"ဟွန်းလေးရေ ထတော့လေ..  မနက်စာစားရအောင် "
"ဟွန်းလေး! "
"အင်းးးး ငါးမိနစ် "
"ထတော့နော်..  မထရင် ကိုယ်ဝင်လာရမလား"
". ....."
"ကိုယ်ဝင်လာပြီနော် "
"ထပြီ! ! မလာနဲ့..  ထပြီလို့! !"
_ချန်းယောလ်ဝင်လာမည်ဆိုတာကြောင့် အသဲအသန်ကုန်းထရသည်..  မထလို့လဲမဖြစ် သူသာဝင်လာခဲ့ရင် ညအိပ်ရင် ဘောင်းဘီချွတ်အိပ်တတ်
တဲ့ငယ်ငယ်လေးထဲကအကျင့် ကြောင့်  ဆယ်ဟွန်းရဲ့ ရှက်ရှက်လေးတွေတွေ့သွားမှာပေါ့!. ..

.
.

"လာ ဟွန်းလေး "
"ကိုယ်အဆင့်သင့်ပြင်ထားပြီးပြီ.. တို့ဟူးနွေးလေ ဟွန်းလေး ကြိုက်တယ်မလား"
"အင်း "
"အာ့ဆို ကိုယ့်ကိုဆုပေး "
"ဟမ်! "
_ဆုပေးဆိုပြီး ပါးကြီးအတင်းထိုးပေးလာတဲ့လူ
"ကိုယ် ဟွန်းလေး အကြိုက်တွေပြင်ထားနိုင်တော့ ကိုယ်တော်တယ်မလား... အာ့ကြောင့်ဆုပေးလေ! "
"ပေးလေ.. အာဘွား လို့  ဟီး"
"ဆုတောင်းလေ အရူး !"
_မျက်စောင်းတချက်ထိုးပြီး စူပွပွပြောလာတဲ့ ကောင်လေးက
ချန်းယောလ်ရဲ့အသဲတုံးလေး..  ချန်းယောလ်က ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ မြင်မြင်ချင်းအချစ်ဆိုတာကို
မယုံကြည်ခဲ့ဘူး. ဟွန်းလေးကိုမတွေ့ခင်အထိပေါ့
တကယ်ပါ ဟွန်းလေးရဲ့မျက်နှာဖွေးဖွေးလေးကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာ
ရင်ဘတ်ထဲက နှလုံးသားက စည်းချက်မညီမညာနဲ့ကို
လှုပ်ခတ်သွားတော့တာ..  နှလုံးသားကခုန်တဲ့စည်းချက်တွေကို
ပေါင်းစည်းမိလိုက်တော့ အချစ်ဆိုတဲ့အရာလေး ဖြစ်ပေါ်လာတော့တာပဲ...  သူ ဟွန်းလေးကို သိပ်ချစ်ရပါတယ်

.
.
.
.......................................................

တင်းတောင်. တင်းတောင်!
ဆယ်ဟွန်း ဧည့်ခန်းထဲမှာ စာအုပ်ထိုင်ဖတ်နေရင်း bell က မြည်လာတယ်..

"ဟာ!ကျဲ.. မား."
"ဟွန်းနီး"
"ကျဲ လာ..  "

