Nag aayos na nako ngayon na sarili para pumasok. Suot ko na ang bagong uniform. Tinitignan ko ang sarali ko sa salamin infairness maganda yung design above the na skirt na navy blue na may pares na long sleeves na tinack in ko sa skirt at may necktie rin na kulay navy blue rin at blue na suit. Umupo ako may vanity mirror ko para mag ayos na rin ng sarili as always nagliptint lang ako at naglugay ng buhok.

Napalingon ako ng bumukas ang pinto at nakitang si kuya liam yun nakangiti siya habang nakatingin sakin. Kaya nginitian ko rin siya. At pumasok na siya loob ng kwarto ko at lumapit sakin at hinarap niya ako.

" ganda naman ng kapatid ko. "

"kuya naman eh" nahihiyang sabi ko at hinarap siya.

"oo nga, kaya just enjoy your day. don't think about something that makes stress. Try to make friends.Okay"

Alam ko kung anu ang tinutokoy niya. They are already in jail. So there's no need to worry about. But to make friends? No way! Having them is just having a carrying burdens for a lifetime.

"okay!okay! Nadradrama kana naman eh" tawa ko sakanya. " di bagay sayo" inis na dugtong ko pa at tumayo na ako at inaya na siyang bumaba. Malaki ang ngiti sa aking mukha habang nasa hapagkainan kami at medjo napapakanta rin ng pabulong.

"di halatang masaya ka" tawa sakin ni kuya.

" kuya bat dun mo ko inenroll?"

" dun kase nag aaral si lemuel at stem student rin siya at tutal stem ka rin kaya dun nalang para classmates kayo at para narin may kasama" paliwanag niya sakin. Tumango nalang ako sakanya.

Kumusta na rin kaya yung mokong na yun matagal na rin mula nung huling beses kaming nagkita. 7 years na rin ata mula nong dinala kami nila mama sa korea and I really missed him a lot, I missed how he pinch my cheeks how he hit my head if I do something annoying he always hit my head everytime I'm being mean towards others.Simula kindergarten kami magkaclasse na kami hanggang grade 5  naging sobrang close namin dahil siguro sabay kaming nagcecelibrate ng birthdays kase both of us born in the same day the same month the same hospital the same room we both do crazy things we both make our parents rise their blood pressure because of troubles we botn made at both of our parents are good friends pero nung grade 6 na pumunta na kami ng korea at dun nag aral kaya magkahiwalay na kami ng school pero still celebrate our birthdays together through video calls. Thats the advantage of social medias and modern technology. Aside from scandals fake news that are already spilled out there's still good in social media.

Nagpaalam naku kay kuya bago bumaba ng kotse. Bumaba rin si kuya. " be good, stay away from troubles. Don't be a trouble maker again" ngiti niya sakin. Tumango naman ako kinaway siya habang papasok ng gate ng school at tinignan ang nakasulat sa " M School " ang ikli ng pangalan kaya natawa naman ako nagpatuloy nalang sa paglalakad. Nang biglang may bumangga sakin.

"aray" sigaw niya. Tinignan ko sino yin. Matangkad maganda ang hugis ng katawan blond hair at nakaslightly maka up siya.

"oka--"

"ano ba hindi kaba tumitingin sa dinadaanan mo?" pagtataray niya sakin.

Napatingin naman ako sakanya dahil sa inasta niya. "ako pa talaga tong hindi tumitingin sa daan a, eh ikaw nga itong bumangga sakin" sabi ko sa mahinang boses

" ano!? Anong sabi mo?" iritang sigaw niya sakin. "hindi kaba magsosorry" dagdag pa niya sabay flip sa kanyang buhok.

Nginisian ko naman siya. At pinadilatan niya ako. "ano hindi ka magsosorry? Tatayo ka lang dyan? " nanlilisik na kanyang tingin.

" bat ako magsosorry? Ikaw yung bumangga sakin hindi ako yung bumangga sayo!" tamad kong sagaot na may diin.

"hah?" takang tanong at mas lalong naiinis pa sakin. Pigil naman siya ng dalawa niyang kasama.

"ano ba" suway niya sa dalawa niyang kasama. "di mo ba ako kilala, ako lang--"

" a-ah aza! Teka lang a ako na kakausap dito" sambat ni lemuel sa sasabihin pa niya. "sige a una kami " dugtong pa niya. At bago pa kami makalayo ay rinig na rinig namin ang sigaw niya. Nagpatuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa may hindi masyadong tao na lugar ng school.

"ano ba nangyari at inis na inis sayo yun?" takang tanong niya. "first day mo palang. Haysss kira anu kaba naman"  sabay kamot sa kanyang ulo.

"may kuto ba" biro ko sa kanya dahil sa pagkamut niya sa ulo.

"tang*na ka kira naman eh" tawang mura niya sakin. " anu ba strand mo?" tanong niya sakin.

"stem 12A"

" classmates pala tayo eh sabay na tayo" aya niya sakin.

"mauna kana may pinapapunta pa ako sa office ng prinsipal eh"

"sige una nako" paalam niya.

