲ့ မိဘအ​​မွေ JEON Conpanyကိုလဲ ယူသွားခဲ့တယ် ပိုဆိုးတာက သား​​လေး kookieကိုလဲ စွန့်ပစ်ဖို့လုပ်ခဲ့​သေးတယ်..."

မျက်ရည်​တွေနဲ့ တချက်ချက် ရှိုက်ဝင်သွား​သော Joonကို ကြည့်ပြီး သူလဲမျက်ရည်​​တွေကျ​နေရပါပြီ

Joonရယ်...
မင်းအရမ်းနာကျင်ခဲ့ရမှာပဲ​နော်

"ငါsoonheeနဲ့လမ်းခွဲခဲ့တာ လွန်ခဲ့တဲ့၈နှစ်ကတည်းက Jin..."

Namjoon၏ ထိုစကားကိုကြား​တော့ seokjin မျက်နှာ​လေးပို၍ညိုးကျသွား​လေသည်။

"ဒီ၈နှစ်အတွင်း ဘယ်​တွေ​ရောက်ပြီးဘာ​တွေလုပ်​နေတာလဲ
မင်းမှာ ငါတစ်​ယောက်လုံးရှိ​သေးတာကို မင်း​မေ့​နေတာလား namjoonရယ်..."

သူ​ပြော​တော့ joonက သူ့အားမျက်ရည်များဖြင့်ကြည့်ရင်း

"ကိစ္စက အဲ့​​​လောက်ထိမရိုးရှင်းဘူး jin
သူတို့က ငါ သားကို​ခေါ်သွားမှန်းသိ​တော့ ငါတို့သားအ​ဖကို လိုက်ရှာ​နေကြတာ
အခုဆို ငါတို့ကိုရှာ​တွေ့သွားကြပြီ~~~သူတို့ဘာ​တွေဆက်လုပ်နိုင်​သေးလဲဆိုတာ ငါမသိဘူးjin..."

Joonရဲ့စကား​​​နောက်တွင် စိုးရိမ်မှုများကပ်ပါလာသည်ကို သူသိ​လိုက်ရသည်။
ဒါဆို Joonက သူ့ကို​တမင်ရှောင်​နေတာမဟုတ်ဘူး​ပေါ့
သူက Joonသူ့ကို​တမင်ရှောင်​နေတယ်ထင်ပြီး ​မေ့ပစ်ဖို့အထိ​တောင်​တွေးခဲ့တာ​ပေါ့
မင်းမှားခဲ့တာပဲ Kim Seokjinရာ...

Seokjinသူ့ကိုယ်သူအပြစ်တင်မိ​နေ​လေသည်။

"Jin..."

Joonက သူ့ကိုကြည့်ရင်း​လေးနက်စွာ​ခေါ်​တော့ သူjoonအား မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်​နေမိလိုက်သည်။

"ငါ့သား​​လေးကို ဒီည မင်းဆီမှာ ထားခဲ့မယ်​နော်..."

"မင်းက ဘယ်သွားမှာလဲ joon"

Seokjin၏အ​မေးကို Namjoon ​ဘေးနံရံကိုအကြည့်လွှဲရင်း​ပြန်​ဖြေသည်။

"ငါသူတို့နဲ့​သေချာစရင်းရှင်းရအုံးမယ်...
အဲ့လိုလုပ်မှငါတို့သားအဖပုန်း​နေစရာမလို​တော့မှာ~~~"

Namjoonကိုကြည့်ပြီး စိတ်မ​ကောင်းဖြစ်​နေသည့် Jinတစ်​ယောက် ခုံ​ပေါ်မှာရှိ​နေသည့် Namjoon၏သားနှင့် Namjoonအားတလှည့်စီကြည့်မိ​နေ​လေသည်။

"မင်းကိစ္စ​တွေကို အကုန်ရှင်းလာခဲ့​နော်
မင်းသားအတွက်က စိတ်ချပါ
သူလဲ ငါ့သားတစ်​ယောက်လိုပါပဲ..."

Jin၏စကားကိုကြား​တော့ Namjoonမျက်ရည်များဖြင့်ပြုံးရင်း

"အဲ့ဒါဆို ငါသွားပြီ​နော်.. အစစအရာရာဂရုစိုက်ပါ "

"အင်း..မင်း​ရောပဲ.."

