Tess werd wakker met een pijnlijke pols. 'Auw...' kreunde ze. Wat was er ook al weer gebeurd? Oh ja. Ze werd gisteren op school op de grond geduwd door Olivia. Haar nieuwe broek was kapot en daar was haar moeder echt niet blij mee! Dat kreng. Ze wreef over haar pols. 'Gaat vast wel weer over.' zei ze tegen zichzelf. 'Tess, kom je? Je moet bijna naar school!' riep haar moeder van onderaan de trap. 'Jahaa, ik kom al!' Tess zuchtte. Ze had echt geen zin in school vandaag. Dat had ze nooit, trouwens. Ze kleedde zich aan en slenterde naar beneden. 'Nou, nou wat een slakkentempo. Je mag wel opschieten, de bel gaat over twintig minuten.' Haar moeder klonk geërgerd. Tess liep door naar de keuken. Jasmijn was al aan het ontbijten. Tess pakte de doos met cornflakes, maar die was leeg. Ze zuchtte nog een keer. Dan maar wat brood. Ze schrokte het naar binnen en pakte haar tas. 'Doei, tot vanmiddag!' riep ze. 'Doei...' mompelde Jasmijn. Voordat ze de deur dichttrok, hoorde ze Jasmijn nog zeggen: 'Mam! Waar is mijn Gucci-tas? Ik heb hem echt nodig vandaag!' Tess begreep het niet. Gucci dit, Louis Vuitton dat. Het is maar school, daar heb je toch geen dure tas voor nodig? Nou, misschien alleen als je Olivia heet. Dat kind is super kakkerig. Tess kon haar niet uitstaan. Ze pakte haar fiets en reed naar school. Ze voelde weer de pijn in haar pols . Hopelijk lieten Olivia en haar vriendinnen haar met rust vandaag.

Toen ze op school aankwam, stond haar beste vriend Max al op haar te wachten. Samen liepen ze de school binnen, en ieder ging naar hun eigen lokaal. Tess vond het jammer dat Max en zij niet bij elkaar in de klas zaten. Helaas voor Tess zat ze wel bij... Tess' gedachten werden onderbroken door een stem die ze uit duizenden herkende. Olivia. Blèh, wat haatte ze dat kind en haar vriendinnen. 'Zeg Tess, jij en Max zijn wel heel schattig hoor. Zo meteen hebben we allemaal kleine Tessjes en Maxjes met dezelfde spuuglelijke kleding en dezelfde walgelijke gezichten.' giechelde Olivia. Tess negeerde haar. Zij weet echt alles van wat ik doe. Stalker. Ik snap niet wat al haar vriendinnen in haar zien. Ze is super gemeen en... 'Hallo, ik vroeg je wat!' Olivia's ogen keken geniepig naar Tess. 'Uuh, wat?' Tess was er niet met haar gedachten bij. 'Jij luistert ook nooit! Naar niemand! Niemand mag jou, snap je dat? Je bent een spuuglelijk eendje en de enige vriend die je hebt is Max. Maar die zit niet bij je in de klas dus eigenlijk heb je gewoon niemand! En, waarom sta ik eigenlijk mijn tijd te verspillen door met jou te praten?! Olivia's ogen stonden vol vuur. Toen gaf ze Tess een duw, waardoor ze omviel, en liep weg. Tess was even helemaal van de kaart kwijt. Toen voelde ze haar pols weer pijn doen.