Pumunta naman agad ako sa office ni principal at pinakilala niya na sakin yung magiging advicer ko this school year.

"ms. Camino this is mrs. Villoria she will be your advicer for this year" sabi niya at pinakilala na niya sakanya.

"nice to meet you ms. Camino" bati naman ni maam villoria sakin.

"nice to meet you rin po maam"

"sige na sabay na kayo at magsisimula ang mga klase"

Nagpaalam  na kami ni maam sa principal. Sabay na kaming pumunta sa room. Mas naunang pumasok si maam sakin. At habang nasa labas pa ako medjo kinakabahan ako. Di masyadong nagtagal ay tinawag narin ako ni maam. At pinapasok na. As usual sa isang transferee at pinagtinginan nila akong lahat. At pinakilala na ako ni maam sa harap nila.

"ms. Camino is a transferee student from Seoul High Academy" panimula ni maam. At lahat naman sila gulat na mamangha dahil galing ako sa Seoul High.

"Woah Seoul High" manghang sabi niya. At nagbulongan na sila at bakas sa kanang mga mukha na talaga every one's dream school ang Seoul High.

Umupo naman ako sa may bakanteng upuan malapit kay lemuel na nginingitian  lang ako. May tinuturo naman naman siya sa may bandang likuran ko. Kunot noo ko siyang tinignan.

"ano"

"tignan mo yun" nguso niya sa likod ko

Tinignan ko naman ying sinasabi niya. At nakita ko ang nanlilisik na mata ni aza sakin katabi niya ying dalawa niyang kasama kanina na busy nagbabasa sa librong pinalabas ni maam samin.

"bat hindi mo sinabing kaklase pala natin siya" bulong ko kay lemuel na nakikinig na kay maam.

" nagtanong ka ba" balik niya sakin

"hindi"

" ayun naman pala eh. Hindi ka nagtanong eh" pabalang niyang sagot sakin na tumawa pa.

Akmang babatokan pero bigla siyang tumingin na nang aasar na itsura"hmmmmpp" kahit kelan talaga tong mokong nato nakakabanas.

"ahahahh" tawa niya sakin.

Wala na akong nagawa kundi ang makinig na lang. Ganun din ang sumunod na klase manin naglecture at quiz sa dulo. Pinasa na namin yung mga papers namin sa teacher.

"class dismissed" saad ng teacher namin biology. " you'll know the result of your quiz by tomorrow" dagdag pa nito.

" siguradong ikaw na naman ang highest Aza" sabi ng kaibigan niya na may malawak na ngiti sa mukha. Nginitian niya lang ito na para bang sanay sa mga papuri nila.

"huy"

"bakit?"

"siguradong perfect mo yun" sabi niya ng nakangiti. "diba top 1 ka dati mong school" dugtong niya

" remember I'm always on top, right karen "  aza said with enough loud for us to hear. " a-ah oo naman ikaw pa." sagot naman ni karen sakanya. " Sassy Queen " they said with a high pitch like an acapella.

Pinanood na lang namin silang umalis. At inayos na rin ang bag ko. Nasa canteen na kami ngayon at nagpipila si lemuel nakakuha na samantalang ako ay di parin makapili.

" anu di ka paba nakakapili?" tanong niya.

Kumuha nalang ako ng egg sandwich at isang yakult.

"yan lang kakainin mo? Egg sandwich seryoso ka? Saad niya. Tumango naman sakanya at sabay na kaming nagbayad.

" eh elementary nga tayo kung maka ewww ka sa egg sandwich na baon ko" sabay action pa kung pano sabahin nun yun. Natawa nalang ako dahil sa ginagawa niya. Loko loko talaga to.

" close pala kayo " sabat samin ni Aza na nakatingin samin habang hawak hawak yung juice niya tsaka uminom.
" A- ahh para---"

"tara na" pigil ko sa mga sasabihin pa ni lem. At naglakad na papunta sa bakanteng mesa.

" huy! "

" bakit" inis kong sagaot

" bakit inis na inis kay Aza?"

" diko alam! " iratang sagot ko at nagpatuloy na pagkain. Diko maiwasang mapatingin sakanya dahil sa mapagsulyap sulyap niya sakin at napapatawa na parang diko naririnig. Dahil sa inis ko sakanya nauna na akong pumunta sa room.

Nagresume naman ang klase namin tapos naglunch as usual at nagresume na naman class at ganun rin naglecture tas activities tsaka mga graded recitation. At nakasabay ako sa kanila kahit medjo late ako nag start. At di maiwasan na makabangga kami ni Aza sa recitation lalo na nong tinama ko yung isang sinabi niya about human anatomy. Bakas sa itsura ang hiya at inis narin siguro. Pinandilatan niya ako ng mata nung nilingon ko siya. Pinapakalma naman siya mga kaibigan niya.

Nasa last subject na kami ngayon ng araw they are right that last subject will always be most boring part and it feels like the tick tock of the clock goes slower and slower. After long period of hour finally the subject teacher dismissed us and she ask us to bring drawing materials. Because will be having a activity tomorrow.

