Ik word langzaam wakker, en ik lig helemaal alleen in de kamer. Langzaam komen alle herinneringen terug. Ik heb ondraaglijke hoofdpijn en ik voel mijn benen en armen niet. Ik probeer om hulp te roepen, maar ik kan niet praten. Ik raak in shock, en dan voel ik ineens een spuit.

Ik schrik wakker uit deze verschrikkelijke droom. Ik zie dat ik in mijn bed lig. Wat een vreselijke droom. Een nachtmerrie. Al was het idee van de oreo bonbons wel goed. Dat ga ik vandaag maken voor morgen.

 Alles leek zo echt in deze droom. Alsof het werkelijkheid was. Eng. Ik loop mijn kamer uit en maak Lauren wakker. 'Wat moet je, *gaap gaap* zo vroeg hier Lun?' Ik zucht. Slaapkop. 'Lau, ik heb een vreselijke droom gehad.' zeg ik zacht.

 'En ik droomde over een kip,' zegt ze. Ik rol mijn ogen. 'Even serieus!' 'Join my bed, little twin.' Ik kruip bij haar in bed, maar ze schuift niet op, dus ik plof op haar. Ze proest haar laatste lucht uit en kreunt zacht, want harder gaat niet omdat ik het demp met mijn buik. 

Ik voel haar ineenkrimpen en ik spring snel uit bed, waardoor ik tegen haar bureau schop en ik het dus uitgil. Dan stormt mijn moeder Lau's kamer binnen en vraagt slaperig wat er aan de hand is. Ik leg uit dat ik een beetje lomp was en dat ze maar weer moest gaan slapen. 

Ik loop naar de badkamer en maak snel een doekje vochtig, wat ik tegen de bloedende wond op mijn been houd. Lauren komt bezorgd binnen. 'Gaat het, Lun?' Ik kreun zacht, want het vochtige doekje doet best pijn. 'Ja hoor, prima.' zeg ik met een iets kreunendere (is dit een woord?) stem als ik had verwacht.

 Lauren kijkt me aan met haar gangster blik en rukt het doekje uit mijn hand. dan begint ze met in allerlei kastjes en laatjes te rommelen. Ze lijkt gevonden te hebben wat ze zocht, want ze krijgt een glimlach op haar gezicht en houdt een flesje omhoog.

 'Aha!', zegt ze triomfantelijk. 'Alcohol!' mijn hele lijf trekt zich samen. 'Alcohol?!', zeg ik met een weird-rare-blik terwijl ik haar met open mond aankijk. 'Ja, alcohol.' zegt ze terwijl ze op me af komt. Ze bekijkt de wond en drukt er voorzichtig op. Ik verga van de pijn.

 Ze pakt het doekje en doet er alcohol op. Ze drukt het meteen op mijn wond en dat prikt heel erg, ik probeer zo snel mogelijk weg te komen van deze alchohol, maar ik begin een beetje te duizelen. Ik ga snel weer zitten onder dwang van Lau. Ze rommelt weer even in het kastje en heeft dan verband en sudocreme gepakt. Ze gooit het doekje met de alcohol in de wasmand, en smeert wat sudocreme op mijn wond.

 'Als je je been nu even optilt en op de badrand legt, kan ik er een verbandje omheen doen.' Zegt Lau terwijl ze me fronsend aankijkt. Ik doe snel wat ze zegt, maar het was eigenlijk net iets te snel. Ik verkramp weer, en zucht even. Dan probeer ik het voorzichtig. Dit keer gaat het wel. Ik vraag me af hoe Lauren hier zo goed in kan zijn. 

'Lau? Waarom weet jij hier alles van eigenlijk?' vraag ik voorzichtig terwijl Lauren het verband om mijn been wikkelt. Ze kijkt me aan en zegt alsof ik dit nog niet zelf had kunnen begrijpen 'Uhm Luna, als ik zo vaak lomp ben let ik wel op wat mama bij mij doet hoor.' Ze grijnst. Tuurlijk. Dit had ik zelf ook nog wel kunnen bedenken.

 Ik lach naar haar. Wat ben ik toch blij dat we een tweeling zijn. Maar dan trekt ze hard aan het verbandje dat het oprekt en blijft zitten. Net iets té hard, als ik mag beslissen. Ik kijk haar half boos half lachend aan. 'Oepsie, hèhè..' Ze kijkt een beetje schuldig. 'Ik ben nou eenmaal nog niet helemaal professioneel.' 

dit is dus weer mijn deel, en als het goed is komt hierna een deel van 

luvjaa alll x