​ကျောခိုင်းကာထွက်ခွာသွားသည့် joonကိုကြည့်ပြီး သူ့စိတ်​တွေ​လေးလံနေခဲ့ပြီ။

တကယ်ဆို joonကို သူမသွား​စေချင်ဘူး
​​နောက်က​နေမြင်​နေရတဲ့ joonရဲ့​ကျောပြင်ကို​ပြေးဖက်ပြီး မသွားပါနဲ့လို့ တားချင်လိုက်တာ...

Joonရယ်...
မင်းကိစ္စ​တွေပြီးရင် မင်းရယ် မင်းသား​လေးရယ် ငါရယ် အတူတူ​နေကြမယ်​​နော်

••••
*​တောင်းပန်ပါတယ် jin...
ငါမင်းဆီကို ​နောက်တစ်​​ခေါက်ပြန်မလာနိုင်​​လောက်​တော့ဘူးထင်တယ်
သား​​လေးကိုမင်း​စောင့်​ရှောက်နိုင်တယ်ဆိုတာ ငါသိ​နေတယ် jin...
ထပ်ပြီး​တောင်းပန်ပါတယ် jin
ငါကမင်းကို စိတ်ပင်ပန်းမှု​တွေကိုပဲ ​ပေး​နေမိခဲ့တယ်...
ငါမင်းကိုမပြောဖြစ်ခဲ့တဲ့စကား​လေးကို ငါထွက်မသွားခင် ​ပြောခဲ့ချင်​သေးတယ်

အရမ်းချစ်တယ် jin...*

ဒါဟာ ထွက်သွား​သော လူတစ်​ယောက်ရဲ့ ရင်ထဲကစကားသံများ

ထိုစကားသံ​တွေကိုသာ ကျန်ခဲ့​လေသူတစ်​ယောက်ကြားနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင်~~~

•••••••••••••••••••••

ပြတင်း​ပေါက်မှ ထွန်းလင်းလာ​သောအလင်း​ရောင်စူးစူး​ကြောင့် သူအိပ်​နေရာမှနိုးလာခဲ့​လေသည်။

​​သူအိပ်​နေတာက ကုတင်​ပေါ်မှာမဟုတ် ကုတင်​ပေါ်​ခေါင်းမှီရင်းသာ
ကုတင်​ပေါ်မှာက​တော့ နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်​နေ​သော က​လေးငယ်...

နာရီကိုကြည့်လိုက်​တော့ ၇ နာရီ​​​ကျော်​ကျော်~~
ချက်ခြင်းထကာ ​ဘေးဘီကိုကြည့်​​တော့ ဘယ်သူမှမ​တွေ့
​အောက်ကိုဆင်းပြီး တစ်အိမ်လုံးပတ်ရှာ​တော့လဲ ဘယ်သူမှမရှိ
ဒါဆို ညက joonပြန်မ​ရောက်​သေးဘူး​ပေါ့~~~

မျက်နှာသစ်ပြီး အခန်းထဲကိုဝင်​ကြည့်​တော့ ကုတင်​ပေါ်က က​လေး​လေးက အိပ်တုန်း

Jinကုတင်နားသို့​လျှောက်လာပြီး က​လေးအားအ​သေးစိတ်ကြည့်​နေမိသည်။
က​လေးက အ​သေချာကြည့်​လေ ချစ်ဖို့​ကောင်း​လေပဲ
မျက်​တောင်​ရှည်​​​လေးတို့ဖြင့် ပိတ်ထား​သောမျက်လုံးအစုံမှာ ဘယ်​လောက်​တောင်လှလိုက်မလဲ ပြီး​တော့ အိပ်​နေတာ​တောင် ပါး​လေးက​ဖောင်း​နေ​သေးတယ်

Seokjin က​လေး၏ပါး​လေးအား သူ့ရဲ့လက်ညိုး​လေးဖြင့်​ဖြေးညှင်းစွာ တို့လိုက်သည်။

အို...နူးညံ့လိုက်တဲ့အသားအ​ရေ​လေး အိ​နေတာပဲ
ဒီပါး​​လေးက​ရော ပြုံးရယ်လိုက်ရင် မို့တက်ပြီး ဘယ်​​လောက်​​တောင်ချစ်ဖို့​ကောင်းလိုက်မလဲ

