•TRUTH•

^თუ რაღაც ერთხელ არ გამოვივა, ეს იმას სულ არ ნიშნავს, რომ ყველაფერში დამარცხდები.^

თავი 15

ყველაფერი ისე მარტივი არარის როგორც ჩვენ გვგონია, ყველაფერი ისეთი კარგი ვერიქნება როგორც ჩვენ გვგონია...მაგრამ რატომ...რატომ არ შეიძლბა ყველაფერი ისე იყოს როგორც ჩვენ გვინდა?
იარო შუა ბნელ ქუჩემში სადაც მანქანები არ დადიან არ გეშინოდეს რომ ვინმე გამოივლის და ჩანთას ხელიდან წაგლეჯს ან სადმე შეგიტყუბენენ ან თუნდათ რამე ცუდს მოგახლიან პირში თითქოს შენ გრძნობები არ გაგაჩნდეს.
არადროს მესმოდა ხალხის და ვერც ვერასდროს გავუგებ....როგორ უნდა გაუგო ადამიანს რომელიც ერთს ამბობს და იგივეს აკეთებს.
როგორ მინდა უბრალოდ გავქრე და ყველას დავავიწყდე უბრალოდ აი ასე ისე წავიდე აქედან რომ საერთოდ არავის ვახსოვდე აი თოთქოს ისე რო მე აქამდე არც არასდროს ვარსებობდი...მიმდა ამ ყველაფრისგან დასვენება მაგრმა ვერვაკეთებ როგორ მინდა ახლა ჩემი ხელით აპარატიდან გამოვერთო და სამუდამოდ დავისვენო მაგრამ ამის ძალა არმყოფნის....ვაი რომ ვერ დამივიწყონ, ვაი რომ ვერ მიიღოს ეს ყველაფერი კარგად ან ვაი რომ ეწყინოთ....მაგრამ ვაი რომ მომენატროს.....

*ის გამოძრავდა მან ხელი გაამოძრავა ყვირის პალატიდან გამოსული ბიჭი...უკან ბრუნდება და გოგოს სხელს ცრემლიანი თვალებით აკვირდება.

⁃ ბატონო ზუსტად იცით რომ მართლა გამოძრავდა? ეუბნება გაკვირვებული ექიმი ბიჭს.
⁃ კ..კი მან მართლა ის....
⁃ თუშეიძლება პატონი ჯეონი პალატიდან გაიყვანეთ. გასცა ბრძანება მთავარმა ექიმმა და გოგონას სხეულს მიუახლოვდა.
⁃ ჯონგუკ წამოდი....მშვიდად ეუბნება ჯინი და მხარზე ხელს ადებს.
⁃ არმინდა...თვალებში ცრემლებ არეული გაშეშებული დგას.
⁃ ასე არშეიძლება თუ გინდა კარგად იყოს გამოდი ბობიმ მია მოიყვანა. მიას დახელის გაგონებაზე ცრემლები მოიწმინდა და სწრაფი ნაბიჯებით პალატის კარისკენ წავიდა.

მრავალი ემოცია ეხვეოდა თავს ჯერ კიდევ ვერ გაერკვია ნამდვილად დაინახა ის რაც დაინახა თუ უბრალოდ მისი უძილობის ბრალი იყო.

⁃ ბიძია ჯონგუკ. ბობის ხელებში მოქცეული გოგონა ჯონგუკისკენ მხიარულად გადაიწია. კლავდა შინაგანად კლავდა ჯეონს როდესაც მია მას ჯერ კიდევ ბიძია ჯონგუკს ეძახდა და არა მამას. ნელი ნაბიჯებით მისკენ წავიდა და ხელში ფრთხილად აიყვანა.
⁃ ბატონო ჯონგუკ ვაჭამე და გამოუცვალე მეტი არ ვიცი რა გამეკეთებინა.
⁃ არაფერი ბობი შენ ყველაფერი გააკეთე და მადლობა. გაიღიმა და მიასთან ერთად სკამისკენ წავიდა და უძილობისგან დაღლილი ნელა დაეშვა სკამზე.
⁃ ბიძია დედას მალე ვნახავ? ძალიან მომენატრა.
⁃ კი პატარავ ცოტაც მოითმინე და მალე ნახავ. გაუღიმა და თვალებზე ჩამოფხატებული თმა გვერძე გადაუწია.