" ms. Salvador, please rely it also to mr. Montero bring his materials" bilin niy kay Aza. "yes maam" sagot naman niya.

"bakit ba kase absent siya ngayon Aza? " tanong ni chanelle

"important matters daw e."

"baka dahil na naman sa kuya niya" dugtong nito.

"yes ma'am" we said in chorus as we pack all our things. Nauna ng lumabas yung iba at konti nalang. Nauna ng lumabas si lem kase kakausapin niya daw yung mga kaibigan niya sa ibang strands " kita nalang tayo labas mamaya" paalam niya at umalis na at sumunod narin ako palabas ng bigla ako nadapa.

" aray " bulong ko sa sarili ko at tiningala kung sino yung tumisod sakin at nakitang si Aza yun. She offered her hand to help stand up, when I reached her hand she push me in purpose. Napaupo ako ulit sa sahig na nabitawan ang bagpack na hawak ko. Nagulat ako sa ginawa niya but just like my normal facial expersion no emotion just like that blank space of a paper.

" Oppss  "  sabi niya na nang aasar ang boses. " tumayo ka mag isa mo!" dugtong niya pinagtawanan nila akong.

Ang sarap ipatapon sa north korea ang babaeng to. Hayssss nakakastress ugali nito. If I'am mean, she's the meanest and bratest person I've ever met in my entire life. Shes getting to my nerves. She's a pretty and smart but her attitude is the opposite of her pretty face. Tumayo ako hinabol sila naabot ko silang pababa na hagdan.

" hindi ka ba magsosorry?" tanong ko sakanya in my calmest voice to avoid misunderstanding.

Tumigil sila sa paglalakad at hirap ako. Tinaasan niya lang ako ng kilay.

" at bat ako magsosorry" pagtataray niya na para bang hindi niya alam kung anu ang ginawa niya. "may ginawa ba ako sayo"

"ahh yung kanina ba?" lumapit siya sakin. " kulang pa yun sa pgpapahiya mo sakin sa klase natin s human anatomy kanina" sabi niya na bakas ang galit sa mukha niya at nagpatuloy na silang bumaba at mawala sa aking paningin.

Natagpuan ko ang sarili na palabas na ako ng school. At natatanaw ko na si lem sa may gate ng school at may kasama. Siguro sila ying sinabi niyang mga kakausaoin niya na kaibigan niya ibang strand. Kumaway sakin nang makita ako at hindi na ako nagsayang pa oras na kumaway dumiretso nalang ako kung nasan sila. Naabutan ko silang nagkwekwetuhan.
" oh ganyan na naman mukha mo?" tanong niya sakin. Umiling lang ako sakanya.

" hi " bati sakin ng isa niya kasama. Matamlay ko siyang binalingan ng tingin. " john paul" pagpapakilala niya at inilahad ang kamay niya sakin. Pero syempre me having a rude and annoying attitude sometimes I didn't accept his hand for a hand shake.

Pinagtawanan siya ng mga kaibigan niya at pati rin tong mokong na lemuel nato nakipagtawanan rin. At dumating narin ang sundo ni lem at nauna na akong pumasok sa loob ng kotse nila.

Nagpaalam narin siya sa mga kaibigan niya. Patuloy parin nilang inaasar ying kaibigan nila. At bakas sa mukha niya pagkakahiya.

Even though how hard I try not avoid them, theres still a huge wall around me. But I hate myself  for being mean towards others and I feel sorry about it. I hope someone will understand my point except for lemuel. Bumaba ulkt ako sasakyan para magsorry sa inasal ko. Nagulat si lem nang makita akong pabalik sakanila.

I offered my hand to him for a hand shake " kira" pagpapakilala ko

Agad naman niyang inabot ang kamay ko. "john paul" pagpapakilala niya ulit.

Tinignan ko ang mga kasama niya na gulat sa ginawa ko at bumitaw na sa pagkakahawak ng kamay namin.

" bro sabi mo masama ugali ni---" hindi na natuloy ang sasabihin niya tinakpan ni lemuel ang bunganga ng isa niyang kasama.

"sige una kami! kita na tayo bukas" pagtupol niya sa mga sasabihin pa nila at hinatak na ako papasok sasakyan.

Tinitigan ko siya ng masama ang tinaasan ng kilay. Tumawa lng naman to na para wala lang.

" sa mall po tayo " sabi niya sa driver nila.

Binatokan ko siya " ahh masama pala ugali ko a" sigaw ko sakanya

"e-eh kase naman"

Pinandilatan ko siya sa mga susunod niyang sasabihin. At tumahimik na siya. But Im thankful to have him he's a honest friend after all.

Pumunta kami sa isang bookstore para dun na bumili. Nangmabili na namin ang dapat bilhin nagmeryenda muna kami sa isang sikat daw kainan dito sa mall. Dina kami nagtagal at umuwi narin. Hinatid ako lem sa bahay.

Hayssss today is tiring day and dumb day.