​​နောက်ပြီး က​လေးရဲ့နှုတ်ခမ်း​လေး
​ဟောနှုတ်ခမ်း​လေး​အောက်မှာလဲ မှည့်​လေးကရှိ​နေ​သေး

က​လေးအားကြည့်​နေရင်း Companyသွားဖို့ရှိ​သေးသည်ကိုသတိရလိုက်မိသည်။
တစ်ဆက်ထဲ ​သတိရမိလိုက်တာက အိမ်မှာ က​လေးတစ်​ယောက်ထဲဖြစ်ပါ့မလား?လို့

က​လေးနိုးမှ​​ဘေးအိမ်ကိုပို့ထားပြီးသွားရန်သာ သူဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
Joonလဲ ပြန်လာမှာပဲ​လေ~~

ကုတင်​ပေါ်က က​လေးကလဲမနိုး​သေးတာမို့ မနက်စာပြင်ရန် သူမီးဖို​ချောင်သို့အရင်ဝင်ရသည်။

မနက်စာအတွက်ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီး​တော့ companyသွားဖို့သူပြင်ရသည်။
အခန်းထဲက က​လေးငယ်က​တော့အခုထိမနိုး​သေး

​​​တော်​တော်အိပ်ပုတ်ကြီးတဲ့​က​လေး~~~

Companyကိုသွားရန် စာ​ရေးခုံ​ပေါ်က ပစ္စည်းရှိသမျှအား အိတ်ထဲသို့အစီအရီထည့်ရသည်။

က​​​လေးကလဲနိုး​လာမှာကို ​စောင့်ရင်းTVအားဖွင့်လိုက်ပြီး မီးဖိုထဲမှ ​ကော်ဖီတစ်ခွက်အား ​သွား၍ဖျော်​လေသည်။

"ခွမ်း!!!!!!!"

..........

Next part》》

             "မာမီ​ရေ!!!!!!
             သားတို့အိမ်ထဲသူခိုး​ရောက်​နေတယ်...
             မာမီ​ရေ!!!!!"  

》》》》》》》》》》》》》》》》💜《《《《《《《《《《《《《《《

Idol image ထိခိုက်လို​သော ရည်ရွယ်ချက်မရှိပါ။
13.1.2022

》💜《

Zawgyi

"တင္း​ေတာင္ တင္း​ေတာင္ တင္း​ေတာင္~~"(ဘဲလ္တီးသံ)

အိမ္ေရ႔ွတြင္အဆက္မျပတ္ျမည္​ေန​ေသာဘဲလ္သံ​ေၾကာင့္ အ​ေရ႔ွက laptop
ကိုၾကည့္​ေနသည့္ seokjin၏မ်က္လံုးအစံုမွာ အနည္းငယ္က်ံဳ႔သြားသည္။laptopခ်ကာ အသံၾကားရာသို႔သြားရန္ အိပ္ရာေပၚမွထလိုက္သည္။နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္မိလိုက္​ေတာ့ ည၁၀နာရီတီးခါနီး~~~

သူအရင္ကဆို ဒီ​ေလာက္အထိအလုပ္မလုပ္ပါ
မနက္ျဖန္ အစည္းအ​ေဝးမွာတင္ျပမယ့္ productအ​ေၾကာင္းစာစီ​ေနတာ​ေၾကာင့္သာ ဒီ​ေလာက္ထိညဥ့္နက္သြားခဲ့တာ။

Seokjinမွာ "Moon Fashion Company" ၏ CEO တစ္​ေယာက္ျဖစ္သည္။မိဘ​ေတြဆံုးသြားကတည္းက မိဘ​ေတြရဲ့​ေနာက္ဆံုးအ​​ေမျြဖစ္သည့္ "Moon Fashion Company" ကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းရသည္။Seokjin၏ႀကိဳးစားမႈ​ေတြ​ေၾကာင့္လဲ companyမွာ တိုးတက္​ေအာင္ျမင္လာသည္။seokjinဟာလဲ ​ေအာင္ျမင္​ေသာအငယ္ဆံုး စီးပြား​ေရးလုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္လာသည္။

"ဒီအခ်ိန္ႀကီးဘယ္သူလာတာပါလိမ့္~~~"