პალატიდან გაღიმებული ექთანი გამოდის და ბიჭებისკენ მიემართება

⁃ რამე ცვლილება არის ექიმო? ჯონგუკი ფეხზე წამოდგა და მია ბობის გადააწოდა.
⁃ ძალიან გაგიმართლათ ბიჭებო ნამდვილად დიდი ცვლილებაა წესით რამოდენიმე საათში უნდა გამოიღვიძოს თუ ხვალამდე ეს არმოხდა ესეიგი ისევ....
⁃ არა არა გამოიღვიძებს აი ნახავთ. იღიმოდა ჯონგუკი.
⁃ კარგით მე დაგტოვებთ შეგიძლიათ გოგონა მოინახულოთ მაგრამ ხმაურის გარეშე როგორც შევთანხმდით. ბიჭებმა თავი დაუკრეს და გოგონას პალატისკენ წავიდნენ.
⁃ ბობი გთხოვ მიას ყურადღება მიაქციე.

ასე გადიოდა საათები წუთები და წამები ისე ძალიან იწელებოდა ბიჭებს უკვე აღარც შეეძლოთ მოთმენა. მძინარეები ჯერ ელის დახედავდნენ ხანაც მის ხელს ხან თვალებს და ასე გადიოდა საათები მანამ სანამ გოგონამ თვალი არ გაახილა.

წყლიანი თვალებით უყურებდა ჯონგუკი ელის თვალებს თან კი მისი ხელი მისაში მოექცია. დაინახა როგორ გაახილა გოგონამ ნელა თვალები და ერთადერთი ცრემლები რომელიც ალბათ იმ დღიდან შემორჩა ლოყაზე ჩამოუვარდა.
გახარებული ბიჭი ფეხზე წამოდგა და ჯინს შეხედა.

⁃ ელი?.....გოგონა ძალა გამოცლილმა ნელა გადმოატრიალა თავი ბიჭისკენ და ცრემლიანი თვალებით სევდიანად შეხედა.
⁃ ჯ...ჯჯონგუკ. ძლივს წარმოთქვა მისი სახელი ცრემლებმა კი თავისი ქნა.
⁃ კი კი მევარ ჯონგუკი გახსოვარ? ექიმმა თქვა რომ შესაძლო იყო ამნეზია დაგწყებოდა მცნობ?
⁃ კ..კი.  ნელა იღიმის და ჯინისკენ იხედება რომელიც ასევე სევდიანი თვალებით იხედება.
⁃ ჯ..ჯინ.
⁃ ელი ძალიან მოგვენატრე. ნელა იღიმის გოგონას ხელებს თავისაში ითავსებს და ცრემლებს აძლევს საშუალებას თავისი ქნან.
⁃ მე არა. იღიმის და ჯონგუკს თვალს აპარებს
⁃ არ...არა?
⁃ ხო მე თქვენ სიზმარში სულ გხედავდით ვლაპარაკობდით და საერთოდ არ ვიწყენდი.
⁃ ელი შენ დაბრუნდი...
⁃ ჯონგუკ მაპატიე....
⁃ მე დაგტოვებთ თქვენ ისაუბრებთ. ელის უღიმის ჯონგუკს მხარზე ხელს ადებს და პალატიდან გადის.
⁃ საპატიებელი არაფერია. ამბობს და სკამზე ნელა ჯდება.
⁃ შენ გაბრაზებული არხარ?
⁃ ცოტათი მაგრამ ახლა ამას მნიშვნელობა არაქვს.
⁃ ჯონგუკ მე იძულებული ვიყავი დამემალა.
⁃ გასაგებია....მაგრამ უკეთესი იქნებოდა ეს შენგან გამეგო. ამაზე აღარ გვინდა.
⁃ კარგი.