"ဘယ်တုံးက ပြန်ရောက်တာလဲ ကျဲရာ ကျနော့်ကိုလဲ မပြောဘူး"
"မင်းကို suprise ဖြစ်သွားအောင်လို့လေ"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ "
"ဟဲ့ သား သားချန်းရော "
"ရှိတယ် နောက်ဖေး ~"
"ဟာ ဝမ်မား ရောက်နေတာလား ကျဲရော"
"ဟုတ်တယ် သားချန်း..  သမီးကြီးက မင်းတို့ မင်္ဂလာပွဲ
ပြီးထဲက တန်းပြန်သွားရတာ ဆိုတော့ မင်းတို့နဲ့ စကားအေးဆေး မပြောရသေးဘူးလေ..  အာ့ကြောင့်သူပြန်လာတုန်း လာလည်ကြတာ "
"ချန်းယောလ် ဟွန်းနီးက မင်းကို အရမ်းခိုင်းစားသေးလား"
"ကျဲ! "
"မ.မခိုင်းစားပါဘူးကျဲရဲ့..  နေအုံးကျနော် အအေးယူပေးအုံးမယ် "
"အေးအေး.. သားချန်းရယ် ဧည့်သည်လာတိုင်း မင်းပဲ ဒီလိုဧည့်ဝတ်ကျေနေတာလား.. ဒိကလေးက ဘာမှမလုပ်ပေးဖူးလား"
"အာ ~~ မဟုတ်ပါဘူး မားရဲ့ ဟွန်းလေးက သူ့ဧည့်သည်တွေနဲ့
စာအုပ်ထုတ်မဲ့ ကိစ္စတွေပြောနေရတော့ အရှိန်ပျက်မှာစိုးလို့ ကျနော်ပဲ လုပ်ပေးတာပါ. ဟီး"..
"ဟင်း.. မားရေ မားသားက လူလည်ကျတဲ့ရုပ်နဲ့ အေးဆေးနေနေတာပဲဖြစ်မယ် "
"မဟုတ်ပါဘူး ကျဲကလဲ"
"သား ဟွန်းနီး မင်းက အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်နေ ~"
"အာ...မေ့နေတာကြည့်စမ်း..  သားရဲ့ ချစ်လှစွာသော
ဇာတ်ကောင်လေးတွေက သူတို့ဆီလာဖို့ခေါ်နေပြီပဲ
မားတို့စကားပြောချင်ရင် သူကြီးသားနဲ့သာ
ပြောကြတော့.. ဘိုင့်ဘိုင်"
"ဟယ်”
“ဒီကလေး! “
“ချန်းယောလ်  မင်းကို သူကြီးသားလို့ ခေါ်သွားတာလား"
"ဟုတ် ကျဲ"
"ဘာလို့တုံးဟဲ့"
"ဒါက ကျနော်အဖေက အရင်က သူကြီးဖြစ်ဖူးတာကို
သူ့ကိုပြောပြမိတော့ သူက ချစ်စနိုးနဲ့ သူကြီးသားလို့ ခေါ်တာပါ ဟီး  ချစ်စနိူးနဲ့ပါ "
"အော်.. အံသြစရာကြီးအေ! "

🔜🔜🔜
Sorry for short,Dears!
Say motivations for me if you wish.
I'm really not Ok 😣

Enjoy it 💜

Zawgyi....

"ဟြန္းေလးေရ ထေတာ့ေလ.. မနက္စာစားရေအာင္ "
"ဟြန္းေလး! "
"အင္းးးး ငါးမိနစ္ "
"ထေတာ့ေနာ္.. မထရင္ ကိုယ္ဝင္လာရမလား"
". ....."
"ကိုယ္ဝင္လာၿပီေနာ္ "
"ထၿပီ! ! မလာနဲ႕.. ထၿပီလို႔! !"
_ခ်န္းေယာလ္ဝင္လာမည္ဆိုတာေၾကာင့္ အသဲအသန္ကုန္းထရသည္.. မထလို႔လဲမျဖစ္ သူသာဝင္လာခဲ့ရင္ ညအိပ္ရင္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္အိပ္တတ္
တဲ့ငယ္ငယ္ေလးထဲကအက်င့္ ေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္းရဲ႕ ရွက္ရွက္ေလးေတြေတြ႕သြားမွာေပါ့!. ..

.
.

"လာ ဟြန္းေလး "
"ကိုယ္အဆင့္သင့္ျပင္ထားၿပီးၿပီ.. တို႔ဟူးႏြေးေလ ဟြန္းေလး ႀကိဳက္တယ္မလား"
"အင္း "
"အာ့ဆို ကိုယ့္ကိုဆုေပး "
"ဟမ္! "
_ဆုေပးဆိုၿပီး ပါးႀကီးအတင္းထိုးေပးလာတဲ့လူ
"ကိုယ္ ဟြန္းေလး အႀကိဳက္ေတြျပင္ထားနိုင္ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္တယ္မလား... အာ့ေၾကာင့္ဆုေပးေလ! "
"ေပးေလ.. အာဘြား လို႔ ဟီး"
"ဆုေတာင္းေလ အ႐ူး !"
_မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးၿပီး စူပြပြေျပာလာတဲ့ ေကာင္ေလးက
ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕အသဲတုံးေလး.. ခ်န္းေယာလ္က ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္ဆိုတာကို
မယုံၾကည္ခဲ့ဘူး. ဟြန္းေလးကိုမေတြ႕ခင္အထိေပါ့
တကယ္ပါ ဟြန္းေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေဖြးေဖြးေလးကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ
ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလုံးသားက စည္းခ်က္မညီမညာနဲ႕ကို
လႈပ္ခတ္သြားေတာ့တာ.. ႏွလုံးသားကခုန္တဲ့စည္းခ်က္ေတြကို
ေပါင္းစည္းမိလိုက္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာေလး ျဖစ္ေပၚလာေတာ့တာပဲ... သူ ဟြန္းေလးကို သိပ္ခ်စ္ရပါတယ္

.
.
.
.......................................................

