chapter 39

Elliraine POV


"Mamimiss kita..... Pag dating mo nanakawan uli Kita Ng halik bwahahahaha"Saad Ni Cedric ngayon na Ang alis namin para pumunta Ng America at mag pa opera


"Bago mo magawa yon basag na Ang muka mo! O sige bye bye na para sa sunod nating pag kikita Alam ko na itsura mo aylabyowwww byeeee"Saad ko sa kanya naramdaman ko Naman na niyakap nya ako I hug him back bago ako alalayan nila mama at Papa papuntang eroplano


Habang naka upo na kami sa upuan ay napapaisip ako paano Kaya Kung di ako nabulag? May babalikan pa Kaya ako Kung sakaling umalis ako? Paano Kaya Kung Hindi nangyari ito may aasahan pa ba ako sa relasyon naming dalawa? Minsan nga napapatanong nalang ako sa sarili ko minahal ba nya talaga ako? O baka Naman ........... Pinag laruan nya Lang ako dahil sa trip nya Lang he's a bad boy and im a play girl Yung mga salitang pinaninindigan ko noon Yung mga salitang ayaw Kong sabihin sa isang tao noon nag fade na ngayon ito ba talaga Ang nagagawa Ng pag ibig? Kaya Kang pasayahin pero at the same time Kaya Kang paiyakin minsan ka na nga Lang mag Mahal Todo ka pa Kung masaktan bakit ganon Kung Sino pa Yung taong iniingatan mo sya pa Yung taong laging nanakit sayo ? Minsan nga natatanong ko nalang sya na ba talaga Yung para sa akin? O Hindi pa? Tama ba Yung ginawa ko na sya Yung pinili ko at Hindi si Rhamme? But what the hell it's always like arrrgghhhh laging ganon laging dama Yung sakit ! Feel ba talaga Ni tadhana na saktan ako? Ito na ba Yung kabayaran ko sa mga bagay na nagawa ko noon sa pag wasak ng puso Ng isang lalaki?


"Umiiyak ka na Naman wag Kang mag alala makakakita ka na din malapit na onting tiis nalang"narinig kong Saad Ni mama I smiled bitterly I look like im ok but it's not masakit Yung sakit Ng kahapon dala parin hanggang ngayon pwede bang pahingi Ng break? Pwede bang mag time out muna sa lahat Ng sakit? Pwede bang itigil muna sandali ? Pwede bang wag munang ipadama kahit ngayon Lang? Kahit sandali Lang Sana.......... Ayoko Ng mag mukang tanga sa taong di Naman ako talaga kayang bigyan Ng halaga pero kase Kung Mahal nya ako Hindi nya ako sasaktan diba?


Pag tapos nito Wala na talaga silang makikita na Elliraine Black Montecella o di Kaya ay Marlinezille Reovina Velasquez na nakilala nila noon ako na si Guadalupe severino isang simple na babae Hindi mahilig makipag basag ulo Hindi mahilig makipag away Hindi mahilig sa kahit anong katarantaduhan Hindi mahilig mang wasak Ng puso Ng isang lahat at higit sa lahat Hindi mahilig mag paka tanga pag tapos nito enough na Wala na end na kase Wala na silang babalikan pa dahil tapos na Yung taong nakilala nila noon na ako Wala na patay na


"Anak Tara na andito na Tayo"narinig Kong Sabi Ni Papa bago nila ako alalayan patungo sa pupuntahan namin kahit kelan di ko na imagine na mag kakaron pa ako Ng pag kakataon na maramdaman uli Yung pag mamahal Ng isang ama kahit kelan Hindi ko inasahan na mararamdaman ko uli ito kase dati nung umalis si hudas I mean si dad nangarap Lang ako...... Hindi ko inakala na mararamdaman at mararanasan ko uli Ang lahat Ng ito




Tatlong linggo na din Ang lumipas mag Mula nung mag pa opera ako sa Mata pero Hindi pa din nila tinatangal Ang benda sa Mata ko at Hindi ko Alam Kung bakit pero Sabi Ni mama ngayon na daw aalisin ito para makakita na ako. Narinig ko Naman na bumukas Ang pinto




"Ms.severino ako ito si doctor Reyes tatangalin na natin Ang benda"pag kasabi nyang yon ay napangiti ako sa wakas matapos Ang isang taon at marami pang araw makakkita na uli ako dahan dahan nyang tinanggal Ang benda nung una isang liwanag pa Lang na nakakasilaw Ang nakikita ko pero di nag tagal ay nakita ko na Ang imahe Ng isang babae na naka pang doctor sya siguro si doctor Reyes





"Asan Po sila mama?"pag tatanong ko sa kanya Ng mapansin ko na dalawang nurse at sya Lang Ang andito




"Nandyan sila sa labas papasok din yon "Saad nya nag taka Naman ako pilipino ba sya kase marunong syang mag Tagalog?




"Pilipino ka Po ba?"nag tataka Kong tanong ngumiti sya sa akin bago umalis at kasunof nya Ang dalawang nurse di nag tagal ay may isang babae na sa tingin ko Ang edad ay nasa 40s ganon din Ang kasama nyang lalaki mag kahawak sila nang kamay at kapwa naka ngiti Ng pumasok sa kwarto




"Mama Papa kayo Po ba iyan?"pag tatanong ko unti unti silang Lumapit sa akin at umiyak siguro dahil sa tuwa niyakap ko din Naman sila pabalik




"Oo anak kami ito pag balik natin sa pilipinas mag aaral ka sa eskwelahan natin Mahal na Mahal ka namin"pag sasalita ni Papa habng yakap yakap nila ako Ni mama marahan Naman akong tumango Hindi ko Alam pero naramdaman ko na may luhang tumulo sa mga Mata ko Ng mga oras na iyon





Mayaman Ang pamilya Nila mama at Papa sila mama Ang nag mamay ari Ng syoi shoes at sila Papa Naman Ang nag mamay ari Ng severino University Kung saan ako mag aaral sa pasukan actually sa isang linggo na iyon Kaya bukas na bukas din ay uuwi na kaming pilipinas napag desisyonan ko na business and management Ang kunin na course per sa ngayon ay I eenjoy ko na muna I mean namin Ang pag punta dito sa America naka labas na din ako Ng ospital kanina at nandito kami sa bahay namin dito pag pasok namin ay sinalubong agad kami Ng mga care taker dito sa mansyon pero bahay tawag ko bakit? Wala Lang trip ko Lang ganon talaga ehhh napansin ko din na Puro mga amerikano at amerikana Ang mga trabahador dito so Wala akong makakausap Ng matino dahil di ko feel Ang English

Comment