ელის გაღვიძების შემდეგ საბოლოოდ ყველაფერმა კარგად ჩაიარა ერთი კვირის განმავლობაში ისევ პალატაში დატოვეს ბიჭები კი აქეთ იქით გამწარებულები დარბოდნენ აღარ იცოდნენ რა გაეკეთებინათ მისთვის ხოლო რაც შეეხება მიას მანამდე არ ანახეს სანამ ფეხზე არ დადგა.

ელი საავადმყოფოდან გამოწერეს მისი პატარაც ნახა და ამ ყველაფრის შემდეგ ბიჭებმა სახლში დააბრუნეს. რაც შეეხება მოვლას ეს ყველაფერი თავის თავზე ჯონგუკმა აიღო ყველა საჭირო წამალი უყიდა და ახლა მიასთან და ელისთან ერთად ერთ სახლს იზიარებს.

მიას სიმართლე უთხრეს ისე გააგებინეს ყველაფერი რომ მამა რომელიც სამუშაოდ იყო წასული ჯონგუკი იყო ხოლო ამას ამდენი ხანი იმიტომ არ ეუბნებოდნენ რომ სურპრიზის გაკეთება უნდოდათ ისიც ბავშვია და ყველაფერი მარტივად დაიჯერა ახლა კი ბიძია ჯონგუკის მაგივრად მამას ეძახის.

  
                          ელის pov

დილით ადრე გამეღვიძა ნამძინარევ მიას შუბლზე ნაზად ვაკოცე და შხაპისთვის აბაზანაში შევედი. გამოსულს ტანსაცმელი ჩავიცვი და სამზარეულოსკენ წავედი.

კი მე ჯონგუკთან ერთად ვცხოვრობ უკვე ერთი კვირაა სულაც არ მომწონს მაგრამ ამის ატანა მიწევს....ან მომწონს? არარა ელი რეებს ბოდიალობ არაფერიც არმოგწონს. ყოველ დღე ნერვებს მიშლის ჭამას მაძალებს და პირში წამლებს ძალით მტენის ვეუბნები რომ კარგად ვარ მაგრამ არ ჯერა და უფრო ნერვებს მიშლის სამსახურის მერე მია სულ მაგასთანაა და ხო სამსახურში გასვლის უფლებასაც არმაძლევს კი სწორად მიხვდით ციხეშივარ.

სამზარეულოში ზანტად შევდივარ და ყავის მომზადებას ვიწყებ ჭიქა უნდა ჩამომეღო და ჰოი საოცრებავ.