တင္းေတာင္. တင္းေတာင္!
ဆယ္ဟြန္း ဧည့္ခန္းထဲမွာ စာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနရင္း bell က ျမည္လာတယ္..

"ဟာ!က်ဲ.. မား."
"ဟြန္းနီး"
"က်ဲ လာ.. "

"ဘယ္တုံးက ျပန္ေရာက္တာလဲ က်ဲရာ က်ေနာ့္ကိုလဲ မေျပာဘူး"
"မင္းကို suprise ျဖစ္သြားေအာင္လို႔ေလ"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ "
"ဟဲ့ သား သားခ်န္းေရာ "
"ရွိတယ္ ေနာက္ေဖး ~"
"ဟာ ဝမ္မား ေရာက္ေနတာလား က်ဲေရာ"
"ဟုတ္တယ္ သားခ်န္း.. သမီးႀကီးက မင္းတို႔ မဂၤလာပြဲ
ၿပီးထဲက တန္းျပန္သြားရတာ ဆိုေတာ့ မင္းတို႔နဲ႕ စကားေအးေဆး မေျပာရေသးဘူးေလ.. အာ့ေၾကာင့္သူျပန္လာတုန္း လာလည္ၾကတာ "
"ခ်န္းေယာလ္ ဟြန္းနီးက မင္းကို အရမ္းခိုင္းစားေသးလား"
"က်ဲ! "
"မ.မခိုင္းစားပါဘူးက်ဲရဲ႕.. ေနအုံးက်ေနာ္ အေအးယူေပးအုံးမယ္ "
"ေအးေအး.. သားခ်န္းရယ္ ဧည့္သည္လာတိုင္း မင္းပဲ ဒီလိုဧည့္ဝတ္ေက်ေနတာလား.. ဒိကေလးက ဘာမွမလုပ္ေပးဖူးလား"
"အာ ~~ မဟုတ္ပါဘူး မားရဲ႕ ဟြန္းေလးက သူ႕ဧည့္သည္ေတြနဲ႕
စာအုပ္ထုတ္မဲ့ ကိစၥေတြေျပာေနရေတာ့ အရွိန္ပ်က္မွာစိုးလို႔ က်ေနာ္ပဲ လုပ္ေပးတာပါ. ဟီး"..
"ဟင္း.. မားေရ မားသားက လူလည္က်တဲ့႐ုပ္နဲ႕ ေအးေဆးေနေနတာပဲျဖစ္မယ္ "
"မဟုတ္ပါဘူး က်ဲကလဲ"
"သား ဟြန္းနီး မင္းက အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္ေန ~"
"အာ...ေမ့ေနတာၾကည့္စမ္း.. သားရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ
ဇာတ္ေကာင္ေလးေတြက သူတို႔ဆီလာဖို႔ေခၚေနၿပီပဲ
မားတို႔စကားေျပာခ်င္ရင္ သူႀကီးသားနဲ႕သာ
ေျပာၾကေတာ့.. ဘိုင့္ဘိုင္"
"ဟယ္
ဒီကေလး!
ခ်န္းေယာလ္ မင္းကို သူႀကီးသားလို႔ ေခၚသြားတာလား"
"ဟုတ္ က်ဲ"
"ဘာလို႔တုံးဟဲ့"
"ဒါက က်ေနာ္အေဖက အရင္က သူႀကီးျဖစ္ဖူးတာကို
သူ႕ကိုေျပာျပမိေတာ့ သူက ခ်စ္စနိုးနဲ႕ သူႀကီးသားလို႔ ေခၚတာပါ ဟီး ခ်စ္စနိူးနဲ႕ပါ "
"ေအာ္.. အံၾသစရာႀကီးေအ! "

🔜🔜🔜
Sorry for short,Dears!
Say motivations for me if you wish.
I'm really not Ok 😣

Enjoy it 💜