DISCLAIMER:This is a work of Fiction,Names,Characters,Businessses,Places,Events,Locales,and incidents are either the products of author's imagination or used in a fictitious manner .Any resemblance to actual persons ,living or dead,  or events is purely coincidental

Hi Dear Readers! :->
This story is unedited, it may have a grammatical errors but don't worry ,I 'll get back if matapos ko na ang buong kwento:)

It's my second story!I hope you would support me and help me to grow to be a better writer:>
Thank you♡

Enjoy:>

What is love ?

Happiness?

Sadness?

Arts need Colors
In able to make it more lively.

So  
WE
need
colors?

Matagal kong pinagmasdan ang kulay kahel na langit na nagsisimbolo na  papalubog na  ang araw ,habang dinadama ang hangin na dumadampi sa aking pisnge .

Nakapikit ang dalawa kong mga mata at nagtatanong muli sa aking sarili na "nakalimutan na kaya niya ako?" sabay ng pagtulo ng mga luha sa aking pisnge

(Sa totoo lang kasalanan ko rin naman ito ,bakit ba ako nagdadrama?  )

Kung sana kinausap ko siya?
Nakinig sa kanyang paliwanag,
Kung hindi ko sana pinairal ang pagiisip ng masama ,siguro hindi ko sana nadadarama ito ngayon

Pero huli na ang lahat at alam kong tama ang aking ginawa .
Napatigil ako sa pagiisip at pagalaala sa mga pangyayari na hindi ko inaasahan ng tumunog ang cellphone ko sa loob.

Pumasok ako at sinagot ang tawag.

"Hello"sagot ko sa tawag ,habang pinupunasan ang mata

"Hellllooooo!how are u sis?hindi mo naman sinabi na magbabakasyon ka na,kung hindi pa ako tumawag sa mama mo hindi ko pa malalaman  ,miss na kitaaaa wala ng gumagawa ng brownies dito ,teka bakit pala biglaan ang uwi mo dyan?"sambit ni Mica sa kabilang linya

"Sorry,nakalimutan kong sabihan ka ,you are so busy with your own stuff and of course to your boyfriend,uuwi si Mama after her appointment in Singapore "sabi ko

"Jaime and I just broke up,kaya nga need kita sana dito eh ikaw sana yung dadramahan ko,eh ikaw ba?ba'ka may jowa ka jan kaya agad² kang umuwi ,I almost forgot you are not over---"pangungutya niya pa

"I came here for business purposes"I cut her

"How are you then? Hindi mo pa siya nakikita ?sa bagay ur just 2 days pa nman dyan pero grabe ka ha di ka man lang tumawag"sagot niya muli

"Excuse me,I came here for the resort not for him"muli kong sagot sa kanya,"Ohh,I just call you again later ,Bye!" saad ko

"Wai---" napatay ang tawag at alam kong may sasabihin pa siya dahil alam kong saan na pupunta ang usapan namin

Nandito ako for the resort hindi para sa kanya....

Napabuntong hininga ako at humiga sa kama ,natatanaw ko ang  aking kinatatayuan kanina sa may veranda ang kulay kahel pa rin ang langit kaya't naisipan kong lumabas.

Lumabas akong suot ang aking upshoulder floral dress    partnered with my flat sandals

"Magandang Hapon po sa inyo Ms. Pres"some workers greeted me

(nasanay na akong tawaging Ms.Pres minsan Chairman ,sabi kase nila ako lang din naman ang magmamana nito kase ang kuya ko ay busy at palaging kasama ni papa in short mas close siya at palagi silang nagkakasundo sa business)

Lumabas ako at naglakad-lakad sa gilid  sa matiwasay na dagat  habang ang hangin ay patuloy na dumadampi sa aking pisnge.

May mga tao rin dito na  masayang naliligo ngunit dahil hapon na, kakaunti nalang at ang iba ay abala na at pumunta na sa hotel .

Matagal na rin simula ng akoy bumisita dito ,marami kasing alaala at alam ko ,inaamin ko na nasasaktan pa rin ako .

Nakita ko sa di kalayuan ang swing  na palagi naming dinadaluhan ,naalaala ko ang ilang pagkakataon ng turuan niya akong maggitara ,sumulat ng kanta ,at ang unang beses na nagkaroon ako ng nararamdaman para sa kanya.

Dito rin ako nagsimulang gumuhit,gumuhit ng mga masasayang alaala.

Nakita ko rin ang mga bato na sinulatan namin na nakasulat 'Along 2gether' ,napatikhim ako at hindi namamalayang luha ko ay naguunahan na sa pagtulo "Ba't ba ako  pumunta dito?"bulong ko sa sarili habang nakayuko "It's been 5 years "

Nakita ko rin ang  cottage na  paborito naming magbarkada ,naalaala ko ang mga pagkakataon na kami ay nagtatawanan ,nagtutulungan, at higit sa lahat nung graduation namin.

Matagal na akong hindi nagparamdam at umalis sa lugar na ito subalit alam ko sa sarili ko na hindi ko ito nilisan,ako'y literal na umalis ngunit ang puso at isipan ay naiwan dito pero pilit ko itong iniiwasan .

Masasabi kong ayaw ko na pumasok ng relasyon,
Ayaw ko na makaranas muli,
Ayaw ko na maging parte ng buhay ng iba lalong lalo na sa kanya .

Mahirap tapusin ang ginuhit ng iba dahil hindi mo alam kung ano ang nasa isip niya.Gumuhit ka ng nasa isip mo ,nasa puso mo,at alam mong masaya ka sa ginuguhit mo.

Natauhan ako ng dumampi muli ang hangin sa aking pisnge,lumakad muli ako at pinahiran ang luha na tumulo  ng biglang tumunog ang cellphone ko at nabitawan ko ito mabuti nalang hindi ito nahulog sa may tubig ,pupulutin at hinawakan ko ang aking cellphone na nakayuko ng biglang may humawak rin napatingala ako at natulala sa aking nakita.

"You're here"pabulong na sambit ni Xed habang ang mga kamay namin ay magkahawak.
Panaginip ba to?

More chapters to goooooooo!
Thank you♡