Seokjinအ​ေပၚမွ​ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာ​ေတာ့ မီးခလုတ္​​ေတြအားဖြင့္လိုက္ၿပီး ​ေျခလွမ္းမ်ားက တံခါးရိွရာသို႔ၪီးတည္လိုက္သည္။

သူတံခါး​ေရ႔ွ​ေရာက္လာသည္ထိတိုင္​ေအာင္ ၾကား​ေနရ​ေသာ ဘဲလ္သံ​ေၾကာင့္ ​အိမ္​ေရ႔ွကလူသည္ အလြန္ပင္အ​ေရးႀကီး​ေနသည္ဆိုတာ jinသိလိုက္ပါသည္။
ထို႔​ေၾကာင့္ တံခါးအား အလ်ွင္အျမန္ပင္သူဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။

"ဘယ္သူ.....Joon~~"

တံခါးအားဖြင့္လိုက္​ေသာအခါ ျမင္လိုက္ရ​ေသာသူ​ေၾကာင့္ သူ​ေတာ္​ေတာ္အံ့ၾသသြားရသည္။

ထိုသူမွာJeon NamJoon(Fic အရ မ်ိဳးရိုး​ေျပာင္းထားပါတယ္)
သူ​ေခၚတာက​ေတာ့ Joon​ေပါ့

joonဟာ သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူ႔သူငယ္ခ်င္း~~ မဟုတ္ဘူး သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူ​ေပါ့
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့စည္းၾကားထဲက​ေနထြက္ၿပီး တိတ္တိတ္​ေလးခိုးခ်စ္​ေနရတဲ့သူခ်စ္တဲ့သူ ခ်စ္ရသူ အိမ္​ေထာင္က်သြားၿပီးကတည္းက သူလဲအရာအားလံုး​ေမ့ကာသူ႔အလုပ္သူလုပ္​​ေစသည္။ က​ေလး​ေလးပါရ​ေနၿပီဆိုတဲ့သတင္းၾကား​ေတာ့ သူဝမ္းနည္းဝမ္းသာ​ေပ်ာ္မိသည္။
ဒီၾကားထဲ ခ်စ္ရသူကို​ေတာ့ သူတရက္မွ​​ေမ့မရခဲ့တာ သူသာအသိဆံုးပါ

အခုလဲ ခ်စ္ရသူက သူ႔​ေရ႔ွကို ဆိုင္းအဆင့္ဗံုမဆင့္​ေရာက္ခ်လာျပန္ၿပီ။

ဒဏ္ရာ​​ေတြ​ေပးခဲ့တာ မလံု​ေလာက္​ေသးလို႔လား joonရယ္~~

Seokjinအ​ေတြးထဲလည္ပတ္​ေနရင္း လက္ရိွအ​ေျခအ​ေနကိုျပန္​ေရာက္ကာ joonအား ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး

"လာ​ ဝင္ခဲ့​ေလ Joon~~"

သူ႔​ေခၚသံ​ေနာက္ တရိပ္ရိပ္လိုက္လာပါ​ေသာ သူ႔ရဲ့ခ်စ္ရသူ
အခုမွသတိထားမိ​ေလရဲ့ joonရဲ့​​ေက်ာမွာ အိပ္​ေပ်ာ္​ေနတဲ့ က​ေလး​ေလးတစ္​ေယာက္
Joonသား​​ေလးျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္​ေလ~~~

ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္​ေစ​ေတာ့ joonက ​ေက်ာ​ေပၚမွ သူ႔သား​ေလးအား ဆိုဖာ​ေပၚမွာ အိပ္​ေစသည္။သူလဲ joonရဲ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ထိုင္လိုက္သည္။

"မင္းသား​ေလး​ေတာင္ ဒီအရြယ္​ေရာက္​ေနၿပီ​ေနာ္ joon.."