⁃ ჯანდაბა ვინ შემოდო ჩემი ჭიქა აქ. ვამბობ და თელი ძალით ვიწელები რომ რამენაირად მივწყდე მიდი ელი მიდი ცოტაც და ვხედავ ვიღაცის ხელი როგორ მიიწევს ჭიქისკენ და დაბლა ჩამოაქ. სწრაფად ვტრიალდები სხეულისკენ და ჯონგუკის მკერდს სახით ვეტაკები.
⁃ ჯ..ჯონგუკ.
⁃ ამის მერე მე დამიძახე ხოლმე სკამზე ასვლა კი არც გაბედო.
⁃ კარგი შეგიძლია გამატარო.
⁃ არა
⁃ ჯონგუკ გამატარე თავს არაკომფორტულად ვგრძნობ.
⁃ რატომ ასე ახლოს რომ ვარ შენთან? ამბობს და ჩემსკენ უფრო და უფრო იწევა მე კი იძულებულივარ დახლს მივეკრო.
⁃ ჯონგუკ არარის სასაცილო. ჩემსკენ იხრება და ნელა ჩვენს ტუჩებს აერთებს. მის მკერდძე ხელები დავაწყე ვცდილობდი უკან გამეწია მაგრამ ჩემი ძალა მის ძალებს აღემატაბოდა. წელზე ხელი შემომხვია და მისკენ ძლიერად მიმწია. ეს ისეთი კარგი იყო ვერც კი ავღწერ ამ მომენტში რას ვგრძნობდი მუცელში ყველაფერი ერთად ირეოდა პეპლები ლომები სპილო ზებრა ბუზი არვიცი ყველაფერი ერთად. მისი ტუჩების გემო ღმერთო სასწაულია მინდოდა რომ თელი დღე ასე დავრჩენილიყავი. ამ სიამოვნებისგან ფეხები მეკეცება რაზეც ჯონგუკის სწრაფად მისკენ მწევს და ამისგან ვხვდები როგორ იღიმის ტუჩის კუთხეში. მალე ჰაერის გამოლევის გამო კოცნას ვწყვეტთ.
⁃ ჯ..ჯონგუკ ეს..
⁃ ეს შესანიშნავია ვიცი. ამბობს და გამარჯვებული სახით მიყურეს.
⁃ არა ეს შეცდომაა.
⁃ რატო მე ვფიქრობ რომ მოგეწონა. იღიმის და ისევ ჩემსკენ იწევს როდესაც მიას ხმამ ორივე დაგვაფრთხო.
⁃ დეე შეგიძლია ჩამომიყვანო?
⁃ ჯონგუკს სწრაფად ვიშორებ სხეულიდან და მიასკე გავრბივარ კიბეებს სწრაფად ავუყევი და იქ მდგარი მია ხელში სწრაფად ავიყვანე. დაბნეული არაფერს ვამბობდი და თბილად დივანთან დავსვი ჯონგუკი მოგვიახლოვდა მიასთან მუხლებზე ჩაიკუზა ხელები მოკიდა და მოფერება დაუწყო.
⁃ დღეს ჩემთან გადავდივართ.
⁃ რა? ამისგან ლამის შოკი მივიღე ჯონგუკს გაბრაზებულმა შევხედე.
⁃ ხო ელი უფრო ახლოს მეყოლებით და უფრო დაცულად არმინდა იგივე განმეორდეს იცი რომ საფრთხე კიდეარის თან ჩემი სახლი კომპანიასთან უფრო ახლოს არის და რაიცი იქნებ შენც გააგრძელო ცოტახანში მუშაობა.
⁃ ჯონგუკ...
⁃ არანაირი ჯონგუკ საღამოს საქმეების მერე გამოგივლით და წაგიყვანთ მზად იყავით კარგი?
⁃ ამ სახლს რავუყო ძალიან მივეჩვიე.
⁃ მეც შეგეჩვიეთ და მინდა ჩემთან იყოთ ყოველთვის ამიტომ ამ სახლს პატრონს ჩავაბარებთ და იმ სახლსაც მალე მიეჩვევი კარგი?
⁃ კარგი. სწრაფად დგება ფეზე ლოყაზე მკოცნის და სწრაფად გარბის ოთახისენ.
⁃ ჯონგუკ! ბოლო ხმაზე ვღრიალებ რაზეც შორიდან მისი სიცილის ხმა ისმის.

თელი დღე უაზროდ გავატარე თითქოს რაღაც მაკლდა რაღაც ისე ვერიყო საშინლად მოწყენილობას ვგრძნობდი ჭამის დროს არავინ მეუბნებიდა ბოლოდე ჭამეო არც ჭამის მერე არ მატენიდა წამალს, წყალს პირში და არც არავინ მეუბნება მია ხელში ნუ აგყავსო. მეშინია იმის აღიარება რომ მენატრება.

დადგა საღამოც ყველაფერი გამზადებული მქონდა მითხრა მხოლოდ ტანსაცმელები გამემზადებინა დანარჩენს კი მისი ხალხი წაიღებდა ახლა მე და მია ვზივართ და ველოდებით.

მალე კარები იღება და შიგნით მომღიმარი ჯონგუკი შემოდის.

⁃ მზადხართ? კითხულობს და მიას ხელში იყვანს.
⁃ კი...
⁃ კარგი შენ და მია მანქანაში ჩაჯექით მე ბარგს წამოვიღებ და კარსაც ჩავკეტავ კარგი?
⁃ კარგი მიას ხელიდან ვართმევ და მანქანისკენ მიმყავს შიგნით ვჯდებით და ჯონგუკის ლოდინში ბოლოჯერ ვათვალიერებ ნაცნობ გარემოს.

