PROLOGUE




=====





Excited na ako ngayon araw na to... dhil today is our special day para sa amin dalawa nag taong mahal na mahal ko...





Dahil ngayon araw ang 1st anniversary namin ni gibson ang boyfriend ko.. sabi kasi niya sa akin ngayon mag kita daw kami sa favorite place ko at may sasabihin daw siya sa akin.. excited na ako.. kanina pa kasi ako nag iisip kung ano yung sasabihin niya sa akin. baka mamaya mag propose na siya sa akin.... shit naman kinakabahan ako baka mamaya yun nga yung sasabihin niya.... excited much tehhh... propose agad ang nasa isip mo... sabi nag utak ko... letche kokontra pa talaga ang bwisit na utak na to, minsan nga lang maexcite diba hindi pa ako pag bigyan.





Ooppss anyway hindi pa pala ako nag papakilala sa inyo. I'm jhenifer almante nga pala, I'm 17 years old now. isa akong mayaman na tao at hindi alam yun nag boyfriend kong si gibson... tinatago ko ang tunay kong pag katao dahil gusto ko may mag mahal sakin kahit mahirap ako at gusto ko din makita kung talagang mamahalin ako kahit mahirap ako at yun nga may nag mahal na sa akin at balak ko sana sabihin sa kanya ngayon ang tunay kong pag kataon, pinag kakatiwalaan ko naman siya at mahal ko naman siya... siguro naman tatangapin niya ako kung sino at ano ko diba...





At yung boyfriend ko naman siya si gibson lacson, his 18 years old now at mayaman din sila... pero sabi nag Butler ko mas mayaman pa kami kesa sa kanila. Nag iisang anak lang siya...






Ang mga parents ko naman nasa amerika sila ngayon, sabi nga nag mommy ko bakit daw ako nag tyatyaga sa maliit na bahay na to, and yes tama ang narinig niyo may maliit akong bahay at dito ako nakatira ever since na namuhay ako bilang isang mahirap at dukhang tao nagalit pa nga sila mommy at daddy sakin dahil nalaman nila na hindi na ako nakatira sa mansyon namin at ang sabi ko lang naman sa kanila gusto ko kasi mamuhay nag normal at mag isa dahil gusto ko maranasan ang mga ginagawa nang ibang mga kabataan. Una ayaw pa nila mommy at daddy pero sa huli napilit ko din sila dahil wala naman sila magagawa pa sa desisyon ko.






Anyway ito ako nag ayus na baka malate pa ako sa usapan namin nag pinaka mamahal kong tao. Ayaw pa naman niya na nalalate ako at ayaw niya pinag hihintay siya. So now ready na ako para pumunta sa napag usapan namin lugar.







=At The Park=






Opss..... sabi kona nga ba eh.. nandito na siya, kanina pa kaya siya dito baka mamaya galit na siya sakin dahil pinag hintay ko siya. hindi yan magagamit sayo teh... diba nga mahal ka niya. sabi ng isip ko, tama hindi siya galit tyka anniversary namin ngayon kaya hindi niya ako kakagalitan...




lakad.....




lakad.....





lakad.....





stop.....





"bhabe" tawag ko sa kanya at lumingon naman siya sakin. teka parang may mali, bakit parang hindi siya ngumiti sakin ngayon... everytime naman na mag kikita kami lagi siya nangiti sakin bakit ngayon hindi... may problema ba siya.?! nkaupo siya ngayon sa upuan malapit sa may malaking puno kung saan namin inukit yung pangalan ko at pangalan niya, dahil sabi niya wala daw pakapag-hihiwalay samin dalawa dahil yung puno na to ang patunay na mahal na mahal daw namin. ang isat isa..





"bhabe...bhabe...bhabe" tawag niya sakin at dun bumalik ako sa sarili ko, nakalimutan ko pala nandito siya at nakaupo... hindi ko man namalayan na nakalapit na pala siya sakin at tawag siya nag tawag sakin.





"ahhh..." sabi ko nalang sa kanya. hindi ko kasi siya napansin na nakalapit na pala siya sakin. "kanina pa ako tawag nag tawag sayo pero hindi mo ako pinapansin... nkatulala kalang dyan eh" sabi niya.





"sorry bhabe may naalala lang ko" sabi ko at sabay ngiti at halik sa pisngi niya at inakay niya na ako maupo sa inuupuan niya kanina. may mali talaga... nginitian kona siya pero hindi parin niya ako nginingitian. may problema ba siya kaya ganyan nalang ang aura niya ngayon.






"bhabe happy 1st anniversary" bati niya sakin sabay halik sa labi ko smack lang yun no...at napangiti din ako sa kanya akala ko tuloy nakalimutan na niya,, hindi pala pero napansin ko din na parang malungkot siya kaya hindi na ako nakatiis at nag tanong na ako pag katapos ko siya batiin.





"happy 1st anniversary din bhabe.... bhabe may problema kaba??" at tumingin siya sakin kaya naalarma ako sa tingin niya. "bhabe may sasabihin sana ako sayo pero promise mo after ko to sabihin sayo wag ka magagalit sakin nag sobra at sana tangapin mo nalang kung ano man ang sasabihin ko para din naman to sa ikakabuti mo" mahabang sabi niya kaya kinabahan ako bigla sa sinabi niya




" ano naman yun bhabe.... kinakabahan tuloy ako sa sasabihin mo para na tuloy akong maiiyak" totoo naman para na kong maiiyak sa gusto niyang sabihin, naka-tingin lang ako ng daretso sa mga mata niya prang nasasaktan siya at parang nag dadalawang isip siya na sabihin sakin yung dapat na malaman ko.... ano kaya yun kinakabahan ako promise.....






"LET'S BREAK UP"






Parang bomba na sumabong ang sinabi niya.....










=i hope magustohan niyo po itong istorya ko... gawa gawa ko lang po to dahil kung ano no po ang pumapasok sa isip ko tutal wala naman po ako magawa kaya gumawa nalang ako nag sarili kong istorya...






=slamat po sa supporta=
=enjoy=

Comment