က​ေလးကိုၾကည့္ကာ ​ေျပာ​ေန​ေသာ seokjin၏မ်က္ဝန္းတို႔မွာ ႏြမ္းလ်လ်
ႏႈတ္ခမ္းပါးက အၿပံဳး​မျမည္​ေသာအၿပံဳးတို႔ကလဲ အသက္မပါဘူးျဖစ္မည္။

​ေရ႔ွက joonဆိုသည့္လူက​ေတာ့ seokjinအား ၿပံဳးလ်က္ၾကည့္​ေန​ေလသည္။မ်က္ဝန္းေတြက​ေတာ့ အနည္းငယ္နာက်င္​ေနသ​ေယာင္

Jinက​ေလးဆီမွအၾကည့္လႊဲၿပီး ​ေရ႔ွမွခ်စ္ရသူအား ၾကည့္​ေစသည္။

ခ်စ္ရတဲ့ joonဆိုသည့္လူမွာ ထိုင္လ်က္ပင္ ​ေအာက္သို႔​ေခါင္း​ငံု႔ထားသည္မို႔ jin စိုးရိမ္မႈမ်ားျဖင့္ ခ်စ္ရသူအား​ေခၚလိုက္သည္။

Jin၏​ေခၚသံ တဆက္ထဲမွာပဲ joonကသက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ကိုခ်လိုက္ၿပီး သူ႔အား​ေမာ့ၾကည့္လာသည္။

သူခ်စ္ရတဲ့ joonပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္​ေတြနဲ႔~~~
မင္းမ်က္ႏွာမွာမ်က္ရည္​ေတြရိွ​ေနတာက ငါ့အတြက္အရမ္းကိုပူ​ေလာင္​ေစလိုက္တာ
ဘာ​ေတျြဖစ္ခဲ့လို႔လဲ joonရယ္~~~
မင္းပါးျပင္ကမ်က္ရည္​ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမွမလိုက္ဖက္ဘူးသိလား...
မင္းပါးျပင္က ခ်စ္စရာ​ေကာင္းတဲ့ပါးခ်ိဳင့္​ေလး​ေတြနဲ႔မွလိုက္ဖက္တာ...

"ငါ....အရမ္း​ေနာင္တရတယ္ jin.."

​ေနာင္တရတယ္တဲ့လား joonရယ္
၈ႏွစ္ၾကာမျွပန္ဆံုရတဲ့သူကို ပထမဆံုးမင္း​ေျပာတာ ​ေနာင္တရတယ္တဲ့လား?

"ၿပီး​ေတာ့ ငါမင္းကိုသတိရ​ေနခဲ့တာ..."

Jin သူ႔​ေရ႔ွက ခ်စ္ရသူအား ၾကည့္လိုက္မိျပန္သည္။
ခ်စ္ရသူလဲသူ႔အား မ်က္ရည္​ေတြနဲ႔ျပန္ၾကည့္​ေန​ေလသည္။
သူတို႔ႏွစ္ၪီးၾကား ​ေလထုက ​ေအးစက္​ေန​ေလၿပီ။
ညအ​ေမွာင္က ႀကီးစိုးလာသ​ေရြ့ အရာအားလံုးဟာလဲ တိတ္ဆိတ္လ်က္~~

ငါလဲမင္းကို အရမ္းလြမ္း​ေနခဲ့တာပါ joonရယ္
ငါမင္းကိုတရက္မွ​ေမ့မရခဲ့တာပါ
တကယ္တမ္း​ေတာ့ ဒီစကား​ေတြဟာ သူ႔ပါးစပ္မွထြက္မလာခဲ့

"အင္း ငါလဲသတိရ​ေနတာ..."

အားတင္းၿပီး​ေျပာ​ေနရတာ ငါ့အတြက္ဘယ္​ေလာက္ခက္ခဲလဲ မင္းမသိပါဘူး ခ်စ္ရသူရယ္~~~

သူတို႔ႏွစ္​ေယာက္က ၈ႏွစ္ၾကာမျွပန္​ေတြ့ၾကလို႔လားမသိ
​တစ္​ေယာက္နဲ႔တစ္​ေယာက္ သူစိမ္း​ေတြစကား​ေျပာသလို ​ေျပာျဖစ္​ေနၾကသည္။

တိတ္ဆိတ္​ေန​ေသာအခ်ိန္အ​ေနကို သူကပဲ စတင္ၿဖိဳခြင္းရ​ေတာ့သည္။
သူက ​ေမ်ွာ္လင့္​ေနသူမဟုတ္ပါလား~~~
သူဘာကို​​ေမ်ွာ္လင့္​ေနတာလဲ?
Joonဆီက အခ်စ္ကိုလား?ဒါမွမဟုတ္ အျခားတစ္ခုခုလား?