სევდიანად ვუყურებდი როგორ ვეცლებოდით ნელნელა ადგილს მაგრამ მალევე მახსენდება რა ტანჯვა გამოვიარე ამ ადგილას და ვხდები რომ ნამდვილად კარგ ადგილას მივდივარ ვიღიმი და მიას უფრო ვიხუტებ.

⁃ მოვედით. 40 წუთიანი მგზავრობის შემდეგ მანქანა უზარმაზარი სახლის წინ ჩერდება მიასთან ერთად გადმოვდივარ და პირდაღებული ვუყურებ ჭიშკარს რომელიც ალბათ ჩემ სახლზე ძივირი ღირს და სახლს რომელიც პატარაზე მოჩანს უზარმაზარი ჭიშკრის(არვიცი სწორად როგორ ვთქვა) ფონზე.
⁃ ჯონგუკი ბარგით ხელში გვიახლოვდება და მალე უზარმაზარი "ჭიშკარი" ნელა იღება  ჩემ თვალწინ კი უზარმაზარი სახლი იშლება რაც ჩემს გაოცებას უფრო და უფრო იწვევს.
⁃ დაცვა თავს გვიკრავს და ჯონგუკს ჩანთებს ართმევს ერთერთი მათგანი კი ჩვენსკენ მოდის თავის დაკვრით გვესალმება.
⁃ გამარჯობა ბატონო ჯონგუკ.
⁃ გამარჯობა ნიკი სახლი წესრიგშია ხო.
⁃ რათქმაუნდა.
⁃ კარგი მაშინ გაიცანი ელი და ჩემი შვილი მია.
⁃ გამარჯობა ქალბატონო ელი შეგიძლიათ მობრძანდეთ. თავს მიხრის და სახლისკენ ხელს იშვერს. სახლის კარს ვუახლოვდებით შიგნით შევდვართ და უზარმაზარი ტერიტორია შოკში მაგდებს.
⁃ ჯონგუკს აქ მარტო ცხოვრობ?
⁃ უკვე ჩემ შეყვარებულთან და ჩემს შვილთან ერთად.
⁃ ნუხარ იდიოტი მე შენი შეყვარებული ირვარ.
⁃ უი უკაცრავად ცოლო.
⁃ ეი ჯონგუკ. ვეუბნები და მხარზე ხელს ვურტყავ.
⁃ კარგი კარგი ახკა ოთახებს განახებთ და ხვალ მთლიანად სახლს დაგათვალიერებინებ.
⁃ ჯონგუკ საჭმელს ვინ გიკეთებს ან ვინ ალაგებს ამხელა სახლს.
⁃ უკვე აღარავინ ყველა დავითხოვე. ამბობს და კიბეებზე ადის.
⁃ ესეც ასე ჩვენი ოთახები მეორე სართულზე იქნება. აქ ჩემი უთახია ჩემს პირდაპირ კი შენი შენს გვერდით კი მიასი. სათითაოდ შეგვახედა ოთახებში.
⁃ მადლობა.
⁃ სამადლობელი არაფერია ახლა კი შეგიძლია მია თავის ოთახში დააძინო მერე კი დაისვენო მე ქვევით ჩავალ საქმემაქვს.
⁃ კარგი. ვეუბნები და მია თავის ოთახში შემყავს. მგზავრობისგან დაღლილს მალე ჩაეძინა ლოყაზე ვეფერები შუბლზე ვკოცნი და ფეხაკრეფით ოთახიდან გავდივარ.
⁃ ჩემს ოთახში შესული შუქს ვანთებ და ოთახს თვალს ვავლებ უცებ კი ვგრძნობ როგორ მკიდებს ვიღაც მაჯაზე ხელს და კედელთან მაყუდებს.
⁃ ჯონგუკ შენ აქ....
⁃ ახლა შეგვიძლია დილას დაწყებული საქმე დავასრულოთ....

_______________________________________
ჰაი ხალხო 15 თავის დადება ცოტა დამაგვიანდა ამიტომ მომიტევეთ.