Ailene Archesia POV

Ilang taon na rin ang nakalipas simula nang mag hiwalay kami ni ezikeil. Noong una mahirap kasi wala akong bahay na mauwian kasi simula ng bata ako ay hindi kona nakita ang nga magulang ko sa isang bahay ampunan ako lumaki.

Pero ngayon ay medyo nakaraos narin may sarili na akong condo galing yun sa perang pinag hirapan ko nag tatrabaho ako ngayon sa isang kompanya pero ni minsan ang kompanyang yun hindi pa namin nakikita ang may ari ewan ko ba napaka misteryo ng may ari ng Kompanyang yun pero ang balita ko ay isang lalaki daw.

Tsaka simula ng nag kahiwalay kami hindi na muli pang nag krus ang landas namin na ayaw ko ring nangyari kasi baka Pag nakita ko siya hindi kopa kayanin kasi nakatatak parin sa puso ko ang sakit.

Pero unti unti narin akong nakakarecover, weird ano ilang taon na ang nakalipas pero masakit parin m-mahal ko parin siya ang tanga ko.

"Hoy Ai ayosin mo ang itsura mo ngayon daw darating ang CEO dito"biglang salita ng kasamahan ko rin dito.

"Hahaha uto uto naman kayo ilang beses nayan sinabi na darating dito ang may ari pero ano wala diba tsk"ani ko at itinoon nalang ang pansin sa computer na harap ko may pinapagawa sila kasing isang report saakin.

"Tangi totoo girl yung P.A pa niya mismo ang nagsabi"sabi pa nito napailing lang ako at hindi na siya pinansin.

Tsk mahigit dalawang taon na ako dito nag tratrabaho tsaka paulit ulit nalang sinasabi nila na darating dito ang may ari ngayong araw kaya mag handa kayo kami namay ay nag handa na para salubungin siya pero pumuti na ang nga mata namin sa kakahintay wala parin hay.

"Ailene"

"Ai"

"Hoy Ailene"

"Ano bayan Yana?"ani ko dito at tumingin sakanya.

Ngumuso naman siya at tinuro ang Entrance kaya nag tataka akong napatingin sakanya.

"Bakit?"tanong ko dito

"Andyan na"ani niya habang nakatingin sa labas na buang na ang babaeng to.

"Ang alin nga ayosin mo kasi ang sinasabi mo"inis kong sabi dito.

"Yung Boss natin tanga tingin mo kasi"sabi naman nito ng hindi pa tumitingin saakin kaya tinignan ko na ang tinitignan niya.

Pag kaharap ko ang siya namay nag patulala saakin.

B-bakit siya andito?.

Nakita ko ring nakatingin siya saakin may dumaang emosyon sa mga mata niya pero hindi ko ito mabasa. Nang magkasalubong ang mga mata namin ay agad namn din akong umiwas. Siya ba ang boss namin kingina mag reresign na ako now na ayaw kong makita ang panget niyang muka.

"Everyone he is Mr. Ezikeil Gray Smith the CEO of this Company"Sabi ng P.A niya yata na nagkapag palumo saakin.
Kakasabi ko ngalang kanina na ayaw ko na siyang makita may galit ba saakin ang tadhana argghh.

"Hello po sir"

"Good morning po sir"

"Welcome po sir and good morning"

Kanya kanyang bati nila at yumoko at nag siupoun na sa kanya kanya nilang Pwesto ako naman at pasimpling umirap at umupo na sa upoan ko.

Narinig ko pa itong nag salita bago ko narinig ang mga yapak niyang papalayo.

"Ms. Ailene?"

"Ay kabayo ka!....ayy sorry Ah eh ano yun?"- ako

"Mr. Smith said go to his office"sabi nito nak nang nananadya ba yong lalaking yun kainis.

"Ah okay"Sabi ko at tumayo na bwiset na lalaking yun.

.....................

"Yes sir?"Bungad ko dito at ngumiti ng plastic duzzz.

"I miss you"mahinang ani nito at niyakap ako nabigla naman ako pero saglit pa ay agad ko itong tinulak.

"Problema mo?!"naiinis na tanong ko dito wala akong pakialam kong boss ko ito isungalngal ko pa ito sa pwet ng aso tch.

"I miss you Love"ulit nito tangina tumigil kana baka mahalikan kita ng hindi oras Joke hehehe.

"Tsk ha.ha.ha I miss you your face wala kana bang sasabihin kasi kailangan ko nang bumalik sa trabaho"sabi ko at tumalikod na hindi pa ako nakakalapit sa may pinto ay naramdaman kong niyakap ako nito patalikod.

Agad namang nag react ang heart ko my gosh.

Isip- tanga wag kang maging marupok masasaktan kalang ulit.

Oo nga tama ka brain ko hindi ako marupok itaga ko sa bato hmp.

"I'm sorry please give me another chance"ani nito kaya napatawa ako ng bahagya. Ay pabalyang tinanggal ang Pag kakayakap niya saakin.

"Another chance ezikeil are you fuk*ng kidding me huh?"sarkastikong tanong ko dito.

"Sa tingin mo ba madaling gawin yun sa iba diyan oo pero saakin hindi na kasi ayaw ko nang masaktan ulit ayaw ko nang maranasan ang dinanas ko noong panahong sinaktan mo ako"Sabi ko dito habang patuloy na pinipigilan ang luha kong nag babadya ng mahulog.

Second chance wala yan sa dictionary ko Couse for me one is enough two is too much.

"I'm sorry wala lang ako sa wisyo ko nun kaya nagawa ko yun"sabi niya

"Wala sa wisyo tangina tanga ka ba ayos na ayos kanga nun eh nag papapalit palit kapa ng emosyon tas sasabihin mong, wala ka sa wisyo"Hindi makapaniwalang sabi ko at doon na nag situluan ang luha ko.

"Please I'm sorry naaalala-"

"Enough shut up wag munang hukayin ang masasakit na nakaraang matagal konang ibinaon sa limot"kahit hindi pa binabaon ko palang pero dumating ka ulit pinapaalala mo nanaman.

"Wag kanang mag salita pa nang patungkol sa nakaraan kasi wala nayon saakin (kasi tatak na tatak parin sa puso at isipan ko yun)"

Syaka kaya ako ganito talaga nasasaktan kasi noon tuwing hapon ay pasimple ko siyang sinusundan at nakikita ko siyang nakikipag kita sa ex niya pero nag paka tanga parin ako imbis na iwanan kona siya kasi wala eh mahal ko pero noon yun.

"Simula sa araw na ito ituring nalang natin ang isat isa na parang kakakilala lang natin ituring mo akong impleyado lamang at ituturing din kitang BOSS ko
My dear Ex-husband tsk"ani ko at iniwan na siya doon

Hindi ako makapaniwala na Ang dati kong asawa ang boss ko kingina ngayong ko napatunayan na galit talaga ang tadhana saakin well hate ko na ang tadhana rin simula ngayon hmp.