"မင္းဘာ​​ေတျြဖစ္လာတာလဲ Joon~~~"

ဟုတ္တယ္ သူ​ေမးမွရ​ေတာ့မယ္
ခ်စ္ရတဲ့သူက သူ႔ဆီကို ရုတ္တရက္ႀကီး​ေရာက္လာတာ တိုက္ဆိုင္မႈ​ေၾကာင့္မွမျဖစ္ႏိုင္ဘဲ

အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာ​ေတာ့ joonႏႈတ္ဖ်ားမွစကားတစ္ခြန္းထြက္က်လာသည္။

"Soonhee မ​ေကာင္းတဲ့မိန္းမ​ေၾကာင့္..."

Joonငို​ေနျပန္တယ္
Joon​ငို​ေနတာ Soonheeဆိုတဲ့ Joonရဲ့မိန္းမ​ေၾကာင့္​ေပါ့
ဘာ​ေတြမ်ားျဖစ္ကုန္တာလဲ Joonရယ္ ငါ့ရင္​ေတြပူ​​ေလာင္​ေနရၿပီ~~~

"ငါမင္းကို အားလံုး​ေျပာျပပါ့မယ္ Jin.."

"အင္း."

"ငါကိုကမွားတာပါ Jinရယ္ အဲ့မိန္းမက ငါ့ရဲ့ပိုင္ဆိုင္မႈ​ေတြကို လိုခ်င္လို႔ ငါ့ကိုလက္ထပ္ခဲ့တာ...ၿပီး​ေတာ့ သူ႔ရဲ့အ​ေဖနဲ႔ ငါ့ရဲ့ မိဘအ​ေမႊ JEON Conpanyကိုလဲ ယူသြားခဲ့တယ္ ပိုဆိုးတာက သား​​ေလး kookieကိုလဲ စြန္႔ပစ္ဖို႔လုပ္ခဲ့​ေသးတယ္..."

မ်က္ရည္​ေတြနဲ႔ တခ်က္ခ်က္ ရိႈက္ဝင္သြား​ေသာ Joonကို ၾကည့္ၿပီး သူလဲမ်က္ရည္​​ေတြက်​ေနရပါၿပီ

Joonရယ္...
မင္းအရမ္းနာက်င္ခဲ့ရမွာပဲ​ေနာ္

"ငါဆြန္ဟီးနဲ႔လမ္းခြဲခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့၈ႏွစ္ကတည္းက Jin..."

Namjoon၏ ထိုစကားကိုၾကား​ေတာ့ seokjin မ်က္ႏွာ​ေလးပို၍ညိုးက်သြား​ေလသည္။

"ဒီ၈ႏွစ္အတြင္း ဘယ္​ေတြ​ေရာက္ၿပီးဘာ​ေတြလုပ္​ေနတာလဲ
မင္းမွာ ငါတစ္​ေယာက္လံုးရိွ​ေသးတာကို မင္း​ေမ့​ေနတာလား namjoonရယ္..."

သူ​ေျပာ​ေတာ့ joonက သူ႔အားမ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ၾကည့္ရင္း

"ကိစၥက အဲ့​​​ေလာက္ထိမရိုးရွင္းဘူး jin
သူတို႔က ငါ သားကို​ေခၚသြားမွန္းသိ​ေတာ့ ငါတို႔သားအ​ဖကို လိုက္ရွာ​ေနၾကတာ
အခုဆို ငါတို႔ကိုရွာ​ေတြ့သြားၾကၿပီ~~~သူတို႔ဘာ​ေတြဆက္လုပ္ႏိုင္​ေသးလဲဆိုတာ ငါမသိဘူးjin..."

Joonရဲ့စကား​​​ေနာက္တြင္ စိုးရိမ္မႈမ်ားကပ္ပါလာသည္ကို သူသိ​လိုက္ရသည္။
ဒါဆို Joonက သူ႔ကို​တမင္ေရွာင္​ေနတာမဟုတ္ဘူး​ေပါ့
သူက Joonသူ႔ကို​တမင္ေရွာင္​ေနတယ္ထင္ၿပီး ​ေမ့ပစ္ဖို႔အထိ​ေတာင္​ေတြးခဲ့တာ​ေပါ့
မင္းမွားခဲ့တာပဲ Kim Seokjinရာ...

Seokjinသူ႔ကိုယ္သူအျပစ္တင္မိ​ေန​ေလသည္။

"Jin..."

