DEANS:

  i am dennis wong 25years old lawyer hindi ako pangkaraniwan tulad ng iba dahil may kakayahan akong hindi kayang gawin ng isang normal na tao. San galing yung kakayahan na yun?hindi ko din alam basta ang sabi nila ingatan ko kung ano yung meron sa pagkatao ko dahil hindi ako ordenaryong tao..laging sinasabi ng magulang ko im a special one i dont know kung anong klaseng special yun but im sure hindi naman siguro special child haha..since i was born nasa pagkatao ko na yung kakayahan na yun,akala ko nuon ako lang ang may ganun kakaibang kakayahan but im wrong dahil yung dalawang kaibigan ko may iba din sa pagkatao nila at hindi din nila alam kung pano nangyari o san galing yung kakayahan na yun like me since birth nasa pagkatao na nila yung kakayahang pare pareho namin hindi alam kung san galing..

dennis its not funny lumabas kana..si mommy kaya natawa ako,nagluluto kasi siya at dahil may kakayahan akong maging invisible ginamit ko para kulitin siya unti unti ko lang naman kinakain yung niluluto nyang pancake.

common son  ang aga mo na naman kameng paglaruan ng mommy mo..si daddy na iiling iling dahil yung kape na dapat sakanya naubos ko na haha..

haha goodmorning dad/mom..bati ko sakanila nung magpakita ako at nakaupo na sa harap ng lamesa habang nginunguya pa yung pancake..

ikaw talagang bata ka napakapilyo mo ha..ilang beses ko bang sasabihin sayo na hindi laruan yang kakayahang meron ka..si mommy saka ginulo yung buhok ko,im already 25 years old but they always treat me like a baby..i love them so much..

son how's your work..si dad habang nagtitimpla ulit ng bago niyang kape haha naubos ko kasi yung nasa tasa niya kanina.

always fine dad you know me lahat ginagawa ko basta maipanalo ko ang kasong hawak ko,basta alam kong tama yung dinedepensahan kong tao at pinaglalaban ko..kaya napangiti siya,simula naging lawyer ako wala pa akong natalong kaso dahil na din sa tulong ng kakayahang meron ako nakakakuha ako nang matibay na ebidensya laban sa kalaban ko. Syempre sinisigurado ko munang tama na ipagtanggol ko yung taong tutulungan ko dahil laging sinasabi at paalala sakin ni dad gamitin ko yung kakayahan ko para makatulong sa mga taong nangangailangan basta alam kong nasa tama sila.

that's why we are so proud of you son..si dad kaya mas lalong napalawak yung ngiti ko..

pero hindi dyan sa kalokohan mo..sabay tingin niya sakin na nakataas ang kilay dahil inagaw ko lang naman yung ham na isusubo niya gamit ang isip ko..yes kaya kong maging invisible at kaya ko ring magpagalaw o magpahinto ng kahit anong bagay gamit ang isip ko..

hahaha sa inyo lang naman ni mommy ko ginagawa yun dad..tumatawang sabi ko saka binalik sa plato niya yung ham na isusubo niya kanina gamit parin ang isip ko..