Joonက သူ႔ကိုၾကည့္ရင္း​ေလးနက္စြာ​ေခၚ​ေတာ့ သူjoonအား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၾကည့္​ေနမိလိုက္သည္။

"ငါ့သား​​ေလးကို ဒီည မင္းဆီမွာ ထားခဲ့မယ္​ေနာ္..."

"မင္းက ဘယ္သြားမွာလဲ Namjoon"

Seokjin၏အ​ေမးကို Namjoon ​ေဘးနံရံကိုအၾကည့္လႊဲရင္း​ျပန္​ေျဖသည္။

"ငါသူတို႔နဲ႔​ေသခ်ာစရင္းရွင္းရအံုးမယ္...
အဲ့လိုလုပ္မွငါတို႔သားအဖပုန္း​ေနစရာမလို​ေတာ့မွာ~~~"

Namjoonကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မ​ေကာင္းျဖစ္​ေနသည့္ Jinတစ္​ေယာက္ ခံု​ေပၚမွာရိွ​ေနသည့္ Namjoon၏သားႏွင့္ Namjoonအားတလွည့္စီၾကည့္မိ​ေန​ေလသည္။

"မင္းကိစၥ​ေတြကို အကုန္ရွင္းလာခဲ့​ေနာ္
မင္းသားအတြက္က စိတ္ခ်ပါ
သူလဲ ငါ့သားတစ္​ေယာက္လိုပါပဲ..."

Jin၏စကားကိုၾကား​ေတာ့ Namjoonမ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ၿပံဳးရင္း

"အဲ့ဒါဆို ငါသြားၿပီ​ေနာ္.. အစစအရာရာဂရုစိုက္ပါ "

"အင္း..မင္း​ေရာပဲ.."

​ေက်ာခိုင္းကာထြက္ခြာသြားသည့္ joonကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔စိတ္​ေတြ​ေလးလံေနခဲ့ၿပီ။

တကယ္ဆို joonကို သူမသြား​ေစခ်င္ဘူး
​​ေနာက္က​ေနျမင္​ေနရတဲ့ joonရဲ့​ေက်ာျပင္ကို​ေျပးဖက္ၿပီး မသြားပါနဲ႔လို႔ တားခ်င္လိုက္တာ...

Joonရယ္...
မင္းကိစၥ​ေတြၿပီးရင္ မင္းရယ္ မင္းသား​ေလးရယ္ ငါရယ္ အတူတူ​ေနၾကမယ္​​ေနာ္

••••
*​ေတာင္းပန္ပါတယ္ jin...
ငါမင္းဆီကို ​ေနာက္တစ္​​ေခါက္ျပန္မလာႏိုင္​​ေလာက္​ေတာ့ဘူးထင္တယ္
သား​​ေလးကိုမင္း​ေစာင့္​ေရွာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ငါသိ​ေနတယ္ jin...
ထပ္ၿပီး​ေတာင္းပန္ပါတယ္ jin
ငါကမင္းကို စိတ္ပင္ပန္းမႈ​ေတြကိုပဲ ​ေပး​ေနမိခဲ့တယ္...
ငါမင္းကိုမေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့စကား​ေလးကို ငါထြက္မသြားခင္ ​ေျပာခဲ့ခ်င္​ေသးတယ္

အရမ္းခ်စ္တယ္ jin...*

ဒါဟာ ထြက္သြား​ေသာ လူတစ္​ေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲကစကားသံမ်ား

ထိုစကားသံ​ေတြကိုသာ က်န္ခဲ့​ေလသူတစ္​ေယာက္ၾကားႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္~~~

•••••••••••••••••••••

ျပတင္း​ေပါက္မွ ထြန္းလင္းလာ​ေသာအလင္း​ေရာင္စူးစူး​ေၾကာင့္ သူအိပ္​ေနရာမွႏိုးလာခဲ့​ေလသည္။

​​သူအိပ္​ေနတာက ကုတင္​ေပၚမွာမဟုတ္ ကုတင္​ေပၚ​ေခါင္းမွီရင္းသာ
ကုတင္​ေပၚမွာက​ေတာ့ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္​ေန​ေသာ က​ေလးငယ္...

နာရီကိုၾကည့္လိုက္​ေတာ့ ၇ နာရီ​​​ေက်ာ္​ေက်ာ္~~
ခ်က္ျခင္းထကာ ​ေဘးဘီကိုၾကည့္​​ေတာ့ ဘယ္သူမွမ​ေတြ့
​ေအာက္ကိုဆင္းၿပီး တစ္အိမ္လံုးပတ္ရွာ​ေတာ့လဲ ဘယ္သူမွမရိွ
ဒါဆို ညက joonျပန္မ​ေရာက္​ေသးဘူး​ေပါ့~~~

မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး အခန္းထဲကိုဝင္​ၾကည့္​ေတာ့ ကုတင္​ေပၚက က​ေလး​ေလးက အိပ္တုန္း

Jinကုတင္နားသို႔​ေလ်ွာက္လာၿပီး က​ေလးအားအ​ေသးစိတ္ၾကည့္​ေနမိသည္။
က​ေလးက အ​ေသခ်ာၾကည့္​ေလ ခ်စ္ဖို႔​ေကာင္း​ေလပဲ
မ်က္​ေတာင္​ရွည္​​​ေလးတို႔ျဖင့္ ပိတ္ထား​ေသာမ်က္လံုးအစံုမွာ ဘယ္​ေလာက္​ေတာင္လွလိုက္မလဲ ၿပီး​ေတာ့ အိပ္​ေနတာ​ေတာင္ ပါး​ေလးက​ေဖာင္း​ေန​ေသးတယ္

Seokjin က​ေလး၏ပါး​ေလးအား သူ႔ရဲ့လက္ညိုး​ေလးျဖင့္​ေျဖးၫွင္းစြာ တို႔လိုက္သည္။

အို...ႏူးညံ့လိုက္တဲ့အသားအ​ေရ​ေလး အိ​ေနတာပဲ
ဒီပါး​​ေလးက​ေရာ ၿပံဳးရယ္လိုက္ရင္ မို႔တက္ၿပီး ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္ခ်စ္ဖို႔​ေကာင္းလိုက္မလဲ

​​ေနာက္ၿပီး က​ေလးရဲ့ႏႈတ္ခမ္း​ေလး
​ေဟာႏႈတ္ခမ္း​ေလး​ေအာက္မွာလဲ မွည့္​ေလးကရိွ​ေန​ေသး

က​ေလးအားၾကည့္​ေနရင္း Companyသြားဖို႔ရိွ​ေသးသည္ကိုသတိရလိုက္မိသည္။
တစ္ဆက္ထဲ ​သတိရမိလိုက္တာက အိမ္မွာ က​ေလးတစ္​ေယာက္ထဲျဖစ္ပါ့မလား?လို႔

က​ေလးႏိုးမွ​​ေဘးအိမ္ကိုပို႔ထားၿပီးသြားရန္သာ သူဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
Joonလဲ ျပန္လာမွာပဲ​ေလ~~

ကုတင္​ေပၚက က​ေလးကလဲမႏိုး​ေသးတာမို႔ မနက္စာျပင္ရန္ သူမီးဖို​ေခ်ာင္သို႔အရင္ဝင္ရသည္။

မနက္စာအတြက္ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၿပီး​ေတာ့ companyသြားဖို႔သူျပင္ရသည္။
အခန္းထဲက က​ေလးငယ္က​ေတာ့အခုထိမႏိုး​ေသး

​​​ေတာ္​ေတာ္အိပ္ပုတ္ႀကီးတဲ့​က​ေလး~~~

Companyကိုသြားရန္ စာ​ေရးခံု​ေပၚက ပစၥည္းရိွသမ်ွအား အိတ္ထဲသို႔အစီအရီထည့္ရသည္။

က​​​ေလးကလဲႏိုး​လာမွာကို ​ေစာင့္ရင္းTVအားဖြင့္လိုက္ၿပီး မီးဖိုထဲမွ ​ေကာ္ဖီတစ္ခြက္အား ​သြား၍ေဖ်ာ္​ေလသည္။

"ခြမ္း!!!!!!!"
.........

Next part》》

             "မာမီ​ေရ!!!!!!
             သားတို႔အိမ္ထဲသူခိုး​ေရာက္​ေနတယ္...
             မာမီ​ေရ!!!!!"  

》》》》》》》》》》》》》》》》💜《《《《《《《《《《《《《《《
Idol image ထိခိုက္လို​ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မရိွပါ။
13.1.2022

》💜《